장음표시 사용
21쪽
eam adhortatus ac covsolatus esset, Nomiue quoque eompellam ae diaxisse, Heus tu , memento Domini. Tale erat Beatorum illorum matrimonium , ei que ad amicissima perfecta affectio. Ea rationec'inpostolus ouoque: uxorem ducit , tanquam qui non ducat, inquit : ... .sens matrimouium mιuimὰ m eri Uectione, re nequisquam disessi d caritate in Dominum , quam levere ad Dominum peregrinanti uxori fuasit, qui verὰ vir erat. Ita hoc factum celebrat Clemens , & poli eum Rumnus cap. ao. , & Nicephorus lib. a.
creasse, idem S. Clemens lib. 3. Strom. pag. 448. sentit, dicens Petrus S' Philippus Alios procrearunt. Unius tamen tantum filiae Petronillae nomine mentio fit iii Martyrol. Rom. ad diem a L. Maii his verbis : Romae S. Petronillae Virginis Alia Beati Petrie vinoli , quae Flacci nobilis viri conjugium sperneus, acceptis triduanis ad deliberandam induciis, interim jejuniis oe orationibus .aeans , tertia die mox ut Chrisi Sacramentum aecepit emisit Diritum. De eadem Beda, Usuardus, Ado in Martyrologiis: ia andet bertus Monachus seculo nono hisce versibus eam cele
Tum pridie PetroniIIa Petri de germine Ducto Falgida Virgo micat Corsi trabeata decore. De ejus obitu agitur in Actis S S. Nerei de Achillaei, in quibus specialiter dicitur, eam a S. Petro fuisse a paralysi sanatam , quod allerit S. Augustinus lib. contra Adimantum Manichaeum c. a 7., ubi praeter ipsius Petri Aliam parablicam faciam precibus patris ab eo sanatam) addit G Hortulaui Miam ad precem ipsius Petri effomortuam. Sed cum dicat, Manichaeos ex apocryphis hoc accepiss e, indicat S. Doctor, sibi suspectum esse. Hoc tamen admistb.
la. Nam ut observat Baronius ad ann. Christi 69. n. 32. non potuit a Nativitate hoc nomine appellari, si Petronilla a Petro patre dicta putetur. Cum enim ante Apostolatum genita sit, tunc pater eius non Petrus, sed Simon vocabatur: & praeterea non erat usus apud Hebraeos, ut filii a parentibus nomen sumerent derivatum , ac molli quadam inflexione ac desinentia diminutum . Si dicatur nomen hoc fuisse illi inditum in Baptismos tunc enim parenti nomen Simonis mutatum fuerat in Perrum , R quidem more Romanorum , ut a Druso Drusilla, a Prisco Pti scilla. Bene. Sed cur a Petro non est dicta Petrilla , sed Petronilla, quod nomen a Petronio potius, quam a Petro derivatum vide tur
22쪽
IX. Dubitatur etiam ab aliquibus, an Petroii illa filia Petri naturalis fuerit ab ipso genita generatione earnali, an filia spiritualis ab ipQ genita per Evangelium & Baptismum eo modo,
quo idem Petrus Epist. a. cap. q. v. II. Vocat Marcum filium. suum, Salutat Cor. . . fletarcur Mius meus, dc Paulus x. Cor.
