Petri Costalii Pegma, Cum narrationibus philosophicis

발행: 1555년

분량: 366페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

IRI ACAE deae quod coniugibus inter sese conciliandis preelle crederetur statuam Romani posuerunt: cuius tantum apud illos va-: luit religio,vt quoties aliqua domi inter maritu si& uxorem odia intercessissent,die ex conuentio- tione dicta uterolue ad illius statuam se velut exuadimonio sisteret, & ciuilis dissensionis causas re- facitaret: quibus peroratis, simul ate ultro citro- que deposita, quasi per Patrem patratum nouum las, Mdus inibatur. Ac profecto coniuges in matri, monio concordia potius,quam subsidiis pecunia rum septos oportet esse quae si pie & sancte ab eisd colitur,diuinum quiddam adfert inter ipsos Quo di Romanos spectasse non absurdum fuerit iudicare, qui ad retinendam in matrimonio beneuolen- nitiam,conciliandasque nuptias authores deos cita terunt. Quam rem etiam ad Iunonis prouidentiam pertinere existimauerunt,ut non prius in mal trimonium conuenirent quam illi diuinos hono

res peregi flent. Exti pices Vero quibus cum ammo

latorum fissis omnis versabatur cura, de victima itisti extrahebant,ut ea notatione omnibus perspectum esset , coniugium ipsum fetis dc iracundia i expers esse debere.Nam si a natura hominibus tibutum est,ut se vitam corpusque tueantur eadea opinor tutela idemque studium coniugibus irtex seipsos praescribitur, quos tanto vinctilo cc Savit Deus, ut unum idemque corpus .efficerea: iQuod si quis male uxori suae ς uenire cupit ,

262쪽

certe naturae ipsi pugnasse sit existimandus, quam si ipse sibi bellum indixerit. Et quamuis tempori busMosis,cui a Domino legis perscriptio data est, temporum & populorum cupiditatibus sit permissum,ut coniuges a seipsis diuerterent,& res si bi suas haberent: tantum tamen licentiae genus velut dignitati Christianorum minime consentaneu C riitas antiquauit, hancque cautionem lege est Icoplexus,ut nisi ex causa sornicationis diuortium celebraret nemo .Propius est enim, ut quae scelere silo ius illud sacrosanctu hospitij & societatis vio lauit,tantae comunitatis beneficio priuetur. Arte

mitia quidem apud Cares Mausolu coniuge eo af' sectu & obseruantia coluit, ut ad incred1bilem il-' tum amorem nihil adiungi posse facile omnes iudicarent .Quo deinde mortuo, tantu ad illa volutatem accessit,ut antea dilexisse solum, tunc vero amare videretur .Nam cum moderate desyderium mortui ferre non possiet, hac una leuationes dolorem,si non abstergere, at certe lenire posse edidit,si mariti cineres absorberet, & illi in corore suo monumentum extrueret . Praeclarace cilla erga coniugem significatio amicitiae, quae riam post aras vivit. Et Cn. Pompeij Uxor, cum ariti veste sanguine conspersam e foro domu reta vidisset de salute illius vehemeter comota rente exanimata est: quo in casu certiss1ma be- uolentiae muliebris signa apparuerunt. Tanta est enim plerunq; inter coniuges suauitas,ut si for tan vinculum illud , naturae necessitas dissol-Vnusque ex

illis vita sit perfunctus,

263쪽

ὴ 4 PEGMA qui superstes est. non nisi inuitus amoeni ssimam hanc lucem possit asipicere, & aequalium consuetudinem congressumque hominum, vitam denique sibi acerbam putet . Quae si uniuersi in vita si-

