장음표시 사용
2쪽
plurimu tum nosratibus exteris, non sine magno desisteris,quaeri Theses Theolog Hθα tu πι sub praesidio Clarisi Viri D. IA C OBIARMINII, dum in hae forentissima Sch Professorem egit , imprimis eas quae ab ipso
mei compositae essent: compertums haberem, praeter eos qui in hac urbe vel in vicinia comis morantur dii tationibus 1 ordinariis inte
δεν paucor admodum esse qui plene huius sui desaerii competes fiant, aliis quidem plures quam Eriplarisique tamen aliquas ex ijs ad huc desiderantibus: Visemfuit, eo quartiri num votosimul eme aiis φη omnes eas de qui ι cerio constat quod i immum ba
beant auctorem sive ordinariesve extra re
3쪽
e mittere, atque in unum libelgum reginis in lucem ederie. Euam ad rem eam formam selegi, quae o Thestbus earum ue citationiabus ac notis marginalibus congrueret cim cum stationi non male esset accommodata. Nihil diu in earum commendationem, nec quam accurate materiaesingula, quas tituli I sierunt,js pertractentur praestantissimum commendationis genus est, cum opus ipsum
s commendat; quo id sit, cassa osti ira
m es omnis reliqua commendatio. Itaque totum hoc iudicio tuo, humanissime lector, committo. Series quam in distonendis matem sier vavit, non est iuxta tempus, que quaeque ad distulandum proposita fuit, nam cum,
marist tempori ι nunc haec, nunc alia mate-νia excusa publice sit, prout vel vices recuse rentes huius nostri Austoris in ordinarist dis latioributi vel occassones limates, vel assectus ipsim aut Respondentium in extrao aerari' figitabant, illa ordo prorsus incon- .einnus, imo nusim fulset: Sed,quam proxi- m fieri potuisse Mum locum quem mate- ,ria quaeque in Corpore Theologico obtinere , inser. ud ipsum tamen in pos rema di- . hintis.
4쪽
sutatisneri est de vocatione hominum ad Mutem eri non potuit; quine quae tum primum h bita fuit, cumpraelum nostrum cis ea holus libelli finem decurreret: alioquin locus illi proximus a Praedemnatione desii gnatu u fiet. uanquam autem hae dijs
tationes omnes ut iunctae intcgrum Themlogici corporis συμμια non conuituant, saia
men, cum explicationem multorum diffletariorum aue in rimana Religione Capitum so ambitu complectantur, siuam quos eamque non contemnendam habebunt utilita
rem, tam se pene singuli peculiarem suam
habeant methodum, cum in tractandis gulis Religionis Capitibin ,tum in informanada ex omσώπι simul iunctis, quam mente conceptam gerant, Theologia, quam cum a liena methodo conferre volupe in e non parum etiam attentum lectorem iuvabit, vi-rire qu4 methodo gula capita hoc libeLis pertractentur. Atque utinam Auctoridum νω hoc a Ine adornatum es, smam rem valetudise usus fiset: nae, aurego vehementer fagor, aut plerasve Minu Nesium ex fecundis ipsius curis auctas VI
5쪽
yratasiae Bre potuissem S iam veria rem
eansiitutione suerit ataeo debili, vivis, imo ne vix quidem vires subsererint ad ordis νios publica functionis labores, non sum a sis molestias Agi hac in parte facessere ; ac proinde coactu ui eas in lucem emittere demerbo ad verbum, sicut primisus ad disputanda fuerunt proposita. sc Thestes quiadem de Su eientia operfectione S. cript ra , itemque, de Iustitia ct effaria providentia Dei in malo: diversis temporibus M.que ab auctore bis tractatae, ut ut sibi admodum inter se similes; tamen hoc consilio radem ipsa bis hic a me iunctim editae sunt,mflbi ultro citroque, si quo modorisent, lueem adhue aliquam faenerarentur. Haber
humanissime lesiar, se operis caussam , o
rationem modumque in lituti mei. Faxis summus illa Rerum moderator Deus, vict
dium meum, o prastantissimi Viri labor ubi quam uberrime prosii. Vale.
6쪽
hoc Volumine contentarum. I. Da Authonitate σ Certitudine S. Soriptur.3 L D. Susscientia ct Ferfectiones. Scriptur.
ra contra Traditiones humanas. .a
V. De Fesina Patris O Hών. Pae 7. VI. me Spiritu Sancto. PQ r. VII. m. Primo primi hominis peccara Paga VIII. De Faceatis actualibus. Pet.'1. IX. De Iustitia ct esca a Frον otia me in Malo. Pag 99.
. De Iustitia ct emaria 'ονidentia Dei is
XV. P. Divina Predestinatione. ειι Euus e usi e capite. Pa
7쪽
INDEX. xv M. De iusti Mione Hominis coram Dis.
