장음표시 사용
31쪽
merus Sus SSe dieitur, eadem, Sed amplius in Ilero doti vita Homeri narrantur, meque Ver 'iovi quid indo discitur asseruntur versus, in luibus in colas coloniae Cymaeorum ut reei litatur Homerus ob se erat. His auditis Tychium eum invitaSSe, ut ad Sedeverteretur In ipsis versibus Tycliti menti, non fit, sed Neotichenses compellantur Similes at pie de Tychio Tabulae te Themio rhapsodo. Homeri iraeceptore Vit Her. 4), de Mentore Ithacesio, de Metile Taphio 6 7y narrantur quibus de ses bene meritis Homerus eo gratias egerit, quod heroas homonynios fingeret 26) Omnes has sabulas nihil valere clarum
est Vnum autem gravissimum est: et in Odyssea et hac in sabula Mentor iliacesius esses fertur, pariterque Mentes, qui in Odyssea aphiorum re Vocatur, hic ναυκληρος da των περι ευκάδα esse dicitur i. e. ano των περὶ Tu νον χησων. Itaque ut Tychio quo pie in Herodoti vita eadem patria atque apud II Omeruui tribuatur, Q 0stulo, meque quin cis, qui hanc Nitaui
Homeri scri lisit, in versum 22 L non 'Inp, sed j dolegerit, dubitari potest Nam et Hyde et Neonticlius urbes Lydiae sunt, atque pro In nonnullos di le
gisse Strabo I 408, XIII 626 resert salso Hydam
enim AESse Lydiae urbem, neque intellegi. cur Aiax inde Seutum leti erit Idem contra doctionem 1λο proferri posSe non Vidit Cur scuti arcessendi causa Boeotiam in urbem Aiax, cui in Iliade patria non tribuitur Wilamowitet. Hom. Unt. 24 sq), se contulit Nam Aiacis latriam olim Locridem fuisse hoc ex loc0 sequi Robertus mihi non persuasit. Immo lectionem Ydy Vetustiorem esse putandum ist, quia si Aiacem ex Lydia scutum arcessere Graecis issensioni irat, mirari Vi possumus, qua de causa facile fieri potuit,
in re non offenderunt, et e Strabone et ex vita Hei 0
Inspiciamus ceteros loco Homericos, quibus Hyde et Hyle memorantur. Si eos duos VerSUS neglegimus, sui in appendice catologi naVium et in catalogo Troianorum extabant, et quos Aristaretius iure eiecit quo laetum est, ut in eodicibus desint, uno versu excellio, ubique traflue lectio traditur, at lue hoc uno quin Hyle illa Boeotia resiliciatur, dubitari nequit. Hi enim Hyle inter urbes Boeotorum enumeratur tu torque Syllaba hoc uno loco producitur omnibus deteris locis et syllaba illa brevis est et Lydiam urbem respici aut clarum, aut utra intellegatur incertum eSt. In versu F 385:Tμωλω Duo νιφοενιι, Ἐδης ἐν πίονι δι suo urbem Lydiam respici constat indeque lectionem viii Veram esse enicitur. Vbi Hyde sita fuisset, Veteribus non
onstabat. Concludebant hoc e versu, eam eo loco e XStiti SSe, quo OStea ardes o Sitae erant. Gravis-Siuium est hoc quoque loco lectioneni Γλης tradi, unde nonnullos Lydiae quoque urbi hoc nomen suisse sed eum brevi prior syllaba arbitratos esse Sequitur. Etiam illi duo libri L vorsus, quos Alexandrini damnaverunt, ad urbem Lydiam pertinent. Strabone X HI 626 o Eustathio testibus codices inveniebantur, ii quibus post B 866 versus F 38 inserebatur, unde nillil novi comperimus. Eodem Strabonis Oe nonnullos versu L 783, ubi Arimorum mentio fit, apud
s iones dabulares aransponi videtur Hinc ia, quae rabo dicit Hydam saepe fulminibus ictam esse.
