장음표시 사용
51쪽
405. 998. 1001. vesp. 1030. 1054. v. 460 483. 721. 727. 1745. Lys. 495. 498 514. thesua. 16. an. 356 1013 1095. 1509 1519 Plut 565 t. qu. 524 υκ ζηρκεσεν, αλλὰ τελευτῶν επὶ γήρως . . εξεβλήθη. nisi totus ille versus eiiciendus est, hic est οὐκετ' ἐπηρκεσεν.
δρῶσιν nmta, quaeso, ν αρα γ' αρπαγα τῶν et eccl. 67 ταδικαστηρια καὶ τὰς στοιὰς ανδρῶνας πάντα ποιησω potius scribas
ἀλλα δικαστηρια καὶ στ0ιὰς ἀνδρῶνας πάντα π0ιήσω. των. 673 οἱ δε ζύμ μ αχοι, ως ησθονται est οἱ δε ξενοι ς εἰσήσθ0νται Socii enim ab Aristophane saepissi ine ζεν0 dicuntur, cf. qu. 324. 1408. pac. 643. Restat unus locus nub. 409 πτων γαστερα τοι συγγενεσιν, ubi γαστερα ortasse glossena est quod sit vocabul una Homerici et Alexan- irini temporis, nempe in hac significati0ne .
Ceterum formas pr0 celeusmaticas ab his anapaestis abli 0rrere orsoniis p. 50 praecepit, cui omnes assensi sunt Herniann. l. p. 402. 0ssb.
De versuum e0mie0rum caesuris tragicis. Itein dictuna iam est caesurarum in universum easdem esse quas in tragoedia rationes. Nam 1232 tetrametrorum Aristophanis anapaestic ruita, nisi rati me sesellit, qui tragico rod inciduntur, sunt 1146. Eorum autem, qui supersunt 86 sunt 26, quoi iam ita doles comica eo continetur, quod finiuntur copula καί vel interiectione o fortasse etiam pronomine relativo o uno salten loco se tu. 526 μεμνημ ένος ς). Illud saepissime elisione attrahitiir, ut lib. 268 293. vesp. 56. ελθετε
ὁητ Atque in illo καί particulae sit quodammodo ipse Aeschylus praeivit, qui Pers. 7 semel versunt talem δίρρυμά τε και τρίρρυμα
τελη certo ut videtur consilio composuit. Sic av. 461. και μην ργῶνη 0 Λία και προπεφυραται vesp. 650. 608 386 393. nub. 984. Quo aecedit, ii od poetae comici speciem neglegentiae in singulis quibusdam imita iiiiii , id ii od praeter καὶ et, usum maxime in articulo
valet. Nam sicut duo onclitica vel proclitica partem rationis per sequandam efficere possunt, sic etiam articuli dii casus ita inter se possunt applicari, ut pro vi comica satis habeant p0nderis ad scansione na
και η γης τῆσδε μόναρχον. Immo post unam iam solam articuli 0rinam incisum videtii Lys. 564. διδάσκετ την Ἀσχαδόπωλιν. Similis est hypermetri comici segnities, it huc statim addam. Nam, καί et, eodem loco ponuntiir, ut vesp. 1488 μυκαται και item artici ibis a c. 79 ἄπερ αἱ μοιχευόμεναι. an. 1521 post εἰς το inciditiir μηὁεποτ ει το θακον τον μόν. Contra nub. 1521 κλαύσει,ει την χεῖρ' επιβάλλει cui iuptum esse ex litatu intellegitur. Contra etsi interdum articulum et ad qu0d ille pertinet nomen cae-
52쪽
sui a lipodic; separare licet, id talileii pSuill loli iter ea caesura, qua linietor acata lectus et paroelia iacus ili Stirliglintlit', POPSOnlls p. 48 observavit,iluae res ea delia est, Si praepositio est. Iutavit iii in recte nub. 372.
rati. 1026. Ach. 36, illi 0 l0cos uermaniatis p. 398. 0ssb. V estph. II p. 405 repetierunt.
