Francisci Balduini jurisconsulti Justinianus siue de jure nouo commentariorum libri quatuor indice copiosissimo aucti. Cum Nic.Hier.Gundlingii, JCn Praefatione

4쪽

CRANCISCI BALDVINI

DE JURE NOVO

EX OFFICINA CRUGIANA, MDCCXXIIX.

6쪽

LECTURIS S. Constantinum Masinu prius edidit do

ctissimus B A L D vi M v s, quam Justinianum, qui velut novo in orbe jus fabro fecit novum, ac denique Certum. Haud temere ita loquor: quoniam a quam plurimis reprehenditur Uc t m penator, S inconstantiae arguitur, ac si fixisset &refixisset leges. modo 'hac inclinatus, modo illac. in quo amen ei injuria fit. Nunquam enim Legislatori os obstruitur: cum semper aliquiss emendandum inveniatur; aC sepius occurrat, quod primum Oculos imperantium essugit; aliquando etiam fraus intercurrat, post legem iam editam Urentemque summae potestati subditos; qui semper nituntur in vetitum, & ceu arCUS Cur Vatus naturalem situm repetit; ita illi quoque suo vivere more gestiunt vehementer. Sat

7쪽

est, effecisse Iustinianum, ut, post ejus obitum, constanter perennaret jus a se condi tum, fatone dicam, an quod adeo sapienter omnia sint librata, haereo certe. Neque enim postremum permittent omnes: immo plurimi contra ibunt; nec ipse BALDvi Mus tam est ei deditus, nihil ut statui melius potuisse credati Verum tamen in hoc ille nobiscum consentit, peccari intra muros & extra. Qui ad du-hitandum evertendumque omnia nati sunt atque minutissima carpunt, saeculum, in quo vixit Justinianus, neque circumspiciunt, neque praesumtis erroribus vacant, sed illis aliquando cum prodigalitate indulgent, falsum quippe habendum, eum fuisse άναλφάβητον,) Justinum Patrem confundentes cum Iustiniano, corrupto Suidae loco turpiter decepti: quod vel centies confutatum repetit nihilominus ignava & ignobilis Iuriscon sultorum turba. Alii uxorium appellitant:

quidam superbum dicunt, titulos, quos ame-cuvit, ferre nolentes: sicuti nonnulli quoque inveniuntur, qui eos in dubium adducunt, & a nova manu fabricatos stolide arbitrantur. Nam etsi verum est, insigni eum amore dilexisse Theodoram; constat tamen,

fecisse id alios quoque; inque primis Regesct Imperatores Germanos, qui fere nulluin privilegium indulsere Principibus tam sacris, quam profanis, in quo non injiciatur mentio morum, quas conlectates, seu conte las

8쪽

appellavere suas. Quod Vero arrogans nobis videtur, & fastu plenum, id Romanis Graecisque consuetum apparuit ac tritum. Adeo mores ac stilus variant, ut, qui id non intelligunt, praelationem Cornelii N potis vel non legisse sint dicendi, vel ut legant, iis inculcandum esse videatur. Diu enim est, cum se orbis Domintim appellavit Antoninus; atque a devictis gentibus adsumsere agnomina Romani ImperatoreS: quamvis singulas non devicerint ipsimet; sed, quia Antecessorum in elogiis invenere, sibi quoque talia non immerito competere nomina titulosque credidere. Atque hinc prosecto CAEs Astis nominatissimum nomen evaluit. Domitianus uxorem suam AUGUSTΑΜ v cavit; ipse σεβα ς & aliquando ἀμσεει ς; Diocletianus primus appellatus est: Caracalla ALLEM ANNICI inscriptionem amavit: Claudius II. GOTHICI vocabulum adsumsit: Probus FRANCICI cum Gothico Con- Unxit, ac TRIVMPHATOREM se nominari

lubens audivit: Pompejus Magnus jam Pii appellatione sibi, sicuti Antoninus, placuit;

cujus indulgentissima conjux quoque Πῶς ' pulcherrimo verbo est honorata. Commodus FE Li Cis δειγμαι adjecit, Syllam Di stat rem forte hac parte imitatus. GERΜANICI autem, sere ante Omnia subactarum gentium nomina, a pluribus adscitum legitur. Praeter Drusum enim & Germanicum Tiberius, a 3 CGu1,

9쪽

Crius. Claudius, Nero, Vitellius, Domitianus, Nema, Irrianus, Hadrianus, M. Aurelius, Commodus, Antoninus Caracalla, Maximinus, Maximus, Postumus, Gadienus, Claudius II. ea adjectione usi 1 imi: quod par im nurni ostendunt, partim Historiarum scriptores confirmant: ita ut falsus sit hoc loco Salmasius, Alle manniam totam Gersi an am signasse, & Germaniam cum primis, tempore Vopisci, pro Al- Iemannia Promiscue esse usurpatam opinatus. Quo irca minime mirum, Justinianum

DEMICUM ac FINNICVΜ nominavit. Η

neri namque & Antae ii 'em sunt, quemadmodum Lethnitius in Missi et laneis Bero linensibus evicit: nec Hendemibus a Venedico diversum sonat; decipiturque omnino, doctissimus ceteroquin Ezechiel Spanhemius, qui PONTICvΜ pro ANΤ1co in Justiniani titulis substituit. Id magis ambiguum, quare FLAvi I nomen Justiniano adhaeserit. BAL-Dv IN Us nostras in Commentariis ad Institutiones non id sibi liquere fatetur. Lam-beeius aliqua hanc in rem in medium tulit, quae jam alii exscripsere. Harduinus rem acu tetigit, qui Constantinum M. e Flavia

Gente prodiisse vidit, hancque in plures familias Valcriam, Juliam, Claudiam dispersam deprehendit in numismatibus saeculi tam

ministri. Jam vero cum Anastasius, cui successit Justinus, ad Flaviana vel cum ea con

iunctam

10쪽

Unctam quandam familiam genus retulerit,aci Iustinus interea per adoptionem in Anicium Remma traductus fuerit, favebat enim illi cum Praetorianis Senatus; quo in Senatu PΙures e Flavia gente superabant hinc pa-Ιam fit, quam ob caussam Justinus &Justinianus, Justini ex sorore filius, gloriosum hocce decus sibi adtribuerit. Quin ausim adfirmare, Constantini imperium Flavianum fuisse insignitum, adeoque Constantinopolitanos Imperatores universos Flaviorum n .mine Consuevisse gloriari. Quod extremum omnium mihi verisimillimum videtur; sed in quam opinionem nunquam incidissem, nisi ab Harduino coinpositum stemma Constantino-Flavianum inspexissem cum Curat perpendens insimul, Teutoniis Reges omnes appellari Francos, etsi permulti fuere, quos

Francicus ortus beavit nunquam. Igitur 'GOTHic 1 & UANDALICI cognomentum

superest, de quo anxie aliqui laborant; quan-Moquidem Vandali nondum subacti, nec Gothis adhuc illatum erat bellum, Cum Iustinianus compilari institutiones nostras jussit. Quae caussa est, quare in opinionem, sane temerariam, rapi se passi sint quidam,

ac si totum prooemium, aut saltem titulos Imperatoris novus auctor, nescio quis, im- perite sit commentus. At vereor, ne fallantur vehementer. Constat quippe primo,