장음표시 사용
121쪽
Atque adde litie institutam Ismaelitarum litem coram Alexandro Magno quam habemus supra capite tertio.
Verum si filiorum lcui .non institutione ut dictima est j
sed donationis instrumento donauerat pater totam sub staptiam suam, donatio ea non aliter valuerat quam ut is ceterorum partes possderet velut curator, tutor seu 'αος, suam. tantum ut Dominus. De qua re consul i M imonidem Halach. Ziclia emithna., cap. s. Cete rum, ante. legem de Haereditatibus latam, haeredem instituere fas erat etiam qui sanguine coniunctus non crat, quod eli citur ex Genes. X P, 3. ubi Abraham en mihi no eripi fem ecce silius domus meae haeres meus eys. Quod de Eleazaci Damasceno, Abrahae oeconomo, pronuntia
tum a Numine fluidem interdicitur, non quod ejusmi di institutio alias illicita esset, sed quod ab Abraha eam fieri noluit. Atque haec intelligenda sunt de bonis Religione seu Volo solutis. Quomodo vero, ubi voto damnatat quis sua Bona, adeo ut quicquid in filii seu Fratri; commodum cedere posset, id sacrum esse vellet quemadmodum, in Evangelio, filius quicquid in Patris commodum ex suis
hederet rebus, esse voluit Corban , ut ita praecepto Honorandi parento solueretur haeredatio quaedam etiam sequeretur, alibi ostendicitiis. Nam ea res non tam ad
successitorii; quam ad Voti Faturam & esse tum attinet. Quae vero dicta sunt de libera Alienatione, temperantur 6 modum recipiunt tum ex leges redimendi de qua, supra cap. . t v) tum ex Ius; reorum, seu anni quinqua gesimi, lege lata. Lsuitic. X X v, io, atque aliis codem ca- pite. Verba sunt; Diutius icte Dbis erit 1edibitis qui que ad posse sionem suam, Cr qui lue reditis ad cogi ait Onesius m. At iurande intelligendus biodorus Siculus lib. xi ubi notas apud Iudaeos filista ait ι seu
haereditates suas rindere. Sclicet vendere fundum ri 'siue in excisionem, id est, ut a venditore eiusque post is perpetuo excidatur, seu b; ocis, ut , ut Helleniliae. siue alie natione . nunquam rescindenisa . de quo vocabulo h videsis D. Augustinum ad Levitici quaeli. 89 & ςQ sas non erat ex lege dicto Levitici capite, ccmm. et . Ad covi Iubit: eo quolibet redire: deberent alienati sui di ua
122쪽
. primos Dominos seu haeredes eorum, idque quotcunque interuenirent alienationes mediae. Quod item de Donationibus intelligunt & de haereditatibus in s idum ex pacto a fratribus aliisve cohaeredibus posmesss. Integrum nempe erat Iubilaeo familiae erciscundae actione denuo uti. Consule item Ezechielem X L UT, V. Ad successionibus autem transmissa, Iex ista nou Bectat. Atque de Alienationibus simplicitὲr tantum, nullo tempore adiecto, factis haec capien/a. Etenim si in sexaginta, verbi gratia, annos sine dolo malo quis iandum emisset, Iubilaeo, qui
citra temporis adjecti tinem interueniret, restitutio vinditori aut haeredibus eius non fiebat. Maimonides Ha-
i et M Si quis agrum suum in annos L A laeta derit, non restituitur m Iubitire. Sediret non redit in Iubitio quid Irriter rem absolute runditam, aut γenditum in excisionem. Ibi &capitibus insequentibus cetera quae ast hanc rem attinent iusius habes. De eadem consulas etiam titulum Talmu-dicum iri , seu de Rerum aestimatione, cap. is de TAdde D. Thomam i, ari qua M. ICs, arta a, ad tertium argumentum. De Initiis autem Iubilaeorum & eorumperiodo atque obseruatione videsis eundem Maimonidem S. citata Halacha, cap. X, &, praeter obuios Annalium Consarcinatores sub ipsius seu .haereditariae assignationis tempore, Iosephum Scaligerum de Emend.Temp.
