Petri Costalii Pegma, Cum narrationibus philosophicis

251쪽

In certamen equi oe tauri. Libertatemve dit qui beneficium accipit sim timet infrani truculentia cornua tauri, Nec eοferre pedem mollior audet equor Implorauit opes homini franoque recepto HOLiem perfacili protei se ille manu Verum ubi sena domu retulit Ῥictriciataru tra ceternum queritur colla ubire iugum. Sic caueas meritis aliorum qui volet uti, Ne libertatem venditetigesuam.

252쪽

Inquendam, qui cum meam fidem leuissimbbeneficio sibi obstrictam haberet, in me factus erat licentior. Meiludum ab misero retinet Iovistin in aere: pensum indirati ovaritat emit:

. pudet tanc fatuis me compellare queretis, D in stultus merito non putat ese parem. - δεμ ri redimam male faunas munere crates'

Ne glebae Sardum me putet esse Mi

I m neque me Siculi terrent praesagia tauri, me ianum ad Asiae conditionis opus, laut aliena olim miser is signata catenati

aera, Saguntina deteriora fame. , qui euentis partes metitur hone vi,

Mestriptum ex tabulis vendicet ille senis.

253쪽

234 PEGMA

NE tu quaeso istas ineptias homo tuo vide

iudicio valde sapiens. Pergisne iterum taquam ex syngrapha agere nobiscum In quo valle miror tibi mea sententia non indocto in mentem veni illi, religionem,fidem, pietatem, officium, libertatem quae mihi vita ipsa charior est animum denique meum, apud te obsignatum teneri posse,pusillo credito voluntatis tuae. At beneficiei ogratiae & beneuolentiae no mutuum pecuniae fuit, in quo parum laboro sed caue existimes me ullis

rebus adduci potuisse,ut iudiciu animi mei post sponerem clientelis tuis. Tu nos vitae ratione tam rimate comparata, tamque parum ex nobis aptos fuisse: tu de toto genere institutorum medium

tam stacte & demisse iudicasti l tu hominem, , quod in honunum animis aeternum & ingentratum est, uno merito obstringi existimat V praeclarissimum libertatis patrimonium, pro etiam vim parenti afferri debere veteres sapi iudicauerunt,uno obsequio profligari & affTu leges,tu ius gentium, tu vinculum religi quibus authoribus nemo unquam a se sui cipatum abdicauit, obstringi mancipio voltis tuae: Tibi denique persuasum esse potuit, quorum utilitatibus & terrarum orbis,&Hoc sublime candens qu&δ ηcant Aethera sese accomodat: quorum causa urbes aedificulneae institutae , arborum descriptiones &

dines digesti , fluminum sontiumque per 'D M leuatio tes inuentae, quorum commodis &

254쪽

t ru Sc Lunae circuitus, reliquorumque syderum C anniuersarij statique motus inseruiunt, eos mi utisiimis ossiciis &leuidensa tua quasi nexu al Lligari.Sed quemadmodum apud Homerum prae stantissimus ille rex regum Agamemnon, Achil

praesenti iracundia inflammato,& verborum Gaudacia exultanti, cum in maledicendo modum a rhon teneret,sertur respondisse,

et Apud me,inquit ille, & ij qui me colent,maxime )γj vero consiliarius Iuppiter. Ita & apud te possum rat raedicare, me iudicio beneuolentiae tuae mirifi-i re delectatum etsi certe id in nos & perexiguum vulgare fuit sed non patiar etiamsi multo-iloties sit mors oppetenda, vel minimam seruitutis γ', labeculam aspergi libertati nostrae:neque enim rati ixistimo Deum tam esse mersum a cuiusquam ra lute, ut in unius homunculi beneficio dignit is, is & splendoris omnis iactura sit ponenda. It ii que iis libenter debebimus quibus volemus, VO-: lemus autem apud eos qui nostri rationem h

