De antiqua Ecclesiae disciplina dissertationes historicae excerptae e conciliis generalibus, SS. PP. et auctoribus ecclesiasticis

4쪽

ANTIQUA ECCLESIAE

DISCIPLINA' DISSERTATIONES

Excerptae e Conesitis Generalibus, Π. PRω Atictoribus Ecclesiasticis.

S. F. Parisiensis Din. Theol.

Aeeeferunt in hae Editione Animadversiones νεωdam , quibus nonnulia Auctoris Sententia pauerim explicanor, partim striam consurantur.

TOMUS SECUNDUS.

VENETHS , MDCCLXX.

Sumpi. HEREDIs NICO LAI PE ANA. Superiorum permissu , ne Privilegio.

6쪽

INDEX

nisi nationum In boe Tomo com

tentarum .

DHertatio De Primam Romani

Pontificis . pag. ADissertatio V. In qua probatur judicium Romani Pontificis non esse

irreformabile. - 6Dissertatio IV. De Concilii Rener Iis supra Romanum Mntificem

auctoritate. Is

Dissertatio VII. In qua probatur Pom, tificem aut Ecclesiam nullam h here in ReRes eorumque boma initatem directam vel indirdi

ctam , nec posse Reges ab ipua ullatenus deponi, aut eorum suta ditos a fide & obedientia exti

. . a

7쪽

oIs SERTATIONUM,

tu Me Tomo de Antiqua Melesia Dis plina r

. contentorum.

Pr-atu Romani Pont eis. pag. I l in Praloquium . ibid. Cap. I. De Primatu beati Petri inter Apo- istolos. alsi. I. Utrum , se quomodo Primatus sancti Pisari ρυμ ex scripturis demonstrari. ibid. I. II. Petri Primatus ex veterum testimoniis asi feritur. . , . I I. III. Ostenditur nihil obstare Petri Pr apuἱ i Apostolorum ister se aqualitatem , ubi rece tor de Perrὰ , 'Pauli individuo Primatis

. p. II. De Romana Messa primatu. 33β. I. Demonstratur Primatus Ecclesia Ramana fu- pra ceteras orbis Eceti s. ibid. . IL De Primatu , quem ambiit Constantinopo-

Iliana Eecli necnon de Graeorum recenti rum ea do re sententia . -

III. Sententia Hiel starum , Lutheranorum , , Calvinianorum de Helsa Romana Primam re- lfertur huic subjicitur opposita Curialium Me logorum opinio a ac demum refertur , ac proba mr aliorum Theologorum , is prasertim Gallo- inem doctrina inteν utramque media. ΑΦ i

8쪽

In q- probatur Romani Pontificis judicium non se irreformabile. 36Fraloquium. ibid. Cap. I. In quo ostenditur Romamos Ponti res non esse in sudicando inrallibiles . Osi. I. Docetur id ex scripturis. ibid. II. Idem probatur ex veteris Ecelsa discia plina. 62β. DL Idem pro tur exemplis Romanorum P timcum , qui de facto a veritate deviarum. 65β. N. Ex recentiorum Pontimum pugnantibus imter se definitionibus reiicitur infallibilisas. 73β. U. Ex Romanorum Pontificum confessione probatur , eos non habere ridsisiensis Ddisii pria vilegium . 8st. UI. Rejicitur infallibitas Pontificis ex Dem ris Conciliorum. 89β. VII. Ad euntur Academiarum , ae prasertim Pariseensis adrursus in Ilibilitarem Pontificiam

insimus. Ex Theologis idem docetur. 96 GP. II. In quo respondetur argumentis , si sadversarii Romani Pontificis infallibilitatem, suadere conantu . . sy

Da Conrilsi generalis supra Romanum Pontilicem AE ctoritate. 2IrPreloquium . . Pilias. I. Potegatis Melesiastisa --ἀiatum subi Qe Mnsversalem Ecclesiam . SN. H. Maiorem se Concilii generalis , quum M mani Pont ei, auctorit--- ηγγ - Iu. Ponci cem manum Concilii Iunus tene-

9쪽

ri , nee posse illas pro libito irritara , --t ea, quamvis post ab iis sapienser dispensara in eo sis , quo Concilium dispensarer . I 38 IV. probatur, Pantificem Romanum a

Concilio iudicari , is deponi posse . 2466. U. In Conciliorum Pisani, Constantiensis, ct Basitiensis circa propositam quassionem definiasiones referuntur , e, ab adversariorum objectionibus vindicantur. IssVI. Respondetur iis, a nupero quodam Scriptore ad elevanda, eludenda Concilii Constantiensis Decreta objecta sunt, simulque Patres Constantiosis Coneilii, necnon Basilaenis .m , , Cleri Gallicani nuperrime congregati ibhujus calumniis vindieantur. s. VII. Academiarum , er Theologorum assertu Auctoritas. 18 Is. Ultimus. Respondet. adversariorum objecti Bibus. Iss

In qua probatur , Pontificem, aut Melesiam nuia iam habere in Reges, eorumque bona auctorita-eem directam, vel indirectam , nee posse Reges ab i sis ullatenus deponi , aut eorum subditosa fide , obedientia eximi. . - ΣPraloquium . ibid. Cap. I. In quo demonstratur , potestatem Mel totam esse spiritualem , e, an temporalia

nullatenus extendi. Or

I. In expon tur prima ratio , Grassum se licor, ne Melesia Caput nullam habuisse , exercuisse M temporalia potestatem. ibid. I. II. Continens rationem secundam propositionis , ' a: m scilicie a Christo Ecclesis collatam esse spiritualem. a

β. III.

10쪽

. III. In quo tertia ratis exponitur , Christu- nempe, o Apostolos emnem potestatem, σj risdictionem temporalem ab Ecclesia aman o

f. IV. quartum argumentum petitum ex te stimoniis Romanorum Episcoporum , sanctorum quς Patrum , qtinus escitur Ecelesiam in o ritualia tantum habere potestatem , Ira issac in sola temporalia ; ut neutra pore 1 a se invicem dependeat. 21su. V. In quo quinto argumento evincitur , Eccis fiam in temporalia nullam habere auctoritatems o Dod per vim , Iladiumque materiatim M. miues cogere minime possit. FGP. II. In demonstratur , eivilem potest rem de se , , ex natura sua independentem esse a spirituali. 33 f. I. In quo probatur , potegatem ναἰam imm diata este a mo , is ab illius potestate pen

9 II. Reges pereantes a nemine, pr/ter quam . o temporali poena plecti posse. δ 'g. III. In quo ostenditur, Ecclesiam non m se vio armis resistere Regibus potestate sua abutemribus , sed teneri eos patienter ferre. Mug. IV. Principibus in rebus eivilibus , is temporalibus omnes esse subjectos . I. Ultimus. In quo refellitur adversariorum opianis ex novitate. 268

p. III. In quo respondetur objectionibus. M FA L. Respondetur auctoritati us , ct exemplis , qua ex sacris litteris desumuntur. ibid. g. Il. In quo refutantur rationes , is inductiones

Bellarmini. asi. III. Respondetur rationibus ab exemplis sive a factis ad jus concludentibus. 3O De excommunicatione Theodosi. 3Qs