Franc. Sanctii, Brocensis ... Minerva, seu De causis linguæ latinæ commentarius, cui inserta sunt, unicis inclusa, quæ addidit Gasp. Scioppius; et subjectæ suis paginis notæ Jac. Perizonii

발행: 1789년

분량: 915페이지

출처: archive.org

분류: 어학

721쪽

ut, 3. Reg. cap. 2I. Benedixit Naboth Deum erregem. Iob. cap. I. Nisi in jacie benedixeris tibi ribi d. cap. a. Videbis , quod in jacie benedicat tι biribi d. Benedic Deo , et morere. Sic sperare , pro timere : sic potiri hoStrum , et Potitus hositum, apud

Plautum in Captivis, pro , captivum esse. Et in Dia

ges t. l. II. et I 2. de Capt. et postlim. Et l. I92. do Verbis Sign. 5 acer , pro execrando, etc. Antiqui Summopere ObServabant auguria , sed illa praecipue, quae ab hominum ore prodibant , quae proprie Omia a V

. cabantur , Hispane, Alfi I ladan O. Cicero I. de

Divinat. Neque solum Deorum vocus 'Ihagorei Observa erunt, sed etiam hominum, qui Mocant Omina . quin massores nosIra quia valere censebant , idcirco

omnibus rebus agendis, OUOD BONUM, FAUSTUM , FELIX , FORTUNATUMQUE ESSET , proinabantur ἰrebusque dινι ars , quae publice serent , UT FAVEH

paululum a suR origine , quae sic deflexa significatio sensum tunc exhibet sequiorem. Εκemplis ab Auctore allatis rem probabimus. Benedicere, Seu potius Hebr. , Nunquam simpliciter significat maledicere, sed primitus faustia omnibus aliquem prosequi. Id vero quia fiebat imprimis in valedicendo . hinc pro valedicere Saepe ponitur. Iam quia quibus vale dicimus ab iis nos vel segregamus, vel eos dimittimus hine in omnibus pene linguis eos etiam , quos abdicamus, ei quibuIcum nihil nobis negotii deincepς es,e Vo. Iumus. iubemus valere. Notum it Iud Terentii , MIeant, qui internos dis idium volunt. SserV. ad Eclog 8. Vivite , valete . non bene optantis est , sed renunciantis. Aspasia apiid Aelian XII. t.

χαίρειν iιπου ne 'mis ἰαrρει is h. e. dimittens medicos, Belgice , euende Aeet goesen dae. Suetonius Nerone 39. eX cantico quodam , t .s νο νατ ιν , γ. σι ε , Nate Pater , Tale μεter. Sic ergo et apud Hebraeos Benedicere Deo et Resi ni

hil aliud est, quam jubere eos

Valare, dicere se non curar Deum et Regem. Vide accuratissimum Ioh. Cocceii Lexicon. Siciautem Analogia significationis

quam Optime ervata. Sperare nem

tiquam ad aco μ ο pertiner, cum primitiva eius significatio sit eo spectore, seu proveipere animo alis quid futuri , sive boni , sive mali. Cum Virgilius ait : Hunc ego aipotui tantum aperare dotorem , Et Perferrc , soror , potero : quid aliud notat , quatri , si potui animo praecipere , animo meo ut eVEnturum aliquando proponere, et ita me ferendo huic dolori praeparare. Sall. Ilig. 88. Laetissimis aniet

mi S contra syem suam excipitur , h.

e. e XSpectationem. Manifestior haec genuina vocabuli significatio ex ejus Origine. Etenim antiquissimi Latini dire erunt speris Prospes. Id autet recte deduxit Vossius ad IIaebr. IU Exspectavit, vel Nomine Exspectati . Potiri hostium non magis esse huc referendum, patet eX aeis, quMdivimus ad III. 3. pag. Dereliquis suo , O ITON aῖcmuri

