장음표시 사용
301쪽
DE APPELLATI ONI Bustur, in praesentiam nostram dirigi, aut certo si neutrum fieret, tamdiu post triginta dierum spatium depositores eius a Missarum solemniis v carent, quousque nobis super his obedire curassenis de qua etiam epistola vestrae tunc intimauimus Oxcellentiae: sed hanc frater Hinc marus quid dicam audire, cum videre illam more Dioscori velatus neglex rit 3 Neque vero moueat quamobrem Rothalduin Episcopum Romam venire, vel apud nos audiri ac iudicari iussimus: moueat canonica super hoc paternam traditionem ac specialem praerogatiuam A post licae sedis nos extitisse Zelatos atque secutos, &c. Quapropter obtestamur&obsecramias, ut pijs nostris monitis, non prauorum hominum
suasionibus pareatis.Scientes quia si pessimo Regi quod absit vos equi-
parentes si1per hoc nobis negotio concordantes ob audire renuitas , vos
proculdubio de caritate & memoria nostra deletos.Quoniam ita Dei &A postolorum auctoritate decrevimus & statuimus, ut quicunque saepe memorato Rothaldo Episcopo ad recipi edam Ecesesiam sibi olim comissam, vel ad Episcopale ministerium peragendum aliquatenus impedimento fuerit, donec acquiescat, & ad illi resistendum conatus deponat, a sacrosanctis mysterijs & ab Ecclesiae fieret ingressu remotus, atque ab omni communione fidelium sequestratus. Praeterea vestram volumus nosse experientiam, nostris auribus fuisse multis referentibus intimatum, quod diuerset res & nonnulla praesidia sanctae Sue nicae Ecclesiae viris competentia, ab inuasore ibidem consecrato extitissent pro libitu disposita, & in beneficium data: vel etiam seo iusto Dei iudi cio decedent ab excellentia vestra quibusdam hominibus aeque in beneficio collocata. Quamobrem etia 6c in hoc dilectionem vestra hortamur atque precamur, Ut eadem praesidia, Sipsa res, quaecunque&ubicunque sint, iam fatae Ecclesiae restitui, pia vestra praecipiat eminentia, S ut cuncta viris eius reddantur, vestra fatagat excellentia: itaut secundum sacrorum Canonum sanctionem, S in potestate Episcopi res omnes Ecclesiae consistant,& ille secundum timorem Dci, quibus v Iuerit, & quomodo voluerit, illas dispenset: quod tamen vestrae pietatis , pro amore Dei & Apostolorum principum, ac nostro, fieri satagat industria. Scientes profecto quia qui his rebus frui voluerit, &eas praefatae Ecclesiae reddere,forte idistulerit,nos hunc ab Ecclesiae finibus anathematis nexibus irretitum &sacrosanctis mysterijs sequestratum, v luti profanum eliminamus, & quasi rapacem & impium & a connibernio fidelium proculdubio abijcimus. Plures adhuc ex Galliarum Regno ad Romanam Petri Cathedram appellationes iam exhibitas, in hac praesenti disputatione asterre potuissem: verum quia viro sensato quae veneranda seruauit antiquitas, semper esse tenenda, persuadere arduum non est: hae, quas proposuimus, Appellationes a priscis Christianae fidei cultoribus traditi , ad prolixitatem vitandam, dc ad probationem annorum octingentorum ab Operis
302쪽
A initio promissam seruandam, sufficiant. Quis enim ignorat, Christianis
diuina, Apostolica, Scanonica statuta non licere immutare dicente Spiritu sancto Prou. a a. f Ne transgrediaris terminoseantiquOS qu posuerunt Patres tui J Et Apostolo ad Galatas cap. i. f Sed licet nos , aut Angelus de caelo euangeliaet vobis : praeterquamquod euangelizavimus vobis anathema sit. sicut praediximus&nunc iterum dico : si quis vobis euangelizaverit praeter id quod accepistis. anathema sit. J Cum ergo Galliarum Regnum ab Ecclesiae nascentis exordio Vsque ad amnum Domini octingentesimum , Romanam Petri cathedram, ut sui matrem & magistram habuerit: eamquein fidei di morum controuesijs decidendis omni tempore , accedente occasione appellauerit, hoc idem B in futurum usque ad consium mationem saeculi seruandum ac credendum esse liquido constat: quia Christiana religio, di Christi Dei nostri Euanselium idem semper fuit, est, & erit in faecula . Si quis autem ab hoc aberrare voluerit veteri instituto, S ab antiqua ac verissima Saluatoris doctrina pariter abibit: eumque inter sectarios haereticosque coli candum s cum ab Ecclesiae antiqua traditione ac fide recedere com praehendatur, conspicuum est.
