De Vita et Morte Roberti Rollok ... narationes; auctoribus Georgio Robertson et Henrico Charteris

발행: 1826년

분량: 115페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

31쪽

retur praeter votum tamen ad Publica negotia pleraque invitus evocabatur, qvie quidem ille egregia SanctisSimaque Prudentia Xpedierat. Praecipiti plebis et turbata, Diatu O ejus consili in Ordinem redierunt rara geli socia Prudentia, nec assiduus prudentiae comes Zelus, utriusque tamen insignem temperieii ROI LOCO indiderat qui mulier tacito dispertit arbitrio, quam sensit cum Ecclesia una Respublica Scoticana cum insigni suo emoluinent Sibi salutarer n. Novissimo vitae biennio sie curi Publici involvebatur, ut ejus valetudo hostilis satis indies labasceret assiduis enim calculi cruciatibus angebatur, stomachi infirmitate languescebat, veruin quantum judicio hiuliano consequi alemus, nisi hoc ipso tempore Ecclesiae nutanti ac periclitanti Opera sua Subvenisset, in miseriarum Oceanunt essundata fuisset. Inconsulto armatae l)lebi conchu'Su, Regi ac Senatorum ira vehementissime eX Sit, quo factum iit Ecclesia et Respubliea in praeu uptum et anceps periculum devolveretur squalida enim ac lugubris rerum conditi quae tum tempori eVenerat, trucem lachrymabilemque faciem spectantibus praebuit cum in turbis his componendis complure operam et oleum Perdidissent, lurit tandem, tanquam sidus salutare, SanctiSSina a ROLLOCI prudentia Pietatate ac sapientia, humilitate conditis, tantuni Regii pectoris possederat, ut ejus animum in Ediuburgenos asperiorem lenierit, Ecclesiam ex incendio Renapublicati ex conflagratione eruerit Quamvis RoL-

32쪽

14 VITA ET MORS

LOC insignis assurgat honos quod hac tempestate lingubria Ecclesiae detraxerit, turbata ad pristinum Statum revocarit, cogor insignia nominis ejus Ornamenta Silere ac transilire. Si enim illius temporis historiam perteXerem, rotae inSta rapidive gurgitis agerer, ut in praesenti negoti consistere nequirem, longeque digrediendum ac euatiandum mihi foret. Res, OLLOCI continuis vigiliis, ac indefessis laboribus compositas, ac in pristinum Statiun remeantes, insequitur Synodus Taodunensis, quam viSum Regi Sua praesentia ornare. Synodo Praeses omnium suffragiis ΟLLOCUS designatur Synodo Perihi non multo ante habita, quae Severius ad Speciem decreta vides-bantur, hac Taodunensi benigniorem commentarium sortita sunt. Flagitat ex vellet Synodi1 nonnullo designare, qui Xcubias pro Ecclesia ducerent, ne quid ea detrimenti caperet. Confestim pedibus itur in eam Sententiam pietate ac prudentia eminentiores deligendos, iis provinciam hane demandandam. Ex his RoL

LOCUS unus. Ortim unu tempori ac administrationis vallo ei cumseptum fuit, defunctique muneri rationem prorimae modo redderent decretum. Hi EccleSiam tumultu quem memorabam, misere quassatam maturi conSilii ac perpeti induStria reficere, sensimque restaurare adnituntur.

Anno 1598. praecipiti hyeme graVius Solit morbi pondere gra-

33쪽

vatus domi se concluserat. GUT,IELMUS COTUS ex intimis unus consulit in domum suam transiret, aerem Sereniorem ac liberiorem hauriret, ut valetudinem recuperaret: OnSilio Obsecundat, transitque In limine pristiuus vigor redire videbatur, Verum confestim geminata morbi vis lecto elui affixerat. Ille cum Spiritus linquentes, seseque in confiuio mortis discit, coelesti gaudio quo semper Xuberabat, mellifluisque sermonibus Omnes qui inviserant perfudit verum laetitiam interpellabant Obortae omnibus

