장음표시 사용
1쪽
aS par of the Foundations of Wester Civiligation Preservation Ρroject
Reproductions may noti made Without permission hom
3쪽
4쪽
COLUMBI UNIVERSIT LIBRARIES PRESERVATION DEPARI MENT
5쪽
6쪽
AMPLI SSIMI PHILOSOPHORUM ORDINIS CONSENS ET AUCTORITATEI ACADEMI GEORGIA AUGUSTA
SUMMOS I PHILOSOPHI HONORES BIT CAPESSEXDOS
7쪽
Examen rigorosum habitum est a. d. XV Kal. Aug.
lia a libri H Iliadis parte, quae est de Hectoris
et Aiacis certamine singulari multas ossensiones inesse iam dudum viri docti intelloXerunt, e quibus unum hic memoro, oechlium, qui in Ind. Leet Turie. 1858vohementissime in poetam huius carminis inveetu est. Cui quamquam uenigerus aliique oblocuti sunt, timeninitium huius libri pessimum esse ne ii quidem nega-Verunt, qui cetera iniuria reprehendi arbitrabantur. Plane novam sententiam nuper Robertus in eo libro,
cui inscripsit Studien ur Ilias pag. 16 sqq), hoc
de carmine protulit maiorem eius partem recenti poetae deberi, sed pugnae ipsius deseriptionem et iurgia, quae ante pugnam fiunt sus 219 72), ex carmine antiquissimo deSumpta esse quam opinionem praecipue e armis heroum effecit. Atque ipsam rem illo quidem optime perspeXit tamen multo intricatius quam Suspicatus est res Se habere ut per hoe e opuSculo apparebit. Libri Winitio sinis librim sino interruptione Ontinuari videtur Hectorem et Paridem, quem fratri obviam saetum in versibus Zi03 sqq legimus, ad pugnam proficisci narratur 1 7 . In iis quae secuntur utrumque Glaucumque tertium singulos Achivos eoidere audimus, inter quos Areithoi silius Arna oriundus, a Paride necari dieitur. Eiusdem Areithoi κορυνχητον quod in versu 1 3 iterum mentio sit et cognomen eX-plicatur, versus 8 sqq alius OOtae SSe atque armen, quod sequitur, apparet. Nam si uterque Oeus eiusdem esset, sine dubio in priore cognomen Xplicaretur itemque opinor si 8 sqq vetustiores Ssent. Nam epitheto quod nisi de Areithoo non dicitur, eiusmodi explicatione opus esse puto. Moinde Areithoum patrem
8쪽
hominis a Parido intersecti esse poetam prius roserre quam Menesthei ipsius nomen notandum aest Menestheus enim pariter atque Eloneus et Iphinous Dexiada, qui eodem tempore occiduntur, et Omne sere heroeS, qui talibus in enumerationibus commemorantur liomo obseurus est cuius hoc uni loco iXcepto iusquam mentio sit et quem necari minime interesset, nisi si lius Aroithoi illius clarissimi diceretur quem ilim carminibus celebratum Sse iam ex cognomine tonsicitur. Sed hoc loco a poeta eum commemorari, cui citi iis fabulis quae sunt de bello Troiano multae partes tribuantur, Valde miraremur, nisi paulo post 13 sqq, ubi NeStor re a Se gesta narrat, aptissimo plura do io dicerentur Quae cum ita sint, in versibus 8 sqq vss13 sqq respici pro certes habeo. Accedit quod iss13 6 ad laue et Diomedis homiliam spectare viri
docti dudum cognoverunt Quin igitur us 8 16 carminuti coniungendorum causa saeti sint, dubitari nequit. y Relinquitur, ut de patria Areithoi agam. orsus enim H 9 et I 3 sqq inter ses discrepare videntur; nam in versu 9 Arna, nobilis Boeotiae urbs, i eithoi patria esse dicitur, cum X altero loco tum Areadem vel leum esse sequatur, quoniam cum Lycurgo Areade manus conserit. Sed cum fieri non possit, ut inversu orna Boeotia intellegatur, quia Areithoum in in Arcadia intersectum isse poetae occl374 1 eon stabat, mill erus Hes Gaertringen Pauly-Wiss. 4. V. άργηίθοος Arcadicam quandam Arnam respici conisecit
Ventgelii opusculo Philol. L, 385sqq et scholiastarunt ut dicit testimonio nisus Ventgolius d. l. de Arna, fonte quodam Arcadiae Paus. VIII 8, lx agit teque
tuorum sententiam Scholiasta profert non moverunt 'si novissent, non ad hauc interpretationem ierfugissent. Neque aput ullum Scriptorem eam commemoratam invenies. Restat igitur nihil nisi sontis nomen. Huc accedit, quod aeque ac sontem illum, sepulcrum Arei thoi prope Mantineam esse Pausanias VIII 11 3)t 'statur Arcadum autem cum hostis sit, ipsum probabiliter Arcadem mon isse iontra dixerim. Tamen Hilleri sententiae accederem, quia urbem Boeotiam respici prorsus incredibile ist, misi Veteres verum vidisso mullo verisimilius lutarem Scholiasta, ut Supra XpOSui, Arenam urbem Arcadicam intellegendam esse iuspicatur Tamen Arena Arcadica non minus ignota est quam arni Areadida. Sed tum variis Messenes nominis formis Xemplo utatur, quarum utraque apud Homerum extet B 82 φ b) otiam Ἀρήνην Ἀχὶν Ἀρκαδικα apud momorum MemorarieXpecto. Arena autem Homerica B 92 A 23h in Triphylia sita erat. Tamen grammaticum in errorem incidisse ut arbitremur necesse non est Nam et Lepreatas Arcades haberi voluisso traditur Xon. Ioll.
