De rerum naturalium principiis. Simonis Portii Neapolitani libri duo quibus plurimae, eaeque haud contemnendae quaestiones naturales explicantur

발행: 1561년

분량: 151페이지

출처: archive.org

분류: 철학

11쪽

sensum attigisse;atq; ita enarrasse:H Aristot.tractationi disputationiq; a am

inis restodeant. idq; no alia ob causam,q; quod integra Alex. expositione non intueantur. mihi vero est ad manus eius selio in qua tota huius prooemη series explicatur. Itaq; conectentur hac cu superioribus hoc pacto,quod ina maestigandi principia ex bis disiunctis, puta unum esse aut plura, nobis:indicassere nunc ordinem, quo his disiunctis νtι debeamus tomostras, inquiens, propterea incipiendum est a disiuncto magis uniuersali,eo videlicet quod partibus magis notis constat. Atqui inter omnia disiuncta, nullum est quod prius nobisse of

ferat quam hoc, Hum aut multa: est enim magis immediatum enci, atq; pr mo notum, O quamus posuerit tres divisiones quo complecteretur omnes amtiquorum opiniones, cum sint circa principia: siquis tamen ad res conferet,n ma erit, esse unum ens aut plura. Sic quod ad nostram cognitionem spectat, prius se offert unum esse aut plura, quam alia; ct iccirco inde etiam orditur, o ita numerum naturamq; principιorum indagat. Inquit ergo, quapropter ibuniuersalibus ad singularia procedere oportet, hoc est proficiscendum est a confusis magis νniuersalιbus ad minus Miuersaliconfusum, sid rem pers gulare intelligi P tali autem est, an substantia νna, vel plures , siquidem hoc

minus Nniuersale est, quam unum aut multa. Dixit autem in plurali ex uniuersalibus, non ut tres illas diuisiones compraehenderet, nempe num aut plura, finitum vel infinatum, O mobile, vel immobile. nam ha tres omnem ut d ximus antiquiorum opinionem de princires continent ratione communi: sed ut

cmnes scientias complecteretur, inquit quod primum per oluersalia, O quaestionibus Hiuersalibus principiorum cognitionem aggredi debemus in omniabus scientiis. Atq; idsi litudines pia a toto comprobat, ad maiorem rei perspicuitatem.nam quemadmodum totum ante sensu percipitur quam partes: ita intellectus prius magis seuersale apprehendιt qua minus Hiuersale, quod est disiunctum, quod terminis minus Miuersalibus coagmentatur. ius nanq, innotescit, esse νnum aut plura, quam esse unam substantiam. Vniuersale aut totum quoddam est. ξ non dixit uniuersale esse totum, quia non loquitur de Wiuersali, quo utimur ιn praedicando, ut nonnulli perperam sunt opinati, sed de disiuncto, quia constat ex terminis magis νniuersalibus, complectente plura, quam disiuncta inferiora, quod est velutι totum, continens in se plura, ceu partes, quia continet illa quemadmodum ratum suas partes. Dixit autem uniuersale disiunctum esse quoddam totum, quia reuera totum non est ,sed H-luti totum, duobus terminis constans,qui quo sunt magis Miuersales, eo plura comprehemdit Q arefensus hinc eiu odi colligi pol, quod tu nobis innata sit via,ex nobis notis quae sunt tofusa, O disiuncta, ad ea quae sunt notasimplic ter:ope preciu est,ut in qs d, si unctis ordoseruetur, Ῥt primu capiamus disiunctum magis uersatiore per diuisionem pars vera digno catur, eaq; denuo dis sone cognoscatur,donec ad certam principiorum cognitionem peruenerimus:

12쪽

ν propterea ait, diuidentibus fit manifesta, ct certa cognitio, usq; ad print E. Atq; hic est ordo, quem cum antiquis dilutos obseruat. Philopo tir aut eum insequuntur, confundunt terminos Miuersales eum toto disiuncto, erum si diligentius aximaduertissent,qua indutram Philosiophus ustior xx. icens confusum edi non compositum prosem rei veritate agnou Iono ex νοdest profugisse. ut quidam facit ad mendum tanquam μ' 'γκάμευε quod

