장음표시 사용
201쪽
Fo-ganensibus misissent . Suspicatus es etiam Johannem a S. Maria Manila venisse, & domi Nien-Antonii optimi christiani latere; itemque Antonii filium institutoDominicanorum addictum versari Mani-Iae intellexit, vocarique Petrum a S. Dominico. Praeterea arca christiani unius, cui erat Chay-Stephanus nomen , praeterius, fidemque aperta , ex qua Omnem pecuniam ad argenteos nummos xl. sur
ripuit, litteras invenit ab eodem Antonio aliquot ante annis ad eum datas , quarum haec erat summar filium suum Augustinum Fo-sanum esse prosectum roga- . tum Dominicanorum aliquem, ut ad christianorum solatium Chang-cheum conserat et rogari item ab se praesectum provinciae Philippinarum, aliquem ut e dem sacerdotem mittat , qui rem christianam administret. Haec etsi satis erant ipsa ad commovendam iram , cupiditatemque concitandam Mandarinorum; tamen scelestissimus homo mendacium adjecit , Nien-Antonium pro cooptando filio in ordinem Dominicanorum quinque nummum argenteorum millia solvisse . His ex criminationibus libellum com sposuit , & Mandarino Emuyensi dedit. Is ad provineiae Pro-Regem misit, qui cupidus perficiendi, quod instituerat, ut ab omni piovincia Christi cultum penitus exterminaret, Mandarinis Cang-Cheensibus
202쪽
sibus jussum misit, ut Nien-Antonium comprehenderent, & in carceres contriinderent , fratremque ejus minorem natu
Nien-Petrum, aliosque adhuc quinque, quos inter eum ipsum, qui libellum conflasset, & Mandarino dedisset . Mandarrini imperata faciunt , atque a. d. v. kal
junias singulos in carcereS contrudunt. XCIII. Hoc serme tempore Ambro- ,sius Hy-jinus, cujus de constantia, & fi-F2 e sibis, de saepe est demonstratum, ab Fo-cheen- gRne libus earceribus ad Fo-ganenses transdu- transdue u
ctus est. Factium id fuit non opera quidem ipsius, quasi solatium quaesisset, sed vo- initiat. luntate omnino Mandarinorum. Hi enim, quum prid. nonas majas eamdem judicii rationem instituissent , quam a. d. U. kal. junias anni superioris ΜDCCXLVII. descripsimus, ita de Ambrosio decreverunt , uti nulla, seu capitalis sententiae jam latae , ejusque genis insevIptae , seu custodiendi rationis, facta immutatione, .
omnino locus carceris mutaretur . Erat .
haec res Ambrosio nonnullae levationi, quod reducto in patriam . tametsi eatenis vincto, facilius subvenire cognati possent, ipsique potestas fiebat rem perficiendi , quam inchoarat, ut homines duos, quOS cum instituendos christianismo suscepisset. mox conjectus in carcerem, prohibitusque docendo suerat, imbueret jam penitus . nostrisque sacris initiaret . Quam- quam
203쪽
quam Fo-chei etiam , quum in Min-Hiensibus carceribus summis angustiis, summaque severitate custodiretur, an nunciandae christianae religionis finem fecit nullum , hominemque, cujus valetudo summo indiscrimine versabatur , ad eamdem religionem perduxit , ac bapti Zavit, cujus postea vivendi ratio, cum morbo evasisset , dignissima christiano viro omni- . bus visa est. Ac nostri, quod mutatione carceris magna parte incommodorum levari Ambrosium intelligebant, ejus di-1cessu sunt vehemen rer laetati ; contra ipse moleste tulit, ut qui sibi discedendum ab iis esse videret, quos semper paren tum , & doctorum loco habuisset, vere returque, ut sequi eos jam ad triumphum posset, quibuscum una pugnam sustinuiseseta
XCIV. Johannes a S. Μaria , qui s. iii. Chang-cheensium, proximorumque chri-rum Chang- stianorum opera hactenus delituerat, jam Fo ehesi .est admonitis ab iniquo Ha-Guan-Κie manius. ExhRici darinis, captisque christianis , ipsoque
sum christia- etiam acculatore in carcerem conjecto, ut norum dum0β rem probaret, quam nunciaverat; quum
Φς ' ' μ ' intelii geret sibi, suisque hospitibus B.; lum posthac locum tutum futurum, ductus etiam studio subveniendi soci is Do- minicanis , quam ob rem in Sinam suisset missus, rursum rem tentandam eXb
stimavit , nonisque juniis . Chang-che
204쪽
prosectus, jam iterum Fo-cheum versus contendere instituit. Post ejus discessum diligentius mandarini inquirere Chang- chei coeperunt, habitaque de christianis,' quos ceperant,quaestione; idibus juniis domum Antonii adierunt, relaturi in scripta,
quaecumque in ea invenissent; neque tamen invenire quidquam potuerunt, quod ad christianam religionem pertineret , propterea quod omnia inde commodum, prudenterque subducta fuerant. Hinc domum fratris illius Nien-Petri petunt rlibros , & imagines nonnullas reperiunt, atque intercipiunt , deque omnibus ad Chang-Tu F cheum scribunt. XCV. Interea Johannes die VI II . kal.