722쪽

RENT LINGUIS , imperabatur , etc. Favere autem tinguis , non intelligo idem esse, quod tacere, ut multi arbitrantur, sed bona Derba dicere: nam credebant vitiari sacra, si quis dura , mala, vel ominosa verba loqueretur. Tibull. lib. 2. eleg. 2. Dicamus bona Verba , Menit natalis , ad aras Quisquis ades , lingua , vir mulierque , fuMe. OvId. I. Fast. Prospera luae Oritur , linguis animisque Γνete pNunc dicenda bona sunt bona Merba die. Horat. q. Carm. Mule ominatis parcite νerbis. Terent. Andro Bona Verba , quors O , id est, Bene ominare. Idem in eadem , Valeahi qui inter nos dissirium volunt, id est, pereant. Sed exemplis agamus. Adoleo , et adolesco , crescere est; sed in sacris , ut notat Servius ad illud Virg. 4. Georg. Panchaeis adolescunt . ignibus ariae , incendere et cremare,

idque per figuram euphemismon; λὶ) nam quia

victima et altare verbenis, thure , vino, et extis

1a Nam quia victima , etc. J Si

Ita , est in eo proinde analogia quaedam Significationis , non mutatio ejus, sine ulla analogia. per io Sed , si modo Ver-hum hoc in utroque Sensu eius. dem est originis, ut sane putem et Ego, primitus et praecipue adoles notaVit augeo, cresco, dein incendo quoniam quicquid incenditur , quasi crescit, dum flamma cum eo corpore, quod crematur . coniuncta eXsurgit, et se in altum exserit. Unde ηpud Virgilium , adolescunt ignibus arre : et Tacitum Hist. II. 3. Precibus et

igne puro altaria adolentur, h. e.

Incenduntur Sacra vel hostiae in altaribus. At apud GeIlium III.

Io. Modus eat summua adolescendi Rumani corporis reptem pedes , et Tac. An n. II. 33. Auctu imperii adolevisse etiam privatas opes , pro Crevisse. Porro sic abolere modo active notae delere , facere ut minuatur , decrescat, et ais tandem penitus exstinguatur, modo neu--litcr po uitur pro interiri comis minui. Livius I. 23. Donee eum

re nomen quoque vetustute abolevit.

Hinc abolita pro vetustis et oblivioni jam datis, opponuntur re-eentibus , apud Tacit. An. VI. 38- origo autem hujus Verbi in illo sensu Valde est incerta. Putem tamen repetendam cum Vossio ab vel άλδέω augeo , unde ἁλδουνκω cresco. Litera Δ videtur esse insiticia. Accedunt et alia istic vocabula sine Δ , quae ad praepa randi frumenti et farinae, significationem pertinent. Sic enim ἀλων notat aream . in qua frumentum trituratur et purgatur et ἁλέω molo. Utcunque sit, Videntur hinc et Alere , et hozolere , accepisse Latini , atque ita haec verba ejusdem originis , distinxisse tamen diversa forma in sensum activum et neutralem ; nam Ulent et adolescunt, h. e. crescunt, quos bene quis Alit. Et sic habuimus supra Sedtia et Sidere , Iacere et Iacere , Fu gere , .i Fugare , Placere et FI

caro. cic. Vide Ue supra III. a.

723쪽

68ο LIBER QUARTUS, CAP.

CreScebant, et augebantur , dictum est adolescere , Dro cremare. Vide FeStum et Nonium. mactare 23 ex eodem omine d1ctum est, Pro . interficere; cum proprie Sit auge e , hoc est, magis auctare; unde mactus , id est, magis auctus. Servius ad illud Virgil. Mactane lectas de more bidentes , Verbum sacrorum , inquit , Per euphem Ismon , ue

ta Recte, pro nihil, aut non , aut male. Ter. Heaut. Tum quod dem ei, Recte est; nam i thι

α. pag. 2II. st a. et III . 31 6 .

