장음표시 사용
11쪽
Dionysiuin Halicarnassonaem Appianus nusquam Ili quidam in iiη, quae supersunt, scriptis nomine laudavit ), sed in omnibus sere rebus, quae Punica bella antecQdunt,
perpetuo tamen eum ad manum habuisse atque ad compilatoria instar maximam parten exscripsisse judicandus certe est. Ab eo ostrum in rebus gestis narrandis, in publicorum institutorum notionibus comprehendendi vel obaeurandia ), in populorum terrarum qu habitu deseri-hendo ), in aliis totum fer pependiase, eo timentatione
odiis ex industria videtur is .e, qui merae compilationisgihi eonaeius quavis potius arte furtum lemmque studuerit oeeMeee. Meus erat Dionysii Iaudandi in praefatione ie. 23, hi superiore aetate silentio praetermissa, illud temporis spatium indieavit, ex quo demum parum ommoda narrandi ratione distraetum, qua seriptores vulgo usi essent dispersas remm antes in unum se congessisse Prae-
dieat. - Vid. inis not. de v. δῆμος et βουλη, σοπολιτεμ et πολιτεία sItal. I, V, 3. Ceterum ad ea aetus animum attendit, ut qui res potius heno gesta iseriheindas sumpserit. ι Apud Dionysiaein XIV, 1, 2 terra Cestiea, ut exempluma eam. in duas partes Rheno gumine divisa est, quamin altera Germania, altera Gallia appellatur neque aliter Appianum isadidisse e Suidae testimonio v. 'Aωπιαν- , ex
12쪽
do locis inter se comparatis, quae infra su hsequitur, plano probatum iri urbitramur. onnunquam tamen et quidoni maxime in antiquiorum temporum historia, tabularum fundament innixa propterque Rin causam auo consilio alienaq), alium praeter Dionysium consuluit acriptorem, quem culis facilius posset perlustrare atque uno et altero ex copiosa Dionysii narratione petito supplore. Neque vero in regum Romanorum historia plano
alionis vestigiis liber videtur. Idem denique aliquotiea
in res quoque Samnitium valet iitque nilorum, quorum historiae continuandae gratia, quum Dionysius in tempora desinero a primo bello Punico proxima, alios circum- apicere duces in posterum adhibendos coactus osterest. At casu, ut videtur, fortuito potius, quana consilio proposito iactus nec corte nisi in iis, quae minoris momenti sunt, ad illos confligit in maxima harum quoquo' Initium cepisse Appiani historiam ab Enea Photius ait
in Bibl. Cod. LVIIx, ursim inde ad pueros usque Ro--.luin et Remum p. ressam esse, sed a Romulo, uehiseonditore, arcuratius deinde mola Pisaeetaeam. Inain vero Dionysii historiae partem ab ultima antiquitate repetita atque ab eo herrime tenetaeam, tum quae desneeps marrata eiusdem generis stant, Appianus es neglexit omnino vel festinanter oeutia pere heurrit. Ea saltem, quae
Dionysius I, 27 sqq. ad He-doti et aliorum errores refellendos attulit, de Tyrrhenis Lydorum olonis fabulantium, vix videtur legisse, si Ith-- In de rebus unieis re spexeris e fis ludiorum arve ludionum nomen inde .rtum opinatur quod Ty-heni Lydomun Oloni essent; nisi forte Appianus a Dionysio persuaderi sibi passus non e Rursus qua ratione antiquiores illas res perimeri Enemphim infra videas. Noe vero ab Dionysio et Pisone indieit, ut antiquitatem in hieo eo ore exueret vid. d. Rea et pueris Lo d. Romuli mori I, 23.
