De Tibulli, Propertii, Ovidii distichis quaestionum elegiacarum specimen

41쪽

turpe cadaver equi ab. r. 1 etiam 'a ludat et auid

tu0 turba n0vella pedes, ab M. . referenda est, cun etsi alter attribui substantivum uiam sequenti regula prima aliqua

ex parte laeditur, tamen maxima alterius figurae maisimilitudine, et id qu0d plurimum valet, p0testate c0 80nantiae

ordinum clausulis efficiendae c0mmendata usu ceteras aequet. Secund0 0rr J0e0 0nendae Sunt Drmae tab. r. 4-8.), qua attribut0rum et substantiv0rum rdine assultatem e0nsonandi praebent praeeuntibus iis, quae alterum tantum attri

. 16.), ex quibus latissime patere primam n0 mirum Si cum attribut0rum p0siti0110 et g. primaria b xl x similitudine ex turba ceterarum multum emineat. Quarta pars c0nstat ex figuris infimae n0tast, quae neutri legi resp0nd0nt tab. Ni . 14-16. a 'b F0rtuna species b8tat acerba meae, tab. r. 14 tibi' O princeps parce Viribus use tuis, ab. Nr. 15. M. 17-24. Oet qua supersunt figuras me iure 80cietate ceterarum pr0rsus retinui, inter qu0s nihil interest nisi illud 0rtasse, qu0 prim 1000 0nendi sunt, qu0rum attributa substantivis praemissa sunt. Sed nisi singula persequi desinam pr0Det mihi Verendum videtur 8Se, ne meidet0 defatigatus itiitere n0ndum c0nket male deSerat, quare huic parti sine imp08it reliqua peragere quam brevi88ime placet

42쪽

R0stat enim l0cus huic quaesti0num laseieul vel maxime nece88arius, qui nunc ad liquidum perducatur.

De hexametris elegia eis eiusdem formae deineeps repetitis.

Cum arte c0gnita, qua in eligendi adhibendisque t0 variis lamis hexametr0rum summa cum s0brietate iudieii usi sunt Tibullus Pr0pertius Ovidius, qua8 8p0nte sua quaesti0

intercedat, utrum arietatis ac severitatis ludi plus dederint, quatenus cura cernitur, qua hexametr0 ad idem schema e0m-p08it08 0ntinuari n0n 0nceditur, an laxi0res ac liberi0res inc0niungendis distichis versati, imiles versus deinceps pr0pagare n0n Vitaverint, eam p0US8imum b eausam ad hunc usum

explanandum accing0r, qu0d Vir d0ctissimus nuper distielia fraudis suspici0ne assedit, qu0mm . elegiae ad schematum αβa.b 'rea et repetitia i αβ a 40rmam c0ntinuati extant v Lehi S. l. c. p. CCXXX. q. Leguntur hi versus in epistula III. Briseis inscripta inde a 3-88. Et iacet ante tu0 Graecia maeSta pedeS. Quid laeerat Danaas impiger Hect0r pe8.

Et preme turbat0s Marte saVente Vir0S. Ac primum quidem mea sententia dici 0 p0test, exametr0 eiusdem Dymae40 l000 ter repetit08 SSe, eum, quamvis maxima e0niuneta sint similitudine Drma ill0rum ver-8uum, tamen disserentia intersit. Hue accedit, qu0d has sermas tanta multitudine frequentaverunt p00ta utp0te naturae atque ind0li hexametri elegiae aptissimas, ut praesertim ali similis f0rma versu interp0sit nullam habeat ssensi0nem artissima talium Versuum c0niuncti0, neque unquam a p00tis Vitata it. Itaque placet 110bis quaesti0nem et iucundam et utilem adeurate instituere, nam etiam in h00 genere nisi quae certa ad Simpliei 0ntinentur rati0n nihil pr0sunt. Sed iam ut accingar ad materiam narrandam, initium faciamus ab ea quaeSti0ne. quasnam f0rmas iunctim pr0pagari passi sint elegiaci, uni apri0ri ut leunt u0u verisimile sit diserimine Duli Statui pa

sim uiuslibet generis figura e0ntinuata esse. Quare ita in

43쪽

principi p0nendum est, ea tantum 1110d formas bis vel ter repeti licuisse, quae usu frequentissim tritae n0 excepti0num e legum instar habitae sunt plus minus late patentium. Quae cum ita sint nem0 unquam iunctim pr0pagavit larma hasce b lis L al l b.

