장음표시 사용
31쪽
quae inde in usum suum traduxerit Vergilius, prorsus sufficiunt Timaei fragmenta , luculentaque ustini de Carthaginiensium originibus narratio
Quod vero non ad Didonem ipsam sed ad illas mythicas erSonas attinet, Calypsonem dico, Circamque, Medeamque, Ariadnam quo ac Simaetham, - Similia quidem Didoni passas, quarumque ad exemplar Vergilius mulieris tum amantis, tum deceptae asseclus depinxit, neque de personis istis, praeter ea quae novimus Homeri,
Euripidis, Apollonii, Theocriti, Catulli poemata, alia
quaedam exstilisse verisimillimum est, unde noster in rem suam tantillimi convertere potuerit.
Primo enim de Calypsono, Circa Simaeiliaque, nullaim
fuis Se peculiare carmen pro certo labendum est ' Quod Si fuisset, paene necesse sit ut Sciamus, cum iam multae usque ad nos pervenerint grammaticorum compitalione S, iam multa et longa in graecos Scriptores ScholiaSlarum commentaria, tot si bibliothecae is excerplis, tot exica nominibus ac titulis resoria Perpaucas egomet reor nobis
ignorari deperditorum antiquitatis librorum inseriptiones. Medeas contra, praeter Euripideum ei Apollonianam, Sive inter Graecos, sive inter Latinos non defuisse extra
lV, 32 63M Tum breviter Barcen nutricem ad sata Sycliaei, amque Suam Patria antiqua cinis aler habebat. - Ex Aen. IV, 21 sqq. conjicit IIcALA Vergilium non novisse ea quae Hrhibuerint nonnulli inter antiquos de decepto Iarba a Didone in Africam considenti. Verg.-Stud. p. 10I. Ego neglexisSeeum potius censeo de quo v. infra in Didone Ii I. 1. TiMAELs, sis Diuot, I p. 9I). 2. LSTI XUS, XVIII, 4 sqq. - s. Eavius in Aen. IV, 36. - De Did0ne-ΑStarte v. PRELLERAE J0RDAX, in Mythol. II, 313, . 14 406, minime autem facile est intellegere quid ex ea fabula trahere potuerit Vergilius. 3. Circam Satyrici ramatis vel comosediae argumentum poetis praebui SSe videtur PATEX, Pra9. 9 e S, t. IV, p. 280 .
32쪽
dubium fiat'. Etenim Sophoelos in tribus utique tabulis Medeam alligora in Colchidibiis, in Scythis et in Peliades Euripides Peliadem et ipse composuerat et infer
alias aliorum poeta una Carcini praecipue Medea resertur Verum e istis, quae non superfuere fragoediis nihil assumere potuisse Vergilium quod ad Didonem suam Pansferret, aut, quando potuit, nihil assumpsisse contendo. Neque prorsus non haec est res idonea de qua accuraliu quaeratur, cum quidam e recentioribus philologis
plus justo adaugere mihi videantur ea quae Graecis tragoediis seu superstitibus, seu amissis Vergilius debuerit . Scytharaim auium Sophoclis luid argum senium suisse viri docii consentiunt orgonautas Colchorum regem cum his se ersequentem in Scythia litore landem suis soade Pium; tunc Ver exterritos periculo insiani et hos tibiis numero praevalentibus graecos heroes de lacando
Aela reddendaque Medea dubitasse ne deliberasse; Medeam contra horum consilio obstitisse, ac denique mitigatam, cum Argonautis usque remansisse' uibus autem asseclibus iunc te uaporis commota Medea fuerit, ex iis primunt conjicere nobis datur quae antea secisse eam Sophocles finxerat. Non autem modo a Sonem, more percita, artibus suis adjuverui, sed ei Absyrium Patrem jam antea trucidaverat' Insandi igitur sceleris conscientia, simul atque iratorum suorum errore, HXagitatam neque
1. . . I. AHRExs, Sophoclis perditarum fabularisu fragmenta ER. G. WΑ0NSA, Fragmenta ui Oidis et perditorum tragicorum omnium 'ELc-RER, die si techi schen Pragodiens KAYs Kn Historia critica PHVico inniraecorum: PATIN, lude situ es Dagiquestre S. 2. Consulto Euripidis Aegeum omitto, in qu Medea quoque ii lucet,atur sed alia prorsus vulgatae de illa sabulae pars in hac tragoedia exponebatur. Cf. V KLcRER, p. 29 VAGNKR, p. 21.)3. Coxis Tos, in prooemio eruilii ab illo editi IE RY Aeneide pii Hugcκ, Ieschichi d. iisn. Dichturi'. 4. ELCRER, p. 33 sqq. RIBBECK, d. rom. Tra9. p. 30-531 de Accii Medea . - ΑΗREΝs p. 326 sq. non in Scythia sed alio in loco prope Graeciam illius tragoediae sabulam actam esse censet quibus autem ex causis non satis liquet. 5. Quod in Colchidibus Sophocles videtur narravisse SCHOL. POLL. in l. IV, 223). s. ELCKER. p. cit. p. 33I.
