Dissertation inauguralis de pharmacologia Graecorum veterum in genere

31쪽

31 his ex integro sit sidendum: licet enim substantias, odorem quemdam gratum vel ingratum SpargenteS,

calefacientes esse sciamus, ex Calore Solo Vaporum copia proveniente se ευλογως οσα su ἐν Oνωδύ παντα κῶθεριια, το γαρ των ατμων πλῆθος ἐπὶ

δὴ θεμιαί V Nihilominus et substantias dari odoris expertes, natura calidas; quod enim ex iis emuit tam

parvum e88e, ut per inspirationem in cerebrum in cidere nequeat Orib. l. c. l. 14. C. 6. et Aet. l. 1. p. 2.). En CRUSam, propter quam, neC ex Odore lute ad facultates medicamentorum concludi potest; cui otiam addendum, odoriS ope temperiem sub stantiarum Cognosci non posse, cum Odor quidam prativalens, debiliore8 ab8condat Doυκ εστιν ασφMἐς ἐξ ὀσμγης τε ιαίρεσθαι, περὶ κρασεως των αἰσθητων, ευς τερ ἐκ τῆς γευσεως. ' Gal. I. C. . His non obstan tibus olfactus sensus, multum nos in facultatibus substantiarum inveniendis adiuvare, testatur inter

alios veteres, Galenias l. c. , qui ex SOIO odore gravi et ingrato, Succum lycopersici venenatum esse cognovit, et AetiuS l. i. p. 2.

Ex antiquorum Sententia, guStuS est Omnium praestantissimus SenSUS ad temperiem et qualitatos substantiarum extricandos, hiC enim non solum calorem ut Olfactus, sed et Varium eius gradum de

monstrat. Plato in Tina. p. 65 - 66.) et eius

SUCCOSSOTOS, novem Statuerunt gustus differentias, quarum singuloe Subsicli licte gustatae facultatoni in ditioni. Di Tereuliae hae erant: udstringens, acer

32쪽

32bum, acidum, am Arum, nitrOSum, Bere, SAli num, dulce, Oleosum. Adstringentia, acerbaque omnia, terrestria atque frigida habebantur; acida voro, tenuia et frigida; Gmctrct et nitrosa, terrestria et nitrosa; acria, serVida; Salina, terrestria et calida, sed necdum fervida; eodem modo dulcia, calida quidem, sed non adurentia; Oleosa vero aquea et aerea erant omnia. Substantiae aulsem omnis eNpertes insignis qualitatis, aqueae et frigi ilao emistimabantur Gal. I. C. 4. P. 631. et Seq. cons. et OribaS. l. 14. C. 5.).

Ex compage porro et tetatura Substantiarum, aliquid nonnunquam de eorum facultatibus eruero conabantur. Etenim Galeno iterum auctore ds sac. simpl. 1. p. 404 ) Corpora CrδSSiora, Cum a viribus vitalibus propter crassitiem mutari non pOSsint, sappe non CcllesseCiunt, et Contra, quae tenuioris sunt compagis, calefacientia existimabuntur, ne quo tamen hoc ubique Valere: Substantias senim esse, lune, liCet tenueS Sint Ut aer e. g. et acetum frigidam lamen naturam manifestent p. 423. 4 24. Ex raritate et denSitate quoque Coniecturam ali quam ad facultates Substantiarum nonnullarum esse faciendam GalenuS rursus nos docet ib. p. 404. . Non dofuerunt denique, qui Sonum etiam, uti signum facultatum nonnullctrum Considerarent.

Galenus enim de fac. simpl. 2. p. 467. ex

solis qualitatibus externis medicamentorum virtutes cognoscere contendentes, refutans, ita loquitur

33쪽

Νecessitas non minus quam utilitas medicos vetustissimos coegit, nil formas quasdam medicamentorum inveniendas.' Apud Homerum sub tribus formis heroes ad aegros satiandos et Circe ad homi Des incantandos medicamenta sua adhibebant; sorma

Dempe sicca ΙL A. V. 217. E. 402. A. 515 et 829 , fluida Od. A. v. 220. et K. 326) et unguenti Od. A.