'possis etiam utrumque derivare ab Hebr. aseendo. Solet enim litera Hebs. v mutari in OGraecorum Latinorumque. Et hine ab alo Altus h. e. eXcelsus. Vide me infra IV. I 6. Is . At quod idem ossius hoe verbum in signiri catu cremandi derivat ab Gr. ελ lae et ολλυμι, perdo , tu eo non possum illi assentire, quum LatInum hoc verbum non significet inflammara quid animo perdendi, sed tantum ad sacra adhibeatur de rebus , quae in altari cremantur . et ita crescunt seu surgunt in altum. Sic Tacit. An n. VI.α8. Phoenicem Avem dicit patrium eorpus in Solis aram perferre atque adolere. Vide et Festum in V. October, et Nonium capp. 1. et 4. Porro autem , ut recte rursus monuit Vossius ab ἐω, , formatur alterum oleo, quod significat odorem Spargo , pro quo primi dixerunt odeo, unde et odor, et o degacit pro Olefacit apud Festum , etiamnum superest , D interposito primum inter Vocales. et dein mutato in L. quod utrumque saepissime factum. saepe etiam in uno vocabulo, ut in Salus et

galvus a σαῖ , Filius , Fidius , ab

23 Ex eodem omine. Immo

Bequentis qua consequens intelaigitur ex autecede uiget nempe quia in sacris Caedes victimae semper sequebatur metationem proprie dictam , quae consistebat id ornanda ea verbenis et insulis, ae mola salsa capiti ejus imponenda. Cujusmodi translatae significationis usus e*t quam maxime analogicus. sed tamen , cur in hoc vocabulo ita frequentaretur ea μ τμ ιe, causam fui Me o M a facile largior. Id tantum VOIO, nunquam per ἐυasMI simpliciter in contrarium, et con ramuratam esse verborum significationem. Porro metus ego qui dem deduco simpliciter a Magis unde forte verbum Mago vel Magio , sicuti a Minus-, Minuo e et sic deinceps Nactus, quemadmodum ab Ago , Aerus , a Pago . Paetus. Nam G Daquentissime transit in C. Ab hoc ipso meis est Maesimus . ut Scripsere anti quissimi, ae dein Maximus. Sea et ejusdem originis metus est et Magmentum , plane sicuti sagmentum a Sagio , unde et Sactus , sed pro quibus posteriores dixere Sanineio et Sanctus. Analogia porris significationis liquidissima. Nam mactus proprie sic notabit meso.

Iactus , auclus aliqua re.

recte significat nihil, sed usu adhibetur saepe in responsionibus . in quibus Nihil poterat vel debebar responderi, quando scilicet id umcabulum, seu directum eX reii v*ritate et animi sententia responsum , Vitatur aut metu Rut

724쪽

esse mihi religio est dicere : idem Eunuch. Numquidvis λ α reete , id est, non, vel nihil. 23ὶ Plaut.

Asinar. Nec recte quod tu in nos dacis , aurum atque

argentum merum eSt.

Sacer dicunt esse nomen medium , ut Graecis Anathema , et nunc in bonam , minc tu malam partem accipi. Sed , quid sit homo sacer, vel Anathema , ab antiquissima historia petendum , qtam narrat Joh. Zelges histor. 23. Chiliad. S. Cujus carmina

sic vertebam ,

Cadarma quondam tale purgamen fuit pSi pestis , aut fames , Vel alia calamitas

Vexaret Urbem ira Deorum percitam , Ad νictimam deformis ante Omnes homo Purgamen , atque pharmacus , ductus fuit. Cum νentiam ad aram est, caSeum , sicus , ador , Ipsi in manum dabant: Διnde sepIies

consilio. Nam idern est, ae si loeotalis directi . responsi responSum quis declinaret, ac proinde dice

ret , noli quaerere , recla se res h

het. Hinc apud Terentium Heaut. II. I. I 6. Tum quod dem et , Reete est, h. e. si illa me quid rogat, ut dem, loco responsi et muneris repono et do ei Raete , h. e. Belgice , het is x vel . Et III. I. V. ubi Syrus servus, ignarus P desse herum, quum aliquid de fallaciis suis in herum effutiisset, rogatus

