HelfriciUlrici Hunnii JC. De rerum ÿstimatione tractatus

11쪽

TRACTAT us tempore ac loco solvisset, fideius, cui pa,& ignorantia facti alieni ex

sori eius solutio non incubuisset. cusationem mereatur. Pari modo non te luctatur s. 8 ff. de Resip. Etenim in casu d. l. y I. b. a. de dote praelegata, in qua pecunia die, Ib mdcdLIN. S. . heres cul- refractu certae speciei, nempe re' pa non caret, qui prius, quam co- spectu mancipiorum in dotem du- gnosceret de voluntate defuncti, torum, erat legata, & tamen pecum vel oneribus hereditariis deque aenia ista, etsi mancipia vivo viro re alieno servum vel animal occi- mortua sint, nihilominus ab uxo, derit, remue aliam corruperit vel tis heredibus petuntur. Resp. Et- manu miserit aut alienarii. Cum acis enim hoc omne ex testatoris vo- cedens ad alienam successionem

luntate dependet qui hoc ipso cogitate debuerit, fieri posse ut sint quod mancipiorum interitum sci- legata & fidei commissa a testatorevit, nec tamen legatum revocavit, relicta, quibus ipse sit obligatus. etiam mortuis mancipiis , pecuni, Quod si putarit fieri non posse utam legatam uxori eiusve heredibus ullae alia esset voluntas defuncti, solvi voluisse intelligitur: Si qui- qua mea. quae nunc intestamentodem legatum tantii per relictum sese ostendit, hoc ipsum est culpa, debetur, dum vel expresse, vel taci- cum quod a diligente providerite ademptum fuisse probetur s. si potuit, non est provisum ij puta, rem suam de legat. l. is. g. de adim. tor. J. ad L. Asymi. Quibus non i

His igitur casibus exceptis stat dire inde b. Ubi dicitur, si servum, firma superior regula, quod Debi- indebite solutum, manu miserit is, tor rei debitae interitu, nulla eius cui solutus est, siquidem sciens id

interveniente culpa, aut mora, li- fecerit, teneri illum a sin ignoransberetur. Neq; regulam hanc sub- non teneri: Et ignorantia excuset vertit quod is, qui nesciens se debe- quidem, sed ita ne noceat alteri, re, occiderit servum, non liberetur, praeterquam in delictis: Nam in sed adhuc teneatur ad aestimatio- contractibus non debet nostra i- nem,ly .f. a. f.de Voblig. Et quod gnorantia alteri nocere, quia factu heres tervum situm alteri legatum suum non alii nocere debet L ss. manumittens, aut alteri donans, de R. Iur. lib. s. Tutor fis pign. act.. vel etiam occidens, quamvis igno, Resip. Nam qui servum indebiteraverit illum a testatore alteri lega: solutum ignorans accepit & tan tum esse, tamen teneatur de aesti- quam suum manumisit, non est inmationes. b. I.de legat. l. ra. b. I. de culpa quod ignorarit esse suum, ut legat. I. Cum tamen hic debito is, qui huius sui facti causam habue-

aut heredi nulla possit imputati rit iustissimam adversarii facto M.

12쪽

DE AESTIMATIONE RE Ru M. feonfessione constitutam. Quinis emptori vovdum trudita sit: 'ais potius in culpa est qui servum iam homo mortum sit vel aliqua ex parte manumissum solvite Et licet dede- corporigiasub,vel aedes tota,velaliquarit per ignorantiam adeoque dan' ex parte incendio eonsumpta fuerint: tis & accipientis ignorantia con- aut fudis vi suminis totus vel aliqua currat: In pari tamen ignorantia ex parte ablatis sit, sitie etiam inun magis favendum reo, id est aeci- datione aqua aut arboribis turbine pienti de po lsidenti ty t. in .de C. deiectis longe minor aut deterior esse

sebes. eaverit, emptoris damnum est, cui STIO I l. necessum est, licet rem mon fuerit na-Siret vendita post perfectam emptio- ctis, precium Iosiere : iniequid nem, sed ante traditionem perie ' mm siue dolo e culpa venditorti acrit casu fortuito , abfl ultim dolo cidit,in essecurm est. vel culpa, ad utrum Jeflet casu si vero Cuiacius in tractat. F., interitus, ad emptorem an Pero ad Astican. in explicat. lss. f. locat. ad venditorem, es utrum vendi' quem sequitur in b. s. I. de empl. tor ubereturi Dionysi Gothosted. praedictum b.