At idem Porsoniis p. 47 iniuria caesuram quae est post prilnam paroena iaci brevem syllabam delere villi, quam Ierna annus p. 398 delendit admittendum esse eadem ratione, qua in hypernae tris coniicis inter singulos dimetros restituimus cs. S. 20. n. Exein pluin Ieriirantius ain
contulit v. 600, cui Rossb. estph. II: p. 405 adiunxerunt vesp. 568. inib. 987 Plat Symmach. v. 2. Calliae Cycl. r. 2.3. 28.
De comicis tetrametri caesuris in uniVersum. Habemus 1146 tetrametros tragici col0ris, 26 sere tragicas servantes caesura laxiore quodam mod0. Itaque cum omnino Aristophanis 1232 tetrametri sunt, 58 restant, hii caesuras dimetri catalecti tragici ip0- dicam et trochaicam repudiant atque ad paro emi ac similitudinem seriuntur. Id propterea maxime fieri potuit, quod tetra metris comicis non iam ipse progressus temperatur, ut in illi tetrametris embateriis, in quibus, qu0 ad perspiciam, ne diaeresis qui dena inius cuiusque pedis laeditur. Atque id quoque cum paro emi ago tragic c0mmune est, quod dactyliis caesura dipodica vel eiusdem sedis troeliaica laesa vitat hir, nisi si nomen plurium syllabarum proprium ii vers una quoquo m0d0 0artandum est
Vel una vox multarum syllabarum Ilia, quam nullo modo licuit circumscribere vel evitare δικαστηριον locis his
eqv. 1317 καὶ τα δικαστηρια συγκλείειν. vesq. 595. εἴπη τὰ δικαστηρι' ἀφεῖναι. Quibus ex coniectura tertium locum addidimus ecel. 677: ἀλλὰ δικασταὶ ι και στοιάς. Contra recte ergkius scripsit lib. 423 λλ τι Ἀη Ῥυ νομ ιεῖς ηδη interpunctione addita pro eo qu0d plerique omnes pr0baverunt αλλ0 τι δητ' υ 0μιεῖς δη. Denique sugere nos non potest, Aristophanem ab illis solitis ii cisionibus
non recedere, nisi si consilium est rationem relaxare. Nam si uiui atque oratio assurrexit coloremque paene tragicum adsumpsit, caesuras c0 micas
adhibere noluit. Id qu0d verbi caussa observatur in sermone illo Aeschyli, Euripidis, Dionysi ran. 100 sq. ubi eschylus caesuris tragicis solis utitur, nisi in i log 1053 -υσαῖ0ς ' ζακεσεις τε l νόσων, cuius
excusatio in n0mine proprio et elisione est contra Dionysus caesuras comicas adhibere s0let, s. 1228. 1248. Ceterum caesurae hae e0micae usque adhuc a Iaullo perlustratae
sunt, nisi qu0d Gud0sr Hermannus et p. 399 sq. protulit. Sed is niihi
53쪽
minime satis facit. Nam neque omnes complexus est locos ne ille certam lis ponendi explicandiqtie rationem Ssecutus e St. Ut ex ei Tipluni assera in formam hanc ilistinguit
inter eos versus, qui tertiam pedem habent anap3e Sitim , -- et inter e0s, hii in tertia Sede ponde una praebent in l - - .
itam quidem nullam esse rationem ex eo iam intellegitur, quod exemploruin iuriusque formae numerus non multum distat. Itaque timutraque forma legitina sit liae non summa eius incisionis ratio est. At de secundo pede quaerendum fuisse videbimus. Quod quia ita sit, Operatu ne perdere lion puto, si omnia unius cuiusque incisi0nis exemplacitabo. Nam tum statim perspicitur,
singulae eaesurae quibus 10 eis nitantur. At Iii primu ui quidem caesura p0st arsim dipodiae secundae priorem migrat, cuius qui deni incisionis b0nam rationem esse in paloemiae iam intellectum St.