303쪽
DE APPELLATIONIBUS E CCL EST' E
ER MANIA, quae a Gallis, Rethis, ac lannoniss, Rheno & Danubio fluminibus, set gitur, a Sarmatis, Dacisque montibus faeparatur; & in caeteris eius partibus, etiam Insularum immensa spatia complectentibus,se' tetrionali Oceano circumscribiturit magna Europq posetio nuncupanda est cum plurima regna, Prouincias a sulasquecompraehendat. Huius regionis indigenae Teutones antea a Te, stono Deo eorum, quem terra ortum existimabant, appellabantur :ddimceps Germani a Romanis dicti fuerunt; quoniam cum primum Rhensi, deuietis Gallis , transgressi fuissent, videntes eos & ferocitate animoto, proceritate corporum, colore forma & moribus Gallis simillimo Ger manos hoc est fratres Gai lorum esse extimauerunt. Caelum vero valde asperum, humum tamen pinguem obtinent, omniumque frugum . racem, quae gelo resistere Valent, di a nimio frigore non interimuntur mores habent simplices, ab omni nempe conuersandi& agendi duplicitate alienos , benefici quoque sunt ac fraternitatis amatores,ut me e
perientia instruit- . . . . . . r
Christiana religio a suae promulgationis exordio in Germaniae pari, iabus denunciata no fuit, nec sonus A postolicus ibi auditus est,etsi in qui' busdam Germaniae urbibus in Galliae finibus sitis , fides non longe post initium fuerit propagata : solenne tamen principium in uniuersa Gemmania a Gregorio secundo Romano Pontifice an iro Domini r . su scepit, qui Bonifacium Episcopum ad verbum Calutis praedicandum, &gentem illam sedentem in tenebris,doruina lucis ad Christum conuet tendam illuc delegauit: quamobrem idem Bonifacius Germaniae pater& Apostolus dicitur: cumque in uniuersa Germania Sedis Apostolicae esset Legatus, plures ibidem Episcopatus instituit, & synodos aliquot celebrauit. Nihilominus silentio obuoriere non decet, adinsgnem svrbem Coloniam Agrippinam; quae inter Galliae N Germaniae fines po. sita est, Petrum Apostolorum ante signanum Maternum suum discipualum ad eam Euangelio replendam delegasse s qui sic in suo exequendo munere profecit, ut uniuersam ciuitatem ad Christi colendam fide
euocaucrit: quam semper incorruptam Sillessem ita tenuit, ut pro re hac plurimum in Domino glorietur, quamobrem huius ciuitatis maius sigillum, sancti Petri sedentis , altera manu duas claues, altera librum tenentis imaginem repraesentat, cum hac circumscriptione : Sancta
Colonia Romanae Ecclesiae fidelis filia. Ab omni ergo tem pore quo catholica fides ibi viguit, Romanae Petri
304쪽
a cathedrae obsequentissma extitit:& in omnibus eiris superuenientibus causis illam sivi matrem atque magistram agnouit, ac in omnibus fidei di morum controuersi js dirimendis eam ut supremum sui tribunal appellauit: nouillimis tamen ut ita dicam temporibus sic varijs haeresibus se praecipitem dedit, & a Petri cathedra se abalienavit, ut&pristinam gloriam obscurauerit , & a recta, quam tenebat, salutis semita, secundum maiorem sui partem aberrauerit. Det illi Dominus misericordiam. his praemissis . Dicimus Germaniae Ecclesiam Romanae Petri cathedraeut ouis suo pastori subiectam esse. Probo, Cuicunque ab aliis.acceden te occasione fieri debent Appellationes , ad ultimam controuersarum obtinendam decisionem , cidem pariter tamquam supremo Iudici ac
B Principi in illo ordine appellans subiectus est S subditusuesed Germaniae Ecclei a de iacto ab initio sui, sic Romanam Petri cathedram appellauit, ergo Germaniae Ecclesia Romanae Petri cathedrae ut ouis pastori suo & subditus suo Principi subiecta est. Maior est euidens. Minor prinbatur per Appellationes iam actu exhibitas.