Rolincuntur os E 708 sqq, qui dissicillimi sunt. In vorsu E TU Zenodotus Aristonico teste legit,
suamquam versum ad urbem Boeotiam pertinere per-
Mileuum videtur Zenodotum etiam in versu H 221 dii legisse non improbabile est Neque enim Strabo vel Apollodorus quemquam nominat me quidem
32쪽
timos SSe, Superfluum erat X poneri An ea, in qui
bus de Boeotis agitur, adiecta sunt et 8 707 8 olim ad socium Troianorum spectabant' Orestem et Oeno. maum iterum in versibus M 1394 1 memorari totum est Orestes et Oenomaus homines Troiani postea ab Adhivis occiduntur, II 193 A bin, sqq) Axvlum Teuthranidam et E 705 Diomedes G interficit Prae terea Teuthram ipsum, Telephi educatorem, Mysorum regem suisse nemo est qui nesciat. violent Priamidae patronymicum hic poeta mutavit. Itaque etiam re s-bium Hyde ensem aliquo loco in Troum sociis enumeratum esse valde credibile mihi videtur, neque cum Hydam divitiae in proverbio sint, mirabimur, 'u0d Oresbius μεIα πλοίτοιο Ἱιεμηλως Vocatui resbius igitur probabiliter Lydus est, neque cum Tiol recentes sint. fieri potest, mi hoc e loco cum Dumnalero ap. Studia icetha, yrene 197 sqq aliquid de Hectoris patri Boeotica efficiamus. Atqui eos locos, ubi pri0rsyllaba vocis I da ves Γλη corripitur, omnes ad urbem Lydiam spectare Vidimus, ergo Oe novum esse argumentum puto, quo etiam H 22 ad iam roserendam esse coniiciatur Tamen riuod ad E 708 sqq attinet, una dii licuitas relinquitur: si hic 'd δὴ legebatur eo tem pore, cum l0 l adiecti sunt, quomodo poeta Hydam urbem in Boeotiam transferre potuerit, non intelle o, neque cum in versu Tl hemistichium VI Jης ἐν πίονι μω respici appareat, quomodo haec offensio tolli pos- Sit, Video, nisi iam rhapsodorum temporibus formas 1δη et Κλη inter se confusas esse iensemus Qu0d ut iam Veteres viderunt Strab. l. c. Hyle Boeotia ad
issos lacus antiquissimis temporibus coniunctos fuisse fili et indum mihi Videtur, aut primum versus 709 omistichium genuinum et a retraetatore inepte hoc ληνίσιθι pro Iorai positum esse et Y 39l, B 865). Denique fi 708 et II 2l9 ος ' ἐν ' Γλο ναίεσκε - Γλι ἐν οικι ναίων Fortasse iratur alter locus ab altero pendet ei etiam E 693 et w60, de quibus in appendice agetur); deinde et Hyde enses μαλα πίονα di uox possidere et Or0Sbius μεγα Πλουτοι μει ηλάς dieitur. tum 22 Tychius Hydeensis σκυτοτομ- ἔχε ρισιος Oeatur. - - 222 3 revertemur, eum 24 iis 1 traetabimUS. Secuntur altercatione heroum, quale Saepe ante pugnas leguntur. In versibus 22 30 Achillis mentionem miram esse iam Vetere cognoverunt Porphyr.)neque pauci nostrorum temporum viri docti eos dam-liaverunt, et iure ut puto, quamquam pugnam hanc in i Achille a proeliis absente en Sum non praebereali paret. Sed ea iam in prooemio X posita esse quominus putemus, nihil impedit. Nam us 229 30 in appendice catalogi navium B Tl sqq), recentissima Iliadis parte, melius legi negari nequit. Etiamus 231 2 delendi sunt; primum enim, ut 31 2 Versibus 226 7 adiungantur, fieri non potest lacunai ritur certe Statuenda Sset. Deinde verbis is εις
ὁ ἰμεν τοιοι us 228 30 respici videntur. Denique, ut L Ubertus exposuit pg. 17 l) vs 231 2 nisi de certamine intellegi non possunt, de quo hic non agis obertus vidit statimque accuratius exponetur; 231 In Sine dubi ad provocationem spectat et quod mi ilios Achivos Hectori pares esse monere Aiacilii igni momenti videtur, catalogi poetae proXimum Adhilli Aiacem non esse supra commemoravi. 231 2iyitur una cum 28 30 compilatori tribuendi sunt. s contumeliarum loco substitutos esse Robertus
i. ex 23 sqq essecit Plura hac de re in iis quae
Ad 234 6 reet Hentaliis Γ 30 sqq contulit vel
33쪽
Hector haec loquitiir: Noli verbis me deterrere. Facili esset liariter atque tu Verbis irridentibus nefariis itisi gloriari. Neque Vero me deteriore ni te esse ignoro etc. In l. Whaec Verba facit: Ne timorem te lilii inicere posse iteraVeris, quasi belli imperitus sini . quibus dictis, quoniani fieri non lotuit, ut se infirmi Orem Aiace irofiteretur, contrarium dacit, quod libri Hector sacere contemnit. Quin ne nefaria quidem Y 433 αισυλα loqui veretur. Nam eum Marti se aequare Reichelium se, 28 Seeutus ex Verbis et a uv- ρινον πολεμiζειν effieio pii a VOX Haυρινος liraeter hunc locum non nisi de Marte dicitur, qui tribus odis ταλαυρινος πολε/χισrii vocatur E 289, F 78 A 2 ii.
