장음표시 사용
271쪽
usque ad mare insederunt, donec ultione divina propter ipsorum superbiam superveniente, Pictis, et Saxonibus cesserunt. Mirum autem est, in tot et tantis turbinibus rerum, semper litoras mari et utraque lingua saepe plurimum floruerunt magni
vates, sicut Plenydius Oronius; philosophi quoque et oratores, etiam temporibus nostris probabiles modo prolando artium prima, et in reliquis insignes. RIMI autem habitatores qui sint, in antiquis annalibus ipsorum sunt hoc modo: Ascanio filio AEnete, filius sui Silvius, quiex quadam nepte Laviniae clam sutulit filium Brutum nomino cognito stupro, Magi dixeruntpariti ram puerum, quipatrem occideret. Adultus puer vati cinium perfecit: Nam Silvium in venatione patrem invitus sagitta interemit. Quo facto exularit, atque in Graeciam divertit, ubi cum Heleno habitavit: tandem multa praelia gessit, et vicit. Inde recedens, templum Dianae adivit, in quandam insulam desertam, ubi litavit Dete juxta ritum, novies circuens
Rram cruore cervae,et vino, dicens:
Disa potens nemorum, terror silvestribus apris Cui lieot amfractus ire per aethereos, Insem que domos: torrestri a jura resolae, Et die quas torras nos habitare velis lDic eortam sedem, qua te Venerabor in aevum,
Qua tibi virgineis dedico tompla choris lVersus sunt Gildae poetae Britannici nobilissimi, qui circa tempora Claudii fuit imperatoris Augustu quos e Graeco transtulit. Peracto sacrificio ibi noctu quiescenti dea apparuit, dicens:
Bruto, sub occasu solis trans Gallica regna, Insula in Oeemo est undique clausa mari: Diuili ed by Cooste
272쪽
nsula in Oceano est habitata Gigantibus olim
Nune deserta quidem, gentibus apta tuis. Hunc polo : namque tibi sedes erit illa perennis. Hie fici natis altera Τmja tuis. Hic de prole tua reges nascentur: et ipsis Totius terras subditus orbis erit.
XPERRECTUS Jummane erat) Geryoni auguri socio heroi inclyto omnia explicati. Laeti hortantur, naVes CCCXXIV
repetiere, in Africam Venerunt, deinde ad aras Philistenorum, ad locum
salinarum: et navigarunt inter Rus- sicadam et montes Agarae, Diratas Superant, flumen Malute trauseunt, applicarunt in Mauritaniam: introgressi in Τyrrhenum, inVenerunt Trojanorum Di tes quasdam cum Antenore fugatus, quibus dux erut Corineus forma gigantea, qui gigantes superabattai quam Pueros: cujus Ρ0Ρulus, quia multi erant, ii
roum nomine vocati ab isto, dicebatur populus Co nubiensis. Indo lacta amicitia et Societate, Brutus recessit, pervenitque in Aquitaniam, et ostium Lia geris ingressus est. Regnabat tunc in Aquitania Gossarius Pictus, qui armatos contra hos misit, quibus praesectus erat Imbertus, quem Corineus inte emit, vix nuncius remansit, tacto exercitu venit GOD sarius rex, cujus ducem Suardum ille perimit, omnes in illum solum, et ipse solus in omnes irruebat. Tune in Galliis duodecim reges regnabant, qui auxilia miserunt Gossario. Erat quidem Τros nomine Turnus semigigas, nepos Bruti, qui Solo Suo H dirisexcentos homines interfecit; tandem occiditur: de cujus nomine civitas Turonis vocabulum nacta est, propterea quod ibidem fuit sepultus. Sod cum Trojani assidue minuerenter, et Galli augerentur, decrevit Brutus recedere, venitque in littora Tot nesia. Erat tunc nomen Insulae Albion, quae a nem-
273쪽
ine habitabatur, nisi a quibusdam rimantibus, quos
Troius Corineus, et Brutus ad cavernas fugant, caeduntque, et insulae dominio potiuntur, et habitare coeperunt: ac Brutus de nomine suo Brita nium appellavit, et socios Britannos vocavit, unde et Graece BPETTANOI dicuntur. Quod autem Trojani venerint in Britanniam, tradunt Graeci, pariter mages auctores, et in Italiam, et Gallicos campos. ORTIONEM regni sui Corineus vocavit Corinensem, quam sibi elegit; quae
nunc cornu Britanniae, vel per co ruptionem Cornubia appellatur.
