R.p. fratris Petri de Murga Benedectini monachi Aemilianensis, ... Quaestiones pastorales, seu de iure, et potestate parochi vnitarum ecclesiarum. ... Tractatus quidem vtilis pastoribus ipsis, ... Addita pro coronide, duplici disquisitione canonica &

발행: 1657년

분량: 648페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

21쪽

Σ ' Prooemium. bene, a Praelato unitarum Ecclesiarum, Valeant, nonnullas tandem, disquirere quaestiones in specie decreui, in quibus dilucidetur, quid iuris, in dictis habeat Ecclesiis, ratione annexionis. Sed quia varij reperiuntur tendi modi, varieque uniones Ecclesiarum probati Valeant, varias consulto excitare , dilucidareque duxi quaestiones, in quibus Varia annerionum monumenta,

in medium afferam, quibus discussis,facile quis valeat, de qualibet alia unione verum proferre iudicium. In eis , ideo de iuribus Hyrachensis Coenobij disquirere malui, quia chariora mihi, pariter ac notiora, ob frequentem monumentorum eius inspectionem,&litium 'eadem in re exercitationem. Diuidam igitur opus inquatuor partes. In prima de natura, & diuisione agam Beneficij,& de modis,quibus illud acquiritur. In secunda,naturam diuisionemque Unionis, qua potuero diligentia discutiam: de illius causis, & effectibus,& conditionibus ac de modis illam probandi,omni extensione tractabo. In tertia decem, dc octo quaestionibus iura Parochialia discutiam. In quarta, nouem proponam

quaestiones in quibus dilucidabo quis sit proprius, M

Verus Parochus Ecclesiarum Monasterio Hyrachensi unitarum : An Abbas, & Conuentus illius ; an vero Vica rh dictarum Ecclesiarum 3 Et addita pro coronide, disquisitione Canonica,& Regulari, de iure, & potestate Priorum annexorum Monasteriis principalibus Congregationis nostrae Benedictinae Hispanae, finem, Operi imponam, cum appendice plurium Sacrae Rotae

Romana

22쪽

Prooemium. 3Romanae decisionum , illud non parum firmantium,

pariter ac eXOrnantium. .

PARS PRIMA.

In qua agitur de natura , ου diuisione Beneficν incommuni, oe de mota quilin acquiritur.

. Tres quaestiones continet.

DAERITUR PRIMO.

euidsit Beneficium i

I. VLTA solent a Doctoribus, pro illustranda re- solutione huius quaestionis afferri , illis autem me sufficienter expediam, si tantum, quae ad explicandam Beneficii Ecclesiastici naturam, de hoc enim , &non de alio, in praesenti tractatu discutiendum occurrit, in in me dium proferam. Non enim intendo,quantitate molis, vel foliorum, magnificare volumen; sed quanta possim quantitate virtutis, doctrina scilicet ad tractatus huius perfectionem praecise necessaria ,

exornare.

x. Respondeo igitur. Beneficium in communi definiri per hoc,quod sit uia percipiendi Ecclesia irasseru-a- , propter inficium spirituale. Ita Gabr. va'. opusculo de Benefcap. t. dub. vuιm. Coincidunt de finitiones , quas tradunt Ferdin. Castrus Palaus, par . I. tract. 3.dis. I. punct I. num. t. Caspensis,

Noctinoi, verbo , Beneficium,n. ι.& alii. Quae tamen definitio bona est, 3. si illi addatur , quod ius sit perpetuum, de quod officium spirituale, sit Ecclesiastica auctoritate constitutum. Quare melius diffinitur

23쪽

Tars Prima.

scium est tu. perpereum percipiendi redditus ex bonis Ecclesia, ratio

ne spiritualis Umis , Ecclesiamea

auctoritate constituti. Quia Vi-Carius temporalis, qui benefici rius non est,ut docet Less m. 3. percipit fructus Ecclcitasticos ratione spiritualis ossicit. Perpetuitas enim

qualitas est beneficiJ p pria,etiam in sententia Castri Palat puncto I.

