De particulis copulatiuis apud Plautum et Terentium quaestiones selectae

발행: 1900년

분량: 171페이지

출처: archive.org

분류: 문학

31쪽

. . . ut eam c0piam ibi pote Statemque facta . . .

Epid. 292:

Hie 0terit cauere recte, iura qui et leges tenet. ib. 23: Legum atque iurum sutor, c0ndictor cluet. Riud. 643: Quibus adu0rsum ius legesque insignit iniuria hie

. . ., ut Ephe Siae Dianae laeta laude Gratesque agam

Perfidiae laudes gratia8que habemus erit magnas

. . . Neptun Laetu luben laude ag et grate gratia Sque habe . . .

quom locum homines docti non destiterunt coniecturis turbare, of Sel 100l in adn. crit. Had c d formulis soliumnibus dicta sunto. Vid0mus igitur uix fieri posse, ut certis legibus normisque poetas Caenicos adstringamus, praesertim cum particulas copulativas in eis dum uocabulis coniungendis haud raro uarient. Quae cum ita sint uix necesse uidetur Omnia Xempla exscribere. Iam restat, ut 3. De substa iiiiiiis diuersis nonnulla dicam. Ac primum quidem, ut par est, eos o eos adferam, ubi uocabula, etsi cognatae non sunt significationis aut similo quid significant, tamen ita componuntur, ut interior quaedam intero fiat conneXio. Huc sertinere uidentur asyndet qualia sunt Ρ0rs. 566: Omis. 00lm. Adith. of A L. L. HL p. 448.)Esortes tu arbitratu h0mines fundis, familiis.

Minume putator, sereat0 Sum, itidem minum muccidus.

Has formula procationis diu uiguisse uidetur apud Romanos efNippordey-Andreaen ad Tae. An n. I. 69. ix iii ad n erit ad Trin. 21.

32쪽

22 Bacch. 732 Quid si p0tius inorbuni, 0rtein scribat id et it rectius. Sic CD, Laelim ad Lucr. p. 80 GoetZ G. - S. Leo B, quem secuntur Uss. et Costi, morbiim et mortem praebet Asyndetonseruandum esse censeo, quod apud Plautum uocabula, quae sono haud disparia sunt, saepe dissolute componuntur accedit, quod formula illa comprecationem uetustam redolet, o Zander, Jers. Ita l. f. p. 24. 36.

ib. 104 locus corruptus est, sed exitus uersus restituitur particula negandi non uul uu addita):

Epid. 30:

Paupertas, pau0r teri tat mentem animi.

Expr0me benignum ex te ingenium, urbissape, eet 80 regum.

. . . Perse hodΡrecibus preti0, ut haeream in parte aliqua tandem apud Tliaidem. Don ad i. - Phorm. 374

D0 mi patres patriam ut 0latis p0tius quam peregri pr0bra. Caec Stat 152:. . . nunc Cred inter Sua Aequalis, q0gnata serm0nem serit.

33쪽

23 Particula copillati tui addi solet ita his quas iam Gram locutionibUS. Constat Homerum nonnumquam uocabula ad j et χ=0I0υ sim componere, fis 165 s 440, 6 207 ε 38, 9 136 et 231. , 341. Atqu0 etiam apiud posteriores scriptore locutiones, qualis est καὶ χρυIiα, haud raro adhibentur ad partum dotis significandam, quam uirgines Atticae accipere solebant, e Mei01 -Sehoemanu, it Proces p. 15 sq. Exempla lautina t 0r0ntiana hau sunt e B ad Men. 80 l. Lor. ad Mil. 98l.), asyndeton Mil. 127: Aunun rnamenta quae illi instruxisti ferat. H. . multi uiri do et spurium esse censent. Haut 248:. . . 0rtant quid reruml: Ei mihi l Aurum, ueste in et de Spera80it, et On nouerunt iam.

articula additur Cist. 487:

Instruxi illi aurum atque de Stem . . .

Aurum atque uestem Hiliebrem omnem liabeat sibi

. . . ut mulierem a len0 ne cum Rur et ueste abduceret.

Quin etiam aurum atque runmenta . . . dat OD . . .

Suppitiatumst aurum . . . atque ornament omni R.