pr0pter quanta inscitia et err0re lapsus sit O. 0rnius, 110vissimus ex Ρ0nt epistularum edit 0r, in emendand 1000 c0put 080 atque c0rrupi ex ont. III. 1, 10 sq. facere Π0 9088um quin e Xp0nam. Lubem immundam huic l000 0ntractam esse quivis lect0r pect0re aliqu0 en8uque pulchri praeditus intelligit. Quamquam enim, ut n0 inficet dixit Teussetius r0m Liter.-Gesch.

Virtu0sita sprichi , tamen h0 l0e Ovidium summa aegritudin assectum per multa di8ticha tam absurde hari0latum esse, ubi ux0rem res atque b8ecrat, ut Caesaris c0niugem precibus adeat adduci 40n40ssum ut credam. Quam b rem Script0 c0dicis Argent0ratensis 4ign0 0rruptela su iure l0cum medelam exspectar indicavit. 0rnius igitur cum hunc l0cum emendare studeret 00peri c0llegae suet0ritate perm0tus Sic emendaVit,

ut versus 109-112 et 115 i 18 ut subditici0s uncis includeret, u laci nunc legitur: M0rt nihil pus est nihil deari0tide tela.

Caesaris est c0niunx re precanda tu0.

Quid trepidas et adire times 340 impia Procne

44쪽

qua re maximam ingenii exilitatem Stendisset. Qu0eirca faceren0n 088um, quin excellentissimam 0rnii emendati0nem vehementer expl0dam '. De reliquis vero formis, ut iam in viam redeam, quae

alii reb. a 'lba haec habeo quae expediam apud Tibullum quidem secundae, quintae, SeXtae Septimae Ormne hexametros iunctim propagat08 russea quaeres, Propertius et Ovidius omnes ad hunc ne adhibuerunt. Ac sua sponte quidem intelligitur, plurimos eiusdem formae bis

iunctos, multo rarius tres continuato admitti posse, quod tamen ipsum ne graviorem quam par St Offensionem X- citet nec ultra unquam progre88 Sunt elegiaci, cum quattuor plane eiusdem formae versus elegiaco deinceps audire iustum moveat taedium. Sed iam Singula perlustremus a tribus versibus continuatis initium saeturi.'ε Equidem hunc locum sic restituendum SSe arbitror, ut v. 105 bis 112. 115-121 a sciol nescio quo ex scrinio rerum mythologicarum petitos ut qu0vis Ovidii carmine indignissmos eiciam. Quo facto sic legitur V. 99 Sq. ,Gratia si nulla est, lacrimae tibi gratia fient. Hac 0tes aut nulla parte m0Vere deos. Qua tibi ne desint bene per mala n0stra cavetur: Meque viro endi copia dives adest. Utque meae res sunt omni puto tempore flebis. 104. Has fortuna tibi n0stra ministrat opes. 113. M0rte nihil pus est nihil cariotide tela. Caesaris sed coniunx ore precanda tuo St. Femina sed princeps, in qua fortuna Videre Se pr0bat et caecae crimina salsa tulit . Sic omnia bene cohaerent, nec absurd catalago inh0l0gido' 1000 vel maxime inepto laedimur. v. 114. Cod Argentoratensis auxilio emendavi B), qui verba sic praebet CaeS et Onc. o. r. id e St. Nihil nisi una littera addita ceteris omissis oeum ut mihi quidem videtur, SanaVi. Interp0landi cupiditatem homitiis insulsi versu 1 e

citam SSe consentaneum est. Sed utut res e liabet, V. 114. 120. esSimo et ovum ovo similiores tam angusto loco e0niungi alio exemplo nusquam extante equidem ferre non OSSUm.

