Ioannis Seldeni De successionibus in bona defuncti, ad leges Ebraeorum, liber singularis

131쪽

Rogiae primo Samuelis V ii i 14 memoratae, temere satiat ibuunt. Sed iniquum interim iuisse hoc diuisioni; judicium volunt, & voce e coelo delapsa monitum scribunt eorum aliqui Dauidem, inde euenturum ut non dissimile. fieret regni inter Reho amum dc Ieroboamum discidium. Videsis D. Κimchium, Levi Gersomidem, dc Iesaiam in. Samuel iX I X. At vero si rem attentius introspiciamus, non est omnino cur credamus aut Ziba: assignationem istam lata sententia factam,aut nouo aliquo judicio agrogvirique tributos. Neque enim magis. in causa erat Zibor

insimulatio, cur ut judex pronuntiaret Rex in Mephibo-shethum quam excusati' seu defensio Mephibolethi vi qmnino judicatum quid rescinderet. Neutro in loch, si

quid video, ani judicium pronuntiatum est,'aut intermia natae potestatis Regiae, quae in circumuicinis gentibus usu pabatur, erat aliquis usus. In eo de Ziba Dominum.

ut perduellionis reum, insimulante, nil aliud videtur innui, suam ut, si judicium postea surretur quale ferendum erati accusatio vera fuisset) tune bona Mephibostrethi fisi applicanda Tibae donarentur. Exempla id genus habentur hodieque, ubi principis abia huiusmodi promissis pronuntiatisque non dissimilibus non abstinent. In altero autem loco, quo partitio fiere Gdeatur, scissus mihi alius planli est ab eo qui vuln recipitur. Etenim partitio seu diu isto agrorum dupliciter capi potest ue aut propriε, pro diuisione qualis in .familia erciscunda, seu in communi diuidundo, ubi uterque aeque rei possessae est Dominus partiarius, aut minus proprib, velivi si verba fiant de Domino & u- fruetuario, de Domino & Colono, Emphyleuta, siue aliis ejusmodi quibus praeter onus culturae etiam cmosumentum cedit, integro ' hilominus Domini jure: aut etiam de Domino & glebae adscriptitio agrum cesente atque inde vi tiam satis amplum obtinentς. Iuxta primam si' ciem, non est cur putemus Zibam & Mephibos hethum pro parciariis, verbis Dauidis, innui. Iuxta secundam vero dici id videtur a Dauide, atque appositissimὸ; ac si cum reuocasset in memoriam Mephibosbethus calamitatem Dolitus Saulis & in gratiam cum Davide offenso denuo

rediisset, dixisset Rex, auid plura de ea re loqueris φ jam olim

132쪽

olim abolita sunt haec. Τu in fauorem mihi receptum taliam decreui pridem, dixi, pronuntiaui, te & Zibam si

ruum tuum partiarios fore. Te ut Dominum cui, v pote in integrum restituto, subministrantur agrorum proinuentus, illum ut colonum, glebae adscriptitium, seruum agros colentem, atque inde etiam, pro hominis statu. vi tum capientem. Adeo ut nihil illa sententia breuiuscula amplius innuatur, quam id quod fusius exprimitur capitet ita ejusdem libri comm. io, ubi prouentus Domino, cultura Seruo, a donatore, cujus in potestate erat conditiones ac modos tam libertati ac seruituti quam agrorum dominis adjicere, assignantur. Atque hoc modo,

uniuersa, in causa Mephibossietni & Zibae, recepto gentis juri sunt salis consona. Videsis item de successione fisci D. Κimchium ad T Regum, cap. Π, ubi de Ioabo tam perduellionis quam homicidii reo, cornua altaris tenente ς historia habetur. Et de capitali iudicio Regio seu ultimo supplicio, regni eausa, infligendo, adde quod adnotat. ibi Levi Gei somides. -l bibo sis il im Proselytbrum Bonis ae Haeredibus, Iura singularia.