PRIMA GERMANLE AD ROMANAM PETRI CATHEDRAM
Apellatio. Anno Domini 3ρ8.Anastasius patria Romanus ad Petri nauis clamam tenendum assumptus est: quem Germaniae & Burgundiae Episcopi super quasdam fidei & morum controuersias appellauerunt: sententiam autem ae decisionem quam tradidit. per sequentem ad eos direxit epistolam. Anastasius Episcopus. eunctis Germaniae & Burgundiae regionis in Domino salutem.
sed succincte hoc agere , propter quasdam alias occupationes festinaremus, denuo tamen, si necesse fuerit, Ob has vel alias necessitates quas ad caput, mittere caritatiue non dubitetis, quia vestras praeces & nuc& tunc acceptas habemus. Significastis enim quosdam facerdotes in Ecclesia quando leguntur Euangelia sedere, oc Domini Saluatoris verba non stantes sed sedentes audire, & hoc ex Maiorum traditione se a cepisse narrant: quod ut nullatenus deinceps fieris natis , Apostolicta, authoritate mandamus. Sed dum sancta Euangelia in Ecclesia recitantur, facerdotes & caeteri omnes praesentes, non sedentes sed venerabili-
P ter curui in conspectu sancti Euangelis stantes Dominica verba intente audiant, & fideliter adorent. Similiter & trasimarinos homines, de quibus nos consuluistis, in clericatus honore nolite suscipere, nisi quinque aut eo amplius Episcoporii chirographis sint designati : quia multa per
surreptionem solent euenire : ideo & haec summopere sunt cauenda. Manicheos vero quos in urbe Roma inuenimus,& sequaces eorum nolite suscipere, neque eis communicare, aut ullam cum eis participatio . nem habere, priusquam ad rectam conuertantur fidem, ne eorum male pullulantia semina, quae a nobis in Urbe extinguuntur , pessimis vinbiscum radicibus seminemur vel germinent. plurimos vero eorum, S
305쪽
3 DE APPELLATIONI Bus suae sequaces impietatis, atque illorum doctores inuestigatio nostra re- Λperit, vigilantia diuulgauit, amhOIirra&censura coercuit . Quos p tuimus emendare correximuS : & Vt damnarent Manicheum cum praedicatione oc disciplinis suis , publica in Ecclesia professione , di manus suae subscriptione compulimus : &ita de voraginis impietatis suae conia fessos, poenitentiam concedendo leuauimus . Aliquanti vero qui ita se demerserunt, ut nullum his auxiliantis remedium pollet subuenire su diti legibus, secundum Christianorum Principum constituta ne sanctu gregem sua contagione polluerent, per publicos iudices perpetuo sunt exilio relegati, Sc. Nos quoque ut modo facitis N alloquamini, peto crebrius literis, & frequentius de fide & bona intentione vestra atque s spirate laetificate, ut& gaudium commune habeamus,& Domino pati Bvoto fideliter serviamus. Data nonis Octobris , Archadio & Bautone viris clarissimis Consulibus. Hanc epistolam , optime Lector, Binius tom. I. concit. pag. s I. deprauatam nec legitimam esse asserit: sed non recte hoc affirmare videtui . licet duas pro sua assertione asserat rationes: quarum prior est de falsitate Consulum citatorum, posterior vero quia partem huius episto. lae in Leonis Papae ad uniuersos Italiae Episcopos epistola compraehensam inuenit: utraque inquam ratio friuola est & nullius roboris . pri- mum quia in plurimis verissimis summorum Pontificum epistolis hie estor eonsulum per scriptorum incuriam irrepsit: quas tamen damn te no licet ut in disp.de Appellationibus Ecclesiae Africanet probauimus: Usecundo, quia Agathonis Papae epistola ad Constantinum Imperatorem pro sexta aenerali synodo congreganda anno Domini fi g. quae habetur tom. 3. conc. pag. I a. multa ad unguem refert pro sedis Apostolicaeptiuilegiis recensendis, cum ait. Haec sancta di Apostolica mater omnium Ecclesiara Christi Ecclesia quae per Dei omnipotentis,&c. J quae, anno Domini a s s. a Lucio Pontifice dicta ac enarrata fuerant,attamen - i. neutram harum epistolarum imposturae suspicione assicere licet, sed vitaque est ab omni S veneranda . nec demum indecens imo conis struum est posteriores Pontifices praece rum suorum doctrinam initae . sequitur ergo hanc Anastasi j epistolam sinceram esse, cum ratio- snes oppositum probantes sint inefficaces.
