De epistolis sive Sancti Bonifacii sive ad Sanctum Bonifacium

61쪽

- 55 vanitatis vestigium retineat: scili et eleganter loquendi cura lab0rat, qu0d e magi liquet, qu0d suam rusticitatem incla Sat nemo enim, urbanel O- quendi vere incuriosus, Sese ipse rusticitati argueret. Ceterum latetur, n0n Sine Sui laude, Se Vel Su Slatin08 sacere posse, qu0d ex ipsius verbis seminas in monasteriis didicisse constat: Istos autem Subter- Scripto Vel Siculo componere nitebar Secundum p 00licae traditionis disciplinam, non audacia considens. Sed gracilis ingenioli rudimenta excitare cupien S, et tuo auxilio indigens ΙSlam artem sub Ead burgae magi Steri didici. . . . Ergo non Solum sanctitatem sancti B0nisacii miratur Lioba, sed p0litiorum humanitatem neque immerito nam rem litterariam ingenti studio curate: B0- nil actus et tota ejus schola, ita ut Suspicionem assectationis non sugial et Sine ulla neceSSitate, pronUS

Sit ad memoranda, quae noverit, Claudiani Ausonii vecarmina; at neque Virgilium , neque Ovidium, suturas medii aevi delicias. Etiam in quibusdam amiliaribus litteris nescio quod rotundum dicendi genus, neScio quid accuratius assert. Ita ad ichardum juvenem Dum exactrix invisi Plutonis, mors videlicet, cruentatis crudeliter rendens dentibus in

l. iob a Bonifacio, 36 p.

62쪽

- limine latrat, tum remebundi et omni sussi aggio destituti animam pariter pretiosam et fallacem ga-Zam cui avari diu noctuque s0llicite inserviebant, subito amittentes perdent et exinde diabolicis rapti manibus, te terrima Subeunt claustra herebia, deterna luituri supplicia i Gloriosae ac verae pulchritudinis venustatem acquire, id est divinam Sapientiam quae est splendidior auro, speci0Si0 argent0, igniti0 carbuncul0, splendidi 0r topago' Etiam versus ipse ad juvenem amicum mittit, ut in Salutis via permaneat:

Vale si aler, florentibus Iuventulis cum viribus Ut loreas curia Domino In sempiterno Solio, Qua martTres in cuneo Regem canunt aethereo Prophetae apostolicis Consonabunt et laudibus: Nichai de nunc nigerrima Imi c0smi contagia I omne fauste laria rea.

Duibus Li0bae ad B0nis actum carmen adjicere libet:

Arbiter omnip0lens, s0his qui cuncta creavit, In regno Patris semper qui turnine uiget,l. Bonifacius Nicli ardo, .

63쪽

Illaesum servet semper te jure perenni LGermanica nimi muga, quam latini flores p0tius deteriorem quam splendidam laciunt tristes sunt isti sores, coloribus variis destituti apostolus enim et m0nialis nihil nisi sacros libros noverunt: qui sit ut, quidquid dicant, mox ad thelogicam doctrinam revertatur, et antiqua p0e8i reS, quibu nata non eSSet, celebrare cogatur LAttamen, quamvis rudes Sint illi verSus, nonnullius utilitatis eos suisse arbitror duri enim lab0ris Saepe Solatia fuerunt 80la quidem in ima barbaria quae ad ingenii cultum Spectarent, Solaque lucis in obscuro coelo Vestigia qu0d majus est, imitatores mult0 Sequenti Saeculo excitabunt, multosque chronic0 qui, ut et poetae Saxoni o carmina, christian0rum egregia acin0ra cantabunt, et fidei victoriam. Alia qu0que ex samiliaribus litteris utilitas pr0siciscitur; nempe intimam Bonisaci naturam revelant, n0sque d0cent quibus cogitati0nibus semper impulsus fuerit, quae triStia anxiaque paSSUS Sit, quo vitae taedio lab0raverit, qua aeternae Vitae pe

