장음표시 사용
11쪽
PRAEFATIO. JDem ipsius esse eliaritalis oliristianae perenne flumen dicas : etiam
profligando erigit et jacenti dat vires et alas. Quem qui semel gustavii , identidem ad eum sontem redibit : ost enim Clarysostomus si fas ita loqui) sancta Siren .
Verum oris tanta suavitas nondum ea qua par erat fide et ακρι-ςεία reddita cernitur in editionibus operum Chr3sostomi : quamquam , si quis graecorum scriptorum, hic poterat nostris temporibus reprimentari sero integer. Nam et egregii codices supersunt haud Parvo numero, et ex duobus jam saeculis et dimidio critices in hoel 'atre positae eximium splendet monumentur i. Nemo Sanc, nemo
peritiorum sine admiratione evolverit anno I 6ia edita vi lumina Henrici Savilii, cujus solidam doctrinam, curam religiosissima in , judicium acre et certum ii novis pagina tostatur. Hunc ducem se pii debebant posteriores editores, munita sic via incedentes, huic inhaerere, refingentes quae libri meliores aut res et linguae norma sua.debant. At secus longe evenit : Morellianam editionem hic illie minime enim constanter ex suis codicibus vel ex Saxilio emendabant. Ita factum est ut in imst remis operum Omnium editionibus saepissime aliena legantur eorum loco quae vere clirysostomica esse
certissimis documentis constat. Quo vitio no laboret hic Delcctus, Parisini thesauri codices optimos cluosque s dido excussimus : in tuorum fide Prorsus omnia nituntur, ubicumque nihil refert Adnotatio critica ; ibi enim pauca tantum et insigniora specimina dedimus eorum quae in antiquis libris multo aliter quam in editis exhibentur. Ille monemus, omittenda sere esse legentibus, praesertim in Statuis, ea quae uncis inclusimus, quippe posterius illata clirysostomicae orationi, reliquimus autem plerumque, ut memorabili exemplo constet quantopere grassata sit interpolatio etiam in scriptore uberrimo et limpidissimo.
12쪽
AD Ensu A OPPUGNATORES VITAE NOTASTI M.
μηδ' L eodd. mei Regii duo me. XIoptimae notaeὶ μηδὲ almA. Parileulam editores haud dubie ex suis eodd. duxerunt.-50 codd.
l. 8 ἐθελοt ed. - P. II, l. 4 inserui ei. - P. IS, L li ἀγανδε poscit sententia, respuit κακοις quod omnes habent, fortasse mei tantis librarii lapsum post si ivsiv. De καλοic non cogitandum. - sc ol ἄθλioc ed. - P. 19, t. 27 e d. mPl εDra, et tantum non ubique stuetuant in hoe verbo co- diem Patrum. - Ρ. 20, l. 4 Ed Ili consensu et varietate annotata nulla xvαλ-ωσι, quae res non est κακουργία ut mox appellat Chrys. Uterque eod. meus α/ῆς rvaetis, in quo quid lateat eruent neutiores. - P. 21, l. 4l οὐ μυ ου αλλυω. biel eodd. mei, In quibus aliquoties animadverti voculam im praeteritam. - P. 22, t. 18 malis κωὲ υet iis αυτ ot ιμεις. - 28 editi per interpolationem τε Σiκ λixa ἀπασης. Nec inepte totam
terram dixit Chrys. , quia potens opibus et divitiis tyrannus undecumque terrarum quae cupiteolligere potest. Eodem modo Galli die uni : ileommanduit fur toute la terre. - 48 codd. int' avgvxi Gnitu, ut scribendum esse videatur ae l- quod grammatici testantur inventum si guilicans aieAt μω, et sie legitur in lib. II Mae-mhaen rum. - P. 24, I. 52 addito ακουσε at sanare tentavi haee verba, quae lacuna potius laborant quam depravatione. - Ρ. 25, l. 27 μ τε θελέτη ed. - P. 28, I. 2a ουete ed. - 45 codd.