tis Vicarium temporalem non esse beneficiarium. Petilla verba : Ius perpetuum, excluduntur Commenda,& V icaria,quq in titulum perpetuum non datur, ut benefici, naturam non sortiantum non tamen excluduntur beneficia Regularia ex eo, quod ad tempus limitatum , v. g. ad quadriennium , aut ad triennium Conferantur e nec manualia

quidem, ex eo quod pro libito Superioris auserri possint, quia perpetuitas latelligitur secundum aptitudinem. Non enim dicitur beneficium perpetuum, quia auferri non possit, ut bene notat Lessius num. I. Sed quia institutum est, ve semper duret, utque dum uni aufertur,alteri conferatur ; quod non

contingit in Pensionibus , quare beneficia non dicuntur. Quod autem beneficium pro libito auferri possit, ex eo est, quod is, qui beneficium habet , subiectus sit Superiori , quoad vitae suae totam directionem. Ita Rcida in una sabino.

Decano, num. 6. o seqq. quam infra habes, ta 31. Euia beneficia inquit) Regularia aptitudine sunt

perpetua, nisisi ea obtinentes amoueantur. Et de his iudicatur Ot de perpetuis, prout sunt desur natura, eam conferantur in titulum, π possint impetrari, licet orirnentes po- ιιus ratione obedientia , se ex vi prosemonis, quam ex natura bene- βιν possint remoueri ad nutum A batis,qui potes etiam non remouere. Haec Rota. Quocirca dixit Palaus , eitat. F. punct. r. num. D sufficere perpetuitatem in ipso beneficio , tametsi non sit in beneficiario : si enim Praelati aut ritate erectum sit, de institutum ius aliquod spirituale perpetuum percipiendi fructus ex bonis Ecclesiae , beneficium erit, esto illud habens , non perpetuo habeat, sed pro voluntate Superioris. Nam haec dependentia 1

voluntate Superioris, non mutatius spirituale percipiendi fructus, cum ob ossicium spirituale detur. Ergo neque beneficii naturam. Item, ex remotione talis beneficisa beneficiario , non periit beneficium, sed vacat. Ergo beneficium de se perpetuum est. Ergo haec perpetuitas sussicit Adde. Quotiss alicui benefi- 6.cium confertur absque temporis limitatione, in perpetuum conse

24쪽

suasio Prima.

tur ex se, siquidem in perpetuum

durare potest: cui perpetuitati non obest Superioris authoritas auferendi cum maluerit , ut probat text. in Capite, Clericus , de cohabitat. Clerie. δί gloss ibi verb. perpetuum , dc L. Iurisperit. F. de excusat. tutor. dc L. Suspcit, de Condit. indebiti, Ac tradit Nicol. Garc.

tract. de beneflc. para. I. c. 2. Pere Z

Less. lib. 2. de iust. o iure , c p. 3 q. dub. I. num. l. AZor in infit ut mor. fart. 2.5ί. .cap. 26. quae s. Ιχ. Ergo ad rationem benefici; non requiritur, ut beneficiarius perpetuo, Scirrevocabiliter illud habere debeat , sufficit si ipsum beneficium de se ita perpetuum sit, ut sublatum ab uno, alteri sit confercn- . dum. Haec omnia Palaus. 7. Dicitur in definitione : ratione

spiritualis in j : non enim sufficit ad constituendum beneficium Ecclesiasticum , ut sit ius ad fructus, ratione qualisciunque ossicii; sed officii spiritualis, iusta de causa ab Ecclesia impoliti , ut bene

adnotauit Antonius Granna , m tena Iurium, tom. 2. tit. s. ad Caput , Significatum, et Onccno, numero a. de Praebendis, dignitatibus, quale est onus Mistam Beatae Mariae, quotidie celebrandi, indicto capite , Significatum, expressum t diuinum officium recitandi, residendi, Se alia huiusmodi. 8 Ecclesiastica auctoritate const

tuti, dicitur: quia si Ecclesiastica

auctoritate erectum non est officium , vel saltim confirmatum, b neficium Ecclesiasticum minimEcensetur , uti colligunt Doctores ex Canon. Nemo , et noveno, de consecr. disinct. i. Sc ratio est quia solius Praelati est ossicia instituere. dc dispicere quot i dc qualibus ministris Ecclesia opus habeat; alias magna esset confusio , dc inordi natio in Ecclesiastica Republica, inordinateque Deo obsequium publicum solueretur.