aicquid autem hactenus ostensum est praetere id

quod de Fisco dicitur 'aut ad Israelitas tantummodo spectat, quorum nemini haeres deesse potuit. ν' ut supra obseruatum est; aut ad Proselytos Iustos eorum. que posteros ac stemma, quod, post nomen primo IlidaT-mo datum, nascebatur. Nam ex Pros lyto proles, ' post nomen Iudaismo primo datum. suscepta, eodem nurito Ecdesiae Ebraicae pars habebatur quo proles eius qui sanguine atque origine esset Israelita, utcunque Proselyti nomen & retineret ea 3oad posteros transmitteret, extra quam ubi ex Israelitarum, Gentilium, aut Seruorum coni giis, nomen illud in Posteris eommutaretur. Similique modo Haereditas, in hujusmodi Proselytorum posteritate, deserebatur. At Proselytoluta qui factus, non natus fuisset Proselytus, sine prole postquam factus esset, mortuo lis

133쪽

byloniam sol r, & Iarchium. Proselytus iustus quem pari ra nuncupant) is est qui in Evangeliis alibique Pr selytus absoluto & vulgo dicitur, seu qui peregrini ate seri sientilitate in Iudaiisaum suetat transgres us. Iusti pu lata adicistione discriminMur a a in v seu Prose luto mcitia quo domine appellabantur per lini & Gentilesina sescepta tu is Septem pinceptorum Noachidaruna id Ethii uerta Minnanitatis fetu Gentium Iutis, sed non Iu- .dmisi, obseruatione, ad domicilium seu inquilini iux aut in fidus ab Ebraeis admitterentur. plana sine hujusmodi

obseruationis professione vetum est quod Trogus de eis habet apud fuatinum; sex disciplina atque religjone eum peregrinis eos iadn communicasIe. De utroque proselytorum genere eorum lut Iuribus, fusius in libris de Iure Gentium ad eorum placita , agimus. Ratio autem quarela cimo et mi H vres ex o san- - liter ac: dictum est succedςr , noni omni ero

134쪽

que proselytam sine byptismo & stante item Templo Oblatione. Quin aliter intelligi nolunt illud Numerorum

XV, II. Mi t m sicut γοbis sic prosibio. Initiatum aut hujusmodi, seu proselytum ita sectum, semper pro Regenerato seu recens nato habebant, adeo ut, pristinae prorsus deleta omnimodae cognationis ratione, consanguineos nullos postmodum, ex Iure habere sacro, siue in successionis siue in connubiorum, quod mirere, ratione censeretur, praeter posteros qui Baptismum seu initiamenta sequerentur. Non enim haec Natalium nouatio similis erat RG generationi illi seu Natalium restitutioni qua dignabantur Principes Romani Libertinos, unde scilicet pro Ingenuis ipsi atque ipsa mater pro ingenua haberetur, adeoque, cognatio omnimoda & iura inde pendentia reuiuiscerent.. Qua de re videsis Iustinian. Novell. x V1ri, cap. & Lxx Viri cap. T & Π & Marcianum l. a. Tde Natalibus restituendis. Sed Gentilis ex ipso quo. Prosetius fiebat momento pro eo qui tunc denuo & noua tunc matre in Iure Ebraico ficta natus fuerat, censebatur Pater igitur, mater, filii filiaeque ante suscepti, fratres, eum hisce nominibus contingere planh, ad eorum placita, desinebant. Diserte rationem reddunt de obliterato heic pristino sanguine ι U ΗΣ

Ratio est, quia prosebius, ex quo sit proselytus, habetur apetat infans qui sex noua aliqua matre) nastisur. Ita Tal- murici in Gemara Babylonia ad tit. Iabimotb cap. si fol. aa & cap. Ei fol. 97 h Maimonides, halacha tibo nu ecbasit i cap. 4 & halach. duri Bia cap. iv & Moses Miliotai Praecepti Assirmat. LI. Adeo ut proselytus ejusmodi seipsum omnino pristinosque natales & omnem ex

illis contractum sanguinem exueret; atque ex regener

tione hujusmodi nulla imposterum restaret cognatio Gentilis aut ex Gentilitatis tempore orta, quemadmodum ferό jure Caesareo post manumissionem nulla cognatio seruilis. Unde cum apud D. Ioannem Nicodemus, etiamsi Pharisaeus esset atque Iudaeorum Tribunalis alicuius . puto princeps, miraretur dicta Seruatoris de Regeneratione, & rogaret quomodo potest homo renasci cum tit senex .

