Iustini Ex Trogi Pompeii historiis externis libri 44. His accessit ex Sexto Aurelio Victore De vita & moribus Romanorum imperatorum epitome. Omnia quàm diligentissimè ex variarum exemplarium collatione castigata

발행: 1560년

분량: 450페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

201쪽

ros IusTINI NIIT ORICI raret. sed res Annibalem non diu latuit , uirum ad pro iacienda cauenesque pericula peritum: nec minus infecuti dis aduersa, quom in aduer is fecunda cogitantem. Igilum cum tota die in oculis principum , legatique Romani ri foro Curtiaginiensim obiici sutus in supremiam Agyt, Φήpropinquante v pere, equium conscendit, ex rus urnant , quod prope litras muris habebat, ignarissimis, ius sis que ad portum diuertentem opperiri, contendit. Haberabat ibi naues cum remigibus occulio sinu littoris abficor ditus. Erat etiam grandis pecunia in eo agro praeparari, ut cum res exegit et, nec Iacultas uni, nec inopia mo*raretur. Lectu igitur feruorum uiuentute, quorum copiam Italicorum captiuorum numerus augebat , nauem consi nudit, cursumque ad Antiochum dirigit. Postera die ciuitas principem suam, ac tum temporis consulem , in Do expoctabat.Qncm ut proficium nuntiatum est, non aliter quum si urbs capta esset, nos trepidaucre, exilios que ibi M. Iam eias ominatisunt. Legatus uero Romanum quasi be, tum iam illatum Italiae ab Annibale esset, tacitus Romam reuertitum,trepidi que nuntium refert. Interim Flaminius in Graecia, iunctu cum quibusdam ciuitatibus focictute, Nabidem oramum ductuis continuis praeliis subegit: Crgrauiter ructum uelut exanguem in regno reliquit. Sed libertate Graeciae restituta, reductis as urbibus praesidiis, cum Romullius exercitus in Italiam reportarus est, uenlat vacua rursus pos fione folicitatus, multas ciuitates repentino bello inua it. Quibus rebus exterriti Actaei, ne uicinum mulum etiam ad se serperet, bel lum aduersius Nabidem decernunt, ducems praetor suum Philopoemeranei insignis indu bie uirum, constituunt: cuius in eo betilatanta Mirtvi enituis, ut opinione omnium comparuaretur Flamiu

202쪽

LIBER πππI. et o Plaminis Romano imperatori. Eod ni tempore Annibalci ad Antiochum peruenisset, uelut deorum munus exscipitur: tu que cius aduentu ardor' animis regis ac fit, 'alij, animant non tam de bello, quum de praemiis uictoriae cogitarct. acccsit, Sed Annibal , cui nota Romana uirtus erat, negasut o pris mi Romanos nisi in Italia pose. Ad hoc sibi centura miles, er decem militia peditum, ex mila equites p*ccbur prora mittens hac manu non in nos bel lum , quam gessierit, Italia restauraturum: cr in Afum regi sedent aut uictoriam de Romanis, aut aeques pacis conditiones relaturum: Q ineer Hi panis bello flagrantibus siccm mnim deesse er Iriorum notiorem sibi nunc, avi pridem sitisse: scd ncc Carclibagnicin quieti ram, ociamque ei siue mora praebitur. F in regi consilia placuisent, mittitur curthagincin mineae comitibus Annibalis, qui in bellum cupidos horicturAnnibalemque cum copiis a usurrem nuntiet : nihil dicit partibus, nisi animos carthaginissum deesse: Asium crustes belli, sumptum praebituram. Haec crem relata carothaginem esen nuntius ipse A inimicis Annibalis compreα Hannonem beneumr: er perductus in senatum, cum interrogaretur, Uxςi gix, aud quem missus est, Punico ingenio responditβ δη- .si si ibuo fenarum mis : Nec enim hoc opus frigμ orsi , ni erat. Plui. sed uniuersorum esse. Dammtillis diebum deliberunt,an in Annibal. Romam ad purgandam publicum conscientium nrutant, tacitus conficcnsa naue ad Annibalem reuertitur: quo coos tiro, carthaginiensis statim Romam te tum d erunt. Romani quoque ad Antiochum legaros miscre, qui ubst cic lcgationis, ex regis apparatum speculamentur, er Anunibalam aut Romanis mitigarent, aut . iduo colloquio β' Dcctum: inuis que regi acerent. Itaque leguli cum Ephesi convcnilycnt da Aciliochum , mandata ci binalus tradunt. D

