장음표시 사용
171쪽
invisus invitae puellae rupto lectori reputetur. Ea contra industria Vergilius verba sua et et segit et disposuit et quasi temperavit ut Lavinia in Aeneam ne minimam
quidem odii speciem prae se serret, Stiamque erga Turnum benevolentiam maxime circumspecta, lecta lue, Vel
etiam, ut Vidimus, paulum ambigua consessione leviteriantummodo detegat, et subindicet potius quam vere fateatur. Dat igitur nobis poeta ansam ad conjiciendum, illam Latini filiae in Rutulorum regem benevolentiam nonnisi levem esse tenuemque et vix inchoatum junioris
animi sui tu ipsius inscii adsectum, qui quidem radicibus
non altius actis brevi dilapsurus sit, postquam Lavinia victoris herois illustrique et paene divina gloria circumsu Si regi Sque praedone is et exsule facti, honestissimo conjugio laetabitur. Attamen seneae quidem utilitatem et Omnium poematis partium quasi concordiam et conspirationem respicienti Videri potest, concedo, melius futurum suisse si nullum Omnino secretorum Laviniae sensuum raditum nobis fuisset indicium disceptataque bello puella neutri Se Olius lavere significasset, neutrum auteposuisset alteri, cumque Serena quadam sui ipsius neglegentia venturoseXSpectasset eventus. Etenim in hac poematis ad nomVergenti parte, Summa, ut opinor, diligentia vitanda fuere quaecumque vel tantulum iuvidia Aeneae pa
Cur autem illud de Lavinia, quod Aeneae aliquantum nocere posset, dixisse Vergilium arbitremur An consulto eum secisse credamus, quo magis pateret in solo numine Deorum sala herois Romanorum conditoris et proavi sui S Se Ostia, non in humanis adsectibus, ita ut nihil referret utrum voleus an nolens destinatum sibi a Superis
1. Bene VOLTAiRE CLavinie is a sint de repugnanee sua Turnus n Essa fur a poesi epique, l733. 2. In sex postremis Aeneidis libris in Aeneam minus quam in ejus hostes
legentium favorem vergere, Saepius est animadvsersum. s. e. g. 0I TAIRE, EsSal
172쪽
maritum acciperet Lavinia 3 Euo politis suspicor illum hic indulsisse solitae suae in effingenda imagine uniuscujusque adhibitarum personarum industriae, vel etiam interdum cum quodam herois sui detrimento. Ioc est enim mire congruum indoli ac condicioni Laviniae, quales utramque antea subjecit oculis nostri poeta, quod a Turno potius, etsi cladi mortique reservatus Sit, non alienos habeat animos, neque rursus nubere cupiat ei cui do sati necessitate nuptura Sit. Etenim quando mala sitia post exstinclum Turnum et devictos Latinos, martio, non Sane invi So, Verum Sallem imposito neque prius dilecto u habenda re cedet is: quandoque risii, iit Opinor, habitu oculosque u dejecia de OPOS D nece S Sarium ad hymenaeum, absque ira irasci non auiti ai . sed sine studio aut gaudio it,it - lunc etiam, iunc maxime sibi ipsi Vergiliana Lavinia constabit, Servabitque aries eas quas Semper illam sustinere nobis ostendit poeta, partes Le icthnae , cujus dum. Absit hujus verbi insolenti apud Latinos sensu invidia quo quidem ego melius X primere nequeam et animi et corporis regiae Virginis ullum qualem Vergilio auctore
l. s. Aen. l. 83- 84 illic regia conjux Parta tibi. 2. Cf. n. III, 29; ll, IJ cedat Lavinia conjux. s. III, 297, 329 332.
him ιν Immer and the 9ree trafo dians, etc. 0 Probe dictum praeter quod Vergilii in tam religiose sive Omero, Sive graecis tragicis laesisse, nota X stimo deque Nausicua supra hoc demonstravi. Quod autem attinet ad tragicos poetas, Diouuiram Solam video cujus recordari utile Vergilio esse potuerit. Sed Sophocleis, quos Supra rettuli, vel Sibu comperitur quantulum inde acceperit, si quid acceperit.
