Tractatus orthodoxus, de sanctorum SS. reliquiis in quo ex S. vtriusque Testamenti scriptura, & grauissmiis probatissimisque orthodoxorum purioris & primaeuae Ecclesiae Patrum testimonijs, & vnanimi consensu, solidè, succinctè, & luculenter, confutat

발행: 1581년

분량: 278페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

241쪽

vlla miracula apud Catholicorum Sancto rum Reliquias, aut si negare de obscurare ea nulla ratione sine manifesta impudentiae Semendacij nota non possunt,daemonis praestigijs,pro impietatenas transscribunt. quae t men & Sacra scriptura, 3e tota antiquitas, Mipsorummet conscientia, & omnis denique

ratio dictat testaturqi diuinitus ac per Dei gratiam fieri Sed quanam ratione hanc sua tam horrendam blaspsemiam, ut quae Dei ac Spiritus Sancti opera sunt, diabolo tribu

ere audeant,coram vulgo defendere aut porro probabilem efficere conantur' Quia nimirum, inquiunt, per huiusmodi miracula inuocatio cultuique Mortuorum sic enim

vocant Sanctos cum Christo aeternaliter viventes causantur & confirmatur : mentes

simplicium a vera fide & fiducia in Deum, ad Sanctos demortuos, tanquam dij quidam essent,traducuntur: & Christi veri & unici Mediatoris honor Sc officium ad Sanctos

transfertur: &similes propemodum infinitae idolomaniae Sc superstitionum genera eX- inde ortum &progressum habent &c.Veruenimuero qui ea qu e nos paulo ante & alibi diximus aduertere diligenter volet, deprehendet sanδ', has haereticorum obiectio nes, quantumuis prima facie aliquam verita

militudine & des Zelu prq se ferre videatur,

- - ' tamen

242쪽

tameρ in recesu ω rei veritate nihil aliud esse,quam meras & impias calumniastrassa mendacia,& atroces in Deum Dei que Ecclesiam, ac Diuos cluoque coelites blasphemias.

Alios, siquidem, Sc maxime quos Deo gra

tos & Sanctos esse constat, inuocat e,ut Deu pro nobis orent, eiusqi nobis suis praecibus concilient gratiam, idololatria non est, sed desiderio atque adeo m ndaro Dei, EZech.

22. Genes et O. Iob. qa. atque etiam Exemplo

D. Pauli, qui ab omni idololatria fuit quam

nisi aut Deum idololatria iussisse,aut S. Paulum commisisse eadem cum impudentia a serere volent: Nec hoc pacto Sanctorum suffragia ambientes, a Deo recedunt, sed poti us humiliter de propius cum multis comprecatoribus accedunt: neque Christi officio aut meritis quicquam derogant, quando San chos orant, ut secum in nomine Christi Deum interpellent, sed potius summopere comendant, quando cum tam mulss in Christi nomine petunt, & tanta cum diligentia permultorum Deo placentium preces, Christi merita, a quibus toti pendent, participare desiderant: neque a Christo suo honores ad Diuos transferunt, ipsos laudando, sed

potius Christum in Sanctis potentem & mi-

243쪽

rabilem praedicant, mirantur, extollunt, Scomnia quaecunq; Sanctos aut precando aut iuuado po se aut pio stare norut, Christi meritis,&gratiae, sine qua nihil, per qua omnia possunt, quaecu qi possunt, in solidu transscribut&accepta ferunt. Hoecine est Diuos in i aut Christi locu substituere, aut a Deo in recedere,e oq; plane deserto, Diuis 3 animq& corporis salute sanitatemq; committere Fallunt igitur Sc falluntur turpiter, & menti .ntur more suo impudenter & non eXcusant sed exaggerant potius A aceumulant blasphemijs blasphemias: quando aut Dei miracula per Sanctorum Reliquijs edita d moni assignant,vel pium Sc longe antiquis simum laudatissimuq. Diuorum &SS. Reli

quiarum cultu in Ecclesia Dei, quae colum na & firmametum est: veritatis, una cuin tot tantisque Patribus idololatriae damnabili crimine obstringere non verentur. Cap. a O' .

Cedo,quid D. ' et haere

lici maximi faciunt, Catholici vero semenumero citant,de veritate st veneratio ne Miraculorum, quae a d SS. Reliquias Doseculo fatita seunt, cap. illo octauo lib. 22. de Ciuitate Dei, testatum reliquit'

Quia Catholici quando de Reliquijs sa-

244쪽

3οι TRACTATUS ORYHODOX.