v. I s. vocat Corinthios filios carissimos: Nisis in Christo Pesuper Evangeliam ego vor geuui. Hoc secundum verisimilius judico . Primo, quia Veteres probatique Auctores dicunt quidem, S. Petrum habuisse uxorem s at ex ea habuisse Petronillam filiam non nisi ex apocryphis colligitur. Secundo, cum Petronilla Romae vixerit & obierit, si filia S. Petri naturalis fuit, oportuit, ut ipse cum Romam pergeret secum eam adduceret. Quis autem credet, Apostolum , qui omnes humanos a Tectus propter Christum abdicaverat & abdicandos docebat, sui itineris comitem voluisse juvenculam adeo formosam, ut ad sui amorem accensus Flacous nobilis Romanus Gentilis eam vilem & piscatoris filiam, Judaeam & propterea genere Romanis exosam, ut ux
rem exoptaret ὶ I ertio, quia hoc cum Chrono logia non cohaereis nam acta Petronillae eam sub Domitiano obiisse ferunt: cum ergo ante Apostolatu in Petri nata fuerit, sequitur prope sexagenariam obiisses cumque antea paralyticam fuisse asserant,& a Petro parente sanatam, jam erat aetate ac morbo consecta , ac proinde non in eo statu formositatis, ut ad sui amorem Flaccum posset allicere. Jure ergo Augustinus supra citatus, haec ex
apocryphis sumta suisse, arbitratur. crius propterea censeo, Petronii Iam a Gente Petronia, ex qua nata erat, inter Romanas Familias nobili, dictam esse , quam , cum S. Petrus ad Christum ejusque Fidem propensam ubdisset, speciali cura instruendam suscepit ac baptigavit: ideo ejus filia dicta fuit, non quia eam genuerit carne sed spiritu. Quo posito caetera concordant. Nam cum esset juvencula & formosa nimis ac nobilis, eamque in conjugem Flaccus Comes exoptaret, ipsa triduo ad deliberandum sumto orationi ac jejunio vacans, accepta S. Nicodemi Martyris manu Eucharistia, tertigdie spiritum emisit: ejusque Corpus ab eodem Nicomede in Coe- meterio via Ardeatina sepultum fuit, magnoque postea in bonore a Romanis habitum, & iu Ecclesia S. Petri modo asserva
23쪽
De S. DIri Hocatione, O Gesti ingue ad Aduentum
I. Oeationem Petri ad Apostolatum describit S. Ioa n. c. r. V Stabat Ioannes Baptista eum duobus suis Discipulis, errespiciens Iesum ambulantem dixit eis: Ecce Agnas Dei : qui audientes secuti suntJesum, & manserunt cum illo una die usque ad horam decimam meridianam. Unus ex his duobus erat Andreas frater Simonis Petrii hic cum invenisset Simonem statrem, dixit ei: Iusenimus Messiam ν adduxit eum ad yesum. Iutuitas autem eum Iesus dixit: Tu es Simon filius Iona : tu vocaberis Cephas, quod interpretatur Petrus cita Joan. I. v. a. Hoc
ergo quod primo intuitu nomen Simonis mutavit in Petrum, quod Andreae statri, qui prior accesserat & crediderat, Iesus non fecerat, aliquod magnum in eo designavit praedixitque futurum : Nam cui S. August. traei. . in Joan. ait hoe aute Petrπι Socaretur, non ita videres masterium petra, ct putares casue m sic vocari, non promideutis Dei: ideὸ voluit eam aliud pristszocari, ut eκ isto commutatione uomiuis Sacramenti vivacitas commeudaretur. Sacramentum autem hujus impositionis supra exposuerat dicens: Magnum , quia mutavit ei nomen , ct fecit de S mone Petrum. Petrus autem o petra'. petra vero Ecclesia , ergo iuFetri nomine Murata es Eeelom. Et S. Thomas in cap. I. Joan. Lech. i s. Tu vocaberis, inquit, Cepbas quod tuterpretatur Petrus , π in Graeeo Caput. Et eongruit mysterio: ut ille, qui debet esse aliorum Copai ct Cbristi Vicarius, firmitati inhaereret, Matth. I Q Tu es Petrus, & super hanc petram &c. Aliam rationem, cur Christus hoc nomen Petrus imposuerit ab initio conversionis, & noluerit, ut a nativitate hoc nomine vocaretur, subjungit S. Thomas citato loco ex Chrysostom. Homil. 18. in Joan. sis nomina divituitas imposita aliquam eminentiam gratiae spiritum designant. Ruando autem Deus conferstDiritualem gratiam alicui ab ipsa nativiitate, nomen gratiam ista Asi cons impositur , Aut patet de Ioatine Baptista, qui aute a Deo
es nominatus quὰm natus s fuit sancti atus in utero matris. Aliquando autem aliter eoufertur eminentia gratiae spiritualis tempore procedente: er talia nomina disiuitus imponuutar, non is principio nativitatis, sed in isto proeessu temporis: Aut patet de Abr bam τ' dara, quibus nomiva mutata sunt, quavdo promum emm μ
24쪽
t0Πeandi germinis acceperunt. Eodem modo re Petrus nomἱnaturdisiniisti, quando ad Fidem Cbripi, ct gratiam Aposolatus voeatur : ct speetaliter quia constitutus est 'iuceps a postolorum , Ototius EeeIesiae, quod in aliis Apostolis non es factum. II. Alteram quaestionem proponit citato loco S. Thomas. Utrum scilicet hic , cum primo accessit, fuerit a Iesu impositum hoc nomen Petrus, an solum designatum s & tunc solum impositum , cum Matth. I s. ei dixit '. Tu es Petrus &c. Cui S. Thomas respolidet, S. Augustinum Tract. 7. in Ioan . ut supra velle, isus vomev boe Ioco fuit Simoni impositum. Sed quod diei:
Domiuus in Mattis. is Tu es Petrus ,, non est nominis impositio , sed impositi nominis commemoratio, ut quasi utatur illa nomine tanquam iam imposito. a GH autem dicunt, qu)d hoc nomen fuit impositum Simoni, quando Dominus dixit eris Tu es Petrus, & sit per hanc Petram aedificabo Ecclesiam meam,, . Hic vero nou imbuit ei hoc uomes, sed praesignat, quod sit et posmodum impone3dum. Sic Sauctus Thomas. III. Tertiam quaestionem idem S. Doctor proponit de Vocatione Petri & Andreae. Nam hic dicitur quod fuerunt vocati iuxta Jordanem, ubi erat Joannes Baptistas Matthaei autem 4.
