장음표시 사용
21쪽
QUAE IN HOC VOLUMINE CONTINENTUR.
AnvrRsus OPPLGNATOR M VITAE MONASTICAE LiBRI TRES. - Valens Imperator, Arianorum
haerest deditus et Calliolteis insensus, anno 375 monaches omnes sedibus pelli et in militiam conseribi jussit. Quod quum rarusostomus, qui tum n xebat annum duodetricesimum, in secessu didicisset, amici rogatu hos libros eompo, uit. In primo docet quantum si hi perieuli attrahant qui sanctos et Dei ami eos oppugnant; non piis enim viris, sed sibimetipsis maxime uocere; id quod confirmat exemplo Judaeorum, qui quod Christum morte nsseeerant Apostolosque vexarant, in eas calamitates ineiderunt quas dosephus commemorat. Deinde monasteriorum In tanta vitae corruptione necessitatem deplorat et quantis se perieulis eximant qui in montes secedunt, exponit. In seeundo libro patrem infidelem sive nondum credentem in Christum niloquitur, eujus filium christianam religionem amplexatum ex urbe re essisse monachorumque vii in Suscepisse singit: et humanis ratiociniis et exemplis veterum Graeeorum probat, eum qui omnia despicit, vere divitem esse, virtuteque sua elariorem esset quam eniceretur maximis opibus, denique a nemine posse laedi. In fine narrat amicum sibi fuisse estniel hominis filium, christianam philosophiam amplexum, invito patre: quem minis, vinculis et aerumnis aliis ad priorem vitam revocare conatum, eo tandem constantia sua adduxisse, ut errorem agnoseeret et hune filium non anteferret modo ceteris, sed patris loco haberet. In tertio libro longa oratione patrem si delem sive christianum alloquitur, monens ne filium in 'montes Secedere volentem a sententia deducat; deinde in se elatur parentes qui filiorum salutis euram non habent, et quanta morum corruptio civitatem invaserit, eloquentissime deserit,it: vinae ne vix quidem posse salutem eurari in tanta vitiorum colluvie. Hi ne monachorum vitam laudat et memorabile in historiam assert juvenis a solitario ho inhie in ipsa uriae edueali. II. DE VIRGiNlTATE flve caelibe vlta. - Neseitur quo tempore scriptus sit liber praestantissimus, fortasse non prorsus ad snem perductus. - 1rgumenta singulis rapitibus praeposita.
quam Episeopus ordinatus suerat, Chrysostomus eximius has orationes scripsit, ut hominum stri elae religioni addictorum morem quemdam absurdissimum eradicaret. Nimirum caelibem et Sanetam vitam amplexi viri virgines domi suae habebant, custodes sese earum serrnies ne veluti tutores; se
22쪽
sariorum curam agerent, ne ipsae a salutis negotio avoearentur. Ex tali eontuberato quanta persecuta, quot seandala. quae pernicies naseatur, Reu te et graphlee exponit orator, simul quae vera sit virginitas ostendens: illa vero conditione meliorem esse et sineeriorem lenonum vitam et meretricum.
AD vinu1M IGNOREM telet veωτέραv χηρεύσασαvὶ TRACTATUA. - Τherasius, vir inter primarios sui temporis conspicuus, genere et laeuitati hus insignis, quem spes erat ad praefecturam praetorii perventurum esse, ad lim probitate, modestia, pietate ornatus, in ipso aetatis nore diem obiit supremum, postquam quinque tantum n nnos eum uxore egerat. Quam ut consolaretur, Chrysostomus egregium hune librum seripsit anno sere 380. Primo singularem, qua Deus viduas prosequitur, curam ob oculos ponti : lis ipsum dam esse loeo viri. Deinde honestae viduitatis dignitatem ex Pauli verbis depraedi eat, et gaudendum esse de proborum obitu demonstrat. Postea humanae vitae volubili talem ut ostendat, exemplum assert insignium aliquot virorum, qui ad majorem evecti dignitatem. praeeipiti violentaque morte sublati sunt. Neque his healiores esse ipsos Imperatores et imperatorum uxores, sed acerbissimis calamitatibus tquas narrath plurimos misere oceu huisse equarum nihil jam eadere in viduam Therasit.
v I DR NON ITER 'DO CONJUGlO ORATIO. - Ε loquenter ex Pollit seeundas nil plias seminarum mInime quidem culpandas, sed laudandas non esse et aliquam incontinentiae notam prae se ferre. In manuscriptis eodieibus inscribitur προς τὸ:v αυτ v ad Therasti viduamin περt μ αυδρεα e, per errorem, ut videtur, quum de omnibus perinde iduabus et verbo et te agatur, nec quicquam ad
Therasti illam proprie spectet. VII.
