Petri Costalii Pegma, Cum narrationibus philosophicis

발행: 1555년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

PEGMA

populo testata virtusapud omnes commendabat: quid in eis destderes qui tantum sibi sumunt, ut de aliorum responsis soli iudicium ferat)quos sos an omni studiorum laude cumulatos este oporteat, quod ab eis maiorem appellare no possimus. Iam vero qui alteri iudicium dictant, non prius cognitionem sibi impetrandam statuunt, quam peritissimos quosque de iustitia & aequitate causae suae in consilium adhibuerint,vi tande illis du- cibus,& quasi toto iure teste cum aduersario lege consistant.qui si forsitan causa cadant, patronos suos de imperitia in inuidiam & crimen vocant. Ac mea quidem sententia propius erat cum eis in iuriae disceptare, quibus id oneris impositum est, ut extremi omnium sentetiam ferant. Quid enim

in litibus adeundis confert praeparatio illa diligens,quid altior prudentium deliberatio, si quibus iudicandi partes attributae sunt id parum a

modum sentiant,eae quo magnum causiae patroci- .ntu accersitur Qui aute quasi procincti in subselliis sententias rogantur,nisi maximis artis & natarae praesidiis sint instructi, parum certe facultatis ad ea munerata quibus degui,sunt allaturi.Quoa si aliquis primis illis annis tantam doctrinae siue fiduciam habet, ut inter tantos magistratus adlegi Velit,non video in quo haec dignitas laudi illi euepossit.Nam & multas ciuitates florentissimis rebus sitis concidisse accepimus, quarum imma adiuuenes redierat. Et ex sacris quidem literis Ro- boliami regnum quod patria virtute & auitis a - mis praeclaris imum acceperat,adolescentumcon

silia

silia

42쪽

ilia conuellerunt. Ex quo praeclarum est quod apud suos Lycurgum instituisse Plutarchus resertvt octo & viginti Seniores a latere Principu nunquam discederent,quorum consilio omnia & λ- ris & domi gererentur. Quis enim consulto de re aliqua iudicauit unquam,qui nondum rei periculum fecitΘIam in Namii ludo cum aliquis interrogasset,Cedo,qui Remp. vestram amiustis tam cito Z respondetur,ut inquit Cicero, Proueniebant oratores noui,stulti adolescentuli. Et apud Homerum Vlysses, non alia de causa se Achille consilio &θprudentia superiorem facit, quam qubd illo gradior natu esset. Etsi enim rationem eam, quae cum adoleuit δc persecta est, sapientia vocatur,nullus forsan hominum est consecutus habet tamen affecta aetas nescio quid cum illa coniunctum& cognatum, quod difficile factu sit in

adolescentiabus repe

43쪽

Ad Atuam Dianae.

In sordidos nostrorum mores ut te insimulant cinae monimenta Diana Aeternum hulith non coluisse decus. Diste miUer tenues meritis retinere propiquos, Nec iam te cum 'noris 'rat amor.

44쪽

C V M NA . PHIL.

et i A L I V D.

aquam quondam magna statuam posuere Diana

proponunt oculis pegmata nosra tuis.

Illa ingressuris subiri lior esseeγidetur, Trorosoque nimis torua seu percilio. Verum eadem auersis hilari gratissima γultu, I on dubia oblati signa dat hollitii.

Nosisorum hi mores,patriis sic vinitur oris, Hoc verum en noΗrq mbolum amicitiae.

nos nemor ossici, si forte inuiseris, illie

Te toruum extemplo dira tuetur anus: Demisit vultum dominus emensque repo im

Vix benese memorem praedicat esse tuis Et gemit ingratas nullo cum 'nore messes, Et bi Eleusinae numinaDua Deae. Sed cum ad vendulum ruentum ea, G limine in is