i bunt, sed in omnibus consiliarius Deus. Quod latim in nos semel officium constitit,agnosco sane: aeneuolentiam dc liberalitatem tuam.sed moleste kro tanti te hoc bene merendi genus aestimasse,ut, libi nos eo nomine mirabiliter deuinctos iudic liberius quam vel pudor tuus, vel etiam

dignitas, aut si malis libertas nostra pati posset,

, mecum expostularis. Miserrima mediusfidius eo- ra

255쪽

PEGMA

cepta benignitate ιχ gratia velut capite minii: sse

tur, ut iam illis, vel suis vel liberis esse non lice: Quod si a me tibi beneficium repraesentari relcique postulas, rationem habet: sed permitte mimeo more 6c arbitratu vivere,neque stomachere, si id meo iure simam , quod post homines na tos ne crudelissimi tyranni sus ditis suis unqua: inuiderunt. Itaque si omnis beneficij commemoratio homini pudenti verecunda est , quoi quasi gratiae exprobationem habeat, vide ne parum honestus iudicere, qui non meriti me hoc enim certe nobis minita

tibi subiratis ferendum fui stet, sed mecum tan- quam ex tabulis agis,quasi mihi accepto a te be- neficio non sit integrum non me vella quolint: dapud te domi coceperis .Quid igitur taloperetibi Uno probatur ratio Volutatis meae.An meta parusubducta vitae ratione esse putas, ut in eo qud priuato consilio sit mpseriin, esse mihi per te nliceatὶ An quod tale est iudicium animi tui, ut

hil laudes nisi quod gesserist An quod eos q:

te dissentiunt, plurimum a veritate abesse pili An quod homini bene a natura informato Mi ilitIesse existimas,id minime assentiri quod ab amica ' irogeturZsed id opinor longe turpius est in ami& necessariis rogandis cupiditates suas illo dignitati anteponere Nam ut de se etiam Peridicebat,sa συμπράημν τοῖς φίλοις, -μ p iQuod si in tantis angustiis mens versaturi

ta ex alioru arbitrio tibii vita suspens, est, si dque tam pusillus es & abiectus,ut libertatem y

256쪽

nescio proscribas, ut assensionem tuam,tudia stat,mentem 'ddo etiam rationem uno meritontimo addicas, quae ne me in societatem. um tantarum voces: & patere eum esse ita vult, qui iandudum a rebus tam deploratis M . tanquam a seuerissimo tyranno profit- Potius igitur me vitio terra misceatur igni-

Deus non ita sit propitius, quam ua in nos beneficia, quae tamen nisi modica

non possunt,me natuFar immutent meae. Quae tam extitissent,ut ea nec remunerando illustra nec ferendo animus meus capere Vnquam po

li et debebas tamen pro tua sapientia iudicare, dum esse gratiam tantam, pro q ua se homo li

lii & ingenuus,qualem me & esse & nominariz 0,in seruitutem abduci patiatur. At collocan- isti in beneficia amicum non piscatore oportet esse, is, non tam bene mereri,quam foenus ad mensam Hvij cere videatur.Ac ne forte existimes nos aliqua is: a pitudine aut dolore animi, his de rebus tecum

,sic statuo,non tam de nobis ipsis, quam dati pii boni officio & decoro disputasse. Quid enim viro forti & sapienti contendendum est, ' ut omnibus vitae actionibus in seipso spem reponat sui, & ea gerat,quae si non 'itudinis approbatione , at certe honestatis io sese ipsa tuemtur.Nam si in suscipiendis is Finibus a v irtute ad alium scopum acies Oc reflectenda est, si honesti forma non fatis. i filiis praeter dignitatem quaeritur, t

