장음표시 사용
21쪽
nullam as apud scriptores mentionem invenissae alaeat, quae tamen, si Livium adimet, haud dubio ab so didivisast v. Epitone. 114 et Ias . Quae una ita sint, A pinnum a profecto ab opaeria aut initio Liviuna consuloreaoepit, eri consilio deinde marinis, quod a quadam hiatoriae paris Diovali libro eo-pilare o mnodia a -- et in reliqui rebin aliorum ueto , quo Livio prae eret, notitiam sibi comparasset, ab Liviani operisua omnino reeeaalsae dicendu est nee quidquid pr-- termissum ab illis esset, ab Livio compertum iri sp rasae. Haec do Livio. -- Iam quod ad Plutarinum attinet, nucia r. aBlvam. Vita illa Romuli, uinae, Poplioolae, Camilli, Coriolani, Pyrrhi eum hic corpiis fragmentiaque Appiani eoinparantem licet videro, qu- longe abait, ut Appianus, alem modi in Dionysium,aie Pluta hum quoque in hi rebus usquam omptinu rit. Num vero semel et iterum Plutaretii inros volveris, hoe et illud iisdem olim lectis acceptum retule.. Me alia quaestio est. Rusmodi eri apta sunt, reaponaeae a Fabricii, arratio de aptivia eminata Pyre, is, Cineas Demoatheni aequiparatua ibid. 14), eum rei mentions ad Platae nn auetorem Dio Casaias refert E. V.
emur R. narrantur Νum 2M de Tarpeia Rom. 1 3, - . orentia populi ad vernua Cori -- Cor. IM; - -- rebus Appianus Plutarcho similior ab Dion
aio videtur discedere, neque tamen quidquam obstat, suo minus Appianus ex odem cum Plutarcho fonto ,-aisa 4- sagit, nee moti--Minionio ethnondum
22쪽
tantum est, ut eo resta dudicetur. Quae hic do Plutarcho dicta sunt, en in reliquam quoque Appiani historiam cadunt. φ). Iam ad illos scriptores ab ipso Appiano nomine laudatos transeundum rit. In libro Gallieo Vl), hi domorsonis acordotis audacia mentio est, acriptorEm Romanum testem advocavit; quam rem ab Dionysio fortasse praetermissR , ceteroquin, ut videtur,
morurunt, Plutarchus praeteriit. Nomen Rutem eriptoris, quem Appianus citavit, dubitationsm abst logebatur enim in S. Vales. K-σιος, quod Valeatus in κασσιος transposito nocentu mutavit, quam emendationem oditoros oculi sunt. Qui si Cassius illo IIomina
Ν. A. VII, 21, a laudatus, qui in annRlos a u. c. ad sua tempora aut saltem ad bellum Puni-m II 6- duetos multa o sacris libris et traditionibus idoluetranstulisso, antis antiquum annulium scriptorem ει manum habuit Appianus. Vixit nim ire a. u. c. M. Νum vero sub nomine ναυσιος Κάσσιος lateat, non possum non admodum dubitara nomen nim illud mendosum ex λαυδιος aequo corrumpi potuit, nee Cassius illorum eriptorum videtur fuisso, quo in hia robus ongulere Appiani interosset. o Livio videm placuit, qui nusquam toto p. Cassii nomen laudavexit vid. Laeli mann do font Liv. I, 44 . Idem quoque in Dionysium valet Quisquis autem . L eitatus est,
23쪽
- es Romanua fuit, quem in his inua praeter mons ei a senisum in trisum te illi adhibuit. oeis nomine maiae posito 'Pωριαιος haeroridum, quod domh. . .equo 'Pωμαικος συγγραφεν valet Praefat. 2;elv. n. I. IV, M. In on parte rem ni Gullionrum, - - Caenaria temporibus versatur 'pit. M, M aei ephemeridibus vel potiun Asinii Pollionis opero
istis eat, redintegrata tentoria rei liquRnto ni gentae,
Mannales provocat Claudii eorrupto praenoni in Pauli) 'x quom in nuperioribus antlicis rebus ducet ab eo adhibitum ense, inde eo ligere ieet uuin turn autoni Claudium diei, eognomine undrigarium, quoin Velleius P. olo. Sisennae eum utilio et Vnterio Antiate aequalem Ioela, pluribus adduetus rationibus mihi persuaηuni habeo. - amin ea a bollo inde Gallico initium eopisso, ad ip-
alae tempor esse dedi et os satis constat Orosius V, 22 numerum militum ad Sacriportu in aesorurn R. u. c. στ2 ex in historia citavit. Acilia non autoria annRles partim ex Graeco in LRti nurn Sernionem Verterni, Partim isam aeuutum erat Num autem libro erobro
24쪽
aeriploma rerum et grammatio in ullum onverterualle.
