R.p. fratris Petri de Murga Benedectini monachi Aemilianensis, ... Quaestiones pastorales, seu de iure, et potestate parochi vnitarum ecclesiarum. ... Tractatus quidem vtilis pastoribus ipsis, ... Addita pro coronide, duplici disquisitione canonica &

발행: 1657년

분량: 648페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

51쪽

cuas'. II. De dimis Benefic. Diuisio I. 13

num. I O. Vcrc Nomine vero. Nicolaus Brauo , qui in tractat. MOnastico, cap. I 8. num. I O. iic fatur. Et

in tali casu , eidem Abbati Regulari, qui per i am Abbatiam JGna- si ery cui annexas Parochia)aec larium, quasinusitur stimul eo beneficio ; denegari uou potest, eo ibo, habere approbationem Concit, , quasi per Parochiale beneficium obtentum. 'uo pacto practicaιur m Guonasteriis nosris habentibus Iaiam

Parochiam an quam annexam I'ra

laturae. Hucusque ille. Id etiam, &docuit R. P .Frater Ioseph de Carmona Magister generalis nostrae Congregationis, S Ineus, in Consulto quodam dc hac re pro RCuerendistimis Hyrachensis Abbati bus Monasteria ab ipso subscripto,

penes me existente: SI docent as-sserentes , nomine Parochiale he-nc hciu obtinentis,ex mente Concili) Ti identini, venire etiam Superiora beneficia , habentia calamanimarum annexam, v. g. Episco

patus, Archidiaconatus, Abbatus,& huiusnodi habentes curam animarum , SI uuisdictionem in foro Poenitentiae , dc Sacramentali. Ita

Octauo infertur, Regularem gr. praefectum Ecclesiae Parochiali, picno iure subiectae Praelato suo Regulari, sius e confiteri Sacerdoti solum a Praelato Regulati approbato secus velo si Ecclesiae, pleno item iure, Episcopo subiectae Ici

sect. q. quas. I9. nam. 13 I. Ratio est, quia in primo casu,remanet subiectus Praelatis suis Regulatibus pria uatiue quoad Episcopum niti quoad curam animarum & Sacramentorum administrationem, in qui

bus Episcopo subest a In secundo

Vero, quia amittit actualem subiectione Regulati Praelato,& subiicitur quoad omnia Episcopo, qui secundum praesentem statum est eius Ordinarius , debet etiam illi quoad sorum poenitentiae subiici, ita vino possis confiteri Sacerdoti ab eo non approbato,sicut nec potest Parochus Rcularis eo enim ipse, quod amisit exemptionem, factus est,quoad hoc, de eodem foro

Clericorum.

Hic quaeri potest,an Regularis, ετ,

52쪽

Pars Prima.

aut iacularis sacerdos , semel ab

Ordinario approbatus ad curam animarum, si ab Ecclcsia remoueatur, dc postea 'iterum illius scruitio deputetur, indigeat noua approbatione Respondet Pellizarius,

mus , iuncta glossa , vers. Reputare, de aetare, o qualitate. Et saepe faepius , ita egomet obseruari vidi in aliquibus Ecclesiis Pampi lonensis dioecesis, pro quabus Reuerendi sirmus Domnus Abbas Monasteri; Hyractiosis deputat VicatioS,quos, remouet pro suo libito, SI iterum deputat: ipsique sine noua Episcopi approbatione, deinceps sicuti ante remotionem curam exer

cent.

Cum supra dictum sit, Religio

sum assumptum ad curam anim

rum, Ecclesiae, pleno iure subiectae suo Praelato Regulari,eidem ipsum zzmanere quoad omnia subiectu , assumptum vero ad Ecclesiam pleno iuro Episcopo subiectam, eidem Episcopo quoad omnia similiter stibiici: Restat nunc videre,an Monachus praesentatus ab Abbate, Mab Episcopo instatutus pro cura Ecclesiae , ita annexae Monasterio, ut debeat a Religioso cius administrari, Abbas tamen non possit Co-serre, sed solum praesentare unum ex suis Religiosis , Sc institutio debeat ab Episcopo fieri , remaneat Praelato Regularis an vero Episcopavlubie S