Et mirum suit de illa aetate, in qua fuerunt viri maximi, sed plurimum in Britannia gigantes nomine et viribus, qui tune
erant statura gigantea, ut scribit Homerus, inter quos erat quidam gigas, nomine Goermagog, Statura duodecim cubitorum, qui cum viginti gigantibus impetu sacto contra Brutum, multos Trojanos tute secit. Tandem caeduntur gigantes, fugantur, Goe magem captum, ut in luctu cum Corineo certaret, reservarit, qui dum in lucta essent, Corineum quasi suffocavit, ruptis tribus costis. Corineus elevatum gigantem tulit in altam, ac illum de rupe principitavit in mare: unde adlinc quoque in Britannia locus ille de praecipitatione gigantis etiam in prinsentcm diem dicitur, Saltus Goermagog. Brutus elegit ad Tamensem fluvium urbem condere, Tr jamque appellavit, tandem per corruptionem Trin
vantum dicta fuit. At postquam Lud frater Cassi- bellauni, qui cum Julio Caesare dimicavit, regni
gubernaculum adeptus est, cinxit eam nobilissimis muris, et turribus arte mira fabricatis, et de nomine
suo jussit eam diei Caer Lud, id est civitatis Lud, unde postea maxima oria est seditio inter illum, et
274쪽
fratrum Nennium, quoium vellet nomen, Tmitto in patria sua delere. Quam contentionem quia Gildas historicus et poeta insignis, satis prolixe exequiis elegi praeterire, ne id, quod tantus scriba tanto atrio perornavit, videar vili dictamine maculare. Regna bat tunc in Judea Heli sacerdos,. et area testremisti
capta erat a Philistaeis, regnabant etiam in Trojafilii Hectoris, expulsis posteris Antenoris.'
OGNOVERAT uxorem suam Brutus Enοgen, Graecam, pulcherrimam omnium muliorum; quam habuitdum esset cum Heleno, et tres filius habuerat inclytos, Locrinum, Albana tum, Cambrum: qui mortuo Bruto, regnum inter se diviserunt. Locrinus major natu dimidium insulae tenuit, quae do nomine suo dicta est L mia. Camber autem partem aliam, quae est ultra Sabrinam flumen, quae nunc Guallia vocatur; sed do nomine ipsius postea Cambria dicta est, unde a
hue lingua Britannica vocant se gens illa Cambry. Et Albanactus junior possedit patriam quae lingua
nostra his temporibus appellatur Scotia: et nomen ei ex nomino suo Albania datum suis. Paucis post annis illuc applicuit Humber rex Hunnorum in Albaniam; et commisso praelio Albanactus intemscitur, et gens ad Locrinum sugere cogitur. Locrinus cum Cambro fratre viant exercitui citracturium qui nunc vocatur Humber: Humbrum fugant, et mersus nomen dedit fluvio. Sic Britanniae pars est
Cambria de nomine Cambri filii, ex Bruto filio Sylvii filii ex Ascanio. Sic tres puellas ductas ab H-
275쪽
bro retinuit Locrinus. Prima erat filia cujusdam
regis Germaniae, quam cum urbem expugnaSSet, e
perat Humber. Dicebatur autem illa Est illais, quam Locrinus dum vellet desponsare allectus pulcritudine ejus divina, Corineus audito quod despo sare filiam Suam recusaret, bipenne elevata ait: Haeccine rependis Locrine, ob vulnera mea l ac eum occidisset, nisi amici interposuissent se placan, ibus verbis, unde Locrinus duxit filiam Corinei semendescenam nomine, riuiidem in urbe Trinouanto sub terra servavit metu Corinei. Demum Preinnans dedit Habris nomine puellam. VIDA etiam facta Guendescena gen it puerum Maddan, mortuo Cori OEstriidem duxit in uxorem, SDretumia Corinei, indignata Guendescena abit Cornutiam ibi, facto exercitu juxta flumen Muram, ubi Locrinus sagitta occubuit, regnum occupat, et paterna ius nia surans, Esundem et Habrin filiolam in fluvium facit praecipitari, qui nunc dicitur Sabrina, lacuque edictum perlatam Britanniam, ut nomine puellae ct rius diceretur, quam ejus maritus generaverat, unde adhuc lingua Britannica fluvius dicitur Habren, qui Per corruptionem alia lingua nominatur Sabrina. Tunc sceptrum dat filio Guendoloena Maddae, retenta Ribi regione Cornubite. Tunc Samuel Prophetaregna bat in Judaea, et Homerus poeta vivebat. Maddangenuit Memphicium, et Malim: sed Mempticius, ut Sesus regnaret, fratrem interfecit, ficta concordia, ad allocutionem vocatum: saevissimus in omnes ardet; ex uxore habuerat Ebraucum filium, qui paedico maximus a lupis in venatione devoratus est. Tunc Saul regnabat in Judaea.