miri ut diximus de industria ita fuerit prolatum.WSunt prpterea suνι- te recentiorum interpretationes; quas ego omnes studiosis, nonstrus quam peem fugiendas esse censeor quod hominem in eum gurgitem p cιptent, ostea nequit emergere, ut interim taceam Loannem grammaticum, quι sibi coradicit: ob idni fallor, quod me, nonsecus quam Simplicius, Alexandrι ea licationem insequi verratur nam se ubi ex Alexandri feneratia dixerint, niuersales magis qusstiones proponendas esse per Mimersalm qussionem, mellexissent di sit rectum terminis magit uniuersalibus constans, qued ab Ara lotitie sub problematis forma, sed ordinemagis vriuersali perquirimr: recte tiq; dixistent. iden habet rationem totius, ct etiam ordinem in ima tone,dum cum antiquis dilatat, insequitur, siquidem problema magis 'Merris proponit. umetιam numerum principiorum tradens primum νritur ter ιnis omm motus stenerationiq; communibus ne e priuatione ac forma. mari s termιnus quem vocat princtionem tam motu, habenti contrarium pr

ans, quam quod reuera tale e eompetit. J a' σ3s,materia primA , qu usui etaiationem, cum sit imperfecta, exigit sillogism mlturium, viseupru oq; mommu ac propterea eam tam ristoteles quam to,ut notus eicιμ similitudine eorum quae te init, praefuit. i vatiuntur επωρον dem quoda-οdo. φ, Maridhme locum interpretes enarrant, πιι 'πιde urea qstaeis Aristotcle penitus abhorrent adferre. Ver ego ni fallor plaiorem veriorem; sententiam propono, nempe,quod ι'per militudιnem aensu deprem tam . seu Imrionem eae reum metis oriri docuisseticum utellectu nostremotus duplares, o mines primo de ima, nempe, definItιο, γ demonstratiotidinum nume per definitionem demolitare nititur . nam quia minim nobismdestin est esseri, est definiti nomen, quod partes desiniti iis isse in e fusio complestita .i Merea, inquithoe idem nomina, quaevis vi signifieant vi finitum:Ρuis ruria definitionem, ' defuitr partes distin Ie exprimit atq; ex kal. Dixit autem quodammodo, quoniam definitio h

et actu partes, quae in xlimine definito, eontinentur in tonoso.nam elim an nes audimus, in confusosust nam animatum cognosismus r se eum circulus

licitur, linea una fuste fele tontenta intestigitur. Atq; h vemtio quid noninis vocarι solet. xa inti unct8 scilicet idslη eat, quod desinitio quid muscholis nostris appellata, n partes distinguit. Ad , hane ν- Amfusi

13쪽

.ipsam nobis a natura quos; insitam se confirmat. Vsm antequa puerorum

. cerebrii ὰ superuaena ac nimia missitate exoneretur,ipsi amnes viros patren. st rastramna matrean minat: At ubi intellectus eorum vegetior factus

Merit,mmpe - maginatio, superfluo 2 ealore naturali exiccante humore absumpta expurgata fuerit,discemuin, distinguntqω Hac igitur distinctis, ab maginatioris eaesuriti repurgariane oritur,vbisscilicetsupersuum humorem. Ita quem - erorum , tum purailionum capita onerantur. H ea vix possuattollere, deposuerint. Atq; duo hae exempla non ad eandem deelamationem cristoteles indoit, sed ut huiusprima quaestionis duo declararet. Primo siserquiraexempla explicat totum ipsum habere partes, O quod prius cognoscatur uti sua par es, atq; quod prima quastis cociadat duo opposita tanqua parte . a tera Nero exempliaevitat,modum eta sicendi premitisse ab isto mη-so, postmodum partes ordineatq:dshδἐ prequirere; ut significet primum es inte2giso rufusa cognition postmodudistincte partem ipsius vera per ra

ames pergridebere.i Atq; hae mala quide, cur.vna Alexandri interpretatio seisiacit stra me sis,quas ne maiorem purere hinc locoobsturitate. Di Te nolui,reiectis,ad boris verborum explicatione satis esse videtur. Caeterum,ca multimi lori Aristotelis,praeter eum qui derexu natura pertractet scia Metora O Acroviratici; no erat Drtasse ab re , neq; inutile, expcndisic ,qμώ hic de auscultatione naturali inscriptus fuerit de usimus esset acroama uun i Zoilm mira paucis explicemus quid siti velit hoc vomen et κροημα σινυ λ. ire itaq; licet,duo se hominum quisedisciplims desit, genera, Uηκ es 4 stmnium artum ae scienti uberi quanda eruditio ιν Aristotcle 'primo de partibus animalim παιδεῖαι appelli persequituririssat V, ω