13쪽
quentia mox animadversa. Voeabula καὶ 1,an recte transposuit Theobaldus Fix. Edilli Ad, δὲ
male proe dere non laxerat Sa ilium. - 54 κὴ, τοα dedi pio καὶ εἰ ἰου τοῖς. - P. 59, t. 25 xt inserui ubi de more ponit Clius. - P. 50, l. 22
lieitandum npparet ex homilia LXIX in Mat. thmim. - 29 οὐχὶ τοκ dedi. Codd. mei οὐχ gri
του-τω βίου. At Omitti non poterat etia υl , iquod expressit vetus interpres Ambrosius Ca-maldulensis. Ceterum τουτα melius respondet se quenti ξθtv quam responderet etsi του του ν v. - l
stulante sententia; omnes προς ου του et χωρ. --
n Odo codieem nancisei potuimus, Reg. 764 saec. X, n grammatim rerum imperito vehementee interpolatum; et reliquorum Chrysostomie rum, quae continet salis multa, prope dimidia pars ex spuriis est: nihilominus exquIsila haud panea in singulis eum Serun re vidi. Celerum
splendidissimus hie liber olim in honis fult ρορ- et κου cujusdam divitis, silii solia excidit et delevit ubi eumque sanetus orator divites increpat paullo inclementius. Sa ilius codices habuit eximiosa duos Vindobonenses lia hibi. Caesarea et tertium
κατ' ἐπιτομεου in Augustana. . Argumenta in latinis versa sunt de graxis quae in eodd. seruntur. - P. 76, l. 39 e ex ἐουσταυτα τω nat', quod depravatum ex εIτα κατὰ mu κ. ex sitimo potiusquam glossam prorsus inutilem In Ioeo iam per
verti αηοia' i a rὶρ οπομεΜουσει-D-ete. Qui conjeeturas hvie Ioeo adseripsere, non a tenderunt parenthesin, sequentis commatis initio satis indieatam. Codex per interpolationem τὶς
14쪽
putavi post κατηγορους. - 20 editi omnes καὶ
in latinis et saeer morbus. Codicem Secutus sum, Ia nusquam annotatur ,μος simplieiter dietum de sacro morbo quem σπασαος non unquam hi gnistrat. P. 1 as, l. it tinti, depravatum; anar my - P. 141, l. 2 ἔχω ed. - P. 142, t. 51
Odex. - P. 144, l. 54 haud dubie scribendum
Eclogae: omnes per interpolationem βλοσυμ. ἶλι-
quod non solum Eclogae ignorant, sed Savit Iuni
ἀτε mu codex noster et sine var. Savllius: Mont- faue. μαI. συναθροίζωου, quod Fronto Dueaeus ex codice eardinalis Perronii duxisse videtur, valde illo Interpolato. - Ρ. lG9, t. 7
Pd. -5 ἱώρα etiam cod. meus; ed. Savit. - 23 μΞλλου ignorant eod. et Savit. - P. 185. l. 20 codex omittit του βασiuin, sed sequetis potius etο βααiλικο. proseribendum est. - P. l8η, l. 12 ,αoac interpres latinus; ρογαiκi ed. AD vi Duxu ac Mon M. - In hoc quraque traetatu et sequenti unum modo e ipem habuimus. Beg. 80l, Saee. XI, Per num. - P. Is , l. lsνω, scripsi pro xi,tavir, qui librarii lapsus est. fortasse ex ambiguitate literarum It et x natus. - 53 haud dubie eorrigendum τους αυτ os
- 21 ω γὲρ eodex meus: Ouὀi r ρ ed. Prorsus eodem modo loquitur Chrysostomus supra p. 356, 27, et niihi, ut Theobaldi Fix correctione, α ρα
μεσεις αυτ v; - 27 sic etiam in Eelogis. Sodrectius erat dixisse quod Savilius proposuit ως
15쪽
collem habuimus, s . XI et XII. In illo titulus:
Saxillus Nete delevit. - P. 2l5. l. 4l aliquid excidit. Seribendum videtur ἀλλ' Ιἄπαvini et c.
