De particulis copulatiuis apud Plautum et Terentium quaestiones selectae

1쪽

QUAESTIONES SELECTAE

3쪽

AD SUMMOS IN PHILOSOPHIA HONORES RITE CAPESSENDOS

I AUDITORIO IV A. D. VIII KAL. IUN.

II. A. M. S.

5쪽

In lac omnientation de iisu particularium copulatiuarum Plautino t 0runtiano disputar mihi in animo si Forsitan quispiam miretur, quid sit, quod tunc potissimum rem in quaestionem uocem, eum a uiris doctis uiduatur iam satis tractata esse. Nam in priore parte commentationis, qua Grammatica

Plautina inscribitur sed ait Borol. 884), 0milius Ballas duet que utque particulis disseruit, in altera it correlatione, dep0lysyndetis, de asyndetis egit. Terentianum autem usum perscrutatus est H. C. Elme in per suo Que et atque in the inscriptio iis of the Republio in Terenoe and in cito ho Amerie Journ of hil. VIII p. 29 sqq.). Qua cum ita sint, iure quaerat quispiam, num quid rest0 d hae r quod amplius dici cissit. Quod quamquam eorum, qui uno libellum perlegerint, non meum est diiudicare, tamqn duabus maxime de causis haud alienum uid0tur totam rem donuo tractare, primum quod nostris demum temporibus perfectum est opus Sane laboriosum quo niti necessarium rit, si ciuis do lautino sermone felici uentu qua0siturus est, ditiones fabularum lautinarum, qua curauerunt socii et discipuli Ritsoli selii, tum quod id, quod utriusque scriptoris proprium est, magis apparet atque

exstat si alto cum altero identidem comparatur. Iam rostat, ut breuiter dicam, qua ratione opusculum

meum instituerim. Qui do particulis copulatiuis disputant, aut a ui et signification particularum et que, atque proficiScenteS,

quo luculentius appareat, quatenus uniuscuiusque sine pateant,ens seorsim tractar solent, uelut alias in libro supra laud. , Merten, De pari cop. apud et Rom. Scriptore HSu, Marpurgi

1893, alii, aut quibus rationibus utantur scriptores in singulis

6쪽

orationis partibus substantivis, adiectivis, uerbis, cet. coniungendis eruere conantur, uelut . lammer, Animaduersiones Atinaeanae grammaticae, Bonnae 878, inge, iam prach gobrauch de Caesar Goeth. 880, Oliman De pari copui.

apud Sallustium sotii burgi 887, alii Mihi quidum coniunctis

dum una rationibus illis rei sus copta satisfieri uidetur. Itaqu0r0m ita institui, ut ab asyndoti usu profectus ostendere conarer, quibus modis lautus et Terentius uocabula substantiva adiectiva, cet. componerent. Sed per procedent factum est, ut parum mihi nonnumquam constarem, uelut cum uno uel altoro loco de nuntiatis componendis disputaui, si uel cum dotrimento congruentiae utilitatis rationi seruir me possuputabam. Spero alio loco et tempore Occasionem fore rotiqua, quae ad hanc rem pertinent, perscrutandi, uelut locutiones

quale Sunt atque eq/ιidem, eccum, adeo viqiti e Leo, Goth. Nuchr. a. 189 p. 421 sqq.); et pro etiam et in oppositionupositum e Pers. 762 Aul. 229, Sim. c etiam unge, allustiana, III p. 97. I Sim. et non, ac non, negite, neue efS0ysfert, nil. Burs. t. XIII. p. 36 sq.), particulas disiunctivas aut, uel, ue ui copulativa praeditus es ung l. l. p. 186. Langon 'Bethr.' p. 96. 338), alia. Quod si quis ui luct0h0 libollo inu0ni0 m nimis pauca quae ad locos emendandos pertineant attulisse, hoc solum rospondebo me Plautini ut

Terentiani sermonis non tam peritum esse, ut noua coniectura S,

quae quidem mentione digna sint, proferre possim et contentum foro, si ad minuendum numerum locorum, quorum Scriptura codicum auctoritate munita iniuria susp0cta fuit, uel quidquam adiumenti commentatione mea adferri potuerit. In ursibus ad rundis his usus sum ditionibus T. Macet

Sestonicae Rom. poesis fragmenta tertiis curis recognouit

7쪽

Antequam ad propOSitum transeo, de ui et natur asyndetideque particulis copulatiuis pauca praefari milii lic0 'AIDυδετου quo uocabulo Graeci visebantur ad figuram quandam orationis significandam es Aristot. Illius. III. 2, Dionys de comp. uerb. 9, tui. Quaest. lat. 10 4 al.), Latini dissolutum sel dissolutioi em appellabant. Velut auctor ad 0rennium IV. 30 4 hase doc0t: Dissolutum est, quod coniunctionibus uerborum e medio sublatis, separatis partibus es sertur, hoc modo 'Gere morem parenti, pare c0gnatis, obsequere amicis, obtemper legibus'. It0m: Desc0nde in integram defensionem, noli quicquam

recusare, da seruos in quaestionem, Stude uerum inuenire'.

