De Tibulli, Propertii, Ovidii distichis quaestionum elegiacarum specimen

31쪽

vanum versu hinc illine decerpt0, pr0ut ut fert libid0, de universa arte certum ferre velle indidium, ut sere semper factum est in causis n0stra similibus a viris d0ctissimis C0rssenio Dr0biselli aliis nec n0 a Wachemageli0, qu sit, ut similia p0tius veri quam Vera magna cum securitate in lucem emittantur, id qu0d inscitia mult perieul0sius recte habetur. Sed 0pus est strenua eura ac diligentia nec delectati0nis aucupi00ppressa, qu ducti 08tr temp0re pessime vexant 00tas Augusto aequales viri scilicet magni acuminis laudem expetentes ex str0phica illa resp0n8i0ne carminibus venustissimis male dissectis et laedatis, in qu0rum numer sunt: riemus, Drenck-haonius, Κ0rnius, Mullenh0ssius Bubendetus aliti'. Sed iam transeamus ad quattu0 genera Drmarum X-plieanda, quae ea re tantumm0d a quattu0 prioribus disserunt qu0di0n attributum Sed ubstantivum 80lum caesurae praemittunt.

mina multa mei inter qua et ipsa similis usus rati interesedit atque inter illa quatt0 a 0bis m0d tractata, eum duo pri0ra

respuantur, cetera SV 0mmuni pr0bentur, qu0circa ut ant0a

fecimus de figuris usu 00dem e0niunctis iunctim disputabimus. Ac latius quidem alistram primi generis Drmam b patere passi sunt p0etae elegiasti quam primus sed n0nnisi

Semina curarum de capite ria tu0, altera 'bre ign0ta iacebat, d0nec Ovidius eum licentiae iam plurima indulsitn0Varum rerum cupidus hanc qu0que tentavit fas II. 294: Nectar rat palmis hausta duabus aqua, nec saepius in his libris, neque in Ibide, neques in tri8tiis. Singulis ixemplis

δ' -0r. . . quidem ab Ocidio Strophice compositum esse nemo iam negabit distich inepto 65. 66. ab Arm. Hamphi bene eiecto: Jamque pruin0s0s 0litur Lucifer axes inque suum miser0s excitat ales opus, qu0 haud scio an ex m. . 13, 1 ff. inprimis v. . originem

ceperit.

32쪽

quartus et tertius ex Ρ0nt epistularum libri instrueti sunt m. 68. Fac tu sustineas debile 80la iugum et IV. 4 22. exeidit asperitas huius iniqua l0ei. Qu0 tres si vidius fecit versus, sol0s sedit ad istius figura legem. Sed ece Quanta lab0ravi Charybdit er0idum blitus sum prastiudieata pinine tentus

versum istiusm0di generis auditu 0rribilem extare n0n 0sse in carminibu8, quae nunc qu0que a viri n0nnullis in praestantissimis Ovidii numerantur. Sed inest in Herus XIX.)epistula hexameter elegiacus qui huc spectat 94 Flammaquen0 fiat frigidus illa cinis, quam epistulam Ovidii abiudicandam esse quis est qui neget nisi mente plane eeaeeatus 3 Illud ver mem0ratu dignum, qu0d hic versus in illa ipsa parte legitur quam Lehrsius ' emine iudieii inde a v. Ma pri0ri segregavit quippe quae ab ali pr0 et sit auct0re neque ingeni neque arte cum primae partis auct0re comparand0.

Atque hae de hac Arma hactenus. Alteram illam, in qua adhibenda dueem habuit r0pertium muli pluribus tractavit exemplis. In amat0riis quidem carminibus praeter ames. 6,G: Verba dat in vent0s aure repulsa tua et III 8 18 Heu, ubi m0llities pect0ris illa tui, nihil hue pertinet, ex fast. II. 7, :Infelix epulas h0stibus illa suis, si recte a me hue relatu eStversus, et similis 26: loquar infelix dedecus ipsa meum; tum V. 562 Armaque terrarum milit vieta su VI 258 Cum

flammae custo aede recepta sua est. lurimae ex tristium

elegiis accedunt Ι 1,52 3 74. II. 40. 128. IV. 10 34. V. 12,48. ex Ρ0M. III. 114 Caesaris est e0niunx re precanda tu et du0bus tantum distichis interiectis 120 Filiave Hetae v0eem0Venda tua est, quibus du0bus versibus exeseptis ex his libris nihil hane figuram sequitur. Sed de t0t0 0 l0e inde a105-124, qui etiam in c0die B sign0 0rruptelae n0tatus adhuc certam exspectat medelam eum a 0rni infelieiter tra-