Sed pro maiori rei intelligentia, q4.

adnotare opere pretium duxi,multis modis Ecclesiam , aut beneficiuposse ad aliquem pertinere , atque adeo ad Monasterium,& eius Praelatum. Primo,tanquam ad Patronum , dc sic Patronatus illius acti bus, ratione cum S habet ius praesentandi cum, qui in beneficio instituendus est,sive ille sit saecularis, siue Regularis , ad Monasterium pertinet, simul cum censu impoli to super fructibus, aut redditibus. Ecclesiae ad Monachos pertinentis , ipsis soluendo, iuxta cap. Sane, ei 6. iuncta glossa, veti. Temporatibus, I 6. quas. 2. Ita tamen quod si habeat ius praesentandi unum ex suis Monachis, dicatur habere Patronatum activum, simul ac passi uum, ut Lessi verbis utar lib. 2. de ivg.er iure v. 6 .de flatu religissdub. LM num. 98. versia, sed quid dicendum. De quo Patronatus iure,& pensione Monasterio, a Mona cho, in beneficio instituto, soluenda, est text. expressus in Clementina unica, di uia Regulares sede supplend. neglig. Praelat. dc Cum. Frequens bi. Praesentatos per exemptos, de exces ib. Praelat. dc colligitur ex c.In Lateranensi, 2I.de Prab. se dignit. ex c. Cum se plantare , g Io

Ecclesiis , de priuileg. Gloss . in Ct

ment. l. Vers μι praesentandr, de iure patronat. o c. Suscepti,I.de Praebiaer dignit in o. Secundo potest Ecclesia, dc be

fictumad aliquem pertiner tar

53쪽

tione unionis ad solum titulum, & spiritualibus, & temporalibus. De gubernationem, seu regimen temporale , sine usu alicuius spiritualis iuris. De qua unione Clem. Aura Regulares, ibi: Ad eorum dissolaiο-nem spectantia cum vacant: dc ibi: Applicent mensis suis : iuncta glos . verb. Disspositionem , Sc Verb. De mensa , dc supplend. neglig. Praelat.& glost. in Clem. Frequens,vcrb. Ad mensam,ibi. Per quod patet quod in Ecclesia annexa quoad temporalia,

Tertio, pertinere potest iure pleno simpliciter,& absolupo,cum iurisdictione pro utroque foro , animae, de contentioso, cum facultate excommunicandi, ius dicenda,&c. Quo pacto , prout de iure, omnes Ecclesiae pet tinent ad Episcopum dioeccianum. De hoc modo, glosi.

lib. I. c. 6. n. .

Α - Quarto, iure pleno; non absoluto, M simpliciter,cum iurisdictione contentios a , sed solum in foro poenitentiae, de Sacramentali,quoad curam animarum, quoad ea, quae ad dictam curam periment In quo Ricc. conel. . Mena, conclusΑ. num. 2I. Et haec est unio ad mensam, seu quo ad spiritualia S temporalia, de qua Gloss. in Clem. Frequens, verb. Ad mensam,de excessib. Praelat. ibi: aut pleno iure spectat ad istum quoad spiritualia , cst temporalia. Et c. m o plantare, g. In Ecclesiis, iuncta glos verb. Pleno iure, & cap. boniam, in . iuncta glosi . verb. Vιroque iure, s . o 2I. deprauit. cap. Abbates , iuncta glossa,

uia Regulares, vers. Praemissa, &glosi .verb. de mensa, I .de supplend.

q. ct 6. Sayr. intbesauro , seu de

censur. lib. I. cap. 6. num 12. Eman.

Nota tamen, bene posse Ecclesiam aliquam pleno, si hac utroque iure, id est quoad spiritualia , deIemporalia,pertinere ad Moiiastcrium,S illi csse subiectam. etiam si Episcopus aliqua temporalia ex ea recipiat , & ei etiam subiiciatur quoad visitationem correctionem, M procurationem. Ita glosi' in eap.

