장음표시 사용
11쪽
De muliolarium Aeneicti personarum in quihus Effingericlis multum inoctuhio cliuius fuit Vergilius inctole. Qui et quantum aliuncte tractitis cte suo octicterit.
CAPUT PRIMUM. Quod de Andromacha et Didone Omnia exemplaria vel poetica vel hiStorica nobis praesto Sint quibuS- cumque Sum esS Vergilium verisimile it II De Andromacha p. III De Didone p. III. De operditis Medeis ril IV De deperditis Ariadnis l6 CAPUT SECUNDUM. De Andromacha.
II De Euripide Andromacha P. 22III De Vergiliana Andromach cum Euripidea collata. p. 28 IV De Vergiliana Andromacha cum Homerica Om- Paratu p. 34 CAPUT TERTIUM. De Didone cum similibu quae 3b Homero Euripide Apollonio Theocrito, Catuli descripta suerint, personi comparata. I p. 38 II. Quantum, et cur tantum in Aeneide pateat de Didone επεισ66ιου p. 38 III De Didonis ingenio ejusque in Aeneam amori S Originibus p. 42 IV. Nullam apud priores Oeta eSS Similem futurarum rerum praeparationem p. 48V De Deorum a Vergilio adhibita in hac o casione Opera et quatenu illa pr0Sit l. 50
12쪽
VI. De Didonis erga Aeneam amoris causis et natura 53 VII. Quid habeant Annae consilia momenti P 5T VIII De Didone amante, quntem Segerδt DeOSque erroris auctores et quasi conscio habeat 61 IX. De Aenea non tam invidiam legentis per se ipsummerente quam mereri Saepe dictus est. Cur tamen adeo displiceat 68X. De querentis Didonis humilitate, quousque demissa descendat si XI. De furentis Didonis imprecationibu et ir . . . . p. 86XII De ultima quadam moritura Didonis animi immutatione 88
De mulielarium Aeneictis personarum in quihus innuencti minimum actjutua fuit Vergilius inclole qua tamen inveniencti copia escripta
CAPUT PRIMUM. Quantulum ex antiquis fontibus percipere Vergilius potuerit in personis istis Ungendis de quibus nunc gendum eSt p. 49 I. Perpauca de Amata Camilla Creusa AnnR, LRVinia Vergilio radita fuisse II. Nihil amplius de hisce personis Vergilium ab anti
13쪽
Recentiorum philologorum accuratis de Aeneide studiis Vergilii laudem, quod quidem attinet ad inveniendi copiam, multum imminutam fuisse.
Λeneidem septuagesimum sero jam annum muli per tractavere philologi quorum quidem Opera nemo non fateatur auelani fuisse vergiliani poemalis cognitionem.
An vero simul aucta sit ex illa diligentia ipsa Virgilii
gloria, in controversiam vocari potest. Deci e Scere contralatinus poeta, et X e primari loco, quem proximus ΙIomero usque ad septimum . . . saeculum senuerat, si non palam dei Pudi, submoveri tamen Continuo quodam
impulsu et quasi sepelitis ictibus mihi videtur. Cum enim sub antiqui a sevi finem Ambrosius Theodo
sius Macrobius recenseret quam constanti sedulitate Maro res eiustas perscrutatu suiSSei, quam gnarum Sedivini humanique juris priscaeque religionis, et omnium disciplinarum erilum praestitisset, quam doctus suisset et sollers in v libandis D veterum poetarum floribus, indu devotissimus ille Vergilio grammaticus argumenta demum eruebat nova quo majore admiratione poetam Suum amplecteretur. Optimum enim, ut Opinor, Oetam esse judicabat eum qui se stupentibus lectoribus quam
4. Circa annum 8204eholasticis et compondiariis editionibus ubique vulgantur recentes tum C R. OTTI . Eu Mi curae, aliaque multa commentaria nova simul prodeunt. Cf. ENGELMA PRECAS, Bibliotheca scriptorum classicorum, Meile Abihellun9, p. 9 sqq. ubi plus centum et quadraginta sive universorum Vergilii operum, seu Aeneidis solius ab anno 180 ad annum 188 editiones enu
2. Conviviori ni primi diei saturnaliorum libri septem, ed. r. yssen-hardi 1868 cf. imprimis . I, cap. Iu-XXVI l. III, cap. I X l. V cap. II-XVIII l. Vt, 39. I.
14쪽
plurimum instructum praebere et assilieni sem illis sententiarum aut orationis u luminibus , quae in Oetarum
inventis Semper et via; in im consensu hominiim mira
bilia visa esseni. Unde se ibat ut non solii in elium poeiis,
sed etiam praeceptum X is limaret, excerpere et Surripere Plaeeumque in Veterum operibus niterent, atque in re in usum suum Opportuna derivatione convertere is ne quidquam perire e ii quae pulchra bonaque priores iuvenissent .