bi tuenda esse proponerent, no latae mediusfidius sordes,non veneficia non adulteria in laribus &focis versarentur. Quia veroin collocandis filiabus Themistoclis sententia minime probat Ur nobis, longeque antiquius esse iudicamus, pectinianis- ne viro habere,quam virum sine pecunia: videatur certe quodammodo de lucro accidisse,si quodinatrimonium apud nos ira vacet. Nam Vt aequalitas plurimum ad beneuolentiam momenti habet, ita certe nihil est ad malevolentiam accommodatius quam animorum fortunarumque dissimilitudo. Quaerit adolescens mulierem cui amplae sint facultates domi, neque ei omnino curae est,si forte illa mul um aetate processerit:Vnde efficitur ut qui aetate & opibus inter se sunt disisimillimi,etiam vita &opinionibus plurimum discrepent.Iubet Aristoteles Hesiodum secutus, ut virgines ducamus, quod facile ad voluntatem nostram deduci pos

sint.Nam ut cane vetulum aegre ad lora condoc Hfeceris:ita iam natu grandes mulieres, maxime sin aliorum manum δliquando conuenerint,quocunque duces difficilius sequentur. Bene igitur Thales Milesius pares paribus connubio iussi de

bere existimauit, ut ea concordia, qua ferme VI matrimonium constat,morum similitudine reti

neri posset.

264쪽

In DODam Mob, x Homero. Magiat res sine magnis periculis no sunt En tibi Maeonis ainam sinani finia Nob, Onendit *itae fata, decusque tuae. Iactras ect illi floris coloria ra)ue radix, I xoriturque ni ro palmis e lactis honosas' id speras magnis rerum successibus uti,s uireuocas oculis longe ab ag ne tuod An tibi Idumaeae cedent sinepuluere pilma' proxima quaerendus damna trivbsu habet

265쪽

O L Y herbam magnis rebus efficiendis no

norauit. Nam illius inuentum diis immortalibus Τ, attribuens eam a Mercurio ex terra evulsamyli sique traditam esse ait, ut is inter Circes venetico

- . Quare uniuerta hominum vitae concursation i &studia scientissime complexus est. Nam jor

bus aggrediendis ita natura adfert, ut radices si grae sint dc obscurae, principiaque ipsa moles tum plenaanaetig, homines inuenti sunt,qui zii ficultate deterriti in cursu restiterunt

o .paulum ultra radicem res ipsa les gloriae fructus consequuntur.& memorabiles gerere gloriosum est, leurio sine magno fortunarum & vita: di scrinii ex tantae perfici positat. Dasius quidem eopta liq

quo apud Issum ab Alexandro Ma no superὸ in concione apud milites sit , dixisse scit RES ΜAGNAs sine magnis periculis pop Nam & multi exercitus eo profecti esse praedi itur,Vnde se nunquam redituros eonfiderent

ta est enim in maximis animis incitatio , tantsty

qWς pugnandi studium, ut victoriae laudiui se

omnibus periculis anteponant, - - λ I

. . .

266쪽

Veritas tu puteum demersa

Ex D vnocrito. sui toties putei fundo versarisin imo, Vt verum ignotis proὰeat e latebriis, Desine, fruaratisiunt haec monumenta laboris.

267쪽

a 8 PEGM A.

MI R E T v R sane aliquis,cur cum in peruefigatione veritatis tot tantorumque hominuartates sint confectar, hodieque reperiantur pro- i lpe innumerabiles, qui in ea se versari dicant impe sius:Democritus autem eam ab hominibus sece r sionem fecisse,& in intimis putei cuiusdam latere , opinetur, neque illi nobiscum aliquod esse con ridmercium. An quod simul atque in lucem suscepti is

sumus in tanto vulgi errore versimur, ut ea si itatis dc virtutis priesidia, quae omni studio tum da nobis natura ipsa commendarat, opini0pi iprata itate deleantur An quod iis opinionum stila Det1bus obruimur,ut in no Dis naturae lumen ob ca stretur,Vanitatique veritas, & confirmatae opimo' ni Virtus concedat) An quod animuς ipse in homi ne prΙΠceps,a corporatis voluptatibus tanq iam a barbaris captus, laribus sepulchrisque auitis nostdia litus caret, neque ad pra claram illam virtuti ciuitatem postliminio redire cupit ξ An quod 'praestantibus & sitimis animis tere usu venit, tinter sese dissentiendi studio summopere terra' 'tur:magisque in scientiis pertractandis domesa ca gloria,quam ipsa luce veritat1s capiantur,e

sela probent, quae ipsi secum domi fuerint medi

tatuAn quod eam quamprimum animo expressrimus opinionem,nunquam deponimus, diuti mevnos noster delectat error An quod nihil ho

mini melius,nihil praestantius imperiis&ροῖ ri gloria iudicamus, & adumbrataedaudis ama;