Alium quintum modum expri- ARmit ipsa gloss. in Clem. Trequens, quo aliqua: Ecclesiae , iure pleno

D subie

54쪽

6 Pars Prima.

subiectionis, spectat ad Religiosos,

a quibus Rectores talium Ecclesiarum institutionem, & destitutionem rccipiunt, dc ab illis viii tantur etiam quoad temporalia. Quem modum diiunctum puto, ab eo, quem tertio assignaui loco, num.46. Quia Clcm. illa supponit Religiosos quamuis exemptos, ab Episcopis dioecesianis varic vexari : sic huiusmodi vexatos non habere iurisdictionem Episcopalam, aut quati; quare glossa vitatur illam cxcludere quando dictum ius plenum subiectionis ibi Religiosis attribuitia Et in eodem accipio sensu, declarationem Sacrae Congrcg. Concilij, quam refula Barbosa, eo lect. II. num. 46. Apostol. decis ex

Stephan. de Aluini de Episcoporum, Abbatum,ct abbatissarum potestate, cap. Iq. num. I. insine. Declarat, cnim, Parochiales vultas Monasteriis, quae iurisdictionem habent,o

dinari' visitare possunt personas, tantum qnoad ea , qua ad curam animarum pertinent, in his quoque Parochialibus possunt: deputara a Superioribus Regularibus Cape stam

ad nutum amouibiles, dummodo approbati sint ab Episcopis. Et decisionem,quam Idem Barb.num. T. refert ex Armend. in addit . ad recop. Legum Naua ra,tib. I. tIt.6. de 'sit. l. F. g. 2. num. 88. Parachiales omnes

sua dioecesi potes Episcopus visitare in quibus sunt Sacerdotes saecula res, licet Ecclesia sint Reeularibus subiecta, siue etiam si sint Eccle

Regularium , quando tamen ea exercetur per Sacerdotes saeculares. Demum ex Trid. fess2 s. ea'. II. de reformatιone, idem conuincitur, siquidem excludit a visitatione Episcopi, Eccletias illas in quibus

Superiores Regulariu rura dictionem Episcopalem, o temporalem mParochos , cr Parochianos exercent.

Hic quintus modus pleni iuris, quo Ecclesia spectare , pertinerC-que potest ad Pranatum , Capitu

tum ,aut Convcntum. Quibus adnotatis , dico cum q9. Lessio, dubio in . num. 98. vers. Sed

quid, cit. Religiosum praesentatum a Praelato suo Regulari,& ab Epissicopo institutum Parochum Ecclesiae, in qua Monasterium sol im habet Patronatum activum, & passi-uum, eximi a Pranati Regularis iurisdictione S: Episcopo subiici.Ratio est, quia Ecclesia illa non est pleno iure Monasterio subiectased solum quoad ius Patronatus actiuum de pallivum, id est, Vt Mona

sterium praesentet, & praesentetur. Vnde cum Praelatus Regulari S nopossit conferre, non poterit ause re. Ita Less cum Nauarr. in cap. Non dicatis, num. . DuaS tamen exceptiones tradit Less. primam, in casu, quo fuerit in annexione, vel institutione constitutum , VLSuperior Regularis retineat iuri Ddictionem in Religiosum praesentatum sic,& institutum. Secudam, in casu praescriptionis quadragena riae. Si enim per Ao. annos, bona

fide

55쪽

fide se gesserint Superiores Mona- plene crit subiectus. Si denique steriJ. tanquam Superiores illorum Ecclesia nullatenus Praelato Regu- Parochorum , S: ipsi Parochi tan- lari subiecta lit, cximitur ah lutequam subditos Superiorum praefa- ab obedientia Praelatorum orditorum, Zc nemo se opposuerit, re- nis Religiosus illi praefectus. Idem manebunt dicti Parochi subditi docent Roderic. Iom. I. qq.Regular. Praelato Monasteris. Consuetudo enim dat iurisdictionem , c. Cum contingat,ic ibi gloss. verb Vel con

1 o. Eande doctrinam, docuit Sancti.

asserentes , quod quando beneficium Curatum regulare subest Monasterio ure pleno, potest Religiosus illi deseruiens ad nutum remoueri Superioris I secus si non subsit pleno iure,quia eo ipso quod

habet curam animarum, constituitur beneficiariu authoritate Episcopi, cuius cst animarum curam committere. Et sub iure pleno intelligunt, subiectionem quoad spiritualia,S temporalia. Adduntque.