Hoc genus et norimoniam habet in se ut uehumentissimum sto ad breuitatem adcommodatum μ. Cicuro, qui de Grat. III. 207 hanc figuram quasi in transitu commemorat, Orat. 35 IΟυὀεeto inter lumina orationis enumerat: cum demptis , in quit, coniunctionibus dissolutuplura dicuntur'. Idem ars orat. 2l eonstruotionem uerborum coniunctionibus copulatam opponit ei quae dissolutionibus quasi relaxatur paullo infra 53 docet soluta, qua dicuntur sine coniunetione, plura uideri. Neque aliter de hac figura dissoruit Quintilianus Inst. orat. IX. 3 50, quae , inquit - quia coniunctionibus caret, dissolutio uocatur, apta, cum quid instantius dicimus: nam se singula inculcantur et quasi plura sunt. Ideoque utimur hac figura non in singulis modo uerbis, sud sententiis etiam . . . Hoc genu et μαχυλGILI UOCant . . . Contrarium illud est schema, quod coniunctionibus abundat illud IIbυοετου, hoe πολυ υνδετο dicitur μ. Eadum fur docent posteriores grammatici et rhetores cs Graium Lat. d. 0il I. 283 445. IV. 399. V. 264 304. VI 456. Rutil. Lup. I. 5. quila Rom. l. Iul. Rusin. 20. l. Uid0mus igitur Romanos, qui his in rebus Graecis pro magistris utebantur, praecepta posui SSe, quae ad Syndeton rhetoricum,

8쪽

quod uocatur, Spectabant, quo ui quaedam ut tu incitatio orationis conficitur. Quod asyndeti genus, iue uocabula siue

senuntiata dissolute componuntur, omnium fere linguarum commune esse constat, ef iemer, Junggramm Streiiguge p. l.

Sud tiam aliud asyndet gonus, quod numerativum dicimus siue copulatiuum, uetustissimi sermonis Italorum proprium fuit. Nam ut μιγ. 0λα uel X0mpla trimembris asyndet omittamus, quae apud omnes fere scriptores latinos plurima exstant, bi-m0mbris dissoluti ingulis praesto est copia exemplorum apud uetustiores scriptores ut in prisca latinitat0 uigobat illo h0mpor etiam asyndeton disiunctivum, quod uocant. Sed progredi0ntibus aetatibus magis magisque euanuit nec figura apud ptimo quidem scriptores particulis copulatiuis ut dis iunctivis additis; in particula perraro bina uocabula componebantur nisi in formulis quibusdam sollemnibus, quae a pri Seo illo loquendi more repetendae sunt. Neque pauen Xempla HXStant apud scriptores, qui fuserunt inii a Traiani imperatoris aetate. Persaepe autem factum est, ut addita copula asyndeta deformarent librarii. D bimembris dissoluti usu soliumni ita disputauit Preussin libro supra laudato, ut omnibus, qui in huiusmodi rebus

perscrutandis uersantur, otium Deerit dumos sentesque X-cid0ndi atque n0gotium non aliud reliquerit quam per uiam munitam porro proseis condit Addidit nonnulla eiurisconsul horum sermone collecta albi Das auristunt at0in Erlang. 887 p. 25 sq. De asyndet usu apud uotores nuper segit Otto Allon burg, De sermone pedestri Italorum uetustissimo Annal phil. Suppl. XXIV p. 15 sqq. Apud poetas scaeni eos permulta

D asyndoti usu Catulliano rous nihil habet p. 9 sqq. ubi de singulis eriptoribus breuiter disputat of SUAS, Catulliana, et Sem. Ei l.

