De excerptis et fragmentis aliquot Appiani commentatio critica et historia ...

41쪽

DCtae Dion3s. I. s. 45. εο 64. Ceterum ab Appiano tempus να-- .eeurate definitur, qui, quo tertius ille annus res Haedua e-et, ne eis viadem si raraverit teritis atate minus post fugam ἄπο της uotis perfoetua priore Meo intelligendus est. Si Dionys. e. 64 Diodor qui ab eapta Troia numerat apud Euaeh. veheris 386 et fragm. v. meane imi M . De inero anno effeto, quem I - - - ον - . eum Diotirmo et Amiano modorus quoque l. r. atque Vissi tua AEn. II, 265 ---ttunt Ceteri anno praetermiserunt. D se Liv. I, 2. Aliter molara L . 45. O. Dio a's. Exe. Vales III Reimari . Eonar VI , . Aue o. G. R. VirgiI., era taeenti Quod vero Appianua de solis Aboriginibus , non ut Livius de utraque gente dieit --eiae fortasse tribuendum. CD annot Seh-eighae mi Meua nulla nisi verbori 1 transpositorum eorruptela mihi videtur Iahorare. -- ἐμνῶν Heetivum est, ομνικων. Cetertim res umimezentiique inter se ridetur eonfudisse Appianus ; --- quam eur Rutaeos Tyrrheno appellaverit, non is mirari debet, qui Alexandrinum geographum aliunde noverit.

42쪽

do neopa ommutatum ab Dionysio ' sumptum uti Matro vero Crousam, quam Dionysius tertio demum thro o. at commemoravit h. L Appinnus si vo ex tri moria sive ex alictro fonte videtur addidisse quanquam rea vulgata fuit. A duplwem memoriam de Ascanto in Livio I M ommunem unus ostor ahet. -- quo enim do Ascanio, Laviniae filio, in patris regnum

domortui per manus auecedente, ultrim usquam mentionem foet Dionysius, qui tamen harum rerum diligontissimus plurimos aeriptores inter ompnratos consu- Iuli, sque Diodorus Siculus, neque Dio Cassius, quorum uterque Rgnum quoqu fontium numerum ad mR- num habuit, neque Virgilius, poeta doctissinius, nequis Ovidius, in fabularum opia, ut qui maxime, Versatus; quibus testibus gravissimis accedunt eo teri et scriptorEa rerum et veterΘs grRmmatici, quorum clarissimis, GHIio. Servio Festo, ex magna scriptorum eo pia hodie do-porditorum haurire licuit Qui quum ita sint, Livius aut hae vel illa re docopius fabulas do Ascanio et Silvio, utroque Eneae filio, id quod potius rediderim,

' Dionya I, 65: ιρυλέων ὁ μετονομασθεὶ 'θεσκάνιος ἐν G rri. Diud Vero nomen, quod Dionys fortasse ex vetere aliquo poeta hausit, apud neminem hodie, nisi Auet. . G. O invenitur, ut in his rebus Dionysius ad manum videtur fuisse.

3 CD. Dionys. I, 65. D. III, 31 Diodor. S. fragm. apud Eus . Auche p. 3883 Dio Cass. excerpt. II meima I, P. 3ν Virgil. En I, 267. VI, 763; vid metam. XI LMI X V, 583, os, al. Fast. IV, 3s, sqq. Gest. Meti Att. I. 16. de Silvio Postumo Servius ad AEn. I, II, L 3, qui Catonem laudat, Livium in errorem ineidisse di. Eit, nimirum quod Silvio quoque nomen seani fuerit; Festus v. Silvii Auet. o. G. R. e. IX, XVI, XVII Zo-mir. VII, 3.

43쪽

into a -sudiano iudienndua eat, aut ex ingulari quodam ne leaentior fonto, quem emeri levi somento a tima non vel etiam Ognit aram non habuissons, illaindo Aueani rinaque filio Silvio narratione in hausisses 3 . In tena pore definiendo, unndo Aaeanius, Athae eonditor, morent a tit, ni Minerufi nnorum, quem libri exhiben inlogor eat, prinio illo quidem speetu ab Dionyaiose το atque Diodoro l. e. p. - inter a conuentientibus diaerepare diuendus at, Ed, nurn ille numerus apud neminem hodie inveniatur, ludio rei variandae, ut an pμ, induetus, potius Dionysii loco c. et perperant in- tolloeto et falsa deinde coinputandi tione inita, quam alio tanto onaullo in illain increpantiam videtur ineidisae 3 3. Silvium deinde nominat, Auennio auecodenterii, qui nutPm fuerit quove Rire natus , ne uno qui-

dein herbo indieatur Iam vero quod ad illud eis-33 Errat vero Lartimanaa. de fonti Lim P. I, p. 52 , qui ex iis quae in orig. G R. e. XIII de Pisone leguntur hune fortasse Livio uerm fuisse suspiretur oeulos enim sese Iit de Amatae morte non de Turni I. mentionem fieri. 3 3 Si duodear adragesimum illum annum sis βασιλεως, quem

Dio.ysima. posuit. Appianua de regno Golano an univemum ante retatus est et triginta illo audio inter La-

io a Mario post aviae eondit anno numerare e epit, mortia aerata in Noate indieatus o quartus post Ais. e. . et elatur, nee ae eat.