173쪽
Quae igitur ex hac investigatione jure sequi milii videntur, illa sunt
Primo de Indromacha et de Didone salsum si in istis personis insormandis Vergiliuni a prioribus poetis plurimum adjutum fuisse. Iniquum est illud muliorum rei
litterariae criti eorum silentium, qui vergilianum Andromaeham parvi sacere videntur, quasi homericam et euripideam latinus poeta in unum personam constare Salis habuerit. Iniquior etiam illa de Didone plororumque hilologorum opinio, in animos tamen studiosorum deducia et infixa per istam perpetuam si Vergilii sonitum D Ommemorationem qua recentiores praesertim editiones redundant nempe Didonem e direptis Euripidea et Apollonianae Medeae aut Catullianae Ariadnae membris veluti consutati cum majore industria quam ingenio suisse. Nobis contra singulas Vergiliana descriptionis de his mulieribus paries, quin etiam particulas, diligenter Xcutientibus apparuit nonnulla profecto Vergilium ex antecessoribus desumpsisse, sed ita ut multa repudiaret ex iis, multa rursus, et illa quidem magni retii, - adderet. Mulia, inquam repudiat. Inutilia scilicet primum, quae properanti narrationi moraturum Onus imponerent, nec quicquam ad si ei hos , aut pallio D conse Prent, et ad rivolum demum legentium oblectationem pertinerent. Sed et illa quoque respuere Vergilius aequunt en Set, quae per Sonae cujusque ingenium, quale sibi ipse singit, dedecere arbitretur. Sic ea plerumque ejicit quae politis istis moribus male convenirent, quos in polita aetate anteponere mitis et ipse animi excultique ingenii poeta debuit. Personas igitur muliebres quarum Vergilio nomen
174쪽
vel etiam indolem priores poetae aut historici tradiderant, longe tamen abest ut ille integras acceperit, crudas reddid0rii. Et si aliis quidem in partibus poematis sui,
- Xempli gratia in rerum mularum descriptione aut rerum gestarum explicatione' - eruditae et proprie historida diligentiae testimonium eum dedisse lateor, cum contra de personi emingendi agitur, nego Suppe dilata sibi eum indistincte, quia antiqua, ad SumpsiSSe et
cum serva quadam Obedientia retinuisse.
Addit ilom plurima receptis. in Didone sustus quam
brevius ostendere volui quant minutiore cum sedulitate descripta, quanto pluribus coloribus ornata sit a Vergilio amantis et deceptae seminae clijusdam indoles quam graeci poetis illis quorum succo nutritus noster dictita tur Quippe qui adfectus personae inductae, non modo in summa et o longinquo delineet, sed propius et per infimus ubtili suodam et tenui penicillo adumbret, nec modo eos in istis momentis arripiat, ut ita dicani, et facile exprimat, ibi maximo servore exaestuent, et quasi violente emergentes, a quovis vel imperii deprehendantur;
sed etiani prosundo eoru in radices tacitumque rOcessum, pusilla Sque varietate S, Suboti Scurasque mulationes persequati P.
Quod autum id di lamenta ista Vergilius non ex aliis
1. Qitaliquam vel in iis opti in judices censuerunt magnalia interduin esse Vergilii libertatein de quo v. ixDERMANA, p. cit. Aeneidos fabulas cum iis quae ab antiquioribus traduntur comparamus, facile patet Vergilium summo studi antiquas abulas repetivisse, sed easdem magna cum licentia mutasse. Inquirentes enim tu varios modo quibu nobis res actae a Latino, Turno Aeneaque tradita sunt, reperimus Vergilium nullum antiquiorum scriptorum Secutum Age, Sed sere novam narrationem compOSutSSe, etc. n s. p. 4 si em piosecto iis quae scripserunt Rinte-Beuve, tu te s. Virgile, p. 108 Denus 'Halica nasse ne parte uere st-deSSu au trementisice Virgile...
i ruente gehi er on thi ab ... con Sentiet Vergilius nominibus notis usus est, sed acta hominum ortunasque tanta neglegentia tractavit ut ex his nullus sere agnos at, etc. ID. ibid. p. tiamsi probare possumus unde poeta multa nomina multasque sabula petiverat, minime inde eqsi itur nullum nomenniillamque sabulam ejus ingendi facultati suam Originem debuisse is s. p. 4b-i6.
175쪽
CONCLUSIO. 155 subulis vel poematibus, quae usque ad OS Singulari quadam sali invidia non pervenerint, haurire Oluerit hoc verisimilem in modum, etsi per conjecturam, demODStravi. Ergo haec Omnia e se ipso exprompSiSSe credendus St.