Ceterum qilomodo VOX ταλαυρινος interliretanda Ssset. et antiqui dubitabant, et inter viros docto hortuutemtior in magna conti OVersia extat aeque ac de ii RVerbi quae iraecedunt. Neque enim H nt2ium ea recte intellegere Schwarigius me monuit. Ille sic interpretatus est: Da heissi mir, at Schil dira 30r
ut Sententiam suam probet, nullus locus lilane liue quadrat. Legimus enim ι 393 τ ra . . . κρατος έσri, X 484 ο τε κρατος ἐσri, et Ia ιιε vocεστὶ καὶ ἀλκη. Neque vero τυ πολε υῖειν ἐστί diei posse alitiaret Immo iam ex verborum τί io siti ordine Aristarchi interliretationem: quod mihi S , , quod habeo Veram esse Sequitur. In eo quod tuo nomen neutrius generis ad nomen feminini generis referendum est, offendendum non essu iam dudum ii probaVerunt, qui Aristarchi sententiam secuti illit
ετερ δουρι . . . πληχυν . . . βύλε - τὶ δ' περ ai lorraiy ἐνεσrερικτο). Item de voe ταλαυρι νον Aristarchitrii recte iudicasse Schwarigius censet. Ille translate elim intellegit , audacter pugnare', quocum etiam Martis appellatio bene congruere mihi videtur Neque enim
Martis Seut usquam magnae parte dantur, quin, ni plano erro, ne memoratur fluident. Aliorum scuta transfodoro
olet ρινοτορος Q 39l). Itaque etiamsi vocabulum oliti de scuto dictum Sit, Iliadis poetas eam iam non proprie intelleXisse veri simillimum mihi videtur. Quod vox hoc uno loco de homine, omnibus ceteris
de Marte Sitatur eaque de causa ut memoravi Hectoris aetationem ad Marti cognomen Spectare probabile est, si Iectorem non tinus sortiter Marte, quo nemo fortius pugnare poteSt, Se pugnare gloriari intellegimus, hae fluidem interpretatio eodem redit pio Aristaretiea illa. Sed verbis το μοί ἐσμ aλaυρινον πολεμίζειν aetationis sinem fieri expectamus, Si reete Oeem Taλαυ- ρno translate intellegimus. Pro eo in iis versibus,
illiae Secuntur, miro modo Urruum pugna memoratur,
de sua hoc quidem in carmine nihil audimus Hector igitur omnia suae belli peritiae genera enumerare videtur. Sin, quod verum esse Statim aliis quoque causis confirmabitur 240 1 adiecti sunt, inter 219 sqqet 23 sq rationem aliquam intercedore valde probabile existimo. Aiacem quoque in iis, quae olim p0St22 extiterunt, artes sua laudibus Xtulisse etiam X verbis οιουτον ἐοντα 242 sequitur. Quod igitur H etor Scutum gubernare Se Seire dicit, mirum non 240 1 autem hoc loco inepti sunt; revertemur
Verba λάθρῖ 1rιπευσας 243 non ad certamen sed ad proelium pertinere Robertus Optime cognoVit pg 72). Hectorem post suam Achivorum optimos adeel tamen Singularo provocavit, ita loqui non potuisse luce clarius est. Sed uni iuro Robertus iaetb21, O 541, Π . ,l3, Ν 4 contulerit, dubito. Ne iue enim de talibus insidiis hie agitur, sed ad pugnam parati X adverso constiterunt. Itaque Aiacem his verbis ut attendat ab Hoetore moneri, qui iurgiorum finem pugnaeque initium facere cupit, Hentgius probabilius e0ntendere mihi videtur saepe enim heroes in adver-
34쪽
sarium illi opinantein hastas coniciunt ille perieululas in tempore cognovit, Statum mutando effugit uii' με ἄνra δων ηλεναι χαλκεο εγχος, . . Imma Aiax Hectoris hastam, A 184 Teucer Hectoris, 1 2 4 Hoetor Achillis, ubi pariter atque inci H altereati0ni, antecesserunt). a re saeOre Hector eontemnit, Sed ipse iacent, ut animum advertat hortatur. Et ludda verba de ρῖ πιπενσας attinet, ea ad Scutum rese renda et sic interpretanda SSO: Super Se uti margineiuspeculatus ex versibus A 802 sqq essicio quo de lodo in appendice accurate agetur. Sed nonnulla iam hieeXponere neceSSe St. Hector ibi iis artibus, de quit Min libro H gloriatur, uti videtur: 802 Προσθεν δ' ἐχεν ἀσπίδα est 38 πύουσἐίσην vel ὀμφαλοεσσαν cum Roberto, quoniana de Seut quadrato agitur),
807 ει πως οἱ εἴξειαν naσπίδια προβιβὰνιι. Quod Hector hic sub scuto progrediens Aelii Vorum animos Xperiri die itur, si rem nobis ante oculo ponimus, eum supra cuti marginem peculatum procedere intellegendum est prorsus igitur eodi litui rediret, Si pro ἐπειρdro ἐσκοπε vol λάθρο ὐπίπενεν Substitueretur, quod quamquam rem iam satis claranteSSO arbitror, etiam versu A 32 confirmatur: εἰσοροων χροα aλον, ony ει ξειε cfra ui
Itaque si verba λάθρ on ιπενσa de scuto intelli genda sunt 24 3 cum 238 9 coniungendos esse hae quoque re probatur. Denique ad orba ἐπὶ hoc καὶ ριστρα νωιιῆσαι βῶν 238 redire necesse St, tuae me aliter atque fieri solet interpretari lectoros bone Volo iam inde effecisse puto, quod ad ea Vel fum 806 conferendum censui. Do iis Reichelius, cui Robertus l. l. ace odore videtur, sic iudicat p '. . . . naei, Heri linken ei tes hin rum 4hn seululu