33쪽
tantummodo Jasoni, qui iam cito ipsam prodere inciperet, indignantem Sophocles inducer Medeam debuit. Unde
sit ut in hoc usu Colchica virginis condicio, mens ac verba non eadem esse potuerint ac Didonis. Ceteroqui apud Apollonium a quo non mulio absimilis de hac re historia narratur, Satis sus increpat ac precatur rapiorem
suum Medea ila iamen ut inde Vergilius perpauca admodum excerpenda sibi censuerit . Ergo e Sophoclis tragoedia item. Jam vero in Peliade sum Sophocli, cum Euripidi adscripto' nihil ad vergilianam rem perlinuit, cum ibi ne que de Medea in Jasonem umore, neque de Ja Soni erga Medeam perfidia ageretur; sed ii id olim exponeretur quibus Medea dolis Peliadis sitias ad voluntariam patris
Etenim eae sine dubio paries priscae de Medea subulae fuere quae antiquos lectores vel Spectatores uirimum delectavisse videantur magica scilicet illius opera mirabiliaque maleficia. Ea prose ei sui materia, incantationum dico luculentam descriptionem , - illarum quarumcumque tragoediarum, quae quidem nulla sui, nisi nomina inania, in commentationibus veterum vestigia
reliquere Euripidis minoris scilicet, erillique, Melanthiique, Dicae genisque ei toti vel potius forsan Dionysii tyranni Medeuruin Sed et aliud quoque Medeae fabula fragicis poetis prae-1. Argonaul. l. IV, v. 350-409.2. s. ibid. 350-390 cum Aen. IV, 305-330, 371-387, 534-543, ut quot et quanta discrepent videas. - De quo pollonii loco vide infra, in nostra de Didone dissertatione X-XI. 3. ELCKER, p. 340 sqq. , 62 sqq. AHASAS, p. 327-329 WA0NKR, p. 65 sqq. 4. Quod quidem testantur pictae Sculptaeque, quae superSunt, asonis et Medeae imagines Multo enim plures eae sunt, ubi Medea Peliadis filias decipiens vel liberos suos trucidans quam eae ubi asonis amore perculsa silingitur. s. O. MULLER, Manuel 'Archeolouie trau. r. l. II, p. 402 sqq. AEREUZERAE GUI-GNIAUT t. IV, pari. II, pl. 0 6 6-650 Bi Rcis, Ancient Pollemy, p. 261.5 Quas tamen sabulas ne scimus quidem num tragoediae fuerint Cf. ΑTiΝ, Trag. 9reos t. Ii I, p. 154-155. Medeain quoque DIOGENES quidam composuisse dicitur, sed ille, quicumque suit post Vergilium vixisse vid tur Cs. CunisT Griech. Literaturgeschichte p. 466 et 516).
34쪽
huit, si iod valde diale Graecis esset, ex quo frena delica-iaque bonarum artium existimatio apud eos coepit hebescere Palam scilicet 'casionem ostentandae rhetorum et sophistarum rii.
Tale enim ultimum sui inter mulla Medeae lacinora
scelus, Ut controversiae locum offerret nempe liberorum
ab illa perpetrata, ad repetendas a proditore a Sone Poena S, caede XSecrabile simul atque excusabile sacium. Quod autem jam ab Euripides et Neophrone fractatum mulli prosecto alii poetae repellere inter quos Carcinus non ita lamen ut Euripidem vinceret, Dum hujuS, non illius, Medeam recordaturi suisse litteratissimumque miliae Latinorum comperimus ' Euripidisque non Cardini Medeam Ennius in latinam linguam transtulerat'.
Carcini igitur Medeam Vergilius ignorare, aut Si novit,
nulliani ex ea ructum capere poluit. Nam in asonis puerorum committenda nece, ne non et in docia lacundaque rei excusatione tragoediae summam Ver Salam fuisse verisimile est. Neque istius tragoediae argumenium neque ea rhetorica et Sophistica ratio qua racla
tum hoc argumentum suit Vergilii proposito vel indoli
Multo vero secus de illa Sophoclis iragoedia conjiciendum est cui nomon Colchides fuisse Scimus.