lib. V, ibi. 333. & Vii, BL 73 , Iacobum Capellum in hist Sacra & Exotica sub annis mundi a 49 α 338r,
Dionys Petauium de Doctrina Temporum , lib. LX, cap. et . & Tostatum ad Leuitic. XXV, quaest. 9, ct seqq.& ad Ruth cap. I U, quaest. 9. & Petrum Cunaeum de Republica Ebraeorum lib. I, cap. in & V . De Testameiasi lautem libera apud Ebraeos antiquissimos , seu potius apud eorum majores, sectione, testimonium est vetustum in . Eusebii Chronicis & apud Georgium Cedrenum, ubi
Noah, velut orbis terranun Dominus., eam καυχ , αιὰν iuxta diuinum oraculum, tribus filiis distribuit. Semos Ulicet, primogenito, plagam Orientalem, seu totam serme Asiam quae Septentrionalior non est, Chamo , quicquid
123쪽
Rhinocolura aegypti & Herculis columnas in Assica inter jacet , & demum Iapheto, quicquid a Media quae in Serra portlano ad Septentrionem & solis occasum pertinet
τε s κενοο αs s Λυσιτα - , ad Gades O insula, Briatannicas , Armeniam, Iberiam, Fontum, Colchos, is 2lteriores ruiones eo infulas maue ad haliam, Gallias, Celtiberiam, o Lu tanos. Consule, si vis, Genes cap. X. Cum autem . ad hunc modum testamento in scriptis redacto lateredesi instituisset, sius, m ας ripi uis si quod idem
ζως τοῦ EOSB εος μή Αδε ι ,., z oi in bini , , idus filiis recitauit atque ob senatum secum retinuit Uque ad annum ab Adamo MMD Q ad Graecorum calculum quo γitum 'tuit. Moribundus autem τκ δ u αίου δίδε - τω Σ-
Semo Pipote primogenito ct pietate insitaniori. Atque ad veterem Noachi Τestamenti memoriam, spectare videtur id quod de eo habet Achmhd Ben Magad Astronomus & Geographus Arabs Ms. ubi ait, ginus human im, exemplum Arcae secutum, naues com struxisse dita AoYψH quoque litare alaris per Omnia climata, qu.e scilicet Histribu/rat Nouebus filiis bais yUbeio Semo ct Chamo. cumfertur etiam Testamentum XII Patriaicharum, seu filiorum Iacobi. Sed id plerumque Monita, Historiolas aut Gnomas, nullibi bonorum leu possessionum legata complectitur. In Micropres lico habetur, de iumin Bibliotheca Patrum Margarini Binii tum in editione. Coloniensi. Sed de eo obithr animaduertere liceat, ex Graeco versum esse ac commentum Graeculorum aliquot qui Regno Sacerdotium antestare neque is morbus recens natus est inprimis voluere, dc ab Ebraeorum genio satis esse alienum. Obserua illud in Testamento ludae; Et nune sibi, diligite Leui M Iermaneatis non eoo m super
124쪽
Usum , au non dissereatis. Mibi dedit Dominis Regnam, iis illi faeerdoti , in subiecit Regnum Saccrdotio. Leui datum est Sacerdotium ct Iudae regnum, . Iubieeit Deus. Regnum SMerdotio. Mihi dedit quae in terra icti quam Calis. Vt upe emines . Coelum terrae, ita superemittet Dei Sacerdotium regna quod est in terra. Alia, ad hune sere sensum, in testamentis Rubenis, Simeonis, Nephthalim, alibi in illo libello