34쪽

24 Ab h. l. si discusseris, poeta scaenici particulis opulatiuis uti solent: ors. 229 T0mperi hanc uigilare p0rtet 0rmulam atque aetatulam. Rud. 894: Atque ambas forma scitula atque aetatula. Torsentio uid0tur locutio illa in duliciis fuisse Phorm. 102 :Αn mea Drma atque aeta nunc magis XpetendRS . . . Andr. 286: Mi Pamphile huius formam atque aetatem uide S. ib. 2. Sed Eun. 375 et posuit: Praeterea Drma et aetas ipSast, fastile ut pr eunusili pr0be S. Hec. 75 ordinem inuertit:. . . quo n0n aut istae mihi

Aetas et formast aut tibi hae sent0ntia PSi uoces aurum et argentum coniunguntur, atque adhiberi solet ' Rud. 546: Aurum atque argentum ubi omne e0npactum fuit. Cum auro atque argento Rud. 295. 309 1340. Asin. 55: Nec recte quae tu in n0 dicis aurum atque argentum merum St. Repugnat autem huic usui, quantum uideo, unuS OCUS, Rud. 188:Cred edep0l eg illi inesse argenti et auri largiter. Sic B auri et urgenti D. Etiam . . multi hominos docti su Scho uti in adii erit.)formulam auri atque argenti restituero uoluerunt falsa emendandi ratione usi, qua omnes uersus, qui legibus suis obstant, aut artificiose Xcusant aut contra codd. consensum mutunt. Verisimile os in eo exemplari, ex quo transscripti sunt codd. Ρ, argenti et auri scriptum fuisse, quae uerba a librario quodam transposita sunt in arch0typo codd. CD, ut ordo sollem ni restitueretur ii et non est dubitandum

Sonnens chein in adn. ad Rud. 188 ad Scripta per errorem calami. ut uidetur, auru=n et arsentum lautinum ASe docet. Et aurun et Dyentum logimus ud. 396. Etiam alii locis motorem ora lectione serua AS ubi ceteri codd. uerba poetae uariis modi turbata praebent notissimum At. De tranSPO-

35쪽

25 True 2D: Nani fundi et aedis obligatae sunt ob Amoris praedium. Ead 0m compositio exstat in sine uersus Truc. 74 187, sed . 17 atque legitur:

Mage amat 0rde atque animo su0, si quidem habes fundum atque aedis.

Amph. 1053:

Spes atque pes uitae mene Reent . . .

Jocabula, quae plane diuersa sunt, uelut nomina rerum, animalium, cibariorum, populorum, terrarum, Sim. apud Omne Sscriptores et particula coniuno solent, si omni interiore ratione omissa componuntur. Nonnumquam tamen sit, ut ceteris particulis utantur scriptores siue causa luadam perspicua coacti siue ipsorum arbitrium ligendi secuti. Quod tiam se poetis scaenicis ualet Rarissim autem dissolute componuntur talia uocabula, cum asyndet Sermoni cottidiano minus apta sint. Sed in vutustissimo Italorum sermon bimumbris dissoluti usum frequentem fuisse cum X

exemplis, quae inscriptiones praebent se Alteriburg l. l. p. 6), concludore licet, tum ex eis, quae apud Catonem exstant

Aitione autem uerborum pauca addam in App. v. infra; filiam Stich. 371: Argenti aurique adueXit nimium . . . Hiatum inter uocabula illa remouit Guyetus que addito Arstentiquo defendit aurent,reulier . . p. 20 Sq. Obiter mons etiam in proximo uersu, ud. 189 Quid meliust quam ut in intro abeam et mo Auspendam lancia 1m et Scriptum esse pro ac, quod in hae formula legitimum esse constat, fCapt. 636. oen. 309. 11. Bacch. 903. Pera. 15. oen. 396. Andi'. 255. u. in n. De Syndeto bim Catoniano v Keil in comm. p. 110 Sq. fCat de a. c. 83 Marti Silaiano . . . uotum fassito. 2. 7 Vinum frumentum quod Supersit vendat. 35. 1 siliginem triticum in loe aperto OlS . . seri oportet. 51 propagatio pomorum aliarum arborum. 157. 5 sale aceto SDaa Sam. b. 6 aceto mulso spargito sim. l. Apud Jio Scriptore pauca Aane e Stigia prisci sermoni exstant of Varr. R. I. 58 faba legumina . . . perdiu incolumia Seruantur, v Keil ad . R. II. 1. 3.

36쪽

Quand te auratam et testitam bene habet, ancillas, penum Re et praehibet, melius sanam est, mulier, mentem Umere.