276쪽
suus Vir magnae staturae et sortitudinis, regnum Britanniae Suscepit, qui
primus post Brutum lacta classe Galbios infestavit, et urbem condidittransu mbrum de nomine suo Caerbra ,
id est civitas Ebrines. Et tunc David rex regnabat in Judaea, et Gad and Asaph prophetabant inIsrael, condidit etiam Ebraucus urbem Alclud, versus AD bauiam, et oppidummontis Agned, quod nunc Castellum puellarum dicitur, et montem dolorosum. Ex prosapia longa regnavit Rudhudibras, qui condidit oppidum montis Palinur, quod nunc Selaonia dicitur, ibi tunc Aquila loeuta est, dum muri aedificarentur;
cujus sermones si veros esse arbitrarer, sicut cetera,
memoriae dare non diffugerem. Tunc Joel et ΑΣ rias prophetabant. Successit ei Bladus filius suus, qui viginti annis regnavit, hic urbem aedificavit C erblatam, quae nunc Badonia nuncupatur, secitque balnea illa, et templum Minervae igne inextinguibili:
sed cum deficere inciperet, in saxeos globos vertebatur. Tunc Helias oravit, ne plueret Super terram, et non pluit annos tres, menses Sex.) Hic valde ingeniosus fuit, docuitque necromantiam per regnum Britanniae, nec praestigia sacere cessavit tanquam Proteus in oculis hominum, et mortuos in aulam I qui inducebat, et rem in aliam rem vertendo, et si tendo stumina et aves, cum terrae motu turbabat et menta, donec paratis sibi alis ire per summitatem aeris ientavit, cediditque super templum Apollinis tritus infra urbem Trinouantum. Hujus filius L laus urbem condidit super flumen Suram, quae Britannice de nomine ipsius Caerteir vocatur: Saxonice autem Lecochestre. Rebus succedentibus Cuned gius Britanniam tonuit. Tunc Esaias et Osee prophetabant ; et Roma est condita II. Cal. Maii. Post
277쪽
hunc successit Rivallo, cum triduum pluvia cruenta pluisset, et muscarum inuentia, quibus homines moriebantur, huic sacrificauti in templo Dianae, perdix magnitudine, et Varietate pennarum incredibile advolans locuta est prophetiam ; quam quia Gildas nobili epigrammate est complexus, et grandi marmore in eodem templo res notata idiomate De
EINDE regnavit f D Wallo Cloteni regis Cornutiae filius, Arma presta
tissimus, coma aurea et intorinusque ad suras, gratia incredibili. Hic a tem cum contra eum insurrexissent Rudacus rex Cumbriae, atque Stat rius rex Albaniae, confirmatoque inter se foedere, duxerunt secum exercitus in provinciam Dunwali nis. His cum 2000, obviavit: cum jam dios abiret, noe adhuc bellum declinaret, SeVocavit Sexcentos ut dacissimos juvenes, et cunctis arma defractorum ho
tium sumere praecepit, et indui; id quoque ipso laesi: doinde deduxit illos inter concurrentes hostium
catervas, incedendo quasi ex ipsis esset, nactus quoquo locum quo Rudacus, et Staterius erant, e--
militonibus indixit, ut in ipsos irruerent. Et sic Rudacum et Statorium interficiens, cum victoria rodiit. Hic igitur est qui primus sibi totius insulte auri diadema constituit et qui leges patris, quae uobmutinae dicebantur; instituit inter Britones, quae usque ad hoc tempus celebrantur inter Anglos. Urbes, templa secit, ut qui ad illa fugeret, etiam
coram inimico ubiret: et viae tutae essent simili modo, quae ad templa recte ibant, et ad aratra colonorum ; postea mortuus, et in urbe Trinouantum hepultus juxta templum Concordiae.