occurrunt. At vero non solum Regibus ipsis atque etiam sessiit Magno LXx I Virorum seu Sanhedrin HGedotibdicto, sed etiam Consessibus Minoribus subjiciunt totum genus Sacerdotale atque etiam ipsum Pontificem Maximum Ebraeorum Magistri, iique vetustissimi. vestridere est in Gemara Hierosolym. ad tit. Sanhedrin cap. li, sol. is, i, 4. & apud Rabbi Iom Tob ad eundem tit, fol. 36, b. alibi. Adde Misnam fit. Middotri seu de Mensuris Templi, cap. v, ubi quinam Sacerdotali lanctioni idonei, quinam ob vitia siue corporis siue Natalium idonei non fierint, iudicare , ad Consessum illum Magnum attinxtimeliquet. Sed Magnus ille Consessus plerunque tam ex Sacerdotibus, ac Levitis quam ex aliis, optimo jureo Israelitis consari solebat, ita tamen ut si nec Sacerdos nec Leuita c optaretur, numerus L A X I Israelitarum eiusmodi satis idoneus , qui omnimoda iudicia in eo exerceret , atque de grauissimis reipublicae negotiis deliberaret,lia eretur. Maimonides, ad veterum placita, Halach. San-bedrin, cap. VI, bi et ni da mi
ni m Oportet M sint in confessu Magno Saee dotes ct Levita, iuxta id quod sic riptum est Deutar. xvi I, 93 & venies ad Sacerdotes Levitas M. At si ex icis nusi sint omnino, sed OtM COMUM Israelitis con iterat, confessus est satis legitimus. Et de Sacerdote & Iudice, quorum mentio in commate Ia, eiusdea capitis, vide Sixtinum ab Amania in Aiatharbaro lib. i, pag. 13O, S lib. II, pag. 387. Vt Testamentum autem Patriarcharum ita dictum in Ecclesiam Occidentalem primo adferretur, in usa fuere Ioannes Basingstochius, Archidiaconus Lei strensis, & Robertus Capito Episcopus Lincolniensis. Ille sub anno MCCXLII idem Atheois, praetor alia E Occi-
125쪽
Occidentalioribus tunc incognita, latere indicauit Epis.copo Lincolniensi qui in Angliam ut adueheretur, curauit & ὲ Graeco in Latinum, non sine opera Nicolai Graecin Abbati sancti. Albani a sacris erat, transtulit. Maeus Paris in Henrico Rege ITI; Hic Magister Direndis de Gumstollis intimauerat, inquit, Episcopo Lincolniensi
Roberto, quod quando studuit Athenis, viderat se audie M ubperitis G eorum doctiorisis, quadam Latinio incognita ι inter qua reperit x Is patriarcharum , inorum Ddebeet 'Iacob Testamenta. quae constat esse de subflantia Biblioth 'sed per inuidiam Iudaeorum dud 'n fuisse abscondita, propter manifestas, quae in Hydem patent, chrasti Prophetias. zori
Idem Episcopus misit in Gaeciam , Ur c in ea habuisset. transtulit de Graeco in Latinum sermonem ct quaedam alia. Atique alibi: Nee tempore B. Hieronymi vel alicuius sancti inter pretis , ad uotitiam Christianorum, machinante Iudae rem antia quorum malitia, potuit quomodolibet deuenire. Et videsis ML cropresbyticon pag. 6i . At certe Origeni in Homilia xv. in Iosuam, & Procopio Gazaro ad cap.XXXVIII Geneseos
mentio fit huius libelli. Lector judicet, & digressiunculae
beneuolh det veniam. De Successione Fisci, seu Iaredibus morte damnatorum. Ap. XXV.