quae caesura duodecies invenitur. Qua in re nihil interest, utrum alter pes anapaeStris sit an spondeus. Sed rati0nem stat in dem nostrare licet, quam p0etae in talibus caesuris secuti sint quamque Hermannum non perspexisse iiiiii iam dixi. Nam dipodias spondiacas non p0st arsim, sed p0st the Sintilicidi vidi naus. Ita e contrario poetae citra vertini, si post arsim seriretur, ut illa ipsa arsis, post quam incisi fieret, puris numeris uteretur neve contracti0ne duarum brevi uni syllabaruni bscuraretur. Dip0dia igitur anapaestica pura agile post primam arsi in inciditur pon- iliaca eade in in sede seriri non sine magno perspicuitatis detrimento potest. Illae ea dena caussa est, cur caesura hypercatalectica semper haec
sit l neque vero illa 'b l cta , cuius larinae in tetra ine tris innino nullum est exemplum. Ceterum mnes arses p0ssu iit praeter hanc unam contrahi. Valet
enim in universum haec lex, ut quo longius pes spondetis ab incisi 0 ne absit, e minus numeri perspicuitas asstigatur, timi nodo illa arsis, cui caeSura Subiiciatur, pura sit. Quare intellegitur, cur ultima arsis iis tantum c0ntracta sit nub. 996. pae. 737, at ver pes primus, quippe qui longissime ab ilicisione primaria absit, semper spondeus Sit praeter duos loc0s, v. 503 et eccl. 81, in quo quidem loc ultim secundus
pes contractus Sit τὰ ὁ κληρωτήρια l. Itaque
I aeSurae hyperca alecticae hae singulae larinae sitit:
a sine caesuris secundariis bis . - l nub. 996.
pac. 737. b in altera parte, quae pii in abiepta ars demi iluta St, nulla es Sesolet caesura 8 n lib. 364 394 996. vesp. 1044. ac 737. V. 19.ρ es. 81. Lys. 494, nisi si trochaica 4 nub. 355. v. 503 549 551.c in pii 0r dipodia hypercatalectica, quae arsi illa tertia augetur,
54쪽
semper incidit iii praeter tres locos zic. 737. nuh. 996. eccl. 687 sive est primi pedis diaeresis 8 4ub. 355. 364 394. vesp. 1044. v. 488 503 549. Lys. 494. sive eiusdem pedis trochaica caesura 2 au. 551. 719.
II. Sicut in paro emiaco aliquant litteriore post alteram arsim percuti potest, sic etiam tetrametri anapaestici tetrapodiae catalectae taec est scansio l--- - - 18), quae ipsa forma a sine caesuris secundariis bis in vellitur vesp. 55νον πρωτα μενερπον Ἀζ υνῆς. qti. 1326 ψεσθε δέει καὶ γαρ ἀν0ιγνυμένων. b duobus locis caesura in sequenti pede trocliaica est a v. 685 γε δηφυσιν Ἀνδρες ἀμαυρόβι0ι ille sua. 948. ταν ργια σεμνα θεαῖν lίεραῖν, ad similitudinem paroena iaci eschylei g. 1467. ξυστατον
αλγος Ἀπρα ἱζεν, nisi priore loco etiam p0st, γε δη alter post ταν et post θεαῖν caeditur. Sed frequentissima forma est c ea, quae tertii pedis habet diaeresim, in qua arsis ultima semper conti alii tur minus iritu in i l duobus uocis etiam tertia l vesp. 579 nub. 989. Loci enim huius formae l sunt hi undecim nub. 274 967 972.equ. 530. vesp. 598 652 774. Lys. 491. 554. 582. Plut 519.d Ceterum unus l0cus est, ubi pro tertii pedis diaeresi caesura post tertiam thesim trochaica est vesp. 57I. σπε θειν Ἀντιβολεῖ με
τρεμων, quo incisi post σπερ tertia accedere potest. Postrem alteram, post quam seritur, arsim ex ea, quam de caesura hypercatalectica vidimus, rati0ne non contrahi exspectabis.