33쪽

etatus sit, infra de du0bus vel pluribus eiusdem Arma versibus iunctim pr0pagatis disputaturus uberius disseram. 0 l0e0 v. 120 aliunde immigrasse dixisse satis sit. 0r0idum ex epistulis trium versuum ad hane Dymam pertin0ntium menti laetenda est 5 22 et ρg0 Oen0ne sale Π0tata tua. 7, 134 Parsque tui lateat corp0re clausa m00. 16,304 Cura tibi n0n est h0spitis ulla tui. Septimam illam epistulam Did0 Ovidii osso

CCXXV CCXLV q.

Ne in his diutius m0rab0r. Utramque huius generis Armam quae restatis b ab. r. 6. et M. 5. latius pater iam dictum est. Ac Tibuli quidem, qu0 0ret simplicitatis et tersae elegantiae iudi0, minus pr0batae sunt, figura enim a versus ter adhibuites. 5,40 sed pree0r0x0mpi sit levis illa tu0, 5,48 venit in exitium callida lena

meum, IV. 13,4 Drm0Sa 8t culis ulla puella meis, qui versus ines n0stra disputati0nis iam transgredi videtur. Sed t0tum h0 carmen pr0cul abest a festiva senusiat ceterarum huius libri elegiarum, nec cum hi c0niungendum. Altera serma α β b, quae ad illas pertinet di nur gur Halsi denΡarallelismus beWahren, und 080nder dem Tibuli undovid gelaus sind un0 X0mpi pri0rem superat, sed a Tibull0 ipso n0 plus Semel usurpata est . 9 80 et ger0 in regn0 regna Superba tu0, ter a Lygdam temptat 3, 34 faveasH0ncha, Cypria, Vecta tua ,12 nec c0r 0llicitant sacta nefanda meum 18 cum edidit sat e0nsul uterque pari. De Ρr0pertii usu nihil n0vi adicere pus est, qui cum primo temp0re angustis usus esset terminis in ligendis hexametr0rum elegiacorum formis, arte vigente laetissima copia in modum Ovidii sed frenis licentia minus laxatis delectatus est. Qu0 ludulen

34쪽

quidem e0rruptelae ign0 0tatus est et h00bi et Priami diruta regna senis), sed e0 mis80 Septem alii praest sunt m. 23,20 32 19, 10 22,4 25, 12 31,4 34,86. IV. 1 20.2,16 8 20. 9 44. 2. 10,24. 10,24. 16,24. 17 8. 19,8 16. 21,62. V. 1, 102. 136. 140. 6,42. 82. 7 6 9,M. 11, 18 90. 98. Sed primus istius specie versus est II. 9 40 Sanguis erit v0bis maxima palma meus. Qu igitur his narratis pervenimus E videlicet ut illis assentiri n0n 08simus, qui nulli inter singul0 libr0 discrimine statut de arte r0pertii in universum iudicant, qu nihil perversius fieri p0test, cum maxima intersit disserentia inter libr0 pri0res et p0steri0res λ). Restat, ut Ovidium excutiam, qui quam aequabiliter hic ut fere semper se praestiterit ab dilucide illustratur, quaren0n pus est h00 facere l0ngius plurima harum sermarum exempla leguntur in a III. II. rem 'i ex Ρ0nt. II. item), neque unquam in ullo libr0 - medieaminum fragmentum mittitur, plus quam sedecim alterutrius Drmae VerSu8 vidi nec minus quam unum, qui in trist. IV. 4,34: Sed prius

factum esse e evincitur, qu0 altera larina decem sibi versus vindieavit, ceterum nunquam minus quam quinque exempla recepta sunt Her0idum epistularum versibus 'b Separ0 a 0mina n0ete iub0nte mea e0nditis aret nulla