Per omne opus Livianum, quod integrum eat, Claudi,uain hie illi noni in eitatum videmus. x riua libria Livius ea laudat ab alii non tradita. VIII, 12, XXXVIII,
ologio XXX, is , ae pluribus avetoribu potiua si in habuit VI, 2 IX, M. Odein Seneca sua eat . dis Bones Ili ra). Claudiuin Gellitia per innea libron praecipuo laudavit; dei in Orosium valet, qua emn, saepius, in ollo Maeedonico lV, ο), Aehaico V, 3, divinantino V M in aliis, ad in an uni habuit. Neq- vero Plutarcho incognitiis fuit, qui pugnam ad Anienem Coriol. I ab Iaudio sumpsit cois Liv. VI, E et Clodiu in ii ondat alio loco diu in I ei invit, qu1idoin atqvo Clavdiuamosis videtur Claudio doniquo
Claudium interpretem diversum a Quadrigario putes. Λι- toro loeo enim Claudium Aellianos annales Latine vertisse Lavius dixit neque proseeto eum ita distinxit ut de alio quodam eogitare lieeat altero non Claudius dieitur nisi aliquid tradidisse Aellianos libros secutus; qui posterior oeus pro Claudio ab Livio alias audato stare mihi videtur eteonera Laehmanni distinetionem prorsus repugnare, eui tiam omnium seriptorum silentirem oppon.m; neque alius quisquam Claudius, id quod haud levis momenti est, in universa historia helli Puniet secundi ab Livio itatur Et duo illi Ioe s. e. eiusdem Plane hadolis uni, atque Eeteri omnes quos alias Livius hie illi laudavit alter enim numerum eaellorum impudenter auget aue rein mirahi emariirit ab alii omissam. Quibus Eonsideratis olligi ieet. Clavd .um in helli saltem Punie II historia exponea.da Aellianos annale in Latinum sermonem translato suo operi inae isse eosdem etiam in reliquia dein eps ehus ob oeulos IIuin hahuisae, Ite Ioeus aure mistus ostendit.
25쪽
eri- , Maeroiana, Nonius, Priaeianua a Mentidoma. e. - .ro amplum et copiosum opus fuisse, o vheorum iam ambitu numeroque licet colligere; domsina fragmenin testantur, quae orntorium seribendi genua produnt, et quidem in rebus uniet mirum quantaem stolixum ruinae, alia apparet vid. Laelim It p. 22 . Cistaedium ubique fabulatorem rerumqu exornatorem agnoseoris licet eis hiatoriolas apud Geli. X, 13, de manlii pugna ingulari eum Gallo; p. Oros V, 4, dor mirahili munitano quodam ge8tis RP. Senec. d. nos III. a de donaina et nervis; ap. Liv. XXXV, 14, do ei pionia et Hannibalia colloquio . Hunc autem auetorPm, eradu iam oratorium seribendi genua uniq- in nermonia Latini sint plieitate conjunetum Appianum ad se ali ieer debebat, non in Gallicis solum robus, sed in magnis etiam reliqui operia part in usum videtur eonvertiage in rebus Syriacia cc. , Is 1l , ubi Polrbium dueein habuit, narrationem illam do Scipiono Alsienno lognto ejusque olloquio uin Hannibal ox Claudii historia in suam transtulit; neque enim eam
historiolam Polrbio deberi, ex Liv. XXXV, 14 apparet,
qui in iis rebus Polybium inaxime seu tua ad Claudium eniti refert, neque ex Livii narratione quidquam Appianum exseripsisse, qui praesertini inni multo ho-riua xposuerit, utriusque verba eo parRnti perapieuum rit. In eieria quoquo rebus, ubi Polybium aequitur, multa Polabianae narrationi aliena immiscuit, quorun plura ad Claudium re ero non dubitaverim cis Appian Punie.