πῖλοι sit , quod etiam Savllium et Boistum ossendebat, quorum transpositiones valde improbabiles. Melius voces οἱ eo ς' καιὰ, ibaetetmtoc ponerentur post l. s, et καὶ πολλοi
ed. - P. 218, l. 26 margo antiquioris mei, pervetusta manu r Νουμερεα,ος ιΑlius ap. Monu. ldem nomen in margine liabet.. P. 219, t. 28καυρI x lv non est hujus loci: an κατε ipχθέου Τ - P. 22a, l. 24 καὶ μου πραταά vomittit antiquior meorum. Optime conveniret
MIMus; M iv olκGvτας ed. - Ρ. 225, l. I a ἀπε-tiiξε, sciliret Babylas . . Sic Savilius reete, ut npparet ex l. In paginae seq. -- ου ἰκει,κ unus eo lex valde interpolatus Ap. Monis; ceteri omnes μεῖ, cujus contorta est explicatio. - s corrigendumetrepiοχλόα voe. - l8 φθορol, hoc noeentu, antiquior meorum; alter *θορεῖς, ut editi. - P. 22T, l. 40 κατ' αλλε vis seripsi; ed. κατάλληλον, quod sequenti voci repugnat. --52 μελλsitio, Savilius; μεvό,τω, eodd. - P. 231, l. 29 Med. P. 232. l. 27 ἔθορ ἀεὶ τοις πλα uto μέ voic editi et cod. meus repentior, per interpolationem, postquam αὐτω P t miαυτα exciderat; et desiderabatur αὐτώ, in Savillanis; in ipso tintiquiore meo, qui non habet τοῖς πλxv. , alia manu additum.
ὁξλειου. - P. 237, l. 28 scripsi, quod sententia postulat; διεῖ ed. -- P. 238, l. Ilinserui fias τερα. Ηι jusmodi notio excidit. - 25απιθαυα Savilius: ni θα, ἁ ed. - P. 240. l. 2 Mας. οὐτος haud dubie de margine illata; iides. 218, 2G. - P. 240, l. 45 in omnibus. 24l, l. 16 α ρε Hi omnes, item p. 255. l. 43 antiqui, et in aliis persaepe, nee mutari debet mi. - Ρ. 242, t. 2l seqq. Edita est hare monodia in operibus Libo nil vol. 2, p. 185 seqq. ed. Moreli., Ol. 3, P. 332 seqq. G. Relsk., non integra, Sed
statim ab Initio post τηυδι ti. rint,l notabili lacuna hians, Paltim expleta insta p. 244, l. 37Seqq. Dubitari non potest quin dudum perdita monodia sophistae ex Chrysostoml hoe libro suerit restituta : Ita quippo vir sanetus etiam infra P. 248,l. 5 : 'O ulu colitoe, μθλλο, δὲ ὀλέτα του θρήΜου μερη. Nihil quicquam tamen in L -banio legitur praeter ea quae posuit Chrysostomus,
- 46 Morellus margini adscripsit e . Oseulaam xa pedibus idolorum . . Sed hic quis serat
quod additur vel a Libanio ipso ad maiorem excitandam admirationem, vel a Chrysostomo
per irrisionem. n Boisius. - 29 κυαθου Om DPS,
agnoscit. Proverbiale erat .m χεῖρε, in tali
16쪽
1unetura alludens ad homerieum ἀμευ,
ασσας. - P. 25 I, l. I iiiv recte abest ab uno alterove Savilianorum, nullo nostrorum. - Ρ. 259.