13쪽
-- parte, in entione Mororum habita, unum Di m -- Appianua compilavit in qua compilation certis aemunontia indisiniqua proh acipua loeor uis insta eo latorum inquisitio praeeipue versatur. Νεqu. Bronaeaenam universi operis Appinia sorina, ratio, eonsilium ait, aque quo Maleavo fonte in historia pomellinonda
adierie, neque qua fide, diligentia, judicio illos in
rem suam converterit, ullum generaliter disputandinoeellaitatem sua natura nobis imi onit materia, quam Me --εntaeetisne pertractu am num imus. In xcerptis et fragmonti nec it multis nec magnis versamur, quae uerte, quum ad quaestiuno nobis propositam --pr--dam omnino aufficiant, arum ruraua ad aeterno judaeanda auxilii suppeditant. Neque oro nisi danudo compilatore agitur, omnia fero ex uno sonte haurientia. Quae quum i sint, non alia de Appiano ejus- .e opere et minua ex pavore aereuimna, nisi quae eum hae parte ita rationem habebunt, ut partim ab Raliquid lucis accipere, partu ei vicissim afferre viden tur. Ceterum laetores ad univerat operis Appiani pra sati-ε- Methmuc e I aqq. , ubi millarum illud Qxearpendi nive compilandi genua rerumque dispositio omniaris histori ea destituta, cum quadam nominum temporum . notandorum incuria conjuncta ab ipa quaa sub oeulos subjiciuntur, ex qua j.m perversa rei tractandae ration et ex summa ignorantia, negligentia, confusione
memoriae, linguae praeterea Latinae imperitia' soad illi
quid de Noais temere eontendana rem ae mentis ex Maim historiae parte a latia pro Te ova inr. In eo se ratione Catmmaria reviter mis,nena Sallustii narrati Rem Appianum imprima seeratum esse, magna utriusque
inter se eo parati tinnitudo mihi persuavit Appian Ci-
14쪽
errore atque peccata fluxerunt, quibus homo Ia uicidoxtri expers ingenii judiciique maximam partam hiatoriae rorum Romanarum inquinavit' Iam in ipsis his Ioeis,
in una aliqua re Deo negaverim esse consultos. Etiamsi vero eonfusioni atque negligentiae, quae in ejus consuetudine sunt, unum et alterum trihuendum esse videtur, multo tamen plura in his inus peecata Latini sermonis ignorantiae originem debent. - falsa omnino interpretatione in errores videtur ineidisse, quin etiam, quum C ti- Iinam a mulieribus magnam pecuniae Vim eorrogasse narraverit. IIa amasti verha c. 24 'aes alienum grande eon averant mulieres '' ita intellexisse quasi meuniam grandem comparasse ea diearentur. Saliustii v. e. τ''Senatus deeernit, uti ahdicato magistratu Lentulus eit.' 'Appianus . 5 ita vertit: η με βουλὴ έντλον παρέλυσε τῆς αρχῆς Lentulo magistratu ad init . Sallustri 'diversis itinerihua' e. o , Appian. κατ οπισθι--δους' per Postieas reddit I. . . Sallust. v. ibidem ''Dum hae in senatu aguntur eti. - Consul ubi ea parari eognovit, dispositis praesidiis, - eonvocato senatu refert eti. V AP- Pinnus I. e. sententia verhorum 'dum Haguntur' Perperam intelleeta ridieule interpretatur: 'ε - κιγώρων - μενος ἐξιδραμεν ἐκ του βουλευτ μου καὶ διαθεὶ - φυλακας ἐπανῆλθε καὶ χην γνωμην ἐπετάχ-ε' quo cognito, ieeroproeurrit e uria dispositisque praesidiis reversus urgebat sententias ; quasi vero haec omnia uno eodemque tempore gerantur. Quum Galliam apud Sanust. 6 sqq. falso de Transalpina intellexerit, Sallust. v. c. 7 'per montes ' o Per m. Apennin. Vυπερ Ἀλπεις' ' ab eo vertuntur et Antonius Catilinam trans Alpes assecutus Vieisse narratur