ab eo . Quid tu istic , scit. dicis ,

vel dixisti respondet, recre equi dem , et statim sermonem confert

ad palpum hero obtrudendum. Et

Phorm. V. rs. ubi Chremes itiisdem ignarus adesse uXorem, quam tamen mOX Videt, quum Fratri dixisset, Nollem datum, et Frater eum dein rogasset Cur nollet I res. Pondet , jam recte . quia scilicet Praesente uxore nihil amplius ea de re volebat aut audebat dicere. lanifeste autem istic explenda sic est sententia , quasi dixisset. lsinere hoc dixi jam raςτε εο res

habet. Et ibid. v. 29. LIa amiri nostri fila quid futurum est Recte, h. e. res illa recte se habet , nihil in ea est dissicultatis. Hinc eriarn simul aliquando cum σω Nihgtanquam diversum et distinctum ab eo in responsionibus adhibe tur, Ter. Adel. IV. s. I . Perii. ΜI. Quid est E. Nihil ; recte ,

re ge. n. e. nihil est , recta suhabent omnia; perge modo rem narrare. Bene itaque ad Hea. III. a. 2o. ubi Pamphilus rogatus a matre, quid lachrymaret, aut quid esset tam tristis , respondet simpliciter Recte, notat Donatu r

Sic dicimus, eum aine injuria interrogantis aliquid reticemus. Pro isto Reere alia uando etiam usur

patur Bene , eodem sensu , Platri. Bacchi d. I. I. 6. Quid in consilioeonsuluistis' BA. Bene. q. d. noli id quaerere, bene se habet res.sas Plaut. Asinar . . etc. J Locus hie est alienissimus a mente Sancintii , qui deceptus vitiosa videtve

Plauti lectione. Edidit enim ipse, ut ex Salmant. gd, es Iuradoxia

725쪽

Pudenda scillis νerberabant Mictimae , Caprisco , et aliis surculis agrestibus ςAgrestiumque urebant ramis arborum Devota membra et tum sacrum cinerem gravis Lexamen urbis Mentilabant in mare.

Haec ille, atque alia; citatque testem Lycophr nem , et Hipponactem. Idem Chiliada 8. histor. 239. cineres spargi solitos, addit, per totam civitatem. Suidas praeterea in dictione Peripsema , addit dicere solitos cives ad hujusmodi anathemata, Purgamen pro nobis esto , salus , et redemtio. Servius inn illud AEneid. 3. 37. Auri sacra fames , ita commentatur , Sacra , exsecrabilis. Alii sacra , dei stam accipiunt, unde et Ver Sacrum ι Alii, Sacrum , PTO , B scelestum , Mel sacrilegum. Tractus egi autem sermom ex more Gallorum: nam Massilienses quoties pestilentia laborabant, unus se ea pauperibus Oi ν, ferebat , alendus anno integro Publicis et Purιον, ribus cibis. Hic postea Ornatus Ferbenis et g estias, hus sacris , circumducebatur per totam ciνitatem , di, cum exsecrationibus, ut in ipsum reciderent mala ν, totius ciνitatis; et Sic projiciebatur. Haec ex Ρe

sa tronio Servius HΗujusmodi sacrificium Hebraeis vocabatur Aiaret ,

id est, caper emissarius, de quo Levitic. cap. I 6.

ab Er , id est, caper, et A al, id est, abiit: Grae

cis instrost On , Sive APOPONGOn , id est, malarum depulsio. Dicebatur etiam proprie Anathema. Itaque Sacer apud Latinos idem est, quod anathema

Graecis, χοὶ et ita per Euphemismon , pro execrando

Sanctu, quae eXPlantini prodierunt ossicina , et totum hoc ac pleraque sequentia continent capita. Baereete. Sed Scioppius videtur iam ex

Plauti edd. emendasse. Nec recte.Et Ita vere Plautus habetASinar.I. 3. I.

Similiter ibidem II. 4. os . MaIo

ierele jam magno tuo nunc isti neereete dieis. Bacchid.I.a. II. Tu Diis ares recte dicis. Et sic alibi passim. Frequentissim iam enim est Plauto , nee recte alicui dicere. In

illo ergo Asinariae loco ω Reete notae, quod proprie et primitus notavit, non autem Nihil, aut Mala, neque Vero Elliptice istic ponitur, ut in proximae superiori. Notae exemplis. a6 Et ita par Euphemismon ,εις.J Siquidem simpliciter per Eu-

accipitur.