Is s ΝcTUM BABYLAM, CONTRA IULIANUM ET ADVEnsΠS GENTILES L B R. Philosophiaeehristianae monumentum insigne, quo divinitas nosti te religionis et disciplinae, polytheismi nutem mendacissima vanitas rebus et argumentis disertissime demonstratur. Hoc quoque opus in diae natu composuisse Videtur Chrysostomus, certe ante nnnum 386, ab iis quae ante oculos et in ore erant Antio enorum Oeensione sumpta. Quis non no it Daphnes suburbii lucos, templa, delicias,
luxuriae omnis inei tamenta' Quae ut refraenarentur, Gallus Caesar sancti Babylae martyris, Antiochiae episeopl in De lana persecutione omisi, ossa ex urbe Daphnen transportanda et saerarium in celebri loco struendum euravit. Julianus autem, Daphnael Apollinis cultum et oraeulum instauraturus, anno a G2, quum ex sacerdotibus dei quaereret quare ex tanto tempore obtueuerit oraculum. responsum accepit: Οl mortuorum propinquitatem. Hoc ad unum Babylam traxit Imperator, ejusque ossa auferri et in urbem reportari jussit. Verum paullo post coelo tactum Apollinis templum sagravit et eorruit, praeter unam columnam, quae stabat ruinae monumentum. Haec, et ipsius B hylae mari Tium, qui imperatorem Romanum ob regii pueri obsidis eaedem ab Gelesta liminan reuerat, v I vide Chrysostomus et eloquenter narrat et de singulis quibusque eximie philosophatur:
deinde Libanii sophistae monodiam, Apollinis et deorum ineuriam destentis, apponit et salse exagitat; dentque insani Apostatae miseram mortem pingit.
DE sAcEBDOTIO LIBRI VI. - α Eximii operis argumentum hoc esti Basllius, inter ami eos I
venis Chrysostomi praecipuus, iisdem atque ille magistris, iisdem diset plinis operam dedit; par erat utriusque animus, par generis conditio; unum circa vitae rationem propositum, amicitiae vineulo
23쪽
opportimnm. Quum vero proximum esset ut Basilius vitam monasticam amplecteretur, tune Chrysostomus soro Menaeque addictus studia in contraria declinabat. Basilius vero, qui Chrysostomlamicitiam et contubernium magni laetebat, hoe dentque ab eo impetravit, ut domo uterque sua rei leta commune domi eillum ineolerent. Haec consilia ubi primum sensit Chrysostomi mater, filium, ne se deserat, enixe hortatur; dumque ipsi a pristina sententia paene deducto Instat Basilius, eadem quae prius efflagitans, meo fama undique pererebuit utrumque in episcopalem dignitatem promovendum esse. Hoe perculsi ambo rumore longe dissimile eonsilium ineunt: Basillus totum rei ludIeium permittit amico, in utrumque paratus, sive consentiendum sive sugiendum esset; Chrysostomus vero, qui se tanto honore prorsus Indignum, amicum autem dignissimum censebat,no tam idoneo ministro Ecclesiam Dei privaret, pia usus arte, nihil urgere dixit, sed hae de repostea suo tempore deliberandum esse : ea scilicet mente, ut Inmutus Basilius caperetur et episeopalem ordinem vel invitus aeciperet, ipse vero Interim sese oecultavit. Ae iis ex voto illi cessit; eaptus enim Basillus, etsi diu reluctatus, ordinatus tamen est. Hi ne querelae Basilli apud Chrysostomum, et responsiones Chrysostomi, quibus totum opus dialogi more seritur. In eo autem de dignitate et onteio meerdotum tam eloquenter et tam auguste dicit sanetus Doctor, ut hie liber omnibus semper admirationi fuerit. Res ipsa quam temere nonnulli ne tam esse sibi persuaserunti aecidit ante annum 375, quo eum tardissime in solitudinem se contulisse Chrysostomum scimus; seripli autem et editi sunt hi lihri, si Socratem audias, in diaconatu, id est annis int