ar quomoro pollunt bae: feri, ac si nullam ipse deprehen-' .ina disset

135쪽

disset Regenerationis ex aqua seu Baptisnio notionem; Tu es, inquit Seruator, Magister in Israel ct hae inubras'. Nam Magistris receptarum sententiarum peritis, 1atis rat Regenerationis ex Baptismo seu aqua, notio , quam diximus, cognita. Atque hinc illud taciti Historiarum quincto intelligendum. Circuincidere genitalia instut ere stu-da i) diuersitate uo sic ur. Trauet si A morem eorum

idem χ urpaui. Nec quidquam prius imbuuntur quam contemnere Deos, exuere patriam 3 parentes liberos, fratres, ruina habere. Neque enim fatriae aut, ut dictum est, consanguinitatis

pristinae ratio omnino in Proselytis qui ipsi primo nomen illud professone assequerentur habita est; quippe qui

pro deptio atque aliunde natis, id est Renatis, censebantur. Unde & sequebatur consanguineos pristinos, qua sanguinis nomine antea coniuncti fuerant, eos vilia habuisse: id est, tum se ipsos omnimodis assectus, pietatis, ossicii vinculis, sitie sanguinis causa ipter cognatos siue patriae inter conterraneos haberi solitis, solatos tui illa, tum eo rubGentilismum spernendos. Nam singulare est etiam ii Iudatque ex Regenerationis seu Natalium hujusmodi nouatio-oms jure ortum, patriam proselytos corum exuisse. Ex ipso nimirum religionis in Regeneratione hac amplexu patriam induebant aliari , id est Iudaeam; idque tametsi extra eam renati. Et Iudaei postea tum nuncupabantur tum reuera pro Iudaeis sunt habiti, licet ab Israelitis exsanguine illus vocamen sortitis, ut ab aboriginibu , temper non solum ipsi sed & posteri, usque dum sanguis Israeliticus stemmate eorum commistus esset, Protelytorum nomine discriminarentur. Adeo ut idem Patriae nomen.& Religionis, idem ciuitate donari & in sacros eorum mores transgredi ipsis haberetur habeaturque etiamnum; quod alibi, puto, non comperium. Nam etsi vulgo Christianorum Mahumedani a urcarum nomine appellantur, atque in Turcam commutari seu Turcismum amplecti, idem vulgo sonat quod Mahumcdismum prosicti; scimus tamen ipsis Mahum edanis proselytos suos Musu manos id est quod recth credentes seu Fideles interpretatur, non Turcas aut alio aliquo nomine pa-

136쪽

Ca XXV I. Leges Ebraeorumta.

triae mutationem denotante, indigetari. Hinc Idui cogkribit Iosephus Archaeolog. x 1 i i, cap. 6 i sub Hym

H d inde essent ipsi Iudaei. Seu, ut Rufinus ibi, Fetus interpres, ex isio tempore caeperunt esse Iudaei. Inde etiam in Esther V i II, 7. .in re u Iudaei fiebaut, legitur pro eo quod in vulgata est i sectae eorum religioni ct ceremoniis iungebaniar. Et Dio Cassius lib. Axx. D de Iudaei iam mine, qua patriam. denotat, locutus, pisti i, inquit,