CLIm interitu rei, qui sine dolo s. pro nostra sententia valde peripi-Ac culpa debitoris contigit euum,hacresponsione eludere com debitor liberetur,prout praecedenti nentur, quod nempe in Institutiomquaestione dictum fuit: Consi nibus Justinianus tradiderit regu-- quens est, ut si perfecta emptione las iuris: In Digestis vero aequita- . venditione res vendita, sine dolo tem in foro receptam, eique subm ae culpa venditoris perierit, ipse scribere videatur D. Bocerus in Lvenditor penitus liberetur, nec ad as. cap. . n. p. de Reg.tur. ubi praemaestimationem rei obligatus fit, sed sentem bis de iure strictor Caeteros omne damnum solus sustineatem' vero textus Dig. in quibus perica plor, sic, ut solutumNenditori pree lum rei ad venditorem spectare dicium repetere non possit, verum citur, de aequitate int*rpretatur. etiam non solutum quam primum Quo minus tamen responso ist- solvere cogatur. Et hoc claris atque haec recipi possit,non una ratio immperspicuis verbis testatur Justinia, pessite videtur. I. Nam primo v rnus in b. s. I. de empl. O vendit. in risimile non est, ut Hotomannus haec verba scribens et Cum autem ait.Justinianum Impp.in instituti

emptio venditio perfecta ect quod es nibus suis studiosis imis tradidisse sui diximis,simulata de precio con- praecepta, quae postea grandiores

veneris,cum inescriptura res agitur, facti dediscere cogerentur.2. Deium

periculum rei vendita statim ad em- de eum ius nostrum se ars aequi Mytorem pertinet, tames adhuc ea rex boni l. r. Dede iustic.ra iure atque

13쪽

in omnibus rebus, maxime vero in iure, aequitas spectari debeat L in

omnibmpo. de R. iunt. F. C.de iudic. adeoque per totum ius nostrum aequitas diffusa sit, plane non est credibile dustinianum in Institutioni bus quicquam tradere voluisse, quod aequitati manifestae repugnaret. Accedit insuper quod eadem quae in s. s. Iustinianus dixerat, totidem fere verbis commemorentur in De ac Cod. Et quidem non uno, sed pluribus in locis: Sic enim in L I. S. a. f.de rescind. vend. dicitur mortuo homine perinde habendam esse venditionem, se si traditus esset, utpote cum venditor liberetur, & emptori homo pereat. Et in I. F. deperio. Comm. rei vendit. Paulus scribit: Si pore emptionem fundis periit , in comm dum emptoris esse. Idemque Paulus in l. 8. eiusta. tit. periculum rei vendita ad emptorem re Ficere ait. Et in l. II. eod. tit. Alfenus scribit, si quid adciderit in re vendita post Oeu ditionem , illud ad venditorem non pertinere, si modo venditor eam dili

entiam adhibuisset quam debent

omine rugi ct diligente; praestare. In l. t C. in sine d. tit. periculum servivenditi ad emptorem pertinere mobdo dolis venditoris non interbenerit, ait Ja volenus. In l. s. Ede iure dot. Ulpianus dicit, mulierem (qua dotis aestimata venditor I l Io. eod.tit.) siser eam non stetist, perinde precium auferre, ae si tradidisset, ruta enodevenit, emptoris periculo

sit. Et quamvis Cuiacius, maritum emptorem in mora fuisse praelap-nat; id tamen ex verbis huius legis

non relucet, nec etiam praesumen dum est, eum mora facta non praesumatur, sed probetur Iga .st de momm. ln l. 2I. st de hered. vel ae .vend. Si quis hominem vendiderit, es iste cesserit, precium eiusdem deberi. In l. Ig pr de sust.periculum rei ad emptorem pertinere, dummodo custodiam venditor ante traditionem pra. stet in l. 33 Edesolui. mora periculo emptoris esse dicitur,ea ratiune quod

perfecta emptio sit, quam solo consen seu abss traditione rei perfici Iustinianis ait. d. si I. de contrah. empta