Anno Domiai 44o. S. Leo Pontificali onere ac munere gaudebat. qui a Germaniae&Gαliae Episcopis Appellationem accipiens, eam sequenti Epistola. ad eosdem di. 'r recta , dissolvit ac iudicauit. --urinianae Ecclesiae & Apostolicae sedis Episcopus, uniuersis Germaniae atque Galilae ς Melesiarum Episcopis salutem.
CVM in Dei nomine in Romana Ecclesia synodum Episcoporum,
siue caeterorum consacerdotum,Christique fidelium coadunatam habuissemus, di de ordinationibusillicias, super quibus crebrior ad nos illatum partium commeantium sermo peruenerat, atque de alijs neces
306쪽
A salijs Ecclesiasticis negociis tractantes , sacrosque canones relegentes, solerter egissemus: a multis lachrymabili vultu relatum est nobis quod quidam Germaniarum ac Galliarum urbium Episcopi frequenter ch repiscopos qui iuxta canones Neocaesarenses ime secundum aliorum decreta patrum, ijdem sunt qui & presbyteri) vel presbyteros destin rent, qui absente pontifice altaria erigerent, basilicasque consecrarent: Quod quidem non est mirum , id praecepisse viros Ecclesiasticae disciplinae ignaros, quod est canonicae regulae contrarium, & statim a seculari militia in facerdotale ministerium delegatos atque promotos. Ergone ultra talis a vobis licentia usurpetur,communi sententia statuendum. Oportuit, scientes quia sicut chorepiscopo vel presbytero illicita cons B cratio est altaris, ita & constitutio, &c. Nam quamuis cum Episcopis plurima illi ministeriorum comunis si dispensatio, quaedam tamen a thoritate veteris legis,quaedam nouellis & Ecclesiasticis regulis sibi prohibita nouerint sicut presbyterorum & diaconorum aut Virginum consecratio,sicut constitutio altaris ac benedictio vel unctio. Siquidem nec erigere eis altaria, nec Ecclesias vel altaria consecrare licet, nec per impositiones manuum fidelibus baptizandis, vel conuersis ex haeresi paractetum Spiritum sanctum tradere, nec chrisma conficere, nec chrismate baptigatorum frontes signare, nec publice quidem in Missa quenqua poenitentem reconciliare, nec formatas cuilibet epistolas mittere. Haec enim omnia illicita sunt chorepiscopis , qui ad exemplum & formam C o. discipulorum esse noscuntur: vel presbyteris qui eandem gestant Sguram:quoniam quanquam consecrationem habeant, pontificatus tamen apicem non habent. Quae omnia solis deberi summis Pontificibus authoritate canonum praecipitur, ut& per hoc &discretio graduum, &dignitatis fastigium summi Pontificis demonstretur. Sed Neque coram Episcopo licet presbyteris in baptisterium introire , nec praesente Antistite infantem tingere aut signare , nec poenitentem sine praeception Episcopi sui reconciliare, nec eo praesente, nisi illo iubente, Sacramem tum corporis & fanguinis Christi conficere, nec eo coram posito popinium docere, vel benedicere aut salutare, nec plebem utique exhortari.
Anno Domini s77. Pelagias secundus patria Romanus super Petri cathedram sedit, qui a Galliarum di Germanorum Episcopis Appellationem accipiens, hanc quae in sequenti enarratur epistola , sententiam protulit. Pelagius Romanae Eeelesiae & Apostolicae sedis Episcopus, uniuersis Germaniarum ac Galliarum regionum Epi,copis.