dicitur, quod Christus vocavit eos juxta mare Galileae . Cui respondet: aeuod triplex fuit vocatio Apostolorum . Prima fuit oseognitionem seu familiaritatem oe dem, oe de hae dicitur b/e . S eunda fuiι tu ossicii praesignasione, de qua Bubetur Lacae s. ,, Ex hoc eris homines capiens,, . Tertia fuit ad ApostoIutum,de qua dicitur Matio. 4. fuit perseera , quia postea nou redierunt ad propria. Hoc S Thomas forte desumserat ex s. Augustino lib. a. de Cons. Evang. cap. II., ubi haec habet: Ilud ergo , quod de Ioasse diximus, diligenter consideranaum est: non euim parva repugnaο
tia putari potest, cum re Deorum plurimum intersit, oe temporis, eripsius vocationis . Nam si juxta Iordanem, antequam Pesus isset tu Galilaeam, ad tesimonium Ioannis Baptistae fecuti sunt duo, quorum
Ius erat μου eos, qui fratrem suum Simonem continuo adduxit ad Pinum , quando nomen ut Petrus Ooearetur accepit 3 quomodo
ab aliis Evangelistis dicitur, quod eos iu Galilaea piscantes iu*eve rit , atque ad Discipulatum vocaverit 8 Nisi quia intelligeudum est , νον sic eos vidisse tune Domiuum juxta Pordanem, ut ei jam ivsep rabiliter cohaererent, sed tanti m eognovi e quis esset, eumqμα mi rotos ad propria remeasse. Inferius autem ad illud, quod apud Lucam habetur, subjungit: Nee tune eos fuisse d Domino obcatos, sed
tantum Petro fuisse praediorum, quod homines esset capturus: Os non ita dictum est, quas jam pisces usuquam esset capιurus, nam b
25쪽
ergo , quὸs deinceps capturus esset homines, nos dictam es, quod jam uos esset rapturus pisces. Uude datur Deus tutelligere, eos ad capturam pisium ex more remeasse, ut postea Feret, qu)d Matthaeus er Mareus narrant , quando eos binos vocavit , ct ipse jussis, ut eum sequerentur , primis duobus Petro er Andreae , deinde aIiis duobus Aiis Zebedaei. Tune enim non subduritis ad terram navibus , tau quam eura redeundi, sed ita eum secuti sunt tanquam vocantem ac jubentem, uι eum sequerentur. Ita S. Augustinus.