l. Si speciose Boistus, νασιλεia, sed vide Orat. III contra Iud. init., p. 606, B ed. Bened. t. I. - P. 260, l. 37 mk και μει ovi unus meoriam, bene. - P. 264, l. aa loeularis est correctio Montacuti Anglicant, a et a IIέτηρ καὶ το ς sue ἐκ alvo υcodex unus mire δρους pro ἐχθρους. - P. 266, . 25 ακο,τας scripsi; ed. jam notatum a Savilio; Bolsius perperam καμν τας. - P. 267, l. ii ἀμαρτημα sin nostri tres; ππρα ζωμα unus et editi. Ex antiquis et honae notae codlei-bus liquido cognoscitur in Chrysostomo eorrectores id egisse sedulo ut repetitas voces amoverent, in synonyma nonnunquam haud satis apta commutantes. Rusmodi locos plurimos laetio in
integrum restituimus. - P. 268, l. 50 nullus γε- vo luis ut oportebat. - P. 269, t. 28 τὰ παρ, ed. , proelivi lapsu. - P. 2IO,l. 25 Omnes mel; μαρτυρήσεin ed.; μαρτυρης margo Sa it. P. 27 , l. 30 lati omnes mei; sed muto addidisset Chrys. - 3 'ρ σασθIi τοῖς κατηγορο ς a quibusdam mss. abesse testatur Savillus; habent mel qui sunt antiquiores. Expressi conjecturam Casauboni: sed melius seeludenda significassem quae omittunt illi Savlliani; , identur enim olim
adseripta suisse voci τούτο ad Explicandum. 4l legebatur il iov,-πρol λορογους ἐαυτωv-xilia v-Τria voeabula elumbia prorsus ignorant conices mei, optime . Ibidem lacunam ex repetito actos natam suspicabar, et indieavi, male, nam integra Sunt omnia, Ste
P. 275, l. 45 εgαστα tu duo nostri. - P. 276, l. 16 nostri eonsensu ταυ ς sed alterum non videtur esse correctoris. - P. III, l. 12 legebatur καὶ λεγ v σου v arixiau , Mnevarietatis notatione ulla; quattuor antiqui mel postrema vocabula ignorant. - P. 278, l. πλεου κτ. in nullo meorum. - P. 2rs, i. 2 sortasse reelpi debebat ex duohus meis ἐυtαυθα δὲ oti, ut saepe loquitur chrys. - 1 0 ω, η 8, scripsi. Monis. ov μπερ. Sauli. ωv, uterque Sine notatione varietatis. Mel quattuor variant inter M, 29 Iv, οῦου - , unus ἐκεiv tu, qui solus habet τυ v tai utos. - 20 extrema ὀργαὶ ed. ex pessima interpolatione; eonsensu nostri-- P. 285,l. 20 ἐνωρισε τουτο ed. , quod reliqui; exciderat autem verbum In orchel3po eodi eum qui hodie Supersunt; nostrorum vetuStissimus τουτοσαeto, ni ius τουτο si iv, duo et nonnulli ap. Sauli. et Monis. τουτο Lm ratiui . P. 287, l. 44 addidit Boisius. -- P. 293 extrema G, i av δtiva pendet ex προσεῖπε, per hyperbaton Chrysostomo valde consuetum. ExpresSi enim scripturam optimi meorum. Ceteri omnes interpolati: Savit. et unus Monis. προc του μὰ, δ. , alli Monis. πρὸς et
tuStivimus; ιρα ira mutui est, ab iis videlicet qui illud etiam ste diei ignorarent. Cetei I nostri aliter interpolati cum nonnullis ap. Sav. et Mont s. exhibent unus πxpam invτα t. - P. 300, l. lo recipere debebam ex duobus
