De Sophocleae dictionis proprietate cum Aeschyli Euripidisque, dicendi genere comparata

71쪽

tur, ab illo nobis ut tralatilios homericos xendi, quippe qui eo processerit emeritatis, ut IIo meri hemisticlita quaedam poematis suis insereremon dubitasse Sophoclem pro Certo assii mare audeat, ex quibus hoc uncupat:

Sed longum est, omnia, quae male ab illo pro Sophoclea omeri imitatione disputantur, perlustrare. imirum Homerum, litterarum graeCaΓum omnino au Ctorem ac quasi patrem esse a Nemine hodie, opinor, ignoratur. Quem ita dilexerunt, ita in sinu gestarunt Graeci, quippe poesi eius a puero imbuti et innutriti, ut eam libri sacri infla colerent, totamque memoΓia comprehensam tenerent. Iam recte Cicero, ut, si qui in sole ambulent, etiamsi aliam ob causam ambulent, fieri tamen natura dicit, ut colorentur, Sic Si qui scii pia vel poetae vel his lorici studiosius legerint, ipsorum rationem hujus quasi tactu coloravi. Quod multis iisque summis poetis legendo et ediscendo Homero accidisse certum est. Attamen minus de ei bis et locu tionibus cogitarunt veteres critici, quum quos Homeri aemulos appellabant, quam de moribus hominum secundum naturam depingendis, et vivida quadam rerum et affectuum adumbratione. Ita quum prima Homero Semper deservent, secundas saepissime Archilocho tribuerunt, cui praeterio merum, Plurimuin esset Sanguinis et nervorum . SteSi Chorti u Longino οἱ tηρικω- Velleius I v. Quintil. X, I, 9.

72쪽

- 2 τατο est dictus, adstipulante Dione Chrysostomo . Nec resi agatur Quintilianus', qui quod personis in mendo simul loquendoque debitam dignitate ii reddidisset, si tenuisset modum, proximum ΙΙOmeri demulum appellari potuisse censet. Quid, quod Cratitor ' omnium auctorum ODII primos Homerum et Euripidem esse

γρα φαι Nonne ipse Eschylus A sabulas suas magnarum Homeri epularum frustula esse dicebat Sic Sophocles casti ta quadam temperataque sublimitate omnis

poeseos Normam ac regulam Homerum aequasse a Veteribus creditus est, quare et Homeri ζηλωγγ έ appellatur,

et olemo momerum Sophoclem epicum, Sophoclem Homerum tragicum dicere solebat. Nec non in eadem sententIa est aucto Vitae, qui haec tradit Ηθοποιεῖ θε

ροκλέα τυγχάνειν ομ έρου μαθητ ηυ, a paulo iras raeum et rerum et temporum Scite rationem habere συμ μ τρῆσαι saepeque parvulo hemistichio unaque sententia person; mores CX Primere . ηθοθοιειν docet. Scilicet noli cum mi latoribus iis res est obis, quos servum pecu HOralius Dominat, sed cum summis Veteris Graeciae ingeniis, quod Home Dum exemplo ibi esse etiam in honore potiebant. Fatendum tamen erit, habere illum, qualiscunque est, Stephani libellum aliquam a similitudine argumen-

73쪽

- 63 torum, quae inter Homerum ac Sophoclem intercedit, excusationem diam quum totius tragoeclis priticipium et nodus in eo, quem mythum vocant, si tu sit Mythus autem, ab epica poesi repetendus, maxime introicis rebus, sabulisque, quae cum his cohaerent, nitatur, omninoque Homerus ab ipso Platone parens tragoediae sit appellatus, nihil mirum, tragicos in

eadem qua ille materia versatos, saepe videri eum imitando exprimere voluisse. Quod eo frequentius evenire NeCeSS eriit, quo magi tragoedia , quum initio argu menta quaelibet percensuisset ac tractasSet, ad pauca sum familiarum sata , ut quaeque maxime hominum vel misericordiam vel metum excitare putabantuΓ, Se Convertebat ex potienda . At praecipue Sophoclem argumenta ab Homero et poetis cyclicis sumsisse et e terum testimonia et ipsarum fabularum tituli evincunt Ρraeterea in personarum moribus et indole estingendis, ita picae oeseos implesse traditur vestigia, ut eam iron res Ormasse sed in senarios transtulisse atque informam speciemque tragoediae redegisse Videatur, cujus rei locupletem testem habemus auctorem Vitae ' παν