45쪽

Unus tantum ibulli locus suppeditat, in quo eiu8dem formae Xempla tria iunctim propagare non dubitavit, formae quidem ipsius, quam omnibus posthabitis eum usurpa880 0cui, I. 1 8. 10. 12. Rusticus et sacili grandi poma manu. praebeat et pleno pinguia musta lacu. seu vetus in trivio florea serta lapis. Extant quidem Lygdam versus ter continuati III 6 38-42, qui a finibus n0stri speciminis alieni iunt, cum mediuSVei Su uni tantum substantivo formetur Ad eiusdem figurae Xemplum continuati Sunt OV sa. VI. 10. Sq.: Fert missos Vestae pura patella cib0s. Et velant scabras 0rida serta molas. Et Fornaculi sunt sua sacra deae. ccedunt Properti ad a te deinceps conditi III. 22 8. 10. 12 Candida non tecto pectore Siqua Sedet. Indion quo medio vertiee gemma tenet. Frigida de tota fronte cadebat aqua et Ovidii am. III. 9 62 sq. g. a b minus usitatam simillimi inter se secuti Tempora cum MVOdocte Catulle tuo. Sanguinis atque animae prodige Galle

tuae. Auxisti numeros culte Tibulle tuos. Iam omnia, quae adsunt Xempla in conspectum adduXi, Deo Vereor, De Oculorum errore deceptus sim. Huc accedit qu0d ii quoque loci memoratu digni videntur esse, qui quamquam non e tribus eiusdem Schematis attamen specie atque usu haud ita alienarum formarum versibus continuatiSc0nstant ' a cum coniuncta, et uno Spuriol te etiam a 'i cum b. Sed minime huc referendi sunt frequentissime coniuncti versus a b aet re facti, quippe qui toto caelo ratione atque Suinter se distent. Quod si conceditur ast tribus illis versibus VI. 10. continuati quartum addere possumus 316 Strataque erat tepido tegula qua SSa Olo. Sed ne sic quidem alterum locum reperies, qui aut

46쪽

quattuor continuato praebeat. Nec eadem cautione usi sunt elegiae in tribus similis generis admittendis, quod in Her. III. factum 8Se iam supra vidimus. Verum enim ver ut a Tibullo nunc quoque incipiamus ad illam ipsam formum, cuiu norma prius eXemplum I. 1, 8-12. continetur duo alia composita extant ea tamen condicione, ut tertius versus ad g. αβ pertineat, quae iam app0no Ι. 10, 22 24 26. seu dederat sanctae pice Serta Omne. postque come purum lia parva favum. hostiaque e plena ruStica porcus hara. 36 38 40. Cerberus et Stygiae navita turpis aquae errat ad obscuros pallida turba lacus. Occupat in parva pigra Senectu ISR. Ac prius quidem exemplum totum ad Her. III 84 86. 88. in dubitationem Vocatum accedere non est quem fugiat: Et iacet ante tuos Graecia maesta pedeS. Quid lacerat Danaas impiger Hector peS. Et preme turbatos Marte favente viros. Cum autem oratio inmeroidum mentionem inciderit, hic iam addendum est, cetera omne epistula carere Versibus istius modi generis ter coniunctis Xcepta spuria illa Saphus

epistula XV), in quae iunguntur tres versus ad 0dum alc lybetallici comp0siti 70. 72 74.

Accumulat curas filia parV meas. Non agitur vento noStra carin SUO.

Nec premit articulos lucida gemma meOS. Quibus quae sint similia apud poetas elegiacos, quo quidem perscrutatus ego Sum, reperi nulla. Quare hoc iusto argumento uti licere quasi cumulo accedente, quo consist epistulam iure ex ordine segregemus ut fecit Merkelius non modo non repugno sed summopere adprob0. Qu0didem recte fieri tertiae epistulae 88 84 88. Concedere

Quamquam enim it ipsa Heroidum Sola tres similis

47쪽

specie versus habet, iam quae nostra sententia sit de istiusmodi guris Supra Xp08ui, lino, exempla alia istius usus apud Ovidium extare Satis multa iam aperiam paucis de Properti praemissis. Cuius cuni his omnino eiusdem aut similis Drmae versus iunctim propagati sint, altero loco iam Supra allato,

IV. 14, 2. . .: Sed mage virginei 0 bona gymasii. Inter luctantes nuda puella viros. Increpat et Versi clavis adunca trochi. Quae ego quidem apud Propertium repererim exempla omnia allata sunt. Apud Ovidium plurima exempla ex fastorum libris huc referenda sunt, eaque ipsa omnia ad illarum figurarum imaginem condita. Hac accedit Ib. 452. q. m. II.