fi liv. Etiam saxi l. fisiis ex suis. - P. 101, 1. 27. . Aυτου , Sellieet σωματος, quum dixisset σαρκος. . Savit. - P. 302, t. 25 utrumque voeabulum ex hoe loco attulerant vetera lexi ea ante Η. Steph. a P. Sa Vil. v αυρι αλ καὶ Talχομαλ , ut unus memrum: ceteri cum savilianis nonnullis - et - μαλελ. - P. 310, l. 20 ap. Sauli. p. 2λλω, τουτωv, sine Var. Praepositio in nullo nostrorum, nee in ed. Bened.; male distinguitur post τουτbra, quod pendet ah ω υριευος. - 53 eorrlgendum erat ωσiv. - P. 31 l. l. 20 pro inepto ἐκκλει iv Boisius εὐυεσθαι, collato loeo simili p. at 3, 29 : τὼς ἀvo et e etiav mnav καταΥvωMic ὀυγαμ H. x epexu 3 υο εκλυεται. Sed optimi duo ex nostris ignorant v abula uneis in elusa, a glossatoribus, ut videtur, apposita verbis ἀ, ill- σθαι et αλυε tv. quod nostri omnes praebent pro αλrtis ed. - 48 seri here dehebam θαυμα re καὶ ἐκπληκτiκα. Alterum in omnibus. - P. 3I4,l. 38 θηρῶ-αi dubitari potest an sit Chrysostomi. - Ρ. 317,l. 4l lamnam notavi, Sed Seeludendae potius erant voces ἐπιπιατια διδασκαλουὀiνδεκές quae mirum nisi fuerint a diligenti lectore in margins adseripta sequentibus i. 45 seqq. , deinde in serIem illata. Montaeutius δαερ mutabat lii ἔσti ὀέ. - P. 325, l. 45 τοῖς nostri et Monts.; sed ιποχείρια Savit. ex Suls.
17쪽
P. 326, l. 8 eorrigendum erat ἀπφαος, etiam alno duobus nostris qui praebent. - 54 - de conjectum posui. Optimi mes duo σπιεrtis μό-
P. 327. l. 28 πλατη Boisius pro ed. Pro καλυπτετωτα, quod praeredit nostri omnes con- eum καλυπτέ , et ste haud dubie multΙ alii, non memorati quia xitiosum iudieabatur. 30 iidem ἐκεῖθι v ἀ,τιπεμ μευαic : tam temere librarii repetunt praepositiones. - P. 329, t. ε
quos me. X et XI vel contulimus vel inspeximus; vetustIorem tamen interpolationem aut correctionem nonnunquam arguebant talogae diligenter a nobis relectae. At has quoque videbis turpibus jam tum assumentis inquinatos codices excerpsisse. Ceterum non pauca, quae ab antiquis libris omnibus reeis absunt. Servavi uncis et eumdata, ut constet ne ab uberrimo quidem et limpidissimo seriptore alistinuisse graeculos hy-
43 πληρου sat ecl. , quod non tanti erat mutare. P. 338, l. 3 τι notatu mirum si sit integrum. P. 339, t. υσυτ os omnes, Sed delendum. - 17
Mis ησαι ΙΠύδου καὶ ζήλωσου II ετρ ed. , quum antiqui omnes bis exhibeant Oi os . Sie sexeentus in loeis suam videlicet eoplam et elegantiam largiu sunt Chrysostomo. - Ρ. 340. l. 13 3 esseripsi: H c. - 17 imprudens sumpsi a Savilio; απερε ξευ Monti. et nostri omnes, quod redueendum. Nulla annotata varietate Savit. edidit : καὶ τουτο σκόπει σαρως pro πλὶμ ὀi, τοὐπι,1v-δ II. - 20 ad 43, vix dubitandum quin horum prope dimidiam partem aliena manus addiderit et sua cum ehrysostomb
μevos in Eclogis, sed infra ba κακουμ- in iisdem. - P. 346, l. 8-δta, sle quinque nostri, integre. Vulgali interpolant κα-vόησον sie Bened. , apud Savilium σκό- ειτε av, in Eclogis ibimeo, unde bonitas nostrorum n pinparet. - 53 praeter codices itiam Eelopae habent; nihilominus delendum vel hoe vel ἐκεί