IV. In primo ergo accessa juxta Jordanem Petrus & Andreas initia sui Apostolatus posuerunt: cognoverunt Iesum, crediderunt in eum, ejus Discipuli esse coeperunt f sed non et i separabiliter adhaeserunt, imo una die cum eo manentes, sequentidie ad consuetum piscationis ossicium rediere. Hinc aliqui a hi trati sunt, eos Nuptiis Canae, quae tertio die celebratae sunt, minimθ interfuisse. Alii tamen assirmant, eos Nuptiis tuteresse
potuisse, ut pote, etsi non semper cum Iesu morantes, eum t men identidem adeuntes, ut eum audirent. Et hoc verius judicos dicit enim Joannes cap. a. v. a. quod vocatus es Fefas, σ'Discipuli ejus ad suptias: 8c v. I I. quod viso miraculo aquae con versae in vinum, crediderunι in eum DiscipuIi ejus. Cum autem eap. I. non alios Discipulos accessisse ad Iesum recenseat, quam
Andream, Petrum, Philippum, & Nathanaelem, valde credibile fit, hos suisse Disci Icis, qui vocati nuptiis interfuerunt. Volunt aliqui, Petrum & Andream, M similiter Iacobum& Joannem filios Zebedaei, se totos Christo mancipasse, quando, ut narrat S. Lucas cap. f., cum tota nocte piscati nihil coepissent, Iaxatis ad imperium Christi retibus , tantam piscium multitudinem coeperunt, ut pene rumperetur rete. Tunc enim Petrus scalii: Subductis ad terram navibus, relictis omnibus, secati fuNt eum. Et putant, hoc fictum idem esse cum eo, quod narrant Matthaeus cap. 4. , & Marcus cap. 1.
d ne assentiar facit primo, quia piscatio, de qua agit
Lucas, contigit in Stagno Genesareth; illa vero, de qua loquuntur Matthaeus & Marcus, in Mari Galilaeae describitur facta: ibi conqueruntur, se tota nocte laborantes nihil coepisse, di ibi misraculum de ingenti captura piscium. Hic nihil de hoc. Ibi discitur quidem, calicio relictis omnibus Deatifunt eum: sed additur :subductis ad terram Naothus signum, quia ad piscandum redire Ustea cogitabant. Verius ergo censeo cum SS. Augustino re Thoma , id quod narrat Lucas, fuisse Apostolatus praesignatio nemi unde Christus ait Petro: Eabore homines eris cop/eas. Id
26쪽
PETRI GEsTA UsQUI AD SPIR. S. An v. I xvero,quod narrant Matthaeus & Marcus,fuisse ultimam vocati nem, qua omnibus relictis Christo inseparabiliter adhaeserunt: auditis enim Christi verbis: Venite pos Ea faeiam vior fieri
piseatores hominum , Petrus & Andreas continub relidesit retibus
seeuti sunt eum s Filii quoque Zebedaei similiter a Christo vocati
ν Iictis retibus oe Patre secuti sunt eum . Cum ergo hic adsit vocatio Christi ac jussio, cum nihil cogitarint de navi ad terram subtrahenda, aut de retibus reficiendis, sed omnibus relictis secuti sint Iesum; fit, ut ait Augustinus, ut omni redeundi cura seposita, ei immobiliter deinceps adhaeserint. Et hoc circa finem anni Christi so. contigisse, plerique arbitrantur. V. Aliquo elapso tempore postquam Petrus 3c Andreas Christo se totaliter mancipaverant, nimirum anno Christi II., venit Iesus Capharnaum, dc ingressus Simonis Petri domum invenit ejus Socrum febribus laborantem Matth. 3. & Lucae 4. eumque eum rogassent pro ea, imperavit febri, quae statim dimisit illam, & continuo surgens ministrabat illis. Paulo ante Festum Paschatis sequentis anni Jesus in Galilaeam rediens duodecim elegit, quos Apostolos nomina vix, in quibus recensendis Petrus semper ordine primus occurrit, ut videre est Matth. Io. v. a. , Marci 3. v. 16., & Lucae s. v. I ., 8c Andreas semper ponitur secundus, quamvis ordine discipulatus fuerit primus. Rusesus cum nocte quadam Apostoli lacum Genesareth transfreta. rent, Sc navis jactaretur fluctibus, Petrus videns Iesum siccis pedibus super aquas ambulantem , rogavit eum, ut ad se super aquas similiter venire permitteret Matth. i4. v. a 8.ὶ des annuente, ambulare Petrus super aquas coepit, sed vento valido territus , ejusque fide infirmata , cum coepit et mergi , exclamavit: Domine salvum me fae. Jesus autem extensa manu eum apprehendens, ac eius modicam fidem leniter increpans , eum navi restituit. Hic S. Augustinus term. 6. salias 13. de Verb. Dom. cap. 3. observans Petri fidem modo firmam , modo labentem: Diseernamus, inquit, quid de Dei, quid de uos ro. Tunc euim uou titubabimus, tuae in petra fundabimur , Mi ct sta
biles erimus odPersas ventos, imbres, flumina, teutationes videlico praesentis seculi. IIIum tamen videto Petrum , qui tuuc eraι Auro vostro 3 modo sit, modb titabat: mod, immortalem eousitetur , m
do timer ne moria r , Proinde quia Eeeles a Chrsi habet firmos corivsimus dis. Cum ergo Iesus cum Apostolis pervenisset Getie sirelli , Turbis, quas superiori die trans lacum paverat, de Codipore & Sanguine suo in cibum & potum exbibendo sermonem
habuit. Sed cum durus videretur hic sermo, putantibus, quod B a d
27쪽
daturus esset carnem suam eo modo, quo in macello venditur, ac proinde plures ab eo recederent: quaesivit ab Apostolis, nutri& ipsi vellent abireJoan. 6. v. Sed Petrus plenus fide pro omitibus: Domme, inquit, ad quem ibimus e Verba vitae aeterua
habes. Et gras credimus o coguovimus, quia tu es Cbrisus Filius Dei.
