장음표시 사용
11쪽
De Samsto Petro. s. I. S. Petri Genar re Conditio. pag. 3. s. II. S'. Petri meatio ct Gesa usque ad Admentum Spiritur Sancti. 8. III. S. Petri Gesta post Adventam Spiritus Savcti. II. s. IV. De septem Diaconis. as. s. V. De Fidelium post neeem Stephasi dispersisse', de Simonis Mari, er Euvuehi Baptismo . 33. s. VI. De Calumniis yudaeorum eontra Christiasos. 38. s. VII. S. Petrus sanat , eam , fuscitat Tabitham , ct Corne
s. VIII. S. Petrus Ecelesiam inutiochia fundat , t ' ab Herode earceri traditur. 49 s. IX. De geserati Fame. ' 37. s. X. De itinere M Perei Romam, eser Episcopistu iM. 6s. s. XI. Usa S. Petri evm Pudente , Philone , Simove M
ct Paulo. 79. s. XIII. De alias S. Petri Gesis, Reditu Romam, oe Simonis Magi nece. 86. s. XIV. De Careere ρο Marurio S. Petri. 93. s. XV. S. Petri Sepularum oe' Vincula. 1 I.
De S. Paulo. s. I. S. Pauli Nativitas Ο Educatio. ros. s. II. Sauli Perseeutis o Conversio. 111. s. III. Sauli Baptizatio. 116. s. IV. Frimitiae Praedicationis S. Passi . Iaa. s. V. Praedicatio S. Pauli Antiochiae, ibi Diseipali primι ιο- eati Coristiani: Iter is yerusalem pro eoIIectis. 128. s. VI. S. Pauli Ordinatio , Rapsus , Testauo , vita Institu
12쪽
Coaviersio, Sauli in nomen Pauli mutatio. I 4. s. VIII. Praedicatio niloebia Pisidia , Iconii , Lastris , ο ὐ-que ad IIbricam. I so. s. IX. Gesta post Concilium Ieros dimiιasam, Separatio Bamnabad Paula. s. X. Paulus suseipit σ eircumcidit Timotheum , praedieat in Galatia, voeatur in Macedoniam. 164. g. XI. Paulus praedicat Thessalonica , Berae oe Athenis. I 3. s. XII. Pergit Corinibum : ibi egerit e I 8 a. s. XIII. Admentus Pauli Ephesum: de Aquila, Priscissa, G'e pollo. 188. s. XIV. Reditus oe mora Pauli Ephesi, re quid ibi egerit. 193. s. XV. Miιiis in Maeedoniam Timotbeum , scribit priorem se suam a Corinthios,ctoditio hesi contra ipsum. aoo. s. XVI. Gesa ct Itinera Pauli Epheso Miletum usque. ao7. s. XVII. Puasi Itinera PerofoIImamusque. Σι a.
s. XVIII. A enius Pauli IeroObmam , ct quid ibi ei aeeid
s. XIX. PauIus mittitur Caesaream, re quid ibi eoatigeris. aa s. XX. Pauli navigatio b moenias Romam . III. s. XXI. insta Pauli Romae in prioribus vinealis. 241. s. XX: I. Pauli itinera in Hispanias er in Orientem. 247. s. XXIII. Paulus Romam reversus carceri traditur. ass. s. XXIV. Pauli Marurium. asI.
s. I. Patria Genus meatio. 166. s. II. Praedicatio Marorium a BD cte. 268.
De S.Iacobo Majore. s. I. Patria Aposolatus inarurium. 278. s. II. Praedicatio S. Paeobi in Hispaniis. 384. s. III. De Feso ct Translatione Orporis S. Iacobi. asa.
De S. Joatine Apostolo & Evangelista. s. I. Genus er Gesta ante Passiosem Iesu. 196. s. II. Gesa 4 Passione Iesu, 299. Di siligod by GOrale
13쪽
s. III. mora S. σπηhis Asa asque ad exilium. 3o . s. IV. Poauuis Martγνium Romae re exillam in Fatmos. 3II. s. V. Latronem 7oausu convertit . . 3ISas. VI. Seribit Gangelium O' Epistolas. 3r9. s. VII. γοώnuis mora: quid de Upομά opinione ν si s. VIII. De S. yoanne aliqua pro complemeοιο. 33O.
s. II. Triomae Praedicatio , Obitus cte. 339. s. III. Asm Thomas miserit Thaddaeum Edessam. 347.