Incipis extremum iam tonui De Nais, Ad coenam citus inuita rontemqueserenat,

Iactat O occisae pumina laeta suis :D Calabro indignos imitatur in Κίlite mores,

45쪽

STAτvΑΜ Dianae quondam in Lesbo consecra'

tam,qui ad illam Dequentes consuebanr,diu 'turna quadam notatione nobilem reddiderunt, Nam in ea obseruatum esse literis proditum est, Vt iis qui templum introirent, velut subtristior supercilium adducere videretur: contra Verd exeuntibus incredibili plane vultus hilaritate appareret: quod an casu an vero artificis industria acciderit,nihil ad hoc tempus. Quantum autem ad presentem scriptionem attinet,scite statua illa nostrorum mores videatur adumbrare. Nam si qua tibi vetus cum horum aliquo necessitudo intem cedit, & si,dum id agis ut ius amicitiae sancte de pie colas, ad eum domum veneris, tantam in vultu seueritatem prς se feret,ut senium esse tibi pe suadeas. cum autem de discessu cogitas in foribus constiteris, & hominem iam valere iusseris: deposta feritate paulum condocefactus, te apud se iubebit coenare:neque tamen prius tibi hoc iudi-ch &beneuolentiae conseret, quam cerib perspexerit te,quo minus hoc benignitatis iudicium a Ceptes, Verecundia impetrati discessiis impediri. neque enim minore augendi patrimonij cupiditate incensi sunt, quam amittendi metu. quo in genere si qua plaga accepta est, videas homines omni constantia deturbatos iacere. Quis igitur eos pro amicis complecti velit, qui res minimas sanctissimis amicitiae vinculis anteponunt Quis pro agnatis colere, quibus modicae rei i

cturam nullas amicitiet momentis sarciri posse ii ' dica

46쪽

s dicatum estὶ Quam tamen tanti maiores nostri alat estimauerunt, ut non tantum pro amicis Opes Misie pecuniam,sed vitam profundere essent parati. Jolt a spitalitatem certe veteres philosophi mirabiliteris . laudibus efferunt: quod hac una virtute conse tri uande hominumsocietatis prope iura continetur. Tost hanc Romani tam sibi in republica retinendam: ip esse censuerunt,ut in extruendis magnificis qdibus est. neque sumptibus, neque labori parcerent:quibus zzi aliquando hospitalitatis officia non exteris ta .

tum, sed etiam ciuibus suis praestarent. Quae lausi Octauio homini nouo ad petitionem consulatus, is creditur esse suffragata.Quid enim gratius facereae: patriae tuae possis, quam ea liberaliter omnibus

bii coferre,quq natura communia esse voluerat.Nam biit neque aliqua res est, qua propius ad conuentum ossi animorum, qui his vinculis elapsi in coelo beati is i aeterno aevo fluuntur,possimus accedere,quam in hi beneficiis ultro citroque conferendis tam a natu-: ii ra incitatos videri, ut omnes homines non amici, tia tantum, sed aut familiaritate, aut agnationeisi nobis coniunctissimos esse arbitremur. Quae Vm

bl quam maior perfecti fuit expressio,quamuniue i i sos homines tantum apud nos gratia & authori

jeti tale valere, ut nobiscum arista necessitudine col-

,sa: ligatos iudicemusZquae qui prestiterit non homi-h:: num concursationem & congressus, sed animo - αι rum coelestem illam coniunctionem assecutus esse, videatur.Iam iis qui olim semibarbaros homines, i, , α locorum interuallis vitaeque genere disiunctiu= simos moenibus & vivendi societate sepserunt , ii . hos

