De Dionysio Halicarnasseo historico, praecipuo historiae juris romani fonte ...

81쪽

Ne vero Sylas duinyxii laudes scribere videamur, i o no nulla uinga ra, in quibus errasse ideatur. Supra lydii vim , Dionysium latinam linguam addidici se, quoniam nullius populi historia scribi possit, niβ quis sermoney, quo illa iugi , he. Attamen h-d semel in Latinorum Vocabulorum interpretatione errasse Vide uri. Romulum e M. II. c. 34. dicit, Victi Crustomerinis, Caeninensibus, Antemnatibus, triumphantem quadrigis in Urbem in

82쪽

veetum esse; reeptus, ut casaubonus ades. l. annotarit, Me,, seruulum. quam αρμια Vel inpraro interpretatus est, eum fercula potius sint gestamina, quibus in triumphis spolia ei um-- ferantur. Livius de eodem triumpho ita egit I. c. o. et is Inde exercitu Victore reducto ipse eum sareis vi magmiscus, tum iactorum ostentator haud mnior, spolia ducis ho- stium caesi suspensa fabricati ad id apte sereulo gerens in Capitolium ascendit. Dionysii hunc errorem jam inter veteres lutarchus expressis verbis uotavit.

Cf. Casais ad h. i. HL c. 71. P. 593. . . Dionysius haud minus graviter lapsus esse videtur, putea Miae interpretando, eum sit Potius operculum putei Cf. tamen Huds ad h. L Grimm Synopsin Archaeologiae Romanae. ad eund. p. 46a noti . Cc etiam UL . 44. p. 536. v. s. ibi Casaub eost Grimm. ad h. l. additamen ad p. 112. not. d. XL c. a. p. 224o. V. 7. ibi Huds no I. Baud raro idem sibi ipse non satis constare videtur. Pertinent huc amprimis, quae Dionysius de elientelae instituto habet. Quippe . . . universum Populum hoc instituto patriciorum tutelae commendatum esse dicit VI. c. 63.IX. c. l. X. e. 15. 4 γ. 43. diserte clientes a plebeiis distinguit. Cf. II. c. s. p. 254. V. 2. Coll. c. 28. i. m. V. a. sqq.

IX. e. 25. P. 8ll.

Nieb r. I. 38o sqq. atque imprimis additament ad P. 38a uot M.

83쪽

patrum nonsine solos senatore inrignitos Me contendit CL Gri . ad inmm e lac.M. P. s. notos, pag. 34. not. h. 'IL e. 17. init Athenienses Vituperant si 'dis nime, ut mani, cum quibuslibet cinitatem communis erint; nitalom nus secundum δε α si. P. 43 extv Romani illius instituti exemplum ab Atheniensibu Pener . Horatio illos, neque non etiam Curiatios, trigeminos fuisse testis Dionysius adeo vis nin a. eorum aeteris natu maiorem vocari potuisse constat tame Dionysius III. P. 454. nata maximo ex iis aeterorum nomine erba fecisse di CL IIJ s. 9 P. 457. V. 3.

-- l. p. inea. . Is in 'ius πέπλου ποικαου meminit, quem unus e Curiat is tu pugna gestaverit; . III. c. 18 p. 455. Horatios et Curiatios in amictu ferin, Palam homim morti dc-stinati gestant, processisse dici . II e. 62. P. 57o sceptrum eonsules retinuisse amrmat; tamen IV. P 817. Mutum in oratione inter Lucretiae om

84쪽

IR . . P. 48. v. i. Tarquinium Iriseum ab Anco rege eontra Latinos missum ,se dicit ex m. c. 4o. p. 526. satis ap--ret isto non Latinos fuisse. sed Sabinos. εἰ seu V. α 1 Nosse trigitita tribuum me aut contra L. c. 64. --is viginti unius fit mentio. ' si Ni uis. I. M. 4qq. fCL praeterea: o. p. 589. v. s. ibi Hudson i IV. c. a. p. 722. V. sa coli. c. 34. P. 728. . . c. 4ο.