De S. Iacobo Minore . s. l. Laet Iacobifuerint. Is 1. s. II. S. yacobi minoris Genus: de maria ρο Cleopha . ass. s. III. S. Paeobi Metiuoris qualitater. 363. s. IV. S. yaeobas Episcopas Perofobmitanus. 367. s. V. S. Iacobi mar riam . 373. CAPUT VIII. . De Sancto Philippo Apostolo. s. I. I rid de eo narreι EvasgeIium. 378. s. II. Alias habuerit. 38o. s. III. Reliqua mἰlippι Gesa, mors σα 383.
De S. Bartholomaeo Apostolo . s. I. Genus ρο Praedicatio. 3OO. s. II. S. Bartholomai Pum ct Translatio. 391.
14쪽
De S. Simone Apostolo. Usicus . Nomen Gesa obitas cte. . . C A P U T XII: De S.Iada Thaddaeo Apostolo.
s. I. Nomen Gemvs Conditis. s. II. Praedicatis Obitur.
De S. Barnaba Gentium Apostolo. s. I. Barnabae Conditio, Praedicatio m. s. II. Alia, qua de S. Barnaba referuuiar.
De S. Stephano Protomartyre, Nicodemo , Gamaliele &c. & eorum Corporum inventione . s. I. S. Mobavi Gesia , artyriam , Sepiatura , 43o. s. II. De Inventione Corporis S. Stepha l. 63s.
CAPUT II. De S. Marco Evangelista , & Joanne Marco.
s. I. S. Mareas Evangelista. 443. s. II. De S. Oanue inareo. 4so.
De S. Luca Evangelista. s. I. Eius origo Conuerso oe Gesa. s. II. De Scriptis Obita cte. S. Luea . 4ss.
CAPUT IV. . De SS. Tito & Timotheo.
15쪽
s. I. De S. Philippo. s. II. De S. Hermo. x
De S. Dionysio Areopagita. s. I. Eius Comeso ct Atheniensis Episcopatus. s. II. De S. Dion sii tu Gallias Adventu.
De S. Simeone Ierosolymitano. s. I. Genus oe Electio ad Ueffatum. s. II. Gesa in Episeopatu O C arorium M.
De Sancto Ignatio Martyre. s. I. Eius Patria Nomen Discopatus. s. II. Rus Gesa ante Marorium. s. III. EDs Θμeutus Romam 2' Maruriam.
De S. Polycarpo s. I. Derela de S. PolIcarpo. II. Certa de ejusdem Gestis ae Martyrio.
s. I. Strism uua ct eadem sit Malier Euangeliea, quae Dominum ungueoto perfudit. F1 s. s. II. De Adventu S. Mariae MagdaIenae eum Lagara fratre πMarrba sorore in Gallias. 326. s. III. De Deo, in quo B. Mariae Magdalana 'furtha ct Lazari Corpora mod3 requiescuvt. FI .
16쪽
mirabili ejus per Apostolos Propagationeor eorum Gesis comprobata.
