Dissertation inauguralis de pharmacologia Graecorum veterum in genere

1쪽

DISSERTATIO INAUGURALIS

GRAECORUM VI TERUM IN GENERE

QUA ΜCONSENSU

FACULTATIS MEDICAE HALEN SIS,

DOCTORIS MEDICI GRADUM

RITE ADIPISCATUR

AD D. XXXI. IULI I cIIII CCCXXIX. PUBLICO EXAMINI

SUBIICIT

7쪽

imidus admodum has tuas in manuS repono Pn gellas; Vereor enim cludnCter SusCepisse Opernm

longe pluribus quam ego possideo, indigentem cognitionibus. Attamen sufficientes habuisso mihi

Videor causas, quae ad contexendam hanc Opellam me impulerunt. Cum nempe CouCtum me Viderem

aliquid ex medicina in lucem edere, Brgumentum quoddam elaborandum requirere incepi; inveni a tem, quod si eri huius doctrinae parte practica velotiam theoretica aliquid conscribere Vellem, mutatis verbis repeterem, quae alii melius dixerunt: ma lui igitur ut verum profitear) laborem meum tam quam mancum potiuS reprehenSUm iri, quam, ut inutilem plane, e manibus reiici. Propterea, Cum ab initio studii mei medici admodum lectione vete

rum delectarer, ConSultum esse duxi, aliquid ex eorum scriptis ColleCtum in medium proferro. Ni hil tamen huic scopo magis idoneum Censui, quam aliquid dicere de pharmacologia Veterum, quum nemo hucusque, quηntum mihi Saltem notum est, speciatim pertraCtaVit. Adminicula, quae in auxilium UOCRVi, aucto res fuerunt sere omnes Graeci et nonnulli Latini, qui de medicina, aut de materia quadam modici

8쪽

nae affini scripserunt; ex recentioribus Vero, Histo riographos medicos principes et nonnullos alios au CtoreS, quorum quemque Suo loco Citatum invenies, consului. Si spatium et tempus concederent, multa otiam alia adiungere mihi animus erat, medicnmentorum nempe divisiones priscis uSitatas, catalogum Omnium pharmacorum ad Singulas classes pertinentium, et tandem literaturam pharmacologine, enu merare nimirum Omnia tam deperdita, quam perstantia adhuc scripta, quae de hac doctrina Graeci omnis aevi compOSuerunt. His ergo principiis et auxiliis instructus, hanc conscripsi dissertationem, quam multis in locis man cam invenies, attamen dissicultatibus omnibus per sensis, quas quisquis in meo Statu devincendas lia het, non tam SeVerus eris censor. ale et placide

de laboro hoc iuvenili iudica.

9쪽

BREVIS PHARMA COLOGIAE

Pharmacologiati fata inter Graecos illustrantibus

artis modicae historiostraphis solemnia sex sese osse runt Stadia , quarum primum Originem eius USque ad Hippocratem; secundum pharmacologiam dogmaticorum ; tertium empiricorum; quartum melliOdicorum ; quintum pDeumaticorum et eclecti Corum; sextum, decrementum huius doctrinae complectitur. Stadium primum. Simplex admodum fuit doctrina de modicamentis in sua Origine apud anti quos, illis modo substantiis ad morbos debollandos USUI PatiS, quorum Virtutes salutares casu fortuito vel etiam instinctu innotuerunt. Tulis erat medi cina heroum, Platone d. rep. l. 3. p. 405.) 'UCtore, qui Aesculapium pauca tantum et ipsa externia phar mICI PNperientia noVisse, refert. Medic amenta vero illis temporibus externa fuisse, teStatus' etiam Homerus, qui Machaonem utplurimum remedia externu odυν φατα, ἐπίπαστα adhibentem Canit. Nihilominus et interne, quamvis rudia, adhibebantur mediCclmenta, quorum praecipua pUrganti erant. Fere Omnia autem haec pharmaca es regno

vegetabili petita fuisse, testantur Plutarchus m-

10쪽

10pos. l. 2. q. 1.) et Piudari Scholiastes pylli. Od. IV. V. 393.), quod etiam ipsa medicamenti vox graeca usi lamat, cum , uti mox videbimus, apud Homerum et alios auctores φαρμακον herbam quoque fleuiscet. Progressu Vero temporis pharmacologia pari passu cum reliquis medicinae doctrinis evoluta fuit, ubi sacerdotes sine dubio, eXperientia in

niXi, plus praestiterunt quam philosophi, qui iu

explicandis medicaminum viribus, nimis ratiocinio ac imaginationi indulserunt. Duae his temporibus soruere scholae modicae principales, Cnidia altera, altera Coa; illa, paucissimis tantum utebatur remediis, uti ex loco Hippocratis inferius adducendo patet. Erant autem re

modia haec in Cnidia schola usitata, lac, serum Ia clis et medicamenta purg0nli' ἐλc χια), quorum catalogum apud summum Sprengelium Apol. d. ΙIip. 2. T. p. 267. vadere licet cons. Schulgit hist.

med. Per. I. S. 2. C. 5.); Coa Vero magis rationalom videtur coluisse medicinam, quod ex scriptis, IlippocraticiS δpparet. Stadium secundum. Coacae Scholae et totius modicinae decus, Hippocrates fuit, qui is παντωνυπερ νεγκε καὶ πρωτος εἰς φύυς ε λ νεγκε et γ ν τελείαν παρα τοῖς Ελλησιν ἰατρικx , primus enim hic divus senex, medicinam a philosophia disiunxit et ratio Dalem etam reddidit, experientiam cum ratiocinio coniungens. In genuinis eius scriptis videre licet, quam simplicissimus in morbis curandis et cautis