장음표시 사용
531쪽
rantur Caius presbyter, auctor carminum contra Marcionem, Eusebius, Hieronymus, Optatus, Augustinus, Sulpicius, auctoresque catalogorum pontificum. Atque Caius, seu quisquis ille est, qui
contra Artemonem scripsit, floruitque extremo Secundo, iueunte. quo tertio saeculo, SucceMionem romanorum antistitum a Petro repetens, Petrum opiscopum ostendit suisse romanorum si). Λ cedit autem carminum adversus Marcionem Scriptor, quem aequalem Tertulliani temporum fuisse arbitror, cuiusque hac de re illustrem produxi locum, cum contra Pauli episcopatum romanum agerem et . Quod si Tertullia ui quoque auctoritate pugnandum esset, huius item huc esse constaret propensiorem Opinionem, qui in libro, qui cst de praescriptionibus, quamquam Petrum, ac
Paulum apostolos fuisse romanorum testatur, ordinationem tamen
Clementis ab uno Petro repetendam censet 3 . Do Eusebio satis dixi, quo loco episcopatu romano numquam potitum fuisse Paulum demonstravi 4). De Hieronymo autem non est cur esse multis agendum putem, cuius est praeclara in Primo libri do Oiris illustribus culte de romano xxv. annorum Petri episcopatu sententia 5 . Uptatus porro Primum romanam Sedem Occupasse
Petrum scribit, atque ei successisse Linum, Lino Clementem cc. 6). Eadem persequitur Augustinus cpistola tertia ct quinquagesima ), nec dissentit sulpicius Severus 8 . Iam vero praeter Catalogos Et multos, ct Veteres, quos cum de Paulo dissererem, indicavi is ,
consuli item poterit, quem Dod vellus in extrema singulari δε successione rom. Pisc. dissertatione e hodieiano museo descripsit, qui sane catalogus ad tempora sero Theodori pontificis, hoc est ad saeculum ecclesiae septimum pertinet io, Nam in hoc etiam, ut in ceteris, primus in episcopis romanis Petrus apostolus, idem. que episcopus yonitur. Romanos autem veteres, qui hosce catalogos odiderunt, origines suae ecclesiae ignorasse; eodemque in
532쪽
genere scriptores asticanos, graecosque caecuti isse; Veritatem autem nunc primum Protestantibus, non modo nullo teste, docu
mentoque, sed ne coniecturis quidem, pugnantibus patuisse quis credat 3 II. Idem testimoniis Patriam ostenditur, qui Petrum, non Paulum
sedem Occlvasse romanam dixerunt.
Sic enim auctor Carminum contra Marcionem i , Cyprianus α , Optatus 3 , Prudentius aliique plures constituerunt,
qui etsi Paulum Romae et multis laboribus, et martyrio suisse perfunctum scirent, tamen uni Petro cathedram, sedemque episcopatus attribuerunt. Id ipsum etiam praeter ceteros anno quingentesimo duodecimo testati sunt orientis episcopi in litteris ad
Symmachum pontificem 5). Cumque Petri cathedram catholici
omnes primorum temporum sedem unitatis ecclesiasticae esse defenderent, ut ex locis Cypriani Q, Optati ), aliorumque intelligi plane potest, mirabile profecto non est, eius cathedrae sortasse figuras non pictas solum, sed etiam gemmis maiorum m moria inscalptas 8), cuiusmodi sunt eae, quas Aringilius, Botta
rius, Gorius, atque Passerius ediderunt. Tertium peti argumentum ex iis pontificum maximorum, patrumque veterum testimoniis Potest, quibus episcopos romanos petri successores esse statuitur. At erit sequenti capito opportunior expendendorum eorumdem testimoniorum locus. Intelligo autem
533쪽
suisse aliquos, qui Petrum, ea ratione, qua omnes vostoli habitu, et Potestate totius Orbis, actu uero illius urbis, et ρmoincias in qua vostolico munere functi sutit, episcopum fuisse defenderem i , atque hoc sensu patres intelligendos arbitrarentur, qui
romanum episcopatum susceptum fuisse ab eodem apostolorum