AERITUR II. quotuplex Pen ficium sit 8

Cognita iam Benefici j Eccle

siastici natura, occurrit nobis' secundo loco discutiendum ducbium propolitum , quo non me ita breuiter expcdiam , quia Cius materia latiorem expostulat disquisitionem. Respondeo igitur, Beneficium Ecclesiasticum multipliciter diuidi. Prima illius diuisio est , in beneficium saecula e, dc re gulare. Quae colligitur ex capite Posses iones, et decimo, de rebus Ecclesia non alienan is. Vbi duo statuuntur. Primum : Possessiones ad mensam Archiepiscopi,vcl Capituli, attinentes, alienari non debere. Secundum. Me Ecclesias in quibus Monachi minsrare consueuerunt, Clericis,vel laicis assignare. Ex capite etiam. Cum de beneficio,

25쪽

s Tars Prima.

et de Pralendis, o dignitatibuου, iis 6. ubi alia duo decernuntur. Primum. Quod cum de beneficio Ecclesiastico consueto Clericis saecularibus assignari prouideri mandatur de illo debet intelligi, quod

tanto tempore ab uno , vel pluri-hu; saecularibus Clericis institutis in eo Rectoribus extitit continuC, ac pacifice gubernatum, Ut praescriptio legitima sit completa, etiam si ante, vel post Religiosi quandoque ministrauerint in eodem. Secundum. Quod quando scribitur ut prouideatur de aliquo Prioratu alicui Clerico saeculari, prouideri non pollit de Prioratu, qui pei Religio tos iuxta modum pr.emiisum,ὶ est solitus gubernarii

nisi hoc in litteris caucatur cxpresse. Colligi rur ctiam ex capice,Cum si uia, I. Prohibemin, et 3 2. eodemtit. se Iib. 6. ubi Bonifacius Papa

Octauus prohibet ne Prioratus, vel Ecclesiae, aut administrationes, siue ossicia unius Monalteri; conflicta per ciusdem Monachos gubernari, committantiar absque authoritato Sedis Apostolicae alterius Monasterii Monachis gubernanda, nec hactenus commissa di . mitrantur cisdem: sed per eos ad quos pertineiar, libere ordinentur. Et rationem reddit. Cum illis non

liceat aitὶ habere loeum in diuersis

Monasteriis, suorum unum ab alio

non dependest, &c. quod a fortiori intelligi dcbet de beneficiis fecularibus, ne scilicet gubernentur a Regularibus, & de Regularibus ne a saecularibus Clericis possideantur. Vnde ortum habuit illud vulgare proloquium : Beneficia saecularia saecularibus t regularis Regularibus conferenda esse. Quod etiam expresse In Clem. IpuIa Regulares, unica de supplenda negligen. Praelat. Fieri praecipitur. De hac diuis. Vide viuian prax. Iuras

patr. par. I. tib. I. cap. I. num 79. seseqq. Beneficium igitur saeculare dicitur, quod Clerico saeculari solet in titulum Conferri, non attento an Collator sit saecularis, vel regularis. Rota ιn Montis Cassinen. Parochialis , 8. Febr. I 648. Coram Bisclato, ex Felin. cap. in nostrasubnu. q. de rescript. GonZ. ad Reg. 8. Cancest. glog.8.vum. 3 8 Lot ther. de re beneflc. lib. I quaest. 3 q. num. 7.