In l. 3s., g ff. de contrah. empl. diiscitur : Si res vendita per furtum perierit , prim animadvertendum esse quid inter eos de custodia rei convenerit. Si nihil appareat convenisse, talem custodiam desiderandam esse a venditore, qualem bonus paterfam. luis rebus adhibet, quam si praestiterit,& tamen rem perdiderit, securum esse. In l. 3 . s. pen. eod. tit. Si emptio, ait Paulus, ita facta fuerit, est mihi emptis Stichis aut Pamphilis, in potestate ect venditoris, quem velit dare, sicut in stbulationibui, sed uno mortuo, qui superest,tandus efI: Fideo prioris periculum ad vendito.rem, posterioris ad emptorem rei'ieit: Sed etsi pariter decesserit, pre-eium debebitur. Vnud enim utissipericulo emptoris vixit. Idem incendum est, etiamsi emptoris fueruperi-

14쪽

periculum, quem vellet habere; Nec nem precii emptorem nθn recte re- est quod quis hic cum Culacio cu're.l.fin. C. deperiet&Comm. praesupponat, emptorem fuisse in rei vend. Et quod in ta l. Ede he- mora, cum Gaius nil quicquam in red. vel act. vend. Paulus respondit. tota hac lege, vel minimo verbulo, Si quis hominem oendiderit, , se in digitet. His denique adstipu- decesserit, pretium ei dem deberi. Iantur Impp. Dioclet. dc Maxim. Et quod idem Paulus in l. 3 .F.peta.

in l. s. C. de peric. Ac commod. rei H de contrah. empl. scribit, homi- vendit. Ubi aiunt: Specie vendita nis rindui perempti precium debe- per biolentiam absumpta, periculum ri. Et quod Pomponius tradit: Si rei ad emptorem pertinere. Et in l. per mulierem dotis Uimata vendi- seq. c. I idem Imperatores in haec tricem non steterit, re perempta in vel ba rescribunt: Mortig casem an- dotem data, perinde illam precium citra distractae, etiam ante traditio- auferre, ac si tradidisset, quia quod nem sine mora venditoris dilatam etienit,emptortis periculo . Exl. I s. non ad venditorem sed ad emptorem E de iure dot. perspicuum evadit, pertinere; Et hac non ex praeterito rem venditam, quae periit, ita em- vitio rebis humanis exempta solu- ptoris periculo dici, ut eius peremtionem precis emptor non recte recu- ptae precium solvere cogatur nec

fat. Et quamvis Cuiacius eumque solutum repetere queat. Quibus secutus D n Bocerus ad hasce leges textibus latis apertis, accedit insu- respondeant, periculum & interi- per ratio iuris perspicua, haec scilitum rei venditae ad emptorem ita cet, quod re sime dolo, culpa &pertinere, ut id, quod interest, su- mora debitoris perempta aut a-pra precium rei, non consequatur, missa liberetur debitor nec casum non etiam, ut vel precium non re. fortuitum quisquam ullo in bo-

petat, quod solvit, vel quod non nae fidei iudicio praestet L as. de R. solvit, venditori solvere compella- Iur. l. 6, C. Ap n. act. Confirmae tur; Tamen responsio haec satis idipsum quoq; quod Iulianus ait, abundeque refellitur ex incle,quod mortuo homine vendito perinde adeo clare Iustinianus scribit, in- habendam esse venditionem, ac si teritum rei ita ad emptoris da- traditus fuisset homo, qui periit Lmnum pertinere, ut ei necessie sit, Is. a. de Rese.vendit. Atqui du- licet rem non fuerit nactus, pre- bium nullum est, si homo, qui iam cium solvere. d. f. s. I. Aempl. mortuus est, antea traditus fuisset vendition. Et quod Diocletian. emptori,quin ad precii solutionem& Maximin. rescribunt: Re ven- emptor venditori teneretur: Semdita rebis humavo exempta solutio, quitur itaque hinc infallibiliter,

