장음표시 사용
711쪽
ex aequo, et aequaliter, plura Significarent, perpetuo nobis esset utendum adjectivis nominibus, aut aliqua alia distinctione, qua res inter se differrent; nec enim satis esset dicere , Midi canem , aut mordet canis , nisi adderes, terrenum , Vel caelestem , vel marinum. Canis etiam in talis jactus est.
3. Adde, quod negligentem et deminutum iudicaremus Aristotelem , si nullam Analogiae regulam
etradidisset, quae ita erat ad syllogismos necessaria , quam quae maxime. Sed nullam aliam nobis, praeter hanc, praescripsit: necesse est igitur illam sic inte pretemur; Analoga dicuntur, etc.
q. Ρostremo, me moVent doctissimorum testimonia
Cicero enim lib. ultimo, epist. II. docet, verborum domicilium in re una esse Proprium ,- migrationes intilienum multas. Aulus Gellius libro II. cap. 12. Chosippus ait, Omne Verbum ambiguum natura esse: quoniam ex eodem duo Mel plura accipi possunt. Diodorus autem , cui Crono cognomentum fuit ,
nullam , inquit, Verbum est ambiguum ; 3 ne equisquam ambiguum dicit aut sentit: nec aliud diei
3 Nec quisquam ambituum d sit. J Sensus philosophi fuisse de-
het. nunquam Ambiguitatem esse in dicente , licet saepe oriatur in audiente. Vocabula enim omnia praefinitae sunt significationis, ut Iinguae pertius directa locutione
dicere possit quicquid velit, et
scire ac sentire queat, quid di- cat ; atque adeo nunquam eve. miat, ut dicens aliquis, praeter suam volu utatem , et simul sciens
prudensque , dicat duo vel plura. Evenit tamen Saepe, ut dicens aliquid, aliud dicere putetur, quam voluerit dicere , ejusque verba
aliam, quam Voluerit eamque eram quoque et rectam en usu Linguae . patiantur interpretationem,
et sic imprudens duo vel plura dicat. Sed hoc Diodorus censet
obscure potius dictum respectu audientis, quam ambigue , scilicet
xerpectu dicentis. Ceteroquia enim
in ipsis vocabulis, de quibus hie
agitur, in hunc vel illum modum conjunctis, quum duplicem et
diversum possunt recipere Sensum , utrumque analogiae. et genio linguae conVenientem , re vera inesse ambiguitatem negati nequit. Nonne enim Ambigue est dictum , quod auditum vel le tum diversis modis potest Secundum verborum usum explicari Quapropter ab animo dicentis non Ambiguo perperam argumentatur philosophus ad tollendam Verborum aut phrasium ambiguitatem , h. e. potestatem recipiendiu sit i) a et legitima earum interpretatione duplicem sensum. Aliud omnino est sentire , aliud dieere ἔel saepenumero verba ab homicie
prolata aliud dicunt . 'Nam ipse sentiebat, id quod sufficit ad de
tem , licet non ti turalem. Praem
712쪽
1 ideri debet, quam quod se dicere sentit is , qui dicit : at cum ego , inquit , aliud sensi , tu aliud
accepisti, obscure magis dictum, quam ambigue . videri potest: ambiguι enim verbi natura illa esse debuit, ut qui diceret, duo Mel plura diceret: nemo autem duo vel plura Eicit, qui se sentit unum dicere. Haec Gellius. Scaliger in calce libri De causis lingua Latinae recte carpit Nonium Marcellum , et alios , qui cum, De sermonis proprietate , libros inscripsissent , multa significationem monstra uni eidemquctvoci designarunt: tunc subdit, Unius namque vocis una tantum sit signiscatio Propria , ac princeρs ἰcreterre aut communes , aut accessoria: , aut spuriar.
