De veterum, imprimis romanorum studiis etymologicis

11쪽

P Qxcontas addidit se artos Chalda rum ii retitio se Graecorum otio in lovitas instras ingenior in cri icos, adeo ti vel una grammatica abundo inti si ad I rpetuam vita carniscinam. Eu Mus S ultitia Laus C. ad i.

F. Bechielis G WisHowam ab IlΝ viri clari, Iul ciri li et duobus abhinc anni auctores illi suerunt, ut disquisit lonem, quatenus Romanorum etymologia studia ira is dori vanda es sent, in Stiluserem. Quod ut agerem. Omnia

veriloquia ud linguam latinam pertinentia sedulo undiquo cong0S8 congestrique ordine di Sposui tiron ologico Iam Statim neque in Germania neque in Gallia i sustu quem quam do his rebus egisso patebat id quid mali potius augurii quam boni minis ni induxi. Nem p in con libendis

Fonte mihi luserunt : Varia ex dimini Archiv VIII . Funaioli. Gramm. ἰOm. Frum . Cicero Orator et de Nat. Deor. Varro Nigidius SWoboda , ostiis Corpus Gratiam Latin Keilii T volt. Anecdoin Helvetica d. Hagoti, Gellius Plinius at Hist. per indice in , Quintilianus Pi cudo Acro, Porphyrio, Non Mareeli , EuanthiuΝ, Onatus, Servius et App. Vergiliana d. Thilo o Hagen i volt. . Macrobii , Lactantius in Statium, Sehol. ornensia in org. ed Hagen Isidori Origines, Commenta Bernensia in Lucan. d. sonor, Seholia in Lucanu in Od. eber nondum in nova oditione . Thosaurus glo arum emendo ed. oeta G. L. VI et VII . Loe o Prodromus Gl. Lat. Hoc mihi rogali assirmaverunt praesente L. Havet et P. Lejay Parisiui, viri clari imi.

12쪽

sch0dularum illis Sedecim fere milibus - infandum laborem cum Suspicio mihi iam orta SSet, pud Romanos tam in disciplinae praecepti quam in tymorum modo ac

rati0ne parum admodum commutatum, emendatum, innovatum esse, tum disputati de etymologia Romana astatis antevarroniana a me instituta nihil iam dubitationis mihi reliquit, quin huiu doctrinae hiStoria ut tot aliarum rerum maximam partem apud Graec0 investiganda esset. In Latinorum solo id maXime in Operae pretium futurum cogitavi, ut Xaminarem, quomodo his novi linguae vernaculae studiis graeci luminis acumen adhibui SSent Romanorum autem etymologia nemini aditum praebet, nisi qui Graecorum cognitum habeat. Qua de causa ut mihi, ita et aliis haud superfluum duxi brevem huius rei, qualis apud

Graeco eSSet, On Spectum X ponere Sque ad Varroni Saetatem. In quo Stoin thali libro, imprimis volumini eius priori eique meliori, et Reitren Stet ni Scriptis permultum modebere, grato animo ac libenti Semel hic confiteor : quicumque

in hac materia vel mediocriter versatu est, hanc amrmationem paene Supervacaneam SSe non ignorat. P0rro schedula I litterae ex omnibus auctoribus conquisitas vocabulorum Ordine chron ol0gico composui, ita ut uniuscuiuSque vocabuli historiam etymologicam haberem

in promptu ex Gerardi Ioanni Vossi tymologico linguae latinae Amstelodami 662 et ex novo Thesauro linguae

latinae eorum numerum SuppleVi, ut etiam X auctoribus

eccleSiastici abstru Sis et reconditi copiae mihi praestoeSsent omnia denique duplicibus excussi tabulis, ut hinc quid de fontium quaeStionibu et etymorum propagatione, illinc quid de etym0logia historia et fatis veriloquia docerent, colligerem. Hanc inquiSiti0nem, quamquam magi etiam quam antea mihi persuasit, p0st Varronem aut nihil aut paulum admodum in ipsa etymologia esse immutatum, primo

λ Hie non χω iis studiis loquor, quae hodio nomine QuellensOrschungen' apud vicino magno honore forent. V. infra.

