De Sophocleae dictionis proprietate cum Aeschyli Euripidisque, dicendi genere comparata

51쪽

- 41 v. 352, Phil. v. 263 Aiati g. v. 404 . Nec non exempla aliqua occurrunt pronominis personalis in sine propositionis et in versus initio positi, j. 14 Εαοὶ γαρου τ' ἐστι εἰς τι βλέ , , Πλευ σου. Antig. V. 234:

Verborum collocatione magna vis pronomini additur.

9. DE CONSTRUCTIONE κατα TO G μαινόμενον.

Quum docta Sophoclis ars insolentiora quaerat, Tu riora pervulgati praeserat, Con Structionem, quam κατα το σημα ιυόαευου Vocant, ei familiavissimam esse, neminem mirum habebit. Sic, quum idiotismo omnibus et ipsi Sophocli usitato dicatu τελευτηυ τελεῖν Γ Ch. , V. 79), quando τελευτέ exspectabis, subinde in P. υοι incides, P. V. Plax: oαο κε μοχθ6M των Θεστωτων μοι λύσιν τελέιοθαι et quoniam trita locutio est χάριν εἰοευαt, item ἀγυ duo τυπη εἰθευα finxit Sophocles Tr. v. 4266-4267). Quum Menelaus de 'acis sorte verba sucit hae ημεις ελε αν Κυθ ηυ θ' εἴληχε τυ ηυ, Sophoclem Versu in Se querile λαχομευ ΟSiturum Sse speras, sed aliter ab eo conliamn tu orati : θανόντες α προυκείμεθ' αEb στω μόρου. Similia sunt r. v. 45M: 'ως δε σεις, οὐθὲ τουτο γίγνε- τα t, Ubi in ei h γιγυῆται. latet verbum Curandi Ejusdem

52쪽

loco Trach. V. 246), προσκυρεῖυ, loco dativi OEd. R. V. 298), ψαυε tu, genitivi loco Antig. 853 954 φαυ

του θεου ἐν κερτου tot γλ , σταις , ξαίνεσθαι κέλευθον, Γ εχ ειυ

εισεν υαι I P. 477, ἐμ οὶ γὰρ θεευος ο in τος εἰσέὁ ο), εισελαυνε ιν Antig. V. 4225' , προσπτυσσεσθαι, loco accusativi An tig. V. 222), α κουε ιυ, loco genitivi El. V. 228 , etc. Cum Praepositione : ροόεισθαι, tu 3ινοεῖ εις τι ut 3 ιπει εἴς τι OEd l . v. 980, Antig. V. 372 , καθησθαι ἐκ Πάγων, 1 κρεαάννυσθαι, Antig. V. 40T), πεσθαι ἐυ et πε- σθαι τυυ El. V. 28, Trach. v. 560 et multa alia. Tum maxime Sopliocleae est poeseos, medium repotiere ubi activum activum ubi medium exspectares. EXempla medii insolenter pro activo usurpati ex multis haec sunt: Ποθουμεν ιρρενι, pro ποθουση I P. V. 403 , in Sequente Auliner II, 603, not.

53쪽

Ab disiculta tibiis et cluasi spinis, quibus obsita est syntaxis Sophoclea, paullatim ad eas devenimus, quae in

ipsa poetae mente sedem habent, audacius excogitata et dicta exquisitius ubi sue usitatis tritioribusque praeserentis. Sic quum holi poetae sit, etiam in anima animare , Sophocles, ubicunque ei licuit, personalem et activam constructionem impersonali substituit. Itaque

In editione jacis v. αγιέναι.

54쪽

- 44

maluit. Quare , ω quod non nisi de personis dici solet, de re usurpatur a Sophocle pro κούσιος, Ed Col.