Si Ecclesia est subiecta quoad ic-poralia sola , eximitur Religiosus Parochus a sublestione Abbatis, quoad spiritualia; si autem quoad spiritualia , dc temporalia est illa Abbati subiecta , M Parochus et

in quo casu obedire debet Episcopo , cui Ecclesia illa est subiecta, quia suus Abbas est. Sussicitur enim in locum Abbatis, qui habebat iurisdictionem in huiusmodi Monachum. Rota in una Uuontis Regalis iurisdictionis , 27. Nouembris de anno I 6o6. coram Coccino Deca no, inter eius impressas,la 3 I6. n. I. cx Ioann. Andr. Hostiens de aliis, in cap. Causam q ,el I. deludic. 'Et in alia Montis Regalis iurisdictionis, 27. Iun. 16O7. coram eodzm Coccino, la 36O.

Sed dices, Regularis incapax est 1 I. beneficii saecularis, quia beneficia

saecularia, saxularibus; regularia, regularibus conferenda sunt, ut diximus supra num. I. & latius par. q. q. I secr. 2.num. 3 q. Ergo inutilis distinctio, SI doctrina tradita de Religioso praefecto Ecclesiae,Paro chiali pleno iure Episcopo subiectae. Huic obiectioni fiet satis p. q.

q. .sicr. q. num. q. or seqq. Quare pro nunc dico, quod cum incapax

non sit Religiosus, benefici j saecularis,ratione professionis, cum nulla id probari possit, ut bene inquit

56쪽

Tars Prima.

libet prohibitio Apostolica, si ulla

est, possit per ipsius reuocationem, aut dispensationem auferri,inutilis utique non est distinctio, nec doctrina a nobis tradita. DI v Is Io II.

Diuiditur secudo beneficium,

tam Regulare quam saeculare in duplex, S simplex. Duplex beneficium es, quad es qualitate

aliqua ruris assectum , nempe ιuri dictione aliqua in Clerum, vel adminiseratione rerum Ecclesiasticarum, vel sicali aliqua praeminentia. Ex quo fit quadruplex esse beneficium duplex. Primum est simpleX curatum , quod curam habet animarum annexam . quia iurisdictionem habet, de potestatem ad ministrandi Sacramenta suis Parochianis Clericis, Miticis. Secundum est dignitas, quod aliquando dictam iurisdictionem in foro Sacramentali habet, licet non semper I habet tamen semper iurisdictionem in foro externo. Pax Ior

tium, est in istum, quod caret iurisi

dictione tam in foro interno,quam externo, & Contentioso, habet tamen rerum Ecclesiasticarum administrationem. Quartum denique benefici, duplicis genus, est

Patronatus : qui scilicet iurisdictionem in neutro foro habet, nec administrationem, habet autem Cmi- ,

nentior Sedem,& locum in C pitulo,Choro,& aliis locis ,respectu

aliorum, qui in Conuentu, aut Ecclesia sua tali, aut maiori praeeminentia carent. Quo ex Capito Parochus personatum habet. Mallet-

tus, tom. I. de Sacram. Maste attone

4 F. Bractea 9. Reliqua vero beneficia, quae aliquam ex his qualitatibus non habent ; simplicia sunt. Ita

tib. I cap. I.

Ex beneficiis duplicibus , quae- dam sublimia, seu maiora, v.g. Papatus, Cardinatatu S,Patriarchatus, Primatus, Archiepiscopatus, Episcopatus, Abbatia, siue saecularis,siue Regularis , dc Prioratus in Ecclesia Regulari, aut Collegiata E clesia,qui in utraque est principalis Praelatura, & habet iurisdictionem quasi Episcopalem, Vti ex Ioann. Selua in tract.de benes. q. 2.n . y 3. Hojeda de incompatibilit. bene .

par. I.ev.6. num.6.8c Flam.Parisio, de resignat.bense. lib. . q. I. n. IOO. de duobus sequentibus, docet D ster Tambur. tom. I .dsp. I .quaest. I. A num. IT. qui num. 2 o. addit, idem

dicendum esse de aliis Praelatis Episcopo inferioribus, iurisdicti nem quasi Episcopalem habentibus : eadem enim linquitὶ ratio militata