quem Jam novimus; variavit sequentia l. 18 ad 24. - P. 344, 1. 33 iaat, Saxilius; μετὰ
l. 6 ὀλεθρioi ed. - P. 358, l. 6l, II verba Laκαὶ leti πιυς υποδιξασθαι δυvηθῆς aliena sunt ab hoc Ioeo et haud dubie insitiva. - Ρ. 359, t. 2, 3 verba πολέμ- ἐστιν ὀμόσκη- , ἐχθρος συνοικος item insititia et delenda. - 12 ad 14 verba ians δὲ τηρησα t usque ad ἀρπάζει apertior etiam fmus; oeyus delenda fiunt. - P. 360, l. I 3 προσeniri, με.α probabiliter Savilius. - 2G-xHist, reeto addidit Montaeullus. Jam omissum in talogis,
το, insititia sunt. Hoc genus prorsus praeter morem Chrysostomi. - Ρ. 265, l. 6, 17 hie quoque ἀκατατωvi στω κατατι inv καὶ πυρρο ἀσάλευτος noli chrysostomim habere. Immo etiam sequentia,
κάα, 'Hkiue l. ii sunt interpolatoris. Chrys stomi illis l. 3. οὐδὲ, ἔτερ- ἀλλ' ἡ μηλωτη. τῆν μγ,iri κατελιπε, Bd proprium perieulum laeten- dum abrepti. Quod verbo indieasse satis est. P. 367, I. Ia ε τολμη καὶ est. Delevi n. quod
18쪽
sentione legas; sed mire variant ansiqui eodines, exhthentes alii καὶ ου- ωῖ. Hi, alli
και ut, et iv duo ἐμ tvletu, omnes ignorant πολλή, , quod ne dubita esse a correetore illatum, propter seq. et v ἐμ mpias. Post δι-το σκάρη aptissimum est τὸ v ἐ μπορία v, quod verum existimo; restat ut voculae καὶ ωυυ sanentur. - P. 371, 1. 10 debebat παρορθη. P. 372, t. 40 reaiδεαat,oi ignorant duo de meis, ut infinitivus ex o Gabiis pendeat; et si e voluit
Chrysostomus, quippe subjungens τρω γὲρ ὀγ
Das iv ἔτρωσας ed. nulla annotata varietate nee vitium suspirau; aliam prorsus gignificationem vocis υπολη, tu poscunt sequentla; nimirum eo rectoris est est, risin: v, quod quattuor optimi
potest; corrector antiquus πρὸ G, addiderit propter int. παροδ va . - P. 284, 36 seqq. usque ndP. 387, et i, multa sunt interpolatoris et simillima nugis tot spuriarum orationum; genuina non . nulla fortasse abripuit, certe ἐθολιοσιου Ingruens hic nuetus. Memorabile autem manifestissima quae notavimus assumenta etiam in Eclogis antiquis leo, p. 466, A. - 28, 3s τους παιδας eta παῖδες Saullius in margine ex uno alterove eo-dleum suorum. Ed., nostri et Eelogae τους ποδας et oi πόδες, quod ineptum nimis. - P. 385, 5 et Eelogae; sed vetus Interpres Neque vi sua privatus est, ut ἐπατηθη invenisse videatur. - 11 additum ex Eelogis, quae l. 34 recte ignorant στρατιωτας. Inde Bb l. as sententiae sunt chrysostomleae et ex parte ipsa oratio. - P. 393. l. 2 ἀπολαυσ.v omnes praeter duos qui ἀπόλυσiv. Nimirum ἀτόουσiv seripserat Chrys. Pessime nonnulli codd. pro Huric. P. 394, l. 46, 47 δεκα υκ αv μΞλλου notet: Eclogae. - P. 305,l. 28 delendum αὐτωψ, haud duhia dit graphla. - P. 328, l. 45, 45 Niυευε eodd. sor.