1 NEOPHRONIS Medeae sive Euripidem ille imitatus erat, sive contra illius opus Euripides emin dando retractavit quod veri similius - non aliud fuisse argumentum apparet quam Euripidis cs. Α ΝΕΗ, p. 20-2l KΑYSER. p. 30i-316 CHRIST p. 210. Ev0NS, p. 219ὶ.2. PATIN, t. II, p. 155 Ciceronem, Brutum, Catullum, Vergilium neque illum in Aeneide tantummodo, sed et in Bucol. viii, I Euripidea Medeae memini SSe
animadvertit. 3. RIBBECK. d. rom. Pra9. p. 149 157.
4. s. de CAR IM Medea AisT. Rhet. II, 23; de ANTIPΗ0XTI Medea, KAYSER. Op. it. p. 204 deque omnibus his Graecorum post Euripidem tragoediis, quae in quaedam judiciorum certamina oratoriusque controverSi a plerumque SitSSeVidentur, ATl X, t. I, p. 99 sqq. t. III, p. 151-155 KΑYSER auim BYRONJEVONS, His f. of Vree Literature, p. 233-235. Illa Medeae liberos uos jamjam necaturae et secum deliberantis oratio, re locus , sin dubio post Euripidem actu est qui a poetis omnibus tereretur. s. Callirrhoes verba in Chaerea et Callirrhoe CHARIT0Ms pH odi sigxsis l. II ch. IX, Erotici ScriptoreS. d.
35쪽
Nempe ibi nonnulla esse potuerunt quae Vergilium adjuvarent ad describendum ineluctabilem illum impetum quo Didonem ad Aeneam impelli singit. Apparet enim in
hae tragoedia a sonis adventum in elae regnum, Me deae amores, Absyrti caedem suis se exposita . Quam vero vivide regiae puellae amoris violentia a polentissimo in assectibus concitandis poeta describeretur, cisiis pulcherrimis versil)us intellegere est a Stobaeo servatis
quos quidem versus Vergilio licuit in primo quartove Ae-noidis libro usurpare cilludque non uno in loco, sive has quasi lyrica Veneris potentiae laudes ab una vel altera
induelarum personarum pronuntiari fecisset, sive illas ipse interruptae , - Siculi aliquando sit in Aseneide, marrationi Suae proprio nomine inserere malitisset. Immo adeo mi rum in modum verba illa Sophoclea Didonis assectibus et miseriis apta sunt ut credere nequeam Vergilium, - Si quidem tanto cum ludi perquisisse credendus sit quae
tem nec minus illustrem ornatum sponte neglexisse Latino igitur poetae Sophocleas Colchides non cognitas fuisse multo libentius conjiciam. Ergo inter Omnes quae 3 graecis poetis in scaenam induci potuerunt Medeas, o chidi/m Medea sola est quae orgilio utilis fuisset'.
. Tragi ortim latinorum neminem Colchidρ retractasse scimus. Ac Ii Medea Sophoclis clytharum, x x Medea Euripidis Medeae translati0nes suere, nisi
36쪽
Ariadnam item a poetis vel picis vel lyricis vel etiam tragicis interdum efficiam fuisse illudque praesertim apud Graecos concedo, licet libri nullius titulus ad nos per venerit, quo nobis illud declaretur. Sed non paucae supersunt vel Sculptae vel pictae imagines, in quibus Minoissilia expressa adest'. De quo ver ageretur in illis, quae potuerunt esse, de Piadna poematibus, tuin e scriptis testimoniis, cum ex iisdem artificum monumentis satisceri suspicari licet. Primo enim Plutarchus aliique auctores Os Oceni Varias suis se ac dissimiles, immo etiani contrari RS, quae erora hominum transferebantur, de triadna narrationes Incertum sui illi id ipsum, an Theseus eam sponte dereliquisset: nonnulli ni in Oblitum suisse, alii deseruisse, sed jubent Pallade aut uercurio, vel etiam cogente DionySO, perhibebant, qui quidem cum classe majore in Diam vel Naxum insulam superveniens per mina aut per vim ex Atheniensis herois manibus Cretaeam puellam eripuisset'.