15쪽

i; e

as TR Ac TA Tus emptorem etiam nunc, postquam mora venditoris causam dedit,peis periit homo, venditori ad precium nitus liberari, id que cum aliis qui- sol vendum teneri. Eodemq; per- busvis debitoribus. qui ex contratinet etiam quod Alfenus scribiti ictu ad aliquid praestandum nobis Si quid acciderit in re vendita post sunt obligati, ipsum commune ha- venditionem,illud ad venditorem bere. non pertinere, si modo venditor Non equidem ignoro Antonium eam diligentiam adhibuisset,quam Fabrum lib. a. Comes . . rationem debent homines frugi & diligentes huius plane specialem in eo consti- praestare trassis peris. di comm rei tuere, quod perfecta emptione in venae Iam vero ad venditorem u- emptoris potestate sit precii solu- utique ditineret damnum aut in- tione rei venditae possessionem ac teritus, in .re vendita, post vendi , dominium quandocunque voluetionem celebratam contingens, si rit, nancisci. Ut imputandum ei sit, precium rei amitteret, re vendita quod statim nactus non sit. Verumperempta. Sequitur itaq; interitu ratio haec vix ac ne vix quidem su- rei venditae emptorem a precii so- stineri poterit, non solum quod lutione liberatum non esse. Postre- JCtus Paulus in L Ia. St. .ss demo hile facete videtur ec illud, perie. O Commod. rei vendit. haut

od 'bscure significet, post perfectam

itus respondit: Si venditor, dili- emptionem non statim per empto ii custodiaptiestita, rem vendi- rem stare, quominus res randita 33m nihilominus perdiderit, ipsum ipsi tradatur. Sed etiam quod,venis venditorem securum esse. At secu- ditione perfecta . periculum rei is non esset venditor, h. re vendita venditae statim dicatur ad empto, preciu-- 'it eret. rem spectare , . . I. de contr. empl.

Moi cedendam ita. nest quod Emptori autem non possit impu-

periculum rei vendiis hactenus tari culpa, quod non statim oblato solu m emptoris sit, ut id quod sua precio,rem sibi tradi petierit. Quid interest, super sei precium, non enim si statim in parato pecuniam consequatur, non vero ut vel pre- non habuerit. verior itaque vide-cium non repetat quod solvit, vel tur ista ratio, quam supra assignavi quod non solvit venditori, solveres& quam etiam Donesto v. Com.a. compellatur. Relinquitur igitur, g*nbeciosi R

ex iuris nostri fundamentis perspi-

ndii otii liori debiticii orestau rei venditae, tum ex nullo c

neque dolus,neque viil, neq; as. de R. Iur. l.

ir sit de

16쪽

Quae ratio in venditore eo magis de aequius obtinere videtur, quod rei venditae commodum de emolumentum, quod ipsi post perfectam emptionem accedit, vel ex ea prognascitur,non ad venditiorem, sed ad solum emptorem spectet t.3. I. de empl. Oendit. Et idcirco nata-rali aequitati consentaneum sit, interitum rei non venditorem praestate,sed solum emptorem sustineae Uecundum de Mur.

Solutio contrariorum.

Huic sententiae longe certissimae objicitur I. Quod res unaquae' que, quae periit citra dolum & culpam alterius, pereat suo domino t. q. Ode pigu.act. Res autem vendita, ante traditionem, non sit inemptoris, sed in venditoris domi

acquir dom. b. per traditionem Z de

R. Ditis. Igitur non illi, sed huic

perire debeat. Rem verum haec ratio sententiam nostram non evertit. Quod enim dicitur, dominorem suam perire, quae sine dolo, culpa,aut mora alterius perit, id ve. rum est , si dominus non simul etiam sit eiusdem rei debitor: Quoniam regula iuris est: Casum fortuitum rei debitae a nullo debitote praestari. Eas. de R. Iur. Jam vero etsi in proposito venditor ante factam traditionem sit dominus rei venditae; Tamen eiusdem etiam est debitor, nec hic tam ut dominus,quam ut debitor,respectu emptoris , consideratur. Quare iuris regulae est consequens,illum, tametsi dominus sit, casum tamen fodituitum non praestare. a. Deinde opponi solet l. I. . de peric. di Comm. rei vend. In cuius

principio IC tua Paulus ait , si lecti venditi in via publica positi ab adigi

concisi neque traditi tisint, neque emptor in mora fuisset, quominus traderentur, venditoris periculam fore. Ex quo contraria sententia