Arcadiae partem censuisse audimus Cie ad Att. VII
2.3 cf. cyl. 44') Atqui Minyei fluminis, quod apud
Arenam illam in mare essunditur A 22 nomen a Minyarum gente translatum esse apparet cf. E. Meyer Geseli. d. Ait II 19, ) Itaque inter Arnam Boeotiam et Arenam Eleam easdem rationes intercedere atque inter Minyarum gentem it Minyeium diumen veri simillimum puto. Accedit quod Lycurgus illo qui Arei- thoum interfecit, impri nisi Leprei colebatur, ubi templum Iovis Lycaei et Lycurgi sepulcrum fuisse Pau-
Sissimo intor Leproum rea lium et Eleum distinguit. E. Moyor etiam ad . 28 sqq animum advertit, ubi Neleus filiam Amphionis reges, qui ἐν 'Oρχοιμεν* ινυείω regnabat
in matrimonium duxisSe narratur.
9쪽
regna SSe iure SuSpleamur, recurbis Triphyliae antiquiSSiniae, quae postea e hominuni memoria prorsus evanuit, ut ne hoc quidem constaret, ubi sita suisset
cf. Paus V 6,2 Strab. VIII 346 7 a Leprei rege,
quod ut apud Homerum nondunt memoratur, ita posterioribus aetatibus inter nobilissimas Triphyliae
urbe erat, necatu eSSe narratur i. e. hae fabula indigenas ab advenis, Arenata a LepreatiS, Victo OSSe exponi Videtur.
Vna ui hic quoque difficultatem extare concedo: Utramque formam eodeni modo Homeri temporibus in usu fuisse arbitrari cogi ii mr Sed tum mon unius
poetae loci sint B 00, 1 23, H ), probabiliter ea
nomine eaedem dubitationes fuerint, scire non nullius momenti existimo. Sed haec quoque res incerta St. Arene enim illii Oebali filia, Tyndaret Icariique soror, tribus locis Arnae noni in vocatur Seholis ad II 58l, EUSt. Und. . . Seli Ol. Eur. r. 457 Sed cum illis in locis et plane eaedem res narrentur et fratri quoque Arenae perverse nomen I καρος imponatur, SehOliasti illis auctorem eundem duisse Manifestum est neque utraSque Orma in usu fuiSS hine confici potest. Ininio Varias formas aut levi corruptelae aut mythographi confusioni deberi probabile ist et quod ad Iearium attinet, alterum Verum SS Videtur, quia etiam Daodali filius interdum salso Icarius nominatur. Ergo Ialythographum inune AEtiam momina ύρνη it obninter se confusisse non ineredibile idemque iam Homeri' Cf. Wilamowit2. Hom. Uni 284sq; rationes quae inter Lycurgum et Aleam intercedunt, posterior0 esse ut liut recte Rappius P. ROScher. yyth. Lex. S. v. Lycurgus O. 4 coniecit. - Paulo aliter de Messene os s habere apparet Forma Mεssi in Iliacie. εσσήνη in Odyssea extat; - urbem, Μεσσήνη regionem significat.
temporibus evenisse e illis Iliadis locis officiendum est. TZetZes ad Lyc. 11, qui utrasque formas novit ζάρχυνης. .. ξ Ἀρνης, Λαριοι ii 'Iκάροιο , uni 'Daριος
et ' Daρος eiusdem nominis varia forma eSSe non nesciat inj, de Arena et Arna eodem modo reni se
habere non Vidit, quoniam Arnae Aeolum patrem tribuit i. e. Boeoti matri in Arenae Oebalum. Donique telii coniecturam 'Aρκadis aιονra probabilem non esse ad noto. Haec Si tradita SSent, non urbem, Sed terrani nominari certe miraremur. Progredimur ad eam narrationi partem, qua er-
tamen introducitur Apollo et Minerva ut Hector Achivorum aliquem ad certamen provocet inter Se conveniunt H 17 43). Expectamus igitur, eos tale quid suscepturos esse, quo con Silium consteiatur. Neque vero quicquam eiusmodi leginius, Sed Helenus Vates, qui deorum voluntatem divinare dieitur, Sua sponte fratrem, ut Achivorum Optimum prOVOeet, adhortatur. His ossensionibus commoti nonnulli viri docti colloquium deorum a certaminis poeta abiudicaverunt ei Dueniger, es hom. Abh. 264, 290 Fieh. . om. Il. 240 sqq), quoruni Singulorum Sententia eXponere Superfluum puto, neque puSculo procedente quid singuli singulis de locis arbitrati sint enumerabo quid ossendat ossenderitque proferam permulti e opinionibus ea quae gravia videntur eligendo. In versu 38 Apollo Minervae haec proponit: Eκτορος ορσωμεν κρατερον ιενος innod istoto ου' ν τινά
Primum igitur Minervam assentiri deinde quid di secerint ut Xponatur postulamus. Atqui in versu 3 deam 1 δ' ἄπιθῆσαι legimus, quamquam Apollo ei neque quicquam mandavit neque suasit ut faciat. Sed uno loco in vocabulum ἀπιθειν eodem modo die Koech-
Sehol ad x0g. in Iliad. g. 130. y Non recto Hontgius in adnot. editioni h. a. l. raetore. 108 consorsendum consuit, ubi Nestorem Diomedis dicto parentem currum revera conScendiSSe interpretandum est; ceterum locus a. l. L pendet: Θ 105 6 - 211 2.