vos Illichen Unter dem rechtenor hervor o di Brust ii Zieben gege die reclite eite, uni illi aufilen lichen uruckZugiehen. Versum ita intellogi non poSSe manifeStum mihi vidi tur: nam poeta id si dieere voluiSSet, rem Sine dubio apertius XposuiSSOt. Ad dedit luod verba ἐπὶ δε ια priore loco leguntur, quae si eichelium Sequimur, ad fugam Spectant. ljoseeto mira iactatio Relehelium ipsum in interpretatione ab altera liarto, a Verbis ἐπ' ἶριστερα inelliere notandum St. nam Sine dubio utrumque: ut impetum faciendum pertinet, quoquo Versu Seutum, ubernare Herodra 171 οἰηκίζειν se scire intellegen- duui ost. Et tu in Oeta libri X hune versum rospieiat, vi dubium mihi videtur. Omnia, quae hoc libri H loco loguntur, poeiani illum imitatum esso partim vidimus, partim in appendice exponetur, versibus 240 1
exceptis, qui Sine dubio tum nondum Xtabant. Reliquum est, ut hos duo VerSu tractem. Pleru nutu et q. e. σταδίη σμίνη pugnam Sagittis vel hastis eminus conuuisSam opponi Oechlius iure me-
versu A il unde l. H. pendere Oechliu cen Set, qu0d minime probabile est et - 159, quem Hentgius e0ntulit, naῖσσειν et σταδίη σμίνη ibi respondent. Altero loco versibus II 240 1 simillimo haec leguntur: Hoetor ἄλλοτ' ἐπ Caσκε alia μοδον, Ιαοτε 'avi εσιι σκε agra ἰάχων, πίσω δ'ου χάζεε πύμπαν. Quam suam ille μογος ἱππων hie non memoratur, tamen hune loeum libro H vetustiorem esse non crediderim. Ne lue enim Verbum .iaῖσσειν cum praepositione κατὰ
alibi coniungitur. Praeterea hoc cum loco, qui eum ' 22 sqq discrepat, miraculum clamantis Achillis
e0haeret 214), tuae inventio iure Opinor recentiS-siuia putatur. Verba naῖσσειν μογον in πων inter-lii's tanda Sse: heroa curru vehentes aggredi Hl l aret saepe legitur: εγχει, μιελίῖσιν te ἐπαῖσσειν). si cum pauci heroes curribus utantur, unde tunmhuSeurruum et equorum opinio oriri potuerit, quaerendum
35쪽
est extabat, verba inepta mon AESSSe X E 2 ,3 apparet, ubi anten de pugna Singulari agitur: Αἰνεω ἐπαιξaι ut Fluviis ιενος ἱππων. Vnius autem libri, Telchomaclitae, poeta, quant uiuad proelia in campo commissa attinet, curribu maiores partes tribuere videtur Mi0, 76, 10 sqq). Inde ibi poeta vel potius interpolator ea sumpsit 3 Vs 2604 ieompilatori debitos e l. M umpi Os 8Se postea X-
ponetur. Ad 240 es etiam II 809 10. Ad 24 v. II
61 7 conferri solet, tau II 182 certe hoc δηι θ μελ- πεσθαι ' ρxj singulariter dictum est. EX eo quod hoc in versu Martis mentio sit, hunc quoque Oetam intellexisse versum 239 ad Martis cognomen Spectare officiendum mihi videtur. Vnum VerSum, qui interpretationi dissicultates non praebet, tractare adhue omisi, 234, qui in Veneti l textu deest, sed in margine adiectus est. Res n0n multum aleret, niSi non pauci codice pro e Versuquem editore recipere consueverunt, versum N 24 hi quidem ineptum adhiborent: Αἰαν ut αρτοεπες, βονIdiu, ποῖον ειπες. Etiam
v I 234 saepius invenitur 1 644 A 46b), ne qui appellatio honorifica aptissima voeari potest. Itaque
eum verSUS in Veneto et genuinus non sit, uni ab Alexandrinis omnino non lectum esse iudico. Saepius
allocutiones interpolari v. Ni24 docet, qui multis in eodicibus deest ei schol ). Tandem ad pugnam ipsam pervenimus. De
eventu eius utrique poetarum eorum, quorum arnlinain contaminata sunt, iam antequam earntilancomposuerunt, constabat non licere alterum e pugni 'toribus ab adversario suo interfectum eSSe narrari'. Nam Hectorem ab Achille necari omnibus notum erat, et Aiacem Hectore vel superiorem esse poetae ex
ponere in animo habebant. Nostro in . H 0rIpugna 'fortunam Xperiuntur, princilii hastis eminus, deindxle Omminus, tum lapidibus iaetis eum denique gladiis Strictis congressuri Sunt, praecones intercedunt.
Quarum pugnarum primam ad idem carmen referendam Sse, e quo altercatione S, quae praecedunt, desumptae Sunt, mentione Seuti e Septem Ollibus compositi probatur. 244 et 249 eandem in clausulam exire Supra commemoravimus, ubi de Γ 347 5 ago-batur Magnae difficultates in versu 246 se offerunt, ii quo quod Seiam, adhuc nemo offendit. Quaestio est, quid significet VOX κροιαιο , probabiliter aessumnium μ, quod Seuto Xtrinsecus affixum est 222 3). sed si ita interpretamur, haec Xponi Supervacaneum est; deinde si aes contingi dicitur, ut etiam percutinarretur, flagitandum est. Neque Vero quisquam vorsum 247 si intelleget, aes et quinque pelles tranS-mSSE OSSe in SeXta hastam haesisSe, Sed hune esse Sela Sum filia ene Seutum tranSfixum esset, ultimo in ebrio substitit hasta luce charius est. Si aes respideretur, et coria memorarentur. Quodsi 246 inter-liolatum SSe putamus, etiam 223 vel 222 3 in sus-lii et Onem Oeatur, quia Si in versibus 24 sqq corium a neum prorsus neglegitur, id non minus offendit. Tamen in versibus 222 3 Xplicatio verborum χαλκεον ἐπιπυειον contineri et iis verbis tali explicatione 0pus SSe contradici potest. Poetam versuum 2 Sqq, in quibus Seutum Sarpedonis describitur, hune
l0eum imitari Robertus vidit pg. i); nam libri Mi0eum recentiorem esse, quia scutum Aiacis utor, Sarpedonis faber fabricatur, Roberto concedendum St.