44쪽

quidem Eneae, sed ex more Latini coniuge Silvia natum odit Ouid omnina de Surii genere taest motam x RGIO. Fast. IV, I. ubi partim Postumus hine' partisa Proximus huic is sa dant vi edit Merves. . Sed Limus I errore, ut videtur, alio ex alio apto hune Si vium Aseani fitium appellat, quam narrationem alios quoque auctores hahuigae vix quisquam ex eo conieeerit, quod in illo Dionis fragmento ex Taelgis eholio excerpto Rei- ma p. 3 editio Basil addit κατα τινα 'Aσκανίου νιος Σαβιος, quae v. Reimar. uneia includit. De ortamine inter Si vium, Eneae, et Julum, Ascanii filium, Dionysius i. e. uberius exposuit, quorum consentiunt Diodor. l. E. P. 88 sqq. et Avet. . G. R. e. m. Ceterastin Ascanio quoque ab nonnisi nomen No sise laeto ethaei, rea Niso Nodia D. parem Appian eost , 8, hi alium dueeminatiust. st Lao Minan. do font Liv. I, p. m. M a seret ene illud Diodori apud Ra . provoeae; anquam O. Finii na rationem de sue et XXX νον- in eo enatam re-tiqua omnia, quae Eus iis ex Diodorirathro excomait, ad eundem Fahium neque a 4ρου----- refertaeda esse, Mon deo v- ais 3Ie ea Cis Auerim moti ad Q. -L

Diuo Mumma, quas inter Lati M. et Caprae in Livium a tentantuae, Albam et Atyn, Aopiae is an Photius an Ii-hammta praeto-ia int, incertum. agrum 'ν ter eadem

46쪽

telligi voluit, veni modum infra xlin, qui apud illum

V, 4M clientes nominantur, eo servos fuissΘ ibi Pravasit Fabulatii auteri do Vestali a Mart compressan dignum quidsi existimavit, quam rovi Prho t- tingeret. Hactenus iunia quasi perpotiro filo cohaerer vidimns. Jam vero Photi uni dicas, no xcerptum nimia abrupte concluderetur, elausulam illam 'Pῶ εος δὲ κ τ λ. ceteroquin rerum repta tir, antΘql Rin fine in lacor QxcErpendi , ut superior adjunxisse , cujus particulae Rrgumentum ingulaqii verba ab Appiano ill quidem, aednon ex conlinu Qua narratione sumpta haud dubio anni. sque enim alia ration aut mirus illo subitus tu transitus a pueri exponi jussi in Romulunt Reniunt qu

nanterno genero glorinntes, ut pan inrisu nictile vΘrborum fructura non nimia videtur nonsionem aboro; nisi forte pannus ex deinceps narrntis excer Hii Riquis Inceratus au portoribus inasutus esse dicendus potius est, ' Dio Casa. Reima I, p. 3, 4 Faustu o pastori pueros in Tiberim laetendos traditos sae narrat. an narrationem Plutarehu quoque Rom 3 eograuam habuit, quae ni AME- tori . G. R. e. XXI, eredere ieet, a VaIerio Antiate

47쪽

Cetorum ubieunque apud Appianum illa verba suorunt alta loeus arne apud Dionya II, 2 an sin et anto oeulo videtur fui Q. I Excerpium ejusdem Photii. Ibidem. Sepseris reges Romanos, sicut Dionysiua L M, te.

Appianua etiana in transitu numeravit ille. ἄν annoni porti singulorunt. Me sortem Borum Supr.m n Ῥε-

Ia aeeodoro videtur δη). Inuum oro arcium morbo perisaε, neque Dionysius, ac Livius, nec ei Bri sciunt; ex consuan Demoria geribens, rebus inter a permixtis,aiei ad Ioatilium Anci nomen, ita ad Aneum Hostilii morbuni, videtur retulisse, quem Livius I, Io, Ioho Plutarchua Nunia, ra) non Dionysiua III, 15 cominamornvit. mutarehus qui similia fere habet Num. 22 oeu in eius animoque hversatus esse videri poterat nisi ea rursus ohatarento quae illo de Romulo e. x et de trihus post Numa regibus arueidati iis referuntur; quanquam ea repugnantia apud Appianum non ita magni momenti est. In nominthus referendis a Nostro peeeatum sex enties n-Venias; mendum autem ipsi Appiano trihuendum esse, Verba quae aequuntur, alia rodunt καὶ Ἀνου -- τοσκα Μαρκίου et alterius Anei, qui et Nareius vocatur Neque tamen negaverim hoe exeerptum nonnihil defeetia oborare v. πατρικῶς vel simile quid ante βεβω-εο- ti-brario forisaae praetermissum est; sat v. ωσσε numeri Oxeidit annorum.