αὐδάυ. Sic bene Edipus de ac ita ovibus a se admissis

loCuti orae γενυα μεγα σωρ α Aj. V. 4066 invenit, quum hominis, qui magno corpore utitur, mentio fit cf. de pleonasmo . Sed etiam alia nove et subtiliter et plenius dicuntur a Sophocle. Sic t ματοευ Antig. V. 24 non sanguinis, sed rubentis coloris sensum induit, sic ἀατίγυος Trach. v. 563), quod proprium ancipitium armorum Vocabulum est, de rivalibus adhibe tui . Συυθυησκει Phil. v. 4429 non simul occumbere, sed Simia cum mortuo ad in feros descendere significat. Nimis exquisite etiam dicuntur Imphae κατο εμποδες d. Col. v. 722 bis quiriqΠΠginta, sed excusari videtur epitheton simili Pindarii diem viii, 8l locutione qui de diaulo percurrendo haec dicit: θὶς θυοῖ 'οθοιυ. Si θρουου ' σειας ἶ γύσει et: τέρμ ατα Dimi Subtiliter praedicatur de teste, quod digne Statura sua Cursum pei egit. Jam quid de his Trachiniarum locis evit dicendum, quibus Sophoclis hoc

subtilitatis studium maximas tenebras offudit: Tiach. V. 334 aer δὲ λυπη προς γ ἐμ ου λυπ ης λάοοι, et V 942 καὶ τας παιδας ἐς τὸ λοιπο ουσίας, de quibus in editione

De sexcentis Donnulla tantum seligamus livius, quam diximus, subtilitatis ac praegnantiae exempla. Atili g. V. 88 θερμub ἐροὶ ψυχροισιν καρδίαν Ut , Calliduut OV Ut rebus horrorem incia fientibus habes. Ed Col. v. 870, Oμ μ α Φιλου, Culu P ECatiuS, qui male honorim oculorum aciei, qua se privarat Edipus, vice fungitur. Proprie de levis armaturae militibus dicitur φιλός. Tρο rh

55쪽

- 45 -οικοποιος Phil. V. 32 , tonsilin quibus locus in modum domus instruitu P. γχία λοέ Aj. V. 435 , proprie de insula mari circumfusa sed Athenienses simul de minimo intervallo, quo mare Salaminem ab Attica discriminat, cogitare debebant. Παμψυχος El. v. 831), integra mente

V. 952-954 . Συμ ρερε ιυ, τυυοι τειν Aj. v. 425, Phil. v. 623 et passim primitivo signis calta simu erri, id est con- enire, in eadem sententia esse in παρα ρερε ιν OEd. COl. 4674 et παρεiρει Inti g. v. 369 , παρα habet significatum conversionis in pejus, qui his verbis alias non

inesse solet. Λουτι θουυο ι v. 664 Coll. ου δοθησεται πλην τοί τε κααοι V. 763 , plene dicta sunt, ita ut eustam

habeant dare ac reddere vicibus alte nis. Sic habes θελω et θέλε tu, hic illic non inoitum aliquid iacere significantia, Ed Col. v. 747 πεισθεὶς ἐμοὶ θέλησας απυκοὐ θόμ ους μοlat isse te laisSant con uire . Phil. v. 4327 συγχωρει θέλ6, 9. Cf. Ed Col. v. 584. Subtiliter kερ et ποοις sibi opponuntur, P. 55 μηποσις μὲν Ηρο Uaῆς ἐμ ὁ καλειται , της νεωτέρας ὁ Ἀνηρ ulla So Κηρ etiam de homine in universum usurpatur); Sic ουθεν et εμηθευ Aj. v. 240 υθέ ω του μ ηθευ αυτέ-στης περ, Ubi μγ θευ de mortuo, ουθέ autem injuriosius de eo, qui in nullo numero est, dicitu P. At maxime notanda subtilis quaedam in OCibu με οικος et αυτονο- μ ος Plenitudo. Nam quum μετοικια Sit media quaedam inter Cives exterosque conditio, proprio sensu de eo

dixit optiocles, qui solum mulat αετα, οἶκοί . Antig.

quum chorus Anti g. v. 820 Antigonae sortem beatam praedicaret, quod nec morbo consumpta, nec belli jure

56쪽

- 46 serva sacta ita enim explicuimus ἐπιχειρα ξιρεω λαχουσ', qtiae alicui praemium gladii, id est helli sorte evenit supremum diem obiret, etiam hoc adjicit: αυτονομου eam in Orcum descendere. Et quoniam αυτόνομος dei usurpari solet, qui Stι juris est, Optime lio adjectivum locutioni, qua captivitas et exsilium Significantur, oppositum esse videatur; sed, quod Statim sequitur μο isi, simul aliam Dolionem eo contineri patet hanc : tuo, qui tibi proprius est, ritu, tua tibi peculiari lege. Similiter αυτοχειρ et a Se et a Suis desum significat, quod patefit loco, Anti g. v. 4460 LA- ολωλε αυτο χειρ δ'