Etiam IV. c. a. p. 634. V. ut nunc se habet textus, autor sibi ipse non constat quippo l. L Luciunx et Amantem Tarquinios suisse pires filios dicit, cum alias fuisse eos illius nepotes doceat. - Sed cum Casa ubono non inois, Sed δι-ους legendum esse obitror. CL IV. 4. p. 641. c. 6. P. 647. O . h. e. M. P. 796. extr. p. 797. svi d. iebobr. I. 3ελ α 68. Ρι,8ο4 initi coli. Ni--δ. ict4a. 33o not. 94. V . . . init. e. 1ε P. 1 o. exes ibi G

m. c. m. p. 1ο63. Dionysius graviter rem1 vi seu memoria lapsus est quippe qui in pugna ad Regillum commissam. lerium, opticolae Batrem, cecidisse; VI: - 39. eundem Dictat

85쪽

rem reatum esse contendit. Quin loco primum laudato P. Val Riim. Poplicolae filium, oecisum, VIL α s. P. 3os eundem in Siciliam missum esse dicit. CL V c. a. p. 4o. . . ibi Huds. c. M. P. 98. . . ibi Sym VH p. 1695. V. 7. ibi Huds. c. 87. Pia1723. v. l. ibi ore coli Macham P. 48. not. 6α Niebuhr. I. 365. 4 1.

Alia etiam, quae nonnemiui hue Pertinere videantur, attingamus: L . 47. p. 119. Chersonesum Thraciam Dionysius cum ea, in qua sita sui Pallene Macedonica, consudit. Cf. Huds ad h. l. not. LII. c 23. p. 282. v. s. ibi Sym noti MLWachm. P. 217. III. e. 34. hisque in locis lucum Ferentinae, ad quem Latini concilia habere solebant, cum Ferentin Hernicum confudit. Cf. Nie M. L aio Grimm P. 55. OLy. IV. c. a. P. 69l. Dionysius Servium ullium omnes se vos, qui libertate donati essent, in civitatem recepisse tradit. Quod tamen testibus autoribus Probatissimis intine verum. Cf. Ni-uhr. I. 387-389. V. c. 29. . ii coli. Niebuta L 355. V. c. 7. p. 954. . auteP. ibi Mais noti . Etiam . c. 48. nescio an Dionysau in errorem inciderit, soli Valerio Poplicolae intra pomoerium sepulturae locum datum esse dicens Cicero de legg. II. 23. Plutarch in P -kin etiam aliis idem concessum esse perhibent. Cf. crimnia ad h. l. pag. 97. otii. V. c. 74. P. 1 26. V. s. ibi Casa . VI e. 89 Dionysius tribunos ab initio comitiis curiatis creari solitos esse refert Niebuhrius I. M5. comitiis centuriatis.

86쪽

morimuin pag. 86 sqq. Dionysio adstipulatur.

not. M. Wachsmuth pag. 48. not. o. pag. ο8. tr. PVL 13a, pag. 45 . not. 88. Pag. 53. extri 154. init. 58. Sqq. 194, 95. 219 259 273 327. 29 sqq. Gotueberra L pag. 225-227. 286. 288. Grimm ad Dion Antiq. IV. o. a. P. 66. not. γ nnonquam etiam DionJSiu tempora non satis discriminasse videtur. G. III. c. 68. ibi Gri . P. 2α noth. Pan et . not. h. coli. Niebor. I. 3o6. rhom ad IV. c. 44. p. 153. not. L Omiano haud raro in describendis ritibus antiquioribus ad posteriorem demum aetatem pertinentia anticipavit, quo pleniorem et accuratiorem eorum notitiam suis traderet.

