Infallibilitatis pontificiae justis terminis circumscriptae explicatio atque defensio, dissertatio apologetica : adversus novissimum privilegiorum pontificiorum vindicem, typis Bartholomaei Giavarina Venetiis publicatum

발행: 1734년

분량: 67페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

2쪽

, 3 . .

PONTIFICIAE

DISSERTATIO APOLOGETICA I L

IX lucem aspexerat vulgata su periori anno , gemina mea de Romano ponti eoui, ct fauere nescio Dissertatio, cum statim invidiam mihi conssarunt Aristarchi nonnulli, mihique fidenter exprobrarunt, quod pontificiam infallibilitatem, dum propugnare atque tueri visiis eram, re ipsa impugnaciem, atque ab imo suffodissem. Cur ita vero λ

3쪽

Nempe aiebant illi, quia Capite statim primo,

ouaestionis agitandae statum aperiens ita pra satus eram : EDd maxime quaeritur , num Pontifex Sententiam aliquam in materia morum stsdei, ex Cathedra seu ex tribunati, solenni ritu pronunc ans , servatisque debitis juris formulis , hoe est, fusis primum ad veritatis Spiritum advocandum solenniliis precibus , praemisso serio rei totius examine, praehabita consultatione Ecelsa Suae Ramana, intra Urbis ambitum eonstituta, seu ut praesens habet usus , adbibitis ad consultationem E. E. Cardinalibus, qui Romanum hodie Clerum eonstituunt s utrum infaam vel se possit Pontifex in errorem dogmatis prolabi , falsumque iudieio

mioresam edita Constitutione docet iastruit m -- format . Quo dato proludio , Pontificem tune tantum indeficientiae privilegio potiri , tota passim Dissertatione docueram , dum Is praemissa Ecclesiae Romanae peritorum , Sapientum, ac maxime Cardinalium, matricis hujus Ecclesiae Clerum constituentium consultati ne, habitoque consensu , in materia morum& fidei, ex Sacro tribunali pronunciat. Id scilicet grande scelus aemulis Aristarchis visum est , ac tantum non horrenda blasphemia r unde consequens esse voluere, ut Infallibilitatem a suis Consiliariis & Consultoribus haberet Pontifex , imo ut in ipsa potius bEccle-

4쪽

sia Romana , a Pontifice sejiincta, resideret infallibilitas, quam in ipso Pontifice summo

Haste duin illi adversum me, partim clam-cularia mussitatioue blaterarent , partim scriptis ad foederatos suos Epistolis audacter ac libere spargerent, illatum nomini meo vulnus obscure tuli atque dissimulavi r dicteria illorum omnia , Convicia, maledicta, surda aure sustinui ue faetusque sum , ut loquitur Regius

Vates, sicut homo non audiens, ct non basens in ore suo redarguti nes, quibus atrocem calumniam retunderem atque depellerem.

II. Verum quia insultat mihi modo, & mulisto acrius , aC Icripto etiam publice dato, Romani Pontificis privilegiorum novissimus vindex: qui clim Pontificiae dignitatis osores oppugnare aggrediatur , me ipsum illorum numero censet, hac una de causina, quod Pontificiam In fallibilitatem , quam susceperam vindicandam , iniquis, ut ait, terminis circumscripserim, certisque conditionibus illigarim, quibus potius infallibilitas illa tota, praefocatur atque Oxtinguitur et eaque ipsa in opusculo meo , de

Romano Ponti ce falli ct fallere nescio, caviulatur & rodit, quae primi illi Aristarchi superiori anno cavillati erant & arroserant ridcirco silentium abrumpere cogor , ne famam ipse meam, nomemque meum negligere

videar. . . .