I. p. 13.

Sed non semper, quantum uidi, ea qua par erat diligentia. Depi . censi/ιν Tab. Bant. 28 p. 15 . Oetaein A. L. L. XI 28 Cato de a. o. 103 p. 16 quarto itanto quoque di part disiunci aut omisit, of sit ad Itaque Alteraburg non debuit Trin. 287 ιes noctis canto in comparationem uocare. Quod etiam do formuli quale sunt esset 'fiSset, sunt erunt Sim. p. 17 ualet, ubi ει omissum est solleriburg p. 11 Sq. Sed ue et que inter Se en Si non multum disserunt. Suhneid. 293. 4. 6 Attonb. p. 16)RSynd. bimembre frustra quaera8 legitur enim: oudicium oudicatio lettisque

9쪽

0xempla exstant sed latitus et Terenti is intoris ita dis runt, ut illo omnino dissol ito bimembri faueat, hic plura xempla sollemnis asyndet praebeat. Quae diuersita ex ipso po0harum ing0nio xplicanda est ille quo minus urbane locutus est, o plura praebet exempla apud hunc, amatorem puri sermonis, figura illa quasi antiqua ac plebeia fer evanuit nisi ubi Afractus mouendi causa uocabula dissolute componit. Trim0mbri aut0m asyndeto Terentius haud minus er0bro quam Plautus

uni 60danken. His abor no et mel, ais que ii dei in norn usumm0nhan hin uni hel, das gw0it Gli0d ais indostonsgloteli ichtig 0rvor . sed idem uir doctissimus monset uix fiseri posse, ut leges normasque eonStituamuS, quibus omnes teneantur, cum ne singuli quidem scriptores sibi semper const0nt. Hoc indu explicari posse uidetur, quod uocabula illa, qua in tam frequenti usu essent, ut primigenia matur amissa quasi sedes commutabant; unde factum est, ut seriptores structuras nullo quod s0ntiretur discrimine persaepe uariarent. Apud poetas scaenicos Τιe, quod in antiquissimis sermonis latini monum0ntis regnar constat si Elnae l. I p. 94 sqq.), multo minus usitatum est quam et atque Atque plerumque ponitur, ubi m0tri ratio particuliam illam flagitat pro num0ro autum fabularum Terentius o saepius usus est quam Plautus

aestiιmatio. Incerta Sunt eum alia tum lineo exempla Claud. Quad. r. 49 Alteiab. p. 17 ne De sp te et uermina es, ubi ne 'e pit blica teDnι inaret pro

posuerunt homine docti e Peter in ad n urit ad h. I. p. XVIJ municipis fundanos p. 16 Setin. 12. 164 aSyndeton non est, u in municisio fundano paullo supra 159 p. 17 Attenbur ex ab Iguv. V. 21 adfert ei sunt, eantentu, ubi ei sunt, e Datiuum AS uel Oeatiuum monet V. Planta, Gramin. dor 8k.-Umbr. Dial. II. p. 48 'das ori egetolino irgund in op&rgabe', b. p. 21. Sed haec hactenuS.

10쪽

VIII

I usi tu do Plaute, oliva in l900 p. 44 sq. X abb. laut. seundem fere numerum Confecit. Quod quadam ex pars haud scio an Xplicari possit ex ingenio atque sermone utriusque scriptoris uid0tur ni reo grandi ut nobiliori dicondi onori aptius fuisses Collocatur autom atque semper fere ante Oeabula, quae a uocalibus incipiunt. Repugnant auto huic usui sept0m loci Torsentiani u Elm0 l. l.) 00ntum fore lautini os aligin l. l. p. 4 sqq.); nonnumquam codiceSI'lautini atque praebent, ubi ac legendum sessu uidetur cfSkutseli, Fors oh. L p. 3). que raro uocabulis in e exeuntibus adha0rut o Harant, Rev. de hil. IV. p. 25 sqq. ut sempor primo sententiae uocabulo additur, ii Ballas l. l. p. 9,L0o, Goth. achr. a. 189 p. 419 sq. of tamen Ῥ00. 203. Ρae. Trag. 6) Haseo praefutus ad ipsam rem transeo. Primum aptum uid0tur ii duobus uocabulis, tum d tribus Ut pluribus int0rs componendis disputare.

Obiter mono api ad Qtronium atque ac in ii partibus ibolli nus quam occurrere, in quibu libertino loquentes inducit, of Segebade, obsoria. gramm . et erit in Petron p. 32. Neque auctori selli Hisp. particula illa placuit, . Degentiari, De auctori b. Hisp. elo c. p. 10. quomodo Cicero hae in re structura uariauerit breuiter exponit orion l. . . .