Petri Costalii Pegma, Cum narrationibus philosophicis

21쪽

M Neq; enim par estut quam summus Deus hominuis studiis obsequentissima esse iussit, ea in homines,, principatu gerat. Quo in genere moleste fero ab ,, exteris nostros invadi solere, ut i j omniu consensiunationii γυνα κρατουμενοι vocentur. Hoc enim dc maiestatem imperij notabili iactura minuit, dc mea sententia muliebrem dominatum in rempublicam inducit.Nam quid magnificum, quid centumuiralibus publicisque iudiciis dignum iudices exequentur, qui domi imperare non possunt Deridenda san) arrogantia, in Liburnicis & duorum scalmorum nauigiis regendis se parum scientem confiteri,quinqueremes autem gubernare didicisse. Nam qui in familia lege agere non potest, qua tandem ratione de maximis controuersiis in Senatu iudicabitὶ& quomodo iudiciorum maie- statem togatus tuebitur,qui in uxoris imperio &opinatione considit iSi quid tibi cum eiusmodi hominibus rei est,facile eos ad aequitatem adduxeris:boni enim sunt:sed cum nocte interposita ad orem retulerint, offendes omnia muliebribus consiliis perturbata. Quod ne cui obscurum esse posset,eorum beneficio curaque perseetiim est, ut id & praescripta consuetudine & quasi ciuitatis Iege consignaretur. Quam enim expectationem coseruandae dignitatis & memoriae suae reliqui populi in filiis collocarunt, id nostris hominibus in filiabus positum est: apud quos egregium & immortalitate dignu pietatis κατωμομα iudicatur si ut exhqredibusfactis,aut modico honoris causa

22쪽

si Ieciatis filiis suis, reliquae opes omnes in filias generosq; immensa & inossiciosa donatione pro-εUnclaritur.Credo quod id uxoribus placere ceribsciant, ad quarum ductum & voluntatem omnino cogitationes suas applicauerunt. Eam quantitatem filiabus doti scribere,habent virtutis & OLfici j loco, qua persoluta filiis ad se tuendum nihil stipperest adiumenti. Qui si praeclarissimis literarum studiis 3c rerum maximarum cognitione mirabiliter incensi, sui rationem haberi vclint, vix temere proficiunt quicquam:& id opinor recte, apud eos, qui magis filiarum pompa & luxu,quam filiorum eruditione & d i ctrina delectan

tur.

23쪽

In aulicos de admissionale Ite ρ, te: I sttiles diori ni in reaedia blitae Noller aduLI. o nescit amar decor.

24쪽

spice non domita fastigia summa cursu

dissembraque rifusis luxuriata comis. Multus odoratis si s innatus amaror Fata dedit a ita tam diuturna suae: Nec furtiua timet male pa. UAE praelia blattae, Atque rencnatis dentibus est e cibum. Heu quibμε austiciis crescentis gloria regni HOWiliquateret barbara signa manu, Si 'bi qi, i cernunt,in publica commoda talpa, Natritiae Iacerent atria missa domu . .

25쪽

INTER illa quae relatu no indigna de Cupresso

Dioscorides memoriae prodidit, nihil opinor magnificentius dici potest, quam quod ea non tatum se a blattis & tineis aegrimonia tuetur sua: verumetiam si dissecta quibuscuque rebus admisiceatur, eiusmodi animantium iniuriam longissime arcet & propulsat. Quae eadem ad eos qui praestantes opibus & imperij gloria, terrarum orbem

stio nutu continent, accommodari potest oratio.

Vt enim amaritudo illa ad Cupressi perpetuitate& magnitudinem summe suffragari putata est: ita prosetio seueritas maiestatis plurimum ad principum regumque gloriam sit adiunctura . Nam ut omittam multas Respublicas,quod in illis adulatoribus essent omnia, misere concidisse, sit forsitan a regnorum gubernaculis alienum & turpe, os qui commodis suis & rerum domesticarum incrementis,administrationes publicas sibi omnino attingendas esse existimant, solos in beneuoletiae principalis clientela iacere, eoque genere illationes publicas & commissa fisci ad priuatam utilitatem traducere . Quid enim in gerendis publicis rebus aliud agunt, quam in partem animos defixos habent,quo sensus, quo acies oculorum spectat)an ut spoliis & victoriis , ex quibus veteres Romanotu duces nihil prςter laudem domu retulerunt,quietem otiumq; ciuibus suis pariat an ut eas dignitates,quas illi a principibus dono impetratas populo proscribunt,ad iustitiae administrationem & subditorum leuationem conferant ξ an utim

