Infallibilitatis pontificiae justis terminis circumscriptae explicatio atque defensio, dissertatio apologetica : adversus novissimum privilegiorum pontificiorum vindicem, typis Bartholomaei Giavarina Venetiis publicatum

21쪽

suo proprio 3 eum ei sint jure dioino dati condiuatores , ct Consultores ut supra prolavimus. Iuiadam aMtem alii dirunt, Papam agere di decern

ve ut est Papa, quando procedit non se solo , aut ipse eum quibusdam assidentibus malitiose vocatis , aliis non vocatis, sed cum procedit bonas e tum assisntibus, iuxta Caput Apostolicae 3 s. quaest. Et ista declaratis eoineidit, eum secunda θ prima. Duia isti assidentes , quos Papa sona sis accersit pro eo dis , sunt pro tunc Cardinales, ve ct actu , eis non nomine vel habita. Nam quod Papa haseat in arduis assidentes, est de si e divino d quod autem flat Petrus ct Joannes, galerati vel mitrati , est ex Ponti cis arbitrio, ut ex dictis patet. Omnes istae de Iarati ex verae sunt, ct virtualiter una r is radix harum o norma eg quam Misi scri imus : quod Papa agit ut Papa , quando agit

- caput, scilicet utens auxilio membrorum , ct

faciens quod potest, ut veritatem inlevigate Ita θλester Prieras propositam sibi de Romani Pontificis infallibitate quaestionem exponit, ut eam lingua mea sensique me diremis. se videatur . Si enim , ut ait ille , Romani Pontificis judicium infallibile non est, alsi dum judicat uti Pontifex , rutias non judicat uti Pontifex, nisi dum judicat cum assidentibus

Cardinalibus , eorumque tamquam membro rum suorum auxilio utitur, ad veritatis intelligentiam , consequens plane est, hujusmovi

22쪽

eonsultationem esse illi simpliciter necessariam, ad obtinendam a Deo insallibilitatis gratiam, eainque gratiam absque ea consultatione nullatenus obtineri. Rursus, si juris diυini est ut Sylvester ait, quod Pontifex in serendo de fide moribusque judicio , habeat assidentes &Consiliarios Cardinales, re & actu tales, etsi non ita sorte nomine & habitu; consequens est, non esse tantum hujusmodi Consultationem Pontifici congruentem, ut iudicet prudenter, sed omnino necessariam, ut definiat infallibiliter. Cum non possit Romanus Pontifex quod juris divini est praetermittere, &ab eo eximere se se. Ex solo itaque disputationis proludio, totus in aere meo esse Sylvester ostenditur, etsi nihil insuper addidisset. Sed & addit alia longe multa toto disputationis decursu, quae mentem eius inulto magis in aperto ponunt, Consultationemque Caridinalium necesἶari. praemittendam , corumque sensum obtinendum ostendunt. Nonnullis eis nim interjectis, Iudiciorum Pontificiorum inis fallibilitatem variis momentis probat, quorum aliqua hoc idem evincunt luculentius. Prolat.

tur quinto , inquit, suidquid Deus dicit diredieves indirerite, in se, vel in simili, in quantum

simile, est verum : Sed Deus indiciam Papa ut

Papa es , id est, eum assidentibus Mi Carrinalis ιαι , dixit se inviolabiliter observandum , cde

B iiij

23쪽

a consequenter verum : quia, hoe dixit de stim. mo Pontisce ct a dentibus in antiqua lege r ut patet Deutoronomii I . ubi sub poena mortis manda,it stari judicio summi Ponti eis in omni dubio s impiumque est hoc negare de Summo Ponti est , ct assuentibus in lege nova, in qua plenior. tisa est gratia Spiritui s ct auctoritas Ponti irest major, eum habeat elaves r quod etiam to tum probatur per Caput per venerabilem, qui filii sint legitimi: Igitur &C. Idem habetur ex Capite, ad abolendam de haereticis, praesertim in materia 'ei ; ubi Papa mandat Episcopis, ut decidendo de Me proc dant eum Coninio Clericoram suorum s ct cons quenter ipse exemplo Chri si, quae mandat, facit .

Praterea . - ρομαε- a minori ad majus . Nam in Cononietatione Sanctorum, minus est poriculum si erretur, quam in decisione quaestionum ei. Dia quod orem ut Sanctum eum, quem testimonio Seeissa credo Sanectum , nihil mihi obesi s eum sciam orationes exaudiri principaliato a Deo obest gutem fi fassum eredam iis Me , qua est necessaria ad salutem . Et tamen' ibi Papa procedit eum magnis consiliis, ct cum maturitate. Ergo a fortiori ubi agituν de Me,

vel moribus. Praeterea Papa non explicat ardua SINE CONIENSU , NEDUM SINE CONsIUO CARDINALIUM.