5쪽

rursus affricat, ex eorum numero seratur ecse, contra quos scribere, perisulosa aleae plenum , opus esti, quia proscribere pusunt et quominus tamen de bono nomine, juxta Dei praeceptum curam habeam , nullus me subeundae etiam proscriptionis poenae metus deterrebit I aleam iaciam intrepidus , omnique timore Vacuus scum famae meae depressore, quisquis tandem ille sit, fidenti animo congrediar. III. Absit tamen ut extra iustae defensionis metas velim excurrere , novissimumque illum Romani Ponti eis privilegiorum vindicem tali ne mordere 3 cujus potius Scriptionis summam, institutumque probo quam maxime, se eptain

que ab eo caussam suscepi prior ego, ac provirili, edito ejusdem argumenti opusculo, peroravi . Non sum ita alienae famae invidus, ut si quam ille in vindicandis Romani Pontificis privilegiis collegit gloriam, squamquam obluque me laeserit) imminuere velim atque dete rere : imo plaudo & plaudentibus accino, ii

ludque Pauli ad Philippenses I. imitari gestio:

dum omni modo, Me per occasionem, Me per v vitatem, Christus annuncietur, ct in hoc gaudeo , sed θ gaudebo. Non itaque nasute inquiram, num Defensonem declarationis de potestate Ecclesastica , a Clero Gallicano sancita, quam re-

6쪽

sellendam suscepit, sat bene dispunxerit Num

momenta doctissimi Defensoris omnia, ex Η, storia Ecclesiastica, ex Patribus, ex Conciliis delibata, plene retuderit Num multa dissi. mulaverit & intacta reliquerit 3 De quo multos conqueri video. Num celeberrimum Bose μ/-m Meldensium Episcopum Defensionis hujus auctorem esse sincere negaverit 3 Quod ipsis etiam Stoicis risum peperit. 9 An non potius ad honestam exculationem finxerit pro arbitrio, temereque jactariis quasi cum tanto viro , pro Sedis Apostolicae desensione comgredi pudor esset λ Imo nec illud inquiram, quod mea reserre videri posset i num meum etiam librum expilarit exscripserit, magnaque

ex parte in suum Convasarit atque transsuis

derit 3 Quod ab omnibus utrumque librum mutuo conserentibus est observatum. Sed iis omnibus longe missis, & criticorum euriosorumque inquisitioni relictis, extra susceptae de

fensionis meae terminos non eXcurram e no

vumque Pris legiorum Ponti Horam tandicem , caeterosque, qui ei in inserenda mihi calumnia pracluserant, Aristarchos non tam aggrediar liostiliter, quam amice conveniam , cum bona venia bonaque pace disputaturus , eX celeberrimorum Infallibitatis Pontificiae , curiaeque Romanae addictorum auctoritate, numpam ego quam propugnandam susceperam In.

A iiij

7쪽

8 deficientiam Pontificiam ab imo suffoderim

extinxerim , praefocarim , quia ita ut supra retuli, Dissertationi meae praelusi , datoque praeludio Pontificem tunc tantum In deficentiae privilegio potiri docui, dum Is pranaussa

Ecclesiae Romanae peritorum, Sapientum, ac maxime Cardinalium, matricis hujus Ecclesiae Clerum constituentium consultatione , habitoque consensu, in materia morum & fidei, ex Sacro tribunali pronunciat. Haec mihi modo una mens est, consilium unum.

I. Τ quidem , ut de primo intentatae

'. mihi quereIae Capite dicam primum in id consentiunt probati quique , ac Roma etiam acceptissimi Pontificiar In fallibilitatis Defensores Doctores atque Magistri, debere omnino Pontifices summos , Viros doctos atque peritos, illosque non paucos ante conis tulere , quam judicium ex Cathedra proserant , si a Deo optimo Maximo indeficientiae privilegium accipere velint, in aliqua fidei controversia dirimenda. Sic enim magno numero statuunt illi apud Melchiorem Cano, eorum hac ipsa de re sententiam reserentem

Lib. s. de locis Theologicis Cap. s. Suando discitur Apostolicam sedem errare in iis non pos

8쪽

se , Sedis Apostolica nomen, non solum summum Pontiscem sonat, sed ipsum ut facit ea qua ad