16,2-6. . quibus nihil qu0d addam habeo. Asserantur iam loci: fa II. 588. 560 562. Expectet puros pinea taeda dies.

Ornat virgineas hasta recurVa OmRS.

Aufer habent alias maesta sepulelira sace8. IV. 422 424 426. In quibus est culto fertilis Henna solo. Venerat ad sacras et dea sava dapes.

Errabat nudo per Sua rata pede.

V. 348 450 452. Saepe tibi Stygii regia visa Jovis,

Et male veloci iusta soluta Remo. 682 684 686. Ablue praeterita perfida verba die. Non audituri numina magna ovis. Abstulerint celeres improba dicta n0ti. VI. 192 194 196.

App0situm ectae porta Capena vine. Cum paene est Corsis obruta classis aquis. Tunc oritur magni praepe adunca Jovis.

48쪽

am. II. 16,2. . . Parva sed inriguis ora salubris aquis. Et ieet Icarii stella proterva caniS. Et viret in tener sertilis herba solo. Ib. 452 454. 456. - ad Phrygios vilia membra modos. Et quatias molli tympana RUUR IDI. Victor ut est celeri Victaque Vel Sa pede.

Atque tribus exemplis exceptis omnia ad ma eth ly a c0ntinuata esse, ad 4 lini nulla iam apparet Fast. I. 472 sq. de industria ex hoc capite remoVi. Quodsi de his versibus pluribus disputare necessarium Videbatur SSe, Supervacaneum et inutile est de binis hexametris iunctim propagati8, quae quidem longe maXima par Sest, copi08iu diSSerere, pauca iam Supra praemisi. Quare

tantum sufficiat: g. apud Tibullum quattuor X-tant Xempla, apud Pr0pertium quinque, apud Ovidium tredecim tribus ex Epistulis accedentibus: g. a praesto Sunt n0 plus quinque Pr0p. III. 13 634. 36. v. trist. I. 10,14. 16. V. 3,3 6 28. X 0nt. IV. 2, 16 18 sast IV. 24. 26. Ad g. pertinent: v. trist. . ,28. 30 e Pont. IV. 7.24 28 8,40 42. m. ΙΙ. 14,26. III. 6,56. 58. Pr0p. I. 7,2 4 21,2 4. Her. 1,50 52. Neque bet b usu frequenti teruntur apud Propertium quidem haec tantum suppeditant III. 20,24. 26. V. 2, 2. 44. quorum exemplum v. m. III. 14,44. 46. b. 582. 584. r. IV. 3,G. o. a. I. 616 18 sequuntur. Ad prioris figurae bregulam continuati sunt: v. ars III. 748. 50. er. 18,62.84 sed 12, 18. 20. 11,14. 16 8,94 96. ad Qt αβ b gurae normRm Spectant. MaXimam partem ut par est aet 'a sibi vindicaverunt, quarum illa tres Properti totidem ibulli, quattu0 Ovidii du0s Heroidum locos Oecupavit, ni plure altera tres Tibulli septem Propertii, tredecimovidit 'st)Πnum Her0idum 11, 26 28. Utriusque coniunctae Speciem exhibendi exempla iropertii 4odecim, vidit undeviginti,

'β Rem 432. 434 in Merholi editione continuati a L. Muellero . 437 44 immissis seiuncti sunt.

