장음표시 사용
261쪽
R H AE T 1 C A. 122 netum rumpi queat. Tum qua ratione
essici possit, ut Rhaetia cum Gallia , &
Mediolano conueniat, Vsque eo ut utrique satisfiat. Quibus simultatibus, & inimicitiis V ii quaedam Rhςticς familiae exerceri so- lent, extinguantur. Fiat edictum, quo uniuersi moneantur, ut ipsi inter se, &cum multitudine concorditer agitent. DCum apud Rhaetos omnia tranquil- XIII lata fuerint, tunc tradant Helvetiis oppidulum,cui nomen satanfeldum, siue Campus Maiae, & Malansium p gum. Haec ab his per aliquot annos habeantur, quo paeta, & promissa constantius seruari, & reuerentius haberi
possint. Postremd cum domo Austriaca, & XI iu
cum Mediolano tractatio instituatur, quae eo specte ut uterque nostrae gentis curam sitscipiat, Copiae militares pagorum catholicorum aperta camporum obtineant i nec inde prius ab-
262쪽
scedant, quam fe protestantes ad tua receperint. Haec illi. Per idem tempus Maximilianus A chidux cunctos, qui arma per aetatem ferre possent, in uniuerso Tyresensi comitatu armari iussit. Fuentani quoque militares copiae propius Vestelli nam accesserunt. Neque quisquam amplius dubitabat, quin eo bellum iblaturus esset, quod denique Venetiis
ergo praesidium in Vestellina' continuari tunc maxime opus esset,
quartus stipendij mensis regis beniagnitate superioribus accessit. Iisdem diebus iussu regis cum Nuntio potificis,qui in aula,degiωe reae Rhς-ticis in hanc sentetisim actum est, Vel le regem,pontificemnon nescire,se,Vγcunque casura res sit, adfuturum Rhintis, si eos Fuentanus aggressias fuerit. Id ipsum Hispaniae regi nuntiatum fuit, ne ultra ibi Fuentano laxiores freni dentur.
263쪽
cilium,quod quotannis semel cogitur, cui nomen Pons dago, Tauosj habitum.EO cino Iogatus Venissem, petutum a me est,Vtiquas pensiones Vocat,ssunt annua regis erga multos priuatos beneficia) exin in commune, hoc est, communitatibus dentur. Antea communitates, uti dichrum est, edixerant, Ne quis in posterum eas pensio nes caperet, indicta ei, qui secus fac ret,poena capitis, amissione bonorum, perpetuae infamiae nota. Excita ad tam noua peteda plebs ab Hispanicis haud magna mole fuerat.Certe qui hoc vellent,ea fuit multitudo egena , liuida, turbarum, & seditionis cupiens. CULtibus tam vilibus quod vix ullae pensi nes dantur, eas a nemine capi aequum
censent. At Hispani, qui huius postulati ultimi autores essent, id summa Ope curabant, ut, Gallicis beneficiis submotis, sensim, & subdole in eorum locum Hispanicet ampulli substi-
264쪽
MDCVLI LEGATIO tuerentur. Respondi, me de ea re scripturum regi. Eadem eos qui prude ii ores haberentur summonui fiustra esse eos, qui speciem regiae benignit tis mutatum iri sperent. Quid λ Num
rex, quae nunc est sua munificencia,
hanc patiatur fieri debitum Scilicet hoc estet, si ea pecunia in commune distribueretur. Siquidem imperita multitudo regiis donis indit nomen mercedis,& quidem debitς, nec intem
Tunc intelligi coepit, quam insigni
beneficio eae comunitates quae e Stro-friclito malos iudices submouendos susceperant,sibi uniuersam Rempub. deuincire potuerint,si, omni illa colluuio egesta, bonos & iustos in impro borum locum substituissent. Sed, re inchoata,non peracta, in eo tribunali remanserunt non iudice ,sed maiorem paxiem feri praedones, quos domesti ca egestas,'proxima pecuritae spes &cupido ultionis ad omnem im manitu
265쪽
tem exstimulabat. Isti ergo omnibus modis tentarunt exequi sententias eas, quibus magna vis sectionum,quas ipsi conuertissent in fiscum, continebatur, ne omnibus pariter hic bolus e faucibus eriperetur. Curienses quoque creditores impensas in cauponis diuersoriis factas flagitabant. Sed gumeri illi
Strofricliti satellites ubiqi repererunt, qui istis exequutionibus acerrime resisterent. Et vero singulae communitates debitores aduersus festinatastiorum exactiones protegendos susceperant. Dicebatur , nullas amplius esse partes Strofricliti; cuius iudicia sint cassa.Pars iudicum, ubi haec viderunt, huic tam to consensui cessit, & sponte eiurauit, ac domum quisque regressiis est. Altera pars Curis remansit una cum iis quia nonnullis communitatibus domus Dei , tertiique foederis nuperrime in Strofiichium adlecti essent. At Grisaei foederis communitates consensi omnes iudices mutari voluerunt, prorsses
266쪽
MDCVM LEGATIO ad eum modum, quem Helvetij cen