VI. Celeberrimam tamen suae fidei de Christi Divinitate , confestionem edidit Petrus Matth. is. v. i6. Cum enim Iesias in
vicinia Caesareae Philippi quaesiisset ab Apostolis, quidnam de se
homines sentirent, variasque Vulgi opiniones eos reserentes audisset, aliorum quidem Eliam, aliorum deremiam, sive alium ex Prophetis esse autumantium, eos quid ipsi sentirent interrogavit . Tunc Petrus: Tu es, inquit, Ctiri ius Filius Dei viivi. Egregiam hanc Petri consessionem Christus primo laudavit, sed
tanquam non a se procedentem, set a Patre suo coelesti revela tam , 8c propterea declarans eum Beatum: Beatus es, inquit, AF-mου Badi oua, quia caro dry auguis uou revelavit tibi, I ed Pater meus, qui in coelis es: eique in praemium nomen Petri seu Cephae
confirmans, declaravit, se in illo firmissima Ecclesiae suae contra inserorum impetus fundamenta facturum, tradendo ei Claves Regni Coelorum cum potestate solvendi & ligandi, ac proinde supremam in gubernanda Ecclesia auctoritatem ad Successores suos etiam transituram . Eum subinde inter caeteros distinxit, sed ne supra se extolleretur, A adhuc se este hominem nosset, eum identidem sibi ipsi permisit, ut cognosceret quid a Deo, qui cla se posset; 8c disceret, a se ipso esse mendacem , δι solo Dei b uesicio veracem , nec a se, sed a Domino Beatum , ut ait S. August serm. as 4. t alias is I. de tempore &serm. 237. alias 38. ex Sirmondianis Propterea cum post praefata verba v. a P. R 23. denuntiasset eis palsonem & mortem, & Petrus non valens capere , quod ille , quem credebat & consessus fuerat Filiunta, Dei, pallionem & mortem res Deo indignas foret subiturus,
diceret: Absit a te bowiue : nou eris tibi boc: Christus eum rejiciens: Vade, inquit, possise , Sataua. Ubi S. August. serm. asa. s ali as 144. de tempore) cap. 4. admirans, ait: Petrus Salauas esbi faut illa verba,, Beatus es Simon Bardona' is Numquid beo tus Satanas Beatus de Dei, Satanas de Bominis. Demque ipse Domitias exposuit, quare illum dixerit Satanam se Non enim sapis, quae
Dei sunt, sed quae sunt hominis Uude tune beatus e , , chia non tibi revelavit caro Asangitis, sed Pater meus, qui in coelis est ,, Pude postea Satanast ,, Non sapis quae Dei sunt,, quae quavdu Dpi bar, beatus eras,, sed sapis quae hominum sunt. Eece quomodo alter sabat avimo Discipulorum, quas ex ortu occasu is mouis illamiua
28쪽
batur, modo tenebrabatur 3 quia de Dei, illuminabatur , defvo i sebrabatur. Ita pulchre S. Augustinus. De suo, non de Dei locutus fuit Petrus, quando gloria Christi transfigurari illectus Lucae s. v. 33. voluit tria figere tabernacula : unde Evangelista ait: Nesciens quid diceret. De suo non de Dei locutus fuit, quando Lucae a a. v. 3I. ei dicente Christo, Simon , Simou, ecce Sata uas expetivit Φos, ut cribraret ficu3 triιieum . Ego autem rogavi pro te, ut non deficiat Fides tua : O' tu aliquaudo couversus confirma fratres tuos, nimium de se conmdens respondit: Nomine tecum paratus sum, o in carcerem, ct is mortem ire. Cujus vanam praesumtionem Jesus corrigens: Dico tibi, inquit, Petre, non cautabit hodie Gallus, donee ter abue es
nosse me. Vides hic Petri deceptionem. Christus promittit Petro firmitatem in fide de Patre suo : Ego rogavi pro te: ipse autem eam sibi promittit de suo. Christus eam promittit in Petro suturam, non tunc, sed postea, nimirum post conversionem ala-psu: Et tu aliquando conversus. Petrus autem eam tunc sibi adesse vane adulatur. Hoc exprimitur etiam Joan. 13. v. 3 . , ubi interroganti Petro : Domine quo vadis P Respondit Iesus: muis ego vado non potes me modo sequi. Sequeris autem postea. Dicit ei Petrus. mare nou possum te sequi modιὶ Auimam meam pro te ponam . Respondit Iesus: Animam tuam pro me pones ' Ameu Amen