l 36 ep. 2. V. longa eademque obscura Aldhelmi carmina,

64쪽

- 58 sublatus sit usque ad illum diem quo lab0riosam

vitam insigni martyrio consumma Vit. Hoc maXime per Se ipsun curabat, hoc aliis suadebat ut ante oculos summi judici et cum multiplici sanctarum animarum lucr η appareretit; sed hoc ipsum non sum cere arbitratur Si pro pridesalutis et intimae naturae cura negligitur Dum caecis propria tenebra ignorantibus et aspiceren0lentibus lumen vangelicae veritatis offerre nil imur, tenebri propriorum peccaminum 140n invol-Vamur, et non in nouum Curram usi s recandum

est igitur, et sacri libri legendi sunt quod quidem

prae neptum apud clerico non Saepi SSi me reperitur. Sic vitatur diabolus, qui jam octavo, Si non tantum quantum p 0Steri Saeculis, magnum tamen jam omnium animi terrorem assert. De interis quasi qu0ddam carmen ScripSit uni sacius, nempe AP rationem, a quodam monacho Sibi ipsi relatam qui S avul Sum a vita crediderat videratque, ut aiebat, vitae sutura mysteria Quae quidem a Iratio nos docet Simpliciores quosdam in sero tunc speratoSsuisse quam temp0re Dantis. Sed non Omnino dissimiles. Videmus enim multa, Si non tam Vari Supplicia, et inferiora etiam loca, maXimi peccatori-

65쪽

bHS QServata Purgatorium autem multo simplicius et minus longum XSpectabatur, de quo Sanctum Bonifacium Scribentem audiamUS Igneum piceumque sumen bulliens et ardens mirae sormidinis et teterrimae visioni cernebant. Super quod lignum p0nli vice positum erat, ad quod Sanctae glorio Saeque animae ab illo Secedente con Ventu, properabant desideri alteri u ripae, tranSire cupienteS, et quaedam non titubantes con Stanter tran Sibant. Quaedam vero labefactae de ligno cadebant in tartareum flumen Pet aliae tingebantur quasi toto cor pore merSae aliae autem e parte quadam veluti ad genua, quaedam HSque ad genua medium, quaedam vero usque ad a Scellas. Et tamen unaquaeque

cadentium multo clarior speciosi 0rque de flumine in alteram ascendebat ripam, quam priu in piceum bulliens cecidisset flumen. Et unus ex beatis angelis de illis cadentibus animabus dixit : is animae sunt quae post exitum mortali vitae quibuS- dum levibus vitiis non ad purum abolitis, aliqua pia miserantis Dei castigatione indigebant, ut Deo dignae offerantur. . . , t de pecgati quae ibi X- probrari m0nachus crediderata: in Se ipsum audiisse omnia flagitiorum propria peccamina quae secit a juventute sua, et ad confitendum aut ne-

66쪽

glexit aut oblivi0ni tradidit, vel ad pecealum perlinere omnino nesciebat, ipsius propria voce contra illum clamasse, et eum diti SSi me aceUSaSSe, et Specialiter unum qu0dque vitium, quaSi e Sua per-S0na in medium Se obtulisse, dicendo, quodam

Εg Sum cupidita tua, qua illicita requentissime

et contraria praeceptis Dei concupisti; qu0dam Ver0:Εg0 Sum vana gloria, qua te apud homines jactanter exaltasti; uli 0 Εgo Sum mendacium, in quo mentiendo peccasti; alio : Ego Sum otiosum verbum quod inaniter loquius suisti; alio ago torp0r et desidia in Sanctorum Studi0rum neglectu pali0: Ego somn0lencia... ali 0 Εg Sum negligentia et incuria ... nTanta propter leVia peccata an Xietate, tanto Salutis desideri melius intelligitur ardor ille mar lyrii, aediumque et impatientia vitae, quae Senem B0nisacium, quinque et Septuaginta anno natum, ut archiepisc0palem Sedem tandem sancto ullo relinqueret et ad 0rtem curreret, impulerat Deu nascilicet in si te sicut in vita consileri volebat: jamdiu Supremam h 0ram prae Viden S, uiden Se 0-nasterium suturum ibi Sepulcrum destinaverat; n0n sibi s0li, sed et iobae quam juxta Se amore quodam Spirituali n0ndum ex Stincto, Saecula transire

t Tota quidem narratio digna Si quae per Volvatur.