suissent. Ex omnibus iudicibus veteres ij qui Curiae remanserant, habiti sunt homines aere diruti, & in omnem aut ditatem proni, quibus tota in rapinis,
, & in iniustitia spes esses ; denique His
panica mancipia. Nouatum ergo tunc quidem Strofriclitum dicebatur, sed meliori mutatum nemo sense. In eo, scilicet, hominum improborum tantum remanserat, ut rectis collegarum iudiciis illa lues intercedere potuerit. Sane cum isti nulla publica vi amplius cobiberentur, viris probis, & mode stis,ipsique adeo Reipub. illudere non dubitarunt. Sic vivitur ubi nemo supra caeterorum aequalitatem sic emi net, ut valido aliquo,& summo impe nio malas seditiosorum libidines coercere, & cunctos in ossicio continere possit. Enimuero illa aequalitate nihil esse inaequalius , atrocia experimenta quae illic usque recurrunt,quotidie do
sent. Haec fuit iis Rhoetis, qui in He
267쪽
R H AE T I C I23 uotiam concesserant , recens occasio
geminandi sitos questus apud obuium
quemque. Vulgabant, quanta esset illorum iudicum atrocitas, & super bia, qui nulla publica autoritae adduci potuissent, ut eiurarent, & melior, . bus cederent. Atque adeo quae Stro-fricliti culpa, & improbitas esset, hanc iniuriose uniueris genti assignabant. Addebant, se esse communitatibus imuisses, propemodum ut discipulis magister paulo seuerior esse consueuit.
Idcirco inde se nihil aequi sperare, sed
Certe qui primis nihil aliud, nisi dia
luendorum criminum facultatem postulassent, tunc, ut coepi dicere, apud quosdam Helvetiorum primores tam tum potuerunt, ut illos isti omni ope protegendos susciperent, &quamlibet reis peterit obliuionem anteactor hoc est, impunitatem eorum omium quae deliquissent. Verum cum id com munitatibus nunquam persuaderi po-
268쪽
tuisset in eo constanter perseueratum est, iuri ut esset locus. Mirum tunc ac cidit, istos in Helvetia tantum tumul tum mouere potuisse,cum eorum nulli, si Episcopum excipias, nihil adesnset , quod cuipiam si ibdere spiritus
posset, non genus,non auitae opeS,non ullus perpetuus magistratus, aut ali qua autoritas& potentia perennis,non
vlla metita. ibus denique si breuem , & incertum , ac lapius infaustum & emendicatum alicuius pagant multitudinis fauorem dempseris, non alio loco sunt, quis de frege Unus.
Nisi si quis dicat, his in Helvetia fauis se illos, qui similium delictorum sibi
cosch essent. Nam similes eaedem spes, iidemque metus facillime conciliant. Caeteru Helveticis decretis exequendis duae legiones properanter scriptς sunt, una a pagis catholicis, altera a protestantibus. Utramque Helvetij usque ad Rhaetiae conlimitia promouere de
269쪽
creuerant, easque ibi subsistere iussuri
erant , donec per Vtriusque gentis internuntios aliquid inter Vtramqὸ gentem transactoum esset. Id quod eo per tinebat,ut, si Rhaeti decretis Helueti rum non obtemperarent, si illos primores non restituerent, si patriae tur batoribus sua delicta impune esse nol lent, si non rerum gubernacula iisdem redderent, si non,S rofriclito abroga to , aliud , alieno arbitratu in eius locum substituerent, in quo non solturi Rhoetis, sed Helvetiis sedendi ius esset, si non, inquam , has conditiones stibirent, ceti Helvetiis ut essent locostium. Porro quoties illi primores pud Helvetios mala patriae suae loque
bantur, vera memorabant, sed mala mente, & animo malo. Ipsis quoque Helvetiis, etsi eadem omnes decreuerant, longe dispar animus fuit. Non nullos vicinae, & foederatς gentis cura stimulabat.
Alij Hispano operam dabant. Et
270쪽
MDCVII LEGATIO suam mobilitatem ab aliena firmitate veluti digito demonstrari,id vero sibi, ut probrum , obiici, aegerrime fere bant. Quod ut obliterari posset, id,
scilicet, agebant,ut Rhaetos eodem imducerent , eosque potentissimo vicino versandos traderent. Nec aliud illi a ticuli loquuntur, quos proxime memoraui. Nullus istorum concoquere
poterat id quod in Rhaetia apud qu plurimos fixum esset, Eos, qui in libe
ram Rempub. Hispanicam autorita tem inducunt,esse hostes patriae, & in eos, ut in atrocissimi criminis reos si i stime vindicandum. O Ion de nihilo creditum est, hanc omnem tragoediam eb pertinuisse, ut Rhaeticq Reipub.serma prorsus muta- retur , & pro populari statu Rhaetia iugum paucorum acciperet, quorum
primi futuri es selit illi primores, quos
metus poenae compulerat in Helvetiam. Prudentiores adnotabant, id