Sed quamquam facile mutabis nub. 371 καίτοι χρῆν αἰθρίας ειυαυτόν καίτοι γ' ειν χρην αιθρίας vesp. 357. βων γαρ ἀδυνάμην κλεπτειν in κἀδυνάμην γα κλέπτειν βων - b. 727 στ ηδη τηνοργην χαλάσας in την ργην ηδ χαλ. qu. 770 W0φη εν περικομματίοις ut περικομματίοισιν νεφοίμην, tante restant tres loci nub. 350. σκωπτουσαι την μανίαν αυτοs. b. 976 εἴδωλον
τοῖσι εραιταῖσιν. an. 1063. πρωτ0ν μεν τους βασιλεύ0ντας, quos quidem locos eo minus mulare audeo, qu0 in ista ipsa sede cum haec sit forma paro emi ac comici initi orationis languor quidam atque remissio a poetis comicis optimo consilio quaeri videtur. Contra ran. 1033 et 1053 elisione excusantur. III. Caesura primaria deest, pro qua duae sunt secundariae 20 . Atque frequentissima esta sorma ea, cuius uti pedum primi et tertii diaereses: Gl l Atque tum arsis tertia sena per soluta est 9 .nub. 336 380 990 1000. v. 696. vesp. 381 573. 587. an. 1061. Contra vesp. 564 huc non pertinet, de qui infra videbimus. Ach. 645. ex Hermanni transpositione talis esset στις παρεκυνδύνευσ' εἰπεῖν ν Ἀθηναίοις τα δίκαια. Quare ad Porsoni coniecturam refugio procul dubio elegantiorem: στις γ ιπειν παρεκυνδυνευσ' εν Ἀθηναίοις ταδίκαια. - Αtqtie saepius pro diaeresi primi pedis esti, caesura post prii num pedem trochaica. Iuna in tertia sede ana-
55쪽
paestu non tam necessario requiritur, qu0d Semper arsis, quae est pedis antecedentis, bi syllaba esse debet, contra primus pes semper pondeus est. 7 lGL Ach. 637. qu. 1321 nub. 346. vesp. 611. 712. v. 687. ac 742.c Denique si utraque caesura trochaica est, prima et tertia arses Semper Sunt monosyllabae l .Lys. 485 519. Sic etiam versus nub. 374 scandi videtur αλλ' o στις ὁ βροντῶνεστι, l φράσον. Sed 0rmae huius casu saetium videtur, ut non esset exemplum l l IV. Desunt caesurae et primaria et prioris partis ita, ut in sola parte posteriore caedat tir. atque a diaeresis est et l0cis, c0ntracta semper ars ultima, ne particula illa pro totius tetrapodiae anabitu iusto levior sit O UU l
equ. 516 13 23 ub. 425. 1005. vesp. 546. 728. Is 5T T. eccl. 616, nisi si vosp. 564 οἱ, ἐν γ ἀποκλάονται πενίαν et ex P0rsoni stoniecturuΑch. 645 huc trahere vis, de quilius m0d dixtimus. b Semel post priorem ultimae arsis correptam syllabam caeditur
Hae rationes sunt, quas incision una tetrante tri corniearum esse puto. Atque res ipsa eam, quam inii, viam recte me ingressum esse docet. Nam omnes, qui huc faciunt, loci cuin illa congruunt. Omnino enim illius locus restare videtur ab omni ratione alienus nub. 437. δράσω Ἀαίθ'
υμῖν l πιστεύσας fortasse δράσω τάδε l πιστευσας μῖν. Videnaus
enim versus, qui solis sp0ndeis c0nstant, semper diaeresi, maximeque iii sede tertia, nisi si dipodica, uti, numquam caesura quae est post arsim
Paroemiacus e0micus I. caesuras dipodicam et trocli aleam primarias saepissini liabet. Nain centenorum exempla sunt sexagena quina. Atque tum pri naus es