c0nstructis 110nnisi I. II. I. VIII. Sed miles maxima inter se usus disserentia disiunetae sunt, cuius rei pauea exempla sumetant: p. XIII ad pri0ris figurae n0rmam e0mp0Sit08 Versus c0ntinet unum XIV. 110s, XV. quinque XVI. quattu0r. XVII tres, XII decem. De hac pistula iam Saepius quae Sit Sententia mea exp08ui, neque quemquam lare arbitr0r qui temere me hari0lari dicat, si vidi arti pr0rsus aversari e0ntend0larmam hexametr elegiae valde ace0m0datam et ab milibus

y Quae cum ita sint iudieium pr0bare nullo 10do possum a uel ano Mulier de re metr. p. 91 pr0p0situm de arte elegiaeorum: Disticho rum artem post Catullum incohavit Pr0pertius, promovit Tibullus per feeit Ovidius te.

35쪽

semper expetitam n0gleelam laesere, inseri0ris n0ta f0rmam omnibus p0stp0sitis ita praes0rri, ut tertiam annium versuum partem, qui nunc in diserim0n 0eati sunt, sibi vindidet. Qu0niam igitur de h0 qu0que genere satis Superque die- tum est, iam de genere figurarum P0d restat quae8ti0nem persecutus huic parti finem imp0nam. Etenim tritum est de natura rerum iudicium, cui qu0nimus fiat nihil 0bstet, fieri s0l0r0, qu0d idem in rebus metridis valere videtur. Nam cum cl0- decim pecies varii generis a n0bis perlustratae sint qua quidem uti aut du0bus vel attributis vel substantivis ante caesuram p08itis Drmantur, seri etiam p0t0st, ut quattu0 V0cibus

occurrentibu8, tres ante caesuram l0eum capiant. Qu0 0mnium et rarissimum et pessimum est, nec unquam nisi

necessitate metri vel 40vitatis aueupi vel lima incuria metum est. Itaque laetum est, ut ex hexametris legiacis plus tredestim milibus viginti du0 et m0dis, qui istius generis exsistunt, sermati extent. Videndum erit a quibus p00tis et in quibus libris et qu0ti0ns usurpati sint. Ac Tibulli quidem libris n0ndum v0lutis versum istiusm0di generis in illis frustra se quaesiturum esse censui, id qu0d bservati0ne peracta pr0batum est. r0pertius in hae qu0que re exempl0 Valuit, quamquamispe rem leviter tentavit. Du0s habemus Ver8us, qu0rum alterum ad fig. II 3 28 Ista decem men808 Π0 peperereb0na, quae larma etiam Ovidi pr0bata est, alterum ad fg. IV. 25 4 Ungue meam m0rs saepe querere fidem, cui qui sit similiter c0mp0situs hexameter elegiacus pr0fect0 nullus extat. Sed illius exemplum secutus est Ovidius, qui praeter sermam, quam m0d dixi mnes huius generis adhibuit. Abstinuit quidem pr0rsus his formis in am0rum c0mp08iti0ne, nec plus Semel in arte sibi huius generis versum indulsit ad c0nstructum III 696 Lassus in hae iuveni Saepe resedit hum0, sed in remediis iam tres l0eum habere passus est

ad illam quidem n0rmam iam aΡr0perti intr0duetam a17 Quaelibet huic curae cedere cura p0test. 30: Et tua aevus Am0 sub pede c0lla premit tertium 32 At pretium pars haec c0π0re maius habet ali j ). Sed l0nge abest ab hac cauti0ne in libris, in quibus qu0d venit x Deili satis

36쪽

0rat 0mp0nere, et nimis intenti causa lab0ris abserat. Etenim eum fast0rum quattu0r huc versus accedant div0rsis modis e0mp0siti, unus tantum I. 428 Ipsa sui satus ne sonet aura

qui8que n0vam atque inauditam speciem secutus est . 192

Et lara Marte su litigiosa vacent. Sex exemplis in tristium libris Mndimur, qu0rum quidem quattu0 ad eum figurarum ordinem facta extant, quae aliqua ex parte mitigantur attribut0rum praep08iti0ne II. 450 Sequ sua miserum nunc ait arte premi IV. 5,30 qu pius asseetu Cast0ra stater amat; .6 18:Hic aliqu0d 0ndus si m0d testis habet III. 1 4: Nullus in

hac charta versus amare d0eet. 0vum Sehema V. 2,22.