CUM in Dei nomine in Romana Ecclesia synodum Episcoporunia
siue caeterorum consacerdotum Dei fidelium congregatam habuissemus,&de Ecclesiasticis statutis ut sunt ab Apostolis 6c sanctis patribus tradita, diligentius tractaremus: superuenere i iterae vestrae, & ut magnae essent authoritatis, etiam vivae voces praecesserunt, rogantes ut ordinem praefationum, quam sancta Romana Ecclesia hactenus habe-
307쪽
rei nostris literis vobis remandaremus.Tunc de vestra voluntate & stu- Αdio tam bono multum gavisi sumus, di sacrum ordinem Romanum,saetaque constituta nostrorum antecessorum solerter relegontes, inuenimus has nouas praefationes in sacro catalogo tantummodo recipiendas,
duas longa retro veritas in Romana Ecclesia hactenus seruauit: Unam in albis Paschalibus, aliam de Ascensione Domini, tertiam de Pentecoste, quartam de Natali Domini, quintam de Apparitione , sextam do Apostolis, septimam de sancta Trinitate, octauam de Cruce,nonam deIeiunio di quadragesima tantummodo dicenda. Has prifationes tenet& custodit sancta Romana Ecclesia. Has tenendas vobis mandamus.
Anno Domini τI4. Gregorius secundus patria Romamis Petri cathedram tenere coepiti κnui sanctum Bonifaelum in Germaniam ad Euangelium praedicandum delegavit, eui sequens diploma Iradidit.
Xigit manifestata nobis religiosi propositi tui pie in Christo flagram
y D, ii, intentio, & approbata syncerissima fidei tua prolata relatior ut ad dispensationem Verbi diuini, cuius per gratiam Dei curam gerimus, te comministro utamur. Experientes proinde, te ab infantia sacras lit ras didicisse, profectusque indolem ad augmentum crediti caelitus taleti prospectu diuini umoris extendere, Videlicet gratiam cognitionis cae-l i, Oraculi in laborem salutiferae praedicationis, ad innotescendum stentibus incredulis mysterium fidei instanti conatu expendere, collo. tamur fidei tuae & adiutores essici cupimus gratiae praerogatae . Igitur quia praemissi conatus pium affectum Vsque ad Apostolicae sedis , m
desta prouisione perduxit consultum,Vt membrum ex membro proprijeorporis caput requirens, motam mentis probares, capitisque arbitrio
humiliter te submittens, ta eius directioni iusto tramite properans sol, dati compaginis plenitudo existas. Ideo in nomine indivisibilis Trinit, iis , per inconcussam authoritatem beati Petri Apostolorum principis. euius doctrinae magisterio fungimur, & locum sacrae sedis administra mus modestiam tuae religionis instituimus, atqs praecipimus, ut in verbo Dei quo igne salutifero, quem Dominus mittere venit in terram enitere videris) ad quascumque gentes infidelitatis errore detentas properare, Deo annuente potueris, mysterium regni Dei per insinuatione o hominis Christi Din Dei nostri veritatis suasione designes & per spiritu uirtutis N dilectionis ac sobrietatis praedicationem utriusque testamenti mentibus indoctis consona ratione transfundas . Disciplinam deniq;
Sacramenti, quam ad initiandos Deo praeuio credituros tenere studeas ex formula ossiciorum sanctae nostrae sedis Apostolicae, institutionis tuae gratia praelibata,volumus Vt intendas.Quod actioni susceptae tibi deesse perspexeris, nobis Vt volueris intimare curabis. Bene Vale ,&c.
308쪽
I ACCLEsIAE GERMAMIAE A Epistola Gregorij Papae seeundi ad Boreales Episcopos & Duces. Gregorius Episcopus seruus seruorum Dei . uniuersis reuerenctissimis 8c sanctissimi fratri bus Coepiscopis religiosis preristeris, seu diaconibus. gloriosis Ducibus magnificis Castaldis, Comitibus etiam, vel cunctis Cristianis Deum timentibus.
Solicitudinem nimiam gerentes pro speculatione credita , quia i umbra mortis aliquas gentes in Germaniae partibus , vel plaga Orientali Rheni fluminis, antiquo hoste suadente. errare, & quasi subre- Iigione Christiana idolorum culturae seruire cognouimus, aliquos vero qui nec Dei cognitione habentes, nee baptismatis. sacri unda sitiat loti, sed comparatione brutorum animalium pagani factore non recognoscunt, necessario pro virorumque illuminatione , ad praedicandum rectae fidei verbum harum literarum portatorem Bonifacium reuerendis B simum Episcopum fratrem nostra ad easdem partes dirigere studuimus, ut illis praedicando verbum salutis, vitam prouideat sempiternam. Et si quos fortε, vel ubicunque a rectae fidei tramite deviasse cognouerit, aut astutia suasos diabolica erroneos repererit, corrigat, atque sui educa.tione ad portum restituat salutis, eosque ex Apollolicae sedis huius doctrina informet, di in eadem catholica fide permanere instituat, &c. Si quis vero squod non optamur) aduersari eius laboribus conatus fuerit aut contrarius exstiterit ministerio sibi credito, succetarumque eius in eundem laborem intrantium: ex sententia diuina anathematis vinculo ligatum perpetuae damnationi subiaceat. Data Kalendis Decembris in.
perante domino pijssimo Augusto Leone , Imperij eius anno septimo: C sed & Constantini Imperatoris eius filii anno quarto, Indictione sexta.