Secundo de Amata, Camilla, =ma, Creusa, Laviniaque, qua effingenii Vergilio nulla serui fuisse auxilia
constat et quam jure constet, iterum demonstrandum esse censui , - his mulieribus en Omnia Suppetunt, quanquam non diu istae in scaena remanent, qu3 Per-SOnas a poetis creatas habere oportet et semper oportebit, ut verae esse et quodammodo vivere videantur.
Nam primum de illarum unaquaque satis mulla a Vergilio docemur, etsi primo adspectu jejunius descripta videri potest seminarum, de quibus nunc dicimus, indoles. Sed illud considerandum est quod Vergilius non histori
corum more in uniani quasi acervum contrahit quaecumque hujus aut illius personae indolem illustrare POSSunt, neque ea semel, I hucydidem vel Livium imi
latus. Xponit verum Sive exspectat, Scaenicorum potius poetarum rationem in eo secutus, donec sibi narrationis ipSiu tenore praebeatur Oeensio personam quandam ita
agentem et loquentem laciendi, ut talis esse lectori gestis Suis ipsis appareat qualem sibi scriptor ipse finxit; Sive inter narrationem ipsam hic illic observationem quandam injicit aut brevem descriptiunculam, vel etiam tantummodo idoneum epithetum, quibus legentibus paulatim ei, ut ita dicam, clanculo infigantur propriae ingularum personarum indolis lineamenta Sparsa igitur disjectaque sunt per Aeneidem interdumque alia ab aliis
longius remota ista quasi membra personarum in Scaenam induciarum quae tamen Si recollecta conneXueris, sicuti mihimet ego proposui, perSpicuum est, ni fallor, qua Vergi Ilus cura qua copia muliere Suas infirmavo Pil.
176쪽
156 0NCLLsI0. Isti ad quoque meminisse decet de iisdem eatenus disserere Vergilium , quatenus ad commune totius poematis consilium necesse est. Novit enim hic arcanum illud pulcherrima poes eos oblectamentum, scilicet ne cognoscendivo impias legentibus iam plena persectaque suppeditetur quam ex historia I tu ut nostra sciendi libido non tam Saturetur quam acuatur, legentiumque ingenii ubertas, siqua est, lacessita eliciatur Tacet igitur Aeneidis conditor multa de mulierum suarum vel ingenio, Vel corporea Specie, vel condicione, vel anteacia vita, reo nisi quando metuit, sicuti de Camilla supra notavi, ne non salis intellecta nobis fiat personae cujusdam indoles, nonnulla nobis Vergilius amat relinquere Supplenda. , ego deinde muliebres Aeneidis personas, non SatiSSui compotes et conscias videri. Quod quidem justa
ar umentatione comprobare absurdum sit cum in talibus meminisse deceat aliter alios una atque eadem re jure ΡOSSe assici quani quidem alienorum studiorum et judiciorum, vel etiam a nostris plane discrepantium, patientiam, immo reverentiana, nequale nostri Salis Su- Perque edocentur. Illamen scire libeat quae polissimum inter seminas, quarum Vergilius unicus pater est, tanquam si salsae ac ni imis perspicuo u fictae D CRI PRntUP ....... Cum enim Aeneam Creusa orat ne ab illo cum suis derelinquatur, his verbis
Si periturus abis et nos rape ii omnia tecum lHanc primunt tutare domuiti Cui parvu Iulus, cui pater et e junx quondam tua dicta relinquor'
quid, quaeso, in his absonum neque ex in corde Xiisse
tibi videtur Cum itidem Volsca
medias inter caede exsultat AmaZon
quid in rebus ab id a lunc gestis coactum uentum, neque indoli ejus et irae senti condicioni conveniens
177쪽
Cum mala Aeneae irascitur, Optato gener timet, Laviniaeque suique miseram sortem esset, nonne ejus et verba et ueta veritatem plane spirant Non equidem video usquam ita agere vergilianarum mulierum ullam ut merito derideatur tanquam
nusqua in ullam ita loqui ut Vergilii a tergo ejus male
latentis ossem et verba agnoscamUS.
Quemadmodum vero aptissime ad tempus praesentique fortunae congruenter et agunt illae et loquuntur, ita
humanae naturae, quali in aeternum perStat, consentanea Se prae Stant.
