M. Val. Martialis Epigrammata, cum notis Th. Farnabii

4쪽

M. VAT. . p

6쪽

virtutis iuxta ac stemmatis splendore insigni, Viro vere nobili,

D. ROBERTO K ILLI GRAEO

Vius potius auspiciis publicam indi

piscantur lucem lucubrationes istae in Martialem quam cujus in fide ac clientela stetit floruitque ille, qui,si mort lium alter, magna eminuit Martialis lux, M. Tomsonius ' Tomsonius, nomen memoriae, vobis, qui Musas iustis,gratae; nobis qui Musas colimus, sacrae. Cujus nomine quantum tibi inobilissime Κilligrare) atque familiae veltrae debeant literae humaniores & quantum ubiaque est hominum venustiorum, gratis animis testantur omnes qui te norunt, qui norant illum. me certe vel Manes illius tibi clientem devoverunt, te mihi patro num conciliarunt. Audetque Martialis hic meus patrocinii cum tanto viro communione dignatus , non sino

aliqua jam genii sui fiducia vitam sperare vitalem , dc quodammodo vindicias sibi secundum immortalit tem pronunciare. Quam virtutibus tuis quas mita susturi orationis filo pertexere gestienti reclamitat v recundia tua; molestiamque redargini quod ego officii duxeram) meritissime debitam , tibi V. C. ex animo, qui in aeternum usu mancipioque tuus, vovet qui est, erit usque

, Virtutum tuartim

ciator religiosi mur

7쪽

ε in

N. VAM MARTIALIS

PETRO CRINITO.

M re. Valerius Martialis nere Hispanus fuit, Bilbili nat,

haud ignobio oppido Celtiberuar ut veteres auctores tradunt i ct i e Martialis eum ναribus locis demo rarerum maxime his versibus ad Licinianum municipem suum et

Vir Celtiberis non tacende gentibus , Nostraeque laus Hispaniae, Videbis altam, Liciniane, Bilbilim Equis re armis nobilem. Sub primam atatem profectus est ad urbem. Remam r quo faenius .n citerarumst dis versari posset: suumque ingenium eruire. Sed

cum Mendis causis minime se idoneum videret, omnem operam a que diligentiam retulit adscribenda Epigrammata: in quibus m an ere excellait, judicio νωrum. Maxime autem vamitin W

merendis sibi atque conciliandis hominum studiis: adeo urbanitata salibus praestitit. Relata sunt a C. Plinio permestra de ingenio θ' eruditisne Hal. Martialis.: quibus saris colligere possumus quantis rarit hunc ipsum metam, quantumque illius versibus oblectari rea sueverit. Me enim seribit: Fuit Martialis ingenio acri, re qui plurimum in scribendo & salis haberet & sellis: neque candoris minus. Itaque minime mirari oportet; si e bus Herus Imperator squi Casura Hadrianograrissimus fuit selitui est singuiari. Hfectu prosequi lepores atque Dras poeta Martiatis ; suumque Virgialium vocare. Neque dubium est , illum Roma publicis honoribus ominatum atque bonestarum Dise. Nam equestri d unitate donatus aestis pra rura, σjure trium Iiberorum : ut ipse de se restatur. Lib. XII Epigrammaton composuit mira ingenio Osi usuri tirban -υte : quabus adjeeit xenia Amphoreta libellis duobus absoluta. In his Iecutus est Marsum metam, Pedonem, atque Getulicum e quorum exemplo seipsam tuetur : ac lascivam verbortim licentiam e casat. Valerium quoque Catultam o Litanium Camtim plurimis-

8쪽

'Lisro atque Trajano Imperatoribus blandistis est , damnatis. re 'obus Domitiani Caesaras. LAd eundem refertur Spectia Α- rom oser e qui extra ordinem atrorum habetur a nostris oria aracas a ut vetum coices probant. Inter am cos praeisue habciis remem Patavrnum, Perianam , Siliam Italactim, Val. Fluc in να 'Donitim, aliosque complures: ad cymvspenumero scribit. Ster- Moritas, mutato nomine ovistim in ruat) tantum mure t Q s mgenio atqu d trana , ut vitienti evicis cuti Imaginem more veterum in Aia bib otheca posiverit. Pacam inantia i foret ρωνα or, radio rerum cirbanarum in Mus in patriam rediit, atque in natali solo patito post interiit :non fine lac mis ac magno moerore C. Pltari, ας ingenue testat:

in scripta epistola ad Cornelium Prisum.