R Bonifatio Episcopo in uniuersaeGermania sessis Apostolicae Legato exhibita : pro euius decisione sequentem Gregorins secundu Papa misit epistolam. Reuerendissimo ac sanctissimo fratri Bonifacius Coepiscopo, Gregoriusteruus seruorum Dei.
DEsiderabile mihi a te missus Denuat religiosus presbyter attulit Eistim inuncium, cum te sospitem narrauitra in ministerio pro quo mist sus es, fauente Deo, proficere nunclauit. Detulit etiam a te missas literas, ubi indicasti, quod ager Dominicus, qui incultus iacebat & spinaruaculeis ex insedelitate riguerat, vomere tuae doctrinae exarante, semen verbi sustepit,& fertilem messem protulit fidelitatis . In ijsdem literis D quaedam subnexuisti capitula, sciscitando qualiter teneat, vel doceat sancta A postolica Romana Ecclesia. Bene noscis satis,quia beatus Apostolus Petrus & Episcopatus principium extitit, dic consilenti tibi de stata Ecclesiae non ex nobis quasi ex nobis,sed eius gratia qui aperit os mutorum . N linguas infantium facit disertas, qualiter tenere debeas Ap stolici vigoris doctrinam, dicimus. Igitur in primis legebatur, in quota progenie propinquorum matrimoniti copuletur. Dicimus quod oporteat quidem quamdiu se agnoscunt affinitate propinquos, ad huius coepulae non accedere societatem . Sed quia temperantia magis S praeser. tim inter barbaram gentem plus placet, quam districtio censurae : con-
309쪽
cedendum est, ut post quartam generationem iungantur . Nam quod posuistis, quod si mulier infirmitate correpta, non valuerit debitum v, to reddere. quid eius faciat iugalis ὶ Bonum esset, si sic permaneret, ut abstinentiae vacaret. Sed quia hoc magnorum est, ille qui se non poterit continere , nubat magis : non tamen subsidiis opem subtrahat ab illa quam infirmitas praepedit,& non detestabilis culpa excludit. Presbyter veris,lcc. Haec frater carissime ex Apostolicae sedis vigore scripsisse sufficiant . De reliquo implorant misericordiam Dei, ut qui te illis in regionibus vices nostras ex Apostolica authoritate peragere fecit, & opi tam siluam lumine veritatis per os tuum micare praedestinauit, opites tionis suae misericordissimae tribuat incrementum, Su.
Amst, Donilni 733. Gregorius tertius natione Syrus super Petri cathedram sedit, quenta Bonifacius Epistoma Germaniae Apostolus appellisit: appellationem autem sequenti resoluit epistolis.
Reuerendissimo ae. sanctissimo se Iri bonifacio Coepiscopo ad illvmnationem 'gentis Germaniae , vel circumquaQue in umbra morti S morantibus Gentilibus in errore eonstitutis, ab hac Apostolica sede directo , Gregorius seruus semotum Dei.