47쪽

hoc a suis testimonium datum est,ut post mortem pro diis colerentur a quorum gloria non procul abesse eos crediderim, quibus nihil magis in vita propositum est, quam ut se beneficos & liberales Velint:quique egregia quada hospitalitate omnes ad ius hospitij & familiet sue nituntur allicere. Sed

tamen in hoc genere haec temperatio erit adhibenda, ut quo aliquis magis opis indigebit, hoc ille largioribus obsequiis retineatur. Male enim , se res habet si in meritis collocandis fortunam po setius quam mores sequamur. Quis enim non po- , tius sua quam alterius causa ad beneficentiam putetur accessisse, si locupletissimos quosque om- ciorum magnitudine sibi adiunxerit:eos vero qui opus habent,ne tentarit quidem)quae & si ex Pnilosophorum ludo ad nos esse profecta merito quis dixerit:ad ea tamen Christus suorum animos tam saepe exuscitauit, ut Christianorum hominum propria existimari possint. Amicitias benefactis aucupari gloriosum est: sed tamen nobis cum ethnicis commune. Qui autem apud illos quos rei familiaris angustiae premunt, lubens in creditum ierit, & eis potius pecunias intulerit, a qui bus propter inopiam debitum non sit recepturus, Iaudetur certe hic Christianus, atque hoc nomine dignus existimari queat.Sed quia non vitio temporum solum,sed usurpatione eorum qui sibi s piunt effectum est, ut hospitalitas alicui pro nefario scelere ponatur,desino. sic vero res se habet,

Vt quibus est antiquius pauperibus & amicis benefacere, quam in patrimonij amplificatione ocere

48쪽

ziz cupari,hi lege Fannia, quae desumptibus quodam . . lata est,rei a nostris peragantur, omniumque seni: tentiis dilapidatores substantiae suae, filiisque nonii et satis consilientes nominentur: quibus etsi a pa-:ta tribus debeat prospectum & cautum esse, no sunt σι' tamen legis praecepta deserenda, ut filiorum doti syderio & cupiditati fatisfiat. Neque vero A-1it,l postolis cςterisque, quos militie nostrae principes ita habuimus , dignitate praestamus: qui si viiij sie ad Christi clientelam conferrent, o-t mnia sua abdicarunt,cur non le- . .

z uissima rei domesticς nostraro iactura prestatissimu fidit dei Christian pretes sidiu retineduitos esse statue

49쪽

In Catonem. Omnium rerum satietas, praeterquam disciplinae. Dum tibi pes alter cani en in I ntre chambiis Magne Cato, cura es disicere Graeca tibi: quaerί ignotae moriens tectoria linguae, Nec cuicunque puta= Omnia nose satis.

Quo discipliπa quisque en inaructior omni, Tanto se studiis dedicat ille magis

50쪽

DOcτκiNA literarum & rerum magnarum cognitio tantos in animis bene inse malis amores citat sui,ut saepissime pro maximis laboribus& vigiliis sua ipsius mercede sit contenta. Nam & Carolus is qui Magnus dictus est, vir certe abundans bellicis laudibus, iam grandis natu in Mathematicis studiis acquieuit quoru tam fuisse studiosus perhibetur, ut no minorem ex philosophicis, quam ex rebus gestis laudem sit consecutus.totiusque Graeciae sapientissimum Socratem,quanquam ut ex eius sermonibus colligi potest omni scientiae genere excelleret, tamen affecta iam aetateCunnus citharistes fidibus canere docuit.Et Cato ille, cui omnium consensu tantum tributum est,ut optimus orator,summus senator, ct praestantissimus censer haberetur,cum iam sexagesimum implessct annum Graecas literas tam avide arripuit, ut manum de tabula tolleret nunquam.Nam cum admodum iuuenis a parentibus

ad rudem esset compulsus, neque ea quae libero homine digna sunt militiae negotiis implicatus ediscere potuisset, ne quidem in siimmo illo aeta-sprocessit sibi quiescendum esse statuit,donec ab eis, quos antea Consul finibus Italiae prohibuerat, literas Graecas expressisset .Et magnos etiam viros videre licet nunquam doctrinae studia intermittoxe: quς tamen illis non ad rei familiaris incrementa , sed ad priuatam animi leuationem valeant. Nam hoc ita natura adfert,ut opere seluti semper

alio iis trimuiramus cir versem .ut enim errare M

SEARCH

MENU NAVIGATION