26쪽

aes as e V M NA . puri ut immortalitati litium & publicis malis medeantur an ut obliti commodoru sitiorum totum cor- Pu S reip. curent, resque gerant arduas planasque periculorum cum salutis & viice, tu rei familiaris& fortunarum suarum)Horum actionibus si1 fortuna principes aduersantes,in eamque rem tampa atos fecisset, ut eiusmodi homines a gubernacu-

is excluderet:quidia gloriosum, tamq; elatu dici rotest, quid cu spledote & gloria reru gestaru tamniunctu,quod no Christianissimis Principibus cImmunicari queatΘSed tamen excelsi animi est, a quibus nihil opis & adiumenti senseris, & qui bis nihil debeas,iisde & conferre quaplurima,&onnia velle debere. In quo grauissime sint reprehcidendi illi, qui tata animi elatione, & in beneficis collocassis liberalitate plane incredibili abututu ad utilitatem sua. Romani dominatione Reipc&lomi & foris praeclari, eos repetiidarureos detumit,qui de prouinciis sitis,etia rebus prosperegetis decedentes,rem vel minima usibus sitis addissilent. Neq; enim unqua existimauerut virulemi am coseruatae aut auctae Reip. quasi suapte mercde & gloria no contenta,ad reru externaru MI- Ria deducendam esse: quae si ab hominibus bene aiatura informatis accurate perspicitur, satis sua pilchritudine omnium animos ootentare possit. Aud etiam legis capitulum apud eos relatu erat,nnui prouincias regerent, aliquove in officio esset,quicquam cu priuatis contraherent: neve Velfinore,u et stipulatione, aut empti nomine accepi rationibus suis referrent. Pessime enim se res

a . . . .

27쪽

8 PEGΜΑ habet,cum ij quos principalis clementia consiliorum in Repu.socios esse voluit, de publicis commodis ad domesticas utilitates abducuntur,eaqtantu gerunt,quae in rem sua magnopere futura sint. Sed tamen auaritiae geramus more, quae nescio quo communi fato,no solum res Vrbanas, sed bellicas quoque ambitu suo iam pene comple

xa est

28쪽

d sacrificia Phaselitum.

In eos qui sibi diuites suntis id aes enuissima munera, quilla

29쪽

io PEGMA.

PE s sibi A certe illa reru externaru appetit une ia olim cotracta macula,ta in populo cffc

stiano inueterauit & desedit,ut no latum eanda ano esse retineda arbitremur, quae hominu dea: dcotinetur,sed praeclaru diuinae legis praesidium bldubitater deseramus. Et queadmodum Phaselii a dii pecunia facere vellent, ta parce primitias , aico secrarunt,ut latu ea offerrent que nullo sibi l . essent futura sic innumerabiles reperias, qui quam persuasum habeat nulla re magis quam neficiis collocatis pios & Christianos cerni po dipsa tame virtutis specie adduci nu qua potu i ut ea libeter coferrent,quae Christus sibi & es t idedicauit. Qudd si ut veteres voluerunt nihil illi principi Deo quod in terris sit acceptius P cacoetus hominu iure sociati: quata mediusfidiuit ligentia eas virtutes tuebimur, quae ad conas diritatem & congrelsum hominum plurimu val: tra Ia qui ex chirographo couentu tur, ad nominil solutionem pignoribus captis vel etia carcereigi solent .Quida etiam tam a natura sunt instre thvt no existimet se diutius posse debere. Quoru cosiliu vehementer probo: sed tamen velle ut j Domini eade diligetia uteretur,neq; illi intolli pore reliqua traherent. Appellatur certe ex cli

stianae legis syngrapha debitores,grauissimis bus de expilata ii reditate Domini citatur rei l lis obsignatis res agitur:neg, tamen pare Chrili hoc est, pauperibus volui ratione ascribere. Ita uunt,Vt potius in auaritiae patronatu dea enii p

30쪽

lis quaedam opinor est quam in virtutis gentili-ctate esse velint.Ac mihi quidem in istos hominest cogitanti quaerendum visum est,cur cum reliquo / rtutum genere excellentes habeantur ,& ea ge- itrant ipsi quae sine cuiusquam contumelia rationi-

libus honesti sunt coniunctii hac solum partem in-hractam reliquerint. An quod gloriosum Christia. inis esse putant,multis rebus & pecuniis abundare, ii quas ne in propinquis quide suis sapiens laudauit hcunquam Z in quod id expetendum esse putant, quod apud imperitam multitudinem plurimum Ddignationis habet an quod pulchrin viro bono ,c esse opinantur, si Christum & Apostolos, quost bene agendo dc rectefactis consequi aut nolunt

j aut nequeunt, hac una diuitiarum nota antece- is dant an quod totam animi elationem, quae in i praestantibus viris esse debet , pecuniae ponderet metiuntur,&in eo magnum putant excellere, in is, quo ut quisque optimus est, ita facile se ab im- ,, j,probissimis patitur superari Sed non video pla- is, ne quodnam eorum causis patrocinium adfer ii xur. Nam praeter id quod virtutes omnes aeterno .

Gquodam consensu inter sese ut Stoici volunt 2 coniunctissimas, ossiciis separant, offendunt mea a quidem sententia grauissime, quod ea praecepta Scin quibus omnia sunt praestantibus & magnis Vi- iij ris, ab actionibus suis excludunt, atque ea ipsi u sola consectantur, quae naturae hominum atque adeo sensibus maxime sunt consentanea:in qui- bus seuendis neque virtus vlla, neque animi m bi: gnitudo potest existere.