Fore trus Lusitanus super Esaiam multis in locis , sed' priecipue cap. 8. in principio, Ego, inquit, in hac semper fui sententia , q) ut non' nisi unam habere
significationem verba Hebraea existimarem. Joannes
Mercerus in annotationibus Dictionnarii Pagnini, in voce 'aΗ abad, inquit, Semel admonitum illud sportast: ubicunque plura, aut disersa , ejusdem
terea saepe quis etiam sciens Volansque iisdem verbis duo diversa dicit. Veluti Cicero , apud Sue
o n. in Caes. quo melius emptum sciatis, Tertia deducta est. volebat enim, hae a nonnullis intelligi , anquam si dixisset, ut etiam vitius hoc emptum sciatis , tertia pars pretii tam exigat insuper de eo detraeta et deducta est ab aliis, ut sciatis et Oognoscatis tanto melius
emptionem hanc , loco justi pretii Tertia Servilia Filia ad coneubitum cssaris est deducta. Non Aminhiguus in his Ciceronis animus. ut qui sciebat sua verba recipere duplicem hane interpretationem , eaque causa istis utebatur r ipsa
irque ae quum Graece dideret de Crassi Filio . sed qui credebatur genitus ab Axio quedam , illum
Crasso , vei Axium crassi Filium. diibit igitur causae gst, cur non huiusmodi explicationum et distinctionum argutias Philosophis lubentes relinquamus. Μau ta men et alter philosophus omne
verbum natura esse Ambiguum tra
didit. Immo usu pleraque dici possunt ambigua. Sed per analogiam significationis, non aurem natura : nam natura sua simplicem habent significationem. Nis Νaturam Vocaverit. quod omnia vocabula possint, si usus ita velle aut sors ferat, di Versam acciper significationem. Sicuti Gallus et Germanus diversa notant in L. Latina, sic et Nivantis posset Itidem ad diversas res significandas adhiberi. si occasio tulisset. Vide
et Quintilianum VII. 9. ubi da
Amphibolia agit. 4 Ut non nisi unam, etc. J Sci licet propriam et genuinam et arfiguratas et analogicas saepe ma .
713쪽
vocis significata feruntur , fere Prima esse propries GC genuInia , catera metaphorica , vel ad quae per simititudinem magis quandum, et lingua dilatationem , dictio Propositu extendatur. Idem fere ait Rabbi
Mardochai in Concordantiis Hebraicis. Valla lib. 6.
cap. 3. contra Nonium Marcel. Sic ait. Nam quis credat , aiatores uni dictioni tot significata , et quadem Pro de quemque nova , dare Moluisse, tanquam Iin- fuam ipsam confundere cuperent 8 Vide eod. libro , cap. s. 8. II. I 2. Sed antequam ad exempla transeo, Sex praemittendae Sunt regulae , quibus totum negotium dilucide explicabitur, et assertio nostra constabilitur. I. Haec doctrina in Nominum et Verborum rectis in. telligitur : hi enim sunt propria rerum nomina Catonis, et Catoni , inquit Aribtoteles, non sunt Nomina , sed Casus nominis: IIcut Sanabltur , et Sanabatur, non
sunt Verba, sed Casus Derbi. Frustra igitur mihi objicis, ducis duces , esse nomina, et esse Verba ,
ac proinde ambigua i sic legis, legi, te se sic Mis ,
nomen et verbum : Sic aVis , quae volat, et aνis dativus, ab ax'uS: Sic satis , adverbium , et satis hsiam satorum : Sic canis verbum , et canis nomen :quatatuam antiqui hinc caneS , ut hac Muspes, dixerunt. Nub hac etiam doctrina volo comprehendi rectos plurales, qui aliis singularibus assimilantur; ut Arudentia in plurali, cum prudentia, G Sic temperantia, continentia , et alia hujusmodi. Quanquam et his alia commodior potest reddi ratio: quia nomina adjectiva non facient cum substantivis ambiguitatem , utpoto quae sola in oratione sine SubSantivo non ponantur . et ita multum differt, auditus se O , ab auditus , us; et census homo, a cenSus, ias; et guStatur cibus , a gustatus, MF : Sic multa , pro poena et multa virtus, quamvis mulcta aliqui scribant. Denique adjectivum et substantivum unum quiddam esse ce
2. Inspicienda est diligenter prima nominum forma et i Osιtio: nam aliter multa mihi objicies etiam in rectis, quae omnino ambigua videantur . ut , ιuo ,