V. 260 et K. 391. . Posteriores medici multas novas introduxere,

ut copia eorum in ipsis Hippocraticis libris sit insignis, uti apud Clericum hist. d. '. med. pr. P. I. 3. c. 16.) et Schulatum l. c. per. 1. S. 3. C. 4.)ubi simul specimina pro singula forma exhibet, videre licet. Sed post Hippocratem multum

adhuc adauctus formularum Dumerus, de quibus singillatim mox dicentUS. Utilitatem, medicamenta in certas formas redacta aegris propinandi, Hippocrates d. m. Vulg.ὶ. 2. p. 1022. manifeste prae aliis declarat, exsorma Vires eorum quoque proficisci referens:

34쪽

OΤον λη ξύραναι, η κοψαι, γῆ ε φῆσαι ' etc. At Gale num quoque et reliquos Graecos magnam medicamentorum formis efficaciam tribuere, qui paulatim attenderit, passim in eorum scriptis inveniet. Singulatim nunc formas medicamentorum Pertractaturi, eas in tres Classes dividemus, qua rum prima sormas usui interno, secunda usui ex terno et tertia utrique usui dedicatas amplectitur. De formis medicameralorum quae interne adhibentur. Licet apud veteres τὰ ἀντίδοτα Vul αἱ αντίδοτοι, illae praeparationes appellabantur, quae Variis Substantiis inter se mixtis et fere omnibus melle ex Ceplis, compositae, venenatis adhibebant, nihilominus a posterioribus ita nuncupata fuerunt illa quoque remedia, quae interne Contra Varios morbos, febreS e. g. 8Dasmos etc. adhibebantur, uti Ascle

piados in libro de adfectionibus internis apud Foes. pharm. p. 3 3.) testatur, quod aeque Galenus de

φιατος ἐπιμβο νοιιενας ἀντιδοτους ονομαζουσιν οἱ ἰατροί. Inter medicamenta interna, Praeter Varias

fluidorum species, uti sunt, succi eXPreSSi, Solutiones variae, hydromeli, o meli, ptisana, pro- potismata et c., Mune omnia phctranaea ποτὰ vel εμποτα dicebantur, Sequentes ventu ut tan tu am

35쪽

Kατ οτια idem erant ae pitulae hodiernae, ex variis rebus constantia; et mirandus est certe Mercurialis, qui pitulas Graecis ignotas, ab Arabiabus primo inventas fui88e Contendit; recte autem eum acutus LusitanuS hist. med. prii C. l. 1. qu. 1. roprehendit. Schulatus quoque pitulos apud Hippocratem non inveni8Se resert: BitamBD Galonus et Erotianus in Glossis, γογγυHον et γογγυλίδιον olus, pitulam interpretantur, et sorSnn etiam κατα ποτιον, quod multoties in t 5. epid.) occurrit,

pitulam significat, id quod etiam Goeli ho apud

Stolle Hist. d. med. Gelahrh. T. 2. p. 759. COnfirmat. Magnitudo pitulae, ut pluriimum non pondere , Sed comparatione Cum corporibus quibusdam notis e. g. Orobis, Ciceribus, imo etiam nuce avel lana, dosis Vero Singui', et pondere et numero, definiebatur. Aloxandro Tralliano pitula κεκκος et κοκκίον dicitur, cuius species Videtur fuisse δε imo; λιθοις, quae sub lingua, ut liquefiat, delinebatur, quam tamen duriorem esse catapotio refert Galenus de Compos . m. S. lOC. l. 7. C. 2. . Aetii aD P. Aegine tae σφωρίον, quod pitulam significat, nou de cata potio, sed de empla Siro quodὼm, a forma sua globosa, dici videtur cons. GOrrhaei desin. med. v.