αἱμ.άσσεται. Quae quum nuntius dixisset, respondet ho-

eadem inhiguitate adhibetur, j. v. 827. Duae notiones Pervi illen cli et emittenta miscentur in ei ho παρ- ιευαι OEd Col. v. 576 et σὸν γεννούου is σμικροὶ λογιμ

potest vide Dotulam in edit nostra . λεποντας Aj. v. 266 pressius est dictum de iis, qui non salsa specie decepti, recte oculis utuntur. Cf. 2EsCh. Choeph. V. 844, πως αυτ αληθῆ καὶ βλεποντα δοξασω; Mῆλα de pecoribus in universum Aj. v. 4040 adeoque dejeris usurpatur in Peleo, ubi haec exstant: παυ μ λ λου θηρωυτα SC i χιλλέα . Τοξα de arcu et sagittis Ellendi. ΙΙ, p. 846) Quum paedagogus in certaminis equestris descriptione Orestis

mentionem injiciens, ο ερους πωλους eum habere dicit, El. v. 734 hoc significat, eum et serius quam ceteri e cancellis Cum bigis esse prosectum, et ultimum ea de causa locum tenuisse. Si superlativus στα η Singulariter usurpatum invenitur, Pach. V. 251. Item praegnans est locutio qua in eadem oratione utitur paedago-Gus . εκατο εκπληρω ο ου V. 698 , in quibus et hie

57쪽

- 47 Haec dictionis Sophocles subtilitas ac plenitudo a Goethio in Iphigelliae suae cetra illa, qua Olestes a Sorore de Electrae et Clytaemnestiae sorte inter ΓΟgatur, tam admirabiliter expressa , aliquatenus tamen, omni hus Graecis communis est, suntque Voce quaedam, Propter BD Cipitem sensiim, μέσαι appellatae. Hujus generis Sunt: ε .πιζitu. Suspenso animo eSSe, i. e. 1 Sperare; 2 metuere. Aj. v. 86, Trach. V. 11 κακα δυστανου ἐλπιζόου- σα α ταυ), ξυατορα, e en tu i e 1 res prospei de 2 res adversae , et , etc. S l. DU ALII, QUIBUSDAID SOPHOCLIS IDIOTIS MIS. Initium videtur esse a tendum a vocabulis aliquihus, sive Verba, Sive Substantiva sive adjectiva sunt, quibus lubentissime usus est Sophocles, ut ei familia viora et caeteris quasi cariora acta esse putaveris. Hujuscemodi sunt omnium ma Xime τρέτει Cum CompΟ- sitis et derivatis αυατρε ρε ιυ τορτ ξ), εραν, ἐς απτ c, ερως ,

sui tim sacere , partici p. 6.9, ete , etc. Alia in uua alterave ejus subula inveniunt uir, ut αροτος pro anno et ατα in solis, ni salior, Trachiniis. Adjectivum ταλαζ, semel apud Sophoclem cum gaudio exclamantis esse videtur, Ed Col. V. 3l7: Ταλα υα , ubi miseram se vocat Antigone, quum Ismenen Sororem e longin suo conspicit. Sic ευ gaudentis est, Phil.

Saepius Prono mille poSSesSi Vo utitur poeta, ut animi assectus vehementius exprimat, ut Anti g. v. 569 Ἀγαυ