S cessio Fisei absque paucis, de Iudiciis Capitalibu
praelibatis satis intelligi nequit. Iudicia Capitalia siue eorum qui quadrupsici illo ultimi supplicii genere,
Lapidatione, Combustione, Strangulatione ac Gladio, damnabantur, exerceri solebant aut a Consessibus XX ubviarorum, quorum unicus erat in urbe ac oppido quoliber
insigniori, ac Hierosolymis bini sutcunque de numero, nescio quo aut unde Iudicum septenario cos ἐκύππιν - praestituto , praeter duos ex Levitis Mi nisi os, verba faciat Iosephus lib. 1 V Archaeolog. cap. V III, de quo item monuimus sub fine capitis YΙ aut in magno illo LX M-virorum queni ri b San-hedris Haeduub vocant, id est in Consessu seu Consistorio Magno in Lis it Hassuetis, post templum conditum,
126쪽
seu conclaui lapideo ad septentrionalem, introeunti templum, plagam haberi, florente Ebraeorum Republica, solito; auta Regibus. ipsis, cum seorsim ac soli jurisdictionem cum imperio exercebant, de qua re in libris Regum, non in--quens mentio. Etenim & ipsi Reges interdum, saltem eorum nonnulli, etiam locum habebant, ut Principes, in Consessu Magno, cui primus, ut Princeps, quem appellant, praeerat Moses. Eo scilicet imperante, Consessus ille Natales habuit, ut videri est Numer. G, 16. Et decantatum illud inis Ο ΜΗ xx Rex hon i dieat . nec in icant ipsum, quod occurrit in Misina, tit. Sobebis, cap. id, & tit. Horatisib seu de bententiis Cous suum, cap. id, spectat ad citeriora secula seu ad tempora Alexandri Iannaei Regis, siue ad Reges qui iamilia:
Dauidicae non erant, quos Reges Israelis nuncupare &a veteribus familiae Dauidicae eo nomine distinguere solent, ut. docetur in Gemara Babylonia ad tit. Saas
drim, cap. ij, sol, i , a. Et de hisce vide Maimonidem Ualacha Melachim seu de Regibns, cap. III. Et de Consessu illo, atque Iurisdictione Ebraeorum Regia. nos, Deo volente, fusius in libris de Consessu illo inscriptis, ubi de ejusce Natalibus, qualitate eorum qui rith in eum adasciscebantur , Adscitorum dignitate , Iurisdictione. Imperio, Loco, Continuatione, Considendi tempore, aliis,
sine quibus in veteri Iudaicarum rerum statu plane coe- cutimus, agitur. Capitalium autem criminum alia erant
quae praescriptis in Pentateucho legibus, morte plectebantur, veluti homicidia, adulteria, & quae sunt id genus cetera et alia quae laesae Majestatis erant, ut perduellio in
Principem quae ultimo item supplicio plectenda, ex lege
Iosuete data cap. V comm . vlt. st*i rebellis fuerit ori tuo, O . morte plectatur. Tantum age fortiter Cr strenue. Quando vero ori seu decreto Principis siue in Principem rebellis, cx lege illa, mortii reus, quando minioab esset Nam de ea re distinctionem egregiam ex postremis illis
verbis, ad majorum mentem & mores patrios explicatis,
afferunt magistri) disceptandi locus heic non est. Hoe interim aduertendum, quamplurima quae in judiciis receptisque gentis icntentiis tum de hac re tum de aliis ha- P a bentur.
127쪽
8s. De Succesionibus, Cap. XXV.
. bentur, non lege scripta sed etiam moribus siue traditionibus a Mose receptis quas ivd: nzz, rasin tradiatimes Mosaicas e Sinai receptas appestam, & legibus supe inductis seu a Consessu Magno sancitis atque ab uniuerasitate populi maioreque eius parte quae eadem ipsa est notione ciuili) in usum admissis, nec vero legi scrip tae aduersis, subniti quod explicatius etiam in dictis de Consessu Magno libris aperimus atque heic monemus, ne turbetur nimis interea lector ubi quid in receptissimis moribus gentis repererit, cujus in lege scripta ne vestigium quidem fuerit relictum. Ne specinun heie desit aduertas quod legitur Earae X, 8, de edicto ad accersen-clos in conuentum omnes qui duxerant uxores exteras; Et omnis qui non rivisti intra tres dies, in rem toxaba i res et apina iuxta consilium principum . seni orum, anathemati sub)iciatur, aut auferethis omnis Iubila tia eius. Quod ex superinducto sancito temporali vim habuit. Iam vero, de Fisci successione seu de morte dan natorum bonis, dicimus; ubi quis ob ea, quae siue in Numen ipsum commissa tantum, veluti Blasphemiam Nam ea morte luebatur, ut videre est apud D. Matthaeum
luo tinem) siue in mutua ciuium ossicia, veluti homicidia, adulteria, aut ejusmodi alia, ultimo plexus est supplicio , bona haeredibus siue ob sanguinem, siue amis γὰ ut ostensum est) succedentibus transmittenda, extra sculicet speciem Bonorum ciuium Vrbis seu Vniuersitatis
quam Her an bem in cultum extraneum impulsam leu peuectam nuncupant. Nam horum Bona ex
Vnde Maimonides ut in m zam Bona eorum comburenda erant, nec ad hi redes tranis
mittenda, sicut ceterorum qui ex iudicis forens morte pleri. VLdelis eum More Ne chim pari. lli, cap. λο & ha-lach. i v cap. 1 v. Qui autem velut priuati tantum, non ut pars urbis seu uniuersitatis ita damnatae .criminis hu- ulmedi erant rei, eorum etiam in bona haeredes succede-hant. At vero ubi perduellionis in principem reus quis eodem affectus est supplicio, Bona eius, ut haeredi, Fisco redebant.