Pilularum ad instar, Veteres fru8ta quoque medicamentorum, vel baccas deglutiendas pro pinabant, quod saepe Hippocrates cum baccis cni diis secit et Aretaeus cum assa foetida, propter in gratum Odorem et Soporem melle obvolutu: εἰ dA

36쪽

Ἐκλείγματα vel ἐκλεικτα Vel etiδm αρτηριακ a dicebantur medicamenta, contra morbos tractieue pulmonumque adhibita, consistentiae inter fluidam et siccam mediae, Communiter cum melle parata. Videtur autem εκλειγμα idem fuisse cum hodierno tinctu. Applicationis ratio erat, ut Oriimmissum paulatim liquesceret. Plures aliae medicamentorum formae suillae

hodie usitatae Graecis ignotae fuerunt: ut aquae destillatae, Iulapium, ab Arabibus primo in medi cinam introductum et a Graecis infimae notatis 'Ioυλαπιον dictum; Syriapus, aeque medicamentum Arabum, ab Actuario Σεράπιον appellatum. Syriapi locum habebat apud priscos Sapcl, εφrri a Vel σιρωον Graecis, Arabibus vero Rob dictum.

Emulsiones quoque et Conservas recentiores inmodicinam introduXerunt.

ιιῆγιια Vel Σμηλη erat pulvis ex diversis modicaminibus siccis compositus Hipp. d. morb. p. 465. , qui corporis superficiei adspergebatur, ad cutem purgandam claude etiam nomen), ad pustulas sanandas, ad poros meabiles reddendos etc. inserviens Oribas. l. 10. c. 21.) quandoque liquor quidam addebatur ut unguenti ad instar cuti appli-

37쪽

37 cari p0sset G0 h. v. σμῆχμαὶ. πίαπωγ ια Vero ad bonum odorem conciliaudum Theophr. de odor. 57. DioSC. 1, 6. Plin. 13, 3. 'Odo ντο τριμμα Cum hodierno convenit pulveri dentifricio, ex variis substantiis siccis com positum, non tantum, ad dentes Dicationis ope, albos reddendos; sed etiam ad e08 a carie praeservandos au firmand0s, ad giugivas Vel emolliendas vel corroborandas etC. USurpatum. Multas denti-Diciorum formulas iuvenies apud Galenum de CompoS. med. See. l0za, 5. P. 884. . Πεσσος pe sarium , Hipp0Crati προς θετον et προςθεμα quoque dicitur, uti Galenus in I. 1. epid. commentatur Cons. et Foes. Oecon. v. προςθεμεν r); fiebat autem ex linteamentis iii digiti firmam et 0ra8Sitiem Convolutis et variis medicami nibus impraegnatis. ADtyllo ap. Oribas. l. 10. c. 24. auctore, Crassitios eius strigmenti ) instaret paulo spissi0r faCienda QSt. USUS eorum praecipuus, ut in ungiuam immittantur, utero morbo quodam laborante. E0dem ADtyllo ib. teste, tres prostabant earum species: emollientes nimirum ad stringentes et aperientes. Videntur tamen medici iis ad fetum qu0que eXPellendum usi fuisse, quodox Hippocratis iureiurcludo P0tet: is ὁμοίως G ουδῆ

Βαλανιον et Tralliano Orro θετὸν etiam dicitur: ut plurimum ex Sale t08to et melle, Vel ex ipso mello per se cocto ad consistentiam spissiorem, 'ad

j dilis medicaminibus variis, conficiebatur do quo

38쪽

38 vide Rufum ap. Orib. l. 8. c. 89. - Aelium p. 61. et Aeginetam l. 1. c. 45.). Ubi clysteres adhiberi non poterant, glandes uno immittebantur ad aIvum

exonerct nil im, quandoque etiam Contra nonnullos

morbos speciatim in usu erant Orib. I. c. . Hippocrates glandem pessarii ad instar in V3ginam inii liebroni immittebat d. morb. mul. l. 1. . Quod Vero Aetius l. c.) κροκυda nominat, glande duu taXat mollius fuisse videtur, ex eadem ceteroquin