Sed nae hi vehementer errant. Nam si ita Petrus episcopus romanus suit, cur is solum episcopus romanus a patribus dicitur, qui sunctus ante episcopatu antiocheno fuisset, non Corinthius, etsi Corinthi, non Ponticus, non cappadox, non galata, etsi in Ponto, in Galatia, in Cappadocia et fuerit, et religionem praedicarit, et ecclesias constituerit, auxeritque λ Paulum praeterea quisquamne antiquorum aut Corinthium, aut ephesium, aut thessaloni Censem, aut Philippensem episcopum appellavit, quod his in urbibus gesserit munus apostoli Z cum ergo Petrum episcopum romanum fuisse patres dixerint, nou ea latissima, qua ad Versarii Optarent, sed hac pressiore, quam volumus, significati ne episcopum dixerint romanum necesse est. Quod eo confirmari magis potest, quo videamus Petrum a maioribus ita omnino
534쪽
in catalogis pontificum romanorum poni, ut Clemens, ut Hyginus, ut urbanus Poni consuerunt, quos vere, proprieque antistites suisse romanos liquet. Multo est levius, quod idem Iti gius obiicit, Hieronymum primum fuisse huiusce episcopatus inventorem , cui proinde Opponi antiquior Lactantius debeat, sive auctor libri de mortibus persecutorum, qui nusquam Petrum episcopum fuisse romanorum scribit. Nam quidquid tandem Scaliger I iactitet, etiamsi adiecta ea de episcopatu verba Eusebii chronico ab Hieronymosuissent, tamen neque Hieronymi sententia ab eusebiana a) discrepat, neque primus Hieronymus suit, qui episcopum fuisse Petrum romanorum diceret. Longe sunt vetustiores Lucio Caecilio, Lactantioque Caius presbyter, auctor carminum contra Marcionem, et fortasso etiam liberiani catalogi conditor, quam sit Lactantius idem Hieronymo. Atque haec de episcopatu romano P tri dicta sunto. Sequitur, ut doceam romanos episcopos VePOS e se et episcopatus, et primatus ratione successores Petri.
535쪽
Ahiatum eeeleaiae libri quia auctor
fuerit. 293. n. 3. Alexandrinus patriarcha a presbyteris non ordinabatur. 3O. seq. S. Ambrosius potestatem deeernendi doeeel si nati eis rebus populo numquam tribuit. 2C. seq. Praestantiorem ceteris apostolis fuisso Petrum tradidit. m. n. s. et aa3. Insignis eius locus lib. de incam. de primatu Petri explieavitur. 147. seq. Anglorum error δει rego eapite brittani earum eeelesiarum. 37. aeq. Apostoli paresne omnes fuerint potesta. te . auctoritateque. 74. aeq. Variae protestantium, atque ea tholicorum haede re opiniones. I 3. Complures scriptores , qui praestantiorem suisso De. trum tradiderunt, laudantur. 79. n. 6. Apostoli dieii petra , et fundamentum. II 3. seq. n. I. seq. I 4O. seq. Etsi missi omnes a Clitiato fuerint, non tamen aequales omnes potestate , dignitateque suerunt. I 53. seq. Fuerunt
legati Christi. 166. A nonnullis patrihus appellati sunt eoryphaei. I 67. seq. Tributa eis a Christo elavium
potestas fuit. I 68. seq. Item pascendarum ovium. Iro. 272. . seq. 3I9. Quid inter Petrum, et ceteros BPost o
los intersit. ibid. et 3o6. Apostoli fuerunt episcopi. 3 9. Episcopatus, atque apostola ius dignitate nequales Petro. 3ra. Dicti sunt oculi ecclesiae. 375. se . Soeli. 373. seq. Iudices, patres, prinei pes praecipui, summi. 385. Apostoli eae quato dietae a Tertulliano fuerint omnes ecclesiae. 48. seqq. et pag. 384. n. r. Apostoli et quare dicantur pontiste es maximi. 384. n. I.
Area Noemi spura ecclesiae suit. 240. Arelatensis I. s'nodi patrum de iudice
ecclesia testimonium explieatur. 232. Aristoerati ea non est ecclesiae gubemnandae forma. a I. seqq. Luiberi, Me lanebitionis. eenturiatorum magdehur gensium, aliorumque falsae hae do roopiniones. ibid. n. a. Item Spanhemii. 4 . aeqq. n. a. Marci Antonii do Dominis. 348. Nequo est arist cratica propius accedens ad monarchicam. I 35. seqq. Argumentum eX basileensi concilio petitum. I 87. Seqq.