istra ordinem nouisse. veluti primo libro Ethicorum, secundo prima Platae sopbut, alias latina disputauimus. In Mus gratia a Platosiophos rapti σhati Mqua inpin macrin asilistolaunta Cudui mouisinu probis ta quaed mor. . A utaramgenita homirium est,quod primas rerum Masmuestigas, easq; IIuε οι κω1aestinuisice cum cere desideratibis conscripti fuerunt libri ροπα πη γ. qui nclusi um prinias causas dissoluendo proponunt, oro serum ainmodι -ηessunt, HIstom quρq; Grammatico πό-Dit,eu ab ipsi Phillosimo in prooemio Meteorum enumerantur. Porrὸ liber hic, quod natura naturabaq; principia indaget, quKeognitasunt.longe omnium discillima: i circo,vi fallor id nominis sibi retinuit, ut de naturati ausculatione inscribi mo eretur: quod meo tota VHlosophia potentia, ut loqui Alemus ineludatur;

NA secundus a primo istrati debet, H graecis placet .quas in primo de ma Dymni As qκam de a s principis, atq; insecundo de ciente, Nel deformi

14쪽

a Philosophiae lat η' 44 naa Ars a quovidiqiιareminem sumuel multu , ad primum θαiat Philumphu- Ieddico., cos multa, inquam umeraciliau comm-σprimum mis innotescera, redea distingui ima Philosophia: quod sit 1 impia . qua ocmmunio pertractes exon tame b id ipsa est nobis primam nota , nam cunoscenia iusti ιlla, in quα nancupansr μ-'-.qu , munistretas turabbia curulis percipiunιur. tuta si planius explicari cupis, qMust quod in notiti4 vocata st moria prirum se offert d. quamuis id ad bos negotium--τ pertineati ,quod Philos bus ea iraestiget, qua primam fregri debent, tamen H hac quoq; in parte t i satisfiat, aio id quidd primum innotitia ea fit obuium, em concretum auiaue, quemadmodum, eo quidem ludicis,mi ad n tericos desiendamus,Heraeus rectius quam caten, mumduertit. id exum primumasensi us intelle secipitised ve varium est muruassum magis minuriarissam ς ναῶ voq; ' λι--,η-d pr--ab inteluctu cognoscit ιη : nonnam potest excede

lpprehenditur . namsub ratione alterius qualituita, palami calidum, ves fugilum,Hlgustabile, quae reliqui siensus magis carporei eruiuot, von potest jn d istia aliqua notatu digna percipi. olet, pinerea ab interpretibus bos etiam ora quαri de regressu ένι Hanisi rum Aeris. qηρ ab Auer . mutatota luam Aristoteles demonstratιonem circularem primo posteriorum An

Ituorum appellat. Quia quaesio , O si nihil ad naturalem contemplas

15쪽

elanini e re 'vus rari tamen Ninihil desiderare stis, duo ros am*- ut: -man Peripatetici eiusmodι regre nia cista inerum, quid inlaetis ferat. Cisre erga licet, duplicem propam diramis coga cenHimam Urimam 2 posteri πibus ad causas quam inuentinam si xi, mod ristoteles uult. -ο prona Philosophia, asubiectis ad causasi aeteram a causis au - Φiecta, quam somnificium pellant, θ' iudicialem illa, asubieitis inquam o essehibus ad uias profici citur Philosi hus msoeundo naturalis a cultati nis, eum inquit; a viam sunt a natura, Psdam propter alias causias, Droi mr ad id quod ρνimo loco qumtur, an eissimo didem iratio rculama pis

veripateritos e ceruin: eam admitendam esse,in diuersis quidem de m strationibus quaesisse recedunt δ pura indem1 ratimis quae sit ex orma ad mar ram,quaperse Haesium P ac medio Myenm. Urestra radit uersum est. sextoThyse . notat Auerides . an in Mem dram iratu- tuum habeuet, meme and cause adesse tum ab ad causam verbi gratia rei causam. musit oporro 3sta; quam habet Aristotelu minu