Habetur apud Dianam part. 9.folio qO . Beneficia igitur Regularia ea sunt, de quibus in fundatione dictum fuit, ut per Religi Oscs rcgcrentur ut docuit Palatas part 2. tract. l 3. disp. I. punct. 2. num. I. Barbosa ae Potest. Episcop. 8art. . a Pegat. 7. num. 68. Petr. Glegor. cap. Io. Institutionum rei benesiciariae, num. 12. fol. mrhr 62. Regularia item sunt beneficia illa, quae

per quadraginta annos consueta sunt per viros Regulares t egi. Colligitur ex tui ibus num ro praecC-

denti citatis , R docctur a Palao, Barbosa , SI Petro Gregorio , ubi supra. Viuian. num. 8 De X e. Cum de

26쪽

cuastio II.

de beneficio, de Prab. iv 6. LeZana,

in Summ. p. 2 cap.I8. num. I. Et in

uniuersum , regulare beneficium est , quod tantum Regularibus Confertur, V. g. Abbatia Regularis , Prioratus, Canonicatus Regularis, Monachatus, vel ita annexum , Ut per eos administrari de

beat. Ita Less. de ius. o iure, tib 2.

c. A. disp. 2. num .F. Elig. Bassaeus, verb Beneficium, r. Palaus num.2. Rebuff. Praxi benes p. I.tit. Regularia beneficia, num. t.

Ex quibus habemus, Parochialia beneficia Rcgularibus unita,

seu annexa, Regularia esse. Ita etiam docet PelliZar. tom. 2. par. I. tracy.8. cap.4. sect. Α num. DF. senum. II 3. vers. Addo, de decidit Rota 'Sacra in una Parochialis de Stesta Iq. Decemb. de anno I F98.

coram Cardin. Seraphinoia I 3oq. per tres sententias definitivas executoriatas octauo die Maij anni I6o7. in eadem eausa ad Monasterij Hyrachensis fauorem . . Et in noua, Vicariae eiusdem de Stella,

coram Orthobono : & clarius, 26. Maj I coram Mettio. In una Hisbonensi iuris conferendi 1 3. Iuni, I 6o7. coram Cardinati Lancelloto , apud Farinacium, 2. pari decisionum selessarum, to. . la 2 O .

In alia Vlisbonen. L. Decemb. eiu dem anni I 6o . coram Litta. De

quibus omnibus , infra redibit agendi occasio, & de alia decisione dictae Parochialis de Stella, pro

executorialium praefatorum declaratione, 29. Octobr. 162 l. Colam Coccino Decano , praedicta non parum firmante. Sixtus V. in Bulla G. apud Roderic. ait, Ecclesias Monasteriis unitas, non esse saeculares. Ergo Regulares. Hic dubium occurrit, an quando Parochia Monasterio est unita , aut annexa, Omnes Monachi,

qui sunt de gremio Capituli, vel Conuentus illius , sint Parochi 3 Respondet Cespedes tractat. de

exempl. Regularrum c. 8.dub. I s. apud Pelli Earium num. IO T. Vel faeuaerit. quod sic. Quia Canonici

Collegiatae habentis annexa Parochiam , omnes sunt Curati, ut notat Alphonsus de Leone, de officio Capeliani, quasi . . num. 26. ct seqq. & ad illos omnes spectat cura animarum , ut colligitur ex declaratione relata a Parilio, lib. 8. de resignat. q s 9. num. 93. Ecclesiae autem Rogularium in fauorabilibus sunt Collegiatae, teste Moneta, cap H.de mutat. staim Fcclesnum 39. Rota in Celsonen Praeceptortae, I s. Decemb. iso I. Coram Coccino, infra la 3. num.'. 6c in

ia 'g. num. q. Ergo Rcligiosi omnes talium Eccletiarum crunt Parochi. Idque de si apud illos exercitium lParochiae non fiat per turnum a singulis. sed committi soleat alicui Capellano: nam titulusscmper manet apud Capitulum, nec potuit in Capellanum tranS- ferri ;

27쪽

Pars Prima.

ferri i itavi Capitulum liberetur

etiam immemorabilrtempore, Vt

notat Alphonsus supra. ita Ces- pedes, monens, hinc non sequi, quod Parochia habeat plures Rectores , nam Eccletia Parochialis adhuc haberet unicum Parochii, nemph Capitulum, de singulos de Capitulo, quatenus faciunt Capitulum I ii tamen omnes requisita ad curam animarum habeat. Idem refert LeZana consuli. 6 r. num. 8.o seqq. imo, S docet, vel saltem appobat. August. tamen Barta de Potest.