714쪽
onis, et ligo, as. Sic lens. pro vernae, et legumine: frons , pro folio , et parte capitis. Cui objsctioni sic respondeo, Antiquitus, teste Sosipatro Charisio , et
M. Varrone , Duillum nomen in duas consonantes desinebat : unde etiam saepe legimus, hiauc sapes, trabes, plebes, sorII s. Testimonia lege apud Pris- .cianum lib. 7. Varronis accipe verba ex lib. 9. Videmus , inquit, eae his Merbra , trabes , duces , de extrema syllaba , E , literam exclusam , et ideo in singulari factum esse trabes , duae. Haec ille. Ego addo , Cum E , vel Ι , aufertur , si tres remanent Consonantes, perit penultima ut, haec frondes , frons , haec frontes , frons , haec lentis , lens , haec lendes , Iens. Non tamen omittenda est Charisii differentia :
s ) Fros , inquit, sine N litera, ne faciat, inquit
Plinius , frontis ς citatque his Varronem sic, ulmos et populos , unde est fros et item , fros . foenum , messis. Vide Lipsium lib. m. cap. I9. variarum Leci. Ego tamen apud Lucretium , frians , et frundes, semper invenio; et ita legendum apud Virgilium , et Ovid. Servius, et alii contendunt. At de Ligo, inquis, quomodo te expedies t Inspice , inquio , primam formam; ligon , cu n , udon , haFagon , mangon 2 nam legimus apud poetas , cu nas , ethar agonas. Sed Latini , ut ait Priscianus , solent auferre N his nominibus ς ut, Plato , pro , Platon ς
o quidem Ovidio dicitur, qui aliis Vlo , Metam. Is .m Robora setque Milon senior cum spectat inanes. J ra Sic harpam, ligo, pro, harPaLon , ligon , Sic turbo,
vel rurbon, quod semper facit, Onis, contra Gram
s) Fros inquit, ete. J Sensus est
Charisii, scribendum esse nos et Frua , quum frondem volumus notare, ne, si scribamus Frons, eκ ea Voce formetur Frontis. Addit Charisius , quasi non dicatur nisi Frons τι ν, τυπον , n. e. quasi Fions non dieatur, nisi quum in e ligimus με πών, frontem api tis.
viumPatrem ad Senecam Agam.U. 4. ut et qtiae ego notavi in Dissertationum Triade pag. I9. Sed et in loco illo Ovidii codices no nulli praeferunt Milo , testante Nic. Heinsio. olim autem dixissa Veteres , neque tum Centurion , onis , Sed centurionus , oni , et sic Decurionus , e t. prodit Festus in
715쪽
maticorum recentiorum differentiam : nam cum legis turbinis et turbinibus , est ab hic turben , ut eae
Caesare et Plinio disputat Charisius. 3. Nec mihi etiam fraudi sint varia linguarum
idiomata 2 saepe namque sic continget , ut una VOCO multa significentur. Lusitani enunciant UN GRANDRΑΤΟ, nos item eodem modor at illi magnum murem significant, nos spatium temporis. Ergo pro causa Graecus Casus est ab ergon ,
Latinis est Cunjunctio r et ) fortasse semper
utrumque idem est. Hic Seps, pro sera , Graecum est, et a putredin dicitur; haec repes , unde seps , Latinis est vallum. Graece mna , unde mina Latinis, miniae , Pr interminatione. Hic caeis, pro sera, Graecum; pro Parte currus ,
Liber, pro Baccho, Hebraeum est; a Ll, populi,
Fortasse semper utrumque idemost. J omnino ita se res habet. Semper Ergo est Graecae declinationis ab ν. Nam sicuti dici-citur , Ilitus ergo venimus , Sic et simpliciter recte dicitur eodem 1en Su , Ergo venimus, h. e. illius memoratae ei ergo , ea yratia. Plaut. Pseud. IV. 6. 22. Malum et scelestum et periurum ajebui esse me SI. Pol haud mentitus est. BA. Ereo haud iratus furi n. e. eo ergo, vel iclitis ergo, scit. quod non mentitus est. Persa , I. I. 24. Satin tutisque valuisti I TO. Haud probe. ΔΑ. Ergo edepol pa IIeε ι n. e. eo σηρο , eo fasto, ea gratia palles. Similiter Cistel. I. I. 74. GR. Ferfidiosus est amor. SI. Ergo in me peculatum facit. Fard r. fab. 13. Ergo , quid refert mea . cui seria
'iam , d. e. eo ergo existente , si
Boc ita est. Liv. I. 37. Albano non plus animi erat, quam 'dei',
Tres mancre orgo, nec tranaire aperte susu3 , b. e. ea re , eju1 rei ergo.