e. 4 ad sin libr. Polyb segm. l. XXXVI, XXXV u . an in o libri Galli parto, ubi Dionynio Appianua
Praeeipuo due usua at quaniquam in lita excerptia et fragmentia nihil ad 4omparandum offertur veri R-
26쪽
x II, IM, o Tarontinorum ausa omissurn ν-Moant rati-odi peceae alia in aliis ostri libris antis: Hanniballe. e. 1, Publius Seipio in Hispania belluminorit, indo Gnaeum patror ad ros administranda ibidom -- linquit, quorvin uterque in Hispaniam nondum venerat τ). Iam ipsis his locis, ubi Diovarum ad natium habuis, in magistratibus unitatibusquo Romanis Graece igni-
seandia parum ecuratus est. Publicorum enim instilu- eorum ignarus non ejus generis appollationum ne Grae- earum quidem antis notitiae vidotur habui e Italic V, 4, πάτους pro πανικους, consules pro consularibus
posuit vid. h. not.); Gallic. V mατος an do diei turn vid. Dionys. tu, de Camillo ibid. II, de eonsulatu Manlii, ubi πατος ἄρχη adhib.). in aliis
deniquε rebus compilandi eum fraude videtur egisse. Italie V, 4, 1, sententia a diversia Dionysii locis mutuatus oratione composuit ejusquo diatributionsmos horum Ormutavit. Italic. VII, res a militibus seditiosis gesta o duobus apud Dionysium diversis locis con--roinavit Ix, u. c. 2 a IX, - a. u. c. - . Quae quanquam ipsa per se non ita ni agni momenti sunt, ex iis tamen aliam deinceps Husmodi fraudulon-liani colligor licet. Utriini vero Samnit. lV, 3 sqq. nurrationen de Heronnio antiquo colore, quem Livius servavit IX, a), Appianus exuerit, an hoc jam ab Dionysio factum sit, in modio est relinquondua Νoque enim quidquani Ex Dionysii narration supores
' L. e. exempIo etiam est, quam temere Sehweighaeuser Appianum erroribus therare quaesiverit. Vid. Interpret. Latin P. 232.
27쪽
farragino exeorptorum XVI, 4-S fragmema duo, quor a alte dii l. e. 4, init. ad Romanos supplieantes ela. Ap--. l. e. IV. M alterum l. e. 4 et 1 ad Ponti filii orationem portinat patrem refellentis Appian IV, M. Quibus inis se collatia, illud quidom dubitariis quis, quin in his quoque rebus Appiantia Dionysium eam pilaverit, sed fieri politis, ut, arae hic solita fortasse
Iovincitate per longa orationes excentie repetisset, o Appinnus adeo res aret, ut nisi ad Atrem mere. hi es filii deliberationes animum non attenderet. Appianum nonnunquam in ea historiae parto, de qua agetur, ab alaia praeter Dionysium aeriptoribua nurn et alterum au in pniane jam supra indieavimus. o primum o ipsa reruni discrepantia intelligitur. Huc portinent, quae in regum historia de Latinorum nomino dicta anni,
de aeri regu in Albanortim de Romulo Silvio, de Sibviorum cognomine, do es Silviae nomine, sicut Laviniae, diaerepnnte, de miti Romuli imporio, d morbo Ariel, porro de aliis paucis, quae plus ninusve ab Dionysio diae uni Samnitie X, 1 de captivis a Pyrrho rominais Appianua ab Dionysio divorsus XVIII, anaolo enm Phatarcho oongruit Pyrrh. ο). Eodem, quae Dionyntiis, Ennius tradidit Cie. d. n. I, 33 , Livius Epiti Alli, Florus I, 8, Eutropius II, , Vieto d. viri ill ali Zonaraa, qui Diouein C. sequitur, III, 4. q. enim Νiebuhrio nasonitor, qui, quum loco Dionysii nupra laudato non multum tribuat, Appiani atquo lu--rehi narentionem ab cetoria discrepantem aliearn aena originem redit obore, quom illoxum terquo inhia rebus aequatur V. III p. sim . Opponant saltem, quod Appianus, ut ex iνη hoc excerpto apparet X, 4 , jam in altero Abricii rosponso esserondo ab Dionysio
28쪽
diaesaait atque eundem eum Plutarcho fontem aut ipsum fortasse Plutarchum adiit, ad quod V C. animum non t- tondit. His discropantiae exemplis allatia, unum deniqu fragmentum addani Gallie x, ubi certamon singulare Valori eum Gallo regulo attingitur, ει quo ortamin.