Eun. 402 sq. u. infra ocos, ubi particula copulatius additur, perScrutatus sum, sed cum nihil fere praebeant memoratu digni, os qui hunc ibollum iugon nolo d0fatigar similitudinis satiotat at tu huic capiti finem imponam breuiter Xpositis qua de nominibus propriis dicenda esse uidentur. Nomina propria dissolui composita his duobus locis

inueni: Rud. 657 Daum onus ira ine0nsus orarios uocat ad 0-nonem uerberandum):

. . . te Stine i 0ras

Turbali 0 Sparax ubi estis PBacch. 49:

Non mihi isti laeent armen0neS, Syri, Qui duas aut tris minas auferunt eri S.

Numerus pluralis onus quoddam hominum significat ut apud

recentiores scriptores

Nihil dilico offonsionis habent osti, ubi adiectivum uel pronomen Utrique membro commvno toratur, uouit Epid 28 Lictoros duo, duo ulmei fas eo uirgarum : Vae tibi. MoSt. 167. Oen. 23. Hau 25: Arbitrium uostrum, nostra existumatio Ualobit. b. 460. Persaepe autem additur particula, plerumque of alta l. l. p. 20J Cas. 229: UXor mea meaque amoenitas, quid tu agis ΤAmph. 49 sq. Capt. 30 sq. Cas. 21. Rud. 669. Trin. 703. Truo. 603. Sod otiam et occurrit uelut Poen. 1275 Quom hae ni laetitia adlauisti tanta et tanti gaudiis, Cas. 62. Cist. 23. Men. 1103. mil. 998. Poen. 60. Trin. 22. Atque nonnullis locis inueni, ubi pronomina demon Strativa iterantur, uelut Eud. 291: His os hami atque haec harundine . . . b. 227. Bacch. 32. Seud. 595. Austr. 31. Etiam apud posteriore nomina propria haud rar AGDVsset in eo m- ponuntur: is in singulari 1 si qui exempli causa duo tantum nomina profert, cum liceat plura adferre, uelut Cic. Lael. 28 Quis est, qui C. Fabricii, M'. Curii non cum

37쪽

J'l0riun ille tamen per et particula in eopulantur nomina propria deorum, Ominum, locorum paucis locis ut q/te ponitur rarissime que Occurrit.

Dii di quem qui aut Qui duo γ: Mars et Uentas.

Vide exadu 0rsum ist0elerum et aceti idem.

Tu mea aliaestra et Ampelisca, ibidem ilico Manete . . .

u. 5l paullo infra. Mil. 10. Trin. 436. Stich. 680 37l. Haut 498. Eun. 25. Cas. 7l; At g at id seri in Graedia ut Carthagini. Atque his locis inueni

caritate aliqua beneuola memoriam stirpe . . . qui autem At qui Tarquinium Superbiam, qui Sp. stasium, Sp. Maelium non oderit C Soyssort-Miille in comm . p. 20 sq. Quod autem uiri doctiSsimi negant praenomen abesse posse, errant of Cic. De of . II 59 Diosebat id om Cotta, Curio. 2. In exemplis quale est . . . I 117 M. P. Vertuleiei C. f. i. e. Marcus si utilius ortuisti C. filii , ubi ad duo nomina adiungitur nomen plurali numero utrique commune C Cie. Brut 136 Tum otiam C. L. Memmii fuerunt oratore mediocres 16 Q. D. Valerii Sorani, 212 Eodem tempore C. L. Caepasii fratre fuerunt. Persaepe autem additur partieula: 9 Fuerunt etiam in oratorum numero medioerium L. et Sp. Mummii fratre S. 217 a Fam XIII. 40. L. et C. Aurelio L. filio . . . tibi commendo. Sall. Cat. 17 Saepe apud Liu. 3. Si duorum consulum nomina componuntur eo oon Silio, ut is de quo agitur annu appelletur, ubi praenomina adduntur. De a re uberi u disputauit Lahmeyer, Da ΑΗyndeton dor amen ei Annilia uti v Non Auli1-paaren', hilol. t. XXII p. 63 qq. 4. Sed multa alia exempla XStant neque adhuc, quantum Scio totare perue Stigata est. Saepe uariat tructura in Sententii contiguis, s Cic.

Hor Sat. I T. 7 Sq. Confiden tumidu8que adeo sermoni amari, Si SennaS, Barro ut equi praecurreret albi A. LiV. IV: 15 . . . sed tamen Claudios, Ca8Sio con SulatibuS, decemviratibUS . . . SUStuliSSe animos, quo nefa fuerit. Tac. An n. XI 30 IA uoniam in praeteritum petens, quod ei Vettios, Plautio diΗΗjmulauiSSet, neu nunc adulteria obiecturum ait.