381 et 38 si lubentibus: Palladius autem inter ea seripta recensuisse videtur, quae Chrysostomus in seeessu composuit, annis a I., ad 28 l. Denique synodo Constantinopolitanae anno a Si subscripsisse
reperitur Basilius episeopus Raphaneae, Suriae oppidi prope Antiochiam siti: quem ipsum esse Basilium, quocum loquitur Chosostomus, verisimillimum est. - Montes
Chrysostomi tempore acciderunt, nihil memorabilius illa Antiochenorum seditione, qua dejectis Theodosii Imperatoris et Fincillae ejus uxoris statuis, iisdemque per urbem raptatis, Theod iumna exacerbarunt, ut de urbe delenda sit cogitatum. Haee sult Chrysostomo nostro ad conesonandi saeuitatem exerrendam ampla materies. Anti henis quippe inter spem et metum fluctuantibus, dum repentini casus novam inexspectatamque quotidie vel sperandi vel timendi causam offerrent, imparatus fere semper Chrysostomus, prout res sese dabant, concionari coactus, ex tempore illas admiratione sane dignas homilias pronuntiabat: modo ut in calamitate versantem populum eo o-laretur; modo ut staetos perieuli magnitudine animos confirmaret; tum praecipue ut oecatione im-mInentium malorum Antioehenos ad vitia eorrigenda eluendaque erimina, quae tantam Dei iram neeenderant, monitorum frequentia deduceret.
et Tantae vero seditionis ea a suit, teste Zostmo, nimia tributorum, quae quotidie nova exeogitabantur, exactIo, sive pro Glebritate quinti in tu ab Arcadio anni, ex quo Augustus promulgatus suerat, et decimi anni Imperatoris Theodosit, qui anno 388 in ei plebat, sive pro apparatu belli
contra Maximum tyrannum, sive pro am habus aliisque etiam publ:eis necessitatibus. Tributi onero perculsi Anti heni elves Praesectum adeunt, ii sei licet qui urhantoris notae erant, et lacrimantesveetigal indicium nimium queruntur; Dei opem implorant. Interim cireumforaneorum et exterorum hominum ex infima plebe turba, commotis animis, in saei nota erumpunt, primum in publimbalneo omnia sus deque vertunt; hine Praeseetl domum adeunt, cancellos januasqile invadunt; vix coerciti, alio surorem convertunt, depletasque Imperatorum tabellas lapidibus impetunt et scedant, ipsosque Augustos maledietIs et conviciis onerant; demum Imperatoris Theodosii Flaeillaeque ejus uxoris jam desiluelae statuas dejiciunt et per vicos urbis raptant; Iamq re plura inferre damna caeperant, quum Immissa a Praefreto sagittariorum manu Gerelli sunt. Si e furori mox timor et desperatio successit, . quae graphice describitur in nomitiis, unde reliqua historiae perspicue intelli-
24쪽
guntur. Habitae sunt mensibus Februario, Martio, Aprili anni 287, quem alterum agebat Chrysostomus presbyter. De singulis Ilomitiis Ruibus praeposita sunt argumenta ex veteribus eodd. duetainet justa earum serie disseruit Montesaleonius in Praelatione, cujus initium excerpsimus. Supra i p. xv dictum est quare u Statuis a quae voeantur subjunxerimus Cateches 3 duas.