726쪽

, dcipitur. Quanquam Monachus Menestus , qui de

Accentibus scripsit, aliter quaestionem Solvit : contendit enim , in sacris Bibliis duo nomina , Anathema , et Anathema et illud , cum accentu in ante- penultima , et cum e psilo in penultima , semper accipi

in malam partem , pro ex Socrando : at cum accentu

in penultima , et ela, id est , e longo, Semper accipi pro donario , vel re templis dicata. Ego scripturam quidem in Bibliis Graecis sic reperiri animadverti:

phemismon mi Sacer etiam e XSe- Crandum , et scelestum notaret,

foret haec Antiphrasis. ad quam proinde figuram a nonnullis hocnuoque vocabulum refertur isto sensu adhibitum. At vero nullam ego hic agnosco , aut significationem in contrarium mutatam , sed per justissimam Analogiam parumper defeXam.

Cunas vera et unica haec est rario.

Quidquid decreto publico Diis

Erat consecratum , illud dicebatur sacrum. IBm Vero , quia , quod vic Diis sacrabatur , id est usu Et commercio hominum penitus lollebatur ; unde et in commerciis requirebatur aurum Pr anum. Vide Festum in V. Furit et infe- aletes notissimo adagio dicebanturaeiarum Tholosanum, quod erat Sacrum ex te inpiis Tncti iasanis, ait:

eis se, Vide Gellium Iti. 9. M porro quia victimae Diis itidem Sacratae semper occidebantur: hinc si quos homines sceleratos populus scisceret impune interficiendos , eos publice sacrabat Diis, lanquam victimas quasdam , quarum cae-cles grata Diis esset futura . ut sic impune a quolibet possent occidi,& ita ex sua civitate tunditus tol. Ieremur. Liv. III. 33. Ut qui Tribunis stl. nocuisset, ejus caput Iovi Sacrum esset. Fco: lis in Plorare ex

Legibus Regiis , Si patentem puer

Ferberat , ast illi pis rassint , puer Divis parentum Sacer esto. Idem , Sacrata leges sunt , quibus sanctum est, ut , qui quid adversus eas seeerit , Sacer aιicui Deorum sit eum Iamilia pecuniaque. Et in V. Sacer ,

Homo Saceris est, quem populus jvdieavit ob malefcιυ m. neque Ias est eum proprie immolari , sed qui occidit , parricidii non damnatur Λ'am lege Trih uilicia prima cauctur 2 Si quis eum , qui eo plebiscito Sacer,

occiderit , parricιda ne sit. Lx quin quivis homo muluS atque improbus Sacer appeIlari solet. Non obscura

haec, ut m OY Sanctius ait, sed liquida & sola vera. Hinc jam aput Plautum in prol. Poenuli V. 9o. ddi Lenone , Domini , quantum homι-

lae quoque Res, pelsimae , in pernicem publicam vergentes , &ideo ex usu & vita hominum quasi expellendae, & extinguendae penitus , Vocabantur Sacrae , ut Huri S aera fames , h. e. non m.ἰς fur , sed detestabilis. Ad de his servium ad Virgilium Aen. X. I0. de Hale SO . In ecere manum Parcae , telisque Sacrarunt Etiandri, h. e. de V verunt telis, & neci per ea inferendar. Similiter Viro se res habet , quod ad εὐα Sc 'Α α

Significat quippe primo rem Usibus humanis eXemptam , di De repositam , sacratamque , si ne jure redemptionis. Iam quod sic erat sacrarum , id , quod ad homines , plane quasi interrerat , seu ex hominum commercio subla tum erat, etiam si animal esset. Vide Macrobium Satiarn. III. I. & Me aput Suetonium C.ls. cap. 8 I. Cae Sar ex

727쪽

LIBER QUARTUs, CAP. XIV.