E L i a i o Mi s Christianae ab Apostolis per totum Orbem Propagatio maximum pro ejus Veritate argumentum ministrat, eam quo unich a Deo esse, evidenter demonstrat. Si enim attendantur & homines a quibus p racta est, & modus & circumstantiae β n mo, nisi in meridie oculos claudat, inficias ire poterit , eam opus non humanum sed prorsus Divinum extitisse. Numquid enim humanum erit non Divinum , quod homines antea rudes ac imperiti , ut ne Magistri quidem doctrinam caperent, repente nullo studio adeo docti evaserint, ut Mundi Sapientiores confunderent antea adeo pusillanimes , ut Magistro capto unus eum aperte ejurarit, cae teri iugerint , & metu Iudaeorum omnes sese occultarint f illico autem intrepidi foras prodierint, nec carceres nec verbera nec tormenta nec mortem timentes, Christum Jesum Crucifixum Iudaeis scandalum Gentibus stultitiam tanquam Deum palam annuntiarint 8 Et hoc non potentia sulti, quin potius potentia Mundi eis obsistente ac extrema minitantes undequaque angu stiati afflicti contemti, exosi Regibus ac Principibus , non ar mis sed solo verbo ac praedicatione , Christum ejusque fidem , Synagoga abjecta , Idololatria eversa, toti orbi persuaserint, &inter persecutiones & mortes, non solum nota extincti aut immi
17쪽
Hoc argumentum inter caeteros proponit & expendit S. Amgustinus Epist. 337. alias 3. ad Volusianum cap. 4. , ubi osten-λ , omnia de Messa venturo praenuntiata in Christo Jesu fuisse impleia , ait: Venit s Christis , complentur in ejus ortu , Vita, Dictis , Factis, Passionibus , Morte , Resurrectione , Adscensioue
omnia praeconia Frophetarum. IMittit Spiritum Saverum, implet Fideles una in domo congregatos , oe' hoc ipsum prom=um oraudo , atque desiderando expellavies . Impleti autem Spiritu Sancto loquuntur repentὰ linguis omnium Gentium , arguunt deuter errorer, praedicaut saluberrimam veritatem , exbortautar ad poeulleutium praeterita culpabilis vitae , indulgentiam de Nivina gratia pollice tur e praedicatiovem pietatis, eteraeque Religiovis Agua cora ruentia , ct miracula consequuntur : excitatur adversus eos faeza tu I sitas , toleravi praedicta , sperant promissis, docent praecepta: numero exiis gui per Maudum disseminantur , Populos facilitate mirabili eonve ruut , inter ivimicos augentur , perfecutiouibus crescunt , per συμHiosum augustias usque tu terrarum extrema dilatantur. Ex imp
ritissimis ex abjecti mis ex paucissimis illuminautar nobilitan-ιur multiplicautur e praeclarissima ingenia , cultissima eloquia , mira bilesque peritias aeutorum facundurum atque doctorum subjugant risio , π adpraedicandam viam pietatis salutisque couvert ut ... Qintque luter haec omuia contra Ecclesiam Gristi impiarum Gentium
in delitas fremit; eviunt illa patieuda , 9 iueoueussum fidem intero,' utium foeditiam profitenda . Reveratae veritatis, qza diu promi r masticis .elabatur ,1Dcrineio succedente, ilia sacri ia, quibux hoc Aurabatur , Templi ipsius eversioue tolluntur . Reproba per tu Melitatem Geus ipsa γudaeorum is sedibus extirpata , per Maudum usquequaque dispergitur , ut ubique portet Codices Sauctor , ae sieprvbetiae testimo uium , quάGrsus.Ecclesia praeuuutiata est, vead tempus a nobis fictum existimaretuν , ab ipsis adversariis proferasur , ubi etiam ipsos praedictum est non fuisse credituros. Templasmulacra Damouum ritusque sacrilegi .paulatiis fetu udam praes cia propbetica subvertuutur. Haereses adversus Nomen Gristi, sub velamento rameu Nominis Chrisi , ad exercendam doctrinam socia Religionis, sicut prauuntiatae sunt , pussulant. Haec omnia sicut I
guvtur praedicta , ita cernuntur impleta , atque ex bis jam tot oe' lastis quae resaut expectantur impleuda. laudem meus avida aeteruitatis, vitaque praesentis brevitate permυta , contra hujus Divi
His S. Doctor adeo in aperto ponit Religionis Christianae Veritatem ex propheticis oraculis adam ut sim impletis, & mirabilem ejus ex ludaisuit &Idololatriae ruitia propagationem ,
18쪽
st nemo nisi caecitate obduratus , nedum negare, sed nec in con- Iroversiam vocare possit. Esto autem de hoc aliqua dixerimio m. I. hujus operis cap. I I. g.6.3 hic tamen ex prolasib resumere utile fore existimavi, sigillatim recensendo singulorum Apostolorum & aliorum gesta, qui tanto huic operi a Spiritu Sancto milli operam contulerunt 3 labores, persecutiones, quas a Christi hostibus passi sunt, & quibus non obstantibus rem ad exitum feliciter perduxerunt. Genus etiam ac personam uniuscujusque exponam, tum ex his, quae Scriptura &Evangelia & Lucas in
Actibus Apostolorum narrant, tum ex probatis nec non ieceptis historiis colligi poterunt.