26쪽
EORUM QUI AD MONASTICAM IITAM IN Duc UNT. Cum templum illud Ilierosolymitamim, quod mullis annis solo aequatum jacuerat, a diuturna raptivitate reversi II braei instaurare euiaerent, lum barbari quidam et immanes homines, neque Deum revertit, cui lemplum illi erexerant, neque fracti illa liminum calamitate, a qua sero tandem vix se receperant, neque suppileii hujusmodi therioribus a Deo deputali metu tollibill, primo quillem per se eos auructura coercere nitebantur: eum autem nihil proficerent, missis ad regem suum literis, quibus eam urbem desectio. nis novarumque rerum studio m ac belli cupidam appellatrant, persuadent ei, ut ipsis ejusdem prohibendi aedificii saeuitas detur. Qua aecepta polestiae, magna equitum manu viros adorti. opus illud ad tempus intermitti coegerunt: et Hati ea victoria, de qua Ingere debuerant, gloriabantur, putabantque hunc esse iusidiarum suarum terminum. At erat illud exordium initiumque eorum, quae se mox inva-fiura erant, malorum : opus enim illud perficiebatur, aedenique praeclarum nactum est sinem. Tune illi didicerunt, ac per illos universi, non eum hominibus bella gerere vel
Mithridatem tum illum, vel alium quem, quieumque boni aliquid agere instituentes linmines oppugnet; sed ante illos mimipso Deo, qui per illos honoratur. Qui autem Deo hellummo et, numquam potest honum ti exitum liaberet sed is quidem initio facinoris nihil fortasse patietur mali s si tamen non patiatur, i eum ipsum Gira Dei nus sit malum praulasimum l), Deo illum vorante ad paenitentiam, atque concedente ut quasi ex ebrietate quadam resipiscat; Sin aulem in amentia sua perstiterit, nihil ex tanta Dei clementia et patientia luctatus. eiserea saltem admodum juvabit, supplieio suo admonens, ne eontra Deum umquam laetium gerant, quod invictam illam manum nemo effugere
27쪽
tragoedias magnitudine superarent. Post caedes enim et lasnilas strages, quis olim ab Le coercilarum Iudaeorum manus perpetrarimi, --mm sanguine terra ad mullam usque profunditatem inadincla erat, lutique plurimum Oxeo eruore gignebatur : ex corporibus autem equorum et hominum simul mixtis. ex ipsis et ex vulneribus se invicem tangentibus, tanta vi, vermium ebullivit, ut cum terra multitudine eadaverum operiretur, haec cadavera rursus vermibus ob rentur. Dixisset profecto qui campum illum vidisset, non corpora ibi mortuorum substrata, sed lantes esse quamplurimos, luκ lmectorem genus largissimelandonius: adeo omni inundatione vehementius ex putredine illa scaluriebat ingens illa vermium copia. Atque id non per decem dies, aut viginti, sed per plurimum temporis s etum est. Et ea quidem quae lite latis acciderunt, ejusmodi suere; quae vero illos in sulum manent, longe sunt his aere. Nora. Neque enim mille annis . aut decem millibus, aut his terve totidem, sed insinuta saeculis animata lune corpora erueiatus inexplicabilesque dolores sustinebunt. Et lia eiitraque novit Maius Isaias, novit et mirabilium visionum spreviator Meclites, qui horum hominum minas inter se distribuentes, alter Praesentis, alter futuri saeculi supplicia
enarrariant. 2. Ego vero haec non Rine causa memoravi, sed quia Medi
dens quidam nuntium attulit plenum amaritudinis, molestiae, Ingentisque adversus Deum eontumeliae. Quosdam enim esse homines ait, qui hodieque eadem, quae illi olim ba bari , admittere auderent; imo longe iniquiorat eos quippe qui philosoplitae I t iloe monastiere I capessendae auelares sunt, undique expellere, multisque additis minis velare, ne quidpiam hujusmodi ullum umquam hominem doceant. IIis auditis, ego statim elamavi, et narrantem saepe Percon latus sum, Iudensne Laee loqueretur. Apage, inquit ille; numquam enim in re tam seria locarer, nee animum smbiisset confinere ea quae plurimi redemssem, ae plurimis votis expellissem, ut ne nune quidem, quando lacla Dunt, vel aure perciperem. Tune porro aeutilus in miseens, re, dixi, hape tanto sceleratiora sunt iis, quae Mithridates omnes lite isti admiserunt, quanto templum lioe est illo honorabilius et sanctius. Sed quinam isti, q laeso, aut unde sunt qui talia praesumunt 8 quare, et qua de causa,