eue cap. 23. consederunt utrimque
evertes, quippe imperium agebatur. Ita 'ue ergo erecti, Suspensi Me , etc.
Nempe ergo sumitur in lingua Latina, plane sicut illud Itaque , quapropter idem est, at si hic
diceretur , et ita se re habente , et ita ergo hoc existante. OVid. Me tam XIII. 36o. Spectat truculent Ioquentem . Falsaque jurantem , tu miraque exastuat ira, Atque ita correptum, etc. Involat. Iam sicut
illud Ita simpliciter saepe adbibitum pro Conjunctione, qua ratio significatur rei, quae traditur: Sio et Ergo in Eundem usum paulatim invaluit, et ideo simplicitet transitioni rationali saepe inser Vit, arque etiam ita aliquando , ut appareat satis , prae Valente usu irationem originis vel parum hambitam, vel non animadverSam, vel etiam integrum comma , cui respondeat et.' Ergo . per Ellipsin omissum. Unde et factum , ut etiam correptum aliquando currat , immo et Festus ipse distinguat illius significationem , et e X ea quantitatem ultimae Sylla.
bae. Niliit itaque mirum nujua ta
716쪽
Procreator: est enim Noe. Sed Liber, a, iam, Latinum est, ut libertas: at liber libri, pro cortice arboris, primam breviat. Pax, Graecis est adverbium silentii, cum digitus ori apponitur, non admirantis, ut docent aliqui; 9 Latinis est, quies. Hic, vel hinc , calx, pro calcaneo, Latinum, IO)a calcando; haec calae, vel potius chalae, pro lapide cocto, Graecum. Aliter Caper de orthograph. nam Pro materia , calis , scribit; pro parte pedis , cala. Taurus, pro monte Asiae, Scythica vox est, fra Tauru , id est, effector sive opifex fluviorum .
Taurus , pro animali, Graecum est, Ταυ ρ2 , unde Latine Taurus.
12) Eucus, pro ape, Latinum; fucus , vel
Ihucus, pro purpura , GrTcum.. Gallus , cum est vox Phrygia , fluvium significat , ubi Cybeles sacerdotes, ob id dicti Galli, emascu-
superioris seculi eruditos etiam diversam ei tribuere originem , sicuti videre est apud Vossium. At Ursinus Tom. I. pag. ro I t. diserte me maluit Sequi.