Quare non statim de imitatione cogitandum erit, qua udo

uterque poeta suopte motu a rerum natura ada Ctus,

eadem vel certe similia de iisdem praedicat. Quod ni tio Ajacis factum es se vidit Stephanus quum Sophoclem hoc erS Eγνων, Θυ-υ, και πάΔιι ρυλαξ εθην, Homeri

Aristot., ibid. Athenaeus, . VII, p. 277 4χαιρε δ' ὁ Σοροκχῆς et ἐπικω

74쪽

χερι ei manifesto ex istis lio me vicis Iliad.; v. 278-280 )fluxisse videtur, ubi rem eamdem idem Ulysses de eadem de testatur, de ejus videlicet erga ipsum studio

In eadem sabula quum infra Macem pro filio suo Vota

v. 509 sqq. ,

cui nostrum, inquam, non subibit memoria et Hectoris a diis pro filio precati tis :

et Andromacho Hectorem ad pugnam proficiscentem alloquentis Il. Z', v. 4l4. lossis etiam et alia adjicere, et illa maxime, quae in Neoptolemi et Philoctetae con fabulatione Thersitae mentione oborta, hic de loqua cissimo et impudentissimo homine dicit. Eustath. p. 205, 26 155, l).

75쪽

DE ORDINE , QUO SOPHOCLIS QUAE SUPERSTITES SUNT FABULAE SCRIPTAE FLERINT, CONIECTURI , PRAEAERTIM DICTIONIS RATIONE HABITA.

Ex septem, quae supersunt sabulis de duarum, Antigonae et Philoctetae dumtaxat, quo actae sint, tempore liquet. Eae velut extremos tragordiae Sophocleae gradus indicant. Commissa est enim omnium, qua habemus, prima Antigone anno a Chr. 11 440 Ol. LXXXIV, 4 , qua tantopere exsplenduit poetae ars, ut cum Novem collegis praetor adversus Samios crearetur. Ut tali mu. Deri poetam praeficerent, hoc aliquid apud cives momenti habuisse videtur, quod saepius in hac fabula imperantis ossicia optime se nosse ostendit. Eminet Antigone Eschylea quadam Orationis elatione et altitudine, nec abest illa, quam in antiquiore tragoedia notarunt critici veteres, obscuritas, ac statim ab initio molesta structurae implicatio. Ultimam earum, quae exstant,

sabularum et scripsisse et edidisse videtur Philoctetam a. ante Chr. n. 409 Ol. XCII, 3 , tertio, antequam ipse diem obiret, uno Ol. XCIII, 2, a. ante Chr. D. 406 4 in qua quamvis plurima praeclara sint et eximia, tamen melicarum partium exiguitas, et verbosum subinde orationis lumen et neglecti hic illic numeri jam vergentis tragoediae Vestigia produnt. Ceterae tragoediae omnes sere in belli Peloponnesiaci tempora incidisse videntur, cujus rei causae nobiSasserendae sunt duae. Quum initio Euripides et Sophocles trinis vel etiam quaternis annis nova sabulas ederent, exorto, quod commemoraVimus, bello, quum penes populum, qui incredibiliter tragoediis delectabatur, esset imperium, binis annis tetral Ogias docere coeperunt . Nam quum

mulier, Griech. Literaturgeschichte, IL, 114, 115.

76쪽

- 66 Sophocles primum in scenam prodierit a. ante Chr. D. 468 Ol. xxvii, hac mortuus sit Ol. XCIIi 2 Antigone ei O, quae commissa est 440, tricesimam secundam ritis sabulam suisse vetus dedascalia nos doceat, si sincerus est 143 sabularum, quae ei tribuuntur, numerus,ral, vel di amatis satrricis de summa deductis 58 sabulo restant inde ab anno ante Chr. n. 440, usque ad 406 compositae unde plurimas quae adhu eXStηnt

Sophoclis et Euripidis tragoedias intra belli Peloponnesiaci tempora compositas esse credibile sit. Scilicet quum

illa delas uberrimum poetarum ineptorum intum sunderet, quorum quamvis absurdae pellae noli displicebant isti haud delicatissimi fastidii plebi, etiam meliores