taberem uisere intellei nequit nisiis causis ad effectum; ct contra ab esse inde sim regredia uν. indiscamus principia cum sin essectibus commeare Me νDradu quod ubi o nouerimus, rκ nobis constat, fierimm posse ut hie effetias altam habeat casiam: dici=- ἰ eam esse causam huius effectus,oe in possibile esse dit aliter se habeat. Θεκssic constitutu, eommuni cuidam, e --m inti di minis potuν , argumento, cum agunt ese is primo proingressu id nauissimur I quod sciamus hi ius hoc esse eausam i mhil prodesed 'Utinstratimem a causa adessectum, 'stippequ)d prior monstratur id documvin huic inquam rest dere licet,quod ex viroqς regressu boe accedit commodi. quod stilamus .ea inter se commeare, fer p non posse H huius effectus alia sit

causa preteream. Verum non est norandum: quod ut Themistius docet: σνes ipsa loquitur: progressus a notis Mobes ad inra nature.2 non dicitur demo

stratio simplicite r sera simul duo problemata dirismi ac propterer qui Themistiὐ primo Fosthris um M y κατ- quod demonstratis simplicit, vom accomodatseddisgetie nostri raptu. ut e rarare Aurerres haud quaqua mihi rem sentire videtur .sed de his bacte se resipho est et ut ad id quod nobis propositum fuit: acredamus: ct euius gratiath prsfain sumus. NImpe ut principia rerum qus sint: excutiamus: ae siquid circa ea dubium obsi

rumue occurrite diluamus: explanemusq;. Q od ut eommodius fiat: d -- teria ipsa exoriemias: qus prima PhilUopia nominatur. Ii .

16쪽

PRINCIPIUM M semiserum, ex quo omnia quae mouentur,s insta caelum t, e flant, ;Dns origo en motud, Philo mimateriam dixerunt, O subiectum, ex quo cum insit, substantia per se oritur. Haeateriamri qui Aristotele aetatefuere superiores,ex reb' qua natura constat, tam esse substatiam rati: omnem speciem ac formam, qualitatem nuncupa rari. De hoc itaq; principio, quod materiam primam appellant,conssium essi hac nostra Hlutatione, inquirere, primum, numstir natura sit substantianρYύα ; O quamuis subniatur formae, non tamen inde. mutuetur quod sistisantia. Deinde, quam unitatem habeat perse, ae natara sua, qua a fomta non proficiscatur. Deniq quomodo sit arerna, neq; quam defectura, ἰm interim causa si quare caetera cuncta, sinit interitui mutarioniq; obnoxia. Iis nanq: explicatis, omnis propemodum ambiguit , qua de materia propo-itur, E medio tolletur. Ac primum inuestigabιmus, nuUsit certa aliqua naura,qua communi vocabulo substantia egentiq; nominatur. Eiusinodisa Re quampiam Aristoteles nulla certiori ratione demonstari, se nno pri etae philosophiae eontendit, quam eo quia ister caetera substrum propriam est: empe subuci contra s, H; per vices esto marti quippe se eius natura e Set alitas, vel dimensio, multa seque tur absurda. nam primim,ri bilinophus dicere consueuit, passionesi substant' sipararentur . velis prmipis' in immensum progrederemur, neq; est et primum aliquod, quod omnium siet quasi fundametum.. nanq: una qualitas alteri nis inest,nee una alteri subternitur, nanqsArin. q.: metaph. dixit accidens accidenti non infersediam qualitates unum subiectum sontiantur; illi rebarent illa : informant. ad haec, subna tiae ac corpora senstita materia, ceu parte constant: parsq; essenis, essentia substantias est. non enim coalescit substantia ex se, q substa is naturam non sapiunt. Sunt habentq; suam essentiam composita ex se, luibus constantur. Nateria porro natura simplex est, qua omnibus qua ηaura sunt, ac sunt, subjcitur pom ipsa interim mhilhabeat, quos μι substertatur, atq; id quod res. eis abolantur, Hexnt; cumq; gignuntur, inde tam tuam a primo subiecto exoriuntur . est autem ipsa naturalibus mutationibasipprimi necessaria. nam nisi ut primum subiectum mutationibus sub ceretur,

ullus set rerum aut ortus,aut inteiritus. erit .n. omnium Philosophorum conzensu confirmatu sontentia, quod subiecto nullo praesupposito, res nec oriretur, re occiderent. Itaq; cum materia sit substantia, qua necessario praeeristit, re mutationibus speciebusq; sub citur, quae perese causa est, ac ci repositasi tantis per se pars, in dubium veni materie natura sentia, an scilicet i terentia sit numeranda, ipsaq; si ii sensia, quod si actu ἰ hec sit,an mater