quinctiles Fo-cheum venit. Etsi iisdem fere dissicultatibus assciebatur, quibus
superiori tempore, quemadmodum in civitate manere, & ad designatos martyre adire posset, propterea quod metu manda rinorum christianus nemo, ac ne ipse quidem Ly-Benedictus, cujus tanta erat pietas, & sortitudo, excipere illum hospitio, domique retinere audebat; non esse tamen animum despondendum puta vit , neque conatu desistendum; ac, ne cui hospitii caussa calamitatem daret, templum deorum quoddam parvum con duxit, ibique clam habitare coepit. Sed etsi omni cura, ac diligentia conabatur,
o neque studiose solum, sed etiam, quod
sed rursus diis scedere eo intur ι
205쪽
maxime res poscebat, caute , tamen ea cere detentos videre omnino non potuit; tanta enim severitate custodiebantur, ut
ne scribendi quidem facultas illis relinqueretur, quin subesset periculum , ne epistolae interciperentur. Verum paullo post, cum vi I. Ral. quinctiles , qui ex
Κien-ningensi tumultu supererant, assecti supplicio homines XLV., reliqui pa tim diversiis poenis damnati, partim dimissi suissent, coepit eaullatim remitti
custodia carcerum, ut jam mitti ad nostros litterae , ex eisque recipi possent. Quod cum Johannes ab die iv kal saepissime faceret , epistolis numquam n men subscripsit , veri iuS, ne, liqua sor te- fortuna in custodum, exploratorumve manus littera incidisset , re patefacta, negotium impediretur, de quo tantopere laborasset. Neque licuit tamen Johanni diutius ho-chei versari Nam cum ad praesectos provinciales n unci a Cha nycheo, atque indicia continenter mitterentur, majusque in dies periculum fieret, discedere coactus est, talemque inire discessus rationem, ut, declinato pe- Ticulo , posset rurius, ubi per tempus licuisset, facile in urbem reverti .
Saeerdotes XCVI. At sacerdotum nostrorum, summPse,. incommoda, etsi diuturna, ne minimum vitate affer- quidem remittebantur . Interdiu longio-ἰaeommodi,'' ribus manicis vinciebamur , ita uti fieri
206쪽
primam coeperat ; & noctu in cubiculum P mvR rconcludebantur perobscurum , constri- soresqζ'Σ-- cti brevioribus manicis, pedicisque, ut m p xl xm toto prorsus corpore impedirentur. Ostia carcerum custodiebantur praecipua severitate, atque ita , ut non solum adire ad
eos subsidii caussa citra summum periculum posset nemo, sed ne epistolae quidem deserri, nisi illorum , qui deserrent, calceis inclusae, quod etiam ipsum metu non carebat, gravissimis constitutis poenis, si quis detulisset . Ipsi autem sacerdotes ne scriberent ad christianos, certioresque eos de se facerent , quae res nonnullam ipsis molestiarum levationem attulisset, cum multis aliis, tum his etiam duabus de caussis impediebamur, quarum erat altera nimia curiositas ethnicorum , quibuscum erant una in caris ceribus , quibusque praesentibus scribi oportebat; altera , quod , omni alia facultate sublata , scribere super suis ipsi genibus cogebantur , iisque continenti pedicarum dolore maxime infirmis, atque affectis. Quorum de malis, gravissimisque incommodis, ne longior evadat scriptio , illud breve, verissimumque dicere posse videmur , eos , severitate
, ethnicorum omni prorsus subsidio in te clusos , tantum dumtaxat solatii aliquando cepisse, quantum divina providentia
curabatur, ut ne ante cederent aerumnis
207쪽
illorum corpora , quam adesset divinitns constitutum tempus, quo se , VIiamque suam Christo devoverent . Hac tanta acerbitate, alliduitateque malorum sensim concidebat hominum valetudo , cumque reparandi ratio nulla suppeteret , tan dem eo sunt redacti , ut in morbum omnes inciderent, ac ROyus pene moreretur . Quae res tot, tamque molellae etsi aegritudinem corporibus Illorum Inferebant , de virtute tamen, & sortitudine animi nihil imminuebant. Nau quo tempore calamitatibus maxime premebantur , tanta erat, divina ope, eorum hilaritas , ut magnam moverent aspicientibus admirationem : quodque
intelligerent dignos habitos se, qui Pronomine Jesu contumeliam paterentur,sum mo gaudio persundcbantur, adeo ut nihil heri umquam voluerint, quod , alio rum suasu , consilioque, ad libertatem Tecuperandam conferre posse intellige-hant. Neque vero aliud avebant , nisi