APOLL. RHOD. III, 9 sqq. VERG., Aen. VI, 28 SERvius in Georo. I, 22;PAUSAN. X XXIX PHILOSTR. Εἰκόvic trad. BOUGOT l. I, ' XIII, p. 270 Sqq. 3. Hanc autem traditionem usque ad extrema Graecarum litterarum tempora duravisse testatur CHARIT0Ν ΑΡΗR0D1s1EXsis. ii Chaerea, IlI, C. III e
37쪽
Λnibigebatur illud quoque inter veteres, uirum a The Se Opostquam fuisset derelicta, praematuram mortem paulo post sive a Diana Occisa, sive voluntaria morte obiisset an contra, Super Stes, Dionysi socia fuisset vel Dionysicujusdam Sacerdolis uxor, e quorum alterutro liberos, et illos lurimo S peperiSSei. Inde fieri debuit ut vapia quoque multiplicique ratione et incertum in moduli delinearetur a poetis Ariadna. Neque illius, tanquam Andromachae, On Sian quaedam stetit a semper sui similis imago, quam Oetae non
commutare, nisi antillum, auderent, Sed ea quam ad libitum unusquisque, prout animus serebat, insormaret . Tum Vero ex adhuc servatis icturae Sculpturaeque monumenii. ostenditur, eam a poetis quoque, nam
poeiae artificibus argumenta praebebant , - Oiissimum suis se iractatam Ariadneae subulae artem qua Cretensis heroidis divinum conjugium ei mystica in Superum numerum qua Si a S sumpti celebraretur Duas suisse Ariad nas, Si lutarcho credideris, a nonnullis existimabatur inter Graecos scriptoris istius aequale vel potius duo fuerunt Ariadnae vultus, tristis hic et aerumnosus et humanus, divinus ille cie silvusque et in quo prolica laetitia quasi renideret. Cujus autem bifrontis riadnae hanc potius quam illam amasse veteres poetas et depinXisse
JAΗΝ, p. it. P. 2 6 sqq. 1. Etiamsi recentiores p0etae ab Apollonio usque ad Ovidium Ariadnam a Theseo male proditam fingere potius habuerunt, non inde sequitur priores quoque Saepius hanc amam secuto fuisse. s. Homerici Scholiastae l0cum supra citatum de εω repti, OpinioDe.
poesi de spateren et war die ai/t Naxos Boi Theseus e lassene Ariadne is Atque in imaginibus illis u die Veretnigrin der trauernden Ariadne mit
38쪽
faciem imaginibus artificum constat, qui poetarum Vestigiis eo minus instare soliti erant. Illae autem sunt causa cur de Ariadna Vergilio dives
Creticae puellae erga Theseum amorem subito natume S Se et e XRI Si Sse, ex quo primum spectaverat illa gladiato
riam herois sortitudinem antiqui poetae secerant , nihil amplius neque sublilius de hoc amore quaerentes Nec plus operae, puto in describenda deseriae virginis desperatione impenderant Q lenim non diu ab Ariadna X spec-1. They. c. XIX DIOD. IV, 61, 5. 2. Et Ipi DE quidem Theseum Omposuerat cf. AGNER, Op. it. p. 10 Sqq. WELCKER, p. 33 sqq. in qua sane tragoedia heros ab Ariadna adamabatur sed ex illis primunt quae supersunt si agmentis D. II, IV V IX, X, ed. AGNER), deinde ex Euripidis tragica indole lillosophicisque studiis conjiciendum est Thesei virtute in ac sapientiam multo ampliorem in illa sabula locum quam tener0s Ariadnae assectus obtinuisse. Adde quod Hippolytum quoque, Thesei filium, jam natu grandiorem, personam in ea gessi SSe videmus sis. IJ chorumque totum compositum fuisse ex adolescentibus et forsan adolescentulis quos Athenienses in Cretam mittere solebant Minotauro objiciendos, haud absurde conjecit VEL RER. Unde colligi potest paternum Thesei amorem, natum horrendae morti eripere volentis, tristemque devotorum puerorum sortem, denique injustam impiamque Cretensium legem, praecipua fuisse euripideae fabulae argumenta Praeterea si si Daedali consilio , vel si actione is sicuti a VERGILio, Aen. VI, 28 et a SERvio, in Aen. VI, 14, pariter memoratur Theseum e Labyrintlio inc0lumem egressum Euripides et ipse finxisset tanto magis imminutae in tragoedia
Ariadnae partes fuerunt minusque audaciae et strenuitatis ejus amori inerat. Quanquam Daedali apud HYGINL M, in sab. XLI i, neque pud DIODORUM, IV, 1, nullam fieri montionsem sateor. Cf. quoque de Euripidis Theseo quae disputavit O. ΙΛΗ O . it. P. 25 255j. Cujus ego conjecturis non Omnino adsentior. Nam cum credat Ariadnaeaniorem magnum in sabula tenuissse locum, sentiat tamen hunc amorem multo minus ju eundum fuisse re penu Theseus ais Familient aler iit niti, is ippolytum fuisse vult non Thesei filium sed ex Mheniensibus pueris Minotauro oblatis unum. At vero tradita veteribus sabulis erant puerorum h0rum nomina V. SER v. in Aen. VI, 21 quae cur Euripide mutare opportunum censuisset,