203쪽

ros IusTINI Ilis TORI cI Dum r4ponsium expectant, omnibus diebus Vidui cum Annibale fuerunt, dicentes, timide eum a patria re fisse, in pacem Romani non tam cum republica, quam cum eo si summa fide custodiunt: nec bellu eum Roma lora mugis odis,quam patriae umore gesiisse, cui ab optimo quomque etiam stiritus ipse debeatur. Ilus enim publicas inter populos, non priuatas Innter duces bellandi causas esse, inde res gestus eius laudare, quorum sermone laetus, sepia in pisu que cum legatis colloquitur, ignarus quod pro limi ituritate Romana odium sibi apud Regem crearet. Quippe Antiochus tam Giduo colloquio, reconciliatam cum Ro*manis gratiam existimans, nihil ad eum sicut solebat roferre, pericius totius consilibueluti hostem proditor ssum, odisse coepit. Quae res tantum apparatum belli, cessante imperatoria arte,corrupit.Senatu3 mundata suo cur contentus terminis Asiae esset, ne i sis ingrediendi Asiam nec italem imponeret. Quibus oretis, non accipiendum bellum stituisse ,sed inferendum dicitur. Quum requenter de bello consilium bubuisset, remoto Annibale, tandem eum uocari iusiisse, non ut exsientcntia eius aliquid ageret,sed ne per omnia et 1 reuise uideretur: omnibusque pere gatis,po oremum inter galle. Quo ille animaduerso, . ni

liger est profissus est, non quia ageat consilio, sed ad Apoplendum numerum sententiarumst uocultor tamen Cr odio Romanorum, amore regis , apud quem solum tutu sibi

exilium relictum fise uiam gerendi belli edissertura .rioniam dcinde libertatis deprecatus est: nihil se aut consili ram, aut coeptore probare ait: ne dem belli Graeciam sibi placere, si It lia uberior materia sit: Quippe Rommanos uinci non nisi armis suis posse: nec Italiam aliter, quam Italicis uiribus subigi: Siquidem diuersum caeteris

monil

204쪽

LIBER π ππLmortalibus esse illud er belli genus, er bominum. Aliis betitis plurimam momenti habere, priorem aliquam cepisse occasonem loci, tempori que, agros dirimis , urbes aetaquas expugnasse: cim Romano ficu occupaueris prior aliis

quaseu uiceris, tum etiam cum victo cr iacente luctandum

est. Quamobrem si quis eos in Italia lacesserit, suis eos oporus uis uiribus uis armis pose ' uincere ,sicut i festo 'meicerit. Sin uero quis illis India velut fonte uirum clerit: proinde sisti, acsi quis amnes non ab ipsiis fontium pris vcrinde

mordiis deriuare,sed concretis iam aquarum molibus aueratere uel exiccare uelit. Hoc erfecreto sie censiuiscultesque ministerium confisi1 fui obtulisse: er nunc praesentibus at cis ideo repetisse, ut scirent omnes rationem cum Romanis gerendi belli,essique foris ictos, domi fragiles esse: Prius nanque eos urbe quam impcrio, prius Italia quam prouisociis exui posse: Quippe Cr a Gallis captos, Cr ase prope deletos esse: neque se unquam uictum prius, quam terris eorum cesserit. uerso caritaginem , lutim cura loco fratunum belli nitituam. Huic sententiae obtrectatores amici regis erunt; non utilitatem rei cogitantes, sed uerentes ne probato con filio eius, primum apud regem locum gratiae occuparet. At Antiocho non tam consilium, quam rator

displicebat, ne gloria uictoriae Annibalis, non sua esset. Omnia igitur variis asentationum adulationibus corrumapebantur: nihil con filio uel ratione agebatur. Rex ipse per IIemem in luxuriam lapsus, nouis quotidie nuptiis deditus emulo contra Attilius Romanus consul, qui ad hoc bc ummissus erat, copiusumu, caeterique bello necesseri βψα ma industria parabat, ciuitates socias confirmabat, duabius illiciebar nec alius exitus belli, quam apparatus utriuseque partis fuit Itaque prima belli congrcgione, cum ceden