8 Ban , rario vel tigno.J Quidni pctius vel a tan , unde haud dubie 'a frius , vel GA , unde Pa rio. Sed falsae omnino hae Llymologiae. Liber prq Baccho prorsus est a , quod significat libo
et stiIIo. Appositum utrumque. Unde λicime et M he humidus stil- Icris. Posteriore modo Bacchum
Siculi appellarunt, ut docuit nos Heinsius ad Silium Ital. Id vero si Latina forma pronuncietur . est Iiber. At Liber , era , um , deduco cum Uossio ab . Hodiam etymi et similia exempla ille adfert. Liber, bri, cum Eodem Graeco 'γ, vel 2EOIico λιποοῦ ,
9ὶ Latinis est quies. J Vel pOtius . pactio quietis , quae inter homines fiebat data dextra , Ieu
concerta invicem manu. Est enim a pago, Veteribus usitato, ut ex reliquis XII. Tabb. liquet, sed pro quo posteriores dixerunt pango, unde eo Paetum et Pasetf-
ro) A calaando.J Contrario m do se res habet. scit . ut calcare Realx derivatum sit. Vide Uossi Etymologicon. ii, Tauru id est effector . etc. I Forte voluit deducere ab Hi phil. eius radicis , unde Hebraei 'in rivus deduxerunt. Sel rectius Bochartur a mn Tmir et Thaura , quod Chaldaeis et Syris montem n tat. Sicuti et alterum Taurus non Graecum est Origine sua , sed itidem Hebraicum et Chaldaicum , a, ' in, Sor, Tor, quod istici
itidem Bovem seu Tauriam norat. ra Fucus pro ape. J Haud dubie est idem vocabulum. Etenim si cuti sucus mentitur nativum colorem , sic fuci sua similitudinumentiuntur veras apes. Porro Os
717쪽
labantur, Vide Plinium libro s. cap. 32. Idem tib
3 s. cap. I 2. Samia testa 1 tras Deum sacerdotes ,
giai Gallι νοcantur, virι litatem amputant. Vide ovi q. Fast. ex illo loco, Cur igitur Gallos , qui se Ciaere Vocamus , Cum Iantum a Phrnia Gallica cistet humus 2 Gallus apud Graecos, album Significat, inde Gallorum gens vocata, quia corporibus albis
sint ptae diti. Unde Virg. l. 8. AEneid. de Gallis,
Tum luctea colla Auro innectuntur. Gallus Latinis avis est nota; sed qui Latine loquuntur solent addere fallicta euS , propter ambiguitatem. Xenophon in
i3ὶ Syllabae quantitas apud Romanos Satis . superque distinguebat voces , quod nos, nisi in
Carmine, non Sentimus. Hujus generis sunt, POPulus ,
Pro arbore, prima longa; pro turba, brevi; Palus, udis , prima brevi; palus, i, prima longa. Uter, tris , prima longa uter , a , iam , prima. brevi. Labor, nomen, prima, brevi verbum, longa. COB, as , producit, colo , is , breviat. Sinus , pro gremio,
brevi; pro vase, longa. Pila lusoria, prima brevi q) a nariλέω, aequo Pila, pro murtario , prima
nia eadem habet h- Vox in utraque significatione , etiam prioris syllabae quantitatem. Ut adeo origine sua fuerit Graeca, sed a La- inis recepta, et translata etiam ad animalcula apes mentientia. r 3 byllabae quantitas , etc. JSy abae uuantitas et Accentus disting liint vocabula , ut rectius in aud endo intelligantur, de quo vide Me supra l. 3. I. sed eo ipso non faciunt, ut vere diversa Sint, aut ab initio fuerint , veluti Dico , are, et D co , et e. Id potius praeStat sola vocabulorum OriRO , quae hic prae omnibus his regulis ma-Nime est spectanda , ut eX qua ocabula naturales seu primitivas suas significationes accipiunt , Saepe etiam syllabarum quanti tales Nemiquam igitur pro iisdem sunt habenda. quae origine discrepant, licet iisdem plane constent liteis ris , eandemque habeant per Omnia formum , immo et syllabarum quantitatem. Veluti Liber praBaccho , et pro homine sui juris; Pilare pro den Sare , et pro furari; olere pro odorem spargere , et procrescere. Sed tamen si in eodem vocabulo diversat significationis diversa etiam sit Prosodia , iustissima datiar tunc nobis suspicio statuendi diversam etiam originem , licet eam , ut saepe fit. satis exploratam non habeamus ; et sic porro dividendi unum illud vocabulum in duo diversa.
M e , quod significar sphaeram, unde Atioles. πολλα, Latini, qu maxime sequebantur AEOlicam dialectum , et porro olim literas non geminabant, pota . cuius Vestigia etiam nunc occurrψnr . et
sic tandem pila i sicuti pro conia
718쪽
DA Voc IBUs ΗΟΜΟ NYMIsia longa sis qnasi pinsa, vel pisa, a pinsendo. Sed AEneid. 9. ubi legitur, Saxea pila eadit, i 6
libentius legerem, Saxea Pyla cadit,' πυλη enim columnam otiam significat. Compilare vero a nullo horum ducitur, sed a Graeco , teste Turnebo nam pilitem AEoles furem vocant, Hesiodus phileten. Vide Iosephum Scaligerum , in Festum, compilare.