38쪽

Sic Non. t 0ruius in Go et ad L) codd. Cupido, e sit ig Mutr'. p. 174. Hoc quidem loco que particula optim illustratur intima societas, qua inter numina illa intercedit. Satis rit 040rsibus illis Catullianis montionem fecisse: 36.3: Nam sanctae Veneri Cupidiniquo Uouit . . . . 1 - 13. 12): Lugete, o Veneres Cupidinesqu0. N a Ciceronis quidem sermone haec structura abliorrus, o Merion l. l. p. 6. C etiam Enn. Ann. 273 M. Europam Libyamque rapax ubi diuidit unda. In exemplis quale est Curc. 696:

Ob80ero, lanesium, et te, haedr0 me, Uxilium ut feras. te pronomen απι cst, si positum esse monet eo De fig. serm.

I p. 27 Nonnumquam pronomen etiam ante prius nomen propr additur, Huc. 338:000 te, Aesculapi, et te, Salus, ne quid it huius r0. C Turp. 18:Τe, Ap0li Sancte, fer pem, teque, mnip0ten Neptillae, ind000, IJ0sque ade0, uentilL00 l. l. af 0r Bacch. 754: Mnesil0ehe et tu, ist0elere, iam adite in telinio Eun. 1086:. . . At eg pr0 8t0, haedria, et tu Chaerea, Addo Most. 397: Omnium primum, hilematium in tr abi, et tu, Delphium. quom locum B ad Caph. 1009 non debuit eis adnumerare, ubi et ad 'auch respondet. Hec. 664:U0smet uidet iam, uehes et tu amphile

Ad xempla quae eo ex aliis scriptoribus adfert addere lico obtostationem priscam apud Liu. I 32 seruatam, o Zander . . . p. 32. Neque nomina propria solum hoc modo connectuntur, Sed etiam alia uocabula: PerS. 789: . . . O bone vir, Salveto et tu, bona liberta C. L L. I 1098Homo frugi et tu optuma femina Salue, Zande l. l. . 9.

39쪽

99 Num lautus pro et tu etiam tuque posuerit incertus sum. Leo qui item Rud 160 sq. qui locus certa mendatione adliue eget, hunc in modum temptat

Enn. Trag. 23 Iuppiter tuque adeo Summe Sol qui . . . Eisdom sero l0gibus lautus et Terentius tenentur, si pronomen uel substantivum quoddam eum Om propr copulatur: Most. 10:Quin eg ipse et litt0laehes in publico innes p0rticus

Ferte suppetias qui Veneri Veneriaeque antistitae; e locutiones cluales sunt me meaque, sibi uisque, Sim.

Cas. 275 Horculses dique istam perdant Bacch. 89 sqq. enumerantur multa deorum nomina addit dique omnes. De substanti uis, quae uersu seiunguntur, inter se copulandi S. Haud raro fit, ut uocabula iusdum generis substantiva, adiectiva, uerba, cet.), quae componuntur, uersus sine diriman-

40쪽

30tur. 0 hac re optime disputauit Appulvi, Quaest. Plaut. p.

54 sqq. ilis i. 76 sqq. neque tamen omnia ita absoluit, ut nulla addi aut mutari possint. Itaque aptum uidetur rem denuo tractar ut Xumpla ita disponere, ut substantiva, adiectiva, 0rba suo quaeque loco in quaestionem uocem. Substantiva, quorum alterum ab ulter uersu sesternitur, apud Plaut. 0 Ter aut dissolute componuntur aut particulis et que utque e0pulantur. articula aut in initio postserioris uersus collocatur aut in exitu prioris. Iam si X0mpla Plautina perscrutabimur, inueniemu84Syn- dota non facit dissecari: Trin. 046 Sq.:

. . . Rm id genu 10 mitium omnibus Uniu0rsis est ad Hol Sum . . .

. . . quo illae nubent diuit0s

. . . Perii hercle age inpudice, Sceleste, non audes mihi scia est subuenire PVi domus autum his locis adiuotiua qua substantiui uice funguntur, G0υδεῖ in componi. Quod non easu factum esse uidetur. Nam adiectiva haud raro uersu seiunguntur u infra); sed substantiu hoc modo composita nisi me fallit, apud Plautum non Xstant. Persaepe autem ita copulantur, ut particula que, et in initio proximi 0rsus collocetur Aul. 280 q.

Ρ0stquam b80nauit erus et c0nduxit eo quos Tibidinasque a se apud forum . . .

Nil et nisi distulam Et repundi R.

SEARCH

MENU NAVIGATION