Poetae ne a Scena prorsu SubmoVerentur, et a pri Stinaditi gentia se relaxabant, et sabularum persontia ad rem praeSentem reserendo et accommodati do, gloriam, opes, res gestas AthenienSium extollendo auram popularem captabant. Quod noster pro ea, qua insignis est excellentia, et mitius saepe et tecte et certe multo Euripide cautius secit. Fecit tamen, quotiescunque ad hanc rem ei commodum erat argumentum, ita ut, modo dictionis simul rationem habeas, aetatem, qua con Scriptae sunt sabulae, elicere possis. Haec quidem altera CauSa St, Cur praeter Antigonen omnes ejus sabulas Post exortum cum eloponnesiis bellum doctas esse existimem Nec omnino vitio verterim summo Poetae,

quod republica in extremo periculi discrimine versante, civium animos et heroum, qui urbem tuerentur, Inemoria, VeteriSque gloriae revocata imagine erigere et reficere, vel eumnarum iis quas nunc paterentur

similium mentione injecta, consolari voluit.

Quod quidem in Edipo Rege sactum esSe videmus, quum sabulae statim exordio pestis, qua belli initio Athenae sunt devastatae, vividissimis depingitur coloribus. Accedit, quod in ea fabula pariter atque inauri

77쪽

- 67 pictis Medea ad exemplum Callio Tragoediae Grammaticae composita', primae, si Athenaeo sidem adjicere licet, elisiones vocalium in senariorum sine admissae

sunt. Hujus elisionis in redipo quinque habentur exempla v. 39, 332, 785, 184, 224 . At commissa est Euripidis Medea Ol. xxxvii 4 434 , arction te

Pythodoro, unde ciuicitur, Edipum Regem non multo post agi potuisse. um ad dictionis virtutem animadvertendum erit lectis et illustribus verbis insignitae, magnamque grandiloquentiae, quae in Antigone elucebat, partem retinentis. Sequitur Electra, et quod dicendi genus praebet sacilius, ac praeter aliquos OCOS verborum contortione haud impeditum , et unum suppeditat elisionis in sine senarii exemplum V. 4043:

Quae res in causa fuit, cur Bouckhius ' hanc fabulam dipo posteriorem esse putaverit Graviorem ego milii causam invenisse videor in illa popularis gratiae captatione, cujus in Electra prima deprehenduntur indicia, positam. Nam et Athenas, arrepta Cupidius Occasione, a diis exstructas nuncupat, et Atheniensi, qui unus fuerat ex decem certaminis equestris competitoribus, egregiam tribuit aurigandi peritiam V 2 27 γυους θ' ουξ Αθηνω θεινὸς ηυιοστρό*ος eumdemque tristi restis exitu victorem abiisse tecte significat.

Per idem tempus Edipi Colone sabulae speciem

Sophocles mente concepisse ac quasi primas ejus lineas videtur duxisse quanquam enim luculenta veterum

Athenaeus , t. X , p. 453. Boria bardy, Geschichte et Griech. oesie, p. 805. De tragoediae gr. principibus, p. 138. '

78쪽

- 68 testimonia, a Sophocle nepote demum in scenam esse inductam obtinent, Olympiade civ 3 40s , eam magnam in partem non tam senili quam matura poetae aetate compositam, ac viVo adhuc Sophocle actam esse inter viros doctos convenit Hermatinia propter numerorum integritatem sabulam post LXxxix Olympiadem scribi potuisse negat. Idem mira ubique sententiarum et dictionis vi et gravitate pro loci cujusque

natura perSonarumque moribus nunc ad Summam ala critatem Concitata, nune temperata ad eximiam mollitiem totam ait insignem esse sabulam. Haec tamen laus

jam dos redo ultero nimia atque praesertim ab Ora tione, qua Edipus contra salsas Creo litis insimulatio ne se defendit inde a v. 950 , eaque simillima orensi, quod tum temporis Athenis vigere coepit, dicendi generi, aliena esse videbatur. A certe Sophocles, quod jam tragoediae longitudine declaratur, multa postea, quae ad domestica ipsius mala , ingravescentesque helli casus amictasque Atheniensium res spectabant, admiscuit. Unde sactum est, ut Lachmannus injuria, Disallor, Edipum Coloneum pro sabula habuerit me velo.