7 ὶ Plagae, pro funibus illis, quibus retia ten
duntur circa summam et imam partem, aut Pr mundi Iegionibus , quae , Graece climata dicuntur , breviat; pro vulnere , producit . . , ARUS , pro vetula , breviat pro podice, producit. Acer , eris, pro arbore, breviat; acer, acris, et acre producit. Os Orrs, unde Osculum , producit; os Ossis , breviat,
teste Divo Augustino in libro de Grammatica, et lib. 3. cap. 3. doct. Christian. Lucretius lib. 3-
Exos , et exanguas tumidos persuctuat artus.
s. Accentus mire distinguebat ambiguum. Nec hic loquor de ridiculis illis , sane , Palam , Porro : hi enim nec erant apud antiquos: ti8ὶ ante Quinctiliani
tempora, nec poterant amphiboliam parere, ut in Prima regula admonuimus , pretesertim cum Porro , pro deinde, mere sit Graecum sed de aliis secretioribus , et qui nostras aures omnino fugiunt.
c nam Graecum est κώ dixerunt sinis. Vide Vossium. 1s Quasi pinsa . vel pisa. J Immo a pisa , diminutive pistila , et inde pila , sicuti qualus a quasil Itis. Vide supra I. IO. a. pag. 69.
hil minus. Festus , Pila , quor Po rietem sustentat. Suer. Claud. 2O. congestis a pilis altissimam superposuit turrim, scit. moli portus.
Columnae autem , quibus quid sustinetur, videntur ideo etiam pilae dictae , quia similes sunt moristariorum pistillis. Vide Vossii Erymol.
dubie a Graeco amaγιγ obιiquuε, quod a πγ ino. Unde et pragvis lecticarum est papyri. At plagae pro regionibus cinii et terrae ab Hebr. . A divisit, unde IUBPans , cIassis , Vel a Chald. v tractus , regio. Denique plaga pravulnere. R Gr. 18 Ante Quinctiliani tempora. ISed nec eo tempore videntur Fi urae hae Accentuum in usum in-uctae. Tantummodo refert illa lib. I. c. 3. inter vitia pronunciationis , iquod nonnulli figerentionum in ultimis quorundam UO-cabulorum , ut distinguerentur ab
iisdem alio sensu adhibitis. Vid supra ad I. I. I. pag. 33 , etc.
719쪽
Aliter enim enunciabant, seps Graecum, aliter Seps Latinum, quoniam illud per e ta , id est, e longum, scribitur 'Graece , hoc per epsilon , id est , e tenue. Sed hoc illustremus doctorum testimoniis. Lustra , inquit Festus Pomp. significant lacunas
Iutosas , quae sunt in simis aprorum cubilia ἰ aqua similitudine ii, qui in locis obditis et sordidis
Dentri et desiuιae operam dant, dicuntur in lustris Pitam agere. At quum ejusdem Mocabuli prima ollaba producitur, significat nunc tempus qginquen-
Male , nunc populi lustrationem; 19 illud a luto,
Adeo , inquit idem . duas habet significationes p
nam cum ρrιma Ullaha Acuta emertur , idem si niscat quod accedo, ut cum dicimus, adeo praetorem: cum aurem secunda, idem est, quod usque eo, non quidem secundiam rationem , quia , ad , pro O itio accusativis accomodata est , Sed vetusta quadam loquendi consuetudine. Vide Festum in vocibus Ergo,
Muscerda , Parret, Pone , Sagaces , Quando e et Λul. Gellium lib. 6. cap. II. de Quieoco.