sed quomodo ab eodem verbo αναθειναι duo ducam tur nomina contrariae significationis , non video. Unum

semper nomen est, aniathema Sive anathema , ut

sacer apud Latinos. Quid est igitur illud tam crebro in Conciliis repetitum , Anathema sit 7 Respondeo primum , posse dici per Euphemismon , ut benedicere , pro maledicere , quasi dicat , Anathema sit, id est,

sit benedictus , quia viros sanctos non decet maledicere. Deinde respondeo, posse etiam intelligi juxta propriam et genuinam nominis notionem , Anarhema ait , id est, Sit peccatum pro toto populo, sit devo

tio , ferat omnia populi peccata. Ita D. Ρaulus ad

minIs vel agri aut alterius rei consecratione Diis facta. Usu autem dii ferre in eo illud & άν - λειε , quod hoc notet don ria , Statuas , aliaque in honorem Deorum in templis vel alibi pos ta , at , rem simpliciter Deo consecratam , Veturi Urbem, Terram , Hominem. Talia vero commercio hominum revera fuit e e Xempta , immo exitio 3e internecioni dedita, liquet ex ipsa S Scriptura, veluti Levit. XXVII. 29.

ubi traditur Hominem Deo conmsecratum , ipso hoc verbo apua LXX. αν ανέraba non redimi δε- bcre , ea omnino Mei Ii Et hi

Urbes quoque & Populi in Libro

De uteronomii & Iosuae dicuntur, declarari, &άζεσθαι n. e. exseindi Hinc jam Delum, ut re vera Αν επι do Homine die tum significet ἐπορσω devotum, ut recte Hesychius exinponit. Talis enim Homo erat interis necioni devotus. quasi sacrata Diis victima . et sic a reliqua Homi

num societate excin Sus et com

mercio. Certior antem n c Signisi eationis in hisce vocabulis dis linctio evadit eo , quod ipsum Verbu n aeram ἐν- , unde illa pariter d-scendunt, diapyicem quoque hanc hariet s)gnificationem. Pro dono Diis consecrato. He si Od. E δ., 636. de Triode , T ν

Eos ac sine custode dimisisse : Si Tacir. de Gerin. cap. IO. Equi Germanorum Sacri dicuntur publice ali in nemoribus ae lucis nullo mortali opere contacti. Ita ergo hi

Equi commereio δι possessioni hominum per istam consecrationem erant exempti. Aliae etiam Res, etiamsi sacris non amplius inseris ire possent, tamen vel sic hominibus neutiquam restituebantur, sed potius consumebantur penitus, abolebantur et apud Romanos etiam in cellis subterraneis seu favissis reponebamur. vide Festum in Favi sar. Hae igitur de causa is, qui consortio Ecclesiae prorsus erat segregatus , dicebatur Anathema, quasi Sacratus Mortile Exitio, seu Inferis & eorum Principi, arque ideo a reliquis Christianis abscissus , qui & talis hmminis commercium fugiebant Hinc se aliquando separationis particulas linia het sibi adjunctas. Veluti Rom. lX3 να Λυα - του X h. e. Horti D exitio aeterno deVotus. Cum se. paratione a Christo , et elus Ecclc- si a Vida omnino istic Beram. At Salmasius ad Solinum pag. Ic89. Ioso. Vult ἐ-proorie & primitus notare Segregatam δέ separatam rem. Ego Vero prorsus putem , vocabuli hujus significatio.

728쪽

. Rom. 2. intabat esse anathema Post Christum pro

fratribus , id est, se devoveri , et hostiam fieri a Christo , id est , post Christum ς quia Christus fuit

pro nobis hostia , et factuS est pro nobi S Peccatiam , cum peccatum non haberet: Et vere languores nos intros ipse tulit, et dolores nostros ipse Portaxit.

Festus in voce Sacer obscura quaedam profert , quae a Macrobio lib. 3. cap. 7. Saturn. explicantur. Illud vero Virgilii, Auri sacra fames , alia res eSt: nam Graeci ἱερον , id est, sacrum , pro magno Solent uSU pare : unde Os Sacrum, id est, magnum et morbus Sacer , Pro , magnus vel comitialis. Plutarcflus do in dustria animalium. Unde Ada g. sacram ancoram asia xere , id est, magnam.