87쪽

acrimuin P. 36, 37. 5ο. 2ο8. not. 84 P. 352 not. 47 Gotuebera L pag. I7. 227-231.- chsmuth pag. 33, 3. nec Lirium hujus vitii expertem esse demonstrat. s. iis r. IL 7 sqq. Iam autem ipsa fabularum, qua in historiae formam rediagendas Dionysius susceperat, ea sui ratio, ut nullo modo ab omnibus difficultatibus atque ineptiis liberari possent. Dionysiu, pro virili parte iis consuluit. Niebuhrius Loo7. not. 64. III. o. s. posthabitatemporum ratione, Tullum regem Hostilii illius, qui mulo vixit, silium vocari dicit. Contra Dionysius L diserte Tullum regem nostili illius nepotem fuisse traditi CL actam pag. 45. not. 88. Nie M. II. 33. not. M. Grimm LI semper in id potius operam dedit, ut, quoties id fieri posset, Dionysium ab erroris suspicione defenderet. CL Eund ad II. c. 7. P. 27. not. c. coli. Wacbm P. 108,199. II. c. 57. P. 4. not. st motam P. o.

88쪽

6. c. 59. P. 276 not M. Pag. 77. not. q. coli pag. 37O. Oti X )Vm e. 6. P. 284. not. α P. 285. not. d. IX. c. a. pag. 345. not. t mohsmuth Pag 247, 248 Restat, ut Dionysium a communi temporis sui vitio, poste te adulandi studio, in quod multi alii probatissimi autores, atque inter Latinos pse Velleius aliique inciderunt, immunem fuisse

demonstrem .

Dionysius, ut Philisti δεος κολαπικον οὐ φιλοτυραννον in Epist ad Cn. Po - . . . 78o diserte notavit, ita se ipsum ab omni turpi assentatione Semper alienissimum fuisse praedi- eavit. I. c. 6. P. 19. . . Non vi, Sed Vetustissim temporis scripsit historiam. Igitur eos, qui Suo aeV Romae principatum occupaverant, fere eo tantum modo adulari potuit, ut aut eorum majores laudibus ad coelum erret, aut Vetustiora reipublicae tempora cum recentioribus comparando illis detraheret,

horum felicitatem praedicaret. At longe alia Dionysii hae in re

De inclyta Iuliorum gente s 77 brevissime egit. ἡ Φγένετο δὲ, ' inquit, , μέγιστος - λαμπειπατος ο&ων Oijος, - 1μεῖς σμεν ' Ahας δὲ λαφουωτατους ἡγεμόν- ην - κεν, οἷς το ευ - αἱ ρεται - πιστεατλει παρωχον Verissima illa. Ut enim alios mittam, unus Caesar nominis sui gloria caeteros Romanos lacile omne Superavit. A quo nihil minus Dionysius Vm. c. 7. P 1726. Sub Praetextu libertatis

89쪽

sondendae rempublieam iniuste oppressam esse satis aperte indieavite Appios Dionysius vehementer reprehendit, quod metri senio nimiaque superbia plebis jura calcaverint. Niebubrius I. 326. Nostrum in eo aliquid principis voluntati dedisse existimat, quod Brutum, qui Post pugnam Phili pensem Romanae libertati Super ivere noluit, a regum exactore illo genus duxis. negaveriti At Dionysius V. c. 18. suam hac de re opinionem sufficientibus argumentis confirmavit, quodnelope alter e Bruti patricius suerit IV. c. s. p. 811. c. i. p. 83o. , altei, qui ad Philippos cecidit, plebejus deinde, quod, testibus gravissimis rerum Romanarum autoribus, superior ille nullam ex se prolem reliquerit Equidem potius Cicero Bruto c. i. cum Brutum, Romanae libertatis au*rem, Juniorum principem secerit, hoc in viri tanto nobilitatis suae autore dignissimi gratiam dixisse Puto. Quae etiam lareani sen

tentia.

Dionysius nunquam Pompeium vel Caesarem et Brutum recen tiorem illum nomine Vocat, Sed SemPer circumlocutione aliqua eos designat ut scilicet ne illos adulari videatur, neque quemquam offendat. Cf. Camis et Huds ad Iu c. 7. P. 726. not. . VIII. c. v. Haec satis esse videntur ad illustrandam Dionysii integritatem sinceramque ejus omnique ab adulatione aversam mentem. Iamque, ut in judicio de ejus historiis serendo eandem. viam sequa-ε

90쪽

mur, quam supra in mamndis legibus historiae semendae ab eodem latis tenuimus, ad eam disputauonem venimus, quae eat de delectu historico.