Graecos λ Imri a x, significet quoque aquam sordidam , in qua quis
ad lavandum est νsus lavare Se SO-
et , sic Herculis apud Anton. Liber. fab. 4. idcirco et apud Latinos lustrtim a luendo Pro lavando primitus significare potuit aquam ejusmodi sordidam , dein quia coeno et sordibus delectantur apri , aprorum cubilia , et sic denique sordida et infamia ferarum hominumque receptacula: at lustrum pro sacrificio piacularia luere pro purgare tunc forciderivandum: quia tali sacrificio Reus criminum apud Deos credebatur purgari et eNpira ri, et quia Homines non modo,
sed et ipsa prodigia, sic uti di. Cuntur expia i , sic et Lui. Gellius IV. s. ob id fulgur piaculis
Itiendum Laruspices ex Etruria ac
citi. Sed tomeu, quia hoc lustrum
a Festo diserte dicitur producta priore syllaba ac vocali pronunciari, et quia ejusdem haud dubie
est originis, cujus illustris , prae-lvstris , collugirare , illustrare , lustrare , immo ipsum lustrare eoru inque omnium significatione ipsa declaratur satis ,
esse ea orta a lacendo et lumine ,
quo sive ignis et flammae , sive oculorum, aliquid perfunditur et cognoscitur , vel etiam aliis cognoscendum datur, idcirco putem prorsus, lustrum dictum Conistracte pro lucistrum, a taeeo, plane ut a Rodo Rostrum, a Rado Raatrum , a Plaudo Plaustrum. Sed et sie CI eliditur in Luna cori- tracta voce e X Lucina, et Lumen ex Luelmen. Cui simile est Fulmen pro iuvimen , Fulmentum pro fulcimentum . MOmen et Nomentum pra Movimen, Semen Pro Serimen, et multa similia. Haec Videtur vera origo vocabuli Lustrum , et Uerbicus ore, quae uota uς eI maκi-
720쪽
DE VOCIBUs ΗΟΜΟ NYMIS. Quidam , inquit M., Varro, re rehendunt, quod pluit , et luit , dicamus in praeterito , et pr*Senti
temPore, cum analogia Sui , cujusque temporis verba debeant discriminare. Falluntur, nam eSt, ac Putant,
utiter ς quod in praeteritis , U , dιcimus longum, lait, pluit in proruenti , ire ve , luit, pluit, I deoque in Menditionis lege fundi , ruta caesa ita dicimus , ut
Donatus ad illud Terent. Filium perduxere, Uliana esSet, notat, Si producte legatur Esset, signi
ficare , cibum caperet, sive ederet; Item ad illud , ut de symbolis e semus; melius , inquit, Essemus, producta E littera. Ego in illis locis Σοὶ corruptum existimo Donatum sed tamen id , quod volumus , ostendit. Quod ipsum Servius monet AEneid. ad D versum illum , Non media de gente Phogiam exe-m disse nefandis. J is Cicero in oratore perfecto docet , incloetus prima brevi enunciari , insanus, prima longa. De hac re vide pulchrum locum apud Aul. Gell. lib. 9. cap. 6. 6. Euphemismos ,' id est , bona ominatio , inquit Demetrius Phaler. est figura , quae odiosas res bonis
verbis edit, et impia itidem facta piis. ai) Hinc
multa dicuntur in contrariam significationem ur , benedicere , pro maledicere, saepe in Sacris Litoris r
me, licet in Compositis aliter se res habeat, sacrificium piaculare, et expiationem , quia in istis sacris adhibebatur vel maxime Lumen et Flamma ignis. Forsan et hinc Lustra Heretricum, ut noctu plerumque lucentia, et quia haec manime erant in ahclitis cellis , inde et Itistra ferarum in sylvis. zo corruptum Histimo. I Cur corruptum pronunciet Donatum , Nescio. Cerre sententiam Donati confirmat Servius ad Aen. V. 78s. Idem facere videtur Gellius cit. loco , eriso, prima longa pronunciari scribens. ar Bino multa dicuntur in contrariam, ete. J Si vere in contra riam partem dicerentur multa pCr
ille inter exceptiones non ser alae in significationibus vocabulorum analogiae referri debeat, tum sane quam proxime accederent illa ad Ap aemu , immo dicerentur re- Vera per μso. At vero Sanctius in sequentibus summo studio et iure explodii omne in αντiφρα-. Quid ergo Euphemismus neutiqMam contrariam primitivae Significationem vocabulis tribuit, sed adhibet in rebus tris intibus et impiis saepe , Vitandi ominis causa, Verba mitioris significationis per analoῖ iam deflenae