Jam hie aliqua commisit interpolator erius sunt l. 47 et quae sequuntur. Haec quoque interpolata partim leguntur in Eclogis. Ceterum eum his :ουτω κxτε λυέστη του νασιλέωc, satis apte jungantur p. 426, l. G : Κ τὸ ρ ἐωρα το διαδημα καὶ
here, ab lin. 6, prorsus integra sunt et qualia Chrys. scripsit: l. 25 autem, 'O λι- ρθιγγε mi κτλ. umue ad i. 3a ουΜάptabis, omnia si tribuas Interpolatori, minime intercedam. - Ρ. 428, l. 36 egregie nostri eodd. συ δὲ δ το IN-υσον,.sine ullo vestigio glossae G π2si uvisu. 0uod integritatis indicium manifestissimum praeterire nolui. - P. 429, t. at-33. Depravatum hoe fi miliae initium reserri videtur ad illa homiliae quintae p. 404. 26ὶ : Eιθε μοi tavaetovis hila IrlHσθxi, et quae sequuntur . non habent codd. mei; l. 32, 33 addidi illat, delenda signi strans δε καl, ut sententia certe appareat ali
quos sequi piaestabat; eleganter dictum ob ambiguitatis speei , ut videtur, abiit in απὸ
corrigendum ἐποlain prol quod est in omnibus, sed aperte Vlussum.
19쪽
Savit. ἐμέουτος. - 37 notavi glossam . Etiam τοις πορρυρίζωτας στρουθως l. 40 v lx dubito quin alienum a Chrys. - P. 443, l. 18 κορκώiλ sic duo eodd. - Ρ. 44b, l. s, 10. Locum in ed. longa glossa oneratum ex optimis meis dedi sincerum. - 18 ἀσθι uti ipsam referre sententiam
Chrysostomi, apparet ex ultimis paginae praeredentis et ex S 5 initio. At in parenthesi habes ἀροτρίαv, quod, praeter leviora, indicio est haec
quoque ab interpolatore fuisse illata. - 4r ἀρκεσθησόαεθα in nullo exstat eodicum quos vidimus; tres absurde δεδωκαμε, pro δό-tc. Seribe : αρ et . - P. 447, l. la dirae δὲ Ouia ἀπο μi1ς tres eodd. - P. 449, t. 48 seqq. Bine quaedam asseri S. Nicephorus Constantinopol. , ex decima, inquit, Statuarum. - Ρ. 450, l. 36 corrigendum videtur καὶ τουτο v. - Ρ. 451, l. 26 Mu ταρ τι και semiat tres meorum et S. M- cephorus, qui haec upposuit; μ iv τὸ ρ καὶ συvete lieti ecl. P. 452, t. 38 mire pro διαλάμπει tres boni codd. κατὰ παπτα, quasi καταπα vill, quod verbum alibi non inventum. - P. 455, l. 4 ivdelendum. - Ρ. 461, 1. 44 κατ' delendum, ut alia similiter notata. - P. 452. l. 37 tres codd. προαρορε λει. - P. 463,l. 35 ἀδελ κτο, iat fi m liores; τὸ ρ hed.; ὀι quattuor eodd. - ag nddidi L. - P. 469, t. Ib et Isi scripsi αλακ pro αυτοῖς. - P. 473, l. 3 delendum est και. Vetus interpres latinus de suo videtur addidisse dele-
ναὶ κατακοπεντας στρατuo τας Omnes ut videtur