Arnaldus Antonius librum do frequonti
communione seripsit. 3oo. Duo esse ecclesiae capita visus est scribere. ib. seqq. Hinc orta insignis eontroversia est , cuius hiatoria describitur. id.
s. Athanasius eleetus. Consecratusquosuit episcopus ab episcopis, non autem a presbyteris. 3a. seq. Quato illi inesse curam Oinnium eeelesiarum Bais filius scripsit. 63. n. I.
Auetoritatis nomen quid signisseet apud Tertullianum in lib. de praescription.
haeretic. 5 I. seq. S. Augustinus Eeelesiae nomine episco pos intellexit. 26. n. 3. et 224. n. r. Ceteris episcopis prae eminere romanum pontificem constituit. 69. n. s. et celeris apostolis Petrum. 3I .et IO.3eq. I 6 I. Seqq. Eius testimonis de potestate clavium ecclesiae u ibuta eΣ.
536쪽
plicantur. 223. seq. Dubitare visus est, num Petrus dici posset petra. 262. seq. Elsi episcopus , subditus tamen aliqua rationa suo coepiscopo Vale
rio fuit. 396. BBabylonis nomine Romam in priore
epistola apostolus indicavit Petrus. 459. 3eqq, Barcosus, qui Paulum Petro aequat, refellitur. S77. seqq. S. Basillus qua molirem scripserit, Athanasio inesse curam omnium ecclesiarum. 63. n. I. Clavium potestatem aequalem inestae omnibus ecclesiaemiuisitis non censuit. 22 . Seg. Bedae testimonia de elavium potestate explicantur. 23Ο. seq. Bollatinini de administrandae ecclesiae ratione sententia explieatur. 2C3. 3 g.
Benedictus XIV. poni. max. laudatur. 4i4. Do trip tycho ludertino ab eo comparato. ibis. seq.Bossuetius pro libertate gallicanarum ecclesiarum pugnat. AOO. 4eqq.
S. Catharina senensis nullo modo censuit s. Paulum fuisse episcopum ro
Casau bonus qui ex discrimino vocum Petri, Et Petrae colligit primatum non fuisse a Christo tributum Petro, refellitur. 24O. seq. Item, quod non sit dictus petra Petrus, sed Christus. 26 I. n. 3. . a63. n. 4. Praeterea, quod calumnio iur catholicos, ac si nol gratia Christi , sed propria virtute Petrum pervenisse ad primatum cen
Cephas. S. Petrua appellatus a Paulo fuit Cephae nomine. 8a. et 09. Prio re loco in epistola ad galatas , ut in aliquibus eodicibus legitur , Cephas nominatur. 33. seq. An is Cephas idem ac Pairus suerit Τ 85. seqq. um qui negant. ao praesertim Harinduini opinio reiicitur. ibidem. Post Unodum hierosolymitanam redargutus a Paulo Cephas fuit. 9O. Eius syno indi tempore Antiochiae non agebat. 89. eqq. Haereseos crimine damnandus nulso modo est, ut Harduinus putat. 05. seqq. Quod praestantior dignitas Cephae fuerit, reprehensus Cephas ,
non autem Barnabas a Paulo est. Ia I. seg. Cur se ab incircumcisis Cephas segregarit f 98. n. 5. Post reprelie n. sionem non mansit eum circumcisis. Ioa. Quaro Paulus non dixerit plantatam, aut irrigatam fuisse ecclosiam corinthiorum a Cepha Io 3. seq. Davoeabulo Cepha. Io S. seq. et 26o. Ieg. Erroneum non est, Petrum eumdem dicere se Cepham. IOB. Seg. Cesenas Michael dam uatus haereseos suit. a94. n. I Cham ierus Daniel, qui negat mona obiam praestare aristocratiae, aliisque formia gubernandae eoclesiae, refelli
tur. 4. n. I. u. , et 25. n. I., et 28.
Christianus quisque dictus petra ab ini-
gene e t. I 39. Christus summus ecclesἰae monarcha est.