lachrymae, tantum Virum nondum matura aetate praeripiendum, adimendum Ecclesiae parentem, Reipublicae Salutare colvineti neminem Superesse qui turbas in Ecclesia componat, offenso principi cives, Ecclesiam, insinuet. Ille prudentia solita domestica digerit uxoremque post decennii ultra sterilitatem uterum serentem amicorum curae serio commendat. IngreSSi ad eum PATRICI GAI.LΟVIDIO, DAV1 DE LYNDE SI amorem in Principem qui semper ejus animo medullitus insedisset, testatum fecit, in eoque Occubiturum Se professus, flagitat interim ipsius nomine Regem adeant, hortentu que vellet Religionis orbitam, quam inoffenSO cursu hucuSque PressiSSet gradu non vacillante ad ultimum Vitae spiritum calcare, neque Spe amplificandi regni, aut nefariorum tacitis technis ab ea divelli. De Eeclesiae Pastoribus, qua par esSet reUerentia, Sentiret, loqueretur.

Illud inquit Christi ministerium quantumvis humile ac abjectum

34쪽

16 VITA ET MORS

humano calculo illustri gloria tandem fulgebit. Ingressi deinde Pastores Edinburgent quibus assidentibus sic infit. A gritudinis mole

lassus, vitae hujus pauSam C Xitum anhelans Spiro, ac spero. Non si Christum didici aut docui, quin in eo erumnarum harum levamentum sentiam Academiae cura fratres altissime semper animo meo insederat, quanta ego eam fide ac industria administrarim, testis Deus, ego mihi Probe consciu Sum, quantum ex ea in Ecclesiam et Rempublicam emolirinentum redundarit, vos testes Rumpendum mox vitae meae filum, trajiciendumque mihi in patriam diu, multumque cupitam, ne quaeSO me dempto nimi amare Orbitatem suam defleat Academia VOS, VOS inquam, non noverca Verum genuini arentis vices Obite, eam Vestro Sinu alite, OVete. PaStorale munus non jam pridem mihi incubuit, quod quamobrem in me suSceperim non vos praeterit. In eo egregium quid raestitisse me affirmare non audeo, Volui SSe tamen, audebo. Memoride eStrae non Xcidit, SDiodo nodunensi delectum me cum aliis quibuSdam, qui pro Ecclesia excubarem, in Xcubando, cum Dei gloriam, et Ecclesiae incolumitatem, tumultu quodam miSero quassatam, mihi ob oculos habuerim, nullius in ea admissi flagitii poenitentia discruciari me profiteor. In pastorum dilaburgenorum unier geminando, duobus praesertim illis qui studiorum tyrocinium sub mea ferissa exercuerunt ad munus illud invehendis, cum in iis dona muneri congrua, Deum-

35쪽

ROBERTI OLLOCI. 17que eoruni laboribu propiti una, perspeXerim, tantuin abest illius facti me poeniteat, ut tu hanc usque horam Sunun potius perfundargaudio Susui ravit quidam nuperrinae in aliuem meam, diSSeminatum rumorem, torqueri ne animo ob inique geSta in ista provincia. Deum arcanorum omnium arbitrum ac testem, ad cujus tribunal ego mOX Si Stendus, appello, cum in omni hoc negotio, pro divinitus indulta

mihi pietate et prudentia, ad Scopum legitimum collimari, nihil esse quod me cruciet aut angat. Non eo quidem inscias, cum Ecclesiam

ac Rempublicam DeXu adamantino, eoque fraterno colligarit prudens mundi opifeX, in hoc remis ac Veiis incubuisse me, ut mutua emolumenta promOVerent ne Reipublicae gladius in Ecclesiae perniciem stringeretvi , aut Ecclesia in principem, aut rempublicam acerbe inveheretur, bellumque non necessarium eXcitaretur. Neque tamen ita Die pacis amor fascinavit, ut genuinam ab adulterina non Secreverim, aut affectus in Principem eo me abripuit, ut in ejus gratiam Vel labeculam ullam conscientiae fuerim inducturus, Verum meorum factorum candor etiam me Xtincto luceScel. Ceterum fratre unanimi Oncordia ad opus Domini coalescite. Quid magis incongruum quatit pacis praecones, litigio ac discordiae carnificina dilacerari, hac tempestate, qua tu insidiis Oste Sunt, non lite Spargendae ireS, Veriunpace refovendo Sunt, petendum ac lim tendum hostium latus, non inutua jugula. Principi vestro debitum Obsequium praeState : rara