dico tibi: non cantabis IIus, douec ter me Neges. Super quae
S. August. Tract.66. in Joan. inter alia ait: Ita ue facies pro me , quod nondum ego pro test,, Animam tuam pro me pones ,, Praeire
potes, qui sequi non potes Leuid tamus praesumis e Laed de te fu-iis eqs este te eredis ' Audi quid D A Amen Amen dico tibi ,
non cantabit Gallus, donec ter me neges is Ecce quomodo tibi eitis apparebis, qui magoa loqueris, Er te parvulum nescis. mihi promittis mortem tuam, ter negabis vitam tuam. Rui te jam putarposse mori pro me, prius vive Iro te: nam timendo mortem earvis sua, mortem dabis a sima tuae. REauta enim vita es eointeri Chri- sum, tanta mors est negare Christum. Sincera erat Petri voluntas , qua promittebat, sed quia de suo promittebat, nesciebat, de quo promittebat: unde idem S. August. lib. 4. de Anima dc
ejus Orig. cap. 7. Vulebat, inquit, pro Domiuo animam ponere zpIuπὸ τοιebat: neque evim Deum id pollieendo fallebat: sed quavias
vires haberet, voluntas ipsa nesciebat. Proisdo Φir tantus , qui Fi ιium Dei esse cognoverat, D Iatebat Scimus nos itaque alιquis .elle seu volte ; fed volvuι as Osra etiam com bona est , quautum malos: , qua utas vires habeat quibus teπtationibὼs, cedat, quibusve
29쪽
utilis sane doctrina. Quae de Petri negatione dici solent, superius discussa sunt tom.Φ. p. a. c. a s.f.
VII. Quia tamen noverat Christus, quantum bona voluntas Petri accedente gratiae suae adjutorio pro sui nominis gloria esset factura, idcirco eum Ecclesiae suae petram constituit, eum caeteris praeposuit , et agnos & oves suas pascendas concredidit . Eum prae eaeteris distinxit 3 cum exactoribus tributum postulantibus jussit Petro, ut inventum in ore piscis daret staterem seu didrachma, dicens Matth. II. v. 26. Da eis pro meo te: quo facto caeteri Discipuli commoti, In ilia hora are crura ad yesum dicentes : sis putas major est in Regno Caelorum e ldest, ut ait Hieronymus in cap. I 8. Matth. inia videraut pro Petro ct Domino idem triba rum redditum, ex aequalitate pretii, arbitrati funi, Petram omniabus Apostolis esse praelatum , qui in redditione tributi Domino faeis rat eomparatur. Hinc saepius Petrus Christum fidenter interrogat. Dum de danda laedetitibus venia Christus loquitur , Petrus Matth. 18. v. a1. Quoties, inquit, dimittam e S uesepties e Dieir illi γesus, non dieο tibi usque septies, sed usque septuagies septies. Rursus Matth. Is. Jesu exaggerente, divitem difficile intrare in Regnum Ccelorum, solus Petrus solita confidentia ait v. 17. Ecce nos reliquimus opania, er secuti fumus te. Ruid ergo erit nobis Cui Iesus, in praemium, sibi judicanti tanquam judices eos asesessuros pollicitus est, & cilicumque eos imitanti centuplum lavitam aeternam se largiturum. Ferit tertia ante Passionem ase rem ficus, cui praecedenti die Dominus dira fuerat imprecatus, jam exaruisse ei Petrus indicavit c Marci II. v. a I. atque mane alterius diei cum Jesus sedens in Monte Oliveti praedixisset ruinam Templi, Petrus una cum sociis, quando haec futura esset, rogavit Marci a 3. v.4. Feria quinta missus adesu cum Ioanne ad paranda, quae ad manducandum Pascha necessariata erant, omnia disposuit Lucae a a. Coena facta coepit Iesus lavare pedes Discipulorum, sed cum venisset ad Petrum , iste ad tantam Filii Dei demissionem confusus: Domine cinquit JOan. II.