128쪽
cedebant. Ita intelligo illam sententiam Rabbinis receptam quae traditur in Gemara Babylonia ad tit. Sanhedrim cap. . l. 8 b. Durr Wi Na mm undar nubu Truditis est Rabbinica; aibi regni causa capite quis plectitur , bona eisu Regi seu Fisco) cedere; asii ruro per Gηβessum iudicum, bona eius ad haeredes transimitii. Sententia R. Iehiadae adjicitur qui etiam utraque in specie haeredes succedere voluit. Sed ibidem mihi satis consul - tur. Vir doctissimus est, qui re bu num heic vertit, qui regio iussu occisi sunt. Alter a rege. Occisi. Neutrum omnino placet. Nam ita innueret iste locus, non solum regio iudicio damnati ultimo supplicio siue ob crimen laesae majestatis siue ob aliud quod capitale, bona fisco applicari, sed & judicio Consessuum morte plexi, ob perduellionis seu laesae majestatis crimen, bona ad haeredes transmitti, quod nimis ab eo quod veri est similimum, dissonum esse videtur. Certe fretari regnum sonat & mmr-aestet, occis seu morte plexi in regnum, quod de perduellionis, contumeliarum, aut m ledicentiae in Regem poena, capiendum. Et tua ara capite flexum ex Iudicio Gn- Iesus intelligo pro eo qui ob alia crimina in mutua Ciuium cssicia morte plecti solebat; quoniam iure ordinario de eis cognoscebant tribunalia, ut extraordinario seu regio, quod fieri satis amat, jussu cognoscebant de coLmine laciae majestatis. Et moribus gentis receptum erat, yt, qui contumeliis Regem assceret aut ei malediceret, capite plecteretur. Vnde illud in Gemara Hietosolymit. ad tit. Sanhedris, fol. 2C col.a. m rea recim di m barauci Mn quicunque maledixerit Rui familia Dauidieae, mortis
reus est. . Etiam in illustri illo Nabothi & Achabi Regi, Israelis exemplo, jus hoc obtinuisse & successionem, eam ob rem, Fisci agnoscunt. Vide T, Regum xx L. Crimen est, 'ibin inci, a blasthemasti, eontumeliis, maledirentia a fecisti oram ct Regem Lapidatione . ex sententia in eum ut i , plexus est. Inde vinea ejus Fisco seu Regi es debat, ut in sacra historia. Et planissim. Nabothus heic Mui regni eausu pleor erat; sed non quod regio jussu occisus. Nam inibitis testibus, utcunque falsis, formula judicii Consessus Vrbis in qua habitabat, non Regii, da
129쪽
nabatur. Neque siue Ierebesis siue Achata mandatum in literis quas ad Consessum dedcre, in judicii formula aliud effecit quam ut steteratissimi judices ad tantam iniustiti-sm, praetense, ut fit, Principum nomine, accenderentur. Ideo vero dies: um erat, quia crimen laeta erat majest iis, seu in Regem commissum, tametsi sententia Consessus plexum. Vnde etiam obseruant, blaspbemias in Deum adjectas, ut crimen augeretur. At vero, in Regem, ut vineam fiscus caperet, De qua re consulas Gemaram Babyloniam, loco jam citato. Hinc Levi Gersomides, Γ Rigum, xxi, i . N et , a retra Miri u inra rari Ex boc Deo ediso dum , bona eorum aut regni Grusa morte pis inutur Fisto Im Reti 'si ιedere. Et David Κimchius