dactylo exprina potest, sive est ip0dica diaeresis, ut vesp. 707 τον φόρον lημῖν Ἀπάγ0ντες, sive trochaica incisio primarix, ut ch. 658 αλλὰ τὰ βέλτιστα l διδάσκειν. Si aliae atque hae sunt incisiones, nullus dactyli
II. In comoedia caesura hypercatalectica paro eua iaci paullo frequentior est, quam in tragoedia aliquanto saepius etiam sula primi pedis diaeresis invenitur Sunt enim centen0ru in locorum seni, qui caesurali ypercatalectica irimique pedis diaeresi utuntur l , quaterni, Hii sola primi pedis diaeres l Tertia eniim arsis ut in tragico paro emi ac bi syllaba est, s supra S. 16 init. Denique unia in exemplum est solius hypercatalecticae' , eiusdemque
56쪽
lli. Nec paro emi acus conticus ab liac incisi uiae abstinuit, quae est post secutidam arsim ii syllaba in quali lino loco in c0mnii tragici anapaestis inveni imis. Nam ceti tenoruna sunt undena exenipla, inax in aln parte in ea, quae caestir alia secundari destituta sunt T). Ceterum cum hac laicisione duae aliae coniungi possulit, lypercatalecti 'a et poSt alterii in pede ita trocliaica, qua ruit illa paullo frequentior esse videtur
2) liae rarior 1 . Denique interdum post ana crusini incisum est
Usque ad liti caesuras easdem esse paro emi ac coinici, quas tragici videmus. Sed accedit alia caesura, quae maxillae a tragico, quem intellexi mus, colore dissert, quae est post alteram arsim contracta in incisi admodum frequens l-- quae qui dein comoediae optime convenit. Nan ea ipsa re, quod n0n post illesim inciditur, sed post arsim e0ntractam, sumnta X primitur numeri retardatio, quae a trag0edia plane aliena est. Atque lataguor ille rationis adiuvatur prima quoque arsicontracta. Forma enim, qua illa non coli trahitur ψα l- - , cum haec quindecie S, sente tantuna invenitur. Atque de caesuris, quae sunt in hac fornia, ceteris ut reni absolvainus, inter exempla sena lena undecies hanc solam inveneris, semel cum utraque hac s0ciatam l l cum hypercatalectica et i Mi cum trochaica, quae est post seculidum pedein, incisione . IV. Denique sicut in paro emi ac tragic0, ita in comico quoque eadem lex valet, ut prinius pes non sit dactylus, nisi sint caesurae dipodica et trochaica primariae. Quae quidem lex, quam in prima tetrametri parte propter ipsorum nominum asperitatem quinque sexve locis laesam vidimus, in altera eius parte i. e. iii par0 emi ac Sine ulla exceptione Observata esse videtur. Nam hinime c0ntra ea in l0ci faciunt quales sunt lii, dummodo recte
Atque Lys. 50 librorum clipturam μεις τον μεν πρότερον πόλεμον τον χρόν0 ηνεσχόμεθα malo cum Bergilio Sic miliare ημεῖς τον μεν πρότερον πόλεμον καὶ et0ν χρόν0ν νεχόμεσθα vel π0λέμ0υ χρόν0νηνσχόμεθ' υμῶν quam cum Pers0n καὶ χρόν0 ηνεσχόμεθ' υμῶν. Alioquin enim dactylus esset, quamquam caeSura SSet hypercatalectica. Vesp. 383 scriptura libr0rum ἀμυν0ομέν-0 τ0ν πρινώδη θυμον ὰπαντες καλέσαντες non erat tutanda in θυμον παντ εκκαλέσαντες. Ceterum unus, pinor, locus mihi 0rrigendus est Plut 586. καίτ0ι χρυσω l μαλλ0ν χρην, εἴπερ επλούτει, ubi scribendum est μῆλλ0ν χρην, εἴπερ πλ0 υτει.Arist0phanes enim χρην dicit thesin. 93 ους χρῆν σπένδειν. 843. an. 1158. Plut 586. qu. 535. an. 1058. ac. 1050. Lys. 527 ut 0tiore iure dubites, num χρῆν omnino ab Aristophane dictum sit. Accedamus ad ultimum, quod mihi pr0posui, liypermetrum c0micum