e n.' Quod quum ubique ab Nostro laetum sit, tum maxime in illis librorum monstria apparet, Hispaniensem die et de
15쪽
quilina traetandis exaram insumpsi nus, quanquam rarius ab Noatro ne tantopor poeeatum est, ut qui Graecum aeriptorem dueoni haberet et in robus orsaretur non ita magna ompilandi difficultate conjunctis, nihilominus tamen hic quoquo Guadent pervorsitati vestigia invonias, quam in opere riua deinceps in immane auctam videmus. Quae quoniam nostra coni montatione uberius narrahuntur, braviori disputatione hic defungemur. In his igitur rebus conacribendia Appianua, quanquam e Dionysii narratione hoc ot illud nonnunquam ad verbuiu exEcribΘr eodemque ordin exponero non dubitavit, inulto tarne saepius singula illius verba sententiasque, tanquam locis novRapeei et color indutia coin pilationem allido tegereat deret, nunc transponuit, nunc variavit, nunc ei reumlocu- tua at omnia denique ab illo copiosius narrata in pauciora plerumque Noater redegit. Alio sontes in usum adhi-bare, raro i in mentem venit semel si iterum aliquid me noria videtur acripsisse quae suo ingenio invenit, e Commemornr ne operae quidem pretiuin est. Quasoribendi ompilandive ratione usus plura hic illic syligenter legit, memoria sati tutus confudit, falso intor- prolatu est. D. Reg. I Faunua et Latinus permiseεntur ibid. II Hostilio Anco nomen datur in Anet ar . ei mortem morbum unimostili videtur tranatulissa; do Romulo autolii sibi deineeps ipse repugnat Civit. II, IIM; ibid. XI elisntea apud Dionys V, 4 πελα- τας servos δουλους interpretatur. Itane V, a Valeria Poplicolae filia, oro rius vocatur ibid. V, 2, deliberationem rei in rem jam actam eonvertit vid. inis. ἔident peceatum Samnit. VII, , ubi AZmilium bellum ad veraus aiani te gerentem fecit, quod gerendum, nomittendum esset, tunc a patribu doliberabatur Dionys.
16쪽
ast. Ru-odi peceat alia in aliis ostri libria sunt: Hannibalie e 1 Publius Seipio in Hispania bellum geris,
indo Gnaeum introm ad ros administranda ibidom -- linquit, quorum uterque in Hispaniam nondum venerat τ). Iam ipsis his locis, ubi Dionysium ad manum habuit, in magistratibus unitatibusquo Romanis Graece im-
seandia parum aecuratus est. Publicorum enim instilu- eorum ignarus non ejus generis appollationum ne Grae- earum viden satis notitiae vidotur habuisse. Italic κε, πάτους pro πατικους, consules pro consularibuaposuit vid. b. not.); Gallic V πατος ἀρχη do diei turn vid. Dionys. XIII, , de Camillo ibid. II, de
eonsulatu Manlii, ubi πατος αρχη adhib.). in aliis deniquε rebus ompilandi eum fraude videtur egisse. Italie V, 4, 1 sontentia a diversis Dionysii locis mutuatus orations composuit Humu distribuetonomos horum permutavit. Italic. VII, res a militibus seditiosis gesta o duobus apud Dionysium diversis locis con--roinavit Ix, u. c. 2 a IX, si a. u. c. - . Quae quanquam ipsa per se non ita lagni momenti sunt, ex iis tamen aliam deinceps sejusmodi fraudulentiani colligor liest. Utrum vero Samnit. lV, 3 sqq. nurrationem de Horonnio antiquo colore, quom Livius servavit IX, a), Appianus exuerit, an hoc jam ab Dionysio factum sit, in modio est relinquondum. Neque enim quidquani ex Dionysii Rrration supErent,
nisi excerptum breve de inde Candina XVI, 3 et in
' L. e. exempIo etiam est, quam temere Sehweighaeuser Appianum erroribus liberare quaea verit. Vid. Interpret. Latin Vo . I, p. 232.