268쪽

ita ue in optimis actionibus potius magistrum po-

' pulum de ad vitia consentientem multitudinem, et fidam sapientiam sequamuriqua tamen nihil ho- m mini a Deo optimo maximo excellentius tributu 2 Q.An quod tanta habendi cupiditate coscimur, es t sine pecunia nullam vitam este existimemus,&ic: praestantissima illa animi bona tantum expeten- ta iudicemus quantum amplificatio patrimonij,

ii rerum sublidia pati polIunt Socrates quidem,

hi qui primus a rebus occultis, in quibus omnibus philosophi ante eum occupati fuerant, I hiloso-α Phiam auocauit,ea re se ab Apolline omnium ca- pientissimum di ctum esse iudicabat, quod se ni- i hil omnino scire palam profiteretur, eamque se ityutare summam sapientiam,non arbitrari se scire, ' ita nescias. Quae sententia cum altius animis torum insedisset qui illius fuerunt discipuli, pro-is: dierunt Academici noui qui nihil certo sciri co- santer affirmarent, verique rationes velut ab ani ii stafione cohiberent. Qui quanquam vitex eorum ii amombus & ita constare potest magis verita- ij lxii perquirenda: desyderio, quam aliqua animi uritudine de rebus omnibus dispii tarent hoc tamen potistimum disciplinae sate caput effecerunt, ut ab omnibus rebus velut incognitis iudicium suspenderent. Nobis ver b quorum Varie pertur- i hantur animi, quid efficiendum erit cumulatius, m Vt nunquam incerta pro certis habeamus: que sit nostra in omnibus sermonibus moder ii uo,ut nisi consulto de re aliqua nunquam iudice- .. 'R. Ac quocunque te animo & cogitatione con-

269쪽

uerteris,quid nisi lubricum aut sui parum sinit

in hominibus nostris reperias Nam ut ius ciuile caeterasque artes, quae maxime opinionibus continentur,omittamus,quot quaeso internos de ti dispares dissentientium hominum familia, uae de religione aliter atque aliter sentiuntὶ Ne ae

ibi st

temere aliquis quicquam probat, nisi quod tibi

cum caeteris non est commune. Quod si nos fini- litudine sententiarum Deus colligasset, & ea 'ar . varie in animis hominum proseminata sunt, a ide vinculti,cosensumque reuocasset quod0mpi nono despero fac ile ex Democriti puteo emer ei Veritas, quae nonnullis obscurior videtur ille, iais trace omnium versaretur. Et quanquam ita res ita jffectie, ut plus uno verum esse non possit aut si tamen ex illis qui a seipsis dissentium reperita, qui non opinationem suam in veritate stam, arbitretur. Vnde fit ut quemadmodum in obus rebus, tum certc maxime in religione perilosae sint dissimilitudines animorum: quas qui ierat,perniciosum quiddam inducit in Eccle confusionem videlicet & varietatem.In qeo minus forsansiit ignoscendum iis, qui . incredibile apud omnes Reip. costituendae spe sustinet:quoru tamen negligentia . . totius religionis

seminaria pla

. derui.

270쪽

In resupinos. Ex Africano Si fompes celebra sor)an qui misit Oompo, Ducitur insueta credulit. te sui,

Nec patitur dulces proprii se storis habenas, Sed fraena indomito discutit apta iugo.

Hunc exultantem domitori trade maristro,

Vidi cat solitis currere carcesius. Qui tulis cri ias,re' usique elate secundis, Cerne inconstantis tela parata dea, Et te aέ solim virtutis confer habenas, In qua Ῥera animi dicitur ebis qΠies.

SEARCH

MENU NAVIGATION