Ν A. IX, II), qui ad libro annales provocat, intera consentiant, brevis Appiani locus ad verba alto nonnihil videtur discrepare. Deindo loel Appiani inveniuntur, ubi nullis auctoribus nomine citatis discrepantiam scriptorum ipse indicavit. D Reg. I duae traditiones de scanio unt, quarum non nisi priorOmeum Dionysio communem habet'). Samnit. X, a discrepari dicitur, utrum Cineas an Pyrrhus quibusdam verbis usus ait Plutarchus illa verba ad Cineam solum rotulit Pyrrh. Is); Dionysii X corpiis h. l. destituimur. Samnitic. X, 4 de responsis Fabricii agitur, quorum alterum prius allatum ad sententiam altem cum Dion sio XVIII, II-Iη, alterum ex alio tanto haustum eum lutarcho congruit Pyrrh. M. In jusmodi rebus Appianus loquacissimo scribendi genere fortasse fatigatus, quo Dionysius ad extremum sui Aimilis usus perpotuo est, alium nonnunquRm uotorem Idetur Rdime. Locus denique occurrit, ubi in se undam Rudactergosta scriptorem omisnum testor nomine advocavit
Gall. Ι); quis autem fuerit, quum nomen eorrripi scriptum sit, vix dijudicari potest; do quo infra viderimus. Huc accedit, quod in reliquo deinceps opero scriptore nonnullos nomin laudavit, quo utrum in his
' DupIicem memoriam de morte Romuli non huc tradueam;
29쪽
rebus onauluBrit, neen eonat luerit, quaerendum nobis sat Gallie I a in elade L. Cassio a. u. 4 illata Claudium corrupto praenomine Paulum tentem advocavit Hannibalio. e. a Q. Fabium Pictorem), unie. e. Ira Polybium, ithridatic. c. Hieronymum Cardianum nominibus oster laudavit. - Ante autem, quam ad illo nuetores tangendo aggrediar, de duobus scriptoribus dicendum erit, quos ab Appiano liquia credat in usum esse adhibitos, Livium die et Plutar-ehum. Fuarunt enim, qui Appianum millia o Livii libris hausisse eontenderent, quin Plutarehum ad verbum
exseribere solitum; quomim neutris Rssentiori lino potius dicam, Livium nusquam in univerno oppre, nisi in priore hiatoriae .gum parte, ab ostro sae eonsultum quanquam ne de ea quidem quid'nRm pro certo affirmari potent. At certe tanta est in ingulis antiquiorum temporum rebus eum Livio similitudo, ut non proraua negare Rudeam, quin ab eo Appianua hoc vel illud num palan videntur a quum praeaertim locorum pud utrumque similium unum et alterum apud alium nominem invo-nerim. niua imilitudini exempla unici I nomen Lat. Aboriginibus ab Enea datum, altera o Anennio narratio, quae Livianae eonfusioni originem vidotur debere, Romuli Silvii nomen utrique eommune, impietnaritia, ui eteri immorantur, ab utroque praetermissa, utriusque de Silviorum eognomino admonitio, Roae Nil- viae nomen I, 4, preces Sabinarum, alia, de nibuainis. In reliquo opore Appiani nulla Livii aditi ostigia indagavi; quae vero eum Livio a militudo Appianodoineepa intereedit, omnino alia at, endus originem inde repetas, quod hie illi utriquo idem ad ianum sontea fuerunt, in extrema historia uniea, in robua
30쪽
' Ut aliquot exemplis defungar vestigia fontis ab Appiano in Itero bello Punae aditi nonnulla Livio adjutores in medium proferam. Liv. XXV, 36 duas diversas de G. Scipionis Maede narratione referi, qua 1 utram Appia assecutus sit, Hispan. e. 6 videas Liv. XXVI, 49, aeriptorum de numero militum praesidii Punici diserepantiam indicat, ubi etiam Λppiani fontis numerum invenias Hispan. 19 eaede Graechi uterque vulgatiorem Mnain
XXIII, 7 eertamini inter Taureain et sellum mirabilem rein in quihusdam annalibus adjectam invenit; ex uno eorum Appian hausit Hannibal. 373 qui ceteroquin ad Miud tempus ertamen retulit vio Maeo in Liviana narratione AXVI, 4 sqq. Apiman discedit Hannis. 41, 23, at paulo infra apud Liv. XXVI, si aliorum diserepanti observatur. inter quos Appiani sontem agnoseas. De mareelli aede mirum quantum variasse auetores Livius dieit XXVII, 27 marcello apeoulandi eamna egressis inter plerosque eonvenire; at inter eos, qui aliter tradiderunt Tontem Λppiani referendum esse apparet Hannib. - Apud Plutarchum marcello 3ον de nareelii inoeto plures eriptores Iaudantur, inter quos tamen fonte- stri rufisa piaesiveria. De Mavibus onerariis Carthagine
missis Liv. XXV I, 46 Appianum i Hannibal 54 nonnihil
eum Coelio eonsentire. Valerio Antiati repugnare videas.
De Iemini morte Liv. XXIX, 22 XXX V, 44 Appiano
eum modio Ge-- eonvenat Hannis. M at iis celerin, quae de ea re narrantve uterque disseriare De nuino militum Seipiones in Afrieain arausportatorum Livius XXIX, 25 admodum inter se diserepare auctores ait, sed ibi quoque Appiani fontem inter eos agnoseas, quos nulloiso ne ille indicavit vi App. unie. 3 De Minone capto Liv. XXIX, 35 Appianus Punie. 14 eum Coelio
et Valerio eougruit, quorum utrique alioquin ubivis fere repugnat. In his subsistaina neque vero alia ratio Appiano in Oetaria inus e vim Livio inter dit.