67쪽

liquiarum curiosis, in Fuldensi fuerit sepultus; qu0 c0rpus in bellis Caroli Magni c0ntra Saxones

ingenti studio monachi tuebuntur cujus in c0nspectu sepulcri Germanis redibat in mentem ap0S-t0li fides, et pietas, et erga p0pulo caritas, litterarumque cultu et Veneratio. Jam nostri epistolas pervolvimuS, e quibu gravioribus rebus Saltem reserta Scrutati SumVS, Vi

tamque sancti B0nisaci et labores sequi et cum epiStoli comparare ni Si Sumus imo, quam vi in angusti liminibus, pontifices et cleric0 et duces et gente tristis quidem temp0ris sed si dei vict0riis gl0riosissimi, quantum p0luimuS, interrogaVim IS. Utinam in quibusdam locis partem illam medii

l. V. Vitam saneti Bonifacii, Vitam Sancti turmi. Omnia fere octavi aut noni Saeculi monumenta probant quantus fuerit cultus in memoriam Germanorum apostoli. Poeta Saxo, etc. V. 70 ep. Cuthberti ad Lullum AS, Tardulphus Ludo. 2. Jam do Frisii Stephano papae Scripserat Bonifacius 97 p. K Magna pars illorum adhuc pagana St, qua deStructae eccle Siso, sandamenta diruta et a pagani concul

cata. . . D

68쪽

- 2 aevi illuminare inihi das una fuerit: saltem Boni-sacius melius et clarius nobi appareat. Magni quidem animi vir suit, grandiSque Oluntatis potius quam praeelari ingenii utilis tamen illis temporibus et tenebris etiam saeculi splendidior:

ita ut excellere inter omnes Christianae Germaniae conditores, et totam Seu ecclesiasticam seu laicam sui aevi societatem videatur. Ceterum in eo erat aliquid excelsum, quod Omni tempore et in omni rerum Statu prorSUS eminuiSSet, eumque insignem inter aequales secisset. Uni enim prop0Sit t0tam Operam, totam Vitam impendit id est anim0rum lucro, quibus ad Salutem ductis, ad salutem ipse duceretur.

De quo sonte omnia manant, Seu bona Seu mala: tanto enim ardore raptuS, Odum a liquando XCedit ini Bonifacius asperitatis aliquoties et crudulitatis suspicionem haud rem0vet iniquum erat Semper, ut secit, Saecularem vim, seram cupidinem Francorum ducum in pagan0 Suscitare. Melior est, nec dubitem, et dulcior, et Sanctior ani inarum victor quam Carolus MagnuS, quia martTrium Sibi, non imperialem iurum exposcebat Sed VeXandorum paganorum qui resisterent auct0r suit:

scilicet Saxonum dedes ejus discipuli laudabunt,

69쪽

Sed tantum abegi ut natura talis uerit, ut 0ntra nimiae caritatis causa suerit immitis amore enim, nimi amore animarum, Sicut Sanctus Ludovicus reX, neque a Carceribu neque ab ipsis suppliciis abh0rret. At illi alio modo Sese probavit tanta

caritas Multis quidem aliis dulcedo quaedam, tempore Caroli Martelli et Luit prandi mira, in amiliaribus ejus epistolis multisque l0cis plendet;

lariis quidem animi dulcedo, ad martTrium tendentis Amicisque non pauci utitur, Sed quasi t0tum gregem paStor , toto p0pul0 tanquam liberos diligit in suturaque vita defixus, hujuStamen Vitae non negligens, ipSe novae Germaniae tanquam Creator, grande Silva evellendi, agro colendi, domuSurbe8que condendi auctor primus fuit et exemplum.

l. 102 p. Bonifacius Fulrodo presbyt.: De his omnibus sollicitus Sum, ut, o Si obitum meum non diSperdantur. χ

70쪽

Vidi a perlegi

Lutetiae Parisiorum, in Sorbona, a. d. viii jun. an MDCCCLXVIFadultatis litterarum in Academia Parisiens decatius, ΡΛΤΙΝ. Typis mandetur Academiae Parisiensi rector, A MOURIER.