Nec mullo secus ac Macrobius sere universa antiquitas, ni salior, persecti poetae imaginum animo concepit. Longe aule in aliter videtur recentiorum temporum et maxime praesentis elatis nostrae hominibus. uippe
qui non iam desiderent eadem sibi perpolito vel pulcherrima reponi, quani asserri nova et inaudita Plitris nobis
aestimantur etiam Pauca quae de suo, genuina nimirum et peculiaria, poeia quidam Xluleris i iam multa quae aliunde adscita arcessiveri ornamenta. uanquam vulgo dicitur Oolis dari licentiam v suum unde eumque U- mendi , lamen mulio potius nobis videtur si suum de seipso unusquisque hauriat Cujus vero virtutis non aeque atque nos curiosos fuisse Veleres ipsa veri)orum inopia declara quihu eam eloquamur.
Postquam igitur saeculi nostri philolog . in illa indagandae Aeneidis ratione mulio ulterius Macrobi progressi'. nos primum docent poema illiid non quod voluerit, impellente genio, poeta, Sed quod jussus sit , incepium
1. ii Quod si haec societas et reriam communio poetis scriptorii usque omni l)us inter se exercenda concessa est, qui fraudi Vergilio vertat si ad excolendum se quaedam ut antiquiori ibus mutuatus sit Cui otiam gratia hoc nomine habenda est quod nonnulla ab illis in pu Suum, quod aeterno mansurum est transferendo secit ne omnino memoria Veterum deleretur, quos, sicut praesens sensus ostendit, non solum neglectui verum etiam risui habere jam coepimus. L. VI, cap. I. 2. s. recentiorum commentatorum et iistoricorum indicem huic opusculo praepositum. 3. Nonnulli enim asserunt, sicut memorat Co XINGTON Inf='o t. t. I, p. XIX in
ceptam esse a Vergilio Aeneidem the command of a silperior. Ita enim Fonsis in Dissertatione de P. Verstili vita et amninibi/s tertio editionis suae Volumini praefixa, p. XXXuὶ uod hoc carmen pangendum alieno potius im-
15쪽
suisse Vergilium dinde armen suum eum historica
quadam Ura non cum Oetiea libertate, laborasse; veritatem Perii in praeteritarum adsidua dili*entia et plane rudi forum ritu vel in minimis persecutum suis Se monil mens a vetus inlis undique eruisse quibus collectis arii siciosum Pu conflaret: - non equidem possum Non
vereri ne hinc u occasio reprehondendi ut Macrobianis verbis utar vel imperitis vel malignis ministrata sueril. Num adhuc vel nobis ipsis, - candidi S, Spero, judistibus se Vergilius idem ille ante oculo Versatur, quem proavi nostri venerali sunt tanquam innato et quasi mystico instinctu tametsi perpolita elato degeret, impulsum, nulloque profluentes laboro cantus effunden-l0m Nonne Vergilii imago nobis a majoribus radita paulatim in animis nostris commutatur et adulteratur, simul
pulsu quam sua voluntate et animi inclinatione videtur motu esse. s. TEUTFEL-S nwAug, p. 484 Aber Helchoi nil na holebis tot et u 9 inu Ohne Her siche- en ah de Genies ac Stol en assenu, sessi ei sic auchison aussem auf, Pu urse filii en denen seine Lectul unu nichi ech enlsprach. v Nimis assii mative dictum, sicuti reete admonet Erri Esul QC0XIX Tox, Introd. iι id ). En-VI A enim in commentarii prooemio ed. Tuis o et 10SI, t. I, p. 2 propositam a Ca sare Vergilio eneidem tantummodo dicit, neque amplius e SU Tovi Vita ex stilii ny l, ed. Erri Esui se corii ei potest. Praetenditur quoque tanquam argumentum Vergilii ad Augustum epistola Tantum inchoata res, ut paene vilio mentis tantum opus ingressus mihi videar. . . , Quam autem epistolam HlBBE K Spurium putat quia Aeneidem tunc temporis quando scilice apud Cantabros Augustus versabatur vi inchoatam parum verisimile est. Sed etsi fides addubitatae isti epistolae sit adhibenda, non ad verbum ea interpretari de-bseamus quae de se Vergilius scripserit. Qilipperi: ia suerit in excudendis operibus suis sedulitate, ea minus libenter alienis oeulis exhibuisse existim0, 0nec iis qualitercumque contentus esset. Nec aliter, - siquidem enim est Vergilium optavisse, imo imperasse ut amici si si quid sibi edidisset Aeneida comburerent SUETO X., in vita Vergilii .m 39ὶ votum illud aut mandatum intellegendum est. Optimo enim cuique in omnibus liberalibus artibus animus aliquando solet in- frangi, illudque praesertim ubi consectu in opus cum illa persecta puleii ritudinis Specie poeta, quam animo concepit comparat eoque magis labat bonus arti sex quo majora cupit alti 0raque spectat. Neque tamen nimium querelarum istarum et s0 licitudinum, quae qui delu saepe haud multo post dilabantur, rationem habere par est. Sapit in ioc quoque Coxi XGTO isthi V iideὶ stood, that Slom seems o contain no a confession iliat he hau mista en his o iners, but simpl* ne more instance of the fastidio us aud laetinc natur of his Sellocriticiam. s. G. BoisSIER, La el/9ion sina ine l. I, p. 225-229. 1. Saturn. l. VI, c. i. Apud Vacrobium Evangelus Vergilium inscitiae potiusquam nimiae initationis insimulat. Non vero desuere inter Vergilii aequales qui eum surti accusarent de quo vide RIBBEcK, P Oleysmena, p. 99 vel GeSch. d. rom. Dichtuns t. II, p. 3-58.