ab Solvendum. Atque cum de caesuris, quae cum tragoedia commune Sunt S. 27 itemque de paro emiae c0mico m0do verba fecerimus, restat, ut gum
57쪽
de hypermetri comidi diss0lutionibus c0ntracti0nibusque atque
de eius aesuris e0mistis. I. Ac primum quidem dissoluti0nis syllabarum atque contractiones ut spectemus, easdem es Se comoediae formas quas tragoediae alii
diximus Singulae igitur dipodiae his sex sorinis variantur notissimis: Eodem iure, quo in tragoedia, etiam in comoedia dipodiae, quae
dactylum in altera sede e0dem 110n antecedente praebent, removendae sunt duamquam quattuor 10 ei obstare videntur. Sed bis facilli laesunt transpositiones hae μι . Iogo. κατα Μελάνθων στερ0ν κειν
Zε βασιλεs invocati0ne enim Iovis indicari videtur non esse hanc sententiam homines praetereuntes verbum tonandi de iudicum ti inuit tuus urpare , ad quam pluralis in ταυθ' περ ὁ Ζευς v. 62140n aptus est, sed hanc , illo reVera Iovem tonare putare prae iudicum clamore . Denique unus superest locus fac. 995. αἱ στωμυλλόμεθ' εις ἀλλήλους, ubi στωμυλλόμεθα glossema esse videtur verbi quod excidit rarioris, quale est στομαλίζομεθα. Postremo in h0 anapaest0ruin genere dubitari potest, ei loci, qui quattuor syllaba breves inter se proximas praebent, uti una mutandi sint an defendendi. Potest enim dici id consili a poetis comicis institutum esse, ut discrimen magis appareret, quod esset inter colorem
Sed ante omnia ea exempla, quae Rossbach - estph. IH p. 408 e media comoedia asserunt, imitterula sunt. Ε enim sunt ciborum illi indices, qui sine dubio non sunt legitimis anapaestis compositi, sed liberioribus. Ea enim hypore hematica fuisse ex illo cib0rum indice ii0tissimo apparet, qui est eccl. 1167sq. quein Aristophanes ipse digit ut 0re cretico saltari. Itaque illi mediae comoediae anapaesti a pyrrhychiacis non alienae Sunt, quale sunt a v. 400, cs. 0ssb. estph. L p. 383. et 436. Deinde ei loci nanes, in quibus voces sunt ἱερός vel πρ0σεχειν, nihil dem0nstrant, quoi ii in sit facillima enitet enaendatio ιρός et πρόσσχετε, ut qu. 503. thesin. 1068. an. 1525. v. 688. Bestant quidem etiam tum quattuor loci sed eorun unus ni . 4 3 εἴπερ τα χρεα διαφευξ0sμαι 0mnino scandi noli potest, ut illi quiden voluerunt , quod alter pes esset dactyliis, primus spondeus, sed ex atticae dialecti indole τα χρεα leti 'ndit in est sic alter Mut. I δια σε δε δε Om Ven. φ0ιταν υδεις θέλει των μειρακίων, qui volubilitatem illo
58쪽