o tes

205쪽

xio IVsTINI HII TORI cItes suos rex cerneret, non laserantibus auxilium tulit, sidsugientibus se ducem praebuit, castraque ditia uictoribus reis liquit.Deinde cura in Asiam praeda Romanis occupatis μαgiendo peruenisci, poenitere neglecti confiiij coepit, remoratoque in amicitiam Annibale,omnia ex siententia eius Q nenenium re uelle dicit. Interim nuntiatur ei Liuiuam ' Neuitam Rota mari rum ducem cum octoginta rostralis nauibus ira betanir te, a senatu missi , aduentare: quae res illi restituendae βrtunae spem dcdit. It que priusquam ociae ciuitates ad boostes deficerent,decernere inauali praelio statuit ,sperans claridem in Graecia acceptam, novi posse uictoria aboleri. Ananibali igitur tradita classe praelium committitur:sed nec Asiani milites Romanis, neque naues eorum pares rostrara, tis nauibus fuere: minor tamen cludes ducis solertia fuit. Romam notiatum opinio uictoriae uenerat, er idcirco inconsulibus creandis fustens ciuitas erat. Sed aduersus Annibalem ducem quis melior quam Asticani stater cre retur,ciam uincere Poenos opus Scipionum sit creatur igis . Lucius fur constul Publius Scipio,Hque datur legatus stater Astiocinus, ut istelligeret Antiochus , non mularem fiduci se in Annibale uicto , quam Romanos in uictore Scipione habere. Traiicientibus in Asiam scipionibus exercitum, iam utrobique profligatrem bellum nuntiataem est,uictumsAntiochium terreari, Annibalem nauali bello inuenerunt. uno igitur aduentu eoru molegatos pacem petentes ad Aegrotabat eos Antiochus mittit, peculiare donum Vicino Dentres leaesiuitii. -'m, Dem rex paruo nauigio traiicientem cep, rat. Sed Vicinus priuata beneficia a rebus publicis femgregata dixit, aliaque esse patris ossicia, alia patrae ima, quae non liberis tantum, uera meti uitae ipsi praeponatim tur proinde gratu in se munus accipere, priuatoque impen

206쪽

dio munificentiae regis restonsur . Quod ad bellum piscemque perlineat,nihil neque gratiae dum neque de iure paeis tria ' decidi posse, restondit. Nam neque de redimendo' ' deceditio unquam tractauit, nec senatum de eo agere permisit: sed ut dignum maiestate euis erat, armis se recepturum fialium dixerat. Post haec leges pacis dicuntur, ut Asia RO Vnx

manis cederet, contentus oriae regno es et , naues uniuere , 'μὴ bi ς' fas, captiuos, er tranqugas tractrct siraptumque omnem no paul dubelli Romanis restitueret. Qu. e cum nuntiata Antiocho tiores,

essent, nondum ita ui ctumst esse restondit,ut Jolliri feregno pateretur, bellique ea irritamcnta, non pacis blatiri dimenta esse. Igitur dum ab utroque bellam pararetur, er

inusi Asiam Romani Ilion uenit mi, mutua gratulatioilien is ac Romanorum Ait: Iliensibus Aenea: is, teiassduces ase profictos,Romanis se ab his procreatos referentiabus.Taniaque latitia omnium Ait, quanta esse post longum

tempus later parenta Cr liberos solet.lauabat Iliensis, potes fluo Occidente er Vica domita Asiam ut avitum regnum uendicare,optabilem Trois ruinam fmisse dicentes,ut tam filiciter renoceretur: Contra Romanos,auitos lares, e incunabula maiora , templaque ac deorum simulacra, inoexplebile desiderium uidendi tenobat. Promis ab Ilio