13쪽

dissertationi mea addere in animo fuit; deinde vero prointer nimium iam libelli ambitum id facere Sup0rSedi. Ceterum iam nunc persu um mihi Me asstrmo, omnia ista tyma latina muXimo coli ducere OSSe ad grammaticorum latinorum fonto mellus aperi indos huius rei fructus maior in iis positu eSt, quam quod tyniologia hi Storia0, Si Isidorum unum exceperis, proderunt. Varronem y igitur patrem atque auspiceu DOStra di Sciplinae cum regnovi ena, huius tantum doctrinae Studia descripsi, cetera ad tempuSomi Si num ego quidem censo Varronem qu i limite

campum tymologicum partiri, quippe qui liberam etymologia explicationem diri urat ab iis qui aut tradita post tradid serunt aut iudicio critico .c ut Stico, V ut nunc homine loquuntur, exposuerunt in quibus Quintilianus et Gellius sunt aut quantulumcumque addiderunt novi t.' G. oet et . Schoell, viri clar. rogatu G. Wi-Wae V cl. bon volo mihi eriti oriant, ut novae Mionis editionis plagari pleramue p. per aliquot meti- in me una usum convorterem. Cui vir rum illu8tri uni triadi hoc loco ut par M. rat linum libenter profi-

Lectorem ad Addenda reicio quae in fine libri οὐ in inveniet .

15쪽

QUA SUMMATIM I 'ERSCRIBUNTUR GRAECORUM SYSTEMATA ATQUE OPINIONES i. CAPUT I.

De iis, qui Platoni fuerunt aetate superiores

Qui do relius praset oratis iuste secteque iudicii re vult, Somper et ubique iis tenetur lilli cultatibus quibus miti Ohistorica obnoxia St. QuaSi extra uiam PS ius animum ingeniumque egrediatur necem est, ut in aliorum quantum pote fit transeat id luod cum in sequalibus iam pol dimicile sit, tum in hominibus longi tempori in torvallo a nobis remotis nimis sero temerarium sal obrosumque videtur in ptum. Nihilominus hoc unum non modo iusti imum sed otium unico votum os iudicium. Qui non videt, illum qui res atque homine: superioris aevi deridendo ducat,

16쪽

non eos magis quam Se irri Sion exponero Facito niminde mens eius viri proditur, qui, ut alio a Scop plano

aberraSse censet, ita Sibi ad Summum Sapientiae culmen iam perveni Sse aut brevi perventurus videatur. Ut alios irrideat, uana ign0ret ignorantiam, i. e. doctrinam imperfectam, necesSe St. Id agendum St, ut praeterita quantum steri poteSt tamquam Vero aetatum Superiorum fructus et aevi sequentis igniculo ac Semina intellegamuS: non despiciendo nascitur intellegentia. Verum non minuidi issicile atque perieul0Sum opus videtur quam neceSsarium. de arcte noStri animi cogitationibus opinionibusque irretiti Sumus, ut inde OS X tricare non p0'Simus, quin OStrae uranea aliquantulum nobiscum asportemus. At fac, o elapSOS utque noestri quam maXimo potest X perte iam vagari. Quomodo in alienos unim Atran Silii grabilia US, cum praeSertim tam longo illi a nobis absint In hominibus mortuis ea undiqu0 colligimuS, X quibuS, quid Secum cogitaverint quave via ac rati0ne ud Suaesn0tione per Venerint, nobis Appareat. Verum eiusmodi Amminicula, quam vi improbo labore congeSta se Sagaci ingenio inter Se 0niuncta Sint ad aedificium Solidum firmumque X Struendum, hoc est ad plenam arum rerum descriptionem minimis Suppetunt. Quasi via doctrini historicis trita nondum Satis salebro8a Sit, iis, qui in antiquam Scientiam de linguarum vita deque Voc: ibulorum et . Odatione penetrare velint, nova etiam impedimenta eaque gravi SSima sunt, quae tam in ipsi u argumenti genere ac natura quam in nobis ipSi vertuntur. Nequae enim quemquam fugit, Opinor, hic cum maXj me