36쪽

18 VITA ET MORS

temporum felicitas vobis Obtigit, Principena nacti estis, iii cum lacte Religionem hausit, quae ejus VisceribUS recondita cum eo calcavit, Religionem disciplina circumvallavit, circumvallatam Suo praesidi teXit Ecclesiaeque patrociniuin Sic in Se SuScepit, ut quam diu eum vita non deserat, illud non deSerturum e documentis innumeris palam fecerit. Quod itaque blande mulcendo ei licere valetis, ne torquendo Xtorquere frustra adnitimini Seri cavendum ne ex hoc felicitatis fastigio pessum Se det Ecclesia. Quiverat Paulus Onesimum fugitivum apud se retinere, renuit tamen ne Philemonis beneficium e necessitate esse Viderethu'. jus vestigiis insistendum vobis in tanti ponderis negoti sentio. Deus pater Iesu Christi, Osomni benedictione spirituali locupletet, fortique robore muniat, administerium istud strenti obeundum. VesperaScente eodem die, properare mors videbatiu , quam ille

OdoratuS, Sermonem occipit, non humano cerebro XcuSum, Verum

coelitus a Dei spiritu stillantem, qui cunctis astantibus. Stuporem in-jecerat. Aderant Medici qui medicamentis Suis vim morbi lenire quod vigor naturalis deficeret renuerunt. Ad Deum itaque verso sermone : Tu, inquit, Deus medeberis mihi dein preces et intensissimo fundit, orans primo vellet Deus sibi suisque peccatis propter unicum Christi sacrificium propitius SSe praedistan omnia quantumvis ad speciem speciOSa, propter cruci Christi eminentiam, pro

37쪽

stercoribus se ducere : precatiis dein Velle Vitae Sude exitum faustum ac felicem indulgere, ut misericordio alis opertus, in Christi sinu Oecit beret, fruereturque Dei vultu quem crebro anhelitu intueri sitiit. Ego te, inquit, subobscure in verbi speculo vidi, largire utilii diu multumque optati vultus tui sempiternam fruitionem. DereSurrectione et ita aeterna verba promit ac si terra derelicta tu coelos translatus fuisset. Singulis qui astabant dextra prehensis, tanquam Patriarcha, summa verborum Sanctimonia ac gravitate benedicit benedictionem hortationibus pro cujusque indole ac lunere prudenter miscet. Ea nocte praeter spem paulum requievit. Die qui eum insequutus est, urbani MagiStratus, OmPlures etiam e Ordine Senatori eum invisunt, quos tota lectum accumbentes Si ansatur. Quantum praesagiis ullis assequi valeo, egrediendum mihi vitae hujus limen transeundumque in Patriam : neque hoc niihi acerbii , novissimum enim hujus vita diem crebra siti concupivi Academia semper anxium ni maXime habuit, eum ego jam deserim us, si celarem os, quem meus calculus Sufficiendum mihi, Academiaeque praesciendum censuit, incuriae maculum non Xuerem. Quid attineteXtera regione perUagari, Peregrinum Sci Scere, qui huic rOVinciae praesit, quem interim doctrina disciplinaque hujus Academiae lateat 3 Domi virum locupletatum donis, ac ad munus inStructum habetis, HENRICUM CHARTERISIUM qui eruditionem me Praecep-

38쪽

20 VITA ET MORS

tore uberrime hausit, professorisque Philosophici munus decennio egregia cum laude perfunctus est. Hunc VOS in Academiae puppi Sistite, ejusque clavo apponite Deum illi propitium ejusque labores