quem respicientes linem, lapides in sublime jaciunt, telaquoin tactum jaculantur, ae eum Deo pacis bellum gerunt pSamsas seo . Sameraὶ enim, Pharastiuei BM. Asiar-saei et Assyriorum principes, omnesque eae teri, barbari, quod ex ipsis nominibus videre est, Iongeque a Iudaeorum moribus remoti erant, nolebantque finitimos sibi limines
28쪽
obscurarent arbitrabantur. Hi autem uitanam filii imminuta libertate, qua sublata licentia. quo principum auxilii, lixe ami sunt 3 Illi enim Persarum reges luet eadem volentes liabuere, nostri vero eoniral ia penitus, ut milii ipse persuadeo, et cupiunt et optant. Quapropter magno lupore plenus sum, quod . Imperatoribus piam religionem
sectanti hus, liaee in mediis urbilius impune fieri dicas. Quill vero, inquit ille, si his etiam ineredibiliora didiceris' quod se ilicet horum auctores pii videri velint, et Christianos sonuntiarent, Plurimi autem ex illis eliam initiati sint: imo
eorum quidam, diabolo vellementer amante, exsecranda lingua sua direre ausus est, se a fide recessiimim et daeui nibus immolaturum e su cari enim se videndo immines liberos, nobiles, vitamque deliciis plenam agere valentes, ad lane duram vitae ratumem abduci. His auditis ego acerbiori vulnere percussus sum, et mala inde sutura eo telem, orbem simul flebam universum, Deum ae compellatam liis verbis: Tolle animam meam a me 3 Reg. is, hi, et de neeessitatilius meis erue me, atque ab liae niwrtali vita libera me, et ad locum illum transis, ubi nurius hujusmodi quidpiam proseret, neque ipse audiam. Novi equidem, quod hine exeedentem exl riores exeipient lenebrae, ubi fletus ingens et stridor de lium i verum jueundius mihi est dentes audire stridente quam eiusmodi verta laetantes homines. Videns autem me ille admodum lugentem, Non Ll, inquit. lompus postulat: neque enim his lacrimis eos, qui jam perierunt et
quotidie pereunt, recuperare umquam Polem : neque ma
Ium lite finem habiturum puto. Sed providendum est ut rogum istum exstinguamus, itaneque pestem cohibeamus :ae M milii morem gesseris, his missis steti hus librum edes, quo aegris hujusmodi ae seditiosis monita dabis ad suam
omniumque hominum salutem. Hunc ego assumptum librum, medicaminis euiusdam vice, sine mora aegrotantium in manu ponam. Sunt enim ex horunx nummo multi
mihi amicilia iuneti, qui sustinebunt illum legere semel et his et pluries, novique illos cito ab liae peste liberatum iri.
Tu quidem, respondi ego. ex raritale tua vires mel iris in. stras : milii vero nulla inest vis dicendi, et ea, quae inesse videtur, in line argumento uli pudet me: nec alium quemquam ita vereor. ut gentiles omnes, tum eos qui modo sunt, tum eos qui post futuri sunt, quos ego non minus pro vitae segnitie quam pro doctrinae ratione semper earpere solitus sum, quos jam ipsos nostra mala docere enor. Namu qui ex illis senserint apud christianos esse homines adeo
29쪽
vIrtuu et phili Hophian inimicos, ut non modo labores ad eam adipiscemlain refugiant, sed-de illa quidem verballeri sinaiit, lino ne hae lania quidem insania contenti, si quem hane consul illem et de ea d er talem viileant, hunc lindi pae ex Iudiant; si haec, inquam, illi seni 4 rint.
lime , ne nos exi liment non tioinino , Mil seras. et molistra hominis forma, 4laenionaevitie quosdam noxiis , ac mutntu nis natura inimicos, nee do Aontibus ino Io, sed te lota sinitii gente nostra talem M nimi iam serant. At ille rillens,
Ludis, inquit, ita 'c dicens : ego ei im Olmortuniora jam lise tuar, si vereris ne ex verbis luis ea edinant, quae illi jain dudum ex ipsis operibus edidicerunt. Nam quasi nequimimus aliquis spiritus omnium animos occuparit, se per tunisitorii in ora hi sermones vertuntur; sive in solum te eontuleris, sive in lahernas medicorum, sive in quamlihel urbis Pariem, ubi sedere solent ii qui nihil operari volunt, videbis ingsntem risum ab omnibus moveri. Risus auleiii ejus et conuiaue argumentum est, eorum quae adversus sanetos viros acta sunt sestiva narratio. Quemadmodum enim bellatores, qui multas pugnas conse rint ae tropaea erexerint, gesta