17쪽
sai r in exeorptorum XVI, 4-S fragmen a duo, quor via
alte dii l. e. 4, init. ad Romano aupplieantos an Appis . l. e. IV. M alterum l. e. 4 ot 1 ad Ponti filii orationem portinat patrem refellentis Appian IV, M. Quibus inter se collatia, illud quidom dubitariis quis, quin in his quoque rebus Appianius Dionyalum eam pilaverii, sed fieri poinis, ut, arae hic solita fortasso
loquacitate per longas orationes excentiEa repetinae oa Appinnua adeo res aret, ut nisi ad Atrem mere. hi es filii deliberatione animum non attenderet. Appianum nonnunquam in ea historiae parto, de qua agetur, ab alaia praeter Dionysium aeriptotibua nurn et allirum uin pniane jam supra indieavimus. oe prirnum ocipa reruni discrepantia intelligitur. Huc pertinent, quae in regum historia de Latinorum nomino dicta anni,
de aeri reguli Albanori an de Romulo Silvio, de Sibviorum cognomine, do es Silviae nomine, sicut Laviniae, diaerepnnte, de miti Romuli imperio, de morbo Anei, porro de aliis paucis, quae plus ninusu ab Dionysio diae uni Samnitie X, 1 de captivis a Pyrrho rominata Appianua ab Dionysio divorsus XVIII, an nolo enm Plutarcho oongruit Pyrrh. ο). adem, quae Dionynius, Ennius tradidit Cie. d. n. I, 33 , Livius Epit. Hi, Florus I, 8, Eutropius II, , Vieto d. viri ill ali Zonaraa, qui Dionem C. sequitur, III, 4. q. enim Νiebuhrio naso ior, qui, quum loco Dionysii nupra laudato non multum tribuat, Appiani atquo lu--rehi narentionem ab cetaria discrepantem Halicarn-aensi originem redit obore, quem illorum terquo in
hin rebus aequatur V. III p. 58M. Opponam saltem, quod Appianus, ut ex iνη hoc exeerpto apparet X, 3, jam in alior Fnbricii responso referondo a Dionysio
18쪽
diaesagit atque eundem eum Plutarcho fontem aut ipsum fortasso Plutarchum adiit, ad nodo C. animum non t- tondit His discropantiae exemplis allatia, unum deniqu fragmentum addam Gallie x, ubi ortamon singulare Valori eum Gallo regulo attingitur, ει quo ortamin.
Ν. A. IX, I), qui ad libro annales provocat, intBra consentiant, rovis Appiani locus ad verba alto nonnihil videtur disci spare Deindo loel Appiani inveniuntur, ubi tillis auctoribus nomine citalia discrepantiam scriptorum ipse indicavit. D Reg. I duae traditiones de scanio unt, quarum non nisi priorem eum Dionysio communem habet'). Samnit. X, a discrepari dicitur, utrum Cineas an Pyrrhus quibusdam verbis usus ait Plutarchus illa orba ad insana solum
rotulit Pyrrh. Is); Dionysii Acerptis h. l. destituimur. Samnitic. X, 4 de responsis Fabricii agitur, quorum aliorum prius allatum ad Sententiam saltem cum Dion aio XVIII, II-Iη, alterum ex alio tanto haustum eum lutarcho congruit Pyrrh. M. In jusmodi ε-bus Appianus loquacissimo scribondi genere fortasse fatigatus, quo Dionysius ad extromum sui similis sua perpetuo est, alium nonnunquRm auctorem videtur disse. Locus denique occurrit, ubi in re undam Rudactergosta scriptorem Homunum estQm nomine advocavit
Gall. Ι); quis autem fuerit, quum nomen eorrnpi scriptum sit, vix dijudicari potest de quo infra viderimus. Huc accedit, quod in reliquo deinceps opero acriptore nonnullos noniino laudavit, quo utrum in his
' DupIicem memoriam de morte Romuli non huc traducam;
19쪽