perspicue astrui videtur, quod

nempe, re vendita ante traditionem sine emptoris mora perem

pia damnum sustineat venditor &non emptor,

Respondent Antonius Faber cum ipso pleriq; alii ac inter ipsos

novissime D n. Harpr. ad b. s. I. Empli vendit. In citata 1 . . lectos ab aedile concitas , adeoque permemptos fuisse, non fortuito casu, sed hominis facto & per venditoris incuriam ac stulticiam, lectos in viam publicam ponentis, uti ex

collatione huius lI . cum l. praceae a. liquido constat. Caeterum D n. Bocerus hanc solutionem reiicit, propterea quod ex intermedia I p. perspicuere lucescat, periculum ad venditorem spectare ante rei traditionem, licet iniuria, non iure aedilis lectos conciderit; adeoque culpa venditoris nulla intervenerit. Veruntamen ratio haec superiorem responsionem convellere non videtur. Ut enim aedilis iniuria lectos conciderit: Tamen ScC vendiis

17쪽

a et

io T R A c Tvenditoris culpa potest intervenis Respondet Antonius Faberie, ut qui lectos venditos in viam quem sequitur novissime Caspar

publicam inque eum locum po- Schisordecker lib. a. tract. II. q. s. fuerit, quo non oportebat, atq; ita distinguendo, plurimum interesse iniuriae aedilis occasionem & an- an res omnino perempta sit, ita ut iam praebuerit. in rerum natura esse desierit, & i-3. Ad haec adversus sententiam deo per naturam praestari non pos- Nostram movere solent d. l. . b. I. sit; An vero salvo corpore sit amibssae peric. oecommod. in is Pau- sa, ut furto subrepta, vi ablata. Ut ius respondit. Materia empta si priori casu damnum spectet non furto perisset postquam tradita eo ad venditorem sed ademptorem rset,emptoris periculo esse: Sin mi- posteriori vero ad venditorem ita,nus venditoris. Ex quo manifeste ut emptor recte intendat sibi rem liquet, rei venditae, ante traditio- praestari, venditor vero liberetur,nem peremptae periculum ad ven- si actiones suas cedere sit paraditorem spectare. tus: Quas tamen si nullas habeat, Resp. Sed respondetur in istos. ut accidat si res aliena sit,quae furto .non fuisse speciem aliquam cer- subtracta est aut fundus publicatustam,nec has aut illas trabes,sed ge- est ad speciei restitutionem teneanus hoc est ligna, aut trabes inge- tur. Atque de hoc casu loqui aiunt nere venditas At quotiens genus l. 33.fflocati. In qua fundus vendi- debetur, non liberatur debitor in- tus,cuius periculum ad vendit teritu alicuius speciei, quam solvere rem spectate ibidem dicitur, pro- constituerat. nec liberatur interitu ponitur puplicatus, adeoque in re- omnium specierum eius generis, rum natura adhuc extare, sic ut petquotquot illarum habebat, idque naturam praestare possit. Cnt au- est quod dicitur genus perire non tem rei salvo copore amissae e possiet So. S.verumst de L Falcid.L mnum venditoris esse debeat seo I st de periculo Seommodo,ut pro- quentes rationes assignant. I. xime pluribus est dictum. Quod aequissimum sit precium re- . Omnium gravissime nobis stituere venditorem, si non prestet obstare videtur l. v j. locat. in qua eam rem, quam per rerum Natu-JCtus Africanus scribit: si viendi- ram praestare potest. 2. Quod cum deris mihi fundum, isque priusquam fundus publicatus adhuc praestari vacum traderetur publicatus fuerit, possit, non solum si fuerit reddi.

teneris exempto. Uuod hactenm ve- tus,verum etiamsi postliminio rerum erit ut precetu restituis, no etiam cuperatus,& ideo suspendi debeat

ut id prastes, quidpluris mea ivter- praestatio donec fieri possit. l. tae it,eum Dacuum mihi tradi. de act.empl.iunct. l. p., se de V

18쪽

DE AESTIMATIONE RERn M. IIoblieae. Illa autem restitutio fundi tionem, illud ad venditorem non