Montesaleonit, mel certe omnes et ipsae talogae. I ire igitur ap. Saxillum sine varietate annotata :xxi κάμαeto, πολιου οπιμιωαHας. Illud quidem nimis ambIgue victum esse non immerito euiquam vi deatur. - 26 v καὶ περ, talogae, quod jam praepiaeet. - P. 479, t. 8 m. ἀτμύ Biblia et Soll.; sed omnes nostri et talogae τού λαῆ, quod mutari non debebat. - 45-δ 1-ηρὸς togae. - P. 48l, l. 46 delendum καί P. 482, t. 4 Intellige -ρὶ in formidinibus. P. 483, l. 32 μ ροῶ μ ελιτος Eclogae; ΗΘ i. inimc duo eodd. - P. 484, l. 26 verba του δήμου ὀαλυθη in uno meorum inserta ab antiquo eorrectore. In optimi omnibus praecedentia δευτερος καὶ τριτος usque ad του παitac exciderunt ob hiniοτέ - λε- , neque dubium est here aliter scripta lauso a Chrysostomo, post tale initium : παρεοάθη πρε- τερο, δερκος. - P. 485, l. 46 alτησόμεθα Eelogae solae; αἰm σομεv ed. - P. 487, l. 4l κ utitutMlogae, quod scripsisse videtur Chrysostomus, sed mutarint ob praesentia quae Sequuntur. P. 488, l. 22 omnes καὶ ἀγοραί. Solus vetus interpres latinus plateae. - 4bs,l. 52 καὶ delendum esse significavi; sed melius fortasse seribetur ἐλαττόviisv pro ἔλα rem . - P. 492, t. a Tol-v ex
rum quinque codiera, in quibus optimi, non ἀvixetisio m. quod ab iis prosectum qui varietato ornare volebant orationem chrysostomi eam : quam rem quum certis documentis eognovissem , illud reducere debebam. - P. 604,l. 23 scribendum ἀποπηδήσει vel ἀποπηδήση, ut modo P. 502, 8. - as του qλῆ G per lapsum Chrys
stomi pro Agrippa, ut in Homilia XIV Abessalom pro Ionat lian, lii Hom. XVII Moses pro Salomon. - P. 509. l. 5 Εl γὲρ των apud Savilium: set addidit Theobaldus Fix. Ste sententia procedit, sed mire nostri omnes ellua sila, sequentibus eomunetivis κατάσχη et συι-εiσελει i. - 3 haud dubie seribendum Ουοὶ, ibi
bus nostris legitur, sed abest ab uno alterove Savllii. - P. 5lI, l. 24 corrigendum διατεθῆ. P. 520. I. 33 insignis interpolatio legitur ap. savilium p. 584, 25. - 52 ἐκ του πέvθους lpro κέρδουςὶ Savit. et duo nostri, a correctore haud sane neuto. P. 524, l. 6 Omnes xav συμ6αι a. - 22 29 addidi. - 25 unus codicum ubique ἀλουτία. - P. 525, l. 44 delendum videtur lὀlav. - P. 626, l. 37 vhv ὀι, τοι Aria. , m. Me. In uno
20쪽
Chrysostomus memorat aliam, decem ante die-hus habitam, haud dubie hane primam, cujus eodIeem nullum habuimus. - Ρ. 565, l. 26, 2 Tlae una in codice a Savilio expleta. - 36 sle Sa-
sis in omnibus eodieibus est ultima II omilia dostatuis, sed a S. Nicephoro constantinopolitanoeitatur ut a utio civis ἀ,8ρiάotou . , solio adleodi eis antiquissimi et splendidissimi in hibi. Parisina. - Ρ. 575. l. II ἐπά iv Niceph. - 2 ἀουτεπραρ ri Niceph. , ubi multi Chrysostomiel ἀvxirρά m, Sed l. at ille αHirρά αι, Chrys tOmici ut editur. - 2s δiομυυυται uel eph. P. 581, 10 seripsi; Lx ed. , sed quinque codd. , in quibus optimi, R . Iidem in fine φi-λρυμ v, Et para ἀποστρεμμεθα, ἀσπαζόμ.εθα, nam indieativos poseebat quod librarii exaraverant