10쪽
MinerValii Recessuram esse Xpeetamus. eadem Verba
traduntur, quae in versu H 3 extant. manes autem offensionem mala libri S 381 imitationes ortam esse constat Ibi enim 373. 80y Iuno a Ninerva monita ut equos ornatu instrueret, in iis quae secuntur iussa sacere dicitur. Iure igitur verba οὐκ ἀπίθησε ibi leguntur Ceterum Will 92 a l. mpendero iam Hauptius in appendice observationum Laeli manni pro
imitatum poetam librii voce πιθεῖν eodem modo abusum versumque 3 sic intellectum voluisse: Dea Apollinis propositioni accessit', cum in versu E is vocubulum ita dici ei videretur, verisimile esse cenSeo.
talia compilatoribus tribuenda sunt indignis qui poeta
Vt igitur discrepantia ea, quae inter 84 et 3
extare videbatur, ita tolli possit, tamen quae Seeuntur cum is quae praecedunt, nullo modo concinunt Non deos vel aliquem ab iis iussum ea facere, sed Helenum Hectorem ad provocationem irritare vidimus, qui sua sponte fratrem orat, ut sibi obsequatur, quoniani fratres
sint. Neque versu 3, tui in fine orationis traditur, offensio a tollitur, immo nova quaedam adicitur eum' eum M discrepare iam inlexandrini intellexerunt. Praeterea melenum dictis deorum munime paruisse
notandum est, uni voluntatem eorum ultro cum fratre
communicaret Nam Mi ipsi tortamen instituor; in animo habebant ergo quomodo illi audaciam eius acceperint ut exponatur, postulo. Tales inconcinnitates, Si de integro loco res esset, non extarent, immo colloquium feorum meloniquo irationem inter se non cohaerere claruni mihi videtur Praeterea , 52. in quo Helenus quae a dis non audivit, profert, ad 17 sqq
prorsus non quadrat V Helenus, ita sine dubio Minerva Hectori mortem nondum imminere eiebat neque certamen fieri passa esset, in quo ne Solus Achivoruni pugnator necaretur, perieulum erat. Denique ut E. SchwartZius me monuit, Ss 44 et 5 coniungi non possunt; nam των et η ρα θεοῖσιν vi pudax inter se pugnare apparet. Neque vero recte ii iudicaverunt, qui colloquium deorum ab eo compositum esse, qui ortamen libro adseruit, arbitrati sunt. Neque enim deorum partes peracta esse e Versibus 8 60 sequi, in quibus dispectandi causa in fago considere dicuntur, Schwarigius mihi persuasit. Nam compilatorem etiam us 58 62, quos carminum Oniungendorum causa inserere ne eeSSenon erat, Sine ulla causa et ratione adiecisse prorsus incredibile est. Immo poetam ea inventione quae inversibus 8sqq Xtat, in posteriore carminis parte uti in animo habuisse videbimus. Duorum igitur carminum fragmenta in hac prima librii parte contineri iudicandum est, duoque carmina per totum Oe carmen, in quo de Hectoris et Aiacis certamine singulari agitur H 1 3l2), compilata esse opuseul progrediente p- parebit. Sed quoniam ot dis et Priamidis de certamine faciendo Sermo est, num utroque in carmine de Oaetum Sit, quaerendum est. Rem ita se non habuisse forsitan iam ex versu 2 concludi possit, quem cum 7 sqq non congruere Bischosfio Philol. XXXIV concedendum est. Heetorem OStquam e nondum moriturum Sse certior factus est, talia proponere, qualia ii, profert, absurdum est. Sed si cui hoc argumentore non satis probari videatur, ne quaestio per totum opusculum in tenebris iaceat, iam nune Robertum l. i. g. 172 altercationes heroum quae ante pugnam fiunt, non ad certamen, Sed ad proelium spectare statuisse mihi liceat monere. Itaque si pugnae quo que descriptioni reliquiae duorum carminum, quorum in altero de certamine non agebatur, inSint, quod Ve-