rebus onauIuorit, noen eonsuluerit, quaerendum nobisoae Gallie I a in elade L. Cassio a. u. 64 allata Claudium corrupto praenomine Paulum testem advocavit Hanniballe. e. a Q. Fabium Pietorem , unie. e. Ira Polyhium, ithridatic. c. Hieronymum Cardianum nominibus oster laudavit. - Ante autem, quam ad illo nuetores tangendo aggrodiar, de duobna acriptoribus dicendum erit, quos ab Appiano liquiaeredat in usum esse adhibitos, Livium die et Plutar-ehum. Fuerunt anim, qui Appianum milita o Livii libris hausiano eontenderent, quin Plutarehum ad verbum
exseribere solitum; quomim neutris RasEntior imo potius dicam, Livium nusquam in univerno opore, nisi in prior hiatoriae .gum parte, ab ostro με eonsultum; quanquam ne de ea quidem qui nam pro certo affirmari potent. At certe tanta est in inguli antiquiorum temporum rebus eum Livio similitudo, ut non proraua negare nudeam, quin ab eo Appianua hoc vel illud num palan videntur et quum praeaertim locorum apti utrumque similium unum et alterum apud alium nominoni invenerim. vjua similitudini exempla sunt I, I nomen Lat. Aboriginibus ab Enea datum, ultor do Anennio narratio, quae Livinnae eonfugioni originem vid in debere, Romuli Silvii nomen utrique eommune, impietna oua, ui eteri immorRntur, ab utroquo praetermissa, utrinaque de Silviorum cognomine admonitio, Roae Nil- viae nonaen I, 4, preces Sabinarum, alia, de nibus
infe In reliquo opero Appiani nulla Livii aditi ostigia indagavi; quae vero eum Livio a militudo Appianodoineopa intereedit, omnino alia eat, Qua originominde repetas, quod hie illi utriquo idem ad ianum sontea fuerunt, in extrema historia uniea, in roboa
20쪽
Macedonicis, Fraucis, obbius rex Moris bus avi, Mariam eatigia in aerapiorum diservantia, quae ab Lia vis aepina indicatur, haud rus, in innina tino vero,' Ut Iiquot exemplis defungar, vestigia fontis ab Appiano in Iter helio unae aditi nonnulla Livio adiutore in medium proferam Liv. XXV, 36 duas diversas de G. Seipionis eaede narrationes referi, qua 1 aurain Appiamua seeutus sit, Hispan. e. I videas Liv. XXVI, 9, seriptorum de numero militum praesidii Punici discrepantiam indieat, ubi etiam Λppiani fontis numerum invenias Hispan. Is . De aede Graechi uterque vulgatiorem amain aequitur Liv. XXV, 16. II; App. Hannibal. M. Liv. XXIII, 7 eertamini inter aurea et selium mirabilem rem in quibusdam annalibus adjectam invenit ex uno eorum Appian hausit Hannibal 373, qui ceteroquin ad Miud tempus erismen retulit. De vivio maeo in Lia Viana narratione XXVI, 4 sqq. Appian discedit Hannis. 41, 23, at paulo infra apud Liv. XXVI, si aliorum discrepantia observatur, inter quos APpiani sontem agnoseas. Demaree Ii aede mirum quantum variasse auetores Livius diei XXVII, 27 , de Marcello penulandi aras egresso inter plerosque eonvenire; at inter eos, qui aliter tradiderunt fontem Λppiani referendum esse apparet Hannib. - . Apud Plutarchum marcell. 3ο de nareelli orto Hures emptores laudantur, inter quos tamen fonte- stri frustra piaesiveris. De Mavibus onerariis Cartha ne missis Liv. XXVIII, 46 Appianum Hannibal 54 nonnitiueum Coelio eonsentire, Valerio Antiati repugnare videas. De memini morte Liv. XXIX, 22 XXX V, 44 Appiano eum modis Lleis, eonvenat Harinis. M , at iis eteris, quae de ea e narrantur uterque dissentit. De nuinaeo militum a Seipione in lateam transportatorum Livius XXIX, 25 admodum inter se diserepare auctores ait, sed ibi quoque Appiani fontem inter eos agnoseas, quos nuIloisomine ille indicavit vi App. unie. 33 . Des innotae capto Liv. XX X, 35 Appianus Punie. 14 eum Coelio
et Valerio eougruit, quorum utrique alioquin ubivis fere repugnat. In his subsistain; neque vero alia ratio Appiano in Oetaria risus eum. Livio intereodit.