Capste per venerabilem, qui Ilii 't legitimi

24쪽

Vis ali uid clarius p Nam & hie non modo consilium, sed & eonsensum Cardinalium requirit in arduis, ut insulibiliter definiantur a Papa. Expeditius vero in solutione Argumentorum , quae ab indificientiae Pontificiar oppu gnatoribus fieri solent. Cum enim objecisset sibi loco primo, Romanum Pontificem errare in fide posse, ut habetur Dist. Cap. SyPapa, & re ipsa Marcellinum errasses Respondet di quod aliud est operari, aliud determinare

quomodo fit operandum s aliud credere, astad de terminare quomodo fit credendum . In operando ergo , eum operetur Pontifex ut singularis pensona, peccare potest, ct ereare ignorantia prava electionis .... ct smiliter in credendo , cum possit peccare peecato in elitatis . Sed determinari procedit UT PAM DUM DETERMINΑΤ CUM CON SILIO DEPUTA RUM . Et s masitiose atiquistis non vocatis , sed suis complicibus determinaris haere quam teneret , non esset tua detremi

natio Papa ut Papa est, ct caput Ecclesiae, id est, faciens bona Me quod in se est, ut intelii

gat veritatem : θ propter assistentiam Dei, alii assistentes reclamarent , ne deciperetur Eccis Quibus postremis verbis duo significat θλουν Prieras observatione dignissima, quae caussam meam adversus Aristarchos meos plene conficiunt. Primo, nunquam determinare Pontificem uti Pontificem & Ecclesiae caput, atque ita

25쪽

26 insallibiliter, nisi dum determinat cuna conasilio assidentium sibi Cardinalium , facitque . quod in ipso est. Secundo, ad divinam, qua Pontifici a Christo, in persona Petri promicia est, assistentiam pertinere, ut erroneae definitioni, si quam ipse meditaretur , Consiliarii legitimi repugnarent, ne sallaci pontificis iudicio deciperetur Ecclesia. Ac postea, cum sibi pariter objecisset SILvester, Anastasium IL Romanum Pontificem errasse ;n determinando , dum eos rite fungi debere acceptis benefietis decrevit, quos Aca tius Sacerdotes vel Levitas ordinaverat: Respondet, Anastasium ipsum eommunicasse Acatio haret eo, satque ita erra1OP fine confiis DL

cta Ecclesie Catholisa. Unde s ili erraυis, boenon fecit in quantum Papa, uTENDO AUXIL1O MEMBRORUM SUORUM CONSULTANDO, sed feegis capite suo , unde nutu divino percusi est. Quo perinde responso significat θλester PH Fas , atque inculcat, non definire Romanos Pontifices uti Pontifices, atque ita ut infal. Iibiles , dum non utuntur consilio membrorum suorum consultando ue posseque illos iis in casibus errare determinando . Adeo scilicet consultationem illam censuit necessariam, ut insallibilitatis privilegio Pontifices perfruantur l

26쪽

IV. 33hestra Prisracri p lusit Ioannes Dr edo, Lovaniensis Academiae Prosessor Τheologus , Pontificiat Auctoritatis assertor ac vindex celeiaberrimus, quam toto passim Libro r. de Ctristiana Libertate , supra Concilia etiam Oecumenica extulit, & ad supremos Principes , propter haeresis crimen, e solio deturbandos, evexit. Denim secundo subinde Libro Cap. I. Roman tum Pontificum infallibilitatem, inserendo de fide judicio, iisdem ae ego terminis circumser, bit; si nempe Consilii moderamen adhibeant, si praevium examen instituant, si gravem dei herationem & coiisultatione net praemittant , quibus demum exactis, Iatum a Romanis Pomtiscibus , de fide judicium , uti rectum , &indeficiens, a fidelibus omnibus excipi debeat Sententia Papae Area fidem, ait ille, tanta Con- filii moderatione concipi debet, tantaque maturistare sapientiae concoqui , ct tanta deis rationis gravitate proferri, ut omnino recta credenda fit . Quin etiam, quod notatu dignius est, subjun. git e vestigio : Remum quia Papa, quatenus homo , talem modum deIiserationis, eirca ea qua

sent Mei potes omittere, o inniti proprio semsui propriaque prudentia I idcirco etiam plerumque Iiceret. examinare Iitteras mandatorum Pavisa de lentir aliquid credendum esse , aut Ide

tenendum : Ut nempe earum litterarum manis datorumque examine innotesceret, an eam

27쪽

Consultationem, deliberationem , eonsilium . ex nimia sui fiducia praetermiserit Papa, proprioque sensui propriaeque prudentiae plus justo innixus sit j judiciumque de fide non tulerit uti Pontifex , sed uti homo privatus , errorique obnoxius . . Papa itaque sex Dried i ni Sententia ) non judicat uti Pontifex, hoc est, indeficientiae privilegio donatus a Deo, sed uti privatus homo, proprio sensui propria,

que prudentiae innixus , atque, adeo erro ri obnoxius 3 quoties eum deliberationis mo--m omittit, hoc est, sine consultatione, si

ne deliberatione, sine consilio ad judicandum

accedit. - ὸ σ

V. Isdem doctrinae principiis nixus est RoΔLphus Cuperi Iurisconsultus ac Theologus praestantissimus, idemque Pontificiae indeficientiae vindex acerrimus , Libro de Sacrosanta Romana Eccleyla, ad dist. 79. aibi de S. R. E. Cardinalibus agit art. a. signanter exponit, quae sint in Ecclesia Romana Cardinalium parteS, V riisque congestis textibus probare aggreditur.