16쪽
ac doctior ipse, ejusque poema eruditione redundantius deuions iratur Periit, credo, aut jamjam peritura est illa, Scali ero ianium celebrata, si Vergiliana divinitas D, inque locunt eversi dilapsique Dei, nescio quis succedit diligentiae pertinacis, beatae memoriae allidaeque uriis
homo , qui e X cussis recens a charii S, Opero S a carminai in confingebat, ut ad hexametrorum sormam redigeret ea piae muli sudore didicisset, non ea quae afflatus Vere poetico spiritu invenisset. IIaec est causa cur mens mihi fuerit invii rere an revera
tantum labefaciata ei ex ea quasi probatione imminuta evaserit illa Vergilii, suam pace asperiorum latini
sermonis aestimatorum appellaverim vis in Dentris.
Quod autem liti ero poterit, si a ratio diligenter fuerit perpensa lia Vergilius latur in ossingenda indole non
nullarum ei Sonarum pias in Oemn suum induxerit.
1. C. s. AIXTE-BEUVE, Ettide sui Virstile, p. 32 et 338. 2. s. DE XoIST, Tu D es de Viroile, ' d. p. xv Vi cylle possJdait fond te suble sor de antiquites o ecque et Hlines Dans On o ut re ila =iis is contribution, avec Iliade et Odyssee, es poetes cycliques, la- sinus, Pauleur de Chant clypriens, Arctinus, qui a ec it Phthiopide et a P ise 'Ilion, Vias de Treeten auque on uolt les Letours ensin esches et sa Petit Iliade. I a emprunt des enseionemenis, des delatis, de epi- sodes entiens, auae granus tractiques reos, auae l/yriques, auin yiques alexandi ins On a pu constater ici a pulse, des o urces au motus arissiabondantes et ussi sat antes que erudit Denus 'IIalicarnasse Souvent onretro ut e che tui a Pace de tradition recueillies armatori, par Varron, par es historiens et les an liqua ire de nome, embellies et transformees paries anciens oeles de a Iehublique, es et imis, es mi ius et eur simules. Selon iebuhr il a montre ne science doni un historien se ut i ou DepreSque surcha se, et dans gneide, tin historieu tro uvera sans cesse admirer et is defraver es eludes prolongees, etc. HILD La este ided 'Enee REvL DE 'disr. DE RELIG10 Xs t. VI, p. 311-312 u ... sule les tradition anciennes que nous avon eaea minees, Uiryile es a fori lues harmo nieuSement dans un poenie oti a pauo et de a mettiere ait est mercia Duntas te me ite in ompa able de ouurier. . . Naevius, Ennius, Caton, Varron, ous es annalis te de clye procedent, totis es poetes on et misi contribution Our a composition de Eneide, et cela De ui stoli judici euae, ne cience profonde, n ouci constant de a couleur historique ... Auae rei selyn emenis fournis par es a cheolooues de profession 'ooulenties donnees de la chronique locale Virgile a penet e les secret de plus venerabies sanctuat es, depsuille es archives ut Pontificat, scrute es iures sybilliris, consulte les documents fac es surcia fondation des illes, longe ave le resarcitu poete et elui de antiqua ire dans es t ebres qui ni eloppen te migrations primitives desieuples, origine des grandes familles,les transformations sociales et elaboration de croyances religiet Ses. D
17쪽
Namque epici poematis paries quaedam sunt in quibus poetae tacite ignoscas quoci ornamenta aliqua ex alienis hortis vel abundanter excerpserit. Nempe quid resert Vorgilium IIo meri vestigiis propius institisse praelia describentem, Vel pollonium secutum esse quando deam aliquam induxit se morialium Oculis osse reniem, vel nonnulla assum pSisse ab uno aut altero e graecis latinisve scriptoribus quotiens seu longinquos terrarum fractus de