4a .aeqq. Petra, et fundamentum ID. eqq. Petrae nomino non intelligitur in eo testimonio Matthaei, tu es Petrus, et super hanc petram et . 26O. Seqq. Nonnullorum tamen Patrum testimo. nii, intelligi eo loco Christum constat. 26a. seq. Christus in vase argenteo ad laevam Petri, et caeci, cui lucem oculorum restituit, exhibetur. 435. Claviger quare dictus fuit s. Paulus. 38 a. Clavium potestas tributa a Christo est omnibus apostolis, sed praesertim Petro. I 63. Seqq. et a66. et 3o6. Non fuit data toti ecclesiae, hoci est omnibus , et singulis fidelibus. 2I3. seqν. Tertulliani aliorumque testimonia iacthao potestate explicantur. auo. Ieg. S. Clemens poni. max. constituendorum sacerdotum populo ius esso negat. 16. seq. Quamobrem tertius ab apostolia romano episcopatu potitus ab irenaeodioatur. 33O. Columnae appellati sunt Iacobus, et Iohannes apostoli. 236.
537쪽
Combesaina Franeiaeua, qui ab MInaudo haereseos per summam iniuriam reus agitur ae ai Petrum, et Paulum duo dixerit esse eeeleaiae eapita, defenditur. 397. seqq. mnenus Iob. ad dexteram Dei parae, et a. Coorgii in nummis exhibetur. 434. Coneilio acephalo summa potesta a non inest. 44. seq. An conellio insit potestas redigendi in ordinem pontisi.
Consea, io Petri dieta petra ab Athana- aio, aliisque patribus est. I 4 I. Seqq. Constantiensis synodi patrum de elauium potestate sententia. a 34 n. 3. Coryphaeus fuit a. Petrus appellatus, I 3o. I 66. seq., item alii apostoli quandoque. I 63. seq. Cusantia Nieolaus eardinalis non negavit primatum Petri. 296. Quaro aeripserit, Uaulum non subesse Petro. 34a. n. a. S. Cyprianua nulla neeessitate legis, sed sponte plebem de ecclesiae rebus con .suluit. ao. Episcopos ecclesiae nomino intellexit. 26. n. I. Non censuit epi. scopos pati iurisdictione praestarct. 59. seqq. Primatum tribuit Petro . ceterisque romania pontiscibus. ibid. seq.et 66. seq. n. I. Episcopos societato doctrina , et communione coniunctos esse debere eum ecelesiae primate scripsit. 6o. seq. Quare unum in ee-elesia epigcopatum dixit. 63. An unum. quemque episcopum universalem pa-atorem esse existimamir 64. seqq. Urimatem universae ecclesiae Steplianum romanum pontificem esse tradit. 66. seqq. n. I. Quamobrem dietua a Ceo-gorio nazia reno sit toti orienti, Oeia ei dentique praefretus. 67. n. I. An
vivo Cypriano quisque episcopus, quRE uellet, in sua ecclesia saceret. 69. seqq. Cyprianus romanam eccleatam matristem, et principalem vocavit. II. Graviter tulit. Victori presbytero suis, ae pneem a Therapio datam. qu. Quare dixit episeopos uni Deo notus sui rationem reddere debere. 73. seq. Non aequauit eeteris apostolia Petrum. I 45.
seqq. Clavium potestatem divino iure
S. Cyri lius non aequavit Paulum Petro. 339. n. 4.
Democratica non est gubernandae e clesiae ratio. I 4. seqq. A populo enim nunquam 2unt episco'i, Presbyteri quo constituti. I 3. aeq. Nequo ab his suit ad populum appellatum. 15. Nequm Populus quemquam sacrorum ministrorum de gradu deiecit. 16. seq. Ea
ratio postrema omnium est. I 8.
Deus in rebus omnibus, quod optimum
equum , a presbyteris alexandrinum Patriarcham delectum fuisse seribit, refellitur. 23. 3eqq.
Dipi yobon quid sit 4i3. seq. Vido ib. n. I. De diptychis, in quibus Petri,
et Pauli imagines cernuntur. 4I4.
Dominis i do uelaret Antonii statue ut is
omnes apostolos parea fuisse potestate, opinio refellitur. IV. seq.Dositheus patriarcha hierosolymitanus tyranni eam esse romani ponti si is po
Dupinius Ludovicus Elias primatum Petri demonstrati ex illo Maiilia ei loco,
tu es Petrus etc. non posse Putavit. I 76. n. 4.