57쪽

uus. II. De diuis Senege. Diuisio II. 19

litat. Quod autem de Priori Con- patron. pari. I lib. 2. cap. . nam. I 8. ventuali asserit, id intelligendum, omnino est,de Priore qui tota praesit Conventui. Lest sic. eit. num 9.

idem addens, codem modo est in telligendus. De quo infra Disqui sitione Pastorali, redibit sermo. V i-

3. Quaedam autem sunt media, ut reliquae dignitates, praeter numero praecedenti numeratas, S praeter Personatus, S officia. Layman. sic. eit. Media autem sunt Arctii- diaconatus , Archipresbyt ratus, Decanatus, te similia , quae infima appellantur a Pace Iordan. 5b. Io.tit. 3 6.nu. 6. de benefici quia ibi Curatus non fuit memor.

q. Curatum igitur, infimum genus duplicium beneficiorum est; quod aliud est curatum habitu tantum, dc non actu, quod Sc si olim curam habuit, hodie populo caret; aliud

vero habitu, de actu curatum est, cui nimirum cura incumbit animarum, & Parochialia. Iord vol. 2. lib. Io.tita .n. . ct q. F. Cura animarum, de qua docet Barb. De PoteΗ. Parochi pari. t .m.

num. 7. nihil aliud est, quam po testas Sacramenta administrandi, dupliciter conliderari potest , ut idem Barb. loco eit. ct de potes. E

osequentibus, Mascard. de proba

tionibus , vol. I. conclus. 69. num. I.

o α. Caspensis, Rot. tu una Reca naten. Parochialis, 2 O. Maiν ι FTI. coram Cantuccio, quam habes infra,ricis. I.Glossi in extrau.Execrabitu Aerb Curam animarum, dc alij docent: Uno modo stricte,& propric, pro cura Poenitentiali, quae in

foro animae exercetur, ex VI cuius eam tenens, tenetur quantum est

ex parte propriJ mulieris, Confessionem Sacramentalem audire, Malia administrare Sacramenta EIS, qui illa ab ipsis suscipere tenentur. Quod sane intelligendum venit, in casu, quo potestatem illam ordinariam habeat, seu ratione propri muneris, dc officij, non auteni ex delegationc ordinariam illam habentis, iuxta ea, quae tradit Glossa Vers. Impendant, in Cism. Dudum, de Sepultu. In hac acceptione intellexit curam , ct euraium Marc. Vitalis,in sua Arca Vitati Att.de Si

Dum dixit, beneficium curatum dici illud, quod aliqualem administrationem.& iurisdictionem in foro conscientiae exercet Notanter

dixi: quantum est ex parte propris munerin quia saepe liberatur ab hoc onere , quia per Vicatios illi fit

satis. Secundo sumitur cura animari 6. rum improprie , 8c lato modo, procura, seu potestate cit ca Corrcctionem morum in foro iudiciali ex

58쪽

Pars Prima.

ptione , omnis habens iurisdicti nem visitandi iurisdictionaliter.

excommunicandi, dc alia, ad morum correctionem.' pertinentia co-zentIOSC, exercendi, curam habet animarum. Ita Io. Mascard. Barb. dc Trullench, locis citatis, AZor in instit. pari. a. bb. 3. cap.Id. quaest. I. Petr. Binsfeldius,m EnchirId.par. 4. de beneflc.cap. Lg.q.conclus 3.Glossin Extrau. Execrabitu, prope fine, versNec non, ta q. de Praebend. crdι-gnitatib. curae animarum, In hac,& priori meminit acceptione, tam

An marum cura , quam Vers.