, persinet etiam ad alios homines quotquot eorum instituta amplexantur, etiamsi alienigenae. Qua de re item consulas praetcr Iosephum Scaligerum in Eusebianis ad Num. MDCCCCI xiii & sequentem, Calaubonum in Exercitatione prima ad Apparatum Annalium Baronii. Ad Bapti Lmum autem quem diximus &Iudaei nomen ipsam religionem non magis atque nouam patriam denotans specta

bat proculdubio Arrianus in Epuctetum lib. id cap. si quid c inquit, philosophiam simulantes increpans) appe

lus te Stoicum ' quare decipis cir fassis tam multos Z 2 Vam ob causam Graecorum personam induis, cum sis Iudaeury An nescis dicitur quisque Iudaeus, quare item Syrus, quare AE uiu'

quempiam animo γtrinque ancipiti, disere Diemur, Judaeus non eis Ied simulat. Iuum autem induerit sibi affetium Baptizati . inter sectatores astiti, tum reuera m s ct appestatur Iudaeus. Ita ct nos quoque parabaptistae sumus seu ut non lini me tincti) dum εω que diecto tenus duntaxat avelut Iud M. re autem a rea aliud quid existis. Vir doctissimus Dio hysiu, Petauius ad Themistii orationem xii legere mautili ιCircumes pro ή mvi inter sectatores asciti. Et ex Iudaeorum & Christianorum nominis confusione serim si sἡ Arrianum opinatur. Scilicet, cum circumcisio proprius esset Iudaismi character, magnaque tum Christian rum pars e Iudaeis esset, crediderant , inquit ille, Gentiles, Iudaeos omnes ct baptizstos, en circumibos esse oportere. Lipsius

137쪽

De Successensius, . Cap. XXVI.

autem ad Annalium Τaciti lib. XV de Christianis locum ille capit, ex eadem confusione. it, sic ille, του ocαμ tiri s Buplicati J qui ergo tincti cir bapti ali praeter Christi.m,' Et Gaspar Barthius ad Rutilii Itinerarium, de eo loco, sane Iudaei, inquit, signaculum non erat Baptisatum ese, sed Chri Iliaui. Nec melius Hieronymus Wolfius qui mis amplexi , scilicet Iudaismum, ibi verti vult & Christiano rum ecclesiam cum secta Iudaeorum confundi. Certe fatemur interdum Iudaeorum nomine Christianos antiquitus apud scriptores gentiles, eo quod Christianismi uti& Cluilii in Iudaea erant natales,designari; quemadmodum apud Suetonium in Claudio cap. X U. ludaeos impulbore breβο nam & Christum Chrestum unde & Chresti nos, qui Christo nomina dederant, appςllitabant)-tumultuantes rimi expulit. Et videsis P. Pithaei Adversario rum lib. id cap. Lid. Sed vero apud Arrianum Iudaeorum proselytos, seu Iudaeos circumcisione' & baptismo ex Gentilibus factos innui vix ambigendum videtur. Et tantum abfuit ut mal. Gentiles, Iudaeos hujusmodi tam bainti Eandos quam circumcidendos fuisIe sentirent, aut nulli in initiamentis tingerentur praeter Christianos quod vult

Lipsius ut nemo citra Baptismum magis ac citra Circumcisionem Proselytus aut hac notione Iudaeus lite fieri aut

habcri potuisset. Alii etiam lucre, in Ebraeorum ritibus, baptismi qui non solum seu sordium pu gationes

sed de ut peccatorum ablutiones habebantur; de quibus Isaias cap. T, comm. 16. Eulogius contra Nouatianos lib.

Π apud Photium in Myrio byblo cod. CCL XXX, & R. Elias de Wides in Ressith cochina seu Initio Sapientiae cap. IV & V. De paenitentia verba faciens ille, in

niuntini purgare se Lauacro postmodum sanctificare se ieiuniit cte. Et Petrus Bleiensis contra perfidiam Iudaeorum cap. XXVl erediderunt Iudaei ct ad huc credunt sibi per a quam frigidam peccata dimitti. Vnde es ipsi Dbut nil his baptismatibus exerceri. Ejusmodi item ablutionem He banus Iudaeus in Disputatione c9m Gregentio Archiepis