cris , earundem certis euidentibusque miraculis pertractant, frequenter D.Augusti num cap. g. lib. 22. in medium adserunt: Se Haeretici illius Patris Auctoritatem plurimi plerunqi facere 3e commendare a lenti operaepretium facturum me existimavi, si ingratiam eorum, qui opera illius Sanctissimi Praesulis,aut porro volume de Ciuitate Dei, non habent, integrum illud caput huc coronidis seu auctarij xuce transscribere: ut ex illius sedula perlustratione aduersarij nostri& Miraculorumχalumniatores aut conuer tantur,aut confundantur: Catholici verὀ Mpij Christiani in orthodoxa fide Scauita Religione deuotioneque incrementa maiora sumant,& magis ac magis confirmentur conseruenturq;

Tibri a a. de Ciuitate Dei caput octauum. Semiraculis,qua vi mundus in Chrisum cre Hret jacta punt, ct fieri ε fundo credente non sinunt. Curi pquiunt Pagani) nunc illa miracula quae praedicatis facta esse,non fiunt Possem quidem dicere, necessaria suisse priusquam'. crederet mundus,ad hoc ut crederet mundus. Quisquis adhuc prodigia, ut credat, in quiritimagnum est ipse prodigium,qui mundo credente non credit.Verum hoc ideo di

secunt

245쪽

cunt,ut nec tunc illa in iracula facta fuisse cre damur.Vnde ergo lata fide Christus usque quaq; cantatur in coetu cu carne sublatus' Vnde temporibus eruditis, & omne quod fieri non potest respuentibus sine ullis miraculis nimiu mirabiliter incredibilia credidit pundus An forte credibilia sui se,&ideo credita esse dicturi sunt Cur ergo ipsi non cre dunt Breuis est igitur nostra complexio: Aut incredibili rei, quae non videbatur, alia incredibilia,quae tamen fiebant 8c sedebantur, secerunt fidem : aut certe res credibilisve nullis quibus persuaderetur miraculis in digere istorum nimia redarguit iisdelitatem.Hsc ad refellendos vanissimos dixe rim. Nam facta esse multa miracula quae atte starentur uni grandi salubriqi miraculo, quo Christus in coetu cu carne in qua resurreXit, ascendit, negare non possumus. In eisdem quippe veracissimis libris cucta conscripta sunt,& quae facta sunt,& propter quod credendum facta sunt. Haec ut fidem facerent, . innotuerunt, haec perfidem quam secerunt, multo clarius innotescunt. Leguntur quippe in populis ut credantur,nec in populis tamen, nisi credita legerentur.Nam etiam nuc Niγω fiunt miracula eius nomine, siue per Sacramenta eius, sine per orationes

N a vel

246쪽

vel memorias Sanctorum eius, sed non e dem claritate illustrantur, ut tanta quanta iula gloria diffamentur. Canon quippe saetr rum literarum,quem diffamatum esse opor tebat,illa facit ubique recitari ,& memoriae cunctorum inhaerere populorum : haec autevbicunque fiunt ibi sciuntur,vix a tota ipsa ciuitate , vel quiscuque commanentium loco. Nam plerunque etiam ibi paucissimi sci unt, ignorantibus caeteris, maxime si magna

sit ciuitas, & quando alibi alijsque narran

tur , non tanta ea commendat auctoritas , ut

sine difficultate vel dubitatione credantur

quamuis christianis fidelibus a fidelibus in

dicentur. ι

Ι. Miraculum quodMediolani factum est,

cum illic essemus, quando illuminatus est crucus, ad multorum notitiam potuit peruenire, quia Se grandis est ciuitas, 3c ibi erat tunc Imperator,immenso populo teste res gesta est, concurrete ad Corpora Martyrum Pro thasj x Geruasij. Quae cum laterent & penitus nescirentur, Episcopo Ambrosio per somnum reuelata reperta sunt,ubi caecus illa depulsis veteribus tenebris diem vidit Apud Carthaginem autem quis nouit, praeter admodum paucissimos,salutem quae facta est Innocetio cΣaduocato vicariae pra secturae,ubi nos interfuimus δc oculis aspeximus

247쪽

ximus nostris ' Venientes enim de transma rinis,me & fratrem meu Alipium, nondum quidem clericos, sed iam Deo seruientes, uti erat cum tota domo sua religiosissimus, ipso susceperat, & apud eum tunc habitabamus. Curabatur-medic s propter fistulas quas humerosas atque perplexas habuit, in posteriore atque ima corporis parte. Iam secue rant eum, Sc artis suae caetera medicamentis agebant. Passus autem fuerat insectione illadi diuturnos de acerbos dolores. Sed unus inter multos sinus fefellerat medicos, atq; i ta latuerat, ut eu non tangerent, quem ferro aporire debuerant. Deniq; sanatis omnibus quae aperta curabant, iste remanserat solus, cui frustra impendebatur labor. Quas moras

ille suspectas habens, multumq; sormidans

ne iterum secaretur, quod ei praedixerat a lius medicus domesticus eius,quem non admiserant illi ut saltem videre: t, cum primurn sectus est, quomodo id faceret, iratusque illum domo abiecerat, erupit, atque ait: Itcru 'me secturi estis A d illius quem noluistis e se praesentem verba venturus sum ' Irridere . illi medicum imperitum, metumque homi nis bonis verbis promissionibusque lenire. Praeterierunt 3c alij dies plurimi, nihilque proficiebat,omne quod fiebat. Medici tamein sua pollicitatione persistebant, non se illu N r sinum