Ecelesiae nomine, cum apud Matisthaeum legitur dic ecclesiae, quid intelligaturi a4. seq. Non indicantur
latet. 25. n. I. Sed episcopi. ut tradit s. Cyprianus. a6. n. I. S. Augustinus, et s. ΙOh. chrysostomus ibid. n. a. et 3. Quam ob ca assam ecclesiae omnes primae, et apostolicae a Tertulliano appellantur. 48. aeq. Ε - clesias admistrandae ratio. a. seqq. Ceteris praestantior a Christo praescripta eat. I 3. Quaenam ea sit, maiorum nostrorum iudicio. 3. seqq. Mo-
538쪽
naret,i ea inst tuta a Christo fuit. s. seqq. Variae de ea re opiniones. ibid.
Vide monarchia. Eeclesiae res recte administrari sine supremo magistratu non possunt. 4o. seq. n. a. Ecclesia unitas. 6O. Fundamentum. et petra Christus. II a. Quo sensu Petrus, ceteri clue apostoli. II 3. aeq. n. I. aeq.139. seq. Ecclesiae libertas. I 89. seq. I98. seq. Clavium potestas non fuit data toli ecclesiae. 2IB. seqq.
s. Epiphanius primatum tribuit Petro
Episcopatus quare unus constituendus in e eelesia sit, auetore f. Cypriano. 53. seq. et 63. Episcopi a plebe non sunt constituti. 14. Eeelesia o nomino apud Matthaeum indicantur. α 5. aeq. Unum in Mnaqua. que eeelesia episcopum ess ct oportet. 27. seq. et 3i .seqq. An episcopi omnes pares dignitale. auetoritateque sint
36. seqq. Tertulliani, Cypriani, et Hieronymi testimonia explicantur. 46. seqq. Hi neque diuisi, neque in synodis
congregati parem gubernandae uniis versae ecclesiae Potestatem habent. 33. seqq. Neque iis congregatis, Ru-hlato mons retia visibili ecclesiae, ma. ior trihuta est auctoritas. ibid. n. I. Episcopi omnes coniuncii esse debent, teste Cypriano, societate doctrinae, atque communiono cum primate. 6o.
aeq. Quod onus illia impositum sit
6 I. seq. et 65. An quisque eorum universalis pastor sit. 64.seqq. An vivo Cypriano. quae vellet, in sua oeelesia iaceret 69. seq. Aciuum fluorum ra. tionem non uni Deo reddere episeo.
pi debent. eta. Omnes romano pontifiei immediate parebant. I 83.seqq. Apo stoli episcopi fuerunt. 3oo. Hi aunt
successores apostolorum. ib.seq. in not.
Episcopus episeoporum quare sit dictus Iaeotius frater Domini 3 29 I. seq. Erasmns numquam ecelesiae principatum ademit Petro. 297. aeq.
Fido, . sdoique eonsessio ab aliquibus
dicta eat petra. 144. Jeg. Fraterna eorreptio quemadmodum sit adhibenda. Io I S. Fulgenui, do potestato clavium totieeolesiae tributa testimonia explicanis
Fundamentum ecclesiae Christus. Quomodo Petriis, steterique apostoli r I 39. seqq. Vide p. H3. seq. et 265. seq.
Garare plua Iosephus laudatur. 433. n. a. Geaeeorum do aequali episeoporum dignitate error. 43. n. a. S. Gregorius magnus primatum Petro tribuit. 247. Illius sententia de potestato elavium este lesiae tributa, explicatur. 227. seqq. Commentarios in libros regum Gregorius non scripsit. ib. et seq. s. Cregorius naEIanetenus Cyprianum dicens prae foetum fuisse orienti, ac occiden ii , ei primatum non tribuit. 67. n. i. Primatum tribuit Petro. Do. n. 3. Grosi Hugonis de primatu romani ponistisicis opinio I 77. seq. n. I. De rei publieae administrandae ratione. I9O. aeq., de monarcha. I97.