17쪽

nrduum AR , illam veterum mentem animo nobi reprae-S0ntare. Disciplina hodierna iam inde a parvula aetato corti notionibuΝ id linguam vernaculam pertinentibus n0s imbuore solet, partibus Orationi alii Sque rebus, ita ut maiore, quam vulgo creditur labore atque exercitatione nobis contingat, ut haec atque talia non iam irma ueterna,

gonseri humano velut innata putemus Verum, ut Sunt, inm- quam totidem victori , a mente humana I S longorum inoculorum luctatione ne tu sine multi erroribus reportatus, ea me perSPiciamus.

At vero longius tiam Iirogrediendum est. Hoc Statuanius. nostri tem I, Oris schola iuSto magis id ager0- quam tu una alitor seri vix potest, ut doctrina sua vere scholastica nos ditet 00tque Dum enim Singula udo firma, ab aliis rebus S 'gregata, per Se tabilia ac conStantia Ahibet, ea potius exanim it quam luce donat mors videlicet, non vitaeSt, cum talia non tam tuam cum ceteris lingua humanao partibus arcte coli rentia ut tu ex OStra tantum senis Semper vitam haurientia proponuntur. Unde actu in St, ut mirum luantum se in re honetica in Da part pri Sertim, qua vocιtur SatZphon etik, and hi' set in se maAiologia doctrina i instructio hodierna compositicia sua vocabulorum ibula . Woorden leghaart ut iti dicam et antis moriis atque impedimenta attulerit et etiamnunc ast erro non desierit. Iam ipsum argumentum cur proprium habeat incomni dum paucis explicare lic at Cum enim qua0stio de in Quae origin orta et ipsa etymologia tam grave tantiliae iii triclitum, ut Odi nobis quoque i, Omnibus numeri perlecta nondum contigerit, tum hic locus apud antiquo singulare quiddam Semper habebat, quod multo minus quam nos dis cultate ipsa agnoscebant et pes Spicere conabantur. Quo factum est, ut antiquorum dei CL do hae ro .g. M. Broal, Mai de omantiquo IS97 in cap. XVII los groupos articulo, et Passim.

18쪽

his rebus notione m0do audaces aut absurda nimium vid0antur in parte theo retica, modo Ubii Surpantur, neglegenteS, SocordeS, Sordidae, Semper fere et ubique mirae. Hae observatione in etymologiae graecae primordiis iam statim suum locum obtinent. Apud Graec0S, ut alibi nuSquam non etymologiam sibi consciam distinguamus oportet ab illa, quae vulgo tym0logia populari dicitur . volkSetymologie ).Ha0c in minimo sibi conscia apud Omne gente Semperoadem est naScitur e populi incli I atione lingua vernaculavvocabuli in omnibu partibu quam maXime en Si repleta sibi fugendi. Si hic regnum Dalogiae, Si Squam St. Extremum igitur ad commvnsem illum tot tarn quo variarum lingua mutationum fontem redit Segnitiam ' quandamdjeo, qua populu8, qua D Omne nova Semper perOSi, Ni non omnino neceSSari Sunt, propul SamuS: Sin minuri, quantum poteSt ad veterem normam mutata recipimu9. Sunt duo verborum genera, quibu novam quasi vitam inspirat a. ex Verba, quae mutatione phonetica deo mutata Sunt

inii otio : in Ieriaal. Wundi ib. do his rebus git in capito Laut uni Bogrisi s-assogintionen bol orto ut te linungen, i. o. deii vocabulis quR Fub b. attigi cum a uno Sub a tractata sunt, nil caput B deuiungΝwaiulol potius roserenda sint. Nompo senus . hoc aboleo uini Odi, quod ius mulati corto tempore, quod Repe definiri possit, uobis ostenditur, id quod in illis non obtinet.' Operae protium fortasse est, denuo monere, populum ibi huius Segnitiae conscium non esse. Unde equitur, reetam' pristinam vocabuli condicionem populo non animo obverSari plerumque namque negare non ausim, Semel atque iterum ut odio te antea tufium quendam in voeabulo per iocum laetum, idem emeientem atque etymologiam popularem in linguam penetrare ibique locum vindicare Plerumque, inquam populu non mutare vult, non mutat, Sed perperam tu ellegit vel remiuiscitur.