48쪽

duplex ammti. M, Fabii Pistoria aequo Pisonis Cona avi, norm uterque in aliis dimentiori acuta In a priam .sjecta eas tradidie; neque vrio Livius diser pse, apud quem I, II , multis an opibus nomin eita ,-4- de Tarpeia tabulae invonivn- mutare ius auton, Roin. 4 , alium dueem secutus, nurum et seminutam. in onm congesta prodit idem Plutam hi eompilatox nurna VII, 3. Quae unimat sint, Appianum a Plu-l-eho propius abesse videas. At hoe fragmomum utruma Appianum nemo referendum sit, prirnum dubitaritieet; deinde, quod locus, nisi ad notionem vocabuli explicanduin, non adhiberi debuit, eo potuit fieri, ut partomaontentiae suo proposito li rem Suidas xcluderet v.

V. Excerptum I de Legationibus.

Quod ad hollum a Sabinis mulieribus compositum attinet, utrum Appianus Dionysii nRrrationem uberiorem in brevius contractam paulo liberius in usum sonuerterit atque ipse oratorem gerit, an in his rebus alium praeterea scriptorem consuluerit, haud facito pro corto a mav ris Hersiliam, legationis princi pom ab Diony-nio commemoratam, quemadmodum Livius I, IM, sic Appianus etiam silentio praetermisit; nequ enim eum haemorsilia Gnfundenda alia est; quam Livius au pere o. I in iiRili causa ommemoravit. Apud Plutarchum Rom. c. Is non prius Hersiliae, quam post finita praesa, ventio fit. Re Rutei non ita magni esse momenti

49쪽

vit tur. In preethaeis tu ter at referendis Appiano uni Livio nonnivi similitudinia inter redor videas in E-t- robus Dionysio Nostor similior est. Vium aeram, quo regae convenoro, do qua Livius taeet, Appianua unim nata ommunem habet nomen vero ex illa Cosso d. man, ipse ex auo ingenio addit Plutarehus amem l. e. . ne monaraa VII, 4 aequitur, pro nern in coitiitium posuit, eui ab eoeundo nomen inditurii ase inter prolatur.

V. Fragmentum apud suidam. - ΛΙΜΕΝΟΣ.

Loeus B consilia Fidenatium Veientiumque perti-nit, qui in Romanos et Albanos intoris bolligorantes impetum faeer eonstituFrunt. Quae ab Dionysio lil, πιmultis verbis commeni orantur, ea Ap pannua in nuciora redegit. Dionysius autoin c. ' Mettum amat de illorum populorum insidiis ab hospitibus Fidem tibiis παρά ξένων litteriis aeeepisse; eas praesenti Hostili recitari atque ipsam rein ab eo, qui littΘra pertulisset, uberiuRverbia exponi inperatorem Albanum jussisse Appia-

vatia hospitibus na ἰδιοξένων ' comperisset, Hostilio renunciasse. De hac re Livius nihil habet; qui I, 2

Μεtlum coram Hostilio δε periculis minantibus alio modo Ioquentem fecit.

Haec do Albani. diei osso. situ in Fuffetium eonvicio insectanti hua quod numma rerum tribus viria .llae commissa, jam o Liv. I, 2 et Dionys Ili , 22,

50쪽

Iatvm ). At postquam de adventu Troianorum in eam Italiae partem, quae R Aboriginibus incolebatur, momtionom feeit, aeri eonisi in memoria, seu oculorum Error

illusus, reperiorem tu in Aborigimari regem --um, quom in sabulis de adventu primum vandri, deindo Horeulia, copiis Troinnis eo initati, Dionysiua aupra I, I. 42. est commentoravit, Appianus ad haec Eneadi

tempora non traduxit usti an, sed eundem otiam eum Latino vase, ire avitisse, siti per insit, n e haer--πnto errore, quae riua incuria est, de illo eadem omnia narravit, quae do Latino eteri; andem vero, ubi do nomine Latinoruin agitur Aboliginibus addito, quasi res nullam dubitatione vi uboret, ex dilabus personis una faeta ), thim Latinii in Faunum appellavit. NequΘ vero in his rebus corruptelae ullius ostigia sunt aut librario aut excerptori tribuendae, nec si, quod pri in fortasse spectu placuerit, pro ἄτίνου Φαυνου h. l. Λα-τινου του Φαυνου legas, ullo modo Appianus errore Iiberetur. De agro trium a. quadringentorum I in cireuit utadioruni non attribillo doque condito nuinio ab Dionrsio c. η, nisi in numero stadiorum fortasso --tus, non dis-ntu Teini vi u- ristionem, Begnum Vulso filius mei statur eis. Vimii. En VII, M. Dio Casa