Camillam quidem excipias, cujus mores, utpote sabulo Si sint, experiri nequimus an accommodati sint ad naturam nonne malae indoles, sublato isto miraculo quo quidem absente non minus facile intellegi uror illius possit - ea est quam quis cotidie inter uos reperire queat Nonne mater quaelibet, cujus siliani unicam ignoto advenae incautissimus maritus promiserit, pari Olore, quo Latinorum regina, succensebit Et nisi proprio Sen Su, nonne figurate illa u debacchari is merito dicetur Anna quoque eum Didoni suadet ut suo in Aeneam
amori succumbat, 'ametsi nescit utrum justae nuptiae inde futurae sint necne, - num alia sentit et loquitur, et iacet, atque sorores illae aut amicae labantem jam mulierem consiliis suis labesa et les amori u lacit u Obsistere nefas naturam equi it Slum S Se Praedicantes ΤΕ ipsi Laviniae, credo, semper et ubique Oecurrere Iicset. Saltem enim in sciis nostrorum temporum IrΓR-tionibus aut in comoediis quot inducuntur uessulae, amatoria aegritudine laborantes, neque piato Viro nul)turae, quae languenti morbo marcescere se non invitae
178쪽
158 CONCLUSIO.Ρati utituri maestaeque ac mulae incedunt Nec Manium uoltei' nostri Lucinda a vergiliana Lavinia abe Si. . . Sed satis de his, ne videar invitus poeticas perSOnRS subridiculis carronianisque commentationibus illudere, cum nihil aliud ostendere mihi sit mens, nisi plerumque has persimiles esse iis quibuscum domestico et cotidiano
Denique quartum illud personis a Vergilio conficiis
suppetit - Siquidem eas non jam singulas consideraveris, sed alias cum aliis contuleris scilicet cum putre ejuS-dem sexus et condicionis in eodem poemate una Vel Sentur, proprium tamen cuique ingenii vultum et colorem e SSe. Neque contendere ausim idem aeque dici posse de ii quas recentioris aevi Oetae, sive talicus assus, Sive etiam Cornelius noster creavere, erSoni S. Virgines autem sunt Lavinia et Anna ne Cantillae meminerim quantulit in vero cognatae Uxores item ambae Creusa et Amata quantum haec ab ilia distati Inter Laviniam tantummodo et Creusam nonnihil commune perspici posse supra notavi. Quid vero si in Super his, Andromachae nunc etia in et Didonis memore S Omeliamur quantum a Creusa malaque et Didone Andromacha disserat, quantum denique ab his omnibus Dido Quaenam enim inarum eadem atque unica regina Sentit Cuinam non mirum, Orieniosum, immo nefas videretur esse amor ille Didonis, ea qua est vehementia Quaenam intellegere eam posset et mente assequi Quippe cujus et acta et dicia mulieri antiquorum temporum minime con-Veniant, sed mores et adfectus et cogitationes mulio recensioris aetatis sere semper et ubique redoleant. Omnes igitur quas Vergilius effinxit mulieres ita insignita et peculiari consorinatione excogitatae fuerunt, Ut
1. Vergilium ex aequalium suorum similitudine persona sua effinXiSS DOD- nulli contendere, nullis tumen argumentis illud fulcientes. V. OLDSWORΤΗ, OP. et t. p. 292-293 WYTTE ΝΗΑ .l apud Egni κ. M in Aen. IV, 193 DU LOP, Histor of roman Literatur di ιν in im au0usian age, .d. 1828, Ol. IlI, p. 147 153.
179쪽
C0XCLUSI0. 159 unaquaeque illarum distincte et seorsim a ceteris intelli gentiae nostrae, immo memoriae, imprimatur et adhae
Ergo Sive eas personas inspexeris, ad quas insormandas subsidia Vergilius multa non tamen plura quam OVimus parata invenit, sive eas ubi nudos fere auctores ac magistros, nulla exemplaria habuisse illum constat, e Utri Sque aeque comperiri existimo minime de suisse latino poetae illam propria inveniendi copiam illam novas gendi facultatem illam ingenii ubertatem vimque secundam quae totiens tamen ei denegari solet . - uanquam hoc demum de muliebribus Aeneidis personis dictum volo. Tametsi enim idem de viris quoque qui sunt in eneide mecum censeam, illorum tamen indolem non satis exacte inquisivi ut idem de illis mihi plane exploratum adfirmem.
1. Attamen tu quibusdam recentissimis Germanorum plii lologorum opusculis paulum immutari sententiam video, cui adverSOr. s. PLUSS, p. cit. p. 33I,
345, 346. VIDI AC PERLEGI, Lutetiae Parisiorum in Sorbona, a. d. XV Kal. Ug.ania MDCCCLXXXX Facultatis Litterarum in Academia parisiens DecanuS, A. HIM LY.TYPIA MANDETUR, Academiae parisiensis Hector,