17쪽

natura sit actu, nae visit, mutuetur a forma. sed habeas hoe perstresua natura. V emium hic nodus facilius dissoluetur, Muprius quid per materiam intelligimus, explicuerimus.

Μλτε Rr A, O subiectum, cum non simi vulgi sed Philosophorum peculiaria namma; operaprinum est intestigere, quo sensu apud Peripatetisos in usumi. Rerum qua sensuum indicium Ulugusti, ripis cognoscuntur,naturam; haud aliter meliu s ae exquisitius comprehendiamin , quam eorum, qua sub bensum eadunt abnegatione. Hae sane via Ar Ioteles, caltsabstant m, nee grauemese, nec levem, neq; oriri aut interire: adhaec Neq; inca cere, axi aliquam perturbarionem eam qua qua sub coelo fum, oe materia compacta, alficiuntur, perpeti cognouit. Q luetiam eadem ferm8 methodo substantias a materia seiunctas, Deum inquam ac intelligensio Mn mouera, sed impartibιὰς aeternasq; Gye intellexti. Simili quoq; ibilosiophandi rarioneae via, maletrae notatam Induisito propol ne scilicta ac strutitudine rarum rerumpis araefisuit, cer omnium specierum negatione. Siquidem similitudo pluat, quomodo east balet ad rerum mutariolles: videlicet ut lignum, ad artis formas. negatio vero eω naturam exprimit ,nemqtm, od nullam propriam formam possideat, sed omnes aliquamdiu in ea quasi hostilenta si peregrinas quasq; iso gremio excipiat. Sua nanq; natura omnium capax est, nec illa peculiari propriasie forma, circumfoιbitur . . iuetiam similitudo opus evre quod iureri naturaexercet, declarat: negatis i. 'ver. naturam ac substantiam eius, quae regione formae opponitur, aperit νει- fit,Ῥt tritas modis ab intellectu apyreiadatur.primum similitudine in inmibus lationabus priorem se, esi'; substantiam, qua innumeris famisae sibi mutuo oppositis, quarum hae illam destruit substematur. Deinde, Hormae a qua perfectionem, finem, ac complementum nanciscitur subest, ct νιesscopositi pars,atq; ab alus materra portionibus secernitur. Postremo, Ni caretcena forma,neγs ab Hia determinatur.e' bac ratione in rebus non reperi Iar,sed tantum mente concipitur, diciturq; ita Nna, omnium formaru vet tione, ut nostri loquuntur, a priuative. Materia igitur, vi nunquam dforma seiungitur nec a potentia alteram recipiendi, ut subiecta forma, sibi cti nomen ὀrtitur: ut Nero alia quapiam forma priuatur, quam recipere ρο- tens est, materia Thilosoplvis nominatur. Hinc itaq; discere licet, qua rati ne subiectum, qua materia nuncupatur. Nolim tamen te ignorare Aristotelm optimo consilio imam potius dιxisse s Jesubiectum, ex quo res fit, quam ex quo existit. yqiud per formam res ese videtur; at per materiam gigni'