trario ait, quod qu indo Ecclesia Collegiata habet curam animarum, tam cara ad lingulos illius Canonicos non pertinet , sed ad totum Cap:tulum, seu Collegium unicam Rectoris personam repraesentans. Ita ex Oldrad. eonf67. num. I. in fine, Put. decis 22o. lib. I. de Gonzal. g s. 6. num. I. Addit tamen, in Hispania autem, bc Italia tales sunt plures Collegiatae, M& Parochiales Ecclcitae , quae re gutut per omnes de Collegio hebdomadatim : in nostra tamen insigni Vimaraneissi apud duos medios Canonicos, quos Capellanos

Vocamu* , extat Parochianorum

illius Coilcgiatae cura , nam principaliter ea relidet penes Reu reladiissimum Priorem, qui est vere Rector illius Ecclesiae. Vbi affirmare etiam videtor, in illa Ecclesia, cui hebdomadatim deseruiunt curam Canonici, quemlibet ill rum Parochum illius esse. Sed, ni fallor, magis haec quaestio de nomine , quam de re est I cum vir que sententia, penes totum Capiatulum curam esse asserat, integraliter scilicet; & partialiter penes quemlibet Canonicum. Vide

Dubitatur secundo, an Episco- 6. pus Parochos Regulares negligentes in administrandis Sacramentis remouere possit 3 Respondet Pellirarius num. I 3. Vers.

Addit, cum Marchino, de Peste, pari.l v. . quod non. Quia illius est auferre beneficium cuius est

conferto : Regulares autem Parochias habent a Papa , dc ideo

nunquam vacant, neque per con-

cuisum obtinentur: Ergo Episcopus non potest Regularcs a Parochiis remouere. Secundo, quia ita declarauit S.Congregatio, in una Mediolanensi de anno I 6i .

Tertio dubitatur,an possit Epis- 7.copus visitare Regularem ut Parochum , vel vicarium in Ecclesia suo Monasterio unita inseruientem, aut in aliis Ecclesiis Patrochialibus exemptis , Vicarium agentem Negative respondent

Haec sentcntia fundatur in CXC-ptione

28쪽

uuas. II. De dius Benesic. Diuisio I. 9

ptione Regularium ab Episcopo- Primo,quia in illa noluit declarum iurisdustione. Neque obstare rare , posse visitare Ecclesias, qui- Tridentinum I 2 s. de Regular. bus imminet cura animarum, sed

cap. II. ait Bruno. Primo, quia non continet Clausulam reuocatoriam

priuilegiorum Regularium. Sc-cundo.Quia etiam si illam clausulam contiperet, Mare magnum concessiam Dominicanis a Sixto I v. S: ab V rbano VIII. confirmatum expresse, Continet priui-

. legiu illud quod Regularis Curatus in Ecclesia sui Monasteri; non possit vilitari ab Episcopo. Neque etiam obstare aiunt Garesa, & Bruno, Constitutionem In- scrutabiti, Gregorij X V. la i8. subdat. Nonis Februaris I 622. quia nullam vim illa in Hispania habet.

Testatur enim P. LeZana in Summ.qq. Regul. tom. i. cap. l9. Num. 3 F. o tom 2. cap. I 8. num. 9. iussu SS.

D. N. Vrbani suspensam βψ e pro

R egnis Hispaniarum , ut constat ex Breui muti, Apostolici tunc lcmporis exsentis nune vero EmmentissCardin. Sacheti 2I. Aprilis anno I 62 F. Haec Mag. LeZana, qui in . consulto qO.sub num. II I. fotio mihi 1go. Brevi Vrbani suspen. Constitutionis Gregorij, exscribit, ex

quo illud Limpii im, infra post Rotae decisiones, habes. Vide etiam Ioan.Sanch. inflect. disp. 9.n. l6. Neque citam obstat declaratio S. Congrcg. videlicet. Non p/sse Episcopum visitare Ecessas Regu-

solum dubium ipsi propositum: videlicet, Num Regularium Ecclesia, in quibus non imminet animarum cura, visitari possint ab Episcopo. Secundo,quia sic declarauit, posita Constitutione Gregoriana praefata : Cum autem in Hispania ista, ut vidimus, non subsistat, nec declaratio in vi eius facta , subsistet,maxime cum prςdictum Mare Magnum a successore Vrb. V III.

fuerit confirmatum.