, lat

138쪽

Cap.X X vi. ad Leges Ebraeorum .

lai Gulonii, pro eo absolutum math substituitur) γι avi

ma expiatum, & ad bonam mentem reuersum, in remplum, ex jure Ebraico, admittendum ad sacra antiquitus ruisse ait. Sed hujusmodi ablutio seu baptismus in vitae tantum atque morum, ille autem, cui in initiamentis Proselytorum erat locus, etiam in Natalium novationem leu Regenerationem peragebatur, unde & pristinae consanguinitatis omnimodae sequebatur obliteratio. Ita ex Iuris patrii fictione, ritibus sacris subnixa, etiam ipsa, quibus inuicem conjungebantur gentiles jura san uinis naturalia deleri volebant. Quod itidem seruabatur, tametsi pater, filius, mater fratres aliquot Aroresue eodem

simul momento Proselyti fuissent facti. Nam singularis cujuslibet ejusmodi Regeneratio suum qualecunque jus sanguinis anterius. ratione iam dicta, inuicem perimebat. In prole autem seu posteris ejusmodi Proselyti, Bapti Lmus nunquam iterabatur. Sed obseruari liceat, ut apud Ebraeos quorum baptismi usum in i proselytis faciendis paucissimi scriptorum animadueri r Mque Christianos, ita etiam in celebrioribus Gentilium initiamentis nam de Expiationibus res tralatitia .est, B ptismum seu lauacri lustrationem primario adhiberi solitanii De Eleusiniis Atheniensium Minoribus, per qua: d Majora uansibant. liquet ex Polyaeno Stratagematum lib. V in Heraclide via haec, inquit, transigebaut, παρὰ τἰi cita ου- iridi ad ut m flumen Musis aliisque diis, ut ex Pausaniae Atticis scimus, sacrum) Hi lustratio sieri consueuit minoribus Molis. Vnde seu Aquarius dictus est l. i .s τῶν Ελe aduri lauiae gri Helysimis sciris quempiam N Iucerdos initiabat, quod docet Hesychius. Primus etiam ex octoginta, in sacrorum Mithrae, summi apud Persas Numinis, initiamentis, ritus erat ejusmodi lustratio seu baptismus: ἐ-, M scilicit Ai--- res dies per mlt--na re, ut stribit Nonnus in dynagoga Historiatum q4 Orabonem primam Stetit ti- tam Gregorii Meti naeni cap. ALUM. Et Tertullianusu ro de Praescriptionibui Mu sus Haereticos cap. XL, i, inquit, suus partes me ramo 2 eritatem, qui inas μη sacrum rum diuinorum, in idolorum mystcriis

139쪽

De Succo nibus, Cap. XXVII.

aemulatur. NMuit irae quosdam γtique credentes . Meles suos. Expiationem delictoram de lauacro repromittis ct sic adhuc. initiat Mithrae. .Isidis item celeberrimae apud aegyptios potissimum Deae initiandus Apuleius, stipatum me sic ipse Milesiarum x 4) religiosa ectorie deducit fisidis sacerdos praecipuus, nomine Mithra J ad proximas balneas; ta prius

sueto lauacro traditum, praefatur Deum Peniam purionie cim cumrorans abluit, rursumque ad templum redulctum, iam duabus