ut darent pro Christo vitam, si ipse id
munus accipere dignaretur . Ex hoc autem studio, quo praecipuo incendebantur, illa existebant, quorum sunt epistolae illorum plenae, avide expectare jam se gladium . qui capita ab corporibus praecideret ; tum assidua illa anxitudo animorum, qua ex Μaithia Fu, aliisque, certum ne ibi adhuc esset supplicium capitis, Per
208쪽
cuntabantur . Atque in Commentario, quem Serranus descripsit, multisque ejus litteris , quas habemus, nihil tam crebro occurrit, quam illud et offerre se Christo suum caput, libentique animo, ac summa cum laetitia inopem nam ita ajebat hanc ab se fieri oblationem . Nec minus studebant divinae voluntati permit, tere penitus ipsi se; sibique diffidentes, in Dei unius auxilio spem suam omnem,& sortitudinem collocabant. Igitur neque egere aliquando quidquam, quod ad maturandum supplicium pertineret : &ubi, quod saepius accidit, commutatam sibi perpetuo ab Sina exilio capitalem sententiam audissent, pacato , aequoque animo tale nuncium accipiebant ; ut quamquam displiceret eis coronam sibi tu si eripi, quam paratam existimassent, ubmitterent tamen libenter se voluntati omnipotentis Dei, cujus id consilio esset factum; indignosque se existimarent, qui praeclaram, & singularem martyrii gloriam consequerentur. Quamobrem cum
ad christianos animorum sibi pietate conjunctos scriberent, illud allidue flagitabant , sibi ut divinam opem precibus implorarent, quae spiritus sibi majores adderet & ad pugnandum , & ad vincendum . Ac Tipalitanus quidem Episcopus
epistolam , quam prid. non. Octobres
209쪽
liis dedit, his verbis claudebat: is omni animi sensu , multisque cum lacrimis, is quas nunc effundo', Te, mihi ut beneis preceris, rogo; quo & exitum ex hocis mundo selicem impetrare , & divinas ,, laudes in gloria canere sempiterna
His ex virtutibus insignis ea animorum aequabilitas oriebatur, quam tantam sunt consequuti, ut quibus rebus frangi, despondereque animum ceteri homines soleant, iis ipsit ne perturbarentur quidem . Cujus rei illustre fuit exemplum, quod cum turpissimis calumniis fama illorum,& dignitas majorem in modum veXar tur , ita eas audierunt, legeruntque, ut tristitiam tamen animis nullam caperent;& quamquam scirent, esse , qui fidem calumniae haberent; tamen ne commoti quidem, aequo animo id solum responde- Tent, quod innocentia , quodque Veritas ipsa rei postulabat, servata integer-τime caritate . Neque minori flagrabant sudio procurandae salutis hominum sempiternae. Atque cum ob eam rem in tot calamitates incidissent , tum ejus Praeclarum fuit specimen , quod confirmandis , juvandisque christianis , qui pulsi in exilium , inductique eosdem in
Carceres fuerant, praebuerunt . Quod si studio nostrorum, quibus moram vincula non injiciebant . majori numero notus
210쪽
sunt adducti homines ad Christi fidem, aut in ea confirmati, factum id est ea de caussa. quemadmodum Serranus prid. idus quinctiles ejusdem anni, datis ad Miral- tam virum gravissimum litteris, scribebat, quod nemini aditus ad eos permittebatur , quodque ethnici, qui erant ii dem in carceribus inclusi , suis ipsi sceleribus indignos reddebant, se divina ope , quorum adeo erat in omni turpitudi- ne effusa libido . ut miraretur designatus martyr , non ignem pluere, qui, uti factum olim Sodomis fuerat, & carceres ipsos, & qui in carceribus erant, incenderet. XC VII. Sed Deus O Μ., qui, quos Ethinei sa-
elegit, eorum virtutem aerumnis, mo-cergo tibus a
lestiisque perspectam aliis effcere solet, iis crebris incommodis fidem, constantiam
que notirorum experiebatur. Itaque in ' tus ad Serr
ter ceteras ineptias, quae ad obscurandam DR m. gloriam designatorum martyrum effere- 'bantur, manarat in vulgus rumor , EUaritia eorum, atque imprudentia esse factum, ut in Fo-Κiena provincia tempestas in christianos concitaretur . Ferebatur a tem mendacium compositum tali ratione: christianum quemdam, antequam Vita excederet, testamento Dominicariis praecipuam partem facultatum reliquisse ;filio vero, quem haberet unicum . dete riorem . Hune, mortuo patre , consum