Haeduinu, Iohannes Cepham non eum. dem Risso se Petrum scripsit. 86. Eius opinio refellitur. 88. seqq. Item alia eiusdem opinio do romano a. Peritri itinere, deque eo apostolo Hierosolymis mortuo. 465. aeq.Ηa3mhurgensis Georgius primatum papae eonsutavit. 294. S. Hieronymus aequalem non tribuit omnibus apostolis potestatem, atque dignitatem. I 59. seqq. Neque Epis Opis. 237. seq.
Hierosolrmitano eoncilio praefuit Petruas polliolus. 45. Quae fuerit huius eon. eilii habendi caussa. 89.
539쪽
Iaeotiua frater Domini die tua episcopus
episeoporum quaro fuit. 20 . seq. Iandunus haereseos damnatus fuit. 293.
Invocationes in ea nonibus missas etiam a veteribus adhibebantur. 4is. n. v. S. Iohannes- baptista. In ea nonibus liturgiarum orientalium post Dei paramst Iohannis-hapi istae mentio. 4 5. n. a. s. Iohannes chrugostomus Ecclesine n mine episeopos intelligendos esse travidit. α6. n. i. Quare Timotheum universi praeiae turam gerere scripsit. 68. n. I. Ptimatum tribuit Petro. 78. aeq.
Iohannia evangelistae euangelii locus, pasce ooes meas, e plicatur. 27O.3eqq.
Laevam numquam easo potiorem dextera latini, graeei, tu Gaeique putarunt. 426. seqq. Romae ante Leonis III. tempora potior laeva habita non fuit. 43 . seq. Dignior praestantior ue qui est, si aliquid dextera agat. laevam
saepo in veterum monumentis oecu
pat. 433. 4eqq. Latera nenais i V. synodi patrum de ela. vi hus ecclesiae testimonium expliea
Leges aliquae a nemino perrumpi pos-
Letho iiii Coiesridi Cuillelmi de prima
tu ponti seia maximi opinio. I95. n. 5. Libertas parendi, nec ne romano pontisei ait admittendar 180. seqq. Libertas gallicana. I98. Seqq. Linus a Paulo no, an a Petro ordinatus fuerit episeopus. 3I8. Num superaates fuerit Paulus, quo tempore Ponti fieatom maximum cepit. 3II.
Litur iei libri. Ex iis a. Peiri primatus
eoiligitur. 253. Seqq. Lueertia exhibens a. Petrum, et s. Paulum. Ex ea Petrum suisse eeelesiae gubernatorem a Christo constitutum eolligitur. 249. 3eqq.
M. V. MM. ea s de j Petri sententia de liberis
tate gallieana. I98. seq. Bosaue iii adia
versus eumdem argumenta. 2CO. aeqq.
Marsilius patavinus ullum ecclesiae caput visibile fuisse a Christo datum negavit. as 3. Haereseos damnatus Rit,
Matthaei evangelistae loeus, tu es m. trus etc. Ex eo s. Petri primatus demonstratur. II a. seqq. etsi prolestantes eoniorquere, oppugnareque eum locum eonentur. 256. seqq. Vide etiam pag. 22 . seqq. Nutatio nomini. Simo. nis ei quidpiam singulare suisso datum indieat. 257. seqq. Voce petra eo loco non signifestur Christus. 26 I. 4eqq . Meldensia s3 nodi patrum testimonium do elavibus Oeelesiae datis explicatur. 234. aeq. n. I. Nonarcha qui ait. 197. seq. Legibus o stringitur, uiae et I a. Nonare hia, veterum sententia, anteferenda aristoeraliae . de moeraliaeque est. 3. seqq. Minotibus es incommodis Premitur. 8. in not. Monare hiea a Chriaio fuit praeseripta guberna dae ecis etesiae ratio. p. seqq. Variae, interque so diserepantea ea de ro opiniones, ibid. et seq. Quibus in rebus arist
eratie is, ae democraticis nobiscum eon. veniat. I 3. An ratio gubernandae ec. etesiae sit monarchiea, temperata aristocrattea, ae de moeralica, Bn monare hi ea omnino ir'. seqq. Bellarmini ea de re opinio. I flo. seq. Natalia Alexandri, Bosaueiii. Dupinii, aliorumque, ibid. et seq. Naue seri, orsit e te. 18 I. seqq. Item Hie herii. a I. seqq. A gumeu a , qui hus monarchi ea omnino esse demonstratur, proponuntur, ibid. Eorum, qui propius eam ad monar-ehiam, eum sit aristocratia temperatu, aeeedere putant, opinio refellitur. I 85. seqq. Nonaret,ia eeeleaiastica a ciuili non diserepat. I93. seqq. Crotii, et Posiandorfit de monarchia sententiae. I97. Mqq.