Poetam libri M vssi 222 o iam novisse non proceri contendi posse iudico. Neque enim improbauilelm hi videtur poetam libri, in vorsibus 29bli tantum
illa duo verba χὰλκεον araβοειον interpretari et circum Seribere voluisse:
JI 29bsq: καλχην χαλκείην εξλ λατον, ἐν ρα χαλκεi a λασεν, νεοσθεν δε βοείας ρύφε θαμεως. Atilue inliter verba illa intelleXit, tum Seutum neum SSe dicit, atque poeta versuum II 222 3, qui aere Oetavum Orium factum esse iudicat In l. Pellibus, cina Miseri maiores partes tribuuntur, NUR
36쪽
cum re opifice Seutorum σκυτοτομος - χαλκείς eonei ne re ani Robertus vidit. Itaque Oetani l. M alteram illam et accuratiorem deseriptioni in versuum H 222 '; iam novisse certe non nece SSari emeitur. In vorsu
H 222 eaden repeti, quae iam in versibus i dicta Orant, notandum St. Adi 2 20 v ερων uκυς 224 το προσθε στερνοιο φερων es M 294: σnidu reo σθ' σχετο, 98 την αρ' ο γε προσθε σν - μενος Si quis num II 246 aliter intellegi pos it. quaerat, forsitan hane interpretationem probabileni ἀήρ putari possit In versibus Γ 275 , ubi de Aen aescuto sene et pelli inducto es Roberi. g 7 agitur. Achilles extremam se uti margine ni contingit, ubi
ad II 222 3 spectare neque quicquam aliud ignis i
atque ea Verba, quae Secuntur: ος ordoo ηεν ta armi iam perspicuum videtur, ut ad alteram illani inter pretationem per lugere vi liceat, nisi ea Omne offelisiones tolluntur; neque Vero, quo suo modo Vel Sunt
246 interpretando defendere conamur, ea os ensio tolli potest, quod aes transfodi non dieitur. In iis quae secuntur et: βαλεν ἀσnida legimus et: δι ι ἐν ἀσπίδος ηλγεν. Ita lue versum 246 delendum esse verisimillimum est et una cum eo probabiliter 222 3, ilii Sin uuOil ad suartuni eoruni locorum attinet, quibus cuia accurativi, describuntur, Ν 405 sqq, iniuria Obortum sv , t et 11l vs 406 7 damnasse dixerim. Quod enitii 40 et 4 fuit
Seu tum MyeΘnaeum Spectare exposuit, cum ad sortitatu rotundam pertinerent, otia i in versu 409 corii ai ne menti -atem fieri monendum est, unde Outam recontem in ver,ibli 40 et 408 formula vetusta abuSum SSe equitur.
per si aptOS SSe non nego. Neque ero tuo hic te octaVO Ori agitur posteaque versu 246 deleto ut silentio iraeteritur, hoc tolerabile mihi videtur. Si 2 22 3 eiciuntur, verba χάλκεον επι actoειον 220 ad id aes refersenda Sunt, luod aιπολάζει ἐν τῆ ἀσπίδι Eust.
sum niae Oileia Sion est. Neque Versu 262 eiecto lectionem Onuinam reStitutam e SSe puto, quia, ut Suprasi 43 memoravi, o delet Vocem εγχος initio versus si repeti displicet Corte multo elogantius Versus leguntur, si is non omittitur. Tum oeum gravius retractatuni OSSe en Sendum est; neque enim thoracis montionem tolerari posse manifestum est ci Robert. si li03. In libro I hanc rem Ossen Sion non SSO, is uoniam de retractatore agitur, VidimuS MOX reVertemur ad hos l. II versuS. In versibus 255li utrumque hastani e Seuto X-tratiere legimus, quod non sine magnis difficultatibus feri potuisse uni veteres intelleXerunt. Scholiasta enim Veneti L uti uni tuo ex alterius scuto a Sinni Suam XtraXiSSe Suspicatur, certe salso tamen etiamsilit rui sue e suo Seuto hastani adversarii Xtraxisse put mus, offenSione eXtare non negabit, qui rem sibi ante oculos ponet. Vs 255 7 enodotus obelo notavi vel, ut cautius loquar, in Veneto A iis διπλαῖ ad Scribuntur. Nam Lehi sius a p. Fried laenderum, Ariston. h. a. l. et tellius D. om. l. p 440 athet, sin ad 256li tantum pertinere arbitrati sunt et Fichius ne in constructione offenderetur 95 6 eontulit: δὲ τοτ' ἀνασχομενω ὁ μεν ἰλασε δεξιὸν ωμον Ἱρος, ὁ δ αυχεν ελασσεν rLXeque eos quod ad Venodotum attinet, recte e0nisecisse improbabile est Nani ex io quod scho- li istae, qui Didymum et Aristonicum eXcerpsit, 'On
37쪽
sequitur, quibus X Verbi et Didymo ipso contextu ni
motos esse, ut gladio si e X Vagina eripi interpretarentur, Aristonicus Schol ad 2b et 273 testatur. e. terum 256 7 vetustiores sunt quam G 0 sqq; mult0 enim aptius Hector et Aia cominus conflicturi suauiduces Argivorum, qui eo quidem tempore nihil agebant.