S. Petri Genus O Conditio . I. C Anctus Petrus Apostolorum Princeps antea vocabatur
Simo stu Simeon. Filius fuit Jonae seu Joannis, & frater Andreae Apostoli. Totum noc habetur ex Joan. cap. Iut intra dicam. Patria S. Petri & Andreae suit Bellasaida Galilaeae vicus juxta Stagnum Genesareth , de quo S. Hieron. de Locis Hebraicis : Beto uida , inquit, Civitas tu Guillaea Oudreae μινi cs milippi Apostolorum prope Magnum Genesareto. Hanc Philippus Tetrarcha ornavit, R ad speciem Urbis redegit, et Juliae nomen imponens in gratiam Juliae Caesaris filiae . Ita Josephus lib. I 8. Antiquit. cap. 3. his verbis: meo etiam Netbsaidae in ripa Leut Genegaretbivi Philippus Urbis speciem addidit, frequentato incolis, er aucto opibus, quem Iuliae Caesaris Aliae cognominem esse Qoluit. Hanc pro patria S. Petro statuit S. Joannes cap. I. v. l. dicens: Fuit autem Philippus d Bethsaida cimitate Andreae. Petri. Bethsaidae s saltem sub hoc nomine nulla in Veteri Testamento fit mentio; ejus tamen saepe Evangelia meminerunt, quia ad eam saepe divertit Iesus s N praecipue Marci 8. v. a a. subi praesentatus ei fuit caecus i & rogatus, ut eum tangeret, ipse apprehensa manu caeci, eduxit eum extra vicum , & in ejus oculos expuen S. imponensque ei manus, interrogavit, si quid videret . At respondenti, se videre homines sicut arbores ambulan- δε a res, Diuitiam by Gorale
19쪽
tes, iterum imposuit manus, dc coepit statim perlaeie videre. Et praecepit ei, ut si in vicum introiret, nemini diceret. Porro quamvis hoc & alia fecerit Bethsaidae Dominus, incolae tamen ejus nihil permoti, increduli permanserunt: & propterea caecum , ut sanaret, eduXit extra Vicum, dc sanato praecepit, ut in vicum rediens nemini diceret. Et tandem ob eorum incredulitatem exclamavit Matth. ιι. v. a I. tibi Coroetaim e vae tibi
essent virtutes, quae facta sunt iu vobis, olim tu ellieio O' civere paenitentiam egissent.
II. Quis horum duorum fratrum Simonis, seu Petri &A dreae , major natu fuerit, ambigitur. Primum, qui se Christo praesentavit, ut ejus Discipulus fieret, misse Andream, constat ex Joannis cap. i. Is enim iuit unus e duobus Discipulis Joannis, qui accesserunt ad Iesum, & apud eum una die ad horam usque decimam manserunt. Is etiam Simoni fratri nuntiavit, se in v nisse Messiam, & adduxit eum ad Jesum, ut infra dicam . Sed an etiam fuerit aetate primus, quaestio est. S. Epiphanius haeres. s I. assirmat, & tanquam de re certa dicit: Oceamus Andrea
primus contigit, cum esset Petrus miuor tempore aetatis. Attamen
S. Chrysostomus homil .s9. modo s8. in Matth. ex eo, quod exactoribus petentibus tributum Christus conversus ad Petrum dixerit Da eis pro me te, colligit, Petrum fuisse primogenitum, quia tributum a solis primogenitis solvebatur, dicens: Pro me γ te, inquit , quia π ipse primogenitus erat. Priorem aetatesiisse Petrum sentiunt etiam Proclus, Cassianus, Dionysius lib. de Divin. Nomin. cap. 3. , & S.Thomas in cap. l. Joan. Lect. f., ubi commendans Fidem Andreae , qui cum estet junior primus credidit: Et iboe, inquit, ad illius commendationem , ut qui aetate
potirior, Ade inciatur primus. Addi etiam posset, quod cum, ut dicetur, Petrus jam uxorem duxisset, & hoc de Andrea non Iegatur, credibile fit, Petrum majorem aetate fuisse. His tamen
non obstantibus, adhuc incertum relinquo . III. Petrum & Andream arte piscatores fuisse, testatur Sanctus Matthaeus cap. . v. 18. , ubi ait: Ambulans yesus juxta maro Galilaea vidit duos fratres, Simonem, qui vocatur Petrus , π dream fratrem ejus mittestes rete in mare t eravi enim piscatores Quod repetit Marcus cap. s. v. IL, & Lucas cap. s.