Koλλυ ριον Vel κολλoυρ ιον : duae sunt eius species distinguendae; quarum ad primam illa re ferenda sunt, quae integra in locum quemdam sinuosum introducebantur; secunda Vero illa comprehendit, quae ad usum in menStruo quodam sal Vebantur , nut in pulverem Conterebantur. De vocis huius ortu viri docti dissentiunt, alii enim a Verbis κολλαν τον ἡουν, ὼlii Verbo a κολοβή Ουρα et alii demum a verbo κεὐλυειν derivant sed de his

λουριος et Salmasium in eXerc. Plin. p. 649 et alibi, qui Antyllum κολουρια a κολλυρια distinxisse, et eum κολουρια quidem, qu te in loca Sinuosa immit tebnntur , κολλυρια, medicamenta opthlhalmica propria oppellasse Contendit, a D. Clerico meritores utatus.)Mλουρια illa, quae integra adhibebantur, a Graecis ὁλo, ληρα Orib. l. 10. C. 23. , Vel etiam συριγγιακα quando sistulis immittebantur) audio

bant. Constabant Vero Variis substantiis medicatis in massam CORClis, quarum forma, crassities et

39쪽

39loiagitudo secundum loca , quibus adplicanda

eraui, a Commodabantur: quae in Vogiuam pessi

ad instar introducebantur, Antyllo Orib. l. 10. c. 23. teste, longitudinem quatuor digitorum, et figuram muris caudae similem habere debebant, adnexo simul silo oblongo, ut, postquam per

tempus sufficiens permanserint, aVellerentur: quae vero fistulis et sinubus immittenda erant, longitudinem fistularum et sinuum habere debebant, erant vero tenuiora, ne cunei ad instar partem disten derent. Idem Valet etiam de iis, quae naribus, auribus ac aliis corporis cavis immittebantur Gai d. COINP. med. S. l. l. 3. et Antyl. l. c. Collyria secundae speciei quae Vox ct recen ii oribus utplurimum de medicamentis Oculorum usurpatur) ex variis conficiebantur pharmacis, in massam solidam et Siccam redactis, quae in menstruo quadam Soluta υγροκολλυρια' , Vel terendo in

pulverem redacta ξηροκολλ υρια adplicabantur. In gentem formularum huiusmodi collyriorum copiam invenies apud Aetium l. 7. p. 140 et seq.). Col

lyria haec non Semper medicamenta ophthalmica fuisse, testatur GalenuS, in GureS τα δια γλαυκίου κολ λυρια in aceto soluta ii StillanS d. Comp. med. sec. loca, 3. P. 607.).'Ἐμπλα στρος Vel εμπλα στρον dictum est

variis medicaminibus, ut Plurimum terreis ac metat licis , omnis mordacitatis eripertibus. Pro basi in serviebat oleum praecipue et Cera, quandoque

40쪽

4 Ooliam resina, quibus addebantur aliae substantiae

ubi arida pinguibus praevalebant Celsus I. 5.

Κηρ 0τῆ Vel Kγηρωτον. Hippocrati otiam κνῆ ρ usta; nppellatum fuit δ κζρέ , praecipuo ingrediente, cui miscebantur alia quoque pharmaca non mel allica, quo ab emplastris distinguebatur. Ceratum variam habebat Consistentiam, inter em plastrum et unguentum mediam. Liquidiora dico bantur υγραὶ, Hippocrate p. 53 1 et 587.) et Are

ineo d. C. m. OC. l. 2. C. 1.) auctoribus. Etiam υγρα καταγιιατιοκα, Cerata Videntur fuiSSe, ex cera cum olei duplo composita Foes. pharm. p. 618); pice cerato addita, κηρωτηὶ πισσλζρα aut πισσοκηρος Vel κγγροπισσον nudi ebiit; ὐητινοκηρος Vero, Si resina cerae miscebatur. Cerdit Species quoque erant To κληροτοιιαλόγ1ιατα καὶ τα ἐχεκολλα , quae glutinosa erant, et cuti adhaerebant id. ib. . Galenus de Conas. m. s. gen. p. 407 - 8. nominat κηρελωον ceratum, qu0d LX pauxillo Cercte et multo oleo con stabat. Et Aeginetae ἐγκρισεις, cerati Sunt speciescerelaeo quoad consistentiona accedentes.