d0na magist0 habet d. 7, 10: Omnibus unda cibis aera subesse putat; UI 1 2 Quaeque nec h0ste fero nec nive terra ares. IV. 6, 14 Ipsum m0rte tua c0ncidit auxilium. Nec immes ex Her0idibus me adferre huius generis exemplum , 70 ): Huic vict0 Viet nempe pudendus eras, cum qu 0mnin praeter fast IV. 376. satis excusatum nihil c0mparari p0test. Iam huius partis finis adest, nihil amplius de usu Drmarum add0. Sed reminiscendi causa singula roriter e0lligere placet et unum sub aspectum subistere. Cum f0rmis quae quattu0 membris in m hemistichi c0acervatis existunt un0eXcept Versu supra allat n0n usi videantur esse p0etae elegiaci, ceteris omnibus n0nnisi magna cum elegantia et cauti0ne funeti sunt. Cuinam tribuas palmam dimeillimum est ad diudicandum. Nam si severitat et simplieitate mera elegantia laus efficitur artis legiaeae seri n0n Mest, quin

' V. Lehrsium l. e. p. CCXLVIII sq.

37쪽

Tibullus, si e0pia ac vari0tate larinarum, quin Ovidius primas sibi vindicet. Pr0p0rtius inter utrumque p08itu prima earminum part Tibulli implicitatem Seentus, alterius partis laeta f0rmarum c0pia vel Ovidium superat. Haec enim strati qua inter os intercedit quinta fere innium h0xametr0rum elegiac0rum par binis substantivis tat tributis instructa est apud ibullum, quarta apud Ovidium, Pr0 pertii L-III. quinta, deinde fortia iam quarti libri, quinti fere altera. Et0nim

o pulchritudinis logibus fundata ac stabilita. Qu0d 0 ita

38쪽

Ac primum quidem nemini iam p0test esse dubium, quinoas inprimi Drmas plurimis 'raetaverint ' versibus Ῥ00tae elegiaci, in quibus attributa leviter s0nantia substantiv0rum m0li praep0nuntur, id qu0d latissime patere vidimus in guris

de Vers ei h0elistes Interesse und sein gr088te Anmuth . AN aesthetidis igitur rati0nibus legem repetendam esse iamdudum intellectum est Quid enim aures teretes minus ferrep088unt quam Ver8u diiuuentes sine r0b0re ac viribus Qu0dsi ea potissimum uniuscuiusque metrici 0rdinis lex est ut sitis pr0pria leges quam severissime retineat 40nus Versus haberi 110 p0test, cuius pars pri0 gravibus validisque verbis reserta omnia ad Sensum necessaria altera nihil nisi epitheta vasta ob inania i0ntineat. F0rsitan quaerat quiSpiam, NH0m0d factum sit, ut 0n eadem exempl0rum e0pia 0ruerint

f0rmae ardua derit c0rtice cedrus habet; V. ab. . . et 'are stabat in exigia ligneus aede deus V. tab. r. 10. ut 40rmas praetulerint saepe, quas . Si illam

regulam 80lam secuti essent p0etae, quam rarissime usurpaSSent,

39쪽

meae, V. t. r. 14. neglexerint nec aliam rati0nem inter

aliaque quae addere 10ngum est. Itaque eum illa n0rma aesthetica c0gnita iam perspiciatur, cur versus ad g. re 'αa 0mp0siti frequentissimi extent, cur substantivis vel attributis du0bus alter vel substantiu vel attribui adiect0rarissime, quattu0 v0cibus in un hemistichi c0mpressis pr0pe null08 panxerint hexametr08 haud aeque liqueat, ad aliam rationem e0nfugiamus p0rtet, qua cum illa e0niuncta, quam m0d exp08ui, Vix quidquam lare per qu0d intelligi nequeat. Ad quem finem rem pauli altius repetamus.