278쪽
XIN duo filii ejus, Belinus videlicet,
austera facie, et supercilio altero demisso, et Brennus, in regnum Succ dere Volentes, maxima contriti sunt
discordia: contendebant enim qui que eorum, ut diademate regni insidiniretur, saepe arma deposuerunt, consilia iis demulcentibus : censuerunt enim regnum inter eos ea conditione dividendum esse; ut Bolinus diadema insulae cum Loemia, atque Cambria, nec non et Cornubia possideret. Erat enim primogenitus, pet batque Trojana consuetudo, ut dignitas hereditatisci proveniret. At Brennus, quoniam junior fuerat, fratri subditus Northumbriam ab Humbro usque ad Catanesiam adeptus est. Confirmato igitur super his pactionibus scedere, tractaverunt patriam per quinquennium cum pace et justitia. Sed quia di
cordia sese prosperi8 rebus miscere conatur, assu
runt quidam labricatores mendacii qui Brennum accesserunt, dicentes, eum esse subditum fratri, cum tamen disciplina militari esset insignis, qui toties Cevisum ducem Morinorum profligasset ex prori cia sua. Te defendens rumpe foedus, et duc filiam Elsinii regis Νοoegiensium, ut ipsius auxilio amissam dignitatem rccuperes. Quod factum a Mens Belinus frator, primus petivit Northumbriam,
cepitque provincialium civitates, quas custodibus Suis munivit. Porro Brennus eo audito, redducit secum magnas copias Norve enSium, parataque classe rediit in Britanniam, cumque aequora Securius et prospero Vento sulcaret, obviavit ei Guthlacus rex Dacorum, qui ipsi insidiatus fuerat, aestuaverat namque amore puellae, quam Brennus duxerat; undo
279쪽
vitra modum dolens, classem paraverat et exercitum, ipsumque citissimis velis sequebatur. Navali ergo aggressu tacto, cepit sorte timem, in qua praedicta puella suerat, illatisque uncis, illam inter comsocios attraxit. Illis autem hinc, et illinc in Dr sundo congredientibus, ruunt ex improviso ventiaversi, factoque turbine naves dissipantur, dissipatas vero dissipata littora compellunt. Ex igitur Daeiae mirata vi impulsus,
peracto quinque dierum cursu cumventorum timore applicuit cum puella in Northumbriam, neSciens quum P triam inopinabilis eventus obtulisset. Cum id a Pagensibus compertum PS-set: ceperunt illos, duxeruntque ad Belinum, qui supra maritima, adventum fratris expectabat. Erant ibi eum navi Guthiaci tres Hiae naveS, quarum una
fuit ox Brenni navigio: post autem qui e8Sent, regi indicaverunt, admodum gavisus est id sibi conti isso dum sese in fratrem vindicare captaret. Emensis deinde aliquot diebus, ecce Brennus resectis navibus in Albaniam applicuit. Exinde cum captivitas
uxoris ceterorumque notificata suisset, et quod se ter regnum Northumbriae, dum aberat, Surriuuisset, misit nuncios suos ad eum, mandans ut regnum, et sponsam redderet; sin minuS, protestans totam imsulam se a mari ad mare VaStaturum, ipsum etiam
fratrem interfecturum, Si copia congrediendi praest retur. Quod cum Belinus nudisset, negavit plane quod petebat: collectoque milite contra illum vovit in Albaniam. At Brennus ei obviavit in nemore,
quod vocatur Calaterium, ut cum eo congrederetur. Ut igitur eum locum nacti, ordinarunt quiSque acies, cominusque accedentes, praelium coeperunt, asperrimeque pugnatum est: concidebant inter corruentes
280쪽
cohorres, Vulnerati, quemadmodum Segeres, cum usulcatoribus aggrediuntur, deniquo praevalentibus Britonibus, diffugiunt Norve enses; Belinus ins quitur, quindecim millia ceciderunt, vulnerati multi, pauci sani. Αt Brennus vix unum naVim nactus, ut fortuna tulit, Gallica littora petivit: alii quo sors tulisset, fugerunt. Belinus autem, habita victoria, convocatis regni proceribus intra Eboracum, consultat quid de rege Dacorum faceret: mandaverat enim sibi ex carcere quod se et regnum Daciae submitteret, tributumque singulis annis exhiberet, si cum amica sua libere abire sineretur: et pactum jur mento et obsidibus firmaret. Proeeres Procurant ut hac conditione Botinus Guthlacuin regem Dac rum emitteret: et sic actum est. Videns aulam B linus quod jam haberet totius Britanniae dominium Sine timore, paternas leges confirmavit, et vias ad templa, ne essent ambiguae, quales fuerant, lapidibus stravit per longitudinem insulae; illas leges statuit quas Gildas historicus et poeta nobilissimus conve tit in Latinum : Rex vero Aluredus de Latino in Anglicum sermonem transtulit. Brennus autem sic fatigatus, decrevit ire ad principes Galliarum, duodecim militibus solummodo comitantibus. UM autem nemo ei Succurreret, Venit tandem ad Seginum ducem Allobrogum et ab eo honorifice Suscipitur: cui Brennus ita carus fuit, ut nemo ei praeserretur: ito ut omnia, vel pace, Vel bello Brenni cura gererentur : erat enim pulcher aspectu, procera et gracilia membra habens. Cum ita esset amabilis, dux eiunicam filiam desponsatam habere voluit: hac tamen conditione, si masculis careret, post obitum