19쪽

- no corrupta dicam ut a vetero familia borrantia

non iam, cui utili Sint PerSpici intur, b. seri, quae aut sex linguis X inruis mutulit Rut X viroruin doctorum Sunccepta res p. L0hnWOrter' et mota in vanis i mera I .pularis ibi daptat. Unde und Sunt, Populus hase verba .vagribun tu' Olivaga in non sinit familiam ii An ignat qua ait Opt0ntur. Haec cl0m0ntia POpulari Sive tona Mumula fortuna adducta in quam mirus incideres sit coniectura', Omnibu notum St. Ab etymologia dii tu iis ahuct nil quoque ili scrupat, quod coni turis non contenta protinu suo iuris ud ipsa vocabula mutanda M. in loqu0ndo se oblatri Oc Sion in Scribendo progreditur. Imitio nimirum historica hic omnino d St. IIa aute in lymobigia apud Omne Semper gente plus minusve se proh Unditur, ubi quo an dem sex hibo imaginem ut Imin ex intima mentis humana 'mutura oriunda iusquam igitur initium hal set, nusquam lino m. IiStoria i domi, quocirca non hoc loco diutius morabimur. Huic luasi naturali tymologia cognata atque quodammodo Supserposita Si tymologia doctrinn, qua hac re vel rex imo ab illa discrepat, quod sibi est con Scia. Iam his paucis orbis patet quale intor haec duo onera mihi vinculum me videatur 2 Num haec ita ex illa prognata putanda St, ut Sit tamquam illi Surem regnoScen matrem, hoc St, ut men Shumana, Sui in hac re sibi conscia i tacta, deniquo iam saeuit item suam ponto ac Sciens dilatH ut luo sexerceat 3 Numquam prolocto hic locum abset analysis ut udo sub

tilis. qualem Mundi in clibro Vol et psychologie exposuit,

20쪽

quam analysin inibi equitur SyntheSi vel Systoma Subiectiv0-0biectivum ut dicitur. Tota philos0phin graeca ad Platonem Sque, nedum ab analySi de minuta, a quavis menti humanae analySi longi SSi me rem0ta erat ita ut n0n hac via primordia etymologine graecae Ante Plat0nem

At ne tenuissima quidem ut analySi hic praecedero debuit. Non, ut etymologia populariS, X Su nata ipS0 humani c0mmeatu US c0ntinetur en Su hiSt0rico omnimodo carenti. Iam prim apud poeta inhad n0Stram omnium animi inclinationem redit, in quam proni Semper quaerimuΗ quare deinde quo postremum quid Sed longum temp0ris patium apud Omne gente inter-c0SSiSS neceSSe St, anteqUam ejusmodi qua0Sti 0 ne etiam ad Pi in vernaculam pervenit sent. Quod cum sit, ubimen humana non iam Ogitat, Sed cogitare Studet, tunc denique etymologia ultra tymologiae popularis sin0S OX- tenditur, maj0rem aggreditur m0lem non Si definitam, metam, quam petat, Videt theoreticam, hiStoricum arripit SenSum'); ad Summam tunc undamenta quamvis exilia scientiae etymologicae iacta Sunt. MaXimum huius doctrinae monumentum Platoni Κra-tylos iamdudum aestimatus Si et, quod videam, Semper aestimabitur non m0d temp0r primus St, Sed etiam ut verbi effica et forma ampluS, praecipue numero quaeStionum completus earumque Solutionibu gravi atque profunduS, ut usque ad hunc diem nobi quoque Semina uberrima contineat admiratione magi dignu quam Xplica-

' Homo, non iam so Suoquo de intentu contentu,quo ut reliqua minus videat, a se animum circum eiXtendit Succurrit animo intervallum Spatii et temporis, videt diScrepantias haec duo in unum coniungit, ita ut unum alterum regere atque efficere putet SenSus historicus Datu edit.