i. - ,. Λ 1 Agnanos habuit gratulatio lectis sanctissimae fraternitatis tuae ii IVI teris , cum in eis relecta serie, fuisset repertum Domini nostri Iesu Christi gratia, plurimos te a gentilitate & errore ad verae fidei agnitione conuertisse. Quod quia diuina institutione docemur an parabolis , cui quinque talenta credita fuerant, alia quinque fuisse lucratum i in talis com merci j lucro cum tota plaudimus Ecclesia. Hinc iure tibi sacri pal- iij direximus munus, quod beati Petri Apostoli authoritate suscipiens
induaris, atque inter Archiepiscopos Vnus, Deo auctore praecipimus ut censearis. Qualiter autem eo qtaris e X mandato Apostolico informatus agnosce. Itaque dum missarum χlemnia geris, vel Episcopum te contigerit consecrare, illo tantummodo tempore eo Vtaris quia vero, &c. praecipimus ut iuxta sanctorum canonum ita tuta ubi multitudo excr uerit fidelium, ex vigore Apostolicae sedis debeas ordinare Episcopos, pia tamen contemplatione , Vt non vilescat gratia Episcopatus . Presbyterum namque quem praeterito asseruisti anno ad nos venisse, nostro que iudicio fuisse a suis nefarijs absolutum actionibus: credas, quod neque nobis confessionem aliquam feci, nec a nobis, ut suos expleat libitus, absolutus est. Sed si eum errori deditum repereris: hunc Apostolic sedis vigore, ut iuxta sanctorum canonum censuram corrigas & emendes praecipimus, &c. Eosdemque quos a paganis baptizatos esse asseruisti, si ita habetur, ut denuo baptizes in nomine S. Trinitatis mandamus. Inter caetera agrestem caballum aliquantos comedere adiunxisti, pletosque de domesticum: hoc nequaquam seri deinceps sanctissime frater , sinas, &c. Pro obeuntibus quoque consuluisti, si liceat oblationem offertii sancta sic tenet Ecclesia, ut quisque pro suis mortuis vere Christianis offerat oblationes,atque pre byter eorum faciat memoriam,&α
310쪽
ad Bonifacium Episcopum. Ualioer Dominus Deus noster sanctae Ecclesiae propitia tussit, &
a laboribus fanctiss. fraternitatis tuae coperator extiterit, per s ngula edicere longum est: tamen ut haec quae obijcimus confirmemus,quae ex parte ete narrante prospeximus enarramus. Igitur dum in Germania
Prouincia tua fraterna sanctitas ad praedicandum fuisset directa a fanetqrecordationis praedecessore nostro donno Gregorio Papa , & post incohatum opus & aliqua ex parte spiritaliter aedificatum Romam reuersus ab Episcopusiordinatus , & illic ad praedicandum denuo reuussus es, & elaborasti Deo praevio nunc usque per annos a s. in eadem B praedicatione, ex quo Episcopatum suscepisti: sed in Prouincia Francorum nostra vice concilium egisti s & iuxta canonum instituta , Deo eis annuente omnes flexi sunt obedire. & dum in hiis operibus pijs occupata esset, & tua fraternitas nunc usque cathedralem sedem minime sibi vindicauit. At vero ubi Deus tuam praedicationem auxit obtinere vinluisti ut ibi cathedralem Ecclesiam vel successoribus tuis confirmare debeamus iuxta eorundem filiorum Francorum petitionem: & idcirco beati Petri Apostoli authoritate sancimus, visupradictam Ecclesiam , Moguntinam, atque etiam perpetuis temporibus tibi & successoribus tuis in Metropolim sit confirmata, habens etiam sub se has quinque ciuitates, idest Tungris, Coloniam, Vuormatiam, Spiratiam, & Trectis:& omnes Germaniae gentes quas tua fraternitas per suam praedicati nem Christi lumen cognoscere fecit. His a nobis definitis per huius co firmationis paginam in tua Ecclesia perpetuis temporibus pro sui comfirmatione conseruandam esse mandamus. Bene valete . Data pridie nonas Novembris imperante Domino pijssimo August. Constantino magno Imperat. anno 3 a. Imperij eius an. II. Indictione quinta.
Anno Domini 863. Nicolao primo Romano Pontifici a Germaniarum EpIscopis appellatio exhibita fuit. pro cuius decisione hanc eis dedit epistolam. D Nicolaus seruus seruitorum Dei , reuerendissimis ae lanetissimis statribus nostris Archiepiscopis in regno Ludovici Regis Germaniae Constitutis.
Solus quod Lotharias Rex s si tamen Rex veraciter dici possit qui
nullo salubri regimine corporis appetitus refrenavit: sed lubrica enervatione magis ipsius illicitis motibus cedit) Theutperga scilicet &Vualdrada comisit, omnibus manifestum est . Sed & dudum Episcopos Theogaudum & Guntharium in tali facto eum habuisse tutores &fautores, pene totus nobis Orbis undique ad Limina seu sedem Apost licam confluens referebat, absentibus quoque id scribentibus Apostolatui. Quod nos tanto credere renuimus, quando de Episcopis tale quid