Qu0d si in alias apud Graecos induet sui Ariadna tragoedias e g. in THE0- DE TAE Theseum, de quo V. AGNER, p. cit. p. 116 , in iis potissimum des cripta fuisse verisimile est sive Minotauri a Theseo caedem Bracu, p. 257,n. 14, ΑΗ X p. 25 -265); sive Dionlisi cum Ariadna amores quo vide Exo-PΗ0XTEM, Imp. IX quem citat ELLlS Commentar On Catulli/s, p. 280 set BIRCH, p. it. p. 25, 238, 280 n. 24. - uult rariores inventu sunt imagines illae, ubi Thesei cum Ariadna amore ac nuptiae reseruntur. JAux, p. 255 BIn n. p. 226, de picto HS quod FransoiS-vas u dictum est. p. 257 n. 5 )Denique in scaenica Latinorum poesi nullam sui SSe Scimus Ariadnam, nisi comicam quamdam tragoediam vel satyricum drama Pomponio secundo addictum. 3 Inter antiquas imagines, vel quae ipsae SuperSunt, vel quae ab antiquis scriptoribus describuntur, ut Ariadnam deflentem paucae, ita Ariadnam dor
39쪽
ias a solacia suisse antiquitus traditum erat, sed ei praesto adfuisse Bacchum, quando Thesei navom in alio etiam
tum con Spicere erat, narrabatur, novumque sine ulla
mora conjugem in locum vixdum pro socii raptoris successisse. Atque sic vel ab alexandrinis poetis, sicut e Catulli poemale comperitur', res Ariadnae explicatae
Quanto magis apud veteres Latinos poetas, si qui sorte subulam istam tractavissent, hunc in modum a clam suisse narrationem uiandum sit Numquid enim ad romanos Vel scriptores vel lectores delectandos detinendosque valuerunt sive molles virginis, amare incipientis, curae, Sive de Seriae ejusdem angores Num subrusticis uiritum, Vel etiam postquam a Graecis excoli coeperunt, insidetisque ingeniis, veneres istae cupidinesque Probari poterant Quid ad illos nugatoria istae uellulae cujusdam sollicitudines Quapropter salis ut opinor fuit
Latinis poetis obiter narravisse Ariadnam, - Stetit et Medeant, viso Theseo vel asone , absolui omnibus numeris herois desiderio protinus incensam deflagrasSe, sicut fieri par esset et secundum naturae ordinem neque illos in intibus nugis commorari oportuit. Jam Vero de Pelicta ruuliercularum illarum utraque, Romanis auditoribus lutem, credo, movisses, si sus ilibus et absurdis utriusque lamentis aures eorum diutius fatigasses. Neque enim justae illa erant Thesei asonisve nuptiae, neque tantam clamitationem logi limo repudio concitari decuit. Quemadmodum igitur Medeam ratiocinantem an lib0ros Suos necaret, vel aliud quodvis viraginis istius haud ad agendum timidae sucinus spectare vel audire Romanis maxime Omnium lacuit, ita Ariadnae bacchanalem Om-PRm laetamque πιθε ωσι, primusque inter Latinos Caiul
mientem multae exhibent. Cf. PAUSAN. I, XX, 3 LONGUM, Pactior. l. IV, C. Ill CHARITONEM, . I, c. I l. VIII, c. ΑΗ Ν, p. 28 sqq. Atque ubi primum expergefactae puellae ante oculos stabat tum Eros irridens aut solaturus, tum
ipse Dionysus admiratione et amore pergitus. Cf. ΑΗΝ, p. 280-299 BOUsor, Philostrate 'ancien p. 2 1-2J6.
40쪽
lus sorsitan fuit, qui dolentis virginis animum sedulo
exprimere dignatus it. Ergo ita cense quamvis non omnia antiquitatis scripta in manibus habeamus, luto lumen nobis conjicere datur nihil sere nos eorum latere quae de Didone et Andromacha cognovisse necesse sit, Vergilianae cum imitationis tum inventionis aliones et vias erSpicere SSΓedientibus. Supervacaneam Philologorum Siorum Sse curam Xistimo, qui semper ad ignotos nobis auctores respiciunt, libenterque dictitant, nonnulla praesto suisse Vergilio subsidia et illa etiam plura aut uberiora quam ea ipsa quae nobis cognita sunt. Contra ego vi levissimum nobis errandi periculum subeundum esse arbitror,
Si ea quae in omero, Euripide, pollonio, Theocrito, Catullo non operiantur, Vergilii esse considenter statue