'publicati quia sit in incerto , non pertinere; s modo venditor eam conveniat, ut emptor illam expe- diligentiam adhibuisset quam de-ctare cogatur, sed potius hoc ad bent homines frugi & diligentes venditorem pertineat, qui sibi im- praestare. 2. Quod iusti manus creputare debeat quod non gratia aut par rapho tertio litho de emptiore. merito victoris munificentiam, in venditionib. desinit generaliter;

restituendo sibi fundo, provocare Quicquid sine dolo &culpa ven- studuerit. 3. Quod idipsum quo- ditoris accidit, in eo venditoque Papin. JCtus vel bjs disertisas rem securum esse: Quodque post firmare videatur in I. Fo. desuri. In in specie de homine vendito qui qua ita scribit et si vendidero neque Ogerit aut subreptus fuerit, ita ut

tradidero servum & is sine culpa neque dolus , neque culpa vendi- mea surripiatur magis esse, ut mihi toris intervenerit, ibidem scribit falsi competet ac io, S non vide- Imperator, si venditor in te custotur interesse quin dominum apud diam non receperit securum esse. me fuit vel quoniam ad pr standas Iam vero si esset verum quod Anactiones teneat. q. Denique quod ton. Faber scribit, re vendita a- cum Justinianus in s. Cum autem missa sit adhuc in rerum natura sit, L de empl. vendit. exempla propo- ad venditorem damnum spectare, suisset rei venditae, quae aut perem, sic ut illi emptor precium solverepta aut deterior facta est , ita ut per non cogatur, aut si solverit tenea- rerum naturam talis, qualis vendi, tur emptori venditor id restimete, ta est, praestari non possit, subiiciat utique non esset venditor securus. quod si homo venditus fugerit aut 3. Quod in l. pr. s. i. in fin. E. de T. Iubreptus sit, noue simpliciter libe- obligat.dicitur promittar re, salvoretur venditor, sed actiones suas corpore amisssa, liberari, o quc, dcedere emptori compellatur. Ex sine facto ipsius res desierit eius e s

quo intelligatur quod quandiu res se. Unde regula sumitur. Quod

vendita in rerum natura extat,tan- quotiens sine ficto debitoris sendiu ad eius persecutionem empto, prom istoris desierit res eius e sse, ii-ri adito ex empto supersit . beratus sit. Id autem in nostro casu fieri praesupponitur. Ergo Caeterum huic responsioni veMditorem a rei praestatione li- obstat primo quod Alfenus lCtus berari, dicendum est. q. Quia in L it. J. de peric.' commodo rei generaliter quae sine culpa de-vend. generaliter scribat: Si quid bitoris accidunt, cum praevideri acciderit in re vendita post vendi- non potuerint a nullo praestemur

C et I as de

19쪽

i. 23. de R. Iur. Quodque illa quae fortuitis cassibus accidunt , cum provideri non potuerint, nullo bonae fidei iudicio praestentur Lb. C. de pieu.act. His non obstant fundamenta Fabri. Ad primum Respondetur, et si res quae salvo eius corporea missa & deperdita est sua natura

ad huc praestari possit, quia tamen

alia obstanr impedimenta,quom imnus iam possit venditor rem praestare eaque absque omni dolo&culpa venditoris, casu inopinatos quod nos praesuponimus inciderint, nullam rationem aut aequitatem suadere impedimenta illa venditori potius quam emptori, Docere ; cum maxime superioribus rationibus expeditum sit, quicquid sine culpa venditoris contigerit, in eo venditorem esse securu ,.s. LAcontrah. erit. L 3 I.f. .ssis contra hendem i. Item casum fortuitum a nullo debitore praestari l. b. C. depen act has de R. Iur.