Ex quibus deducit Bruno, non subiici Regularc m visitationi Episcopi, si fungatur Parochi, vel Vicario munere in Ecclesia exempla , quia utroque titulo , scilicet exemptione Ecclesiae, personae potitur Secundo deducit nec Episcopi visitationi subiici, si in Ecclcsia non exempta, eodem Par chi , aut vicaris munere fungatur, quia cum visitatio via sit ad correctionem , & persona Religiosi, quia exempta, corrigi ab Episcopo non posiit , neque visitari poterit. Assirmativam tamen senten- 8. tiam tenent PelliZar. In Man. Regul tom. 2. pari. I. tract.8. cap. q. si ZI q. quae Z.7 num. IIs. Tambur.

29쪽

XI. Vtrum limitatio territo rij sit de iuribus Parochi p. I 29X II. Vtrum Cura perpetua, di non ad tempus ad iura Parochi spectet. p. 33OXIII. Vtrum sit Parochi ius, celebrare in sua Parochia volentibus , necessaria ad Sacrificium ministrare p. 13 ψXIV. Utrum munus sit,ic ius Parochi, quod ipse,&non alius, nisi de eius licentia debeat in sua Parochia, aut possit Sacram facere Concionem Z p. I 9X V. Vtrum praecedentia sit Parochi ius P. IXVI. Vtrum Parocho comis petat Domus suae Parochiae in hebdomada Sancta benedicere 3 p. I sXVII. Vtrum sit Parochi ius, posse suam potestatem delegarera Vicanum deputaret p. IsoX v III. Vtrum omnia iura in praecedentibus quςstionibus

recensita, sint ad constituendum Parochum essentialia, an vero aliqua eorum, & quaenam

illa sinit P. 1 FT

QuasT.I. Vis sit verus, L propriuSEcclesiae S. Ioannis de Mendauia Parochust p. 9II. Vtrum Domnus Abbas Hyrachensis sit verus, bc proprius Parochus de Luquin,&Vibiola p. Is III. Quis sit verus Parochus loci de Ayegui,dc quae eius Parochialis Ecclesia p. 2 3IV. Quis sit proprius Parochus loci de Letet p.26 V. Quis sit Parochus S. Saluatoris ab Oteyza 3 p. z I l V I. Quis sit Parochus Ecclesiarum de Arbeleta, Biloria, dc Zubieiquit P. 26

V II. Quis sit Ecclesiae de

V gar Parochus p. 263 VIII. Quis Ecclesiae ab Ari-zala Parochus siti p.27 IX. Quis sit Parochus Eccjesiae S.Ioan.de Stella e p. 18

PASTORALIS.

rum Regularium in Fili tionibus Monasteriorum principalium Congregationis Sancti Benedicti Hispaniarum degentium resideat i p.

nonica, Sc Regulatis, de Iure dc Potestate Reuerendissimi Generalis, & Definitorum eiusdem ordinis. p. 66

Alia non pauca di cultates in hae opere dalucidantur , quarum materias , ct reisso utiones facilι quibiι studiosus tector ex Repertorio ad calcemi ius voluminis ansuo.

30쪽

BENEDICTINI, HISPANI Quaestiones Pastorales.

Mens aperitur Authoris , oe opus hoc diuiditur.

et a V M hoc opus eo susceperim perficiendum animo, ut iura, & pol testas quibus Praelatus Beneficii

u pollet uniti, dilucidentur busque nota,ac perspicua redda

tur, opere pretium duxi illud sic disponere, ut primo nonnulla de re beneficiaria, scitu digna, dc pro huius operis exacta intelligenti rerime utilia pariter,ac necessaria,discuterem. Secundo, materiam unionis voluti praecipuum fundamentum huius tractatus fundamentaliter libuit, Vt fas est , pertractare. Deinde frequentiora Parochi iura, in iure quidem fundata Canonico, & in communi Ecclesiae usu,recenierem. Et v t illa in praxim reduci

SEARCH

MENU NAVIGATION