sua sortia narrare gaudent; sic et isti in saein bus suis la tantur. Hunc sane audias direntem, Primus ego manus in illum monaelium injeci. et plagas Ialuli; alium vero, Ego cellulam eius ante alios inveni; allum. At ego j iidiectu plus quam omnes adversus illum conritavi. Iaciat alius carcerem, ear cerisque nil aerias : quodque persorum sanctos traxi rit, id laudis in parte eon lituit; alius ilem aliud. Deinde omnes prosis is cachinnis irae ι' Prose.quuntur. Et haec qui item in Christianorum consessibus :gentiles vero et hos Irrident, et eos qui ab illis irridentur; illos, quia lure perpetrarint; hos, quod talia passi sint: omniaque civili quodam bello repleta sunt, imo hujustii ibello longe atrociora istaee sunt. Nam qui bellum illud gesserint, cum irastea illius reminiscuntur. auctores ejus male dictis ins tantur, ae da muni cuidam nialo cuncta, quae In illo gesta luerint, accepta reserunt; et si amplioreasticiunt tir pudore, qui Plura quam alii penael rarint: hi autem de suis ausibus gloriantur. Nique ideo lanium hoe steteralius illo bellum est, quod adversus sanetos qui neminem laesorint excitetur; sed etiam, quod adversus immines qui nemini malum sacere noverunt, et ad patiendum solummodo parali sunt
a. Siste gradum, dixi ego, siste; salis iam in iismodi narrationum, nisi me plane exspirare velis 1 sed modicum mihi hoe virium relinquens missum me laetio. Quod jussim Pennus exsequemur: tantum nihil aliud jam dictis adlinias,
30쪽
καὶ αρευκ καθαπερ ἐκεivat, αλλὶ litet, κολακείας καὶ
sed dig-us precare ut, exeum nulli muroru nebula, quamdam a Deo, qui impugnatur, opem eousequar ad medelam inimicoriim ejus. Id vero dabit haud dubie . elemens eum sit, ac mortem Pecoloris nolit . sed ut comverlatur et vivat. Sic illo Κ me dimis- , luee serit,erosum aggre ita. At enim M lime lanluin mali adi Met. saneti Dei et admirabiles viri raptarentur laniarenturalite. ad tribunalia pertineti, verberali et alia passi, quae supra narravimus, nullumque hinc damnum in eorum eonverteretur caput . qui talia perpetrarunt, tantum abest ut de gestis dolerem, ut etiam de iisdem ri Ierem perii tarn suavissime. Nam et parvi insanies quoties sine suo periculo
perculiunt matres, risum illis movent coluosissimum. tantoque maiorem voluptatem Pariiιnt, quanto vehemm-liore eum iraeundia id fecerint . ita ut effundantur paenequa dirumpantur risu : sin vero dum id jugiter insans ae vali dius iacit, vulneretur aliquando, sive acu circa tonam tu. nicae matris astixa, sive radio iliaternis Pectoribus apprimo serientis inaniini excipiente: tunc rer te, tune maler, mi M,
risu, majore, quam is qui Percussus est, ipsa dolore assici vir: et interim curat vulnus, de cinero autem ingenti A minis vetat ne talia agat, ne sorte simile quklpiam patiatiir. initaque paria secissemus, si puerilem hiijusmodi iracundiam et liane insanlium plagam non intelligeremus magnam ipsis perniciem allaturam. Quoniam vero post mo linunt elapsum tempus, quamvis nune furore eorrepti id non sentiant, tabunt. Hulabunt, lamentabuntur, non tali liuiu
quali insantes, sed in tenebris exterioribus et in imo inexstinguibilit id ipsum tam faciamus quod matres, linetantum discrimine, quod non eum minis et contumeliis ut illae, sed blande et eum Ienitate multa insanias hujusmodi
alimitemur: quandoquidem nitul hine damni sanetis viris. sed merces copiosior majorque fiducia accedit. Si quidem sutura bona eommemoremus, admodum sorte ridebitis, quippe qui liuiusmodi risu Metillier rulere soleatis: at praesentibus, etiamsi millies risus addieli fuerilis. lident non negabitis; nec, si volueritis, poterilis, rebus ipsis adeo vehementer eontra clamantibus. Neronem prorsus audiis si is - virum nempe ex lascivia famosum, qui primus et solus in tanto imperio novos quosdam impudiciliae pilurpitudinis modos excogitavit : hie itaque Nero lwmiiiiii Paulum, ei jus tempore regnabat, de iisdem aecusans, doti tibiis vos ipsi sanctos viros insimulatis pellirem enitia tritis. quam ille diveribat . cum ad siles doctrinam amplectendam induxisset, ab impuro ejus consortio monitis