18쪽

ν ac sic perpetui sq; agitatur mutatioΠibus io oritur at interit. Ad Lee, supra quoq; monu:mus in primo auscultatiotis libro Aristoteles tractat debus naturalibus ut ex his principse fiunt er non ut sunt. Verum his diis haut leuis se ingerit dissculto, quod cum teriam vocemus subiectum , ita formaesubditar, Cumq; corporibus naturaetas. bis Τι nomen adapthus, dum ea motus, qualitatibuU ac dimensionibu subqcidicima: nihil intere uteriam, ut formaesuta tiasinai; corpori, H qualuatibus O dimeninibus substi muntur, discrminis intercedere ri tur cui sie fatis faciensem puto, materiam primam fieri subiectum aDr sua vero naturae se xaunt, potentia: at corpora qua qualitates O dimetones recipiunt, eum suartura subsistunt actumq; ut loquimur, babeant; tan/quaquam fiunt qralis itum ope, iubstantiae, qum contra potius, per corpora malitases subsi ita di sunt. Duod si ob cirea mibi, altem dicitur corpus Bbiectum quale uti ibi aduenit ea Igitur sit subiectum, simul atq; quatitad in pus infirmat. qu ianteam potentia erat ad suscipiendam qualιtatem:inon alter quam metetiarius quam formam recepit, pol s, aptaq; nata ad recipimiam: at postpam eripit, iam formae subiectum Ofundamentum dicitur. Hunc restonderi di sit, materiam primam esse in potentia egentiali; quoniam habet multaterereipiendi sentiam aesubstantiam qualecies, in , ac materia est Pr ectior at corpus naturale esse in potentia accidentali nuncupata aditus. eiq; sentiam anta quam formatur. aestare corpus, Hι qualit--dimerio accessit, earum fit subieciιm proprie ac Nerea Verum matraria nM mosi tellationem subiecti a fima accipit sita res quadam perfecta eus adit. ωεtq; redi irco nobiles Philosiopia dixerunt, O praecipui Almodo in suis 3 sum bus naturalibus, cum subiecti ratio non conueniat materiae, ni ornam ρομteat quemadmodum Themistius quoqisensit formam substantiae non iste in materiar veluti in subiecto: quoniam ita significaretur, formam esse in EWsa re perfecta, quae illis Vceretur, nonsecus quam corpora pnfectasu ranunt aduretantibus qualitatibuSr sed qualitates Nirid c lux es e mAbiecto,

quoniam insunt corpora perfecto, rei inquam naturali. forma, ait su

tantiae est in materia, perinde atq; in subiecto ἀst faciopatq; ita matria diritur subiectum ex quo fit res ; parsq; rci .iam filia. Suntq; urate Osomna se inuicem iuuantes causae,. quas concausas nominamus: quod Ma assi; ritera, nec esse, nec suam opus absiluere queat. Per formara taq; su

lantie, materia sit pars compositi, O subiectum: sed sua natura vi potentia , O ma:eria, Atquabat Iexus nomen materiα, ac subito sit e

19쪽

formae potentia, nutamq; sibi vendicet propriam, m

r ι o sci Aliv ji, mareiam ad forma e habere dixit ut lignum ad l l I ctam 1 isq; ita innvitisam ege m potentias ad formam: Uerum tamen

per negationem omnium rerum, qu sunt in aliquo genere perfecto de absit D. Ex quibus constat, eis sit subiectum omnium, O ut iam diximus, in poteratis ad omnem formam eam sesubstantiam. Csterum, hic statim quari ροος , cum sit substra L primum principium, rerum omniηm per se causas natura sexta, a 'mamxtuans, με εγκα σα Iue Siquidem a Mm exrat να-e . sum eum 4 priuatione longe disserat, cumq; non sit Uiqudamente fiam, νerum omnium rerum origo Gemaq; causa, prior foris Uvmi ν si tutione praeexistens, licet in potentia sit ad pers more et munium est in potentia ad suam esse, hoc est non est potentιa ad ipsam me materiam . andoqvidem si esset materia potentia ad hoc νt sit materia, Ieria n5eser materia. quonia id quod est in poteria alιquid, no est illud; vetit m dammis Socratem se in potentia,non est tune Socrate1 actu. a ian et M Mindum id steum adfert,quod materιa esset ad seipsam in pote M. essintnnus H quic d est in potentia, materiam praesupponat, veluti primo Ura m demonstrauit Philosiophus. Deniq; materia non es t Mod tame resterumus implex, n duod Muodq; estis potentia ut fiat,comminum esse*xemis ἐστιν ν omes doevit. Sant non vulgares Phil opire, qui bacvinarerinos pso contendunt; nempe, esse in potentia ad omnem pessi me ,σsua tutura eiu actu. noem esse actu, auquam perfectionem indicat. πιω- e cum At in infinitum imperfecta, o ad omnem perfemonem potentis, nullas est Diu actus sua natura competit, sed omnem a formamutuatur. Itaqἰ, ut hae et treissa; adia ramulis interprem torsit, sederant oma est,