virtutis iii agistro tuli gnalia praebet, a G0 losi'. lerni alim mutatur ὁια '0υ φοιταν υδ ὶς θελει. )uc. 169 καὶ ιμυρον πιχεῖς mutari facile liotest iii καὶ μυρ0 εγχεις. laque videndus est ultim his locus thesm. P. μῖν μεν γαρ σῶν τι καὶ νυν l ἀντων ο κανὼν οι καλαθίσκ0ιτ σκιάδειον. Is autem locus eius generis typurni et rori tui est quod ad te trametros applicatur. Atque eius eadem iit sit ita tetra in utri sui litatio ire requiritur; ita re h. l. synonyma ἀντίον et ι πιλαθίσκοι pro gl0S- seniatis ad ὁ κανών adscripta esse , iit e0que latagis, quod in tuta iaci 000sa semita arrim cum viris comparatione ne de viris quidem quidquam c0mmeni 0ra uir nisi ὁ κανών 825 et o σκιά dει0 829. Itaque versum, quo de agitur, sic scrib0, ut paro emi ac seminarum descriptio finiatur: η μῖν με γαρ σῶν in και νον κανὼν και et σκιάδειον. I l. Bestat deliique, It caesuras, quae sunt a tragoedia alie irae, desci ibant. Atque duae sunt in axime rati0nes primariae incisi0nis neglegendae, prior, ut duae sint caesurae Secundariae lae pac. 1002. the sua. 49. v. 36, qtieni ultinium versiilia Herniannus inittria mutavit ei. 375, ceterori in ni illam rati0neni liabens altera, ut post secundam arsini bi syllabam incidati ir v. 12. και πρῶτα μεν υχὶ
praeterea post tertiam thesim facta. - Accedit nub. 1056 κεντουμεν0ς ῶσπερ δε ἀνθρηνῶν, tibi etiani post priorem tertiae arsis syllabam caedi p0test. Quibus adnumerabis ac 1327. και τἀγαθὰ πάνθ' ω ἀπωλεσαμεν verbis ceteris elisi in coniunctis. Ceterum ecl. 696 νθάδε χεῖράξ εσυ ραία παρ μοί et ne eessari transponendum est νθάδε μειραξ ραία 'στιν. a in neglecta post μειραξ incisione primaria dactylus pro anapaesto poni non poterat. Contra nub. 18 γνωσθησε τοί π0 Ἀθηναί0ις ante o non mi in is indiditur, quam Si SSet γνωσθqσει TOL. Postremo ran. 1089. difficile est dicere, qua in sede incidatur: μὰ 1 δ ηθ στε γ' ἀφαυάνθην, tum omnia sive elisis litteris sive sonis inclinatis c0nii in galitur. - Ηae sunt typermetri c0mici caesurae
Atque id unium mei itinerimus 10 cesse est iu hypermetris comicis eodem vel simili, quo in te tranae tris, modo caesuras a tragoedia aliena Seo potissimum servire, ut discrimen inter tragi eam rationem, quae irrideatur, et inter serm0nem comicum appareat. Velut hoc ipso l0c0ranarum cum Aeschylus summa animi indignati0 ne in Euripidis impu- digitiam exarsit, Dionysus de lampadephoro quodam ludit.
59쪽
INDE LOCORUM TRACTATORUM.A. SCRIPTORES GRAECI.
60쪽
911 5. 249 sq 5. 25154q 5. 25374q 5. 21228 15fin 1259-215 .... A98 153 ... 401 10 4145 4997 311319 111321 111333 101353 179804q 401113 sq 40176-266 m. 40 215 14 1234q 414q 411 30390 20 590-606 .... 121288 14824q 4 4084 15103-108 .... 1696 21 ra. 40 161 14167 141107 1081 sq. A11396 . ...... 10
1405 14984 1 4 40101 4107 141 14 40
747 10636 44645 .... 46 47524 43770 46305 46326 42351 43371 46372 44409 4343 .... 49 50437 4791 .... 46 501521 43350 42357 46383 48397 .... 11 42564 46624 4967 .... 42 43727 461490 49169 50
995 49 1010 49600 44507 48776 10822 50 1065 1010044q 44102 .... 15 44 1063 461069 50660 4267 .... 3. 4696 50586 48
Accius d. Ribb. 29 17 Senecae Here 1067 17 Senecae anapaesti .... 17 20