Romanis, Emenes rex cum auxiliis Romanis occurrite

nec miro post praeliis est cum Antiocho commissum. cum in dexteriore cornu pulsa legio Romnu, maiore dedecore, quam pericula ad castra βgeret, M. Aemilius tribunus militum ad tutelam custrorum relictus , armare 'di,triginta se milites suos, Cr extra uallum progredi imber, trictisque mi Ebu reli gladiis fugientibus minari, morituros dicens, nisiis prae, stalium reuertantur, insidiorassiua, quam hostium castra imis vent ros. Attonita tanto periculo legio, comitantitas cimita o a milu

207쪽

IusTIM HISTORICI mistonibus,qui fugere eos prohibuerant,in praelium rein titur,magnas de aedita, .mitium uictoriae *st. caesa hostiuquinquagιnta millia , capta x I. militi. Antiocho pacem mintenti,nihil ad superiores coditiones additum, Africano prae

dicite, NEQUE ROMANIS, SI VINCANTVR, ANIMOS MINVI: NEQUE SI VINCANT, SECUNDIs REBUS INSOLEsCERE . captu

igitur ciuitates latersocios diuisere,muneris Romam apti 'gloriam rem ' Asiam, quam possessiones ' uoluntarius iudicantes: videtur te Quippe uictoriae glorium Romatio nomini uendicundinugedum, vi r opum luxuriam sociis relinquendum

lentas , aut ς

B E R XXXII. AETOLI qui Antiochum iri bella Romanu impulerunt, victo eodem,soli aduersus Romanos Crinritas impares, er omni auxilio de Etuti, remansierunt: Nec multo post uicti, libertatem, quam illibatam aduersius dominationem Atheniensium Cr Spartanorum, inter tot Graeciae ciuitates soli retinuerunt, amiserunt. Quae condistis tanto illis amarioriquanto ferior*st, reputantibus tempora illa, quom tantis Persarum opibuου, domesticis utriabus restiterunt: quibus Gallorum uiolentiam, Asie, IMMitae que terribilem Des'ico bellostegerant. Quae sola soriosa recordatio maius desiderium libertatis augebat. Dum haec aguntur, medio tempore inter Messenios er Achaeos de principatu primae contentio, mox bellum ortum est. In eo nobilis Achaeorum Philopoemenes imperator cupitur: non quia pugnando ustae parceret,sed dum suos inii praeolium reuocat, in transitu Asse equo praecipitatus, a multis tu e

208쪽

LIBER ππα II. MI Prusine hostium oppressus est. Quem iacentem Melyn

seu metu uirtutis, uel uerecundia dignitatis, interficere o inon juerunt. Itaque uelut in illo omne bellum constc sent, captiuum per univcrsum ciuitatem, in modum triumphi circunduxerunt, effuse obuium populo, GDuus, non boopum imperator aduentaret: nec uictorem Achaei auidius uidisent, quain uictum hostes uictrunt. Igitur eundem in theatrum duci iusserunt, ut omnes contuerentur, quem postvise capi incredibile singulis uidebatur. Deinde in carucerem deducto,uerectatu magnitudinis cius,uenenum ei deaderunt: quod ille latuue ac si uicist accepit, quaesito prius an Licorias proctvi Achaeorum,quem sicundum abees fiscortas scientia rei militaris sciebat, lacolumis efugit t. Quem legis Pluti

ut accepit euasisse, non is totum dicens coibulium male Actaeis, expirauit.Nec multo post, reparato bello, Meson uincuntur, poenasque latescti Philopoemenis pependeo runt. Interea in Uria rex Antiochus cum graμi tribμto sue iant oeeipucise Romanis premeretur, Cr uictus oneratusqMe est, dendi Phil seu inopia pecuniae compulpus,stu auaritias)licitatus, qua poemenis, Herabat st sub specie tributariae nec imis excusatius inpii, si milegiacommyur , actim no ac impl- eotisciuere.' Dishmaei Iouis aggreditur. Qua re prodita, concursu Plutarch. incolarum, cum omni millia interficit . Romae cum mula 'Dodonaitae Graeciae ciuitates quotum de iniuriis Philippi regis Macedonum uenistit, er disceptatio is senatu inter Deametrium Philippi filium, quem pater ad suu sfaciendum senatui miserat, ex legatos ciuitatum est: turba querela

rura con*βε adolescens, repente obticuit. Tunc Senatusi recandia eius motus, qua priuatim etiam antea , cum

obses Romae est, caras omnibws luerat, culum icti d nauit: atque ita in ostiasua Demetrius veniam patri, nono a iura