49쪽

47 Horoidum et Tibulli nulla Formos b cum b

eontinuatas apud Ovidium reperie tr. V. 1, 36 38. sortunae qui modus inius erit, sati verba sed ista meae ex Pont. III 3, 2 84. IV. 1, 4 6 13. 32. 4. 15 30 32. in

carminibus amatorii nonnisi in I. 10, 6 48. huc pertinet, in quibus non m0d utriusvis gurae duo iunctim propagat0s esse sed alterius b etiam tres deinceps

posito Versus extare iam supra vidimus. Quod ea de QRuSR moneo, nequis praeiudicatis opinionibus duetus in Heroidas invehatur, quod quattuor istiusmodi generis exempla praebeant 3, 44. 46 4, 164. 166 12 36 38 90. 2.eXcepta Medeae epiStula, quam, cum talia haud longo spatio interiecto bis offerat itim satis superque ceterum suspiciosa libenter vexantibus trad0. Quibus allatis iam alia Xempla non memini. Sed iam tempus est his missis ad eam quae restat quaestionem accedere ne spatii angustiis nimis premamur, qua parte haud levis momentiquanta maxima potero brevitate perstricta, iam nemdisputandi saeiam. De attributorum, quibus Versus Illud imitur, usu neratione. Vociabula illa quae nomine attributorum adhuc Omprehendi varii generis esse vi est quod moneam. Quaecunque enim Sive dictiva sive participia sive pronomina, sive verbale formae genere numero casu SubStantivo respondent finibus huius capitis concludi p0sse existimavi δ' . Nimirum his omnibus 1 0rmis, si substantivis praemittendae erant, liberius ut in versus principio Semper utebantur elegiaci, ut non multum interesset, utrum epitheton an pronomen an forma verbalis plerumque a forma verbi esse

'' Quare versus velut hosce trist. IV. 2 52 Miles io magna voce Triumphe canet. V. 2 38 Caesare nil ingens mitius orbis habet cf. 7,44. IV. 8 38. ex Ponto. 5,18. II. 7 16. excludendos esse eenSui an . . 2,3 trist. IV. 2,52.

50쪽

seiuncta in pri0ri hexametri hemistichio oeliu eonpasset, quamquam elegantissimi quidem iure habentur Versus, quorum pars prior epithetis ornantibus lepide constructus e8t, nec certae huius rei valebant regulae. Aliter in

posteriori versu parte construenda re Sese habet. Cum enim Xitu versus vasto atque inani epitheto clausus artis leges invertere videretur, plurimum studium in hac parte elab0randa collocabant, quare versus attributo laus vel maxime in sine huius dissertationis exigui temporis attentionem merito reposcunt. Ea enim erat norma, quam optimus quisque poeta quam maXime SerVavit, ut quotiescunque attributo alterius substanti vi versum terminari opus esset, ad hunc finem forma pronominis pos es sivi adhiberetur, quae te tam late

patuit, ut ex DCCXCVI hexametris, de quibus hoc capite quaeritur, attributo finitis DCCXVIII of

Sessi V pronomine claudi voluerint. Quod quare sit factum non difficile est ad intelligendum, cum pronominis illius formae et gravitate et quantitate apta Syllabarum

huic Versus loco ante omnes conveniant. Septuaginta Oeto igitur tantum eam normam laedunt, de quibu nunc e Curatius dicendum est. Atque hi quidem omne se Versibus excepti adiectivorum et participiorum formis lauduntur. iisque non nisi viginti quinque diversis et tribus Xceptis Pr0pertio uno a Lygdam usurpatis, hi syllabiS, quae nunc

nobilis, Attalicus, Arabs, purpureus, datuS, SedenS, labens, deceΠS, OVem, duo, tres. Ac primum quidem Tibullus nonnisi semel adiectivo usus est Ι 8 46: OVa . nec saepius Lygdamus III 4,30 purpureus longius proce SSit Propertius, qui tredeciens adiectivis et participiis ordinem clauSi V. 5,66 eav0s, 2,M: levi 1.44 pios. 8 68 latet S. IV. 16,24 Sedens. 22,14 novae. 19, 16 novae. 22.28: OViS.

III. 32, 12 Attalicis. 31,4 senis. 28,54 senis. I. 11.4 nobilibus III. 13.8 Arabs. Sed ede, quanto laxior Ovidiust