litica Hoc vero Constat, poetam Curiae, X qua oriundus erat, monumentum Xigere Voluisse de caeteris

autem, quae de belli exitu Vaticinatus esse putatur, minus liquet. Nam modo Thebanos ut hostes exagitat, quare Boe cichius sabulam post Niciae inducia compositam esse censet Ol. LXXXIX, 3, C, ) modo, ut in Thesei oratione 4 9l : Καιτο σε in εα γ' ου ἐπαίδευ

effert, quod permovit criticos recentiores, ut locum obelo notarent, ac Sophocli juniori tribuerent . Sed ut

paullo post Edipum Regem Coloneum Edipum do

79쪽

Ctum Sse autumem, maxime moveo celebratissimo

illo Atheia tensium judicio, quo optiocles quum Edipum Regem ageret, a Plii loci Ceilamine victus est. Potuerunt enim aegre ferre homines omnis antiquitatis humanissimi ac mansuetissimi, quod cixem optimum, optimeque de civitate meritum, Caeca quadam et saeva sati vi crudelissimis et immeritissimis casibus implicari secerit poeta. Tum hic suae sibi culpae conscius, ex templo, Di salior, supremum Edipi diem ac novissima sata exponere statuit, quo noti Semper re adVePsas malis facinoribus estici probaret, immo esse vitae in Docenter honesteque peractae, expiata NOXa etiam post mortem praemia a vindicationem. Quae ut recte conjecerimus, nolumus tamen de aliqua sabularum inter se vinctarum tri Iogia cogitari posse.

De Ajace ita judicamus, ut, quod de Philocteta suspicabatur Hermannus, hanc fabulam non uno tenore, sed per intervalla a Sophocle Conscriptam eSSe Putemus. Pa'ima ejus pars, quae herois morte terminatur, si e-quentissimis metaphoris, multisque, quae audacter Sunt ac nove dicta, ad initia belli Peloponnesiaci videtur esse reserenda. Sed altera quin vehementissimis in Menelaum et Agamemnonem conviciis, et colloquiis disceptationum sorensium speciem exhibentibus seriorem aetatem arguat, Vix potest dubitari. Nam et versus D terdum minus accurate conditi sunt, velut hic v. 1099):

et locutiones quaedam inveniuntur non tam antiquioribus, quam recenti oribus usurpatae , ut ολω pro παυτω SCPiptum exstat, V. 403. um bene vidit Mul

terus, Teucri, Agamemnonis, Menelai colloquia et

80쪽

- 70 itimis prolixa in longumque ducta esse, et aequabili magis illo pedestris orationis flumine quam poetica sublimitate insignia. Nos quidem praeter alias e maxime arctiore hujus sabulae cum rebus publicis conjunctione movemur, ut eam in alterum helli eloponnesiaci de centi tum incidisse credamus, quum Athenienses, Alcibiade in exilium pulso, rebus Siculis aut jam plane accisis aut in summum discrimen adductis maximo pacis desiderio tenerentur Belli mala, ut usquam, deplorantur in carmine chorico v. 182-4220 , ac versus finem Athenae ut exoptata omnibus civibus, qui peregre caput omnibus periculis Committebant, terra

invocantur. Quid si ipso Jace, quo orbati de reditu desperabant socii, Alcibiades significatur Sed nihil

pro Certo assirmaverim, quamvis et Ajax tribus Mantes heros epoti mus fuerit, ac Salaminis ita mentio fiat v. 595 ut Athenienses eam non solum ut Ajacis patriam, sed etiam ut oppidum victoria celeberrima illustratum recordari debeant. Tam sollerter enim respublicas fabulis suis intexit Sophocles, ut nunquam eas de industria arripuisse sed potius rei natura coactus attigisse videatur, eaeque Velut casu quodam Sic Cum totius tragoediae indole et quasi Orbe congruatit, ut raro iis ad eruendum, qua acta sit sabula, aetatem firmius niti possiS. De Trachiniis ambigitur ii quibus Mulierus juve- Ditis Decdum corroborati ingenii vestigia invenire, rectius autem, Di salior, Beriali ardius senectutis indicia

sibi deprehendisse visus est. Omnino extremam maDUm sabulo Do accessisse e multis rebus Onjeceris, ex

frequentissimis an histrionum hinterpolationibus, et laxa dissolutaque sabulae, quam Vocant, Oeconomia, quum prologo simillimum sit illud, quod Deianira sacit, exordium, et partium melicarum exiguitate, et dictione hic illic assectata et putidiore, tamque inaequali ut nunc