27ὶ Alter in auguriis dicebant , pro , non bono

hi ait Festus in dictione , Altera aνis. Et in senatu dicebat consul , Qui hoc 3entitis, huc transite , qui alia omnia , illuc , id est, qui negatis , vel dissentitis. C c. lib. I. epist. De tribus legatis , frequentes iere in alia omnia , id est, dissensere: et lib. IO. Eum senatus reliquit, et in alia omnia discessit. Vides Suidam in voce Eumenides , et Callias. Et nos etiam in Antiphrasi de Eumenidib. satis.

vovendo Graeci Interpretes . non modo Levit. d. I. sed et Micha IV. 13. ad Sionis Filiam. Καῖ

phil verbi mix Ita vero

esse utriusque vocabuli, 'AEt ' Αναθεώα , ut eandem Originem , ita eandem primitivam significationem , sed usu et analogia in contrarium pene flexari , aeque ac observare aliquem , et multa sim Iia. Frustra itaque hic adeo laborat Sanctius, et Euphemismum finxit.

in iis de duobus tantummodo dicitur, Alter. Etenim quia vel Laeta, vel Tristia , evenire auspicantibus solebant, si laetum signum . quod desiderabatur , nou evenis set , dicebatur Alterum eVenisse oscit. ab eo , quod desiderabatur . h. e. non laetum , non felix. Sic passim Seeus itidem pro male . Sallust. Oria. ad Caes. in extr. Safato , huic imperia seeua accidat. Lia viris X. I9. Rei bene aut secus ges ta decus dedeeurque. At Alia omnia sentire notat sententiam plane et

per omnia diversam ab ea, quae tam dicta strat.

729쪽

ερὶ LIBER QUARTU IN CAP. XV.C A P. XV. De Analogia significationum. HIs regulis praemissis, ad Analogiam significationum

i) Jus , juris , proprie significat diarium , si in

portionem victus. Antiqui enim , ut inquit Valer. Maxim. lib. 2. adeo erant continentiae attenti , ut frequentior apud eos Pultis usus , quam panis esset. Plinius lib. Ι 8. c.ip. 3. Pialte autem, non Pane , νixisse longo tempore Romanos manifestum 2 quoniam inde et Pulmentaria hodie quoque dicuntur. Non itaque vescebantur carnibus , Sed oleribus , aut pultibus , totumque prandium Ius vocabant. Horat. Σ. Serm. q. Est operae pretium d licis cognoscere juris Naturam. Hujus autem juris in conviviis pares

dabantur unicuique partes : unde Homerus conνiνι iam , aequale fere Semper nominat. Vocabantur vero Du- r Ius iuris , Oe. J Neutiquam' assentior Sanctio, quum putat, Ius, quod tuum cuique tribuit . dici per Analogiam significationis ab eo Iure , quod significat diarium. Ego utrumque , ut di Versae prorsus significationis , sic diversae putem eSSe Originis. Certe ius illud prius est , jubendo, non, ut censet Magius in Μisceli. IV. I. quia illud jubet et praeci it. Sed Rura jubetur ab eo, qui summam habet potestatem. N i nil enim apud Rom.inos olim fuit Ius , nisi quod iussum a populo, cujus pro sua suprema potestate proprium erat jtibere , et roeari 1 Μagistratibus. Unde et Leges saepe Engatis res appellantur , & quod te ibus jussis sanetitum, ius erat, Nasi jus rum. Hi ac Festus Iussa , Da exponit. Se ilicet antiquissimidi κerunt iura , ut qui non gemina bant literas, nec habebant literam ,1 . Posteriores itaque in Participio, iterata tunc sibilante litera , dixerunt jussa , in Nomine iura , si hi

lante conversa in caninam , ut solebant. ICtos, qui ius a justicia

dictum tradunt, castigat SR is su perque d. I Magius. Alterum ius e culentum a juvando recte deduxerunt nonnulli, ut quod alimonia sua juvat corpus humanum. PIa uintus Capti v. I. a. 33. Λ'eque unquam quidquam me juvat, quod edo domi ,