diei partibus transactis ante iba Deae vectigia constituit. Quindiserte in Regenerationem lustrationem hujusmodi. Gentilibus fieri solitam memorat Tertullianus. Is libro de Baptismo, vim sacramenti pluribus demonstrans, & aquas omnes de pristina originis, ut loquitur, praerogatiua sacramentum Sanctificationis consequi, inuocato Deo, assi rens, sed enim ait cap. VJ Nationes, extranea ab omni intellictu spiritalium, miectatem eadem es cacia idolis suis p --m irant. Sed viduis a uis sibi mentiuntur. Nam ct sacris quibusdam per lauacrum initiantur, Isidis alicujus aut Mithrae. hses etiam Deos suo Lanationibus esserunt. Ceterum latitis, Amor, templa, totasqne lactes Aperone circumlata aquae expiant posita. Certe rudis, Apollinaribus o Pelusis tinguuntur. Id. que se in Regenerationem ct impunitatem 'Vuriorum suorum agere praesumuηt. Vide . si placet etiam Iosephum Vice comitem Obseruat. Ecclesiastic. lib. I. cap. X Vli &Antonium Marsilium Columnam Archiepiscopum Saletinitanum in Hydragiologiae Seαi cap. m. Sed haec obiter. Discrepantes Pentateuchi Samaritani, in Legibus de Iure Succesilanis, Lectiones, quae ab obstruationibus ac interpretamentis aliquot Magistrorum sunt distinae.

QVae vero dicta sunt hactenuia sumuntur ex interpre

tamentis atque moribus Ebraeorum qui aut regni lsraelitici, sub Hosea Rege, excidium anteuertunt, aut postmodum regni Hierololymitani, seu Iudaici vulgo ac signanthr dicti, ciues fuere & τοῦ Πατμωαρίδοτα seu traditiones Majorum in iiudiciis admisere: ut stilicet potissimum Samaritas, qui etiam Pentateuchum Mosis, atque seculi psaltem

140쪽

saltem posterioribus illud solum amplexi sunt, & Sadu

caeos haereticos, qui τοῦ Παπ- αρί se reiecerunt, exclu

damus. De eis vide P. Regum XV II, a , Beniaminum delensem in Itinerario,Flau. Ioseph. Archaeolog. x ΠΙ cap. a , & Haloseos 1 I, cap. 7 Photium in Bibliotheca Cod. CCXXX, prope finem, Leontium Scholasticum libello de sectis, actione ΙΙ, Io. Scaligerum Emend. Temp. lib. VI i, pag. 6aO & Canon. Isagog. lib. iij, pag. 3Ι9. Nic. Sertar. Trihaeres cap. xvii & x x l cum Elencho Soligeri cap. x V & SPVJ, Ioan. Drusium Obseruat lib. XIII, cap. 4. De tribus seres lib. ITI, cap. 8. & seqq.& Praeteritorum lib. I. ad illud D. Ioannis LV, 9, ἡ γαρ

ουγχρωrr I. δεαῖοι Σαααρε - cum Samaritis Iudaei commercium

non habent. Et obseruandum est illud D. Theodosii in Novellis tit. 3. ubi Neminem Iudaeum, neminem Samaritam seu ut in Mα meo Samaritanum neutra lege constam rem , ad honores & dignitates accedere sanciuit. Neutram, non Iudaicam, ut a majoribus traditam, nedum Christianam legem seu Euangelicam amplectebatur Sama- in ; quod vult Imperator. Hoc honuolum ideo mCnemus quia ratio temporis, es rerum pensis qualitas & series id docet, sed etiam quoniam , in Samaritarum Pentateucho , sacrarum quibus successionum materies sub- nititur, legum verba ita interdum discrepant ab eis quae Biblia Iudaica, quibus passim utimur, habent, ut etiam quod a placitis aliquot Iudaeorum supra explicatis nimis est diuonum, in eis interdum reperiatur. Numeror. XXVII, commate 8, pro et dram ct transferetis haereditatem ad filiam eius circ. codex samaritanus habetri P - dabitis c quo vocabulo vibtur in Iudaicis Moses commate sequenti, ubi de fratrum successione loquitur) Hereditatem piae eius. Quod si haec vera esset lectio, locum non ita haberet obseruatio illa de transferenda Filiabus haereditate, quam capite xviii supra e Pemiba murtha attulimus. Inmate

item II, ejusdem capitis Numerorum, pio nn es Um &Decedat in eam seu ei, quae vocabula ad successionem maritalem trahunt Magistri, ac si eam c uxorem ) excipiat, autri sceminine) Iuccedat, esset vertendum, Samaritano codice R legit