pingit, quos ipse non viderii' sive etiam procellam cui adfuisse non liceat omnibus 8 Ea sunt v suria is quae quotiens objecta irridere morti potuerit Vergilius'. uippe quae hujuscemodi quotquot sunt, u proprie dicere is in sicilius quam utilius Opinor. Et esse cense epici poematis
communem omnibus et aeternum quasi ille Saurum, a prioribus posterioribus ad libere fruendum traditum. Sed longo secus est de indole adhibitarum personarum effingenda : in quo muli minor aliena sumendi licentia poetae conceditur multo major nova asserendi necessitas incumbit. Si quis enim germano poeiarum ingenio praeditus est, se non substituere in locum eorum non potest quo agentes loquentesve lacini, adeo ut quaecumque sentiant, iam vivide et ipse sentia quam si de Se agatur quaeque acturi Sint aut dicturi, secum prius et uitente me dilatus fuerit. Neque aliud esse reii Saloe Sina, etiamsi id inter nostros aequales nonnulli infitiantur, eXi Stimo quam Pompiam illam ac vividam animi vel siclis rebus asse ei mollitiem Deilemque ingenii alienas subito personas induenii et arripientis, fransforma
Non autem desuere nec desunt, ac praesertim inter
1. Quid a Theocrito hauserit Vergilius in describendis ruris amoenitatibus ostendit GEDALEA, ualentis in epithetis eruilius imitatus sit Theocritum, 1863.
18쪽
doctissimos Germanorum ΡJhilologos, hi Vergilio pretiosam hunc ei plurimi aestimandam facultatem denegarenta denegent, personarumque in Aeneide descriptionem vitiosam et enervem contendant vi enim paucisSimas er-
19쪽
sonas Aeneam scilicet Thirnumque inter viros, inter seminas Didonem et Andromacham copiosius ac vividius
descriptas, sed eas esse in quibus componendi magno
per adjutus sit a Graecis Vergilius. Reliquas vero sere
Omnes, tum viriles cum muliebres personas, iam male ab eo fuisse depictas, ut re pallentibus umbri is comparandae infinitas in Insernorum spatiis subobscuras deerraro ipso finxerit nihil in iis definitum, nihil vivum ui
Vero X Sanguem colorem, inceriam nebulosamque sor
naues of the Aeneid the on tu ne hi h entilles Vi yil to an amori ille 9 est creator is Dido ... he is the sole creation hicli Domuu poeir has addet to the yreat alter of men and women siue by the imaginative arsos disserent times anuis oples There a re ullines of a reat creation in Mezentius: ut Dido lone is a Ue- like anu Onwleleu picture D s. D. , The Roman poets of Au9usian age, troil, p. 69 aliaque non pauca opinionis ejusdem testimonia apud Fonsio ER, in Dissertatione editioni ipsius addita,
1. Vide superius allata germanorum ritannorumque philologorum judicia. s. E. Exois Int ou de edit de Viruile . p. xvii est Dra que in Dention ait les caracleres est mediocre citer Virgile ... D eque aliis in personis nova excogitasse Vergilium doctissimus inter Gallos vir concedit, nisi in Didone Andromacha et Camilla. - Ceterum nobis obiter animadvertere te et, jam apud nos etiam imminutam fuisse in octavo decimo saeculo Vergilii admirationem. De quo vide L HARPE, Cour de Litterature, . , h. v seel. 2. ι our invention les araeteres et te plan, imitate ui ct Homere est reste bien au- fesso us de ui. . . e qui fuit u tota te cara fere de Viryile, 'euella perfectiora coliti rate duo tule VOLTA IRE, Essa Sur e Poetne epique
la33 , imprimisque Candide 1 59 , ch. xv, ubi carpitur Vergilius quod per
20쪽
Excussurus autem ego et qua potero subtilitate dolei minaturus quid ab alienis fontibus Vergilius extraxerit, quid de suo praebuerit, muliebres tantummodo personas crutari salis habebo. Quarum autem eas primum inspiciendas esse censeo quibus in delineandis multa magnaque subsidia, et illa quidem praeclare nobi cognita, ei Pae Stosuerint.