IuRIs rasE DIVINI quod Cardinales assistant Papae ope ct eonsilio : subjungitque, pro constan- si esse sentiendum, oportere Papam Conflia Cirradinalium requirere : stante maxime , quod cla ves Petro eommissa duae fuerint , una scincet potestatis, alia diseretionis. Ultimoque concludit

28쪽

Eeelisam habere Senatum ad maiores eaussas judicandas , EX DIUINA CONSΤITUUONE 3 eum quem Senatum esse partem ipsius Ecelesae , vel potius Eeelsiam ipsam esse REPRAESENΤΑΤΑM IN CARDINALIBUS . Quod etiam Divi Bernardi auctoritate confirmat, Cardinales Orbis iudices appellantis, Romano Pontifici eontinuo as flentes , lib. de Consideratione ad Eugenium III. Porro, inquio ego, si juris divini est, diu, Iraque constitutione firmatum, ut Ecclesiae in Cardinalibus repraesentatae Senatum consulat Pontifex, ubi voluerit indeficiens de fide iudicium ferre , annon est illa Consultatio simpliciter necessaria , ad indeficientiae privilegium obtinendum, & si desit, errori obnoxius est Pontifex VI. In eamdem mecum sententiam venit celeberrimus ille, eterna memoria dignus, Concilii Tridentini sub Pio IV. legatus sanislaus Hostus , S. R. E. Cardinalis , in confessione Catholica frit Christianae, adversus augustanam Consessionem Cap. 28 sub finem. Ubi posmquam Romanae Ecclesiae in catholica fide conis stantiam, ejusdemque in judicandis fidei controversiis infallibilitatem ostendit, ita demum colligit e Beati Doctores, s non iisdem verbis, iisdem tamen sententiis , multis in locis , comcorditer adstruxerunt, hareticum esse omnem hominem , qui a Romana ct universali Ecclesa ,

29쪽

i, Isis, dactrina Hscordat . Sic ante 4oo. θamplius annos, haereticum pronuntiavit, quicumque seversum ab Ecclesia Romana docuisset. In qua quidquid gravioris ur de caussis frit praeseritim decernitur, non est exissimandum , quod so-Dι sit Jusus V. G. aut Pius, qui decernat, ut emare tamquam homo posit. Habet ille , sicut prianus loquitur , furentissimum Clerum , s cum utra pro entem, singulari Mectrina prasiantem , de euius CONSIMO si quid gravioribus de vetus, praesertim de idei causis decernit, Iasi θerrare non pote t. Quae quidem postrema verba candenti signanda lapillo, caussam meam, adversus Osores meos, non orant modo, Pe orantque, sed plene cumulateque conficiunt. Quorrum enim in Ecclesiae Romanae de C

tholica fide judiciis, non solus E. G. judicat δε-bus , aut forte Pius, qui errare ut homines possent f Sed judicat Pius aut Iulius, confitium dante Coro florenti fimo, ut vel se Iulias ct Pias arrare θ Iabi non possint f Nisi quia non est indeficiens Romani Pontificis de fide morbbusque judicium, nisi cum de Consilio & aias entu Cleri Romani, in Cardinalibus repra sentati, imo ex Cardinalibus constituti, pronunciatur Pontificem igitur cum Clero illo suo judicare necesse est, si infallibiliter judicare voluerit.

VII. Accedit alter Apostolicae Sedis indefi-

30쪽

eientiae defensor ac vindex Alphonsus de Castro, qui non modo in eamdem mecum senistentiam venit, sed & justos limites praetergreditur; non aliter Romanum Pontificem inferendo de fide judicio infallibilem docens , nisi dum secum in serendo judicio adjunctum habet totum Cardinalium Collegium . Qua

parte a me probari non potest, nisi sorte per Synecdochen locutus intelligatur. Lib. I. adversus haereses Cap. 8. Plurima sunt, ait ille , etiam S. S. Patrum testimonia , UPrentia SNdem Apostoticam numquam a recta idei regula

deviasse , quae ponuntur in volumine Deerato. ΥΜm, 2 q. quast. I. Verum hie animadvertendum

est nomen Sedis Apostotieae non pro solo sum,mo Ponti e accipi, eam his in Ide errare pos' : Sed Sedes Apogolica qua nunquam erravit, comprehendit tam Collegium , cujus Coninio j vatur Pontifex, quam ipsum Pontiscem. De hae

autem Sede non constat eam aliquando errasse . An autem totum Coiaegium Cardinasum orave

postfit non differo . Credo tamen quod Dom nusnumquam permittet totum Collegium hares ma eulari. Suapropter iustum est, ut in re tanti momenti , qualis est Mes Catholica , consulat fratrum suorum Collegium, antequam quidquam δε-

iat x adiundiis etiam s pumile foret, viris aliis sanctitate perinde ae diatrina eminentibus. Quocirca tametsi Alphons de Castro exorbitam