ta mibi Iavias pedes r. . . Non Iaviabis mihi pedes in aeternum. Cum tamen Iesus ei comminatus fuisset, Si non lavero te, uon babebis partem mecum, respondit, Domine , non tantism pedes meos sed σmanus 2 eaput. Notat tamen S. August. Tract. sinJoan. illa verba: I uil ergo ad Simonem Peιrum, non esse sic intelligenda ,
quasi aliquibus jam lavisset, o post eos venisset ad primum. I sis enim nesciar, primum Apostolorum esse baatu um Petrum e Sessos ita istelligendum es , quod post aliquos ad tuam veserit: sesquod ab illo experis. Ouasda ιrgo pedes vise Horam lavor
30쪽
PETRr GESTA Usui3E AD SPIR. S. Aov. 1seaepit , veniι ad eum 4 qao expit , ides ad Petrum. VIII. Facta deinde contentione inter Discipu los , quis e
rum videretur esse major Lucae a a. Iesus postquam eos ad humilitatis sensum est adhortatus, ut qui major est iii illis, fiat sicut minor I conversus ad Petrum , ei cut supra dixi dixit, se rogasse Patrem suum, ne deficeret Fides ejus, monens eum, ut cum resipuisset, nutantes fratres ipse firmaret. Quibus elatus Petrus, se paratum exhibuit secum in carcerem & in mortem ire. Jesus autem videns Petrum nimium sibi polliceri, quia de suo, non de Dei adjutorio, ipsum corripiendo ad se revocans : Tu, inquit, paratus mecum in carcerem & in mortem ire Imo hac nocte antequam Gallus cantet his, ter me negabis: quod ut praedixit evenit. Postea ad Montem Olivarum transiens in secretiora oraturus Jesus secessit. Interea Petrus , qui paulo ante ad mortem se paratum obtulerat, ac vigilare cum Christo debuerat, cum caeteris somno se tradit. Gare Iesus imbecillitatem ejus ei exprobrans Marci s . v.37. Simon, inquit, dormis Non potuisi unε ιονε vigilaret Expergefactus Petrus ad se rediit, ac superveniente interim satellitum manu, Iuda ductore, accensus
zelo stricto gladio ad defensionem sui Magi stri accurrit. Sed Jesus , qui ad sui defensionem nolebat materiali gladio suos uti,
sed gladio Verbi, Petrum reprimens, Malco, cui Petrus aurem amputaverat, clementer restituit. Iuterea capitur Jesus, & P trus , qui tanta ei pollicitus fuerat, sequebatur eu. i quidem, seda ιοπὰ. Secutus tamen eum fuit usque ad atrium Principis Sacerdotum. id ibi Petrus egerit, scimus. TerJesum, pro quo se paratum in carcerem & mortem ire paulo ante promiserat, senosse negavit. Agnovit tunc Petrus , quam vane de se praesumserat, quam verὸ impleta esset Christi de ejus lapsu praediistior
Recordatus es Petrus verbi , quod rixerat ei yefur. Priusquam Gallus eantet bis, ter me negabis. Eι evit flere Marci 14. v. a.
Et inde egressus, cum nulla ejus amplius toto passionis tempore usque post Resurrectionem mentio fiat, credibile est, eum toto illo te ore in fletu dc lacrymis perseverantem lapsum suum deplorasse. De his recolantur dicta de Petri negatione . IX. Poenitentes Petri lacrymas clementer suscepit Iesus: deoque eadem suae Resurrectionis die ei se visendum praebens.
dolorem eius veluti solatus est, ac praesentiam suam tanquam eoncestae veniae pignus exhihuit. Succedentibus autem diebus
Joan. 3. Petro Et aliis Discipulis in mari Tiberiadis piscanti- s Jesus se manifestavit: petiitque, an aliquid pulmentarii haberent . IIlis respondentibus, non, jussit, ut mitterent in dexteram