eum apris et leonibu comparantur. ProrSUS autem inepta verba τα δ'εκσπaσσa1ιενω Sunt, Si non de Certamine, Sed de proelio agitur; nam 44 sqq ad id carmen, in quo Aiax Hectorem de improviso adoritur. referendo e SSe Vidimus Hoe in carmino ut bis hastis congrederentur, fieri non potuit, nisi duas hastas habebant, qua de re nihil traditur. Ita lue 25 sqq huic carmini tribuendos non esse iudicandum est. Idem e eo esticitur, luo 222 δ Πλιχ r χε rmemorantur; ci 12 ραδὰων Ουχοσκιον IIoc , in iis quae Seeuntur cui Septem pellium mentio non fit. Ergo bis sqq certaminis poetae tribuendi sunt.' Gnaσσaμενω a compilator pro illo quodam parii y Hoe in loco Holsenus arcu pugnat, quod mentorabit 'ess iam obsertus dixit si g. 1153. sed quia N 76 581 600 ob armationem variis poetis tribuendos esse Roberiti docti it fortasse S int 2 compilatori deberi et Hol0n uni uuParido substitutum osse mihi in mentem venit. N 768 sParis arcu pugnat; ad hane opinionem quadrat, ut liut otiam indignatio ea, quae in verbis πολλ. ὀν ἀποπλαὶχ ριεκάς πτατο 592 contineri vid0tur.
dipio positum esse SchWariZiu cenSet e. g. ΓΟurr σχομενω. Neque enini Si re et iudieamus prius uorsus bis hemistichium Vetustum eSSe apparet. Verba συν ρ επεσον multo melius de initio pugnae diei clarum est neque ea de causa Zenodotum Ss 2b damnasse improbabile videtur. Itaque eo Versus qui praecedunt, bl , a compilatore gravius im-niutatos SSe non incredibile est, Sive bl solus, sivel , et 253 genuini sunt. Nam mihi quidem praeter 2 2 v. 254 maxime in Suspicionem Venit, quod post quam hasta in tunicam inva Sit, ieri potuisse, ut aliquis corpus deflectendo perieulum effugeret, equidem non crediderim. Ha Sta enim aut eodem tempore,iluo in chitona intrat, iam corpus laodit, aut si non vultieravit, nasia λαπΩρην διάμησε χι,ωva, sed quia adversarius telum non bene direXit. 253 igitur, sit una b non coniungitur, aptus est. 254 saepius extat A 360, E 462). 2b eiecto etiam repetitio vocis εὶ χος deletur. Compilatorem pariter atque in versuta aliis locis arma Ionica hunc in librum induxisse vidimus 122 207). Vs 258 9 apte dici supra exposuimus, SiVe de
amnis Mycenaeis sive de Ionicis agitur. Nam utris eo in carmine, quod erat de certamine, pugnatore usi Sint ex hoc pugnae iragmento non emeitur, quoniam
vidimus, et 258 9, 262 de utroque genere Brmorum intellegi possunt. 260 l compilatoris sunt In Versu 2 is quae scuti pars contingatur, non diei desideratur, illita antea legitur: μεσον σάκος ουτασε δουρι deindeli 0 επάλμενος Superfluum est, quia iam in versu 254 idem legimus, neque de Hectore tale quid dieitur; ili ni quo et in verbis στυφέλιξε δε μιν μεμαωτα et in
ii quae Secuntur, Ventu ictu resertur. Quae eum
ita se habeant, quin us 260 1 e l. M versibus 404 5 desumpti sint, dubitari non potest. Ibi Teucer eminus Sagitta scuti dorum contingeres dicitur. Aiax autem
38쪽
επάλμενος Sarpedonis ἀσπιδα ai ξεν, et quam qua iuut Seutum transfoderet, non contigit, tamen eum reppulit. Atque hoe ον ὁ διαπρο χηλυθεν paene postulatur ita enim verba intellegenda esse arbitror ut postquam in periodo priore id, quod assequi illo
studuit, non contigisse legimus, in altera partem tamen impetratam esse poeta X ponere Oluerit. Atilii eum
260 et 26 eoniungi non possint 260 l, pro de lotis Substitutos osse censendum est. Ad 262 DA 324 si sis α412. Vbique de collo agitur; nam pugnae inter
Hectorem et Aiacem Ommissae recentiores Sunt Hectoris ultima pugna E 406G - 29 2). Carnienquod est de certamine n l. X pendere etiam X Hee
toris provocatione effecimus I9 80 - X 342 3, ad Ti, sqqet a 254 sqq). Sequitur in libro H imgna lapidi us facta. In pugnae descriptione illi inest, quod offendat. X eo quod 26 3 scuti septem pellium mentio fit, 263 sqq ex
eodem carmine atque 244 sqq Sumlitos Sse conseitilr. Itaque Hectorem quoque Seuto quadrato in Structum eSSe notare ViX Opus S pariterque eum Oereas non
habere 271), quas haberet, si thorace Ornatu eSSet v. 252). Postquam troeubuit, ab Apolline confestim arrigitur: ad Oorum collo lutum nee non quadranti De 402 sqq hoc cum loco conserendis in alipendie e pauca dieam. Pugnae nune finem fieri in ius quidem poetae carmine, cui inventio scuti ex septem pellibus compositi debetur, necesse erat. Ibi enim princilii eos hastas eminus coniecisse in versibus 244sqq legimus, indeque initium fieri sollemne est. Si n-pidum pugna idem carmini tribuenda est, qua de re suo dubitemus, nihil habemus, non nuda deleta SSe ex versu 263 efficitur. Accedit quod eos hac in pugna, ad quam tantae praeparationes factae sunt et Heleni Orationem et Achivorum consilium), anto ad lapides perfugisse quam gladios, arma ordinaria, Xperti sunt, mihi quidem vix credibile videtur. Quod nostro ni H postquam lapides coniecerunt, gladiis longre lidi euntur, hoc quidem prorsus ineptum est. Neque verba et δ' κσπασσαμένω lim revera ad gladios pertinuisse Prorsus improbabile existimo. Eos lapidibus iaetis dirimi propterea necesse erat, quia OStquam Hectorem procubuisse hic legimus, nihil reliquum erat, nisi ut occideretur, Si denuo manu eonSerui SSent. Qua autem ratione estici potuit, ut dirimerentur γDubitatio extare potest inter haec tria Aut Hectorii p τάρων ε ομιλον δυσειο κῆρ' ἀλεεινων, quod ridiculum SSe Xistim tot pugnae praeparationibus utraque a parte facti et tam aeri pugna Ommissa; aut amici sive Hectoris Sive utriusque eos diremerunt; aut pugnatore ut erant defessi, hastis e manibus emissis, gladiis probabiliter aliquo modo ad pugnam inutilibus factis seni. Γ), ceteris Vi acriter manu conserentibus, quoniam Achi Vi Suspens animo pugnea exitum Xpeetabant, cum iam advesperasceret nam 2:ura huc referendos esse statim exponetur), Hectoris impulsu, quod ad hunc diem attinuit, ipsi et suae pu Inae et proelii finem fecerunt. Rem ita se habuisse p0stea ex 290 3 OgnOSeetur.