In G0lvendis p0etarum elegiac0rum v0luminibus neminem fugere p0test, quam mult0rum hexametr0rum elegiae0rum hemistichia e0niungantur c0n80nantia finali, naturae e0rum ace0m0data.

Pr0pertii quidem iam tertia fere pars versuum MCCXXV nisi fall0r,c0n80nantia delectat,ae plurima Ovidii Versus praebent,qu0rum Suavitas atque iucunda r0tunditas haud exigua ex parteirdinum c0ncentu efficitur. Jura adiicere Supervacaneum est, cum fuit. Irim-miu uberrime ac c0pi0sissime de hac re disputaverit. θdimnes nubem ut aiunt pr0 Jun0ne amplexi sunt, qui certis quibusdam regulis in h0m000teleutis usurpandis nis08 880 0etas

maxima pars quin etiam unumqu0dque distich0n 0ntineatur necesse sit. Extat haec sententia qu0d vix credibile, ichneri in bservati0nibus metricis pr0p08ita, quarum iam Supra menti0nem fecimus utp0t magna cum diligentia ac cura institutis. Sed in h0m000teleut0rum natura atque ind0l adumbranda magni ingenii laudem expetens mirum in m0dum ccaecatus ridicula et absurda nucleavit. Quid impedit diei p. 3. qu0- minus missa illa alterius ab alter versus seiuneti0110 distich0uin quattu0 parte ca08uris dividamus u faet 11011 0lum I.

40쪽

0tiam ei pr0ce8Sit audaciae, ut hac pini0ue ductus emendare versus integr0 et nulli suspiei0ni bu0Xi08 inciperet; et alia pr0misit, quae libenter iuveni acut 00nd0nantur, m0d ne putet 10minem sani iudicii talia, quae versibus hinc illinc de

Π0vam Suam atque inauditam sententiam pr0batam esse putat du0bus vel tribus versibus uniuSeuiusque generis allatis quic0us0nantia magnifica Syllabarum linguae Latinae sp0nt ac casu c0ucinunt Facete Maur. auptium dicere memini de Η0ims0ethii 0uicturis, Aeschylum turbantibus Η0merum quidem dixisse &0ιδῆν si ιλλον τι λελου, ν&ωποι

l0J0gicis n0 ita esse debere id qu0 latissime patet. Quae in n08tra quaesti0ne de c0nS0nantia finali apud elegiae0s 0la tenenda Sunt, Lachmanuu8, cuius auct0ritas in his rebus l0nge gravissima existimanda 8t, ptime ad Pr0p. I. 18,5. U08uitiam 1816, qui l inge frequenti88imum h0m000teleuti genus esse dicit, id qu0 ad quae8ti0nem pertinet quae instat, si adiectivum substantiu adhaereat. Illum enim alteram legem esse, qua utebantur in hexametris pangendi p0etae elegiae apparet, ut substantiu et attribus su versu 0rdines terminentur Dulieri diuit dea Pentameter 0st i Lat0iuischen selten im Gri0ehischen. Fr0080 Metri p. 367. Sed tantum abest, ut 011s0uantia sualis minime per se expetita sed tantam e0ll0eati0ne illa attribut0rum et substantiv0rum X0rta sit, ut magn0pere c0ncentum illum plaeuisse autumem, et verb0rum c0ll0eati0uemc0 centu finali, hunc illa maxime pr0m0tam SSe et expetitam. Ita igitur factum est, ut duabus rebus attribut 0rum praep08 iti0ue et c0ncentus attributi substantivique studi f0rmarum hexametri usus praecipue contineretur. Qua pr0pter cum in illustrandis figurarum generibus natiV qu0dam rdine supra usus sim, tabellam huic dissertatiunculae subiunetiam ita e0nse malui, ut prirn 0btutu qua adamarint, das respuerint Drmas rati0ne et ordine clare eluceat. Primum igitur l0euu figurae btinent ab. r. 1-3.

quae utrique legi satis faciunt, qu praeter tristia eum mult0 0eula esse bibat ab. r. . l l icta ult0re rapiant