540쪽
Mosaieta de legibus, ceremoniisquo in.
ter Petrum ac Paulum contentio. 9o. seqq. Moses cum Petro a cheisti aciis olim comparatus suit. ago. seq.
Nicolaus I. poni. max. non censuit aequales dignitato , potestateque omnes a Postolos suisse. I 54. n. 4. Nominis mutatio. Cutu mutatum Prinei.
pi apostolorum nomen a Christo fuit aliquid ei singularo additum est. 259. seqq.
Olympias ad Alexandri dextram in
cesis a g. Cypriano. 53. 3eqq. Origenes primatum tribuit Petro. 1I . n. a. Dum seripsit Christum esse Petram, non negavit Petrum esse eoolosiae petram. I . Jeqq.
Ρaelaudius Paulus Maria oler. regulis theatinus laudatur. 4i3. in notis, et Pag. seq. Eius de ornata martyrum Demetrii, atque Eustratii opinio. 419.
seqq. in notis. Pastor ovium s. Petrus prae ceteris astos totis constitutus a Christo fuit. a . seqq. Id non obest, qui ci fuerit eool aiae monarcha. u74. Pastores eool aiarum apostoli. 3I9. S. Paulus a poestolas quo tempore, quam quo ob caussam a. Petram redarguit 9O. seqq. Non violavit evangelicum praece seium do corripiendo Datre , quod Petrum palatu corripuerit. Io I. seqq. Illius simul aerum in vetere Reaea
lueerna, quid significet' aso. Quata appellatus suit totius orbis dux , et princeps. 274. Hierosolymam , honoris Petro deserendi ea usta , contendit. asso. n. s. Noa fuit aequalia Petro dignitate , eum dixit so ne mino. Postolorum e so inseriorem. 288.
Aequalis ne, an iusorior aliquo ingetiere potestatia Patra su rit. 203. seqq. Historia huius Controversiae. Ibid. Damnata ab Io nocentio X. Pant. m X. Propositio est. quao sic habet: s. mistrus, et s. Paulus sunt duo ecclesiae capita, quae unicum inciunt et . o a. Episcopus fuit s. Paulus. 3II. APos- Olatus , atque epis op tus dignitate aequalis fuit Petro. 3ia. Romanum amen episeopatum non gessit. P. 3I4.3eqq. et pag. 3M. seqq. Adversariorum argumenta proponuntur. P. 317. seqq. Sodvuntur. pag. 318. seqq. Paulus interdum pastor appellatus suit romanorunt. Ibidem et seq. atque Pater.
uando illius. ao Petri successores. bidem. Horum sedem occuPantes.
3aa. His patribus nati filii. 3a3. Paulus romanam e clesiam auo sanguino conse gravit. 3a5. n. I. Ab eo se a
cepisse auctoritatem Gregor. VII. aeribit. 3a6. seq. Petri simul, ae Pauli complures romani pontifices memici runt. 3a7. seq. Docti a Paulo romani sunt, eorumque fundata eo lesia, et recta. 3M. et 332. seqq. Tertius ab apostolis Clemens romanus epis
pus ab Irenaeo dicitur. 331. Multi
patres Paulam episcopum romanorum, videntve dioere, sed potitus Paulus eo episeopatu numqaam fuit. 333. seqq. Et si potitus suisset, consequens tammen non asset. suisso eum aequalem principatus a uetoritato Petro. 344. seqq. Numerantur patres, scriptores
que, qui iam indo a primo ad declinmum octavum eo lesiae paeculum,
Petrum esse Paulo praeserendum iudicarunt. 347. ad 366. Proponuntur. ao refelluntur argumenta eorum, qui putant aequalem Petro fuisso auctoritate Paulum. 367. seqq. Ρatres , et pastoras dicti sciat Petrus, et Paulus. 375. Gomitium lumen oculorum ecclesiae. Ibid. aeq. Ia apicem pro