ibidem, ad verba illa legebelis , Surge ct pside Vinea
τὰν r n , , R,' Imbri stia morte damnatur ob cimen iasae magestatis , tam is quam qua tua sunt, Regis sunt. Cetoum dissensur es inter magistros nostros piae memoriade hac re. ει dieunt; Eorum qui re i causa morte plectuntur, bona fi co stu mi cedere. Eorum vero qui consessus Iudicio, ad haeredes tran mitti. Atque inde in quod Lobes msserat Nie lis Nabothum accusarent dirarum, tam in Regem quam in
Deum. Nam si de Deo sibi.mmodo accu et, iudicium eius jure ordinario ) Onsessa Iudicum permitteudum. Vnde erbona eius ad haeredes trausmissa fuissent. Sed quoniam dirarum iti Regem est acensatus, regni eausa morte damnatus est. Is obiicis, cur stitur opus erat lat Deus adureretur in responden dum est non aliam ob causam quam vi celarior in eum seret iustitia, seu, ut Talmudici dicunt , dum indignationem, ut legitur citato supra Gemarae Baby-
130쪽
loniae loco, ubi etiam Salomon Iarchius expresse umi es in interpretatur ubi nrita .retum eos qui perduellionis aut contumeliarum in Regem rei itum Regibus .debent, seu eorum nomine morte sunt assiciendi. Pe sequitur dein iamchius R. Iehudae sententiam, qua fiscus. hei excluditur, sed contra eam Quae Magii tris pro receptiori habetur. Adi etiam Molem Miholai Praecepi. Assirmativ. CX U. Et de nomine consulas etiam Iosephum Scaligerum in lib. Ita Canonum Isagogicorum pag. ai9. . Quin ex hac lege non scripta seu recepto more, explicat David Κimchius illud Li. Samuelis IX, 7, ubi misericordia ac benignitate usus erga domum
Saulis, Dauid restituit Mephi thetho Ionathanis filio. ac Saulis nepoti latifundia Saulis. Scilicet fisco applicata
Uuo e bui ct domus Satilis rebelles fuerunt seu ε redue ionis rei, th Dauidem Regem diuinitus unctum. Et vide D. Samuelis X i 17 8. Certe & hinc capi potest illud iri sa-muelis x vi, ubi perduellionis insimulato, a Thalamo, Mephi metho, omnia Mephi methi bona Zibae
a Rege decernunturi Ecce omnia quae Mephibos ibo sunt inbi erunt. Nimirum tibi erunt, si hoc quod de reo enarras verum sit; eum perduellem esse. Quia ita eorum jus mihi, jure regio singulari, quo utimur tu hac qua vivitur ripublica . competet, quod totum in te transferam. Posta quam autem Zibae accusationem falsam suisse indicaverat
blandientis ossicii genere, pro gentis more, se ceterosque familiae suae, utpote perduelles, mortis olim reos etiam Liste agnouerat, regioque judicio se totum submiserat , dixit ad eum David Rex, quid actuo de bipe rebus i queris' incis, Pronuntiaui; tu alba diruiae Agros. Quod accipiant, fateor, Magistrorum nonnulli perinde ac si, nouo judicio, partiarios agrorum, quos primo Mephi - shetho restituerat, Dominos nunc fecisset Zibam &Mephi Ihethum, & tam assignationem istam squa excludendus a possessionibus Mephibos hethus lata sententia, Zibae saetam, quam nouationem hanc, qua dimidio Vte que donatur, judicio regio seu interminatae potestati