Ad hecundum Res p. si fundus

publicatus,fuerit veditori redditus, aut postliminio recuperatus, lubitare non licet, quin tum emptori avenditore praestari debeat: Quia vero hoc incertum M plane dubium est, uti fatetur ipsemet Schitaris. deckerus, longe aequius & iuri magis consentaneum est, ut eventum hunc incertum emptor potius expectet, quam venditor, oblationes proxime a nobis assignatas:

Cam praesertim venditori nihil prorsus imputati possit, cur fundus sit publicatus: Quandoquidem publicatio ista absque culpa S

mora eius accidit. Nec etiam im

putari ipsi potest culpa , quod vi

ctoris munificentiam, in restituendo sibi fundo, non provocarit merito aut gratia. Nam praeterquam quod hoc non cuiusvis, etiam penes ipsum solum venditorem mim . ni me situm est, verum etiam apud Victorem, cuius animus non tam facile ad restitutionem rerum ocucupatarum a victis flecti potest. Ad Tertium ex L. 8 o. in pr.sfde furt.pet. Illud nihil amplius probare, quam quod actio furti venditori de re furto surrepta competat, cum eius intei sit non rem surripi. Non idcirco quia rei surreptae premcium amittat venditor, sed quia ut in textu expresse dicitur, venditor

emptori ad praestandas & cedendas actiones tenetur, id quod etiam Justinianus asserit in s. s. I. de eontrah. erit. Ad postremum Respondeo ind. S s. hanc solum disi

ferentiam constitui inter rem venditam peremptamj& amissam, quod ab illius praestatione sic liberet ut venditor ut nullas actiones emptori cedere cogatur, siquidem hoc casu nullas habet venditor. Huius vero amissione a praestatione actionum no n liberetur. Quod ad rem vero ipsam eiusque precium nulla penitus clifferentia inter rem peremptam & amissam con

20쪽

ita etiam ab eius amissione dicitur fundus venditori, quam ersecutus e ste venditor. perireti quocirca Africanus nomQuapropter missa Antonii Fa- quidem quantum emptoris inter-bri solutione,respondent alii in a.L est,fundum publicatum non fuisse 33. fundum fuisse publicatum hoc emptori praestati, sed flectum rem est in fiscum redactum , ob deli- stitui voluit.ctum a venditore commissum; a- - AESTIO III. deoque in caula & culpa fuisse Ad quem stectet interitus Od-- venditorem quod fundus ille num rei perempta, si res culpa demmissus laetit: Sed hi a Lopegio re- bitoris aut post moram eius perie cte refutantur ex eo, quod si amis Mit 'sioni& publication fundi causam D E casu fortuito petempta de- dedisset culpa& delictum vendi- I bitorem liberari, nec credito- toris non solum ad precii restitu ri ad rei peremptae praestationem tionem,sed etiam ad id quod interia teneri in enucleatione quaestionis est praestandum emptori tenere-- primae copiose fuit probatum &tur. Is evincunt hoc issu Lag.de R.Iur.Lb. Missis itaq; alioru solutionibas, Odepigis ali.& consimiles alii tex- existimarem quod in d.l.33. dicitur tus in quibus dicitui casum fortui-

ad venditorem, etiamsi culpa aut tum a nemine praestari: Hoc vero dolus eius non interkenerit. ta- tunc obtinet,cum neque culpa,Nemen de fundo case fortuito, amiss que mora debitoris intercessit et Atta teneri, speciale esse in fundo pu- quid dicendum si tes debita, vel blicato; Tum quod fundo pu- eulpa debitoris, vel post moram emblicato nominatim atque in i cie ius interieriti Hoc casu debitorem Africanus in Litan. loquatur: Det non liberari , sed non minus ac fialiis vero rebus contrarium dica- res adhuc extaret, obligatum ma tui aliis in textibus . qti ex praedis nere innumeris propectis liquido constat r Tum etiam locis asseritur: Sic enim Pompo quod ratio plane specialis in fundo nius in L sst AR. Credit. sustae republico obtineat, quaeriin caeteris mihi dare oportet, si id posteaperierit iebus: Haec scilicet quod fando quam per tefactum erit, quo minurab hoste capto & publicato- -itium fore id detrAsueverit po siessori , sive antiquo mentum raniarat. Et in t assis olli fundi publicati domino aliquida re Idem Pomponius. suemadmo- victore honoris gratia dari, ut pro, dum quodex Apulatu,velex test bail. II. b. a Fide R. Vine Et ideo, 'mento dari oporteat post iudicium cum venditor aliquid vicissim pro acceptum, cum detrimento rei perie. fundo acceperit , aequius erat , ut rit; sic depositum quoquera die, Po- C a depav

aga e