248쪽

sinu ferro, sed medicamelis esse clausuros.Ad hibuerut & altu grandaeuu i a medicu,satis q. in illa arte saudatu, adhuc.n. vivebat, Ammon tu, soco inspecto de quod illi eoru dilige

tia peritia ii promisit. Cuius ille factus alictoritate securus domestico scio medico, si futura pr dixerat alia sectione faceta hilaritate, velut i a saluus, elusit. Quid plura Postea tot

Hies inaniter consumpti transierunt, ut fessi - atqι cofusi faterentur eunt si ferro nullo mo

do posse sanari. pauit, expalluit, nimio timore turbatus, atq; ubi se collegit, fariq. p. tui abire illos iussit,& ad se amplius non a

cedere, nec aliud occurrit satigato lachrymis& illa necessitate costricto nisi ut adhiberet Alexandrinum quedam qui tunc chirurgus admirabilis habebatur,ut ipse faceret, quod ab illis fieri nolebat iratus. Sed posteaqua venit ille, laboremqi Vom in cicatricibus sicut artifex vidit boni viri funct' officio, psuasit homini, ut illis potius qui in eo tantu labora

uerat, quantu ipse inspicies mi abatur,cura i tionis suae fine fruefetur, ad ij cies quod reuera nisi sectus esset, saluus esse non possetivalde abhorrere a suis morib.vi homini b. quo ru artificiosissima opera, industria, diligetia admiras in cicatricibus eius videret,propter exiguu quod rema sit, palma tanti laboris a

, ferret. Redditi sint animo eius,& placuit ut

249쪽

eo de Asexadrino assiste te ip si sinu illu ferrogia consensu omni u alioru insanabilis puta batur,aperiret. Quae res dilata In consequente die. Sed cu abijstent illi, ex moerore nimiodqmini,tatus est in domo illa exortus dolor, vitasi funeris plactus vix coprimeretur a nobis.Visitabat eu quotidie sancti viri, Episco pus tuc Vzale sis beatae memoriae Saturnins de presbyter Gelosus, ac Diaconi Carthagi ne sis Ecclesiae. In qui b. erat & in quib' solus est nuc in reb. humanis ia Episcop' cu honore a nobis nominadusAurelius,cu quo recordates mirabilia opera Dei, de hac re Φpe collocuti sumus,euqι valde meminisse, quod comemoram' invenimus. Qui cu eu, sicut solebat,vesperi visitaret, rogabat eos miserabilibus lachrymis, ut mane dignaretur esse plantes suo funeri potius et dolori ratus. n. eum

metus ex priori b.inuaberat γoenis, ut se inter medicoruman ' no dubitaret esse morituru.

Cosolati sunt eu illi 3e hortati, ut in Deo fideret, eiusq; volutate viriliter ferret. Inde ad oratione ingresii sum'. Vbi nobis ex more genuasgetib. I liit atqι incubetib. terret,ille se ita pie cit, tanq suisset aliquo impellete grauiter aestrat',& coepit orare. Qui b. modis,quo assectu, quo motu animi, quo fluuio lachry mam,quib. gemitib. atq; singultib.succuti tib. omnia mebra ei', de penό intercludetib.

250쪽

spiritum, quis vllis explicet verbis Vtrum orarent ali j , nec in haec eorum auerteretur intentio, nesciebam. Ego tamen prorsus orare nihil poteram, hoc tantummodo breuiter in corde meo dixi: Domine quas tuorum preces exaudis, si has non exaudis Nihil e-tiim mihi videbatur addi iam positi, nisi ut

e piaret orando. Surreximus, & accepta ab

Episcopo 2 ob benedietione discessimus,

Yogante illo vi mane adessent, illisque ut aequo animo esset hortantibus. Illuxit dies qui metuebatur, aderant Servi Dei, sicut se adfuturos promiserant. Ingressi sunt medici, parantur omnia quae hora illa poscebat,tremenda ferramenta proferuntur, attonitis suspinsisque omnibus. Eis autem quorum erat maior auctoritas, defectum animi eius consolando erigentibus ad manus secturi membra in lectulo compoΠuntur, soluuntur nodii gamentorum,nudatur locus, inspicit me di cus, S: secandum illum sitium armatus atque intentus inquirit Scrutatur oculis, digitisq; contrectat.Tentat denique modis omnibus. inuenit firmissimam ei catricem. Iam illa laetitia Sc laus atque gratiarum actio miserico di & omnipotenti Deo quae fusa est ore omni uiti lachrymantibus gaudijs, non est conia mittenda meis verbis: cogitetur potius qua dicatur.

SEARCH

MENU NAVIGATION