Cutere Vis ου ταρρῆ, ροόου. Etiam pronomi uis indefiniti

58쪽

- 48 in in te ogatione notandus est peculiabis apud Sophoclem usus, Ed Col. V. 664 αρχει τις αυτων η mn 6, τὐήθειλογος Trach. V. 867 Τ ρηn aliqrt idne id est peri mne dico At propius ad prosa viam dictionem accedit usus

pronominis demonstrativi generi Heuti iuS τουτο, ταυτα,

masculini vel seminini loco indesinite positi, quem inso lis sibi Tracti in iis poeta indulsit v. 235 et 76 . In te praepositiones ἐυ Sophocleo idiotismo insignis est, primum quod ii tmesi adverbi ascit, Ed. R. v. 27:

praebet, in medio tum quod cum pleonasmo quodam dativo simplici adjicitur, ut in Arati g. V. 760 4 ὀρθαὶμ οις ορω9 Coll. r. v. 240 et 740 βαρεια ξυμ ρορα εν ιμμασιν πατρος δεδορκως . Similiter dicta sunt haec Anti g. v. 990:σπωντας ευ χοαῖσιυ αλληλους El. V 44 30 ἐυ ξέναισι χερσι κηθε - θείς, et , etc. Locum significantius indicat praepositio, Causam instrumentumque indicasset Dudus dativus. Pari modo συυ usuPpatur, Antig. V. 6T : ηυε συυ μαχη θορος τροπας καταρρηγwυσι. κ. Utiquo more Saepe praepositio

Dum no Vel προς locum tenet apud Sophoclem, Ed. Col. v. 7, 37 El. v. 885 1629, hi loci. v. 335 . Praepositio πο quum originem indeque separationem denotet, Saepius in significationem contrarii vel priuationis apud Sophoclem abiisse videtur, cujus prima estigia

59쪽

- 49 rat. Nonnulla de sexcentis excitare sati sit ratis πί

positionis, Aj. v. 948: πως θῆτα τουθ επεγγ ελωε α κάτα; et El. v. 83 κατ έμου τακομ ένας μαλλον ἐπεμεάσε t. Item magnus numeru est Compositorum eorum, quae primo membro praepositiones προ et ξυν, et αυτος, et παυhabent. Quorum illa, quae cum προ composita Sunt, eo sunt notabilia , quod praepositio suam vim tenet, nec amittit, ut saepius sit apud alios scriptores exempli gratia : προτιμα Tr. V. 22), προ Pιθασκει ib. V. 752), προτιειν Antig. V. 2s , προκλαιε ιυ I P. V. 96M,

ν τος , αυτOΠρεανος , αυτ οσο αγρος, quorum plurima in Antigona leguntuΓ. Vocabula Cum πα composita, saepius subtiliori significatu insignia : παυθικως, Παγκλαυτος, πανάμερος ,

Innumerabilia verba sunt Cum praepoSitione συν Composita, quorum ea tantummodo, quae Sophocli consuetiora sunt, apponere libet ξυμ ρε ρειν, ξυντρέχειν Cotruenire, eodem redire , ξυναυλος, A. ,υμ ξρουρος) συμ μετρος, συγρογε ης ξυνων χρονος, quam quisagit aetatem , συνθλη-

σκειν, συνέχθει , συριξιλειν, συναπτα ιν συλλυειν, συνθελειν,

60쪽

- 50 E contrario saepe noster Ormas analyticas In theticis praetulit, quod non solum de locutionibuS, ατ ιρασας

lim, quae omnibus tragicis multisque pedestribus auctoribus communes sunt, nec de celebratissimo illo narrationum initio, et historicis et jam Homero proprio ἔστινησος, θ' αδηρ, est locus, etc., sed de aliis quibusdam, quae in solum sere Sophoclem cadunt. Talia Sunt γοους

Postremo memoratu dignum esse videtur vocabula quaedam raviora Sophocli hic illic maxime vero in Trachiniis usurpatu, in Bilies occurrere Talia sunt: παυθί- κως Tr. v. 608, 1237, Ed. Ol. V. 4308 ,Ἀτρακτος Rhes. F. 308), θια ρερε ιυ, sensu me/ὶ di, M. v. 506 παιδα, νέας τρο in στερηθεὶς σολοιοίσεται μονος, coli. Rheso v. 982

απαις διοίσει. 9 42. DE SOPHOCLIS OBSCURITATE.

Quum doctum illud et artificiosum Sophoclis dicendi

genus ullam non admittat anomaliam, Saepe obscuri

tate impeditum sit et quasi involutum oportet. Sed de talibus, quippe quae ad grammaticen pertineant, ob scuritatis Sophocleae causis quum in precedentibus dispu-