beantem conspicietis. Vos X mcio Academia Maecenates ac alumni essetis, altior quaeso ejus Sollicitudo animos VeStro subeat. De domesticis quid dicam, Xorem deser uterum ferentem, Iulum a VO- bis summopere contendo, sentia illa amorem quo Semper me ampleX estis, Xtinet me, non XaruiSSe. Nunquam mihi die aut nox aegritudinis Xpers, illa me tot morborum aerumni quaSSutum, Suaviter semper fovit ac refocillavit ingenue profiteor e omnibus stipendiis meis non coacervaViSSe me obolos duOS, nunquam enim mihi cordi aut curae mundana haec. Quorsum multa Verba perderem ne quaeso affectus VeSter in me claudicet in eam. Magistratus, Senatores, Olenni promisso fidem dant facturos se Omnia e animi sententia Prosessores dein Philosophiae ad perstandum in mei debitumque successori suo obSequium hortatur. His eractis, Verba insigni sanctimonia ebulliunt. De meo, inquit, gratiae, memoria, Visus, auditu reliquique Sensus mei tam eget quam unquam, ast ab hoc mundo alienatum cor meum, et quorSum Domine Jesu corde meo non fruereris, cui soli in illud jus, in hoc per omnem vitam incubui, ut illud tibi diearem ac consecrarem, illud quaeSO assume, ut tecum commoretur Haec loquu-

39쪽

tus, invadit eum lenis quidam Omnus, e quo Verrectu summo anhelitu flagrat dissolvi, ac esse cum Domino. Veni, inquit, Domine Jesu, miserae hujus Vitae filium abrumpe matura domine ne tarda Jesus me redemit non ut caducam lianc verum aeternam vitam indulgeret ' eni JeSu, largire vitam propter quam redemisti me. Astantes flebili planctu vicem suam in ejus obitu deflent. At ille : Omnes vitae hujus gradu emensus sum, ad OViSSimum Perveni, cur retrogredereri hunc gradum Domine Jesu tuo comitatu feliciter emetiar. Deduc me in eam gloriam quam per Speculium tantum vidi: utinam apud te diversarer. Qui astabant significant diem posterum Sabbathum esse, unde hujus Sermoni occasionem captat. Tuum Sabballium Domine, aeternum meum abbathum inchoet, auSpicia Sumat aeternum abbathum meum a Sabbath tuo. In mediam fere noctem modicam nactus est quietem, quam conseStim morbi vis interpellat, supremamque horam adesSe ratuS, AI TERUII HALCANQUΕΙ,LVI iiivitat ad Se Venire quo ingreSSO, hunc suscipit sermonem : Quod diutissime munus Pastorale Edin-bm gi Obieris, quodque non recens OStra amicitia, accerSendum te curavi, ut reverentiam qua semper a cunis Christi ministerium reveritu SIUN, teStatam facerem; ego quidem pro modulo doni prece in sinum Dei fudi, tu quaeso pro me precum Sacra peragito, ego corde ac assectu Sequar interim ne protrahi vitam hanc flagita Provo-

40쪽

22 VITA ET MORS

lutis omnibus qui aderant in genua, preces celebrat Baleanquellus. Inter reliqua flagitat, vellet Deus tanti Viri diuturniorem usuram indulgere, cum Ecclesiae ac Reipublicae Salu tantopere eam poscant. Sic Orantem interpellat, satias, inquit, mihi hujus Vitae, unice in votis meis habeo vitam coelestem cum Deo in Christo reconditam. Consummatis precibus in verbi praedicati illustria encomta resolvitur : Verbum, inquit, ita mors, nec ulla ulli ubSque verbo salus non est, credite mihi, flocci negotiiun verbum praedicare : perinde non est a Platonis, Aristotelisve teXtum interpretari, aut orationem pigmentis ac lenocinio sermonis oblitam conteXere in Sanctimonia, humilitate, flicaci spiritus demonstratione situm est Verbi praeconium : quanti illud semper fecerim testis Deus Dei ad reces revertitur, Veni, inquit, Domine Jesu, horum Oculorum nerUOS HINPe, alios mihi largire cupio diSSOlvi ac tecum Sse, matura Venire Domine Jesu, ne ultra disse : egredere pusilla vita, ut ingrediatur melior illa vita Dei insere Domine Jesu huic corpori manum tuam arripe tibi animam istam. Ad abbathi auroram usque altum iis silentium, quod tandem hoc sermone abrupit, Veni Domine, ne morare diei noctisque fastidio lassus sum, veni Domine Jesu ut ad te veniam. O dulce, faustum ac felix vitae hujus divortium, veni Domine dulcedo mea, emancipato animam hanc ut te marit Suo fruatur, cor istud meum bipartire, ut

SEARCH

MENU NAVIGATION