Cathedram spectant , hoc est , quatenus non ex suo, sed EX CONSILIO bonorum viroram ct Do Eiorum procedit. Ita Sedis Apostolisae judicia in telliguntur, non qua occulte inconsultὰ, per δε- Ium Romanum Episcopum, aut etiam cum paucis i faventibus proferuntur 3 sed quae ab eo EX CONSILIO plurimorum virorum Sapientum , reprius examinata prodeunt . Quid amabo , disertius, ad illorum obstruenda ora, qui Pontificiam In fallibilitatem a nobis praefocatam extinctamque deblaterant, dum peritorum Sapientumque Consultationem , a Pontificibus adhibendam docuimus, ut Infallibilitatis privilegio perfruantur Sed & ipsemet Melchior Cana , suam de hac ipsa Romanorum Pontificum indefieientia, sententiam paulo ante declarat eodem in Capi. te; ubi Divinorum seu, ut loquuntur, Can nicorum Scriptorum, a Romanis Pontifieibus fidei controversias judicantibus discrimen a Lsgnat . Scriptorei Sacri , ait ille , ex proxima Dei diei revelatione , veI inspiratione scribunt

Cathotica dogmata di nee enim egent externis adscribendum incitamentis, aut humana ratiocinatione ex Seripturis aliis argumentantur disquirunt colliguut : at Pontifex humana via incedit, ra- ι/ρnemque sequitur , atque argumentando verum

9쪽

a falso discernit. Non enim ex stimandus est summus Pontifex eam halere facultatem , qua in Apostolis ossim Prophetis ct Evangelistis ine. rat , ut proposta de Me quacumque quaestione , protinus dignoscere possit , utra quasionis parrvera, falsave Ν : Sed adhibere prius Cos sILIUM necesse est , ct expendere utriusque partis argumenta . Tum denique sequitur auxilism Dei , quod videlicet Opus esti, ut summus Pontifex invecta sis contineatur. Non ergo nisi praemissa Consultatione Pontifex infallibilis est, judicio Melchioris Cano. II. Suffragatur Disester Prieras Sacri Palatii Apostolici Magister, in Summa, Verbo

Concilium ita scribens t Sicut non errat Ecel P perseveran VT f r nee Papa, 'ma A eia Caput Ecclesiae, id est utens ADIUTORIO MEMBRORUM ECCLMIAE PER CONSILIA, orationes , di huiusmodi. Si porro tunc tantum errori non

est obnoxius Romanus Pontifex, dum judicat uti Caput Ecclesiae, & tunc tantum judicat uti Caput Ecclesiae, dum utitur auxilio membrorum illius per conflia s consequens prose- isto est , ut illi necessaria omnino sit membrorum Ecclesiae Consultatio, si velit infablibiliter judicare. Succinit Joannes rigureius in Institutionibus Theologicis , ubi de potestate Romani Pontificis , ad condendum fidei Symbolum tra

10쪽

ractat ex instituto. mmur Pontifex, inquit,

ut persona privata err re potest , non tamen ut

ta Symbolum eis e tentaret, non eiset S mbο- tum , maxime ubi a vera sis deviaret. Si amtem procedat θ pro η ciet μt summus Ponti fex , quanis observat rit*m in Conciliis Ap. s. rum , ct Sanctorκm Patrum de itionibus. Uer υari solitum , vi puta quanaeo vocat cone

ita Episcoporum , ct instat, in lareque facit Grationibus , ct invocat. Spiritum S. cujus assistratia Ecclesa promissa Hi , imo ipsemet talibus eomgregationibus a futurμm se pollicitos est, non

patitur ipsum errare. Romanum itaque Pontificem tunc tantum Ipsallibilem , & condendi Symboli capacem existimat Ioannes Viguerius, dum iis servatis solennitatibus ad judicandum accedit.

His paria habet Dominicus a S. Thoma, alter indeficientiae Pontificiae defensor acerri

mus, ControVersia a 37. 4e Ecclesa Chmsi θPapa, Sectione I 8. Ubi cum sbi objecisset , Papam gubemnare regere Ecclesam ex speciali Hrectiono Dei , ct a stentia Spiritus S. atque

adeo non egere confiis consultatione Cardinalium , neque aliorum et Objectioni e vestigio satisfacit in hunc modum et Respondeo quod Papa habet asistentem Spiritum S. hoc tamen non habet per immediatam ct manifesam reve.

SEARCH

MENU NAVIGATION