--ymmma naturam o qao pacto eum ' a caneretum componati expendav-maso pν sm sumendum en id, in ummes Peripaterιer consentiunt in iram materiam non egea Deo finam. Iramim ex nihilo setproducta. .remm ta Deo,qura ob caeli motionem Penerationes corruptionesq; remsuns vominari atq; ita motu caeli perpetuo fit m actu, non tamen substantis e- fit,

sed aeterna est, H Aristoteles sub Dem primi P scorum docuit: oesua n

mura adfirmam appreιtione quadam ac impetu trabitur, H quoad eiuI natura patitur, D's assimilatur. Est igitur Deus, materis causa oecios ac senu . Finis quide quonιam ad formam, tanquam ad bonum atq; perfectu,edi per qαa sentiam, ae pulchritudine nanciIcitur,summa pro pensione ducitur νβGens vero, quia perpetuo motu,eam in continuas generationes,s interitus

20쪽

eensitit. me mitigas materiam, Ni pote aeternam, O non productam, non se in potentia, sed actu. Est ergo semper in actu materia, atq; existιt. Sed cum sitsi inarium, O chaos, ode cuncta agentium naturalium ope, in lucem prodeunt, sitq; potentia omnia, ordine caret, quem particularium causarum mouentium impulsu, quae eam ad hanc formam potius suscipiendam, qua illam Hrigunt, postea a uirit. Carerum agentia ea, si Gaeti moram, ac potissimi solis incirculo obliquo, a materia abscedui accedutq;. quosit, νteum proprius accedui, hanc forma gignant: cian vero longius abeunt illam O priori interdum contrartam generent. Em iis ιωq: materia in actuo in poten-tta Veriam νt ad diuersa coparatur.na νt nunqua gignitur, mιnq;en in potenti ut sit materia; sed quia semper in eius gremio lueros formis recipiendist cultas reperitur, propter sua indeterminatione,H ait quarto de Generat. animal. A ristot. non est actu. Atq; hoc est, quod G raci interpretes significam eum diaerut materia ε νεργει α ὰπa χειν. hoc est actu exolere: quod sit mnita, ct epesuum ae Dale, ut ita loquar, quod ua natura obtinet, ilii 2 forma non communicatur. quoniam ut sit ingenita, σβbItantia et subiectu formae: necesse est ipsam existere, quod idem ea, ac se dicaa, actu se . Existit tamen femper cum forma, a qua nuηqua neq; secundum suam essentiam neq: secunia rationem cui materra separatur . nulla nanq; ναιο persedia, νeram materia naturam explicat, nisi pia cum actu intelligatur. Caterum cognoscere

materiam, Ni Disantiam, imperfecta esst, confusas cognitio, vi quae sub nomine creptissimo apprehenditur. Et quamuis nunquam forma spolietur, semperq; sub forma subsistat habet tamen aliud quippia, quod forma, oesii famateria sit perfectio σ cri Pχει , ad qua tanquam adsuum finem propendet, illi noulargito. nam moeria perse forma sub citur, O forma citra materiam nonsubsistit, multoq; minus quod re H q; coagmentatur O cncrescit. Sunt itaqus; sibi mutuo causa, forma enim per materiam substat, O materia forma ope perficitur ac aulauitur. Et quod inde concrescit a materia, compas dimensiones; afoma vero actum atq; perfectionem nanciscitur. His sic explicatis, haut eris, ni fallor, di cile nodos omnes dissoluere nam ct m dici tur, materiam actum omnem habere disma: id verum quidem est, Me sensu,

quod mutuetur omnem perfectione a forma; sed qu)d semper actu sit materia, id non babet is forma, siueisit cum forma nec illud esse, en perfectio certa Oproprιa sed quendam existendi modum denotat in omnibus substantqs quas mens non est commenta. quaeue nonfunt in potentia visent,quomodo dicimus Platonem antequam fiat, esu in potentia ut fiat. hunc actum quidam non ιmperate e H ridetur: actum entis: vel praesentiae appellarunt. Omne enim e squod praesem est: non autem praeteritum aut futurum: hoc habet: ut de illo fieri possit enunciatis: H dicunt de secundo adiacente O binaria. Et licet hoc esse materias per coniungatur cum forma e non tamen ab ea astum accipit.

SEARCH

MENU NAVIGATION