Ubi Vide Lambinum. Sic a Gr.

pαω , unde Latinum Fari et Fatum, est etiam Fas Moveo, nonh Meo , ut male Μartinius , est haud dubie mos , qui semper qua

si movetur. Senecca Ep. II 4. Con. suetudo civitatis nunquam in eodem diu stetit. Sic Dos a Do , Vel Graeco δο is, pus a puteo seu πυ Θω thusa', Ius autem hocce non notat protionem cibi aut convivii , ut vult Sanctius noster , sed liquidum illud , quod pani et obsonio infunditur. Hinc apud Plautum Mintelli I. 1a.. quasi sum νω

730쪽

plicarii, ut ait Varro, quibus in coni iνiis ob virtutem duplicia ut aarentur cibaria , fuit institurum.

Cuius rei etiam in sacris Bibliis fit mentio; nam

Genes. cap. q3. major portio data est Benjamin O , quam caeterorum cuilibet. Itaque proprie Jus est ,

quod Hispane dicimus , Quia sa , parte , Porcion ,

ordinario. Graecis est magnis , id est , dimensum , Ut vocavit Terentius. Hebraeis est Man , a verbo mana , id est, diVιsit , vel numeravit e nam ubi legitur Daniel. cap. I. Et constituit illis reae annonam per singulos dies de cibis suis, Hebraicelegitur mana. Hinc igitur metaphorico Ius vocatur, munus illud , quod suum cuique tribuit. Vertex , inquit Fabius lib. 8. cap. 2. est contorta in se aqua , vel quicquid aliud similiter vertitur pinde propter sexum capillorum , pars est Siamma caPiris p et ex hoc , quod est in montibus eminen

tissimum. λ) Valla lib. 6. cap. II. Recte, inquit,

dixeris haec Omnia , νertices , proprie tamen UΠde initium est. Quare nemini debet miriam Videri , cur

interdum una VOX Plura significet. Haec illi. 3 Ego

tamen magis assentior Charisio lib. I. Vertex, inquit . a verten Morteae, a vorando ; et vult Pli-

multa ivra confudit coeus. Vide et Horatium Satyr. II. 4. 6 . etc. et

Terent. Eun. V. q. IT.

hic se dedit Sanctius. Verba enim haec , Reete diaeris haec omnia Veretices , proprie tamen , unde initium est, quae Vallae tribuit, sunt ipsius Quinctiliani, quem Valla istic laudavit . et eκ quo totum hunc locum libri 8. capitis a. e X-hibuit. Cui loco subjici tandem clesu O , Quare nemini debet, eet. Scilicet inspexit Sanctius tantum Val. aam, non etiam Quinctilianum , et ita deceptus est eo , quod Olim sine ullo literarum discrimine ede-hantur Verba aliunde citata , et ea . quae ipsius erant Scriptoris. Sensus autem Quinctiliani est , omnia ista analogice diei vertices, at proprie tantum illud, unde initium est significationis totius. 3 Ego tamen magis assentior. IMale profecto. Vide Uossium. Vere

rex et Vortex est revera eiusdem originis , et proinde unum idemque Vocabulum , si Ve contortam aquam , sive quid aliud noter. Immo si maxime scriptura disore inparet pro diverso Variae significationis usu. , vel id non Obstaret, quo minus etiam in illa diversa scriptur sit tamen idem vocabulum. Sic enim eadem quoque Sunt coitus ac coetus , columen et Culmen , Caudex et Codex , Fingo et

Fito ide supra I. 2. a. pag. 26. a . Mrevia et Munia , Lavare et I vere , Qvaro et Quoeso, Quoesitor et Quaestor , Con ertim et Confestim , quorum illud rerum in loco ,

hoc actionum in proximo tempore conjunctionem notat, laudo e L.

SEARCH

MENU NAVIGATION