8 VI, I. Da Libertate Christiaisa. Pag. 2oo. XIX. De Pontifice Romano, σ pracipuis qui
attribuuntur titulis. Ῥα.a οδ. XX. Qua asteritur, Ecclesias Reformat a D-mana Ecclesia secessionem nonfecisse: Gy- recte facere, quod icultusque dia Pini commuuionem cum eadem habere ostprofiteri durectanto Petiam i .r i l
8쪽
Nonnullis Religionis Christianae
capitibus, ab ipso compositis.
liud, quam dignitas secundum quam illa meretur & fide an- quam vera in verbis, & vera in sensibus, sive quid enunciet simpliciter, sive etiam promittat & minetur: Et ex fide obedientiam tanquam superior, quum quid mandat vel prohibet. De hac Authoritate duo quaeruntur. I. Vnde Scripturae compctat ista Authoritas. 2. Vnde hominibus constet, vel constare possit, istam authoritatem Scriptum competere. De qua duplici Quaestione ordine pertractabimus. II. Authoritas dicti vel scripti cuiuscunque ab ipla eius Authore pendet, ut nonae Authoritatis indicat, & tanta cst, quanta est veracitas & potestas, id est. α νάα authoris. Deus autem est
veracitatis tofallibilis, neque fallere , neque falli A potens,
9쪽
c I A eo BI ARMINII GAEr. 3 7. potens, & potestatis irrefragabulis .i supremae in ι - creaturas. Ergo si ipse Scripturae Author est, Au- altari. i. thoritas Scripturae a Deo solo,&tota pendet, , Tota, quia est sussicientissimus A uilior, .R.mi L A solo, quia socium non habet, . neque in Veracita oquelae, neque in potest rejurii; inpute quostolonis in Creaturis veracitas N potestas in cuius uxracitatem & pote statem omnis fides dc obedientia tanquam in pri-m causam, & vltimum terminum resolVatur. Iii'. Hoc ipsum multis argumentis per totam miti L Scripturam sparsis evincitur. Ex inscriptioni- -υ 1. r. bus plerorumque librorum Propheticorum, de Apostoljcarum Epistolarum: quae ita habent. μοι .i, . Verbum Domini quod fuit ad Hostam, Ioelem, Amsum.
.--. d. semNntii ad conciliandam Authoritatem di-1 .re cendis, tum petitione ab ipsis Dei , &Christi legatis, tum p 'issione a Deo & Christo facta.
. i, i ita ipso more qui legem suam enuntiatu- .rys , sic praeotus est. Pgo labovasum Deus tuus. Et filio suo Authoritatem constabiliturus, dixit. Hic est Filim meus dilectvi hκης audite. Fatetur hoc ipse hominum consensus, cuius conscii Minos, Numa, Lic ir qui, Solon, leges suas, quo valerent, ad auctores Deos, dea sve retulerunt. s. ix IU Haec A uthoritas cognita obligat omnium
Due. Die R., quos sermo vel Scriptura dirigitur, L R .. conscientiam, ad digne accipiendum. Qui vero
10쪽
tanquam a Deo traditum accipiunt, de approbant, divulgant, di praedicant, interpretantur &exponunt, a supposititijs dc adulterinis dictis, vel scriptis discernunt, & discriminant, illi nihil , ,is, cauthoritatis addunt dictis vel scriptis,quum tota . illorum, sive singulorum sive iunctorum Authotitas sit tantum humana, & divina ab humanis confirmari neque indigeant, neque possint. Sed totum illud approbandi, praedicandi explicandi, R, is udiscernendi munus,etiam ab ipsa tota Catholi obitum, testificatio tantum est, qua se dicta via
scri pia ista, & sola quidem,pro divinis habereti
V. Non modo ergo salsa, sed & cohtradicti nem implicantia, stulta, & blasphema sunt, hu- . iusmodi dicta Pontificiorum. Eetlsa Scri turis est antiquior, o Scriptura non hil Anthratica nisi Eccle a 'Anthoritate. Et, omnis qua nunc ed Seri,iura Aut bori- Δtκε, ab Ecclesiis Authoritate dependet necessariὸ. ELScri-rhrae non plia valitura e sent, quam fabula A vi, vel 'et'. i. aliud quodvis friptum nisi Eccl6a remmonio tredere- Η fri iam mm. Argumentum vero quia Scriptura antiquior 2 - Θ it sit Ecclesia, falsitate laborat Antecedentis,& in ' in eonsequentia. Nam Scriptura quoad sensus,imo& Verba Antiquior estEcclesia Et tenetur Eccle sia prior, accipere posteriora dicta, & scripta E- ' satae,Hieremiae &c. Pauli,Petri,simul ac illorutri Q 0 . divina Veritas argumentis iuxta Dei iudiciunt y sussicientibus est demonstrate i I VI. Eo vero ipso,quo Scripturae sunt divinae .i is etiam sunt Canonicae, ex modo δί fine scriptio. iν. nis: Vtpote regulam fidei, charitatis, spei, totiust iqvς Vi nostrae continentes Sunt enim datie ad i= ''