257쪽

D men & illud reliquum est, Praestantibus escis a

3 gnis viris contra populi opinationem ,sem D nitendum esse. Quod enim praeclarum est, ex si νγ certe praeclarum est,etiamsi in vulgus non lis tur. Quod si quis est tam mirifice egregius 2 i. sapiens Vt ea praestare possit, non valde opino r

orabit num consilio & voluntate sua hosis num cupidorum studiis sit defuturus. Hactenus, enim amicis A necessariis obsequendum illiri puto,quoad eius fieri per dignitatem & oficiuis potest , in caeteris amicitiam & beneuolestia colas. Neque Vero vir is, quem sapientem nomisnamus, ad cuiusqua de se bene meriti sensum plicabit voluntatem suam , neque in his ossi ricium suum desiderari grauate patietur , Pr line damno existimationis suae non queunt e li acari. Quid enim per Dei immortalis fidem, iii homine, bene in mala voluntate praestastius , quid libertate animi melius ξ quid hominis 'a: cellentiae accommodatius ξ Non igitur auhabere , non diuitiis & clientelis praestare,si in purpura gemmisque conspici gloriosen os sed habet miratione in mediocri fortuna,ta ea& magno animo esse,ut non tantu auru & dieitaspernemur,sed iis qui ea possident dignitati, amine, libertate, vita denique videamur antest .l quo igitur M. Cicero Publio Crasso inferior. quod ab eo longe pecunia superaretur. Oanis nostros nunqua fortunatos,si ex eo quod qui

possidet dignitas hominis aestimetur. Tibi , cum sit exploratu,nihil vel diuinius, vel exς

258쪽

ius a Deo immortali hominibus datum esse ipso nimo,qui viget,qui sentit,qui discernit, qui an-ecessiones replicat, qui consequentia prouidet, illi deniq; res praesentes admirabili cosilio modetur,ipse comittes ut nihil inter homine & qua- rupede interesse videaturὸ Egone homini quod ciues est de via decedamξ Ego illum propter Opes amplissimas valere iubeam ξ ego me ei ad placen- . . eum accommodaboξ sic me denique ipse compo

ut illius fortuna & res domestica plus apud

authoritatis & ponderis, quam eius ratio &. . mens habitura sit ξNam si mediocri homini qui virtute & reliquis animi bonis cum diuite com-

parandus est, id ego iudicij non sim delaturus,at: s0c diuiti tribua, videor sane id honoris & studij non illius animo qui tamen in homine princeps hsed fortunae & purpurae praestitisse:eocli genere luris opes & tecta laqueata , quam hominemus ea tenet aestimare. Sed nesciunt homines ino illudi praestantiam animi sui. Ego vero quae- usque res euentura est, non adducar, ut ea vel r0bem vel admirer a Nam in quo elaboraue

uni curae & cogitationes meae , quid ego usu rum& cognitione mihi ipse attuli, ut id expe-endu iudicare,quod non esset perpetuum. Quae uni igitur illa que appellas bona)clientele,amici, es,dignitates at illano improbo:sed non ta meiicia & prosterna, ut illi me postponam, qui nos . hac una re antecedat.In quo ego prudentjam tuat' desyderare seleo , qui praestantissimum illud di- itatis & animi elati decus quasi cum conuitio nobis

259쪽

nobis inuidisti. Quod si me virum bonum,si ciue, si liberum existimas,desne ista auribus nostris hculcare, quae nemo sapiens Vnquam comprob uit neque in eo mihi sis molestus, quod vicissi is aluum esset δί integrum,Dei optimi maximi co- 'silio & decreto persectum est Quod autem iam- men illud tuum, habebis debitore nihil mo- ratem,& si voles etiam cu usura: quod cum dissoluero,alios tibi qua rζ . qui & mores tuos & in in solente licentia ani-

mo moderatiore sint la- . b. turi.

260쪽

Injtatuam deae Viriplatae. Concordiam in matrimonio colendam

Haec inimicitia e sis' intima lecti Iurgi cniugibus ponere diva iubecnigra in bure, ut xincla iugalia Uanc cue o ullum sua leare priι