IU. Etsi autem Bethsaidam patriam Petrus haberet, habuit tamen domum etiam Capharnaum civitate Gali Leae celebri in Evangelio, sita ubi Iordanes defluit in lacum Tiberiadis. Hoc enim eruitur ex cap. 3. Mattb. v. x4., ubi dicitur, quod cum iu
20쪽
imini Capharnaum, S eism euisset yesus is domum Petri &c. squod dicitur etiam Lucae 4. v 38. Ideo autem Domus Petri dicitur, non quia esset domus paterna, haec enim erat Bethsaidae , sed quia erat domus, in qua socrus Petri idest mater uxoris Petri habitabat, & in qua eam febribus laborantem Iesus sanavit, unde subdit Matthaeus: Viditfocrum ejus jaeentem oe febricitantem , σ tetigit manum ejus, ct dimisit eam febris. V. Si ergo Petrus habebat Capharnaum socrum, & domus lacri erat domus Petri, bene hinc arguit S. Epiphanius hae- ressi. , Petrum, priusquam ad Christum accederet, duxisse uxorem , & hanc Capharnaitam. Hoc fatetur etiam Hieronymus lib. I. adversus Iovin. , ubi de Petro: Petrus, inquit
experimestum babeus conjugalium .iueulorum'. 8c inserius, postquam gratis Ioviniano concesserat, alios etiam Apostolos uxores ante Apostolatum habuisse, addit, quod id de solo Petro Scriptura dicit, & ideo de solo Petro certo tenendum est: uti amquam, excepto Aposolo Petro, nos sit manifesὰ relatum de aliis Apostolis, quὸd uxores habuerint: ct quum de uno seriptum sit, ac de eateris tacitum, intelligere debemus, sine uxoribus eos fuisse , δε quibus sibil tale Seriptura Aguificat. Sive tamen solus Petrus, sive etiam aliqui ex aliis Apostoliante Apostolatum uxores habuerint , hoc certum esse debet quidquid obstrepant Protestantes contra quos alibi egi factos Apostolos a re uxoria abstinuisse , easque habuisse non amplius ut uxores quoad conjugale ossicium, sed ut sorores ministrantes eis necessaria ad victum. Et in hoc ossicio videlicet sororis , etiam S. Petri uxorem postea ministrasse credibile putat S. Avitus Viennensis: mos enim erat apud Judaeos, ut piae mulieres magistris suis in necessariis ad victum ministrarent, sicut legimus ipsi quoque Domino factitatum. Hoc indicasse visus est Paulus I. Cor. f., ubi inter Apostolos, qui Mulieres sorores circumducebant ut eis in victu ministrarent, nominat & Cephamidest Petrum . Ut ut sit, ait S. Hieronymus Epist. 34. modo sa.
ad Julianum , uxorem habuit o Petrus , ct tamen eum reti eam ct uaticula dereliquit. VI. Quo nomine uxor S. Petri vocaretur, ignoratur; eam tamen ad gloriam Martyrii pervenisse, tradit Clemens Alexandrinus lyb. 7. Strom. pag. 76., 8c ex eo Eusebius lib. I. hist. c. 3λ' a occasione ostendit S. Apostolus, quam sancto ac puro amo re eam diligeret. Ita enim scribit Clemens: Ajuvι certὰ Be rum Petrum , eism .idisset uxorem fuam duci ad mortem , ιatatum quidem esse , quod uocaretur oe' quod domum reverteretar: eismque