Visitare, dc Nec non . Contentiosa est inquit Marc. Vidal. tit. de iurisdi-

ribus loquens de iurisdictione cotentiosa, in diva habet contradictio nem,ct exerceIur cum strepita iudi ciali inter contendentes rer ad hane pertinet,percipere, punire,caus, de ire, Gr huiusmodi. Cura animarum in prima,& propria significatione, seu ac ptione considerata, subdiuiditur in habitualem, dc actualem. Haec,in actua

li curae exercitio consistit; illa vero in iure,& habitudine ad dictum cxercitium: quae multiplex, diuersimodaque passim inuenitur.Habitualem liquidem sine exercitio habet Parochus ille cuius Parochiani Ecclesiam cius deseruerunt, dc alio commigrarunt ob pestem, bellum,

sterilitatem , aut captiuitatem, Ut bene Azor loco citato, quaesi.6.Ea

dem habet, qui Ecclesiam sibi, aut

suae dignitati unitam habet, solum quoad Titulum, εcius perpetuum gubernandi Ecclesiam,ieu bene cium , dc cius bona, de quibus solum percipere potest, quae soluto, icario perpetuo, dc aliis oneribus remanent, non tamen administrat Sacramenta Parochianis , nec aliis utitur spiritualibus iuribus, uti docent Flores de Mena, RicciuS,RC- buff. dc Garcia, locis num. 6 F.dIuIson. I. huius g. citatis. Habitualis etiam ait Trullench, cap. 2. de Pa rocho, num. II. quae penes aliquem

csst , ratione alicuius beneficii in fieri, sed non in facto, quia e XCCutionem pote flatis non habet ait vel defectu tituli spiritualis iam extincti per unionem accessoriae factam, vel quia priuilegio, seu consuetudine leuatus fuit onere exercendi actu. Ita Trulleiach, sed bona eius ve- 8.nia , minus bene , quatenus solam habitualem tribuit curam defectu tituli spiritualis iam extincti per unionem accestorie factam ; nisi loquatur de co,qui renuntiauit beneficio Parochiali, aut illo fuit priuatus , quod postea alteri fuerit

unitum. in utroque enim istorum casu, verum est fuisse quoad illum Parochum extinctum titulum,imo de in unionis casu , secuto tamen unionis effectu ; minime vero absolute cxtinguitur per Unionem, Cum transferatur beneficium cum suis iuribus,dc titulo in eum, i d

59쪽

sitiast. II. De diuis. Benesse. Diuisio II.

lud unitur , uti videbimus pari. 2. de vuIone , quas. 6. num. . F. cir 6. Et in omni Cuentu, Parochus, aut Curatus, nec actu, nec habitu quidem,ille dici poterit,post renuntii tionem, aut priuationem beneficis postea viaiti, cum non habeat post renuntiationem, aut priuationem ius, aut habitudinem ad exerci

tium

Vndequado ipsemet Trullench, dc alii docent, quod quando Papavnit aliquod beneficium alicui comunitati, penes Rectorem principalem ipsam scilicci communitatem, aut eius caput solum remanet cura habitualis, de actualis in Vi-Carium transfertur omnino, ita ut principalis, suppresso Vicario, nullo modo possit se ingerere in exercitio curae animarum ; sustineri

non possunt , si unio fuit facta ad

mensam, ac per consequens quoad spiritualia simul Sc temporalia; be ne tamen si quoad temporalia solum, Sc titulum, vel quoad Patronatum fuit facta, de quibus supra diuis I . num. qq. Ο Α F. diximus, ct

in hac num. 7. 8c rursus dicam q. 2.

. Ratio prioris est, quia per uni nem accessoriam ad mensam Praelati, aut Conuentus, seu Capituli factam,acquirit Praelatus,Conuentus, seu Capitulum curam,non solum in habitu,sed etiam in actu, lein exercitio,ita ut ipse sit verus Rector, de Parochus, Vicarius autem,

non potest sic nominari, sed Capellanus , ut bene dicunt Flores de

Mena, variar.quas.lib. I. qua Io. Art. 2.conclus. q. num. Iq. Riccius, in Praxi varaar. Resu. Resol. 193.