209쪽

M IVIT NI HII TORI cI iure de bifora , sed patrocinio pudoris obtinuit , quod ipsi accreto scurrus fignificatum est, ut appareret nos Gn absolutum Regem, quam donatum fila patrem. Q

rta Demesrio nori gratiam legationis, sed odiam obtre ctutionis comparauit. Nam apud si utrem Perse idem

latio illi inuidiam contraxit, ex apud putrem nota absori lationis usi, ostens fuit, iudignante Philippo, plus in Lmcnti apud senatim personum flij, quam autoritatem paratris, ac dignitatem regis maiestius habuisse. Igitur Peraseus perspecta patris aegritudine, quotidie absentem D metrium apud eum criminari, Cr prA ' inuisum , post etiam si pectum reddere , nunc amicitiam Romariora nuuc proditionem ei patris obiecture. Ad postremum insidias sibi ab eo paratas confingit, ad cuius rei probarationem immittit indices, testes subornat, ycinus M ad flit. quod 'biicit , confirmat. mibus rebus putre compubfo ad palmicidium, estum omnem regiam Acit. OccisDemetrio , sublatoque remulo non i gligentior tantum i Perseus in patrem, uerrime iam CT contumacior erat: nec

haeredem regni, std regem se gerebat. His rebu3 offensius Philippus, impatientius in dici mortem Demetri) doluis bat, tunc Cr insidiis se circumuentim Auspicari, testes

s indicesque torqvcre: Atque ita cognita fraude, non minus scelare Persei, quam innoxia DemetrJ morte cruciabaratur : peregit eis ultionem, nisi morte praeuentus esset.Nam breui post tempore,morbo ex aegritudine animi contructo, decesiit, relicto magno belli apparatu aduersus Romuis nos, quo postea Perflcus usus est. Nam et Gallos Scordiis

ficos ad belli societatem perpulcrat: scisseis Romanis gramue bellum,nisi dec isci. Nunque Guili bello aduersus Deruphos in iliciter gesto, in quo maiorem uim numinis, quam hostium

210쪽

hostium sensierunt, ut se Brenno duce, pars in Asilam,

pars in Thraciam extorres fugerant. Inde per eadem Mastigia qua uenerant , antiquum parium repetiuere. Ex his

pars quaedum is confluente Danubij cr sui consedit, Scora discosique se appellari uoluit. Tectosagi autem cum in untiis quam patriam Tolosam uenissent, comprehensique pectiosa lue essent, non prius sanitatem recupcrauere, quam aruspicini restonsis moniti, aurum argeutumque bellos crilegusique quaesitum , in Tolosinsim luciam mergerent: Quod omne magno post tempore Cepio Romanuε comiful asstulit. Fuere duri pondo centrum decem millia, a genti pondo quinquies decies centum millia. Quod acriteo gitum causu excidii ' caepion exercituique eius postea fuit. Romanos quoque .mbrici belli tumultus , velut ullorscrae pecuniae, insequ tus cst. Ex gente Tectosagorum non mcdiocris populus praedae dulcedine Iibricum reportuis, Doliat que Istris, in Pannonia confidit. Istriorum gentem fama di originem 4 colchis ducere, millli ab Aerari rege ad Argonautas, rapioremque filiae persequendos:

qui ut a Ponto isntrauerint Idrum , alueo Sat fulminis penitus inuecti, uestigia Argonautarum insequentus , iuraves suas humeris per iuga montium usique ad litius Abisutici muris transtulerunt. cognito quod Argonautae idem propter longitudinem nauis priores fecissent, quos ut ado, Mectos coices non reperiunt ,siue metu regis, siue taedio longae rutulationis, iuxta Aquileiam considere. Istrique

. ex uocabulo amnis, qm a mari concesserunt, appellatu. Duci quoque soboles Getarum fiunt, qui ci in Olore rege aduersus Bastarnas male pugnusent, ob ultionem signiutiae capturi somnum, capita loco pedrum ponere iussur gis cogebantur, ministeriaque uxoribus, quae ipsis anteu

'seruillio,

SEARCH

MENU NAVIGATION