Sed antea 273 sqq considerari oportet. De 273n0nnulla iam diximus addendum est verba avLOσχε- dou υτύζovi ne certaminis quidem poetae tribuip isse hoc enim in carmine si non gladiis, at tamenti isti eo minus manus conseruerant. In versibus ii 'l' praeeones sua sponte intercedere Videntur, eum ut Achivi Troianiquo ea de re inter Se OnVeniant, flagitetur. Nostro in contextu Achivis ViX esse, quod pugnam interrumpant, memorare Superfluum est, qu0niam non multum aberat, quin Hector Occideretur.
0 perae pretium est, ut P 22 sqq conferamus, qui ab li0 loco pendent. Ibi Achivi, cum Aiaci metuant, pugnae finem statuere dicuntur. Hic igitur nihil offen-8i0nio extat. Poeta quibus causis eommoti intereedant, ponit, cum in . II intercessi praeeonum prudentiae deberi videatur, ex quibus Talthybius ne unum quidem verbum facit Sed quoniam Hector provocavit,
39쪽
cultates solvuntur, si divos Spectatores Achivoruni Troumque duces impuli SS SUSpleamur, ut Hectoressi et Aiacem, ne ultra pugnarent, adhortarentur. Ex versu 28 V. 29. Suniptu eSSe putari solet. Mihi quidem, num 282 genuinus e SSet, Semper in dubio orat. Tantas tenebras fuisse, quibus ne denubet OStremum manu conSererent, prohiberentur, vix eredibile mihi videtur, sed hoc Idaei argumentum ridiculum esse censeo. Immo versum 282 ex 2S Sumptum esse statim Videbimus. In versu 28 Idaeus eorum peritiam hastarum pugnae laudat. Nani inter vocabula πολεμισι,ῆς et αἰχμητης diStinguendum sesso versu A 26 probatur: ν σε μάλα χρὴ iεμιιεναι καὶ θαρσαλεον πολεμιστλην. Deinde voeiacisιλητὴς notionem honorificam iam inesse notandulii est, cum et q. e. πολειαστῆς appositione opus Sit, qua utram in partem voeabulum intellegendum sit, cogn0s catur. Si ιχμητὴς idem atque πολεμιστti significaret, eiusmodi epitheton in versu H 28 adici necesse esset.
Accedit, quod Hector paulo post 289 hae dieit:
ἐπεί . . . περὶ δ' Ιχει Aχaιων φεριατος ἐσσι uuae cum ita sint, dubitari non potest, quin eo in carni ine, quod erat de certamine et ad quod Idaei orationem referendam esse clarum est, Si de deoruni intercessi0ne recte iudicavimus, hastis tantum pugnaverint, et clim Hector Aiacem se Superiorem Sse certe non confiteatur
28 sq, 29 sqq), ibi pugnam magis ancipitem fuisse
concludo, etsi eius res meliores fuisse ex 262 ei sui videtur. Hae eum sententia hastarum mentio nuntquae fit in versibus bis et 12 concinere supra coni
Iam ad 291 3 pervenimus. Versum 293 iam Aristarchus obelo notavit ut inepte ex 282 sumptum. Praeterea 29 et 294 coniungi non posse apparet Quod ad 291 2 attinet, verba δω δ' τεροισι di
νίκην non ut Xpectatur, ad Heetorem et Aiacem, , 'da populos spectare maxime issendit Vs 29 ill
si id verum esset, hic interpolati esse probarentur. Et i. s. e. δεεροισιν illi Optimum en Suni praebere liliaret. Sed pro eo alia offendunt, quae ne neglegRntur, ea vendum St. Idaeus primum Alexandri pacis condi-eiones, deinde Priami propositionem indutiarum saetendarum ad Achivos deserre iubetur. Paulum valet indutias non nisi pacis condicionibus repudiatis ore exponendum fui 8Se. Hae de re, eum de Secundae l. hi partis poeta agatur, non mirabilimr. Sed verba: νσιερον υτ μισχήσομεθ' εἰς daίμων usist διακρίνη
hic ineptissima esse iudico, in vorsibus 291 3 intellogil OSSe apparebit. Neque enim in versibus ii 8 do proelii, sed de belli interrulitione Priamus o luitur,
quamobrem Si accurate literpretatitur, eum V Squam
iterum indutias facturum osse intellegendum est, quod absurdum esse Xistimo. Redeamus ad 28 sqq, nisuibus Hector haec diuit: Cum magnitudine, robore, mente praeditu Sis', Xpecto: a pugna deSiStamuSμ. Sed quid . q. e. νυν promit , nune prosecto μ, si sit 36ii iuntur) Quin de hoc tempore agatur nemini dubium esse potest. Verba νυν με versibus 29 3 deletis sensu carere clarum mihi videtur, et ex eo suo flagitatur, ut huic νυν μεν tale quid respondeat,iluale in versibus 291 2 legitur, vs 290 2 seiungendos