conclus . dc versSecunia facit. Et iuxta hanc doctrinam,intelligi debet idem Ricc. tom. 3. Resolui quotidianar. Rest. 3 8 8. dicens . quod dignitas, cui est unita Parochialis, tenotur descruire per Vicarium Perpetuum,qui dicetur Rector curae , quia cura actualis inquit) aufertur Rectori,S transfertur in vicarium perpetuum. Loquitur de unione, quae de mensa non sit. Vnde. Ecclesia ad mensam ali- II ius unita accessorie, dicitur ad illum pleno iure quo ad spiritualia, de temporalia spectare, ut vidimus disj I. num. T. quod non es set verum si ad illum non pertine-rct cura in actu , sicut reucra perti nere pluries declarauit Sacra Rota, Cuius nonnullas decisiones. S sententias reseram , ut veritas a nobis

asteria, illustrata euadat. Sed pi ius adnotare libuit pro saniori illarum intelligentia, cum Barb de PeteΗ.

cum fit mentio curae simpliciter, de actuali, non vero de habituali est intelligenda, ut in terminis ait

tenet Capra Communium coni so

Coram Maia Zanedo. Quocirca Ricc tona. 3. Resolui. rerum quotidianarum , Resol. 88. ait, Vn e curans nimarum quis habere dicitur principaliter

60쪽

. s Prima.

cipaliter propter exercitium , ut euganter Probus in additionibus ad Monachum,in Capite Super eo,u.II.

de Praebend. lib.6. post Anchar. Camdia. o Abbatem in Capite Postulasti e Prabendis. Haec Riccius. Vivianus item, inpraxi Iurio

tronat. pari. I. lib. 2. ς p. .num. 37.

lia ad rem fatur. Non dicitur cur tum beneficium, nee tanquam tale

regulatur, quod non es actu curaram, sed habitu. Abbas in cap. de

multa,num. Lari de Prab.θluser in Summ. verb. Beneficium, q. quas. 4. vers2. Hucusque Viuianus, quinum.I7. dixerat Non dicitur Parolis Ecclesia,seu curata,nec tanquam ratis regulatur ilia,qua acyu non es curata, sed tantum habitu.

Rebui fidem insinuat inpraxibense. tit. de non promotis Intra annum, bcc. num.6 s. dum dicit. Si GLegitim committat curam duob- , neuter ram habebit, sed tantam cura exercitium : ct ora penes Co

legium erit , o non apud singulos, cap. Irrefragabili,s.exetis , de ins

eio Ordinaris, argum. I. In tantum,

g Vniuerstatis , 1. de rerum dius. Vnde quae de hoc ipso auctore, Maliis nonnullis p q. q. I.fLI. q. nu . afferam. Quod autem dicit Re bulsus non essc curam apud singulos Collegis, intellige iuxta dictas . diuis I .n. 4 o s.

Quo igitur adnotato coram Cardinali Serapi,ino , decis I Oq. ΙΑ,

Decemb. de anno II 98. Fuit conclusum curam Ecclesia Parochialis de Stesta residere penes Abbatem de 'rache. Plures , pro firmanda hac resolutione , adducit probationes , respicientes quidem in unionem ad mensam, qua Ecclesia illa unita fuerat Abbati, SI Co uctui Hyrachensi , quia urique donata illis fuerit cum omnibus de cimis,primitiis,& oblationibus,e dem Ecclesiae pertinentibus.Quod perceperit fructus Monasterium,& certam Vicario portionem assi gnauerit. Quod vicarius non sit perpetuus, sed amouibilis. Quod cora dicto Abbate praesentem Vi- Carrum amouibilem. Quod coactus fue i it Abbas augere seruitium

vicario , & assignare congruam. Quae omnia signa sunt unionis ad mensam Abbatis & Conuentus,&penes eos curam dictae Parochialis resider . Hanc doctrinam sequutus est 1 y- Bassaeus, Verb. Vicariin, num. I. Vbi docet, quod Vicarius perpetuus, habet Curam ani rum indistincte quoad omnem effectum , ω quoad exercitium,si percipit decimas, primitias, dc oblationes dcbitaS ratione curae, dc tunc, addit, per

modum cuiusdam iuris & habitu est apud principalem , seu Praelatum, cuius est Vicarius, percipientem certam portionem sibi assi. gnatam , Si ven e contrario, ait)tunc cura , Or rei vendicatio fuctuum s ectat ad principalem. Cum quidem, non quoad habitum antum, quia in hac acceptione, illam

SEARCH

MENU NAVIGATION