9쪽

A D L EC TORES.

Asenium Paulum splendidum equitem

Romanum elegos quos erudite scripserat recitaturum atque incipientem dicere Prisce jubes , Iabolenus quidam Priscus qui aderat, Paulo quidem amicus, sed ipse dubiae sanitatis interpellavit: Ego vero inquiens non jubeo. Oborto audientium risi, non dubium est quin Paulo aliena deliratio aliquantum frigoris attulerit. Atque hinc monet Plinius, providendum esse tam solicite recitaturis, non solum ut sint ipsi sani, verum eriam ut sanos adhibeant. Sanu prosecto mi Secundeὰ consilium neque enim difficile erat vobis, qui intra parietes vestros eoram paucis iisque deletis & amicis recitastis,insanos amovere. Sed e publico hoc theatro quis praeco amovebit asperos hosce di austerosXenocrates, qui Gratiis non sitarunt quis designator e cuneis patrum & equitum excitabit 3 plebeii istos &άφιλοκάλου ingenii Marios qui Musis sacra non fecerunt, facere non curant ὶ quis Mysta a Musarum sacris arcebit profanum hoc vulgus , imperitum juxta atque arrogans, & hoc arrogantius quo imperitius i Ali i namque cui missos eos faciam, qui theatrum ingrediuntur tantum ut exeant) seu aliorum praejudicio, seu fiducia sui audiunt solum quod carpant,

neque tam utuntur literis, quam abutuntur, in verbi unius aut alterius calumniae ansam struunt, quo Poetas in invidiam vocent . tum

denique se Platonas & Aristarchos rati, si alienae insultent laudi, utque ε απτα aviculae ramos arborum,sic illi humeros bonorum affectent unae emineant. Alii, homines ignava opera atque servili sententia, δε σοφοι, peda

rii judices & ex ore aliorum penduli, illorum

10쪽

ADLECTOR Es. γ

velificati autoritati, subjudicant pollus quam praejudicant. Alii barba tenus docti, piceo graves pallio, ubi a rastris ad rostra transcenderint, jamque ostrum somniare ausi vacuum plus nimio verticem inter astra condiderint, Mercurio cum Philologia sua, quam quia ne Primoribus quidem labiis praelibasse iis contigit, bona non dicunt verba, imo nuncium remittunt; Apollinem& Musas, quas quia illis ne a limine quidem salutasse datum est, eliminandos clamitant , &inscitiae suae praetexentes sanctimoniam,cum artes omnes humaniores tum Poeticam damnandam in totum dc ut cum .sidonio loquar) ex iasis pronunciant. Alii denique sui in arenam meam descendam, & ad mei ordinis homulos, salva semper doctis & bene meritis reverentia, quos nemo mortaliu magis colit quam ego, magis veneratur non submittunt te Petronii arbitrio, qui generosioris Poetae spiritum sanitatem amare negat, neque enim concipere aut edere partum mentem posset nisi ingenti flumine literarum inundante: neque Senecae pronunciantis, non posse eum aliquid grandius ore mortali canere , nisi qui vulgata de solita contempsit, instinctuque sacro surrexit Gior autoritate adduci ponunt,ut majorum gentium versent Poetas; sed suos, cui ejuς dem Arbitri verbis uta6 ut quisque versum pedibus instruxit, sensumque teneriore verborum ambitu intexuit,' putant continuo in Heliconem venisse. & quidni venerintZ quando ipsis paedagogulis Fauste preeor gelida sonet altius quam Arma virumque cano, & elegiaci omnes sordeant si conferantur cum Lui mihi distipuis. Sed unde haec quaeso vestra gravitas

tanta, sapientia & sanctitas; imo pigritia, arro antia di sinisteritas i Poetae, quod praeten-A . ditis,

. . du