non esse essicio. Cum vero 29l 2 ad certamen non luadrare viderimus, e iis Hoetorem ut Xereitus aliugnando de Sistant, troponere concludendum iudieo. Ita si vorsus intellegimus, etiam . 293 aptiSSimus St, suoniam Hectoris propositio eo minus mira esse Videtur,
si iam advesperascit. Itaque sine dubio 291 3 ad id carmen referendi sunt, in quo de proelio agebatur. Aee odit quod ab iis H 29 31 pendere verisintile est,
in quibus verba iaχησονται ευ ρωσιν alterum ad alteros pertinere Supra XposuimuS, eum in Versibus
2'. ii nulla eiusmodi offensio extet. Neque 29ll2 pariter atque 29 31 compilatoris esse credi potest. Denique num a versibus 77l recentissimi us 291 2,
40쪽
ab istis 29 31 pendere censebiilius 3 An a versu Eliivg 29 31 et ab istis 3 7 et ab itroque cloeo in c. 291 23 Immo us 290 3, qui si ita eos intellegiinucut proposui, aptissimi Sunt, Omnium antiqui SSimos esse
putandum est VS 29 sqq procul dubio aeque 288 9 poetae certaminis tribuendi sunt Versum 2 5
ab Aristarcho sine necesSitate damnatum SSe en si
certe is, qui tum composuit. inter χτας et uiaιρ0pedistinxit AH repetitionem verbi ει Πραίνειν 294. Je τευχε συλησας i et 2 ad 01 2, ut supra coni. memoravi, 89 1. Vs 30 et 310, in quibus eadem narrantur, idolupoetae tribui non possunt. Itaque nisi lineieiondum
putamus, quod equidem facere Vereor, alterum x altero carmine desumptum eSSe conficiendum St. et cum 'M0 2 ad id carmen pertinere, quod erat decertamine, e Versu i eo dat cum 296 sequatur,
30 9 6 307 alterius poetae SSe probantur. vorsu 309 v. Zi02 pendere videtur. Nam cum
unum Hectorem unius audaeiam et manus effugere
dici expectemus, sine dubio II 309 melior est. Postquam analysin huius partis Iliadis ad finem
perduXimus breviter repetamus quae de iis carminibus extricavimus, e quibus liberi compilatus est. In recentiore eorum carminum quod erat de certamine, eodem fere modo res describebantur, quemadmodiunt l. H depinguntur. Initio de colloquio possinis et et Minervae agebatur. Certaminis spectandi causa dian sagi ramis considunt Hector a dis monitus
optimos Achivorum ad certamen singulare proVocat. Quo proVocationem accipere veritos Nestor Velle' menter increpat, cuius Oratione habita novem re res ad ertamen se si erunt. Sorte Aiaci negoti uni pugnandi tribuitur. Sed postquam hasiis artes Ulias experti sunt, di duces utriusque Xercitus commo Visti. ut pugnae finem statuant. Ita factum est, ut praee tie interVenirent, pugnatoreSque discedunt, postquam uter lud
alteri donum quoddam pretiosum dedit.
Altero in carmine Helenus, cum hane SSe deorum, olim talem divinet, Hectorem adhortatur, Ut nescimusiluit Suscipiat, quia moriem illi nondum imminore eonstet. Re igitur non sine periculo erat. Sine dubio de gravi impetu in Achivos laetendo agitur, plurae0nicere non OSSumus. Sequitur Achivorum consilium. Placet ut Hectori, sortissimo hostium, aliquis se obviam obteiat. Consilium igitur paulo ante proelium habitum est 98 εἰ υ τις αναῶν νῆ Ἀκτορος ἀνι io εἶσιν). Quia ceteri cum Hectore pugnare dubitant, Menelaus surgit et ViX ab Agamemnone commovetur, ut a consilio pernicioso desistat. Nune autem quod Menelaus, vir infirmior, audaciorem Se praestitit ipsis, pudore assecti, alii e regibus se offerunt, e quibus Aiaxf0rte eligitur. Is Hectorem nihil opinantem opprimere eupit Troes iam non multum abesse videtitur), Sevieturum esse sperat 19llb Proelii, quod nunc fit, elii sodium gravissimum hae pugna Singulari S St. Praeclaris in versibus Aiacis procursus describitur. ecuntur altereationes pugnaque ipsa. Cum ut alterum occideret, neutri contingeret, et iam in vesperum dies VUrgeret, Hector eum Aiae convenit, ut et ipsi et p0puli pugnam interrumpant Troesque Valde gauderedi euntur 30 9), quod Hector Aiacis manus effugerit. Denique ad ea, quae in hoc alier carmine pugnam antecedebant, Doloniae priorem partem Onserendam esse dixerim: Huius quoquo libri initio de eonsiliis utriusque Xercitus separatim agitur, et ablurisque speeulatores eliguntur, quorum de congreSSupr0 cedente carmine legimus K 23 sqq a libro H pendere supra Xposuimus spg. 29).